ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ.

Τραγέλαφος. χαρακτηρισμός μιας κατάστασης παράλογης, όπου αλληλοσυγκρουόμενα στοιχεία δημιουργούν σύγχυση: Aυτή η υπόθεση είναι · δε βρίσκεις άκρη.

Στα κοινωνικά και εθνικά μας θέματα.

Το πιο αποτελεσματικό μέτρο είναι ο εγκλεισμός, τα λοκ ντάουν διαμηνύουν έως τώρα κυβέρνηση και επιστήμονες διορισμένοι από τους πρώτους και τώρα στην κορύφωση του δράματος εξαναγκάζονται να περιορίζουν τα μέτρα άλλωστε σε αυτή την χώρα δύο παράγοντες κυβερνούν οι σφυγμομετρήσεις και η ξένη εξάρτηση μαζί με την ντόπια πλουτοκρατία , η TUI ανακοίνωσε μέσω των κρατήσεων για την ελληνική αγορά πότε ξεκινά η τουριστική περίοδος στην ελλάδα. Πρώτα γίνονται οι συμφωνίες κυβέρνησης - πολυεθνικών μετά ανακοινώνονται από τις πολυεθνικές και κατόπιν ενημερώνονται τα κοινοβουλευτικά κόμματα και ο λαός. Αυτή είναι η δημοκρατία μας.

Παρακάτω δύο άρθρα μας λένε ότι η ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις ως πρός την αντιμετώπιση της πανδημίας παρόλα τα  αυστηρά και αντιδημοκρατικά μέτρα πού πάρθηκαν και το μόνο πού σώζει την κυβέρνηση είναι η δημοσιογραφική αλητεία πού κάνει το μαύρο άσπρο.

Από πρωινή εκπομπή ακούστηκε και αυτό . Η Κίνα έλυσε το πρόβλημα γιατί έχει ολοκληρωτικό καθεστώς ενώ εμείς επειδή έχουμε δημοκρατία γι'αυτό τον λόγο δεν μπορούμε να το λύσουμε. Υποτίθεται ότι η εν λόγω κυρία προσπαθούσε να υπερασπιστεί την κυβέρνηση κάνοντας την χαζή πού μπορεί και να είναι, για τα πρωτοφανή αντιδημοκρατικά μέτρα πού πάρθηκαν στην ελλάδα, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι ταυτόχρονα υπερασπίζεται τον ολοκληρωτισμό.

Παρακάτω μερικά άρθρα για το 1821 πού αφορούν την κοινωνική πλευρά του και τον ρόλο των μεγάλων δυνάμεων.

Τι μας ελευθέρωσε από τους τούρκους γιατί δυστυχώς κατόπιν γίναμε προτεκτοράτο των Άγγλων -Γάλλων-Γερμανών;

Η απίστευτη επιμονή του λαού για την ελευθερία του πού πορεύτηκε με μοναδικό αξίωμα το Ελευθερία ή Θάνατος.

Κορονοϊός - Bloomberg: Εχασε 20 θέσεις η Ελλάδα στην αντιμετώπιση της πανδημίας

28.03.2021

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα βρίσκεται στην 40ή θέση ανάμεσα σε 53 χώρες και την 17η ανάμεσα σε 20 ευρωπαϊκές χώρες που αξιολογούνται μηνιαία από το Bloomberg

Ανάμεσα στις χώρες με τη χαμηλότερη αντοχή στην πανδημία αξιολογεί το πρακτορείο Bloomberg την Ελλάδα τον μήνα Μάρτιο, η οποία άλλωστε υποχώρησε κατά 20 θέσεις στην κατάταξή του αναφορικά με την μηνιαία βαθμολόγηση που έχει να κάνει με τη διαχείριση του κορονοϊού.

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα βρίσκεται στην 40ή θέση ανάμεσα σε 53 χώρες και την 17η ανάμεσα σε 20 ευρωπαϊκές χώρες που αξιολογούνται μηνιαία από το Bloomberg όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας. Για την κατάταξη αυτή το Bloomberg αξιολογεί πλήθος επιμέρους υγειονομικών και οικονομικών δεικτών, ώστε να καταλήξει σε συμπεράσματα για το πόσο ανθεκτικές είναι οι χώρες στην επέλαση του ιού.

Μόλις τον προηγούμενο μήνα η Ελλάδα ήταν 20ή ανάμεσα σε 53 χώρες και 5η ανάμεσα σε 20 ευρωπαϊκές χώρες, σε αντίστοιχη αξιολόγηση του Bloomberg.

https://www.ethnos.gr/ellada/151288_koronoios-bloomberg-ehase-20-theseis-i-ellada-stin-antimetopisi-tis-pandimias

Φταίει το Bloomberg που πατώσαμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας!

Δεκ 24, 2020

Προχθές το γνωστό και έγκυρο πρακτορείο Bloomberg δημοσίευσε μια έρευνα για τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας από τις χώρες της Ευρώπης, που αποκάλυπτε το εξής: Η Ελλάδα κατατάσσεται στην τελευταία θέση ως προς τη διαχείριση της πανδημίας και επιπλέον έχει υποχωρήσει 19 θέσεις μέσα στον Δεκέμβριο, με ποσοστό θνησιμότητας 6,3% .

Ο δείκτης στον οποίος βασίζονται τα στοιχεία του Bloomberg λαμβάνει υπόψη του 10 παραμέτρους. Σύμφωνα με αυτές η χώρα μας βρίσκεται στην 50η θέση από τις 53 που αξιολογούνται, πάνω από το Περού, το Μεξικό και την Αργεντινή, όντας και η τελευταία ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ε.Ε., παρά το σκληρό lockdown. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά την πρόβλεψη για την φετινή ύφεση στην οικονομία, η Ελλάδα είναι στη 44η θέση, ανάμεσα σε 53.

Οι βασικοί δείκτες που χρησιμοποιούνται αφορούν: Στην πρώτη κατηγορία (την κατάσταση της Covid-19) υπολογίζονται τα κρούσματα ανά μήνα, η θνησιμότητα, οι συνολικοί θάνατοι ανά ένα εκατομμύριο πολίτες, τα ποσοστά των θετικών τεστ και η πρόσβαση στα εμβόλια.

Στη δεύτερη κατηγορία (ποιότητα ζωής) υπολογίζονται η αυστηρότητα του lockdown, η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, η πρόβλεψη για το μέλλον της οικονομίας, η ανταπόκριση του συστήματος υγείας, αλλά και πόσο άλλαξε η ζωή των πολιτών.

Η κατάταξη βαθμολογεί οικονομίες άνω των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Πρώτη είναι η Νέα Ζηλανδία και ακολουθούν Αυστραλία, Νορβηγία και Σιγκαπούρη, ως οι "καλύτερες χώρες για να ζεις" εν μέσω πανδημίας. Πτωτική τάση καταγράφεται για Ιαπωνία και Νότια Κορέα.

Είδατε αυτή την είδηση σε κάποιο συστημικό μέσο ενημέρωσης; Άρα έχει απόλυτο δίκιο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Τσίπρας, όταν σημειώνει στο Facebook: «Με 100 νεκρούς τη μέρα και το Bloomberg να δίνει στην Ελλάδα την πρώτη θέση στην θνητότητα μεταξύ 53 χωρών, ο Κικίλιας δηλώνει ότι η χώρα αποτελεί παράδειγμα παγκοσμίως, και δεν παραιτείται αλλά δεν τρέχει και τίποτα. Θέλετε άλλη απόδειξη ότι τα ΜΜΕ είναι απολύτως ελεγχόμενα;».

Ο κ. Τσίπρας δεν μπόρεσε να προβλέψει μια εξέλιξη. Ότι καλοί και καταξιωμένοι δημοσιογράφοι ορισμένων Μέσων Ενημέρωσης θα αναλάμβαναν κι από πάνω, να τα «χώσουν» στο αμερικανικό πρακτορείο.

Δεν θα ασχοληθούμε με όλα τα επιχειρήματά τους. Θα σταθούμε στο βασικότερο: Σε αυτό που αναφέρεται, όπως γράφει το Bloomberg, στις χώρες των οποίων « οι πολίτες έχουν εμπιστοσύνη στις Αρχές και την καθοδήγησή τους, τα lock down μπορεί να είναι εντελώς περιττά, όπως έδειξαν στη διάρκεια όλης της χρονιάς η Ιαπωνία, η Κορέα και σε έναν βαθμό, η Σουηδία».

Το σχόλιο που ακολουθεί αναφέρει ότι «θα μας τρελάνουν τώρα που επαινούν -έστω και σε έναν βαθμό- τη χώρα που, σύμφωνα με τον ίδιο της το βασιλιά, απλώς απέτυχε».

Αν δεν καταλάβατε, πρόκειται περί πλήρους διαστροφής της αλήθειας! Η είδηση του Bloomberg δεν αποκρύβεται, αλλά διαστρέφεται πλήρως. Το σχόλιο του πρακτορείου αναφέρεται σε χώρες που οι πολίτες τους εμπιστεύονται τις Αρχές, άσχετα αν στην περίπτωση της Σουηδίας, οι Αρχές έκαναν λάθος.

Στην Ελλάδα, αυτή η εμπιστοσύνη δεν υπάρχει: Αυτό απεδείχθη με τις εικόνες των ουρών των Ι.Χ. στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, αυτό πολύ φοβούμεθα ότι θα επαναληφθεί και τις επόμενες μέρες με τις συγκεντρώσεις στα σπίτια.

Τη συνέχεια την προβλέπουμε: Τα εξαρτώμενα Μέσα Ενημέρωσης θα σπεύσουν να ρίξουν τις ευθύνες στους πολίτες για το τρίτο κύμα της πανδημίας γιατί δεν τήρησαν την ουσιαστικά ανύπαρκτη -σε αυτό όλο και περισσότεροι συμφωνούν- καραντίνα, μιας κυβέρνησης που κινείται στα... κουτουρού!

https://1voice.gr/ftaiei-to-bloomberg-pou-patosame-stin-antimetopisi-tis-pandimias/

Πώς Κίνα και νοτιoανατολική Ασία νίκησαν την πανδημία;

02 Δεκ. 2020

Ευάγγελος Θεοδώρου

Την ώρα που οι περισσότερες χώρες της Δύσης, πλήττονται σοβαρά από το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού, αρκετά διαφορετική είναι η κατάσταση στις χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας και ιδιαίτερα στην Κίνα.

Πιο συγκεκριμένα, η οικονομία της Κίνας σημειώνει ανάπτυξη 4.9 % στο τρίτο τρίμηνο του 2020, εικόνες από pool-party στη Γουχάν έφταναν στις χώρες της Δύσης τον Αύγουστο, ο James Griffths, ανταποκριτής του CNN στο Χόνγκ Κόνγκ, έγραφε πριν από μερικές ημέρες πως η Κίνα «σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές χώρες, γίνεται ολοένα και δυνατότερη» και η δημοσιογράφος Shuli Ren, έγραφε στο bloomberg πως «ο κορονοϊός, έχει σχεδόν τελειώσει στην Κίνα».

Πως όμως κατάφερε η χώρα, από την οποία ξεκίνησε η πανδημία του κορονοϊού, να φτάσει σε αυτό το σημείο;

Δεν ήταν μόνο το lockdown

Πριν από σχεδόν δύο μήνες, το έγκυρο κέντρο ερευνών «Pew» , δημοσίευσε τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε χώρες της Δύσης (σε συνδυασμό με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα), για το κατά πόσο η Κίνα χειρίστηκε «καλά» ή «άσχημα» την πανδημία.

Τόσο οι συμμετέχοντες από χώρες της Ε.Ε. , όσο και από τις ΗΠΑ, αλλά και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, δήλωσαν πως η Κίνα είχε χειριστεί την πανδημία με «άσχημο» τρόπο.

Παρ' όλα αυτά, ήταν ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας που πριν από σχεδόν 10 μήνες, υποστήριζε πως «μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας δεν είναι ακόμη έτοιμο, λόγω νοοτροπίας αλλά και υλικών παραγόντων, να εφαρμόσει τα μέτρα που έχουν χρησιμοποιηθεί για τον περιορισμό του Covid-19 στην Κίνα» .

Ο ΠΟΥ, αναφερόταν στα μέτρα που σχετίζονταν με «την προληπτική παρακολούθηση για τον άμεσο εντοπισμό κρούσματος, την απίστευτα γρήγορη ιχνηλάτηση κρουσμάτων σε συνδυασμό με την άμεση απομόνωση τους αλλά και την καραντίνα των στενών επαφών των ύποπτων κρουσμάτων».

Τα συγκεκριμένα μέτρα, ήταν σε σημαντικό βαθμό, ο λόγος για τον οποίο η Κίνα βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση σήμερα.

«Η επιτυχία της Κίνας στο να ελέγξει τον κορονοϊό δεν αφορά κυρίως τα μέτρα που πάρθηκαν νωρίς (τα lockdown), αλλά στον τρόπο που χειρίστηκε την πανδημία αφότου οι πολίτες μπορούσαν να κυκλοφορήσουν έξω», αναφέρει ο Griffths, τονίζοντας τη σημασία της ιχνηλάτησης των υποψήφιων κρουσμάτων, στην κινεζική επιτυχία.

