Τί κρύβει η προώθηση της Woke ατζέντας από τον Μητσοτάκη

15/01/2024

ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ

Είναι απορίας άξιο γιατί μια προοδευτική κυβέρνηση που εισηγήθηκε και ψήφισε το νόμο για το Σύμφωνο Συμβίωσης και το οποίο καλύπτει όλα τα αστικά δικαιώματα ενός ομόφυλου ζευγαριού και τεκμηριώνει την κατανόηση της κοινωνίας στο "διαφορετικό" σταμάτησε εκεί (τότε). Είναι απορίας άξιο γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να κάνει άλμα προς μία νομική κατοχύρωση και θεμελίωση της Woke Culture.

Γιατί το κάνει αυτό ο Μητσοτάκης; Γιατί πήρε αυτό το μεγάλο ρίσκο με την Woke ατζέντα που βρίσκει απέναντι τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και ταλανίζει ήδη το κόμμα του; Πρόκειται για ένα ακραίο επικοινωνιακό τρικ για να απομακρύνει τα φώτα της επικαιρότητας από τις αλλεπάλληλες συγκαλύψεις του σίριαλ των σκανδάλων και ιδιαίτερα αυτό των υποκλοπών; Ή της παράδοσης νέων κρίσιμων για την άμυνα της χώρας οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία ή των "υποχωρήσεων-παραχωρήσεων" προς την Τουρκία; Μήπως το κάνει για να κατοχυρώσει το ανοιχτό πολιτικό προφίλ του και να απομακρυνθεί από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το ακριβότερο βρεφικό γάλα στην Ευρώπη και το λάδι 23,7% πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;

Βεβαίως όλα αυτά μπαίνουν στον αλγόριθμο της πολιτικής επικυριαρχίας, όμως όλοι ξέρουμε πως το μεδούλι της πολιτικής είναι οι ψήφοι. Αλλά πόσοι ΛΟΑΤΚΙ έχουν εισχωρήσει στο Μαξίμου και αποτελούν ισχυρή ομάδα άμεσης πίεσης; Πόσοι είναι οι ΛΟΑΤΚΙ στην Ελλάδα; Και πόσοι από αυτούς θέλουν να υιοθετήσουν παιδιά; Μπα!… δεν παίζει αυτό, κάτι άλλο πιο βαθύ θα είναι…

Μήπως ο Κυριάκος κυνηγάει κάποια μεγάλη διεθνή θέση, όπως αυτή της Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν ή του Σαρλ Μισέλ; Μήπως της γενικής γραμματείας του ΝΑΤΟ, εξ' ου και τα πάρε δώσε με τον Μπλίνκεν; Σίγουρα κάτι παίζει, γι' αυτό και δοκιμάζονται τα σενάρια με τις διπλές κάλπες τον Ιούνιο, γι' αυτό και πολλές άλλες θεσμικές βιασύνες. Τώρα, η άρνηση των σεναρίων αυτών στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ ήταν εύλογη, όμως θα ήταν τιμή για τη χώρα και τα συμφέροντά της αν προέκυπτε. Πάντως, για τις θέσεις αυτές δίνεις άτυπες εξετάσεις. Πρέπει να δείξεις ότι μπορεί να πας κόντρα στη λογική και αν χρειαστεί κόντρα στη φύση. Το κρατάμε αυτό.

Συμπεριληπτικότητα

Μήπως όμως είναι η συμπεριληπτικότητα, αυτός ο ύποπτος τεχνικός όρος του πολιτικού καθωσπρεπισμού; Ίσως εδώ να πιάσαμε τον μίτο της Αριάδνης, αλλά και πάλι δεν φτάνει. Το ρίσκο είναι μεγάλο γιατί το διακύβευμα είναι θεμελιακό, δομικό. Μήπως η απάντηση βρίσκεται σε αυτό καθαυτό το νομοθέτημα; Το φυσικό πρότυπο της οικογένειας είναι γυναίκα-άντρας-παιδιά.

Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, τί προσθέτει επιπλέον από το σύμφωνο συμβίωσης; Πολιτική ισότητα; ΟΚ, αυτό όμως είναι το θέμα; Ο γάμος στην περίπτωση αυτή έχει θεμελιωτικό χαρακτήρα μιας ανατροπής στο κοινωνικό status χιλιετηρίδων. Είναι βιοπoλοτική παρέμβαση. Ακόμη πιο "διαφορετική" είναι η υιοθέτηση παιδιού από τα ομόφυλα ζευγάρια. Δύο αρσενικοί μεγαλώνουν ένα αγόρι! Ή μήπως καλύτερα ένα κορίτσι! Και αντιστρόφως. Σε κάθε περίπτωση ένα γυναικείο ομόφυλο ζευγάρι είναι φορέας των αρχέγονων καταγραφών της μητρότητας μέσω του DNA και συνήθως μία εκ των δύο γεννάει.

