ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική.

ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική. Υπάρχει μόνο ο φιλελευθερισμός.

Πρώτα να ευχηθούμε την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή του λαού μας στην αυριανή συγκέντρωση.

Ο λόγος του σημερινού άρθρου αφορά την απάντηση του Αντώνη Δελλατόλα στο Ποντίκι στις 25.1.2018, Κωλοτούμπες; Και άλλες θέλω. Σε αρκετά μέιλ που του ζητούν να κάνει μια αποτίμηση της τριετούς διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μας λέει:

« Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε απολογητή, ούτε υπερασπιστή του Τσίπρα.

Πόσο μάλλον, που δεν ανήκω σε αυτούς που έχουν μεταβληθεί σε «πένες ορτινάντζες» που τα βλέπουν όλα καλά, γλείφοντας τους Μαξιμιλιανούς και τους υπουργούς...

Οι περισσότεροι από αυτούς, είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι θα κρεμάσουν στα «μανταλάκια» τον Τσίπρα και τους στενούς του συνεργάτες, όταν δεν θα είναι στην εξουσία. »

Πρώτο το κρατούμενο, ο Τσίπρας και η παρέα του μπορούν να έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στον Αντώνη μας, μιας και δεν είναι μόνο για τα εύκολα αλλά και για τα δύσκολα.

Τώρα γιατί μας το δηλώνει ; μα φυσικά για να το ξέρει ο Τσίπρας.

Παρακάτω.

« ...κάνω ένα επετειακό απολογισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κυρίως της πορείας του Τσίπρα από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα. Υπόσχομαι ότι δεν θα είναι παραπάνω από... δυο παραγράφους!

Θα αφήσω σε άλλους τις βαθυστόχαστες αναλύσεις. »

Φυσικά γιατί να το κουράσει το μυαλό του ; Ο άνθρωπος μας το δήλωσε καθαρά, θέλει κανένα κοψίδι από την νομή της εξουσίας.

« Έχουμε και λέμε λοιπόν...

• Ο Τσίπρας και οι περισσότεροι συριζαίοι, υποσχέθηκαν πολλά πριν τις εκλογές του '15,είπαν ανακρίβειες, έβαλαν λάθος στόχους, υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους,υπολόγισαν σε συμμαχίες που δεν ήρθαν.

Ευτυχώς - έστω και με καθυστέρηση - το κατάλαβε, άλλαξε πορεία, άφησε πίσω του τα ακατόρθωτα, συγκρούστηκε με το μισό κόμμα, προσέγγισε την πραγματικότητα με ρεαλισμό... μπήκε σε μια διαφορετική φάση διακυβέρνησης. Το λέτε «κωλοτούμπα»; Ναι;

Τότε, γειά σου ρε Τσίπρα με τις κωλοτούμπες σου. Μπορείς να κάνεις και όσες άλλες χρειάζεται; Μπράβο θα σου πω. »

Είναι όμως έτσι, ήταν εκτός τόπου και χρόνου, όπως ισχυρίζεται ο Δελλατόλας;

Ή ήταν ένα καλοστημένο παιχνίδι μίας στενής κλίκας με εμπειρότατους πολιτικούς πχ. Δραγασάκης πού βάδιζαν στα αχνάρια του Ανδρέα Παπανδρέου ;

Αν αποκλείσουμε την δεύτερη περίπτωση, θα έπρεπε ο Τσίπρας και η παρέα του, να πάνε στα σπίτια τους λόγω ανικανότητας, είναι αδύνατο να έχουμε πολιτικούς πού είπαν ανακρίβειες, έβαλαν λάθος στόχους, υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους, κλπ. αν είχαν και αξιοπρέπεια θα είχαν παραιτηθεί από μόνοι τους και θα είχαν ιδιωτεύσει στον προσωπικό τους βίο.

Στην πρώτη περίπτωση, ψαρεύοντας δεξιά και αριστερά και βασικά από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ γιατί καταψήφισαν στα όργανά τους , ο Τσίπρας και η κλίκα του, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΟΚ όταν τέθηκε σε ψηφοφορία και την εθνικοποίηση βασικών οικονομικών μονάδων;

Μήπως αυτοί οι στόχοι δεν ήταν από τις βασικές χαρακτηριστικές διαφορές από την δεξιά και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας , αυτά δεν έλεγε στην αντιπολίτευση και ο Ανδρέας Παπανδρέου σαν αριστερός ; ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο κλπ. Αλλά και η μόνη επιλογή για το οποιοδήποτε δημοκρατικό κόμμα.

Μήπως είχαν απόλυτη γνώση, κρυφές συμμαχίες , αλλά και συγκεκριμένη στόχευση για την επόμενη μέρα σαν κυβέρνηση ;

Η κατόπιν δήθεν διαπραγμάτευση ήταν η αναγκαία συνθήκη, ο λόγος ύπαρξης του κόμματός τους, να μην διαλυθούν σαν κόμμα , η στάχτη στα μάτια του κόσμου για να περισώσουν κάποιο μεγάλο εκλογικό ποσοστό, να μπορέσουν να κυβερνήσουν.

Παρακάτω.