Ασφαλώς, αξίζει να αναφερθεί στο σημείο αυτό πως, η επιτυχημένη ιχνηλάτηση κρουσμάτων κορονοϊού, δεν αποτελούσε πανάκεια από μόνη της, αλλά συνδυάστηκε:

α) Με την τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει η Κίνα και άλλες χώρες της νοτιανατολικής Ασίας από την αντιμετώπιση δύο ακόμη κορονοϊών , το 2003 (SARS-COV) και το 2012 (MERS-CoV).

β) Με τα μαζικά τέστ που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα, με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα να είναι η πόλη Qingdao, όπου πριν από μερικές εβδομάδες, πάνω από 9 εκατομμύρια πολίτες υποβλήθηκαν σε τεστ, εντός μιας εβδομάδας, έπειτα από τον εντοπισμό μόλις 12 κρουσμάτων αλλά και τα ιδιαίτερα αυστηρά μέτρα για τους τουρίστες που επιθυμούσαν να επισκεφθούν την Κίνα.

γ) Με τη διαθέσιμη τεχνολογία και τις τεράστιες ποσότητες προσωπικών δεδομένων που μπορούσε να χρησιμοποιήσει η κινεζική κυβέρνηση, η οποία ανέπτυξε ένα ιδιαίτερα καινοτόμο σύστημα , κατά το οποίο, το κάθε smartphone είχε έναν κωδικό (QR Code), που υποδείκνυε, εάν ο κάτοχος του, ήταν υγιής ή όχι, λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένους παράγοντες.

Με άλλα λόγια, εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της χώρας, μπορούσαν να εισέλθουν σε εμπορικά κέντρα, μαγαζιά εστίασης, στο μετρό, ακόμη και στο χώρο εργασίας τους, μόνο εάν το QR Code στο κινητό τους, έδειχνε πως χαίρουν άκρας υγείας. Αλλιώς, τους απαγορευόταν η είσοδος, αφότου οι αρχές «σκάναραν» τον κωδικό.

Δεν ήταν μόνο η Κίνα

Παρ' όλα αυτά, η Κίνα δεν ήταν το μόνο παράδειγμα χώρας η οποία έλεγξε τη διασπορά του κορονοϊού στη Νοτιανατολική Ασία.

Αντιθέτως, όπως έγραφε ο Zhang Xin στο Xinhua, «χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, με το να επιβάλλουν μέτρα όπως η χρήση μάσκας, η θερμομέτρηση και η ιχνηλάτηση των κρουσμάτων , έδειξαν πως και μόνο με αυτά, η πανδημία μπορεί να αντιμετωπιστεί».

Στις χώρες αυτές, προστίθενται χώρες όπως η Καμπότζη, το Βιετνάμ, η Ταϊβάν και η Ταϊλάνδη, όπως αναφέρει και το Omnia Health.

Χώρες, μέχρι πρότινος, γνωστές -σχεδόν- μόνο για το φτηνό τους εργατικό δυναμικό που δουλεύει για «ψίχουλα» για λογαριασμό μεγάλων πολυεθνικών.

Παρ' όλα αυτά, η Καμπότζη, των 16 εκατομμυρίων κατοίκων, δημιουργώντας ένα εντελώς καινούριο «παράλληλο σύστημα υγείας», προσλαμβάνοντας 2.900 ιατρούς, σε συνδυασμό με την κατασκευή μιας εφαρμογής για το κινητό που συνέβαλε τα μέγιστα στον εντοπισμό κρουσμάτων αλλά και την έμφαση στις ομάδες υψηλού κινδύνου, δεν έχει θρηνήσει κανένα θύμα για κορονοϊό.

Παρόμοια έμφαση, δόθηκε και από την Ταϊλάνδη, των περίπου 60 θανάτων, σε πληθυσμό 70 εκατομμυρίων.

Το Βιετνάμ, των 95 εκατομμυρίων κατοίκων, μετρά σχεδόν 30 θανάτους. Σύμφωνα με την ινδική εφημερίδα Mint, από το 2000 έως το 2016, αύξανε τις επενδύσεις για τη δημόσια υγεία κατά 9% κάθε χρόνο, σύμφωνα με το κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας, στηρίζοντας συνεχώς το Εθνικό Σύστημα υγείας της χώρας, γεγονός, το οποίο, σε συνδυασμό με τις διαδικασίες ιχνηλάτησης, αλλά και την κατασκευή μεγάλων δομών, όπου παρέμεναν οι τουρίστες αλλά και τα επιβεβαιωμένα κρούσματα (ώστε να μην έρθουν σε επαφή με τον υπόλοιπο πληθυσμό), αποδείχθηκε ιδιαίτερα σημαντικό για την πανδημία.

Η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα & η Ταϊβάν, εντάσσονται επίσης, στις χώρες με την καλύτερη αντιμετώπιση της πανδημίας, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η χρήση προσωπικών δεδομένων για λογαριασμό των υγειονομικών υπηρεσιών, η μαζική παραγωγή και πραγματοποίηση των τεστ, ένα καλά προετοιμασμένο σύστημα υγείας (κυρίως με αφορμή τους προηγούμενους κορονοϊούς) και η χρήση της τεχνολογίας, αποτελούν κοινά στοιχεία και στις τρεις χώρες.

Ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία των χωρών αυτών, έγκειται βέβαια στην ίδια τους την κουλτούρα, καθώς, όπως υποστηρίζουν και οι κοινωνικοί ψυχολόγοι, η έννοια της συλλογικότητας αλλά και της εμπιστοσύνης προς τις Αρχές, υφίσταται αρκετά περισσότερο στις χώρες της Ανατολής σε σχέση με της Δύσης.

Παρ'όλα αυτά, όπως κατατοπιστικά αναφέρει o Lionel Laurent του Bloomberg: «Τα λάθη της Δύσης, δεν είναι πολιτισμικά, αλλά δομικά», αναφερόμενος τόσο στην αργή εξέλιξη των (όποιων) προσπαθειών για μαζικά τεστ, στις «ελάχιστες ψηφιακές εφαρμογές» που δημιουργήθηκαν για τον έλεγχο της διασποράς του κορονοϊού, αλλά και στην «έλλειψη επιβολής αλλά και ουσιαστικής οικονομικής στήριξης» προς τους νοσούντες, ώστε να μην κυκλοφορούν, μέχρι να θεραπευτούν.

Η σκοτεινή πλευρά της «επιτυχίας»

Από την άλλη, ασφαλώς, ορισμένες από τις παραπάνω χώρες, όπως για παράδειγμα η Καμπότζη, η Κίνα και η Ταϊλάνδη, ενδέχεται να έχουν αποκρύψει σημαντικές πληροφορίες για τη διασπορά της νόσου, όπως αποκάλυψε το CNN, ενώ παράλληλα, οι εκτεταμένες προσπάθειες των χωρών της Νοτιανατολικής Ασίας να χρησιμοποιήσουν τα προσωπικά δεδομένα, ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στο ζήτημα της (όποιας) ιδιωτικότητας των πολιτών, την ίδια ώρα που, όπως αναφέρει το thediplomat, «αρκετοί ηγέτες της Νοτιανατολικής Ασίας, επρόκειτο να χρησιμοποιήσουν την πανδημία ως αφορμή, ώστε να αφανίσουν πολιτικούς αντιπάλους και να περάσουν αμφιλεγόμενες νομοθεσίες».

Ήδη, μάλιστα, το παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (HRW), έχει εκφράσει τις ανησυχίες του για την κατάσταση στην Καμπότζη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

https://tvxs.gr/news/kosmos/pos-i-kina-kai-i-notianatoliki-asia-nikisan-tin-pandimia

Στα εμβόλια, πελάτες είναι όλος ο πληθυσμός του πλανήτη, μερικά δισεκατομμύρια.. 

Στέλιος Κούλογλου-  02 Φεβ. 2021

Όσο η προοπτική για μια γρήγορη έξοδο από την πανδημία απομακρύνεται, τόσο το ερώτημα γίνεται και πιο επίκαιρο: γιατί η αμερικανική κυβέρνηση και η ευρωπαϊκή Κομισιόν «πόνταραν» όλα τα λεφτά τους στα εμβόλια, αδιαφορώντας και υποχρηματοδοτώντας φάρμακα για τη θεραπευτική αντιμετώπιση του covid;

Μόνο πρόσφατα, μετά το φιάσκο των εμβολίων, το γερμανικό κράτος συμπεριέλαβε στη στρατηγική του για την αντιμετώπιση της covid-19 και φάρμακα που στηρίζονται στα μονοκλωνικά αντισώματα, σαν κι αυτά που χορηγήθηκαν τον περασμένο Οκτώβριο στον πρώην Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Η περίπτωση της αμερικανικής εταιρείας Novavax, προσφέρει ορισμένα κλειδιά για να λυθεί το μυστήριο. Το 2019 αυτή η μικρή φαρμακευτική εταιρεία ήταν έτοιμη να καταρρεύσει, ένα παιδικό εμβόλιο που είχε νωρίτερα προσπαθήσει να λανσάρει είχε 3 φορές απορριφθεί και η Novavax υποχρεώθηκε να πουλήσει τις εγκαταστάσεις της για να αντλήσει κεφάλαια. Η μετοχή της είχε πέσει τόσο χαμηλά, ώστε αποσύρθηκε από το χρηματιστήριο.

Ξαφνικά, η κυβέρνηση Τραμπ έδωσε στην εταιρεία το αμύθητο ποσό των 1.6 δις$, το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί μέχρι σήμερα . Η επιλογή της Novavax ήταν αποτέλεσμα ενός επιθετικού λόμπινγκ της εταιρείας, που είχε στόχο την BARDA, την αρμόδια αμερικανική υπηρεσία που κάνει τις συμφωνίες με τους κατασκευαστές εμβολίων αλλά και του φαινόμενου της «κυλιόμενης πόρτας»: αξιωματούχοι του δημοσίου προσλαμβάνονται από εταιρείες και στελέχη του ιδιωτικού τομέα πλαισιώνουν το δημόσιο. Και οι μεν και οι δε χρησιμοποιούν τις γνώσεις και τις επαφές τους για να προωθήσουν τα συμφέροντα της εταιρίας για την οποία δουλεύουν ή δούλευαν.

Στην περίπτωση της συμφωνίας αμερικανικής κυβέρνησης- Novavax, δύο πρώην ανώτατα στελέχη της τελευταίας δούλευαν πλέον για τη BARDA, που αποφασίζει για τις συμφωνίες. ( ο ένας από τους 2 αποκάλυψε αργότερα ότι η εταιρεία « ξεπέρασε ηθικές γραμμές » με τον τρόπο που προσπάθησε να τον προσεγγίσει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Το λόμπι των φαρμάκων είναι από τα μεγαλύτερα και στις Βρυξέλλες. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι 10 μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες ξοδεύουν μεταξύ 15-17 εκατ. ευρώ το χρόνο, προσπαθώντας να επηρεάσουν τις αποφάσεις της Κομισιόν και του Ευρωκοινοβουλίου. Για λογαριασμό τους εργάζονται 175 λομπίστες.

Εκ μέρους της ομάδας της αριστεράς και από τη θέση μου στο προεδρείο της Διακομματικής Επιτροπής κατά της Διαφθοράς, έχω ζητήσει πολλές φορές, όπως και άλλοι συνάδελφοι, όλες οι επαφές των ευρωβουλευτών αλλά και των στελεχών της Κομισιόν με τους λομπίστες κάθε είδους να καταγράφονται και να είναι προσβάσιμες. Η δεξιά αντιδρά και περπατάμε με βήμα σημειωτόν.

Χρησιμοποιώντας την πολιτική τους επιρροή, τα χρόνια πριν την πανδημία, οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες επέβαλλαν πλήρως την ατζέντα τους «και αξιοποίησαν 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ κοινοτικών κονδυλίων έρευνας για φάρμακα και το κλίμα , εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος», υπογραμμίζει μια έκθεση δύο οργανώσεων, της Global Health Advocates και Corporate Europe Observatory.

Το Pharma Lobby χρησιμοποίησε τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις για την έρευνα, σε τομείς που θεωρούσε ότι ήταν περισσότερο κερδοφόροι. Έτσι υποτιμήθηκε η έρευνα για τις επιδημίες, συμπεριλαμβανομένων των κοροναϊών, παρότι ο κίνδυνος από αυτούς ήταν ήδη ορατός. Σχετικές προτάσεις υπήρχαν από την εποχή της εμφάνισης του Sars, «ξαδελφάκι του κοροναϊού», ενώ το 2018 μπλοκαρίστηκε η τελευταία ανάλογη πρόταση.

Η πανδημία μεγάλωσε την επιρροή του Pharma Lobby στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με μία πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητήριου Επιχειρήσεων (Corporate Europe Observatory) «κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η Big Pharma χρησιμοποίησε την άνευ προηγουμένου πρόσβαση που της δόθηκε για να υπερασπιστεί τα προνόμιά της και να προωθήσει τη δική της στενή ατζέντα.. Δεν έγιναν δεκτές όλες οι απαιτήσεις της, αλλά η Big Pharma βρέθηκε σε μια εξαιρετικά προνομιακή θέση στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία εμβολίων..