Το όλο εγχείρημα έχει βαθύ πολιτικό χαρακτήρα, αφού εντάσσεται στην ιδεολογική τάση του δικαιωματισμού που υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από τη φυλή, το φύλο, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα, έχουν θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, που πρέπει να προστατεύονται από το κράτος. Κάτι που αυτονόητα ο κάθε λογικός και δημοκρατικός άνθρωπος οφείλει να υπερασπίζεται.

Όμως, αυτός ο κατακερματισμός της έννοιας της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με νομικές θεσμίσεις τελικά γίνεται συχνά φορέας στιγματισμού και υποβάθμισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Πολλοί επικριτές του δικαιωματισμού υποστηρίζουν ότι είναι μια μορφή ιδεοληψίας που οδηγεί σε κοινωνικό διχασμό και σε σύγκρουση μεταξύ διαφορετικών ομάδων. Άλλοι θεωρούν ότι καταλήγει στην υπερπροστασία των μειονοτήτων και των ευάλωτων ομάδων, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται τα δικαιώματα της πλειοψηφίας.

Woke Culture

Πάντως στους κόλπους του δικαιωματισμού γεννήθηκε η Woke Culture, η "κουλτούρα της αφύπνισης", η οποία απορρυθμίζει τις κοινωνίες. Η κουλτούρα αυτή –γεννήθηκε στα αμερικάνικα πανεπιστήμια από Αφροαμερικανούς κυρίως ακαδημαϊκούς, παράλληλα με την άνδρωση του κινήματος Black Lives Matter– επικεντρώνεται σε θέματα φυλετικής και κοινωνικής δικαιοσύνης με στόχο να διαλύσει "συστήματα καταπίεσης και ανισότητας", όπως η πυρηνική οικογένεια, οι κανόνες φύλου, η θρησκεία και ο καπιταλισμός. Έγινε η αιχμή του δικαιωματισμού των πολύχρωμων μειονοτήτων, αλλά κυρίως διεκδικεί την υποκατάσταση της συλλογικής και ιστορικής ταυτότητας, ακόμη και αυτή του φύλου με αυτή του ατόμου.

Η Woke Culture έχει μετατραπεί ουσιαστικά σε κουλτούρα ακύρωσης (cancel culture) που καταλύει την ιστορία. Δεν είναι μόνο το γκρέμισμα των αγαλμάτων ιστορικών προσώπων, δεν είναι το ξαναγράψιμο της ιστορίας, είναι η "πραγματικότητα" των μαύρων αριστοκρατών στα "ιστορικά" σίριαλ του Netflix, με τους μαύρους δούκες και τις μαύρες μαρκησίες. Είναι η κατάπτωση της ελευθερίας και της αλήθειας και η μετάπτωσή της στο επίπεδο των δικαιωμάτων.

Αυτή την απόλυτη στρέβλωση των πάντων ευνοεί το δυτικό σύστημα εξουσίας, που από τη μια διασκεδάζει τις ενοχές για την ιστορική αθλιότητα του δουλεμπορίου και της αποικιοκρατίας, αφ' ετέρου προσεταιρίζεται τμήματα της κοινωνίας που εκ της θέσεως τους θα ήταν εχθρικά προς αυτό. Το πρόβλημα με την Woke Culture είναι ότι αναπαράγεται επιθετικά στα κοινωνικά δίκτυα μέσω των μηχανών Τεχνητής Νοημοσύνης, δημιουργώντας κοινωνική πόλωση και σύγχυση.

Στην πραγματικότητα, είναι μια μεταμοντέρνα μέθοδος εξουσιασμού του χρηματιστικού καπιταλισμού. Από πολιτική σκοπιά, με τα νομοθετήματα των δικαιωμάτων επιχειρείται η διάλυση της συλλογικής συνείδησης και την υποκατάστασή της από "φυλές" και ομάδες που θα αντιμάχονται μεταξύ τους, ενώ η εξουσία προσλαμβάνει ιερατικές διαστάσεις. Προφανώς, από ένστικτο η λαϊκή Δεξιά, που ένα μεγάλο κομμάτι της υποφέρει οικονομικά και από τις ανισότητες, αντιλαμβάνεται τι παίζεται. Αυτό επιχειρείται να εκφραστεί μέσα στο κόμμα της ΝΔ. Αφαιρώντας την παρένθετη μητέρα και δείχνοντας τον δρόμο της αποχής από την ψηφοφορία, ο Μητσοτάκης επιχειρεί να εκτονώσει την πίεση, προκαλώντας σύγχυση, και πιθανόν να τα καταφέρει.

