« ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΟΦΗ ΣΟΥ» & «ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΡΩΜΕ »

Ιστορικά ερείπια Ασκληπιείο στην Κω. Χτισμένο για τη διάδοση της διδασκαλίας του Ιπποκράτη, πατέρα της ιατρικής, το Ασκληπιείο της Κω ήταν το σημαντικότερο θεραπευτήριο του αρχαίου κόσμου.
Ο Ιπποκράτης έλεγε
« ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΟΦΗ ΣΟΥ» & «ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΡΩΜΕ »
Και μπορεί
σήμερα να έχει αμφισβητηθεί θεωρώντας, Δεν είμαστε ότι τρώμε, είναι πιο
σύνθετο.
Δεν παύει όμως να αποτελεί ακόμα και σήμερα ακρογωνιαίο λίθο της υγείας σωματικής και πνευματικής.
Το σημερινό μας θέμα δεν αφορά την επικαιρότητα των ημερών μας όπως τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις απειλές της Τουρκίας και το πολύτιμο πολεμικό υλικό για την άμυνα της χώρας μας που στέλνουμε στην Ουκρανία.
Για τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία αυτό που έχουμε να σημειώσουμε είναι το λάθος της Ρωσίας κατά την γνώμη μας να μην κάνει γενικευμένο πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας.
Όσο για τις απειλές της Τουρκίας και την μερική αποστρατικοποίηση των νησιών πού εφαρμόζεται από την κυβέρνηση μας μήπως πρέπει να μας βάζει σε σκέψη τυχόν μυστική συμφωνία Ελλάδας -Τουρκίας -ΗΠΑ και η οποία αρχίζει να υλοποιείται;
Αυτές οι υποψίες γεννιούνται από τις μόνιμα υποχωρητικές διαθέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων και την μυστική διπλωματία που πάντα αρέσκονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας όπως και την τωρινή αποστρατικοποίηση των νησιών αντίθετη της κοινής λογικής που απλά μας λέει ότι όταν απειλείσαι αυξάνεις άμεσα την στρατικοποίηση ειδικά των νησιών με οπλικά συστήματα που αν δεν τα κατασκευάζεις ο ίδιος θα είναι άμεσα παραδοτέα, θα προστατεύουν τα νησιά και θα μπορούν να επιφέρουν σοβαρά πλήγματα στην Τουρκία.
Πάμε να δούμε το κύριο άρθρο μας, αυτό αφορά την κατάσταση της Ιατρικής επιστήμης όπως αυτή διαμορφώνεται μέχρι σήμερα για να έχουμε μία συνολική εικόνα του οφέλους της, των δυνατοτήτων της, των πραγματικών διαστάσεων της μέσα από τον κυκεώνα των συνυφασμένων συμφερόντων ιατρών, φαρμακευτικών εταιρειών και πολιτικών συμφερόντων.
Και προσπάθειας ελαχίστων πολυεθνικών ποδηγέτησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο και την επιβολή των συμφερόντων τους σε όλες τις χώρες του κόσμου μέσω της αμφίβολης τεχνολογίας, των απειλών, του μιζαρίσματος κυβερνήσεων και ιατρών.
Από το βιβλίο του RANDALL FITZGERALD ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ -Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ.
ΜΥΘΟΣ 2ος: Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσες συνθετικές χημικές ουσίες έχουν απελευθερωθεί σε τούτο τον πλανήτη. Σύμφωνα με ένα γενικά αποδεκτό νούμερο - αναγκαστικά, κατ' εκτίμηση - εκατό χιλιάδες είναι σήμερα σε χρήση παγκοσμίως, ενώ περισσότερες από χίλιες νέες χημικές ουσίες εισάγονται κάθε χρόνο στην αγορά. Η Διεύθυνση Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ έχει στο αρχείο της μια λίστα με ογδόντα πέντε χιλιάδες τέτοιες ουσίες, από τις οποίες μόνο ένα μικρό μέρος έχει ποτέ ελεγχθεί ως προς τις επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία.
Η τοξικολόγος Ντόρις Τζ. Ραπ μας προειδοποιεί ότι οι κανόνες έχουν γραφτεί με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορούμε ποτέ να ξέρουμε τι είναι ασφαλές, μέχρι να αρχίσουν να υποφέρουν άνθρωποι ή άγρια ζώα.
«Η νομοθετική πράξη Περί Ελέγχου των Τοξικών Ουσιών, του 1976, επιτρέπει την πώληση και τη χρήση χημικών ουσιών, μέχρι να αποδειχτεί ότι είναι επικίνδυνες. Η Διεύθυνση Προστασίας Περιβάλλοντος (ΕΡΑ), ωστόσο, δεν κάνει δικούς της ελέγχους αλλά επαφίεται στις έρευνες που διεξάγονται από τους κατασκευαστές. Ναι, σωστά διαβάσατε. Αλλά είναι ποτέ δυνατόν να βάλλουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα;».
Σύμφωνα με Έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής του Αμερικανικού Κογκρέσου (2005), τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι χημικές εταιρείες έχουν προμηθεύσει την ΕΡΑ με στοιχεία για μόνο το 15 τοις εκατό, περίπου, από τις δεκάδες χιλιάδες χημικές ουσίες που εισήχθησαν στην αγορά. «Η ΕΡΑ δεν κάνει συστηματικούς ελέγχους στις υπάρχουσες χημικές ουσίες, έχει περιορισμένες πληροφορίες για τους κινδύνους που εγκυμονούν για την υγεία και το περιβάλλον, και έχει θεσπίσει ελάχιστους κανόνες για τον έλεγχο παρόμοιων χημικών ουσιών», κατήγγειλε η Έκθεση.