.. Είναι απαράδεκτο το ότι διαπραγματεύονται προσοδοφόρες προσφορές εμβολίων στο σκοτάδι, ακόμη και τα ονόματα των βασικών διαπραγματευτών κρατούνται μυστικά. Το δημόσιο συμφέρον πρέπει να υπερισχύσει του εμπορικού απορρήτου κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας, για λόγους ασφάλειας των ασθενών και εμπιστοσύνης του κοινού».

Στο θέμα της διαφάνειας η Κομισιόν και η κ. Κυριακίδου, η Κύπρια αρμόδια Επίτροπος για την Υγεία, τα έχουν κάνει θάλασσα, όπως και στα εμβόλια. Έτσι δεν ξέρουμε, με στοιχεία, γιατί υποτίμησαν τη φαρμακευτική αντιμετώπιση και «έβαλαν όλα τα λεφτά τους» στα εμβόλια.

Από την πλευρά των πανίσχυρων εταιρειών που τελικά επέβαλλαν τη θέληση τους για τις προτεραιότητες, ο υπολογισμός είναι προφανής: τα φάρμακα αφορούν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες που αρρωσταίνουν και χρειάζονται θεραπεία. Στα εμβόλια, πελάτες είναι όλος ο πληθυσμός του πλανήτη, μερικά δισεκατομμύρια..

Αποκαλυπτικές στιγμές μιας όχι και τόσο γνωστής Επανάστασης, εκείνης του 1821

March 26, 2021

Από την εξέγερση των πληβείων στα Βέρβενα μέχρι τους κανιβαλισμούς στο Ναύπλιο και την Μάχη της Γράνας μεταξύ δημοκρατικών και ολιγαρχικών

Του Γιάννη Νικολόπουλου

25 Μαρτίου 2021

Η εξέγερση των ραγιάδων στα Βέρβενα εναντίον των κοτζαμπάσηδων

Όταν στις 19 Ιουνίου 1821, το καράβι που μετέφερε τον Δημήτριο Υψηλάντη στην Ελλάδα, έριξε άγκυρα στα ανοιχτά του Άστρους, η υποδοχή των προυχόντων από τον Φαναριώτη πρίγκηπα υπήρξε εχθρικά ψυχρή. Αντίθετα, στους οπλαρχηγούς και στρατιωτικούς του ξεσηκωμού ο πληρεξούσιος της Φιλικής Εταιρείας και του Αλέξανδρου Υψηλάντη, που προοριζόταν να αναλάβει τη γενική αρχηγία της Επανάστασης, υπήρξε φιλικός, διαχυτικός και θερμός. Ο προεστός των Λαγκαδιών και πρώτος κοτζάμπασης του Μοριά, Κανέλλος Δεληγιάννης γράφει στα Απομνημονεύματα του για την ποιοτική και δημόσια διαφοροποίηση: "Μετά από κάποια στιγμή, ήρθαν ο Παπαφλέσσας, ο Αναγνωσταράς και ο Κολοκοτρώνης και άλλοι. Μόλις τους είδε, σηκώθηκε αμέσως, έτρεξε προς το μέρος τους και τους αγκάλιασε και τους φίλησε κάνοντας σε αυτούς τρυφερές ομιλίες και περιποιήσεις. Αυτό το περιστατικό μας έδωσε αιτίες πολλές για να συλλογιστούμε πολύ και καλά, αλλά χωρίς να δείξουμε τη δυσαρέσκεια μας".

Οι "πολλοί και καλοί" συλλογισμοί των προεστών και κοτζαμπάσηδων του Μοριά σε δύο παράλληλους στόχους έτειναν: στη μονοπώληση του πολιτικού και στρατιωτικού ελέγχου του Αγώνα από τους ίδιους και την εκπαραθύρωση του Υψηλάντη από την αρχηγία που του είχε ανατεθεί από τη Φιλική και την Ανώτατη Αρχή που είχε ως φυσικός αρχηγό τον αδερφό του, Αλέξανδρο. Το γεγονός και μόνο ότι ο Υψηλάντης έδειχνε σαφή προτίμηση και ευαρέσκεια προς τους οπλαρχηγούς, τους οποίους οι προεστοί φοβούνταν, τους συντάραξε. Υπολόγιζαν εσφαλμένα ότι ο πρίγκηπας θα συνέπλεε μαζί τους στην επιδίωξη να περιοριστεί ο Αγώνας σε μία επανάσταση ενάντια στους Τούρκους και μόνο και στον απόλυτο έλεγχο των πολιτικών πραγμάτων από τους ίδιους. Θεωρούσαν ότι ταξικά ήταν δικός τους και διαψεύδονταν από τα γεγονότα.

Ο γραμματικός του Κολοκοτρώνη, Φωτάκος γράφει σχετικά στα Απομνημονεύματα του: "Οι πρόκριτοι ήταν συνηθισμένοι να άρχουν και τους κυρίευσε μεγάλος φόβος από τον Υψηλάντη, διότι αυτός περιστοιχίστηκε από το σύστημα των κλεφτοκαπεταναίων και τον λεγόμενο μικρό λαό που τον αγάπησαν και τον σεβάστηκαν ως άνδρα ενάρετο και κοινωφελή και ως φραγμό στις μεταξύ τους αντιζηλίες περί του ποιος να γίνει πρώτος των άλλων. Ο Υψηλάντης δεν είχε καμία πλεονεξία, ούτε επιθυμία σε υλικά συμφέροντα και γι' αυτό τούτο κέρδισε την εκτίμηση του απλού λαού και διέγειρε την αντίπραξη των αρχόντων στα επιχειρήματα του, διότι θα έδινε ελευθερία στον λαό να έχει ψήφο και χωρίς αυτή την ψήφο να μην εμφανίζονται αντιπρόσωποι αυτοχειροτόνητοι και ως εκ τούτου και ανίκανοι, στις συνελεύσεις και τα πολιτικά και διοικητικά πράγματα, αλλά να προτιμώνται οι ικανοί. Αλλά όλα αυτά δεν άρεσαν στους κοτζαμπάσηδες, διότι έτσι ο λαός θα άνοιγε τα μάτια του και θα φωτιζόταν".

Οι κοτζαμπάσηδες προσπάθησαν να εξουδετερώσουν τον Υψηλάντη καλοπιάνοντας τον. Του πρότειναν την προεδρία της Πελοποννησιακής Γερουσίας, με σκοπό να τον ελέγξουν και να εξευτελίσουν το πληρεξούσιο που κουβαλούσε μαζί του. Ο Υψηλάντης αρνήθηκε, καταλαβαίνοντας τους σκοπούς τους και ζήτησε στο πνεύμα και το γράμμα του πληρεξουσίου της Φιλικής και του Αλέξανδρου, να αναλάβει την αρχιστρατηγία. Οι Μοραΐτες προεστοί αρνήθηκαν εκ νέου και αντιπρότειναν τετραμελές στρατιωτικό συμβούλιο με πρόεδρο τον Υψηλάντη και μέλη όσα οι κοτζαμπάσηδες θα επέλεγαν. Μάλιστα συνόδευαν την αντιπρόταση τους με αυτή την έμμεση απειλή: "Αν δεν θέλει ό,τι του παραχωρούν, μπορεί και να φύγει".

Οι οκταήμερες διαπραγματεύσεις, που διεξάγονταν στα Βέρβενα, στο στρατόπεδο των βουνών που περικύκλωναν την Τριπολιτσά, κούρασαν, στεναχώρησαν και απηύδησαν τον Υψηλάντη. Στις 27 του Ιούνη, ο πρίγκηπας αναχωρεί έφιππος για την Καλαμάτα με τη συνοδεία του Παπαφλέσσα και ελάχιστους φρουρούς. Στο χωριό Λεοντάρι όταν έμαθαν τη δυσαρέσκεια του Υψηλάντη, οι χωρικοί έσπευσαν να βγουν στους δρόμους για να τον μεταπείσουν "για το καλό της πατρίδας". Ο πρίγκηπας τους ευχαρίστησε, εξήγησε τι είχε συμβεί και συνέχισε τον δρόμο του ζητώντας τους να παραμείνουν πιστοί στην Επανάσταση.

Στα Βέρβενα, όμως, μόλις κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο Υψηλάντης είχε αναχωρήσει, επειδή οι προεστοί αρνούνταν να αναγνωρίσουν την αρχηγία του, ξέσπασε κανονική εξέγερση.

Πρωτεργάτες είναι οι επαναστάτες Σωτήρης Παπαγιαννόπουλος από το χωριό Βαλτεσινίκο και Γιώργης Σπηλιόπουλος από το χωριό Σύρνα (και τα δύο βρίσκονται στη Γορτυνία). Οι δύο τους ηγούνται περίπου 1.500 αγωνιστών που είναι έξαλλοι με τους προύχοντες. Οι ένοπλοι αγρότες και ραγιάδες με σύνθημα "Θάνατος στους τυράννους, σκότωμα στους τουρκοκοτζαμπάσηδες" μπλοκάρουν τους προεστούς, οι οποίοι βρίσκονται μέσα σε ένα τούρκικο αρχοντικό που έχει επιτάξει ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Ο μπέης της Μάνης παθαίνει τον τάραχο της ζωής του, καθώς βλέπει τους Μανιάτες της σωματοφυλακής του να ενώνονται με τους εξεγερμένους που απαιτούν τη θανάτωση των προεστών και την επιστροφή του Υψηλάντη. "Θέμε τον πρίγκηπα, θέμε τον αφέντη μας", φωνάζουν οι εξεγερμένοι και απειλούν να κάψουν το αρχοντικό.

Ανάμεσα στους προεστούς, έχει εγκλωβιστεί και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ζητά να βγει να μιλήσει στους συγκεντρωμένους και τότε (γράφει ο Κανέλλος Δεληγιάννης) "Αμέσως τον άρπαξα από τον γιακά και του λέω: 'Στάσου! Δεν βγαίνεις από εδώ ζωντανός και να μη νομίζεις ότι δεν γνωρίζουμε τη συνωμοσία. Για τούτο και θα πεθάνουμε όλοι εδώ'. Και αμέσως, δέκα καπεταναίοι μας του καρφώνουν τις πιστόλες τους στο στήθος του".

Ο Γέρος του Μοριά παροτρύνει τον Δεληγιάννη να τον αφήσουν να βγει. "Άφτε με να βγω, γιατί αν γίνει η αρχή και πέσει ένα τουφέκι, μας σκοτώνουν όλους εδώ μέσα", λέει. Οι πρόκριτοι τον αφήνουν. Και ο Κολοκοτρώνης τους σώζει από το βέβαιο θανατικό. Απευθύνεται στους εξεγερμένους και τους φωνάζει (περιγράφει ο ίδιος στη "Διήγηση Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής"): "Έλληνες, τι θέλετε; Γιατί φωνάζετε; 'Θέλουμε να σκοτώσουμε τους τουρκοκοτσαμπάσηδες', μου λένε, 'θέλουν σκότωμα οι άρχοντες, μας έδιωξαν τον Υψηλάντη'. 'Ελάτε να σας πω', τους λέγω, 'και εγώ συμβοηθός σας να τους σκοτώσετε, αφού με ακούσετε'. Και τους τράβηξα σε έναν βράχο έως ένα τίρο (απόσταση βολής) τουφεκιού και τους μίλησα σιμά σε μία βρύση. 'Θέλουμε το χαμό μας μοναχοί μας; Εμείς σηκώσαμε τα άρματα για τους Τούρκους και ακούστηκε στην Ευρώπη ότι οι Έλληνες σηκώθηκαν ενάντια στους τυράννους και στέκεται όλη η Ευρώπη να δει τι πράγμα είναι τούτο. Οι Τούρκοι είναι όλοι απείραγοι μέσα στα κάστρα και στις χώρες (πόλεις) και εμείς στα βουνά και αν σκοτώσουμε τους προεστούς θα πουν οι Ευρωπαίοι βασιλιάδες ότι ετούτοι δεν ξεσηκώθηκαν για την ελευθερία αλλά για να σκοτωθούν αναμεταξύ τους και είναι κακοί άνθρωποι, είναι Καρμπονάροι και τότε οι βασιλιάδες μπορεί να βοηθήσουν τους Τούρκους και να πάρουμε ζυγό βαρύτερο από εκείνο που έως σήμερα είχαμε. Θα γράψουμε στον Υψηλάντη κι αυτός θα γυρίσει και μην παίρνει ο νους σας αέρα'. Και με αυτά, τους ησύχασα».

Και έτσι για πρώτη φορά καθώς θα ακολουθήσει και εκείνη στο Άστρος, στη διάρκεια της Β' Εθνοσυνέλευσης, ο Γέρος του Μοριά θα σώσει τους κοτζαμπάσηδες του Μοριά από τη γενική εξέγερση και τον θάνατο, καθώς όπως και ο ίδιος παραδεχόταν στη "Διήγηση Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής", "όταν έφτασα στον Μοριά δεν είχα τίποτις πάνω μου, μόνο έναν σουγιά και για χρόνια ήμουν κάππος (ζωοφύλακας και σωματοφύλακας) των Δεληγιανναίων". Σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασης, ο Γέρος θα είναι εξαρτημένος από τις βουλές, τα πολεμοφόδια, τις τροφές και τα καπρίτσια της κορυφαίας και πλουσιότερης αρχοντικής οικογένειας της Αρκαδίας και της Πελοποννήσου, που ηγούταν του λεγόμενου αρκαδικού ταραφιού (κόμματος).