https://slpress.gr/politiki/ti-krivei-i-proothisi-tis-woke-atzentas-apo-ton-mitsotaki/

Δικαιώματα και «δικαιώματα»

Από

Σύνταξη

-

12 Ιανουαρίου, 2024

Εδώ και μέρες βομβαρδιζόμαστε για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» με αφορμή μια νομοθετική πρωτοβουλία της Ν.Δ. για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Λίγο πριν βομβαρδιζόμασταν για το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», ενώ χθες μάθαμε τον βομβαρδισμό της Υεμένης από ΗΠΑ και Αγγλία για να προστατευτεί το «δικαίωμα στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα». Πριν 25 χρόνια 19 χώρες του ΝΑΤΟ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και καθιέρωσαν τους «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» πόλεων, αμάχων, υποδομών νερού και ηλεκτρισμού, διαλύοντας εν τέλει μια ολόκληρη χώρα. Ο Δυτικός «πολιτισμός» (δηλαδή ο Δυτικός ιμπεριαλισμός) εκφοβίζει ευθέως ότι έχει τη δυνατότητα να στείλει 50 ή και 100 χρόνια πίσω κάθε χώρα ή λαό που απειλεί ή αμφισβητεί την κυριαρχία του.

Θα ρωτήσει ο αναγνώστης (εν μέρει δικαιολογημένα): τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Κάποια σχέση έχουν, αφού τα «ανθρώπινα δικαιώματα» έχουν γίνει σημαία της παγκοσμιοποίησης με διπλή κατεύθυνση: άμεσου στρατιωτικού και οικονομικού καταναγκασμού και επεμβάσεων οπουδήποτε νομίζουν ότι «χρειάζεται», αλλά και μιας ορισμένης κοινωνικής μοντελοποίησης στο εσωτερικό όλων των χωρών της Δύσης (κι όπου αλλού αυτό είναι δυνατόν). Και τα δύο επιβάλλονται στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων». Στην ουσία πρόκειται για μια μεγάλη και οργανωμένη εκστρατεία διάλυσης και ακύρωσης των μεγάλων ταυτοτήτων που εμποδίζουν την αέναη επέκταση του κεφαλαίου σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής (συλλογικής, ιδιωτικής, πνευματικής, πολιτιστικής).

Οι πρώτες μεγάλες ταυτότητες που πλήττονται και καταπολεμούνται σκληρά είναι η εθνική, η ταξική, και η γυναικεία. Στη θέση τους μπαίνουν ο καταναλωτικός κοσμοπολιτισμός, το ατομικιστικό άτομο και ο απόλυτος αυτοπροσδιορισμός φύλου. Μορφές κοινωνικής συλλογικής ύπαρξης των ανθρώπων μπαίνουν στο στόχαστρο, ως μη συμβατές με τη νέα ψηφιακή τεχνοδεσποτική αναδιάρθρωση της κοινωνίας και τις νέες εργασιακές σχέσεις που τη διέπουν. Κι έτσι είναι σε εξέλιξη μια τεράστια προπαγανδιστική μηχανή που τείνει να εγχαράξει στη συνείδηση των ανθρώπων την ακύρωση βιολογικών, ιστορικών και κοινωνικών προϋποθέσεων και κατακτήσεων. Το έθνος, η τάξη, τα δύο φύλα, η οικογένεια, η μητρότητα και η πατρότητα μοιάζουν με εμπόδια που οι νέες σχέσεις παραγωγής και εξουσίας πρέπει να «υπερβούν» διαλύοντάς τα.