Όταν πρόκειται για χημικές ουσίες, που περιέχονται στα καλλυντικά και σε πολλά άλλα προϊόντα ατομικής υγιεινής, ο FAD γνωρίζει για την ασφάλειά τους περίπου όσα κι εσείς. Σύμφωνα με τον κανονισμό του FAD, ούτε τα καλλυντικά ούτε τα συστατικά τους ελέγχονται ή εγκρίνονται από τον εν λόγω Οργανισμό πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά. Η Περιβαλλοντική Ομάδα Εργασίας [Environmental Working Group] εκτιμά ότι κάθε καταναλωτής χρησιμοποιεί, κατά μέσο όρο, εννέα προϊόντα ατομικής υγιεινής, που περιέχουν 126 διαφορετικά συστατικά. Από τα συστατικά αυτά, το ένα τρίτο, τουλάχιστον, έχει διαπιστωθεί ότι προκαλεί καρκίνο ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.
Αυτό που με στενοχωρεί και με μπερδεύει είναι ότι, ακόμα κι αν η Κυβέρνηση είχε τα μέσα - πράγμα που δεν έχει - για να ελέγξει την ασφάλεια των εν λόγω προϊόντων - η τεχνολογία μας είναι πολύ πρωτόγονη για να ελέγξει όλες τις συνέργιες των συνθετικών χημικών ουσιών, πολύ περισσότερο να ολοκληρώσει το έργο της στη διάρκεια της δικής μας ζωής ή ακόμη και στη διάρκεια της ζωής των εγγονιών μας.
Λαμβανομένου υπόψη του μεγέθους του εγχειρήματος, ο Σέλντον Κρίμσκι, στο Βιβλίο του Ορμονικό Χάος (2000) υπολόγισε ότι ακόμη κι αν οι χίλιες πιο κοινές χημικές ουσίες ελεγχθούν σε συνδυασμούς των τριών ανά πείραμα, θα χρειαστούν 166 εκατομμύρια διαφορετικά πειράματα για να καλύψουν όλες τις πιθανότητες. Με σχεδόν εκατό χιλιάδες διαφορετικές συνθετικές χημικές ουσίες να κυκλοφορούν, ο πιθανός αριθμός συνδυασμών γίνεται ασύλληπτος. Ο Κρίμσκι υπολογίζει ότι ένα τέτοιο έργο θα χρειαζόταν «πάνω από χίλια χρόνια» για να ολοκληρωθεί, «και θα ήταν τόσο πολύπλοκο που θα τίναζε στον αέρα ακόμα και τα πιο εξελιγμένα συστήματα ελέγχου, και φυσικά τον κρατικό προϋπολογισμό».
ΜΥΘΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ
ΜΥΘΟΣ 1ος: Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΣΦΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Στην αρχή του 21ου αιώνα, έκαναν την εμφάνισή τους τέσσερα απολύτως αξιόπιστα βιβλία όλα γραμμένα όχι από καθηγητές της ιατρικής, που καταρρίπτουν τους πιο αγαπημένους μας μύθους γύρω από τη βιομηχανία των φαρμάκων και αποκαλύπτουν την πραγματική της σχέση με τη σύγχρονη Δυτική ιατρική. Τρεις από τους παραπάνω καθηγητές - η Μάρσα Έιντζελ, ο Τζέρι Άβορν και ο Τζον Άμπραμσον - διδάσκουν στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, ενώ ο τέταρτος, Τζέι Σ. Κοέν, υπηρετεί σαν καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο.
Αυτό που οι παραπάνω αυθεντίες μοιράζονται είναι το συμπέρασμα ότι η εξάρτηση από συνθετικές χημικές ουσίες κατασκευασμένες από φαρμακευτικές εταιρείες έχει συχνά σαν αποτέλεσμα την μη επαρκή προστασία της δημόσιας υγείας. Η αδυναμία αυτή έχει τις ρίζες της στη σχέση που αναπτύχθηκε τους τελευταίους αιώνες μεταξύ του FDA και των φαρμακοβιομηχάνων που ο Οργανισμός αυτός έχει καθήκον να ελέγχει.
«Υπάρχει ένας καθησυχαστικός μύθος σύμφωνα με τον οποίο, πριν ο FDA εγκρίνει ένα καινούριο φάρμακο, το προϊόν έχει ελεγχθεί εξονυχιστικά, έχει διαπιστωθεί ότι πρόκειται για μια αξιόλογη προσθήκη, και έχουν επακριβώς προσδιοριστεί οι επιδράσεις του - καλές και κακές - στο ανθρώπινο σώμα», γράφει ο Άβορν στο βιβλίο του, Powerful Medicines [Τα Πανίσχυρα Φάρμακα]. «Στην πραγματικότητα, καμιά απ' αυτές τις υποθέσεις δεν είναι απόλυτα σωστή. Ο ίδιος ο FDA δεν εξετάζει κανένα φάρμακο πριν το εγκρίνει, βασίζεται στις πληροφορίες που του δίνει η παρασκευάστρια εταιρεία».
Η Κυβέρνησή μας βασίζεται στα στοιχεία που της δίνουν οι φαρμακοβιομηχανίες για να πάρει τις αποφάσεις της. Για την Έιντζελ, πρώην αρχισυντάκτρια του επιστημονικού περιοδικού The New England Journal of Medicine, το να περιμένουμε από τις εταιρείες φαρμάκων «να αξιολογήσουν αμερόληπτα τα ίδια τους τα προϊόντα, έχει τόση λογική όση και το να περιμένουμε από τη βιομηχανία μπύρας να μας διδάξει τι σημαίνει αλκοολισμός».
Ενώ μπορεί να ελπίζουμε και να προσευχόμαστε να ελέγχονται και να δοκιμάζονται τα φάρμακα από τις φαρμακευτικές εταιρείες χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κέρδος ή οι πιέσεις από τους ανταγωνιστές - ιδιαίτερα όταν διακυβεύονται τόσες πολλές ζωές - οι Άμπραμσον και Έιντζελ υπαινίσσονται ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών νοθεύονται σε πολύ μεγάλο βαθμό. «Οι παραποιημένες ιατρικές μελέτες, τα "μαγειρεμένα" αποτελέσματα ερευνών και η προπαγάνδα που κάνουν στους γιατρούς και το κοινό οι φαρμακευτικές εταιρείες», γράφει ο Άμπραμσον στο βιβλίο του Overdo$ed, «διαφθείρουν την ιατρική επιστήμη». Η Έιντζελ δεν είναι λιγότερο αποκαλυπτική στο δικό της βιβλίο, The Truth About the Drug Companies [Η Αλήθεια για τις Φαρμακευτικές Εταιρείες]: «Υπάρχει τρόπος να κάνουν οι εταιρείες τα προϊόντα τους να δείχνουν καλύτερα απ' ό,τι είναι στις κλινικές δοκιμές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι ναι. Οι δοκιμές μπορούν να νοθευτούν με δεκάδες τρόπους κι αυτό συμβαίνει συνέχεια».