Το πόσο αντίστοιχα εκτιμούσαν οι Δεληγιάννηδες τον Κολοκοτρώνη και την Επανάσταση, αποκαλύπτεται σε μια επιστολή του Νικόλα Δεληγιάννη προς τον αδερφό του, Κανέλλο, αμέσως μετά την προέλαση του Δράμαλη στην Αργολίδα και την πρόσκαιρη ήττα των επαναστατικών στρατευμάτων στο Άργος, το καλοκαίρι του 1822 (την επιστολή διέσωσε ο Νικόλας Σπηλιάδης): "Ηττηθήκαμε, ας έχει δόξα ο Θεός. Αλλιώς, αν νικούσαμε, ο Δήμος θα γινόταν βασιλιάς". Δήμος ήταν το συνθηματικό, ειρωνικό και φαρμακερό παρατσούκλι που χρησιμοποιούσαν οι Δεληγιάννηδες στις επιστολές τους, όταν αναφέρονταν εναλλακτικά στον απλό λαό ή τον Κολοκοτρώνη, καθώς το όνομα αυτό είχε ένας ζητιάνος με νοητικά προβλήματα που περιφερόταν για χρόνια ρακένδυτος, ξυπόλητος και πεινασμένος στα Λαγκάδια.

Έτσι σώθηκαν οι τουρκοκοτζαμπάσηδες στα Βέρβενα και έτσι αντιμετώπιζαν τους ραγιάδες και τον Κολοκοτρώνη που τους έσωσε από την οργή των πρώτων πριν αλλά και μετά από τα Δερβενάκια και την εδραίωση της Επανάστασης στον Μοριά.

Λιμός και κανιβαλισμοί στο απελευθερωμένο Ναύπλιο της Επανάστασης

Ο Φώτης Χρυσανθόπουλος (Φωτάκος) υπήρξε μια από τις πιο έντιμες μορφές της Επανάστασης του 1821. Γραμματικός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, μα και μαχητής, άνθρωπος των γραμμάτων αλλά και της ένοπλης πολεμικής δράσης, βρέθηκε αυτόπτης μάρτυρας των πιο μεγάλων ωρών της Επανάστασης στον Μοριά και διέσωσε πολλές αυθεντικές μαρτυρίες και εικόνες της εθνεγερσίας. Μία από τις πιο ανατριχιαστικές και ειλικρινείς καταγραφές του αναφέρεται στις εικόνες πείνας και θανάτου που αντίκρισε στο απελευθερωμένο από τους Έλληνες Ναύπλιο στο οποίο οι λιμοκτονούντες Τούρκοι και Αρβανίτες είχαν περιέλθει "σε κατάσταση αναισθησίας και κατανάλωσης ανθρώπινων κρεάτων".

"Όταν μπήκαμε στην πόλη", γράφει ο Φωτάκος, "βρήκαμε τους Τούρκους, που από την άποψη της υγείας τους, διαιρούνταν σε τρεις τάξεις: σε εκείνους που ήταν γεροί και δυνατοί, σε εκείνους που ήταν άρρωστοι και αδύνατοι και σε εκείνους που ήταν εντελώς αναίσθητοι. Αυτοί οι τελευταίοι σέρνονταν στη γη σκάβοντας το χώμα, τα κατώγεια των σπιτιών, τους σωρούς των ερειπίων και τις ακαθαρσίες της πόλης και έβρισκαν σκουλήκια μεγάλα και όπως τα έβρισκαν, τα έτρωγαν".

"Η πόλη ολόκληρη ήταν ακάθαρτη", συνεχίζει ο Φωτάκος, "και παντού ήταν νεκρά πτώματα ανθρώπων σαπισμένα και άταφα, τα οποία οι ζωντανοί Τούρκοι τα έτρωγαν, διότι στην πόλη δεν υπήρχε άλλο ζώο, ούτε γάτα, ούτε κότες διότι τα είχαν φάει όλα πρωτύτερα. Όσοι Τούρκοι ήταν υγιείς, όλοι τους έτρωγαν ανθρώπινα κρέατα. Έτρωγαν τους νεκρούς, τράβαγαν τα ψαχνά κρέατα με τα δόντια τους και με πολλή όρεξη και με πολλή επιμέλεια καταγίνονταν να χορτάσουν. Όταν τους φωνάζαμε, έδειχναν να ακούνε, γύριζαν, μας έβλεπαν και έπειτα εξακολουθούσαν να τρώνε τα κρέατα των νεκρών Τούρκων".

Στο Ναύπλιο υπήρχαν και ειδικά αποσπάσματα Τουρκαλβανών που μέσα στη νύχτα καταδίωκαν και φόνευαν ανεξέλεγκτα για να αποκτήσουν ανθρώπινη τροφή: "Είχαν αιχμαλωτίσει και έναν Έλληνα που τον έσφαξαν μετά στο Ερείπιο του Σάλα και τον έφαγαν και την αποτρόπαια αυτή πράξη έβλεπαν από το μπουντρούμι οι όμηροι, ο επίσκοπος Βρεσθένης, ο Χριστακόπουλος, ο Λάσκαρης, ο Γιαννόπουλος και οι άλλοι. (...) Αυτοί ήταν ένας μπουλούκμπασης (αξιωματικός) και 150 Τουρκαλβανοί και κάποιοι άλλοι Ανατολίτες, όλοι τους είχαν συνηθίσει να τρώγουν αδιακρίτως όλους τους νεκρούς, όσους πέθαιναν και όσους κρυφά και επίτηδες έσφαζαν".

Κάποια από τις επόμενες μέρες και ενώ ο λιμός δεν έχει κοπάσει και τα τρόφιμα είναι λιγοστά και για τους Έλληνες απελευθερωτές, ο Φωτάκος θα δει μια οικογένεια Τούρκων να θάβει τελετουργικά και στα κρυφά έναν νεκρό συγγενή της. Μερικές μέρες, όμως μετά "πήγα πάλι εκεί και είδα Τούρκους που είχαν ξεθάψει τον νεκρό, να έχουν σχίσει το κεφάλι του και να τρώνε τα μυαλά του. Άλλος Τούρκος κρατούσε στα χέρια του το συκώτι του νεκρού και όλοι μαζί προετοιμάζονταν να διαμελίσουν το πτώμα. Καθώς είδα αυτό το φοβερό θέαμα, αμέσως έχασα τον νου μου και έτρεξα στο Τζαμί, όπου είχαμε αποθήκη στα τρόφιμα και το ρούμι, και ήπια από το ρούμι μία μποτίλια για να συνέλθω από το θέαμα, την αηδία και την ταραχή της ψυχής μου, γιατί δεν αισθανόμουν αν είμαι άνθρωπος".

Ο εμφύλιος της Γράνας στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους

Μετά τη μάχη της Ακράτας, στις 8 Ιανουαρίου 1823, όπου ολοκληρώθηκε η εξαΰλωση της στρατιάς του Δράμαλη στην Πελοπόννησο, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, πρωταγωνιστής αυτής της αναμέτρησης, κατηφόριζε προς το Άστρος της Κυνουρίας, όπου θα διεξαγόταν η Δεύτερη Εθνοσυνέλευση της Επανάστασης. Ο Ανδρούτσος, όπως και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, είχε μόλις παραλάβει το χαρτί της κατάργησης της αρχιστρατηγίας του στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, κίνηση που είχε προέλθει από τον Φαναριώτη Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τη λεγόμενη ολιγαρχική παράταξη με το αιτιολογικό πως "τέτοιες αρχιστρατηγίες είναι ελάχιστα ωφέλιμες και πλήρως απαράδεκτες για το Έθνος".

Μόλις λαβαίνει αυτό το χαρτί ουσιαστικά αποστράτευσης του, ο Ανδρούτσος αλλάζει δρομολόγιο και κατευθύνεται πρώτα στην Τριπολιτσά και μετά στη Δημητσάνα για να συναντηθεί με τον Γέρο του Μοριά. Εκεί, στις 13 του Φλεβάρη και στο σπίτι της Ελένης Παπαδάκη, οι δύο οπλαρχηγοί θα ανταλλάξουν απόψεις για το μέλλον της Επανάστασης και τις τύχες του Αγώνα που έχει περιέλθει στα χέρια των ολιγαρχικών από την Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Πιάδας (Επιδαύρου) και μετά. Τη συζήτηση έχει καταγράψει ο γραμματικός του Γέρου, Φωτάκος: "Ο Οδυσσέας είπε. 'Καθώς μας εκάμουν σήμερα οι κοτζαμπάσηδες και όπως εμείς είμαστε δυνατοί σήμερα και έχουμε ακόμα τα άρματα στα χέρια μας, αύριο θα μας σύρουν στη φούρκα' (κρεμάλα). Ο Κολοκοτρώνης του αποκρίθηκε. 'Ε, και εσύ. Όλο με αυτούς έχεις να κάνεις. Άφησε τους και λησμονούνται μοναχοί τους'. 'Καλά', είπε ο Ανδρούτσος. 'Εσένα θα πρωτοσκοτώσουν, και όχι με την αλήθεια, παρά με τα ψέματα θα σου πλέξουν το σκοινί της φούρκας'. Ο Κολοκοτρώνης απάντησε. 'Ό, τι διάολο θένε, ας κάνουν. Εγώ δε μαγαρίζω τα χέρια μου με δαύτους'. 'Καλά', του αποκρίθηκε με τη σειρά του ο Οδυσσέας. 'Αλλά, για πες μου, ο φίλος σου ο Κρεββατάς (σ.σ. δημοκρατικός κοτζάμπασης του Μυστρά που δολοφονήθηκε από τους ολιγαρχικούς), πού είναι σήμερα;' Τότε ο Κολοκοτρώνης αναστέναξε βαθιά και έμεινε για λίγο συλλογισμένος. Τράβηξε ταμπάκο (καπνό) και έπειτα είπε. 'Του Θεού τις βουλές, οι άνθρωποι δεν μπορούν να τις εμποδίσουν'. Και έτσι ο Κολοκοτρώνης δεν ενέδωσε στις παραινέσεις του Οδυσσέα".

Την ίδια περίοδο, με κέντρο το Άστρος, οι ολιγαρχικοί έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να ελέγξουν το σώμα των παραστατών (βουλευτών) της Εθνοσυνέλευσης. Νοθεία στις κάλπες, διά βοής εκλογή των ανθρώπων των προεστών, απόρριψη των εγγράφων νομιμοποίησης όσων παραστατών είχαν εκλεγεί με τους λεγόμενους δημοκρατικούς, την παράταξη των Κολοκοτρώνη, Δημήτριου Υψηλάντη και Ανδρούτσου. Στις 29 του Μάρτη και μέσα σε κλίμα έντασης και μίσους, καταφτάνουν στο Άστρος οι δυνάμεις των δημοκρατικών, περίπου 800-900 ένοπλοι με αρχηγούς τον Κολοκοτρώνη, τον Ανδρούτσο και τον Μανιάτη προεστό, Παναγιώτη Μούρτζινο. Το στράτευμα των δημοκρατικών εγκαθίσταται στα Μελιγγίτικα Καλύβια. Ακριβώς απέναντι, στα Αγιαννήτικα Καλύβια, έχουν στρατοπεδεύσει οι οπλοφόροι των ολιγαρχικών, περίπου 5.000 άνδρες. Ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα βρίσκεται η διαβόητη Γράνα, η ρεματιά του Άστρους. Σχεδόν αμέσως μετά την εγκατάσταση των δημοκρατικών στα Μελιγγίτικα Καλύβια, ξεσπούν οι διενέξεις και οι προκλήσεις εκατέρωθεν, πέφτουν πυροβολισμοί και αλληλοσκοτώνονται οι υποστηρικτές των δύο παρατάξεων.

Η Συνέλευση, που ελέγχεται συντριπτικά από τους ολιγαρχικούς, οι οποίοι έχουν 150 παραστάτες, ενώ οι δημοκρατικοί μόλις 40, εκδίδει ψήφισμα την 1η Απριλίου με το οποίο καταδικάζει τον εμφύλιο σπαραγμό υποδεικνύοντας αποκλειστικά υπεύθυνο τον Κολοκοτρώνη που χαρακτηρίζεται "αρχηγός του κόμματος των ταραξιών και των κακοποιών" απαιτώντας συνάμα και αόριστα την τιμωρία του Γέρου "από το Έθνος". Ο Φωτάκος σχολιάζει το εν λόγω ψήφισμα καταδίκης και προγραφής του Γέρου ως εξής: "Τα αναφερόμενα ψεύδη και οι υπόλοιπες συκοφαντίες εναντίον του Κολοκοτρώνη και των άλλων συντρόφων του ήταν εφεύρημα της τουρκοπολιτικής των κοτζαμπάσηδων, οι οποίοι και επί Τουρκοκρατίας τα ίδια έκαναν και έτσι ήταν αγαπητοί στους Τούρκους".