Άλλωστε έχει διακηρυχθεί ανοικτά: «Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα». Οπότε τα «δικαιώματα» αποδεσμεύονται εντελώς από τις υποχρεώσεις, και βεβαίως από κάθε έννοια κοινωνικής ευθύνης. Ο σχετικισμός («δεν υπάρχει αλήθεια») και ο μηδενισμός («δεν υπάρχει κανένα νόημα») ανοίγουν την πόρτα της κοινωνικής διάλυσης, προσφέροντας καταφύγιο στο «ας κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει», ατομικά και αποκομμένος από κάθε κοινωνικό ιστό. Έτσι οι υπερ-ελίτ της παγκοσμιοποίησης συγκεντρώνουν πλούτο και εξουσία που ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε οποιαδήποτε κυρίαρχη τάξη ή ομάδα. Κάνε ό,τι γουστάρεις εγκλωβισμένος σε ένα ψεύτικο υπερΕγώ, φθάνει να μην εμποδίζεις τη Μεγάλη Αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Αλλά και στο πεδίο των δικαιωμάτων υπάρχει μια τρομερή κακοποίηση και ανατίναξη. Πρώτα απ' όλα των στοιχειωδών ατομικών δικαιωμάτων, ήτοι: αξιοπρέπεια, ανάπτυξη προσωπικότητας, επιλογή επαγγέλματος, προστασία έκφρασης και δημιουργίας, δικαίωμα πληροφόρησης, άσυλο κατοικίας, ιδιωτική ζωή, προσωπική ελευθερία, ελευθερία έκφρασης, ελευθερία συλλογικής δράσης κ.ο.κ. Όλα αυτά είναι υπό αίρεση και καταπατούνται διαρκώς και συστηματικά (διαδίκτυο, λογοκρισία, πανδημία, παρακολουθήσεις, τώρα ο βιοπολιτικός και ψηφιακός έλεγχος κ.λπ.). Δεύτερον, τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα ανατινάζονται και ακυρώνονται: εργασία, υγεία, παιδεία, πολιτική προστασία, κοινωνική ασφάλιση κ.ά., όπως επίσης η δημοκρατία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, η εθνική κυριαρχία κ.λπ. φαλκιδεύονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της λεηλασίας που επιβάλλουν ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση. Άλλωστε στο όνομα των «δικαιωμάτων» και της «ελευθερίας» έρχεται και το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια…

Πριν πολλά χρόνια ο Χέρμπερτ Μαρκούζε, στο έργο του «Μονοδιάστατος άνθρωπος», είχε κάνει λόγο για τη μονοδιάστατη σκέψη, τονίζοντας τα ακόλουθα: «Η μονοδιάστατη σκέψη ευνοείται συστηματικά από τούς ισχυρούς της πολιτικής και από τους προμηθευτές μαζικής πληροφορίας… Το σύμπαν του λόγου τους κατοικείται από υποθέσεις που αυτοεπικυρώνονται, οι οποίες, επαναλαμβανόμενες ασταμάτητα από μονοπωλιακές πηγές, γίνονται ορισμοί ή υπνωτικές φόρμουλες».

Σήμερα, οδηγούμαστε στον παραλογισμό του «μετανθρώπου», ένα κράμα μηχανής και ανθρώπου (δες και τη σύγχρονη ευγονική με «ενοικίαση μήτρας», μια σύγχρονη «βιομηχανία» με τζίρο που ήδη υπερβαίνει τα 14 δισ. δολάρια), ένα άφυλο (ή πολλαπλότητας «φύλων» μέσω του «αυτοπροσδιορισμού») και εντελώς πειθήνιο πλάσμα, με τελείως αλλοτριωμένη συνείδηση, χωρίς καμία κοινωνικότητα. Παραφράζοντας θα λέγαμε ότι αυτός «είναι ο woke καπιταλισμός ηλίθιε!» που απειλεί την ανθρωπότητα, η πιο επιθετική μορφή του σύγχρονου Δυτικού ιμπεριαλισμού. Απειλεί δηλαδή να εξανδραποδίσει τους ανθρώπους, την εθνική, ταξική, φυλετική υπόσταση. Απειλεί να διαλύσει (δηλαδή να κατακτήσει-αποικιοποιήσει) χώρες αλλά και συνείδηση / φαντασιακό λαών και εθνών. Απειλεί να καταργήσει την ιστορία και τη βιολογία και κάθε μορφή κοινωνικού δεσμού.

Εκεί μας οδηγούν, σε όλα αυτά οφείλουμε να αντισταθούμε σαν Άνθρωποι, σαν Κοινωνίες, σαν Πολιτισμοί. Ο αγώνας για την Ανθρώπινη διάσταση και τη χειραφέτηση συνεχίζεται!

[Ή, πιο λογικά και απλά: Πιστεύετε ότι ο κ. Μητσοτάκης, η Ν.Δ. και τα άλλα κόμματα ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα;]

https://edromos.gr/dikaiomata-kai-dikaiomata/?amp

Αν και θα διαφωνήσουμε εδώ με το παρακάτω κείμενο για τον αρχικό λόγο του γάμου, ποια ήταν η ανθρώπινη ανάγκη, για να οδηγηθεί κανείς στον γάμο. Ήταν η απόκτηση νόμιμων απογόνων, που θα κληρονομούσαν την περιουσία του πατέρα τους μετά θάνατον.

Αυτά που περιγράφει ο Ράμφος στο παρακάτω κείμενο του είναι οι θετικές «παρενέργειες» του γάμου.

ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ ο Στ. Ράμφος για το γάμο των ομοφύλων! "ΒΑΣΗ της κοινωνίας η οικογένεια με πατέρα και μητέρα..."

1/14/2024

Αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τον γάμο και την υιοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή...

Αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τον γάμο και την υιοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ και τον δημοσιογράφο Γιώργο Κουβαρά, θεώρησε ότι το θέμα αφορά λίγους. Όμως τα δημοσιεύματα και τα σχόλια στον Τύπο, στα ενημερωτικά sites και στα κοινωνικά δίκτυα, έδειξαν το αντίθετο: το θέμα αφορά ποικιλοτρόπως πολλούς. Και δικαίως αφού επιχειρεί να αλλάξει πολλά στην ελληνική κοινωνία και στον θεσμό που την συγκροτεί: τον γάμο. Και επειδή ο πρωθυπουργός ζήτησε πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου, στη Βουλή, διάλογο, o στοχαστής και συγγραφέας Στέλιος Ράμφος διατυπώνει τις απόψεις του για τα θέματα που αναδεύονται μέσα από το νομοσχέδιο αυτό και τις αλλαγές που θα επέλθουν, κατά την άποψή του, αν γίνει νόμος της ελληνικής πολιτείας.Στην εισαγωγική συζήτηση μαζί του, εύκολα προέκυψε το πρώτο και βασικό ερώτημα:

Κύριε Ράμφε, τι είναι για εσάς ο γάμος και η οικογένεια;
Αυτό είναι πράγματι το βασικό και κρίσιμο ερώτημα θα έλεγα, και το αφετηριακό σημείο αν θέλουμε να μιλήσουμε με πιο απαιτητικούς όρους. Εάν δεχτούμε ότι ο γάμος είναι το επιστέγασμα της αγάπης όπως είπε ο πρωθυπουργός μεταξύ δυο ανθρώπων και ταυτόχρονα ένα νομικό συμβόλαιο για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών του, θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί επί τόσες χιλιετίες, και ξεκινώντας από την πατριαρχική μορφή της κοινωνίας και την αρχέγονη πατριά, άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους και παντού στη γη αισθάνθηκαν και αισθάνονται την ανάγκη να ενωθούν και να σχηματίσουν αυτό το παράξενο μόρφωμα που είναι η βάση της κοινωνίας και λέγεται οικογένεια.

Και δεν είναι ο γάμος το επιστέγασμα μιας αγάπης;
Η αγάπη που καλώς υπάρχει, δεν ίσχυε επι χιλιετίες, αυτό είναι ένα ζήτημα που προέκυψε για να το πω χαριτολογώντας, μετά τον σαιξπηρικό Ρωμαίο και Ιουλιέτα, είναι ένα ζήτημα των τριών τελευταίων αιώνων και στην πραγματικότητα, η αγάπη στο γάμο ως μόνη προϋπόθεση, είναι μια υπόθεση μερικών μόνο δεκαετιών. Αν δεχτούμε την σύγχρονη και μάλλον απλή αυτή ερμηνεία ότι ο γάμος είναι το επιστέγασμα της αγάπης, τότε εγώ, αν μπορούσα να νομοθετήσω, θα κατέθετα ένα νομοσχέδιο κατά του γάμου, επειδή αν έφτανε η αγάπη δεν θα χρειαζόταν γάμος.

Αρα για εσάς ο γάμος είναι κάτι πολύ περισσότερο.
Βεβαίως. Και είναι το θεσμικό επιστέγασμα που διαμορφώνει την οικογένεια. Επειδή οι άνθρωποι μετά την αρχέγονη πατριά, αναγνώρισαν την ανάγκη να διαχειριστούν την ζωή τους, μ έναν τρόπο που θα μπορούσε να εγγυηθεί στην ανθρωπότητα, έναν διαφορετικό τρόπο ζωής από αυτήν που ζούνε τα ζώα. Αυτό που εμείς είπαμε οικογένεια και που με τον τρόπο που την ξέρουμε εμείς υπάρχει μόνο στον άνθρωπο. Αν δεχτούμε ως προϋπόθεση μόνο την αγάπη τότε, τίποτε δεν μας εμποδίζει να μιλήσουμε αύριο για την αγάπη ανάμεσα σ έναν άνθρωπο και ένα ζώο, ή ανάμεσα σ έναν άνθρωπο και ένα ρομπότ και ποιος ξέρει τι άλλο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.