Μια τέτοια περίπτωση ήταν πιθανόν και το καινούριο φάρμακο για τους διαβητικούς, που πήρε το δρόμο για την αγορά στα τέλη του 2005, με τις ευλογίες κάποιας επιτροπής του FDA. Δυο διακεκριμένοι καρδιολόγοι του Οχάιο έκαναν ανεξάρτητη ανάλυση των εργαστηριακών δεδομένων του φαρμάκου και έσπευσαν να παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στο Web site του περιοδικού του Αμερικανικού Ιατρικού Συνδέσμου «για να προλάβουν ένα νέο φιάσκο τύπου Vioxx, μια νέα καταστροφή για τη δημόσια υγεία». Είχαν ανακαλύψει ότι το νέο φάρμακο για διαβήτη τύπου Β, που άκουγε στο όνομα muraglitazar και είχαν αναπτύξει οι φαρμακευτικές εταιρείες Bristol-Myers Squibb και Merck & Company, προκαλούσε πολύ περισσότερα εμφράγματα και εγκεφαλικά απ' όσα εμφάνιζαν τα τεστ που είχαν παρουσιάσει οι κατασκευαστές στον FDA. Οι δυο καρδιολόγοι από το Κλίβελαντ αποκάλυψαν, επίσης, τις παραλείψεις στα δεδομένα που υποβλήθηκαν στον FDA, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια αδικαιολόγητη «ψευδαίσθηση ασφάλειας».
Η αρχισυντάκτρια του περιοδικού του Συνδέσμου, Κάθριν Ντι Άντζελις, ήταν καυστική στο σχόλιό της σχετικά με την αβλεψία του FDA: «Μου είναι αδύνατο να καταλάβω γιατί άτομα που υποτίθεται ότι εποπτεύουν την ασφάλεια του κοινού, θα έπαιρναν ρίσκο (με τη δημόσια υγεία) όταν δεν είναι απαραίτητο».
Όταν το σύστημα αποτυγχάνει, ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος, για να κρίνουμε την ασφάλεια ή την επικινδυνότητα ενός φαρμάκου, είναι οι παρενέργειες που θα αναφέρουν τα ανθρώπινα πειραματόζωα, που θα χρησιμοποιήσουν πρώτα το νέο παρασκεύασμα. Από το 1997, οι τοξικές παρενέργειες έχουν οδηγήσει σε απόσυρση περισσότερα φάρμακα από οποτεδήποτε άλλοτε. Τέσσερα από τα αποσυρθέντα σκευάσματα - Redux, Rezulin, Propulsid και Seldane - χορηγήθηκαν σε σχεδόν είκοσι εκατομμύρια ανθρώπους, πριν αρχίσουν να εμφανίζονται τα αποτελέσματα της τοξικής τους δράσης.
Το ανθρώπινο κόστος απ' αυτούς τους συνεχείς πειραματισμούς είναι τεράστιο. Σύμφωνα με μια έρευνα του επιστημονικού περιοδικού «The Journal of the American Medical Association» που δημοσιεύθηκε το 1998, τουλάχιστον 106.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο μόνο στα νοσοκομεία των ΗΠΑ από παρενέργειες φαρμάκων. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 300 θανάτους την ημέρα, από νόμιμες τοξικές ουσίες.
Στο βιβλίο του Over Dose, ο Κοέν αναφέρεται σε μια μελέτη τριών καθηγητών πανεπιστημίου, η οποία δημοσιεύθηκε στο The Journal of the American Medical Association και σύμφωνα με την οποία τουλάχιστον το 51 τοις εκατό όλων των εγκεκριμένων από τον FDA φαρμάκων «έχουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες που δεν έχουν διαπιστωθεί πριν την έγκρισή τους». Αυτή η αποκάλυψη έκανε τον Κοέν να γράψει με αγανάκτηση: «Σκεφθείτε τούτο: περισσότερα από τα μισά φάρμακα που κυκλοφορούν, αφού έχουν εγκριθεί ως "ασφαλή" από τον FDA και αφού έχουν χορηγηθεί σε εκατομμύρια ασθενείς, διαπιστώνεται ότι έχουν σοβαρές παρενέργειες, που προηγουμένως ήταν άγνωστες. Διόλου παράξενο που έχουμε επιδημία παρενεργειών».
Μια έρευνα του περιοδικού Consumer Report (Ιανουάριος 2006) εξέτασε δώδεκα κατηγορίες συνηθισμένων φαρμάκων, που πουλιούνται με 140 διαφορετικές ονομασίες, και εντόπισε μια σειρά από ανεπιθύμητες ενέργειες - μεταξύ των οποίων, νεφρική ανεπάρκεια, εγκεφαλικό και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι παρενέργειες αυτές «ή δεν είχαν ανιχνευθεί ή είχαν υποτιμηθεί όταν ο FDA ενέκρινε την κυκλοφορία τους».
Γι' αυτή την «ψευδαίσθηση ασφάλειας» κατηγορήθηκαν εξίσου οι φαρμακοβιομηχανίες και ο FDA. «Κάποιες εταιρείες έχουν αποκρύψει μελέτες που διαπίστωναν σοβαρούς κινδύνους ή δεν έχουν πραγματοποιήσει τις περαιτέρω έρευνες που είχαν υποσχε- θεί να κάνουν μετά την έγκριση του προϊόντος», έγραφε το περιοδικό. Όσο για τον FDA «είναι ανίκανος να πείσει τις εταιρείες να τηρήσουν την υπόσχεσή τους για περαιτέρω έρευνα, ανίκανος να αναγκάσει τους γιατρούς να αναφέρουν τις παρενέργειες, και ανίκανος να επιβάλει τη χρήση νέων προειδοποιητικών ετικετών στα προϊόντα».