Μαθαίνοντας το ψήφισμα, ο Ανδρούτσος απαιτεί τη γενική έφοδο των δημοκρατικών για να διαλύσουν το ολιγαρχικό στράτευμα στα Αγιαννήτικα Καλύβια μία και καλή και να ξεκάνουν τους κοτζαμπάσηδες και τον Μαυροκορδάτο. Ο Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης τον συγκρατούν και αρνούνται να κινήσουν οριστικά το δημοκρατικό στράτευμα ενάντια στους αντιπάλους τους. Ο Νικόλαος Σπηλιάδης επισημαίνει στα δικά του Απομνημονεύματα: "Μάταια παρακινούσε ο Ανδρούτσος τους δημοκρατικούς αρχηγούς να κινηθούν και να φονεύσουν τους ολιγαρχικούς που έλεγε πως τους φοβόταν περισσότερο και από τα Τουρκάκια". Όσο οι δημοκρατικοί αρνούνται να χτυπήσουν τους αντιπάλους τους, οι ολιγαρχικοί απαιτούν την παράδοση όλων των φρουρίων που κατέχουν οι στρατιωτικοί στην Πελοπόννησο - την Τριπολιτσά, τον Ακροκόρινθο και κυρίως το Ανάπλι.

Στις 8 του Απρίλη, ο Υψηλάντης ζητά να μιλήσει στη Συνέλευση για να γεφυρωθεί το χάσμα και οι ολιγαρχικοί, με πρώτον τον πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης και πρόκριτο της Αχαΐας Ανδρέα Ζαΐμη, δεν καταδέχονται καν να απαντήσουν στην αίτηση του. Την ίδια μέρα, δύο γεγονότα παράλληλα οδηγούν σε παραλίγο μακελειό. Το πρώτο είναι η ανακήρυξη του Μαυροκορδάτου σε "ευεργέτη του Έθνους" και "στρατηγό, νέο Ουασιγκτόνα" (αναφορά στον Τζωρτζ Ουάσιγκτον της Αμερικανικής Επανάστασης), την ώρα που ο Φαναριώτης ήταν ο βασικός υπεύθυνος της συντριβής των επαναστατών στο Πέτα και την Ήπειρο το προηγούμενο καλοκαίρι. Η κίνηση αυτή θεωρείται καθαρή πρόκληση προς το πρόσωπο ειδικά του Ανδρούτσου που ήταν ο βασικός αντίπαλος του Φαναριώτη στη Στερεά και είχε καταδιωχθεί από τη διοίκηση του στο Μεσολόγγι και τον προσωρινό Άρειο Πάγο του Θεόδωρου Νέγρη στα Σάλωνα (Άμφισσα) και την Αθήνα. Το άλλο εξόργισε ακόμη και τους στρατιώτες, μισθοφόρους κυρίως, των ολιγαρχικών. Ήταν η έκδοση διαταγμάτων για την "εκποίηση" των εθνικών γαιών, δηλαδή των κτημάτων και των περιουσιών που είχαν αφήσει πίσω τους οι Τούρκοι, κτήματα που επιδίωκαν να υφαρπάξουν οι κοτζαμπάσηδες μέσω μιας περίπλοκης διαδικασίας και χωρίς κάποια αποζημίωση προς τα νεοσύστατα κρατικά ταμεία.

Η οργή του λαού ήταν τέτοια που ακόμη και ολιγαρχικοί στρατιώτες απειλούσαν ότι θα σκοτώσουν τους κοτζαμπάσηδες, αν έβαζαν χέρι στις εθνικές γαίες χωρίς αποζημίωση και χωρίς να ληφθούν υπόψιν οι βιοποριστικές ανάγκες των επαναστατών και των οικογενειών τους. Τότε, οι ολιγαρχικοί υπαναχώρησαν φαινομενικά με πολιτικάντικο τρόπο, υποσχόμενοι και γενναία αύξηση μισθών στους στρατιώτες τους. Αντί για τις εθνικές γαίες στο σύνολο τους, θα υποβάλλονταν στη διαδικασία εκπλειστηριασμού μόνο τα λεγόμενα "φθαρτά κτήματα": σπίτια, μαγαζιά, εργαστήρια, χάνια και τζαμιά που είχαν εγκαταλείψει οι Τούρκοι. Με αυτόν τον τρόπο, οι προεστοί γλίτωσαν από τις λαϊκές διαμαρτυρίες, κράτησαν τη συνοχή των στρατευμάτων τους και αύξησαν σημαντικά τις ούτως ή άλλως μεγάλες ακίνητες ιδιοκτησίες τους.

Στο τέλος όλης αυτής της διαδικασίας, στις 18 του Απρίλη και ενώ η στρατιωτική δύναμη των ολιγαρχικών είχε λάβει ενισχύσεις και είχε φθάσει τους 6.500 ενόπλους, ο Ζαΐμης ως πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης απαίτησε από τους στρατιωτικούς να υπογράψουν τη διακήρυξη τερματισμού των εργασιών της και τον νέο Οργανισμό του Βουλευτικού και του Εκτελεστικού Σώματος. Ο Κολοκοτρώνης στη "Διήγηση Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής", περιγράφει τη σκηνή όπου ο ίδιος εξαναγκάζεται να υπογράψει και να αποδεχθεί την πλήρη επικράτηση της ολιγαρχικής παράταξης: "Πήγα σε ένα περιβόλι όπου έκαναν τη Συνέλευση και άρχισα να τους λέω. 'Σεβαστή Συνέλευση, δεν είναι καλά τα ψηφίσματα που κάματε, να είναι τόσοι πολλοί βουλευτές και τόσοι πολλοί στρατηγοί, γιατί το έθνος είναι φτωχό και δεν μπορεί να πληρώσει τόσους πολιτικούς και πολεμικούς που είναι ανωφελείς'. Ο Ζαΐμης σηκώθηκε και τότε μου λέγει, 'Κολοκοτρώνη, Κολοκοτρώνη, στο χέρι σου στέκεται να χαθεί η Ελλάς ή να ελευθερωθεί αν ενωθείς μαζί μας'. Τον ρώτησα τρεις φορές, 'Εγώ κυρ- Ανδρέα;' 'Ναι εσύ', μου αποκρίθηκε. Και έτσι πήγα και εγώ και υπόγραψα λέγοντας, 'Ας όψεσθε για όλα εκείνα που θα ακολουθήσουν κακά στην πατρίδα μας, για την απολυταρχία'". Πρόεδρος του Εκτελεστικού έγινε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, γραμματέας ο Μαυροκορδάτος και μέλη ο Σωτήρης Χαραλάμπης, προεστός της Αχαΐας, ο επτανήσιος Ανδρέας Μεταξάς και ο Ανδρέας Ζαΐμης. Στο Βουλευτικό, οι Κουντουριώτηδες επέβαλαν πρόεδρο τον γαμπρό τους, Ιωάννη Ορλάνδο, τον άνθρωπο που μαζί με το σόι των Υδραίων εφοπλιστών θα κατασπαράξει αργότερα το μεγαλύτερο μέρος από τα αγγλικά δάνεια. Και έτσι τερματίστηκε φαινομενικά για να ξεσπάσει αμέσως μετά, ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος με φόντο την επικυριαρχία και τη διοίκηση στα κάστρα του Μοριά που κατείχαν οι δημοκρατικοί.

Πηγή: kosmodromio.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μερικές αλήθειες που δεν ήξερες για το 1821

Ο συγγραφέας του 'Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας', Θεόδωρος Παναγόπουλος, αμφισβητεί όσα γράφουν τα σχολικά βιβλία της ιστορίας για την Επανάσταση.

• ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ
• 25 ΜΑΡ 2017

'Οι λαοί δεν έχουν μόνο ήρωες, έχουν και καθάρματα. Στην ιστορία ενός τόπου δεν ανήκουν μόνο οι ήρωες, ανήκουν και τα καθάρματα, που κι αυτά γράφουν ιστορία', αναφέρει ο Βασίλης Ραφαηλίδης στην 'Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους (1830-1974)'. Κι όταν και τα καθάρματα γράφουν ιστορία, τότε η ιστορία περιλαμβάνει και αδικίες. Η αδικία και κατ' επέκταση η απόδοση δικαιοσύνης ήταν το κίνητρο που ώθησε τον Θεόδωρο Παναγόπουλο να γράψει 'Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας', ένα βιβλίο που αμφισβητεί πολλά από όσα θεωρούσαμε ως θέσφατα για την Ελληνική Επανάσταση του 1821, απλά και μόνο επειδή αναφέρονται στα σχολικά βιβλία.

"Μελετώντας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια όσα έχουν γραφτεί για το '21, σχημάτισα τη γνώμη πως η Επανάσταση προδόθηκε τόσο από μέσα όσο και απέξω", μου ανέφερε ο Παναγόπουλος στην αρχή της συζήτησής μας, ο οποίος ως, συνταξιοδοτημένος, δικαστής ενοχλήθηκε από τις ιστορικές αδικίες και θέλησε μέσω του βιβλίου του να αποδοθεί δικαιοσύνη. "Ήθελα, σύμφωνα με τη δική μου συνείδηση, να ξεκαθαρίσω ποιοι ήταν πραγματικά αγνοί και ποιοι ιδιοτελείς. Έτσι, ξεκίνησα να ερευνώ τα πρόσωπα και τα γεγονότα, μία έρευνα που κατέληξε στη συγγραφή του 'Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας".

(Ο Θεόδωρος Παναγόπουλος)

>"Ενώ η Επανάσταση ξεκίνησε αρκετά καλά, την πρόδωσαν από μέσα οι κοτζαμπάσηδες και οι πρόκριτοι. Δεν την ήθελαν, γιατί περνούσαν καλά επί τουρκοκρατίας. Είχαν αποκτήσει πολύ σημαντική πολιτική δύναμη, γιατί είχαν τον έλεγχο της οικονομίας, εισπράττοντας τους φόρους για λογαριασμό του σουλτάνου, κρατώντας ένα τεράστιο μερίδιο για τους ίδιους. Είχαν φτάσει στο σημείο να διορίζουν και να απολύουν ακόμα και τον πασά της Τριπολιτσάς, τον Οθωμανό διοικητή της Πελοποννήσου. Επομένως, δεν ήθελαν ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, γιατί θα έχαναν τα προνόμια και τις περιουσίες τους".

> "Απέξω την Επανάστση πρόδωσαν οι Φαναριώτες και όσοι ήρθαν μαζί τους στην Ελλάδα. Άνθρωποι όπως ο Μαυροκορδάτος και ο Καρατζάς που ήρθαν από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες κι έφεραν μαζί τους διάφορους περίεργους νεαρούς τύπου Πολυζωίδη και Σκουφά, οι οποίοι αργότερα έγιναν ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Καποδίστρια. Όλοι αυτοί που ήρθαν απέξω δεν ήταν πάνω από είκοσι ετών. Πολέμησαν τους οπλαρχηγούς που είχαν ξεκινήσει την Επανάσταση και έτσι στην πραγματικότητα την πρόδωσαν. Θα ήμασταν ένα διαφορετικό κράτος, ίσως πιο ευτυχισμένο, πιο ειρηνικό και εντελώς ανεξάρτητο αν δεν σκότωναν τον Καποδίστρια, ο οποίος είχε όνειρα να φτιάξει μια Ελλάδα μεγάλη, ισχυρή και ανεξάρτητη".

Οι Μεγάλες Δυνάμεις

"Δεν θα έλεγα πως η ελληνική επανάσταση ήταν αποτέλεσμα της επιθυμίας των Μεγάλων Δυνάμεων.

Η ουσία ήταν πως η Αγγλία και η Γαλλία δεν ήθελαν να κατέβει η Ρωσία στη Μεσόγειο. Με βάση αυτή τη λογική, λοιπόν, εμπόδιζαν την Ελλάδα να γίνει ανεξάρτητο κράτος. Ήθελαν να γίνει αυτόνομη επαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως ήταν η Μολδοβλαχία. Αναγκάστηκαν μαζί με τους Τούρκους να δεχτούν την αυτονομία, όταν οι Ρώσοι έφτασαν με τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο στα πρόθυρά της Κωνσταντινούπολης. Ο σουλτάνος πιεζόμενος πλέον και από τους Αγγλογάλλους δέχτηκε την ανεξαρτησία κι έτσι φτάσαμε στο σχηματισμό ενός μικρού ελληνικού κράτους που περιλάμβανε την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες και τη Στερεά Ελλάδα.

> "Οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν αποφασίσει η Ελλάδα να είναι φόρου υποτελής στο σουλτάνο και ο αρχηγός της αυτόνομης πολιτείας να διορίζεται μετά από έγκριση του σουλτάνου. Την Ελλάδα την ήθελαν προτεκτοράτο. Την ανεξαρτησία την δέχτηκαν κατά ανάγκη, αλλά περιορισμένη. Αποφάσισαν να την κάνουν προτεκτοράτο και αφού επελέγη ο Καποδίστριας από την Εθνοσυνέλευση άρχισαν να τον υποσκάπτουν. Οι Άγγλοι έβαλαν από πίσω του τον πράκτορας τους, τον Μαυροκορδάτο. Δημιούργησαν το κοινό της Ύδρας, άρχισαν να λένε στα νησιά να μην πληρώνει κανείς φόρο στην κυβέρνηση και στο τέλος τον δολοφόνησαν, μέσω των Μαυρομιχαλαίων. Κάπως έτσι ξεκίνησε η απόλυτη εξάρτησή μας από τις Μεγάλες Δυνάμεις και φτάσαμε μέχρι τον ερχομό του Όθωνα".