Και αυτό το περισσότερο, τι είναι;
Στον γάμο λοιπόν υπήρχε πάντα ένα βαθύτερο αίτημα το οποίο δεν ήταν επιπόλαιο. Μέσω του γάμου, δημιουργείται οικογένεια και ο ρόλος της είναι πάρα πολύ σημαντικός διοτι μέσω αυτής αναπροσανατολίζεται με τρόπο ποιοτικό και με τρόπο αξιακό, η επιθυμία του ανθρώπου. Αντί δηλαδή για ζωώδεις ορμικές πιέσεις, αναπτύσσουμε επιθυμίες αξιακές που μπορούν να μας εξανθρωπίσουν. Με τον θεσμό του γάμου και μέσα από την οικογένεια, επιτυγχάνουμε την διαφοροποίηση της επιθυμίας η οποία παύει να είναι μια ενστικτώδης επιθυμία χωρίς όρια και χωρίς προσανατολισμό όπως είναι στα ζώα που αδιαφορούν για τα πάντα. Αυτός ο αναπροσανατολισμός της επιθυμίας ανεξαρτήτως του τι γίνεται στη ζωή, ανεξαρτήτως του αν έχουμε άθλιες και κακές οικογένειες, αποτελεί τον ιδεότυπο της οικογένειας. Αυτό το περιέγραψε ο Φρόιντ με το Οιδιπόδιο σύμπλεγμα και με την απαγόρευση της αιμομιξίας, στο πλαίσιο τού γάμου και της οικογένειας. Αυτός λοιπόν είναι ο σκοπός της οικογένειας, ο εξανθρωπισμός του ανθρώπου, μιλώντας ανθρωπολογικά, ψυχαναλυτικά και κοινωνιολογικά. Και όχι με βάση του τι ακούμε για άθλιους γονείς που κακοποιούν τα παιδιά τους ή οτιδήποτε ανάλογο και που όντως υπάρχουν.Αυτό είναι ένα επιχείρημα πάντως κατά της "φυσιολογικής" οικογένειας, που ακούγεται συχνά…
Είναι όμως σαν να λέμε ότι διαθέτοντας τον ιδεότυπο του αριθμού για να κάνουμε πράξεις, και κάνοντας εμείς λάθη στην πρόσθεση ή την αφαίρεση, να φταίει ο αριθμός. Το θέμα λοιπόν δεν είναι μια συγκεκριμένη οικογένεια, αν είναι καλή ή κακή, αλλά ο ιδεότυπος εκείνος, αυτό το "δέον", η καταστατική προϋπόθεση αν θέλετε, που θα διαμορφώσει μια κοινωνία χωρίς άγρια ένστικτα, αλλά αναπτύσσοντάς την με αισθήματα αγάπης, συντροφικότητας, αλληλοβοήθειας και τα συναφή. Γι αυτό και λέμε ότι ο πυρήνας της κοινωνίας είναι η οικογένεια. Επαναλαμβάνω ως ιδεότυπος και όχι ως καλή ή κακή πρακτική. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία να καταλάβουμε ότι όλη η κουβέντα γίνεται για αυτόν τον ιδεότυπο.Και που περιλαμβάνει και το παιδί, ως φυσικό επακόλουθο;
Ακριβώς. Είναι το μεταγενέστερο βήμα, μέσα σ αυτήν την οικογένεια και σ αυτόν τον ιδεότυπο. Το σημαντικό είναι η εικόνα εαυτού που αποκτά το παιδί ως υποδοχέας αξιών και συναισθημάτων, και είναι η οικογένεια που το εξανθρωπίζει μέσα από τα μικρά και μεγάλα "μη" και "όχι", και τις άλλες απαγορεύσεις. Είναι η οικογένεια που εξανθρωπίζει τις επιθυμίες παύοντας έτσι ο άνθρωπος να έχει μια ατελείωτη ορμική επιθυμία. Επειδή αν έχουμε μια ατελείωτη ορμική επιθυμία, τελειώνει και η κοινωνία, επειδή και η βία θα είναι χωρίς όρια όπως τείνει να γίνει σήμερα. Υπό αυτή την έννοια, το παιδί έχει ανάγκη μητέρας και πατέρα, και όχι ομοφύλων συζύγων για να έχει μια σωστή και ξεκάθαρη εικόνα εαυτού, και όχι μια θολή εικόνα εαυτού επειδή τότε δεν θα μπορεί να εκτιμήσει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Για να αναπτύξει ένα παιδί συναισθήματα κοινωνικότητας θα πρέπει να έχει μια καθαρή εικόνα εαυτού.Αυτό που ζούμε τώρα με την έξαρση της μαθητικής βίας έχει σχέση μ' αυτό που λέτε;
Ναι δεν είναι τυχαίο ότι τώρα οργιάζει η βία των παιδιών αν και δεν θέλω να μπω σ αυτό το θέμα, αλλά ναι, έχει σχέση με αυτά που λέμε. Επειδή την θέση των γονιών τους την έχουν πάρει οι μηχανές, η τεχνολογία, τα τάμπλετ, τα κινητά, οι υπολογιστές. Και το κύρος των γονέων έχει περάσει σ αυτά τα μηχανήματα, όμως αυτά, δεν συμμετέχουν στην οργάνωση της κοινωνίας όπως συμμετέχουν τα παιδιά στην πραγματική οικογένεια. Με αυτή την θολή εικόνα εαυτού, τα παιδιά ως ενήλικες θα δημιουργήσουν κοινωνίες, σκληρά ανταγωνιστικές, όπου το μεγάλο ψάρι θα τρώει το μικρό. Θα επιστρέψουμε σε μια ζωώδη κοινωνία, στην ζωώδη, πραγματικά και κυριολεκτικά κατάσταση του ανθρώπου.Όμως οι κοινωνίες δεν εξελίσσονται, δεν προχωράνε μπροστά όπως είναι η κοινή αντίληψη για τον πρόοδο;
Η εξέλιξη των κοινωνιών με τον τρόπο που την ζούμε σήμερα, είναι μια κατακόρυφη επαύξηση της βίας. Είναι μια επιστροφή φυσικών ορμών και επιθυμιών που δεν έχουν αναπροσανατολιστεί αξιακά. Και μιας χρονικότητας που ζητάει εδώ και τώρα την ικανοποίησή της, όπως τα ζώα. Γυρνάμε κατ ευθείαν στη ζούγκλα και επειδή αναφερόμαστε σε ανθρώπους θα είναι πιο άγριο. Κατανοούμε αυτά τα προβλήματα εις βάθος και όχι με όρους πολιτικούς και δεχόμαστε ότι οι κυβερνόντες έχουν καλές προθέσεις, διαπιστώνουμε όμως ότι τα δικαιώματα που επιχειρούν να προωθήσουν δημιουργούν προϋποθέσεις αδιέξοδων καταστάσεων. Μια ακροάτριά μου στα μαθήματα που κάνω στο Ίδρυμα Θεοχαράκη, μου ανέφερε ότι αναζητώντας να νοικιάσει ένα σπίτι στο Ρόττερνταμ, έπρεπε να απαντήσει σε μια σειρά ερωτημάτων που σκοπό είχαν να σχηματιστεί η ταυτότητα της, αυτό το ζητάει το κράτος. Μια από τις ερωτήσεις, ήταν αν είχε ερωτική σχέση με το κατοικίδιο που είχε μαζί της. Και αυτό όχι για να την απορρίψουν αλλά για να έχουν μια διαυγή εικόνα της ταυτότητά της. Στην Ολλανδία επίσης υπάρχουν σωματεία παιδόφιλων που κάνουν οργανωμένες εκδρομές σε χώρες με χαλαρά ήθη. Το ότι χώρες προηγμένες οικονομικά έχουν θεσπίσει τέτοια μέτρα όπως η Ολλανδία, δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν λάθη. Και το μεγαλύτερο λάθος των προηγμένων χωρών είναι ότι προκάλεσαν την κλιματική αλλαγή, την πιο επικίνδυνη κρίση, στο όνομα της ανάπτυξης. Οπότε δε μπορούμε να παίρνουμε τοις μετρητοίς ό,τι εκείνες αποφασίζουν. Κάνουν κι εκείνες μεγάλα λάθη.