Σχολιάζοντας την κρατούσα αντίληψη σχετικά με την αντικειμενικότητα και την ασφάλεια που παρέχει ο FDA, ένας επίτροπος του οργανισμού, ο Χέρμπερτ Λέι, έκανε το 1969 μια αποκαλυπτική δήλωση που ισχύει εξίσου και σήμερα: «Αυτό που με ενοχλεί είναι το ότι οι άνθρωποι πιστεύουν πως ο FDA τους προστατεύει. Δεν τους προστατεύει. Αυτό που κάνει ο FDA κι αυτό που το κοινό νομίζει ότι κάνει, διαφέρουν όσο η μέρα με τη νύχτα».
ΜΥΘΟΣ 5ο: Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟΣ
Σήμερα, οι περισσότεροι ειδικοί σε θέματα δημόσιας υγείας εκτιμούν ότι οι σημαντικότερες πρόοδοι στην αντιμετώπιση των μεταδοτικών νόσων του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα δεν οφείλονται στα εμβόλια, αλλά στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής - κυρίως, στο πιο καθαρό νερό και το πιο αποτελεσματικό αποχετευτικό σύστημα.
Τα εμβόλια έχουν αποδειχτεί ευεργετικά σαν έκτατο μέτρο, σε περιπτώσεις ανεξέλεγκτων επιδημιών. Το 1988, για παράδειγμα,
350.000 άνθρωποι, κυρίως στη Δυτική Αφρική, έχασαν την όρασή τους από ογκοκερκίαση, οφειλόμενη σε ένα παράσιτο μεταφερόμενο από τη Μαύρη Μύγα (του γένους Simulium). Η φαρμακευτική εταιρεία Merck παρασκεύασε ένα φάρμακο με το όνομα ivermectin, για να θεραπεύσει αυτή τη μάστιγα. Το φάρμακο διένειμε στις πληγείσες χώρες η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, με αποτέλεσμα να εξαλειφθεί σχεδόν αυτού του είδους η μόλυνση. Αλλά τα εμβόλια δεν είναι πάντα το ίδιο ασφαλή ή αποτελεσματικά. Ιδού τέσσερα παραδείγματα:
- Ένα ιατρικό περιοδικό, το Lancet, ανέφερε το 1980 ότι στην Ινδία, όπου δοκιμάστηκε ένα εμβόλιο κατά της φυματίωσης σε
260.000 άτομα, το ποσοστό των εμβολιασμένων ατόμων που προσβλήθηκαν τελικά από τη νόσο ήταν μεγαλύτερο από εκείνο των μη εμβολιασμένων.
- Το Journal of the American Medical Association δημοσίευσε το 1990 ένα άρθρο για την ιλαρά, που αποκάλυπτε ότι: Μολονότι το 95 τοις εκατό των παιδιών σχολικής ηλικίας στις ΗΠΑ είχαν κάνει εμβόλιο κατά της ιλαράς, η νόσος συνεχίζει να εμφανίζει έξαρση στα σχολεία, πλήττοντας περισσότερο τα εμβολιασμένα παιδιά.
- Αν και από το 1990 μέχρι το 1993 ο FDA μέτρησε 54.072 ανεπιθύμητες ενέργειες σε εμβόλια, ο Οργανισμός παραδέχτηκε επίσης ότι το νούμερο αυτό αντιπροσώπευε μόνο το 10 τοις εκατό περίπου, των πραγματικών ανεπιθύμητων ενεργειών δεδομένου ότι οι περισσότεροι γιατροί ήταν απρόθυμοι να δηλώσουν τα προβλήματα.
- Το 1994, σε ένα τεύχος του The New England Journal of Medicine αναφέρθηκε ότι τουλάχιστον το 80 τοις εκατό των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών, που αρρώσταιναν από κοκκύτη είχαν κάνει εμβόλιο κατά του κοκκύτη.
Υπάρχει και μια άλλη πλευρά σε ό,τι αφορά τα πιο συνηθισμένα εμβόλια, ιδιαίτερα εκείνα που γίνονται σε παιδιά. «Το πρόβλημα δεν είναι το εμβόλιο αυτό καθεαυτό, είναι τα πρόσθετα», λέει ο Ρίτσαρντ Ντιθ, καθηγητής φαρμακευτικής στο Πανεπιστήμιο Northeastern.
Οι περισσότεροι γιατροί δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη αυτών των πρόσθετων - πολύ περισσότερο ότι μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα.
Στα συνηθισμένα πρόσθετα εμβολίων περιλαμβάνονται ο υδράργυρος, το αλουμίνιο, η φορμαλδεΰδη, το MSG, τα άλατα θειώδους οξέος και η αιθυλενογλυκόλη (ως αντιπηκτικό). Το καθένα απ' αυτά έχει συνδεθεί με διάφορες διαταραχές - από βλάβες στον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα μέχρι αυτισμό και διαταραχή ελλειμματικής προσοχής / υπερκινητικότητας (ADHD). Η συνολική ποσότητα υδραργύρου που λαμβάνει τυπικά ένα παιδί από τα εμβόλια, αντιστοιχεί στην ποσότητα υδραργύρου στην οποία επιτρέπεται να εκτεθεί ένα άτομο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Τα συμπτώματα τοξικότητας από υδράργυρο στα παιδιά έχει διαπιστωθεί ότι μοιάζουν με τα συμπτώματα του αυτισμού και του ADHD.
«Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν πως όταν κάνουν ένα εμβόλιο, δεν εισάγουν στον οργανισμό τους μόνο το αντιγόνο που παράγει τα αντισώματα, αλλά και ένα μίγμα γνωστών τοξικών ουσιών, που προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο, καθώς και μια σειρά από καρκινογόνες ουσίες, που προστίθενται στο σκεύασμα σαν συντηρητικά και «επιβοηθητικά» και που σκοπό έχουν να προκαλέσουν μια γρήγορη, έντονη και μακράς διάρκειας ανοσοποιητική αντίδραση», σημειώνει η Πόλα Μπάιλι-Χάμιλτον, Βρε- τανή τοξικολόγος και ειδική στα εμβόλια. «Αφότου άρχισε ο μαζικός εμβολιασμός παιδιών, τον 20ό αιώνα, αναφορές για σοβαρές εγκεφαλικές, καρδιαγγειακές, μεταβολικές και άλλες βλάβες, άρχισαν να γεμίζουν τις σελίδες των ιατρικών περιοδικών. Αναφορές από διάφορες χώρες δείχνουν ότι εμβολιασμένα παιδιά, πέρα από το χαμηλότερο IQ που εμφανίζουν, είναι και πιο επιρρεπή στο άσθμα, τις διαταραχές συμπεριφοράς και το διαβήτη, απ' ό,τι τα μη εμβολιασμένα παιδιά.
Αυτές οι αναφορές προβλημάτων συνδεόμενων με τον εμβολιασμό, παρακίνησαν τον Τζ. Άντονι Μόρις, πρώην διευθυντή του Τμήματος Ελέγχου Εμβολίων του FDA, να δηλώσει, «Υπάρχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ανοσοποίηση κάνει στα παιδιά περισσότερο κακό παρά καλό.
Τουλάχιστον εννέα εμβόλια απαιτείται να έχει κάνει κάθε παιδί στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν πάει στο σχολείο. Τα πρόσθετα των εμβολίων αυτών προκαλούν αναστάτωση στο νεαρό μεταβολισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα, που δεν είναι σχεδιασμένα - όπως δεν είναι κανενός από μας - για να επεξεργάζονται συνθετικές χημικές ουσίες, με αποτέλεσμα να παρακάμπτονται από το συκώτι και να συσσωρεύονται σε όργανα και ιστούς. Πολυάριθμες μελέτες δημοσιευμένες στο Journal of Applied Microbiology και άλλα επιστημονικά περιοδικά, έχουν συνδέσει ένα από τα πιο κοινά συντηρητικά εμβολίων, το thimerosal, με μια σειρά από τοξικές παρενέργειες λόγω του υδραργύρου που περιέχει.
Κάποια στιγμή, το 1991, όταν οι αρμόδιοι φορείς συνιστούσαν παιδικά εμβόλια που περιείχαν thimerosal, ένας διαπρεπής επιστήμονας ειδικευμένος στα εμβόλια έστειλε ένα μνημόνιο στους ιθύνοντες της Merck - μιας από τις φαρμακοβιομηχανίες που χρησιμοποιούσαν το thimerosal - με το οποίο προειδοποιούσε ότι «το φορτίο υδραργύρου ήταν μάλλον υπερβολικό» για βρέφη έξι μηνών. Η δόση υδραργύρου που θα λάμβαναν τα μωρά από το thimerosal ήταν έως και ογδόντα επτά φορές υψηλότερη από το ανώτατο όριο ημερήσιας κατανάλωσης υδραργύρου μέσω των ψαριών, που είχαν θέσει οι αρμόδιοι κυβερνητικοί φορείς.
Οκτώ χρόνια πέρασαν πριν οι υπεύθυνοι για τη δημόσια υγεία αποφασίσουν τελικά ότι οι εμβολιασμοί ρουτίνας μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για την υγεία των παιδιών. Ακόμα και τότε, το μόνο που έκανε η Κυβέρνηση ήταν να συστήσει στις βιομηχανίες να «εξετάσουν» τη δυνατότητα αφαίρεσης του thimerosal από τα εμβόλια. Αργότερα η Merck κυκλοφόρησε ένα εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Β που δεν περιείχε υδράργυρο.
Το 2000, σε ένα συνέδριο με θέμα την ασφάλεια των εμβολίων, στο οποίο συμμετείχαν πενήντα ένα επιστήμονες από τη φαρμακοβιομηχανία και την κυβέρνηση, ένας ανοσιολόγος των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών παραδέχτηκε ότι «υπάρχει μια αυξανόμενη αναγνώριση του ότι η σωρευτική έκθεση [στον υδράργυρο που περιέχουν τα εμβόλια] μπορεί να υπερβαίνει τα όρια ασφαλείας». Ειδικότερα αναφερόταν στο thimerosal και τις επιπτώσεις του στα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους πάσχοντες από χρόνιες αρρώστιες, τους ανθρώπους με διατροφικές ελλείψεις και σε όσους έκαναν χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων.
Αργότερα, σε ένα σχόλιο σχετικά με εκείνο το συνέδριο, ο Ράσελ Μπλέιλοκ κατέκρινε το γεγονός ότι τόσες μαζεμένες αυθεντίες έδειξαν να συμφωνούν μόνο στο ότι «μακροπρόθεσμα, θα ήταν επιθυμητή η αφαίρεση του υδραργύρου από τα εμβόλια, δεδομένου ότι πρόκειται για έκθεση που θα μπορούσε ενδεχομένως να αποφευχθεί». Οι λέξεις «επιθυμητή» και «μακροπρόθεσμα» ήταν ιδιαίτερα προσβλητικές για τον Μπλέιλοκ, επειδή είχαν παρουσιαστεί συγκεκριμένα στοιχεία που έδειχναν ότι το thimerosal μπορούσε να προκαλέσει νευροεξελικτικές διαταραχές, μεταξύ των οποίων και διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. «Ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι τα βρέφη λαμβάνουν δόσεις που υπερβαίνουν ακόμη και τα όρια ασφαλείας της ΕΡΑ, παρ' όλα αυτά το μόνο που έχουν να πουν είναι ότι πρέπει "να προσπαθήσουμε να αποσύρουμε το thimerosal το συντομότερο δυνατό"» άφριζε ο Μπλέιλοκ. «Δεν ανησυχούν καθόλου για τα δεκάδες εκατομμύρια μωρά, που θα εξακολουθήσουν να κάνουν εμβόλια με thimerosal;!»