> "Πιστεύω πως θα είχαμε καταφέρει να ανεξαρτητοποιηθούμε και χωρίς τις Μεγάλες Δυνάμεις, τα δάνεια τους και το Ναυαρίνο. Τον πρώτο χρόνο της επανάστασης είχαμε όλο νίκες. Από τη στιγμή που ανακατεύτηκε ο Μαυροκορδάτος, ο οποίος εξυπηρετούσε τα αγγλικά συμφέροντα, είχαμε όλο ήττες. Στην ανεξαρτησία δεν έπαιξε ρόλο το Ναυαρίνο. Όλο αυτό ξεκίνησε από παρεξήγηση, αφού ένα αγγλικό πλοιάριο με λευκή σημαία κινήθηκε προς στην τουρκική ναυαρχίδα για να ζητήσει να συζητήσουν. Οι Τούρκοι το πυροβόλησαν, σκοτώθηκε ένας δόκιμος και ξεκίνησε η μάχη. Θα τα είχαμε καταφέρει και χωρίς το Ναυαρίνο".

> "Όσον αφορά το δάνειο, λειτούργησε διαιρετικά για τους Έλληνες. Οι Άγγλοι μας ήθελαν διαιρεμένους. Για αυτό και δημιούργησαν ένα ολιγαρχικό κόμμα, το κόμμα των αρχόντων με τους κοτζαμπάσηδες και τους Κουντουριώτηδες, ενώ από την άλλη πλευρά βρίσκονταν οι Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος. Τον Ανδρούτσο και τον Καραϊσκάκη τους δολοφόνησαν, ενώ τον Κολοκοτρώνη τον φυλάκισαν. Η Αγγλία εκείνα τα χρόνια χρησιμοποιούσε το σύστημα 'διαίρει και βασίλευε".

"Πώς θα τα καταφέρναμε χωρίς τις Μεγάλες Δυνάμεις;

Τον πρώτο χρόνο της Επανάστασης (1821-22), είχαμε έξι νίκες και καμία ήττα σε μάχες. Στα τέλη του '21 ήρθε ο Μαυροκορδάτος και από το '22 που έκανε το σύνταγμα μέχρι το '32 δεν κερδίσαμε ούτε μία μάχη. Γνωρίσαμε δέκα ήττες από την Πάτρα και την Κόρινθο μέχρι το Μανιάκι με τον Παπαφλέσσα και τη Σφακτηρία. Μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα, είχαμε πέντε καταδίκες όπως αυτές του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, οχτώ δολοφονίες και δύο εμφύλιους πολέμους. Είχαμε 200.000 νεκρούς, αναπήρους και αιχμαλώτους και σκεφτείτε πως εκείνο το διάστημα ο πληθυσμός της χώρας ήταν 900.000, άρα χάθηκε το 1/4 του πληθυσμού. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της πολιτικής των Άγγλων, για αυτό πιστεύω πως η Επανάσταση θα πετυχαίναμε και χωρίς τις Μεγάλες Δυνάμεις".

> "Πήραμε, επίσης δάνεια, τα οποία τα κατασπαταλήσαμε. Από τις 2.000.000 λίρες των δανείων έφτασαν στην Ελλάδα οι 800.000. Τα λεφτά τα έφαγαν ο Κουντουριώτης με τον Κωλέττη και τον Μαυροκορδάτο. Μ' ένα μέρος αυτών των χρημάτων παραγγείλαμε φρεγάτες από τα ναυπηγία της Αγγλίας οι οποίες δεν ήρθαν ποτέ γιατί την ίδια περίοδο τα αγγλικά ναυπηγεία είχαν παραγγελίες από τον Μεχμέτ Άλη, τον πατέρα του Ιμπραήμ και καθυστέρησαν τις ναυπηγήσεις των ελληνικών πλοίων για να προλάβουν να στείλουν στην Αίγυπτο τις δικές του παραγγελίες, ώστε να έχει τη δυνατότητα ο Ιμπραήμ να φτάσει στην Πελοπόννησο χωρίς να βρει αντίσταση".

> "Δυστυχώς το '21 δεν είχαμε την κατάλληλη ηγεσία. Είχαμε τον Μαυροκορδάτο και τον Κωλέττη. Το '22 ο Μαυροκορδάτος στο σύνταγμα της Επιδαύρου, έβαλε ένα άρθρο που έλεγε πως ο αρχηγός του στρατού (δηλαδή ο Κολοκοτρώνης, ο Υψηλάντης ή όποιος θα γινόταν αρχιστράτηγος) δεν μπορούσε να κάνει καμία πολεμική επιχείρηση χωρίς την άδεια της βουλής. Την βουλή απάρτιζαν άνθρωποι του Ζαΐμη και του Μαυροκορδάτου. Με τα μέσα της εποχής φανταστείτε να έρχεται από τα Μέγαρα ο Κιουταχής με 10.000 στρατιώτες και να πρέπει ο αρχιστράτηγος να πάει στην Τρίπολη να βρει τη βουλή, να συνεδριάσει και να του δώσει την άδεια. Έλεος. Αυτό είναι ανήκουστο. Και όμως είχε γίνει."

Ο Λόρδος Βύρωνας και η Εκκλησία

> "Αφού ο Βύρωνας ήταν σπουδαίος φιλέλληνας γιατί δάνεισε λίρες αναγκάζοντάς μας να υποθηκεύσουμε τις αλυκές του Μεσολογγίου και το χρέος το πλήρωσε μετά η ελληνική πολιτεία στους κληρονόμους του; Η εκκλησία έπαιξε και αυτή αρνητικό ρόλο. Είχε αφορίσει τον Ρήγα και τον Κολοκοτρώνη, τον οποίο κυνήγησε για να τον εξολοθρεύσει. Η Εκκλησία αποκαλούσε βασιλέα τον σουλτάνο και διέδιδε ότι εκείνος μας αγαπούσε. Αυτό ξεκίνησε από την εποχή του Γεννάδιου, ο οποίος είχε πει μετά την άλωση της Πόλης πως ο Θεός μας τιμώρησε γιατί φύγαμε από το δρόμο του".

Η ιστορική αλήθεια και οι ομοιότητες με το σήμερα

"Έχουν περάσει σχεδόν 200 χρόνια από την Επανάσταση. Πιστεύω πως είναι αρκετά για να μάθουμε επιτέλους την αλήθεια.

Αν είχαμε μάθει από μικροί ότι ο Όθωνας κυβερνούσε απολυταρχικά και είχε μαζέψει γύρω του όλα τα καθάρματα τα οποία έκανε στρατηγούς και αντιστράτηγους, αν ξέραμε ότι τα δάνεια μας σκλαβώνουν, αν μας έλεγαν αυτό που έλεγε ο Καποδίστριας ότι ό 'ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης', ίσως η Ελλάδα ήταν μια καλύτερη χώρα με πιο υπεύθυνους πολίτες. Όχι πολίτες που ακούν τον Κωλέττη και τον Μαυροκορδάτο που μονοπωλούσαν την εξουσία από το '22 μέχρι το '62 και συνεπώς έγραψαν την ιστορία όπως ήθελαν εκείνοι".

> "Αν δεν σου λένε την αλήθεια πως να έχεις άποψη;

Σήμερα λέμε για το αν πρέπει να φύγουμε ή όχι από το ευρώ. Δεν κάθεται όμως κάποιος να μας πει τις συνέπειες του αν φύγουμε και τις συνέπειες του αν μείνουμε. Κοιτάνε την καρέκλα τους και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η νυν. Να λοιπόν γιατί χρειάζεται να μαθευτεί η αλήθεια στα σχολεία και να μάθουν τις ευθύνες τους οι μαθητές από παιδιά, αλλιώς γίνονται πρόβατα. Ραγιάς ξέρετε τι σημαίνει; Ο 'ράγιας' προέρχεται απ΄την αραβική λέξη 'ράγι' που σημαίνει κοπάδι. Ραγιάς ήταν το κοπάδι του σουλτάνου. Ο σουλτάνος της οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε δικαίωμα πάνω στο κοπάδι να το σφάξει ή να το κάνει ό,τι θέλει. Ραγιάδες θέλουμε; Πρόβατα; Εγώ ως μαθητής από την επαρχία δεν ήξερα τίποτα πέρα από αυτά που έγραφαν τα βιβλία. Τέλειωσα το σχολείο και δεν ήξερα ποιος είναι ο Μωάμεθ και ο Μαρξ. Τι φοβόντουσαν; Πώς αν τους μάθαινα θα γινόμουν μουσουλμάνος ή κομμουνιστής;"

> "Η σημερινή πολιτική σκηνή είναι ταυτόσημη με αυτή του 1821.

Ποτέ κανείς δεν λογαριάζει το λαό. Τότε τα έτρωγαν οι κοτζαμπάσηδες μέσω των φόρων, σήμερα οι πλούσιες οικογένειες δεν φορολογούνται και ο λαός υποφέρει. Οι βουλευτές που έχουμε θα έπρεπε να ντρέπονται. Αν είχαμε πολίτες σκεπτόμενους δεν θα ψήφιζαν κανέναν από αυτούς. Όταν το '21 ήρθε ο Καποδίστριας δεν δέχτηκε να πάρει βουλευτική αποζημίωση ούτε ένα φοίνικα και πέθανε χωρίς να έχει τίποτα. Οι σημερινοί βουλευτές δεν δέχονται καμία περικοπή κι έχουν τόσα προνόμια. Να γιατί χρειάζεται πολίτης με μυαλό. Για να μην είναι πρόβατο του καθενός".

>"Το '21 πέρα από τους Άγγλους υπήρχαν οι Βαυαροί, οι οποίοι εκείνη την εποχή έκαναν την πρώτη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα.

Έφεραν τον ανήλικο Όθωνα και κυβερνούσαν μέσω των αντιβασιλέων. Με τον Όθωνα ήρθαν 3.500 Βαυαροί, οι οποίοι έστησαν δύο σκουριασμένες λαιμητόμους, σε Χαλκίδα και Ναύπλιο και άρχισαν να κόβουν κεφάλια. Κάλεσαν στο Ναύπλιο τον στρατό που είχε φτιάξει ο Καποδίστριας που αποτελούνταν από όσους πολέμησαν στην Επανάσταση, τον αφόπλισαν και μετά τον ξαπόστειλαν. Οι περισσότεροι πήγαν στα βουνά και έγιναν ληστές. Οι άλλοι περάσαν από τη Λαμία και πάνω και πήγαν με τους Τούρκους που μέχρι τότε πολεμούσαν και λήστευαν τους Έλληνες. Δηλαδή έφυγαν από τη χώρα όσοι πολέμησαν τους Τούρκους και έμειναν οι Βαυαροί. Έφτασαν στο σημείο να πιάσουν τον Πλαπούτα και τον Κολοκοτρώνη και να τους καταδικάσουν σε θάνατο. Η πρώτη γερμανική κατοχή έγινε τότε με τις ξιφολόγχες, η δεύτερη έγινε το 1941 και από το 2010 έχουμε νέα γερμανική κατοχή. Αυτή τη φορά οι ξιφολόγχες αντικαταστάθηκαν με χάρτινες ξιφολόγχες όπως το ευρώ."

>"Από την ελληνική ιστορία νιώθω περήφανος για τη στάση του Κολοκοτρώνη,

περήφανος και λυπημένος που χάθηκε για τη συμπεριφορά του ο Καποδίστριας. Περήφανος για το Νικηταρά και για τη Μαντώ Μαυρογένους. Για όλους τους ανθρώπους με αξία που έδωσαν τη ζωή και τη ψυχή τους για τον Αγώνα και στους οποίους οφείλεται η ελευθερία μας".

Οι Τούρκοι, το ελληνικό DNA και οι παρελάσεις

"Σήμερα ο Ερντογάν οραματίζεται να επανιδρύσει την οθωμανική αυτοκρατορία. Στο σχολείο οι Τούρκοι τα μαθαίνουν πιο λάθος ακόμα και από εμάς. Και εμείς σφάζαμε Τούρκους και εκείνοι μας έσφαζαν. Η ιστορία θα έπρεπε να είναι αντικειμενική. Να λέει τι κάναμε εμείς στη Μικρά Ασία και τι έκαναν εκείνοι στη Σμύρνη. Ποντάρουν, όμως, και οι δύο στο συναισθηματισμό και το αποτέλεσμα είναι να βρισκόμαστε από το 15ο αιώνα σε μια αντιπαλότητα που δεν λέει να τελειώσει. Θα μπορούσαμε να έχουμε καλές σχέσεις με τους Τούρκους, οι οποίες θα ωφελούσαν και τις δύο πλευρές. Αντ' αυτού οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι πουλάνε εξοπλισμούς και στους δυο μας και γλεντούν με τα λεφτά μας".