Καταλήγοντας λοιπόν η γνώμη σας είναι ότι...
Ο πατέρας και η μητέρα, ο μπαμπάς και η μαμά, είναι η καταστατική προϋπόθεση της κοινωνίας. Όχι ο μπαμπάς -μπαμπάς, ή η μαμά -μαμά ή ο γονέας 1- γονέας 2. Επειδή σ αυτά τα σχήματα, διαμορφώνει το παιδί μια τόσο θολή εικόνα εαυτού που μετά δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει στις ορμικές του επιθυμίες και στην ίδια την κοινωνικότητά του. Αυτό είναι το πρόβλημα. Είμαι βέβαιος ότι με την καλύτερη των προθέσεων η πολιτεία σκέφτηκε αυτό το μέτρο, κυρίως πιεζόμενη από την επικαιρότητα του διεθνούς συρμού.
Καλύτερα θα ήταν να ακούσουμε τις ενοχές μας για τον άθλιο τρόπο που φέρθηκε η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες στους ομοφυλόφιλους και να κρατήσουμε στην θετική λύση όπως είναι το σύμφωνο ελευθέρας συμβιώσεως, ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχει κάνει ο Σύριζα και είχαν ψηφίσει τότε και ορθώς και αρκετοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Και το οποίο καλύπτει όλα τα προβλήματα που σήμερα θέλει να ξαναλύσει το νομοσχέδιο που πρόκειται να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση. Τα καλύπτει όλα απολύτως. Όπως την περίπτωση που έρχεται από το εξωτερικό ένα ομόφυλο ζευγάρι. Ερχόμενοι από το εξωτερικό οι ομόφυλοι σύζυγοι, υπογράφουν το σύμφωνο ελευθέρας συμβιώσεως, υπογράφουν και την αναδοχή του τέκνου του ενός από τους δυο συζύγους και προχωρούν κανονικά. Σε περίπτωση θανάτου το παιδί μένει με τον ανάδοχο σύζυγο κανονικά και δεν χρειάζεται να απευθυνθεί κανείς σε ίδρυμα για να το περιθάλψει.
Οπότε δεν υπάρχει θέμα ιδρύματος όπως φοβάται ο πρωθυπουργός, το παιδί είναι απολύτως καλυμμένο και για άλλα κληρονομικά ή άλλης φύσεως θέματα. Άρα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που χρειάζεται τον καινούργιο νόμο για να λυθεί από την στιγμή που υπάρχει το πραγματικά φιλελεύθερο μέτρο της ευέλικτης και εναλλακτικής λύσης του συμφώνου ελευθέρας συμβιώσεως. Και αν υπάρχει κάποιο κενό ή κάποια παράληψή ας διορθωθεί επί τούτο. Επομένως το νομοσχέδιο περί γάμου των ομοφύλων ζευγαριών περισσότερο δημιουργεί παρά λύνει προβλήματα.