Η πιο προφανής λύση θα ήταν να χρησιμοποιούν φιαλίδια μιας δόσης, ώστε τα συντηρητικά όπως το thimerosal να μην είναι πια απαραίτητα. Αλλά οι παρασκευαστές εμβολίων εναντιώνονται σ' αυτήν τη λύση, επειδή θα αύξανε το κόστος το οποίο κρατούν χαμηλά συντηρώντας τα εμβόλια σε μεγάλες ποσότητες. Επιπλέον, τα στελέχη της βιομηχανίας διατείνονται ότι υπάρχει «αβεβαιότητα» σε ό,τι αφορά τα στοιχεία γα την τοξικότητα των συντηρητικών.
«Αυτό που παραδέχονται», συνέχισε ο Μπλέιλοκ, «είναι ότι έχουμε μια μορφή υδραργύρου που χρησιμοποιείται στα εμβόλια από τη δεκαετία του 1930 και κανείς δεν έκανε τον κόπο να μελετήσει τις επιπτώσεις του... στον εγκέφαλο των βρεφών. Μόνο όταν τέτοια προβλήματα γίνονται ολοφάνερα - όταν παίρνουν, δηλαδή, διαστάσεις επιδημίας - και μπαίνουν στη μέση οι δικηγόροι, μόνο τότε οι ειδικοί στα εμβόλια αρχίζουν να βλέπουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Αυτό βέβαια, είναι συνηθισμένο φαινόμενο - έτσι έγινε με το fluoride, με την ασπαρτάμη, με το MSG, με τη διοξίνη και με τα εντομοκτόνα».
ΜΥΘΟΣ 6ο: ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι ζουν σήμερα περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε. Οι πιο πολλοί από μας μπορούμε να το διαπιστώσουμε κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο γενεαλογικό μας δέντρο.
Όπως είναι φυσικό, τα εύσημα γι' αυτή την παράταση ζωής διεκδικούν οι φαρμακευτικές εταιρείες, που αποκαλούν τις συνθετικές, χημικές τους δημιουργίες «πηγή νεότητας και μακροζωίας».
Η αλήθεια όμως είναι ότι η επιμήκυνση της ζωής οφείλεται κυρίως σε οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες, καθώς και στην αλλαγή του τρόπου ζωής.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα ο μέσος όρος ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες ήταν τα σαράντα χρόνια. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα ο μέσος όρος ζωής πλησιάζει τα ογδόντα χρόνια.
Από αυτά τα σαράντα επιπλέον χρόνια ζωής, που κερδίστηκαν
στη διάρκεια του εικοστού αιώνα, η σύγχρονη ιατρική δεν μπορεί να πιστωθεί με περισσότερα από επτά - τα πιο πολλά από τα οποία χρωστάμε στην πρόοδο της ιατρικής τεχνολογίας μάλλον, παρά στα φάρμακα. Η εκτίμηση αυτή προέρχεται από τον Ντικ Τζάκσον, διευθυντή του Εθνικού Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.
«Το ενενήντα τοις εκατό της μείωσης της θνησιμότητας επήλθε πριν την εισαγωγή των αντιβιοτικών και των εμβολίων», προσθέτει ο Άντονι Κορτίζ, πρώην αξιωματούχος της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ. «Και οφειλόταν, σε μεγάλο βαθμό, στη βελτίωση της ποιότητας του νερού, των τροφών και συνθηκών αρμέγματος του γάλατος, στη μείωση του φυσικού συνωστισμού, στην εισαγωγή κεντρικής θέρμανσης, αποχέτευσης και ψύξης, και στη μετάβαση από την υψηλής τοξικότητας καύση κάρβουνου και ξύλου στο λιγότερο τοξικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο».
Ο επιστήμονας που ανακάλυψε τα πρώτα δύο εμπορεύσιμα αντιβιοτικά, μικροβιολόγος Ρένι Ντάμπος, παραδέχτηκε στο βιβλίο του The Mirage of Health [Η Οφθαλμαπάτη της Υγείας]: «Η εισαγωγή φθηνών βαμβακερών εσωρούχων, εύκολων στο πλύσιμο, και διαφανών τζαμιών, που άφηναν το φως να μπαίνει και στο πιο ταπεινό σπίτι, συνέβαλαν περισσότερο στον έλεγχο των μολύνσεων απ' ό,τι όλα τα φάρμακα και οι ιατρικές πρακτικές μαζί».
Η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία παίζει σίγουρα σημαντικό ρόλο στην παράταση της ζωής, με τους βηματοδότες και τα bypass και τους αναπνευστήρες και τα μηχανήματα αιμοκάθαρσης, και όλα τα υπόλοιπα θαυματουργά συστήματά της.
Αντίθετα, τα συνθετικά φάρμακα παίζουν, στην καλύτερη περίπτωση, υποστηρικτικό ρόλο σ' αυτήν τη διαδικασία.
Μπορούμε μόνο να αρχίσουμε να φανταζόμαστε πόσο ακόμα θα μπορούσε να αυξηθεί ο μέσος όρος ζωής, αν το ανοσοποιητικό μας σύστημα παρέμενε ισχυρό και ακμαίο, η διατροφή μας ήταν απαλλαγμένη από τοξίνες και γεμάτη θρεπτικές ουσίες, και το μυαλό και το σώμα μας δεν δέχονταν συνεχώς επιθέσεις από χημικούς εισβολείς.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ! Ο ΒΙΟΣ και η πολιτεία του (ευγονιστή) Μπιλ Γκέιτς...
6/02/2022
Ο βασικός χρηματοδότης του ΠΟΥ, Μπιλ Γκέιτς, που το κύριο μέλημα του είναι η
μείωση πληθυσμού, κάτι το οποίο παραδέχτηκε σε ομιλία του στο Tedx το 2010.