> "Σε αυτό τον τόπο κατοικούσαν κάποιοι άνθρωποι που ανέπτυξαν τη δημοκρατία και τη φιλοσοφία. Από το 146μ.Χ. που έπεσε η Ελλάδα κι έγινε Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έπαψαν να υπάρχουν Έλληνες. Υπήρχαν Ρωμιοί. Δημιουργήθηκε ανατολικό και δυτικό κράτος και είχαμε αυτοκράτορες που κανείς δεν ήταν Έλληνας. Η Ελλάδα δεν έχει σχέση με το Βυζάντιο αν και προσπάθησαν να μας πολιτογραφήσουν βυζαντινούς. Εκείνο που διασώθηκε από τον ελληνισμό της αρχαιότητας ήταν η γλώσσα χάρη στις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά κυρίως χάρη στο γεγονός πως τα Ευαγγέλια είχαν γραφτεί στα ελληνικά. Όσον αφορά το ελληνικό DNA, κανείς λαός δεν είναι καθαρός. Από εδώ έχουν περάσει, Αρβανίτες, Ενετοί, Τούρκοι και τόσοι άλλοι. Έχουμε και τούρκικο αίμα, αλλά και οι Τούρκοι ελληνικό. Ξέρετε πόσο ελληνικό αίμα έχουν οι Τούρκοι ως απόγονοι γενιτσάρων;"

> ''Οι παρελάσεις αποτελούν τρόπο επίδειξης και δεν έχουν κάποια χρησιμότητα. Τέτοιες μέρες θα μπορούσαν να γίνονται διαλέξεις στα σχολεία σχετικά με το τι έγινε το '21, αλλά οι παρελάσεις και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου θέλουν να τονίσουν το εθνικό φρόνημα και τίποτα άλλο. Δεν βοηθά σε τίποτα να βγαίνουν οι επίσημοι να στρίβουν τα κεφάλια και να κοιτούν τ' άρματα. Αυτό που βοηθά είναι να πουν την αλήθεια. Στη Γερμανία και στην Αγγλία γίνονται παρελάσεις; Ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε όσους αγωνίστηκαν για την Επανάσταση είναι να σεβόμαστε και να μνημονεύουμε αυτούς που μας ελευθέρωσαν και να τους θεωρούμε πρότυπα των οποίων τη ζωή πρέπει να ακολουθούμε".

Το βιβλίο 'Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας' κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενάλιος.

https://www.oneman.gr/synentefxeis/merikes-alhtheies-poy-den-hkseres-gia-to-1821/

20 Φεβρουαρίου 2021

Η Ρωσία και η Ελληνική Επανάσταση

Ο ρόλος της Ρωσίας είναι πολύ πιο καίριος από αυτόν που γνωρίζουμε και θεωρούμε δεδομένο. Χωρίς τη Ρωσία η Ελληνική Επανάσταση δεν θα είχε ξεκινήσει το 1821 ή θα ήταν πολύ διαφορετική από την Επανάσταση που γνωρίζουμε

Ο ρόλος της Ρωσίας στην Ελληνική Επανάσταση είναι αρκετά γνωστός. Ξεκινά με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό και καταλήγει στη συμμετοχή των Ρώσων στη ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Όταν μιλάμε ή γράφουμε γι' αυτόν τον ρόλο, έχουμε συνήθως στο μυαλό μας μια πολύ σχηματική εικόνα. Όμως ο ρόλος της Ρωσίας είναι πολύ πιο καίριος από αυτόν που γνωρίζουμε και θεωρούμε δεδομένο.

Θα προσπαθήσω να το εκφράσω με δόση υπερβολής αλλά μετά θα επιχειρήσω να δικαιολογήσω τον ισχυρισμό μου: χωρίς τη Ρωσία η Ελληνική Επανάσταση δεν θα είχε ξεκινήσει το 1821 ή θα ήταν πολύ διαφορετική από την Επανάσταση που γνωρίζουμε. Για να καταλάβετε τι εννοώ ας πάμε μερικά χρόνια πίσω, στον Νοέμβριο του 1813.

Ο Εμμανουήλ Ξάνθος επιστρέφει στην Οδησσό μετά από ένα μεγάλο επαγγελματικό ταξίδι. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού έχει μυηθεί στον ελευθεροτεκτονισμό στη Λευκάδα και έχει αρχίσει να σκέφτεται ότι αυτό το μοντέλο μυστικής εταιρείας θα μπορούσε να υιοθετηθεί για μια ανάλογη εθνική εταιρεία που θα έχει ως σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας. Εκείνον τον Νοέμβριο θα συνομιλήσει με τον Νικόλαο Σκουφά και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ που έχουν κι αυτοί παρόμοιες εμπειρίες (αλλά σε φιλελεύθερες μυστικές εταιρείες) και παρόμοιες φιλοδοξίες. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο θα έχουν συμφωνήσει στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας που θα οργανώσει την Ελληνική Επανάσταση. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό στην Οδησσό και όχι στην Τεργέστη, στη Βιέννη ή στο Παρίσι;

Διότι η Οδησσός είναι μια πόλη γεμάτη οικονομικά ισχυρούς Έλληνες και επιπλέον μια μυστική οργάνωση Ελλήνων νιώθει πολύ πιο ασφαλής στη Ρωσία παρά στην Αυστρία (κανείς δεν ξεχνά τι συνέβη στον Ρήγα) ή στη Γαλλία της Παλινόρθωσης.

Η Ρωσία δεν είναι μια τυχαία χώρα στην οποία ζουν έλληνες εμιγκρέδες. Είναι η μεγάλη Ορθόδοξη αυτοκρατορία, έχει μια συγκρουσιακή σχέση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (διότι η Ρωσία παραμένει από τις αρχές του 18ου αιώνα αναθεωρητική δύναμη) και έχει ήδη ξεσηκώσει τους Έλληνες για να δημιουργήσει αντιπερισπασμό, στη διάρκεια όλων των πρόσφατων Ρωσοτουρκικών πολέμων.

Αλλά δεν είναι μονό αυτά, τα γνωστά. Είναι και κάτι άλλο που νομίζω έχει μεγάλη σημασία να το κατανοήσουμε. Πολλοί Έλληνες θεωρούν τη Ρωσία δεύτερη πατρίδα τους. Όχι μόνο γιατί τους περιέθαλψε και τους έδωσε ευκαιρίες, οικονομικές και κοινωνικές, όχι απλώς γιατί τους χρησιμοποίησε ως μισθοφόρους, πράκτορες και γραμματείς σε προξενεία ενώ ο Τσάρος χρηματοδοτεί τα σχολεία τους, αλλά γιατί είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχει ένα γνήσιο ενδιαφέρον για τους Έλληνες.

Ο συνδετικός κρίκος είναι η Ορθοδοξία αλλά και μια μεταφυσική αίσθηση κοινής μοίρας που στον Ελληνικό χώρο ενισχύουν οι λαϊκές προφητείες και τα χιλιαστικά κείμενα, με κυριότερο τον «Αγαθάγγελο». Σ' αυτήν την παράδοση, όσο προχωράμε στον 18ο αιώνα τόσο διακρίνουμε την αντικατάσταση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του «μαρμαρωμένου βασιλιά», από τον Ρώσο Αυτοκράτορα και το «ξανθό γένος».

Δεν πρόκειται, όμως, για φαντασιώσεις των Ελλήνων ή φρούδες ελπίδες. Σήμερα γνωρίζουμε ότι το λεγόμενο «Ελληνικό Σχέδιο» είχε κυριαρχήσει απολύτως στην ρωσική εξωτερική πολιτική από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης αν και τα θεμέλιά του είχαν μπει από τον Μεγάλο Πέτρο. Οι Ρώσοι έβλεπαν τα πάντα με τα «ελληνικά γυαλιά», όπως εύστοχα παρατηρούσε ο Μέτερνιχ στην ιδιωτική του αλληλογραφία.

Οι βρετανοί πρεσβευτές το είχαν αντιληφθεί αυτό και στην υπηρεσιακή τους αλληλογραφία τόνιζαν τη σημασία που είχε το «Ελληνικό Σχέδιο» για τη Μεγάλη Αικατερίνη, έτσι όπως το διαμόρφωσε ο Γκριγκόρι Ποτέμκιν. Ο James Harris, μάλιστα, γράφει σε προσωπική, ανεπίσημη, επιστολή του που συνόδευσε την υπηρεσιακή έκθεσή του προς τον Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών, στις 4 Ιουνίου 1779, ότι αν η Βρετανία θέλει να ασκήσει επιρροή στη Ρωσία θα πρέπει να δείξει ότι αποδέχεται και βοηθά στην πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου.

Αλλά τι περιέχει αυτό το σχέδιο; Προφανώς τη λύση του Ανατολικού Ζητήματος προς όφελος της Ρωσίας. Ιδανικά, μια κοινή επίθεση Αυστριακών και Ρώσων θα εκδιώξει τους Οθωμανούς από την Ευρώπη. Όμως οι δύο αυτοκρατορίες δεν θα μοιρασθούν τα εδάφη της (πλην ορισμένων στρατηγικών σημείων) αλλά θα συστήσουν μια «Ελληνική [Ορθόδοξη] Αυτοκρατορία», υπό την επιρροή της Ρωσίας βέβαια. Η Αικατερίνη προετοίμασε και τον μελλοντικό αυτοκράτορα των Ελλήνων, τον εγγονό της που επίτηδες βάφτισε Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος έμαθε Ελληνικά από μικρός, είχε Ελληνίδα τροφό και προετοιμάστηκε μεθοδικά για τον ρόλο του. Ακόμα και ο Βολταίρος ήταν ενθουσιασμένος με το «Ελληνικό Σχέδιο».

Γράφει στην Αικατερίνη: "Φανταστείτε μια μεγαλειώδη Ελληνική Ακαδημία στην Κωνσταντινούπολη που θα φέρει το δικό σας όνομα. Η Αθήνα θα μπορούσε να προστεθεί στις πρωτεύουσές σας. Η Ελληνική γλώσσα θα μπορούσε να γίνει παγκόσμια.» Το πρώτο πλήγμα στο Ελληνικό Σχέδιο ήταν η αλλαγή της αυστριακής πολιτικής μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Β΄. Το δεύτερο πλήγμα έφερε η σταδιακή ανατροπή όλων των δεδομένων μετά τη Γαλλική Επανάσταση, κυρίως κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Το τρίτο όμως πλήγμα ήταν η μεταστροφή της ρωσικής πολιτικής μετά το 1815.

Ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α', ο μεγάλος αδελφός του Κωνσταντίνου, δεν φαινόταν να έχει πρόθεση να ακολουθήσει το μεγαλεπήβολο σχέδιο της Αικατερίνης. Από την άλλη όμως, υπήρχε μια μεγάλη ευκαιρία. Ο υπουργός Εξωτερικών του Αλέξανδρου ήταν Ελληνας, ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ο Καποδίστριας είχε ένα σοβαρό, μακροχρόνιο, καλά επεξεργασμένο σχέδιο για την εθνική παλιγγενεσία. Με δύο λόγια: οι Έλληνες έπρεπε καταρχάς να συνειδητοποιήσουν ποιοι είναι, να ετοιμαστούν για τον ιστορικό τους ρόλο και να εκπαιδευθεί μια ελίτ διανοουμένων που θα αναλάβει την ηγεσία τους.

Κυρίως όμως θα έπρεπε να εκμεταλλευτούν τη δύναμη της πανίσχυρης συμμάχου τους, της Ρωσίας - η οποία θα είχε, βέβαια, και την πρωτοβουλία των κινήσεων, αυτή θα αποφάσιζε το πότε και το πώς. Με τον Καποδίστρια συμφωνούσαν λίγο ως πολύ όλες οι σημαντικές προσωπικότητες του Ελληνισμού όπως ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας, ακόμα και οι φιλελεύθεροι, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής. Στον κύκλο του Τσάρου υπήρχαν πολλοί άλλοι Ελληνες, όπως ο Στούρτζας και ο Υψηλάντης.

Ο Αλέξανδρος επιζητούσε να γνωρίσει και να συναναστραφεί γενναίους Ελληνες, όπως ο Γιωργάκης Ολύμπιος. Ολοι αυτοί τον τριβέλιζαν με τον καημό τους - και ο Τσάρος τους έδινε αβέβαιες γενικές υποσχέσεις. Η Φιλική Εταιρεία χάλασε αυτά τα μακροπρόθεσμα συνετά σχέδια με την επαναστατική της δράση η οποία είχε και ως σκοπό να εκβιάσει, κατά κάποιον τρόπο, την επέμβαση της Ρωσίας υπέρ των Ελλήνων. Την ημέρα που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διάβασε την επιστολή αποκήρυξης της Ελληνικής Επανάστασης, που ο Καποδίστριας έγραψε με εντολή του Τσάρου, ένιωσε διπλά προδομένος.