Πηγή: www.capital.gr

https://www.press-gr.com/2024/01/blog-post_175.html

Απόσπασμα από το άρθρο. Οι Αμερικανοί πίσω από την πρεμούρα Μητσοτάκη για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Δικαιώματα ενηλίκων και παιδιών

Προτού επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, να παρατηρήσουμε ότι σήμερα, όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι υποστηρίζουν το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν τη δική τους προσωπική σεξουαλική ζωή που επιθυμούν, χωρίς κανενός είδους διακρίσεις εξ αυτού του λόγου και, πολύ περισσότερο, των διώξεων, ενίοτε σκληρότατων, που υφίσταντο στο παρελθόν. Δεν υπάρχουν όμως μόνο τα δικαιώματα των ομόφυλων ενηλίκων. Υπάρχουν επίσης και τα δικαιώματα των παιδιών που είναι μάλιστα πολύ πιο τρωτά από τους ενήλικες και που έχουν πολύ περισσότερο από αυτούς ανάγκη προστασίας. Εδώ εγείρονται σοβαρά ζητήματα. Δεν χρειάζεται να φάει κανείς τα νιάτα του μελετώντας Γιουνγκ, Φρόιντ και Ράιχ για να αντιληφθεί ότι τα γονεϊκά πρότυπα έχουν θεμελιώδη σημασία για την υγιή ανάπτυξη της σεξουαλικότητας και του ψυχισμού ενός παιδιού. Αρκεί να παρατηρήσει τα παιδιά ή να σκεφτεί τον εαυτό του. Όλοι μας ξέρουμε την τεράστια επίδραση που είχαν απάνω μας οι γονείς μας σε όλα τα ζητήματα, όχι μόνο στη σεξουαλικότητα. Τίθεται λοιπόν εκ των πραγμάτων το εξής ερώτημα: Τα παιδιά που μεγαλώνουν στο περιβάλλον δύο ομοφυλόφιλων «μπαμπάδων» ή δύο ομοφυλόφιλων «μαμάδων» έχουν τις ίδιες δυνατότητες, τους ίδιους δρόμους ανάπτυξης της σεξουαλικότητας και του ψυχισμού τους που έχουν δύο παιδιά που μεγαλώνουν με τα συνήθη πρότυπα του άντρα-πατέρα και της γυναίκας-μάνας; Επιπλέον, τι ακριβώς υποδοχή θα επιφυλάξουν οι συνομήλικοι στα παιδιά των δύο ομοφυλόφιλων ανδρών ή των δύο λεσβιών ή δύο trans; Μήπως τα παιδιά αυτά θα φάνε την καζούρα του αιώνα που θα τα τραυματίσει ανεξίτηλα και βαθιά για ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή τους;

https://kosmodromio.gr/2024/01/12/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%cf%80%ce%af%cf%83%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b1-%ce%bc%ce%b7/