Μπορεί να μη δηλώνει ευγονιστής ο ίδιος αλλά κατάγεται απο οικογένεια
ευγονιστών που εντελώς τυχαία ήταν επίσης το κύριο μέλημα τους η μείωση του
πληθυσμού.Η διαφορά είναι πως οι γονείς του Μπιλ Γκέιτς παραδέχονταν πως ήταν ευγονιστές
και ήθελαν την εξάλειψη των φτωχών.Οι γονείς του Μπιλ Γκέιτς ήταν διευθυντές του "planned parenthood" που ο κύριος
σκοπός είναι οι ανθρώπινες εκτρώσεις. Πολλοί οργανισμοί παλιότερα δήλωναν
ανοιχτά την ευγονική τους ταυτότητα, όπως και ο οργανισμός "planned parenthood"
αρχικά μιλούσε για την υποχρεωτική στείρωση "των αδύναμων ανθρώπων", των φτωχών
(ειδικά αφροαμερικανών), ανάπηρων, με νοητική υστέρηση και άτομα με επιληψία.Το ίδρυμα Gates χρηματοδοτεί πολλές έρευνες για την αντισύλληψη, όπως ένα
αντισυλληπτικό τηλεδιαχειριζόμενο μέσο μιας κάψουλας που απελευθερώνει ορμόνες
για περίπου 16 χρόνια, μέσω σήματος που δίνει ο γιατρός. Το DMPA, ή Depo
Provera, αντισυλληπτικό ενέσιμο που προωθείται απο το ίδρυμα Bill & Melinda
Gates - Σε συνεργασία με την Βρετανική κυβέρνηση - και που ως στόχο είχε τους
φτωχούς της Ινδίας (Αποστολή Parivar Vikas). Κατάφερε να στειρώσει πολλές
γυναίκες στην Ινδία χωρίς τη συναίνεση τους, ενώ άλλες κατέστησε παράλυτες η με
χρόνια προβλήματα. Το προιόν αυτό στις ΗΠΑ μπήκε σε "black box" λόγω αύξησης
του καρκίνου του μαστού, της οστεοπόρωσης, και της δυσκολίας επαναφοράς της
γονιμότητας.Ο Bill Gates κατηγορείται πολλά χρόνια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με
εμβόλια που προκαλούν στειρώσεις και θάνατο σε ανυποψίαστους ανθρώπους σε
φτωχές χώρεςΤο 2014, ένα άρθρο δημοσιεύτηκε από τους Economic Times of India , με τίτλο Αμφιλεγόμενες μελέτες εμβολίων: Γιατί το Ίδρυμα Bill &
Melinda Gates δέχεται πυρά από επικριτές στην Ινδία;«Το 2009, πολλά σχολεία φτωχών παιδιών στην περιοχή Khammam στην Τελανγκάνα
(τότε μέρος της αδιαίρετης Άντρα Πραντές), έγιναν τοποθεσίες για μελέτες
παρατήρησης για το εμβόλιο του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και χορηγήθηκε
σε χιλιάδες κορίτσια ηλικίας μεταξύ εννέα και 15 ετών. Το εμβόλιο που
χρησιμοποιήθηκε ήταν το Gardasil, της Merck και Χορηγήθηκε σε περίπου 16.000
κορίτσια. Λίγους μήνες αργότερα πολλές μαθήτριες αρρώστησαν και κάποιες
πέθαναν.Στις 29 Οκτωβρίου 2012, Ινδοί ακτιβιστές και επαγγελματίες της υγείας
εκπροσωπούμενοι απο τον πρόεδρο του κέντρου γυναικών της Ινδίας, κατέθεσαν
προσφυγή στο ανώτατο δικαστήριο της Ινδίας, σύμφωνα με το άρθρο που αφορά της
γυναίκες, εναντίον:
- του Γενικού Ελεγκτή φαρμάκων της Ινδίας
- του Ινδικού Συμβούλιου Ιατρικής Έρευνας ( χρηματοδοτούμενο από το Ίδρυμα Gates )
- της Πολιτείας Άντρα Πραντές
- της Πολιτείας Γκουτζαράτ
- της PATH International ( χρηματοδοτούμενη από το Ίδρυμα Gates )
- GlaxoSmithKline Asia Private Limited
- Η MSD Pharmaceuticals γνωστή και ως Merck Private Limited
Η αναφορά περιέγραφε πώς οι παραπάνω οργανώσεις εμβολίασαν δεκάδες χιλιάδες
ευάλωτα κορίτσια ηλικίας μεταξύ 10-14 ετών και στη συνέχεια τα εγκατέλειψαν
χωρίς να παρέχουν πληροφορίες για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες, να
προγραμματίσουν εξετάσεις παρακολούθησης ή να προσφέρουν θεραπεία μετά τον εμβολιασμό.Όλα τα κορίτσια εμβολιάστηκαν από τη ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) με έδρα τις
ΗΠΑ και το PATH (Πρόγραμμα για την Κατάλληλη Τεχνολογία στην Υγεία).Όπως αναφέρεται στην αναφορά, το έργο διακόπηκε μόνο αφού αρκετές γυναικείες
οργανώσεις ανέφεραν:
- Θάνατους μεταξύ των συμμετεχόντων
- Την χρήση ευάλωτου πληθυσμού
- Έλλειψη ενημερωμένης συναίνεσης
- Τα εγκλήματα του Bill Gates στην Αφρική
Τον Δεκέμβριο του 2012, στο μικρό χωριό Gouro, στο Τσαντ, στην Αφρική, που
βρίσκεται στην άκρη της ερήμου Σαχάρα, πεντακόσια παιδιά κλείστηκαν στο σχολείο
τους και απείληθηκαν ότι εάν δεν συμφωνούσαν να εμβολιαστούν με το εμβόλιο κατά
της μηνιγγίτιδας. , δεν θα λάβουν περαιτέρω εκπαίδευση.Αυτά τα παιδιά εμβολιάστηκαν εν αγνοία των γονιών τους, με ένα μη αδειοδοτημένο
εμβόλιο που περνούσε ακόμα την τρίτη και την τέταρτη φάση δοκιμών. Μέσα σε
λίγες ώρες, 106 παιδιά άρχισαν να υποφέρουν από πονοκεφάλους, εμετούς, έντονους
ανεξέλεγκτους σπασμούς και παράλυση.Έπρεπε να περιμένουν μια ολόκληρη εβδομάδα για να έρθει ένας γιατρός, ενώ η
ομάδα των εμβολιαστών προχώρησε στον εμβολιασμό και άλλων παιδιών στο χωριό.