Δεν ήταν μόνο τα λάθη του Υψηλάντη που οδήγησαν στην κατάρρευση της Επανάστασης στη Μολδοβλαχία αλλά και το ψυχολογικό σοκ της συνειδητοποίησης ότι τελικά δεν βρίσκονταν οι Ρώσοι πίσω απ' όλα αυτά. Οι Ελληνες ήταν μόνοι τους. Ομως η Φιλική Εταιρεία και η Επανάσταση έγιναν γιατί υπήρχε η Ρωσία να δημιουργήσει τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές προϋποθέσεις. Στις αρχές του 19ου αιώνα κανείς δεν ενδιαφερόταν για τους Έλληνες στη Δυτική Ευρώπη παρά μόνο οι διανοούμενοι, που πολύ συχνά μάλιστα τους αντιμετώπιζαν με συμπάθεια αλλά και περιφρόνηση, με οίκτο αλλά και με πολλές αμφιβολίες για το αν τελικά άξιζαν αυτοί οι υποταγμένοι κάτοικοι των Βαλκανίων την ελευθερία τους. Δεν συνέβαινε το ίδιο με τους Ρώσους.

Ο φιλορώσος αλλά αξιόπιστος Φιλήμων γράφει κάτι που πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη γιατί, νομίζω, εξέφραζε πολλούς Έλληνες της εποχής, ιδίως όσους είχαν ζήσει ως εμιγκρέδες σε ρωσικό έδαφος.

Ο Έλλην όχι μόνον δεν έχαιρε καμμίαν τιμήν πολιτικήν πλησίον του άλλου Κόσμου, αλλά και εμισείτο καταφρονούμενος και μη κρινόμενος ουδέ άξιος ταφής εις τον θάνατον του. Οι άνθρωποι του Βορέως [οι Ρώσοι] τον μετεχειρίσθησαν εξ εναντίας ως ένα αδελφόν. Πλησίον τούτων εύρεν ούτος καταφύγιον εις τας αμηχανίας του, περίθαλψιν εις τας δυστυχίας του, ευκολίας εμπορικάς, τιμάς στρατιωτικάς και πολιτικάς, και ελπίδας σοβαράς περί της μελλούσης τύχης του.

Δια τους λόγους αυτούς δεν ηρνήθη εις καμμίαν περίστασιν σχεδόν την προς αυτούς ηθικήν εμπιστοσύνην του. Σε ένα άλλο γλαφυρό απόσπασμα ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη, ο Φωτάκος, περιγράφει τη ζωή των Ελλήνων σε μια ρωσική πόλη. Περιγράφει πως οι Έλληνες εκεί ξεπερνούν τον φόβο, καθαρίζουν τον εαυτό τους εσωτερικά και εξωτερικά, το πώς αισθάνονται άνθρωποι για πρώτη φορά στη ζωή τους καθώς προχωρούν ανέμελοι στους δρόμους, ακούνε τις καμπάνες να χτυπάνε δυνατά και κάνουν τον σταυρό τους περήφανα.

Κυρίως όμως, με ποιον τρόπο οι δύο τόσο διαφορετικές εμπειρίες βάζουν φωτιά στο φυτίλι της Επανάστασης. Παρά την απογοήτευση μετά τα Ορλωφικά και την εγκατάλειψη του Κατσώνη στη συνέχεια, ο σύνδεσμος παραμένει ισχυρός.

Οι Έλληνες, πιο ώριμοι πια, αντιλαμβάνονται ότι η Ρωσία έχει τα δικά της συμφέροντα και θα τα επιδιώξει και σε βάρος των Ελλήνων αν χρειαστεί. Αλλά διαπιστώνουν ταυτόχρονα ότι υπάρχει ακόμα γνήσιο ενδιαφέρον των Ρώσων για τους Έλληνες, οι οποίοι επωφελούνται από την προστασία και τη στενή αυτή σχέση (π.χ. μετά τη Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή) και αντιλαμβάνονται ταυτόχρονα ότι αν υπάρξει κάποια ευκαιρία αυτή θα προέλθει από τη Ρωσία, από πουθενά αλλού.

Η σχέση αυτή θα σπάσει τον Μάρτιο του 1821. Η εμμονή του Ρώσου Αυτοκράτορα, του Αλέξανδρου, με το status quo, η επιρροή που του ασκεί ο Μέτερνιχ («είχες δίκιο σε όλα, πες μου τι θέλεις να κάνω και θα το κάνω» θα του πει ο Αλέξανδρος στο Λάιμπαχ) και το σκιάχτρο των φιλελεύθερων επαναστάσεων που τρομοκρατεί τον Ρώσο Αυτοκράτορα, θα φέρει τους Έλληνες απέναντι από τους Ρώσους για πρώτη φορά. Παρά την ύπαρξη μεγάλης φιλοπόλεμης μερίδας στη Ρωσία που πιέζει συστηματικά τον Αλέξανδρο να κηρύξει τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αυτός δεν θα το κάνει, οδηγώντας τον Καποδίστρια σε απελπισία ενώ τελικά τον εξαναγκάζει σε παραίτηση.

Ο Αλέξανδρος ανέχεται, ουσιαστικά, το αδιανόητο, τη βάρβαρη εκτέλεση του Πατριάρχη, των αρχιερέων, τις σφαγές χιλιάδων χριστιανών, εκτοξεύοντας απλώς έμμεσες απειλές. Ακόμα και οι ρώσοι πολίτες που στην αρχή είναι ψυχικά κοντά στους Έλληνες, αλλάζουν διάθεση. Στο Σκουλένι, καθώς ο Αθανάσιος Καρπενισιώτης αμύνεται ηρωικά, στην αντίπερα όχθη του Προύθου οι ρώσοι στρατιώτες (με εντολή να παραμείνουν ουδέτεροι) και οι ρώσοι πολίτες μαζί με τους Έλληνες τον επευφημούν ενώ διασώζουν και περιθάλπουν εκατοντάδες νεαρούς στρατιώτες που περνούν το φουσκωμένο ποτάμι. Αλλά αργότερα, ενώ καταφτάνουν φιλέλληνες για να πολεμήσουν υπέρ των Ελλήνων ακόμα κι από τις Η.Π.Α., δεν κατεβαίνει σχεδόν κανένας Ρώσος.

Οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Βρετανοί, οι Ιταλοί, οι Πολωνοί είναι αυτοί που χύνουν το αίμα τους για την Ελλάδα. Όταν ο Μπάιρον φτάνει στο Μεσολόγγι, ο Πούσκιν, που παραλίγο να ακολουθήσει τον Υψηλάντη, εκφράζεται άσχημα για τους Έλληνες και την Επανάσταση. Αλλά το χειρότερο είναι αυτό: οι Έλληνες που δεν έχουν πια τη βοήθεια των Ρώσων θα πρέπει να αποδείξουν στην υπόλοιπη Ευρώπη ότι η Επανάστασή τους δεν είναι υποκινούμενη από αυτούς. Τους χρεώνεται, δηλαδή, μια σχέση που δεν έχουν πια. Θα πρέπει ταυτόχρονα να βρουν νέους συμμάχους και, αν είναι δυνατόν. να ξαναφέρουν τους Ρώσους δίπλα τους. Το πώς το πετυχαίνουν είναι μια άλλη ιστορία.

Η ρωσική επιρροή στην Ελληνική Επανάσταση δεν σταματά εδώ. Το σχέδιο των 3 Ηγεμονιών, η άνοδος στον θρόνο του Νικόλαου, η πλειοδοσία της περιόδου 1826-7, το Ναυαρίνο, ο Ρωσοτουρκικός Πόλεμος και η Συνθήκη της Αδριανούπολης, η γενναιόδωρη βοήθεια στον Καποδίστρια, το δάνειο στον Όθωνα, η εμφάνιση συγκροτημένου φιλορωσικού κόμματος, η δίκη του Κολοκοτρώνη και πολλά άλλα γεγονότα, διαμορφώνουν σταδιακά μια πολύπλοκη σχέση πολύ διαφορετική, όμως, από εκείνη που υπήρχε μέχρι τον Μάρτιο του 1821. Μια σχέση που θα διαμορφωθεί σταδιακά μέχρι τον Κριμαϊκό Πόλεμο. Η Ελλάδα όμως ήδη βρίσκεται σε έναν πολύ διαφορετικό αστερισμό, είναι πλέον η πιο αξιόπιστη σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας στην περιοχή.

*Ο Αριστείδης Χατζής είναι καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ). Το παρόν κείμενο βασίζεται στο 8ο κεφάλαιο του βιβλίου του με τίτλο «The Noblest Cause: The 1821 Greek War of Independence» που θα κυκλοφορήσει το 2021 στις ΗΠΑ και σε ελληνική μετάφραση από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Πηγή: Protagon.gr

Μία έκπληξη μπορεί να υπάρξει με τις αμερικανικές φρεγάτες: Να τις πάρουμε!

Από Militaire News

29/03/2021 

Μετά από το κείμενο 55 προσωπικοτήτων οι οποίες θέτουν ως απαράβατο όρο η όποια επιλογή πολεμικού πλοίου για το Πολεμικό Ναυτικό να συνοδεύεται απαραιτήτως από ρήτρα αμυντικής συνδρομής με τη χώρα που θα το προμηθεύσει στην Ελλάδα, υπήρξαν δημοσιεύματα τα οποία έκαναν λόγο για "εκπλήξεις από την πλευρά των ΗΠΑ", σχετικά με τη πώληση φρεγατών στο ΠΝ...

Θα επιμείνουμε ότι η μοναδική έκπληξη που μπορεί να υπάρξει στο θέμα των αμερικανικών φρεγατών είναι μία: να τις πάρουμε!

Οι λόγοι που τα πλοία δεν κάνουν για το Πολεμικό Ναυτικό έχουν αναλυθεί από ειδικούς και επαγγελματίες επαρκώς. Δεν χρειάστηκε να ψάξουν πολύ για να καταλήξουν στο αρνητικό τους πόρισμα. Αρκούσαν οι κριτικές από τις ΗΠΑ για να καταλήξουν στο συμπέρασμα τους.

Οι φρεγάτες των Αμερικανών είναι ιδανικές για το Λιμενικό, αλλά δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τις επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Εκτός αν αυτές έχουν αλλάξει. Εκτός αν το δόγμα της χώρας είναι το δόγμα Γεραπετρίτη , δηλαδή ότι υπερασπιζόμαστε ότι βρίσκεται μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια! Κάποιος θα πρέπει να μας το πει όμως επισήμως. Το θέμα έχει τεθεί και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τον Δεκέμβριο, στη συνέντευξη του στο Militaire.gr . Αν η κυβέρνηση θεωρεί ανάξιες απαντήσεως τις αντιρρήσεις ναυάρχων, καθηγητών γεωπολιτικής και δημοσιογράφων πρέπει να απαντήσει στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Διαβάσαμε λοιπόν για "εκπλήξεις Αμερικανών" που δε θ΄ αφήσουν κανένα περιθώριο αρνητικής απάντησης από την Αθήνα. Διαβάσαμε ότι οι Αμερικανοί είναι έτοιμοι να μας δώσουν το σύστημα AEGIS, Τόμαχοκ και καταδρομικά Ticonderoga πλήρως εξοπλισμένα και βέβαια ότι θα σώσουν και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Ένα απλό ερώτημα: αφού καίγονται τόσο πολύ και θέλουν να εντυπωσιάσουν ,γιατί δεν ικανοποιούν το διακομματικό ελληνικό αίτημα για 2 ΠΛΗΡΩΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΑ αντιτορπιλικά Arleigh Burke. Τα κεφαλαία γράμματα στο ΠΛΗΡΩΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΑ δεν είναι τυχαία, γιατί τα συγκεκριμένα πλοία ενδιαφέρουν το ΠΝ με τον οπλισμό που διαθέτουν κι όχι με "ξηλωμένα" συγκεκριμένα συστήματα. Γιατί απαντούν αρντητικά; Την απάντηση την έχουμε γράψει: δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους Τούρκους! Και με Τραμπ και με Μπάϊντεν, η απάντηση είναι ίδια!

Το ίδιο νομίζουμε ισχύει και για όσα "δώρα" και "εκπλήξεις" γράφτηκαν στον ελληνικό Τύπο αυτές τις ημέρες. Για να γίνουν όλα αυτά που γράφτηκαν υπάρχει η προϋπόθεση οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις να ψυχρανθούν τελείως. Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο δεν είναι πολλές. Το ίδιο ισχύει και για τις "αμερικανικές εκπλήξεις".

Κάποιοι ενέπλεξαν και το ταξίδι του Α/ΓΕΕΘΑ Κων. Φλώρου στις ΗΠΑ. Προφανώς και θα του θέσουν το θέμα των MMSC . Ίσως και με τρόπο επιτακτικό. Νομίζουμε ότι ο Α/ΓΕΕΘΑ, όπως και κάθε Αρχηγός ενδιαφέρεται όχι μόνο για το παρόν και το μέλλον των ΕΔ, αλλά και για την υστεροφημία του...Καλό θα ήταν να είχε μαζί του και το άρθρο του Επίτιμου Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνου Ζιαζιά περί "ζητιανιάς" για να εξηγήσει στους Αμερικανούς ότι η Ελλάδα με όσα χρήματα διαθέτει δεν παίρνει ότι της δίνουν, αλλά ότι χρειάζεται...