Όταν τελικά ήρθε ο γιατρός, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για τα παιδιά. Η ομάδα
των εμβολιαστών, μόλις είδε τι είχε συμβεί, έφυγε έντρομη από το χωριό.Η αρχική αναφορά γράφτηκε σε μια μικρή τοπική εφημερίδα που ονομάζεται La Voix
. Η εφημερίδα ανέφερε ότι σαράντα παιδιά μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο της Φάγια
και αργότερα με αεροπλάνο σε δύο νοσοκομεία στη N'Djamena, την πρωτεύουσα του
Τσαντ.Πολλά από αυτά τα άρρωστα παιδιά που έγιναν πειραματόζωα μεταφέρθηκαν πίσω στο
χωριό τους χωρίς διάγνωση και σε κάθε οικογένεια δόθηκε ένα ποσό περίπου £1000
από την κυβέρνηση. Δεν υπογράφηκαν έντυπα και δεν εμφανίστηκαν έγγραφα.
Ενημερώθηκαν απλά ότι τα παιδιά τους δεν αρρώστησαν από το εμβόλιο.Το γεγονός αποσιωποιήθηκε και το μόνο mainstream ειδησεογραφικό κανάλι που είχε
επισημάνει τα δεινά αυτών των φτωχών παιδιών ήταν ένα τοπικό κανάλι με το όνομα
Tchad, το οποίο τράβηξε βίντεο του τότε πρωθυπουργού του Τσαντ να επισκέπτεται
τα παιδιά στο νοσοκομείο.Η VacTruth, η οποία ανέφερε αυτήν την ιστορία, έχει αντίγραφα όλων των αρχικών
εκθέσεων, μαζί με ένα ευρύ φάσμα ιατρικών και κυβερνητικών εγγράφων. Ωστόσο,
παρά αυτά τα στοιχεία και τη λεπτομερή και εκτενή κάλυψη του VacTruth, συμπεριλαμβανομένης
της επισήμανσης τηλεοπτικών πλάνων, για άλλη μια φορά, το πρόγραμμα εμβολίων
χαιρετίστηκε με επιτυχία.Οι ομάδες πίσω από αυτό το έργο ήταν οι PATH, WHO, UNICEF και το Ίδρυμα Gates,
και κατά τη διάρκεια των ερευνών του Vactruth, ανακαλύφθηκε ότι στην
πραγματικότητα το όλο έργο διευθυνόταν από το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates.
Το Ίδρυμα Gates χτύπησε ξανά δύο χρόνια αργότερα, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά
έναν εμβολιασμό κατά του τετάνου με την ορμόνη hCG.Το 2014, γιατροί από την Ένωση Καθολικών Ιατρών της Κένυας ανακάλυψαν ότι τα
εμβόλια κατά του τετάνου που είχαν χορηγηθεί σε 2,3 εκατομμύρια κορίτσια και
γυναίκες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και τη UNICEF είχαν μολυνθεί
επίτηδες με την ορμόνη κατά της γονιμότητας hCG.Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η είδηση ήρθε αφότου ανακοινώθηκε ότι το Ίδρυμα Gates είχε αναθέσει στη UNICEF 26
εκατομμύρια δολάρια για την εξάλειψη του μητρικού και νεογνικού τετάνου (MNT)
μέχρι το 2005.Δυστυχώς, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017, η MG Modern Ghana ανέφερε ότι
περισσότερα από 500.000 νεαρά κορίτσια και γυναίκες είχαν στειρωθεί, μετά το
εμβόλιο κατά του τετάνου που χορηγήθηκε από την κυβέρνηση το 2014 και το 2015.Ωστόσο, φαίνεται ότι ο Γκέιτς και οι φίλοι του δεν έμειναν ικανοποιημένοι με
τις προσπάθειές τους και έτσι αποφάσισαν να εισαγάγουν και ένα δεύτερο εμβόλιο
που περιέχει ορμόνες στους πολίτες της Κένυας.Το 2015, η Διάσκεψη των Καθολικών Επισκόπων της Κένυας (KCCB) ανέφερε ότι είχαν
αποφασίσει να μποϊκοτάρουν το τρέχον πρόγραμμα εμβολίου κατά της
πολιομυελίτιδας επειδή πίστευαν ότι το εμβόλιο που κατασκευάστηκε από το Serum
Institute of India , έναν άλλο οργανισμό που έλαβε χρηματοδότηση από το Ίδρυμα
Gates , μπορεί να περιέχει οιστραδιόλη, ένα παράγωγο της ορμόνης οιστρογόνου,
που πιστεύεται ότι προκαλεί στειρότητα.Μετά από όλα αυτα τα στοιχεία που αφορούν προγράμματα εμβολίων απο το Ίδρυμα
Gates, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί οι πολίτες των ΗΠΑ ζήτησαν από
τον Λευκό Οίκο να ερευνήσει το ίδρυμα με περισσότερες λεπτομέρειες, καθώς ο κ.
Γκέιτς ανακοινώνει την πρόθεσή του να παράσχει έναν COVID -19 εμβόλιο για τον εμβολιασμό ολόκληρου του
κόσμου, χρησιμοποιώντας νέα τεχνολογία για αυτό το εμβόλιο που δεν
έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ πριν, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης της κατάστασης εμβολιασμού κάποιου στο δέρμα
του χρησιμοποιώντας ένα αόρατο «τατουάζ» στο δέρμα του.Φυσικά τα στοιχεία είναι πάρα πολλά και δε φτάνουν να περιγράψουν σε ένα μόνο
άρθρο τον βίο και την πολιτεία του Μπιλ Γκείτς, είναι πιθανό να ακολουθήσει και
δεύτερο μέρος.
https://anazitiseis.gr/o-vios-kai-i-politeia-tou-evgonisti-bil-gkeits/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=o-vios-kai-i-politeia-tou-evgonisti-bil-gkeits
https://www.press-gr.com/2022/06/blog-post_58.html