«2) Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έκανε καλύτερη κυβέρνηση, διαμόρφωσε συμμαχίες στην Ευρώπη, όσο μπορούσε εφάρμοσε πολιτικές μέριμνας για τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα ως αντιστάθμισμα σε περικοπές μισθών και συντάξεων που επέβαλε το μνημόνιο, προσέγγισε με σοβαρότητα τα εθνικά ζητήματα - ελληνοτουρκικά, κυπριακό, σκοπιανό, μεταναστευτικό ...»

Πού τις είδε ο Δελλατόλας τις συμμαχίες στην Ευρώπη; ότι του λένε κάνει και κατόπιν τον επιβραβεύουν.

«...που επέβαλε το μνημόνιο...» δηλαδή το θατσερικό ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική. Υπάρχει μόνο ο φιλελευθερισμός. Αυτόν πρέπει να εφαρμόσουμε.

Εμείς να ζήσουμε καλά, αν έχουμε και απώλειες ένα ολόκληρο λαό δεν χάλασε ο κόσμος, δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική.

Μήπως η φιλανθρωπία δεν είναι η βαλβίδα εκτόνωσης της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού;

Θα μπορούσαν να πάρουν τόσα μέτρα ,να σταθούν σαν κυβέρνηση αν δεν έριχναν αυτά τα ψίχουλα στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα;

Τα οποία συνέχεια θα μειώνονται, είναι ανόητο οποιοσδήποτε να πιστεύει ότι μειώνοντας τις συντάξεις, τους μισθούς, το βιοτικό επίπεδο, ότι τα επιδόματα πάσης φύσεως σιγά-σιγά δεν θα φθίνουν.

Ορίστε μία απάντηση στην Θατσερική ΤΙΝΑ της κυβέρνησής μας και του Δελλατόλα από ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Χίου, δεν ξέρουμε αν είναι ακόμα, από άλλες προεκλογικές εποχές 22/01/2015.

Να αγνοήσουμε την ΤΙΝΑ για να κερδίσουμε τη ζωή μας

"...Πιο απαραίτητη από την φρόνηση του φόβου η ζωή χωρίς φόβο.

Και αποκτάει νόημα: όταν το "εγώ"γίνεται "εμείς"

Και ομορφαίνει όταν σκοπός της ζωής μας γίνεται το Αίτημα

για την xαρά όλων μας,

για ένα Δίκαιο που θα διώχνει την ανισότητα στον κόσμο της προϊστορίας."

(Χειμερινές νύχτες του Κ.Μ. )

Οι μεθαυριανές εκλογές είναι επικίνδυνες για όσους μισούν την δημοκρατία.

Για όσους θεωρούν την διαιώνιση της φτώχειας φυσική τάξη πραγμάτων γιατί έχουν συμφέρον να εκμεταλλεύονται τους διπλανούς τους.

Η εκστρατεία του φόβου και του μίσους που εξαπέλυσαν όλες οι καθεστωτικές δυνάμεις, από τον Σαμαρά ως τον τσεκουροφόρο Βορίδη και τον Βενιζέλο, η συνεπικουρία των μεταμοντέρνων στηριγμάτων του συστήματος όπως οι εξυπνάκηδες σαν αυτούς του "Ποταμιού", η συκοφαντία, η κινδυνολογία η δουλοπρέπεια αλλά και η σωφροσύνη που πλασάρεται ως πολιτικός ρεαλισμός από τα άλλα πολιτικά σχήματα έναν σκοπό έχουν: να πείσουν μια μερίδα διστακτικών συμπολιτών μας να κάτσουν στα αυγά τους.

Να διαμορφώσουν αυτήν την ισχυρή μειοψηφία ( αφού δεν μπορούν να πλειοψηφήσουν) που θα φρενάρει την ορμή της αναγκαίας ριζικής κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής.

Ο πολιτισμός όλων των παραπάνω ,ο πολιτισμός του σύγχρονου ολοκληρωτισμού βασίζεται στο δόγμα του τίτλου TINA (The Is Not Alternative -δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική).Και επί 25 χρόνια, από τότε που διατυπώθηκε το δόγμα αυτό, του σύγχρονου καπιταλισμού, διαμόρφωσε πραγματικότητες και συνειδήσεις σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Τα έπεισε ότι αξίζει μόνο ότι είναι εμπορεύσιμο και ότι όλα μπορούν να γίνουν εμπόρευμα.

Όλες οι πλευρές της καθημερινής δημόσιας και ιδιωτικής ζωής του καθένα και της καθεμιάς μας από την ώρα της γέννησης ως το θάνατο. Στην κρίσιμη ώρα αυτό το σύστημα δείχνει τα δόντια του χωρίς ωραιοποιήσεις. Οι ευαισθησίες των ενδιάμεσων παραμερίζονται ή μεταμφιέζονται κατάλληλα ώστε να υπηρετήσουν το φρενάρισμα, να ακυρώσουν την ουσία της αλλαγής .

Προτείνουν αλλαγές που δικαιώνουν την καταστροφή που επί χρόνια στήριξαν. Απέναντι σε όλους αυτούς, σε όλα αυτά, εμείς οφείλουμε να είμαστε όλοι μαζί. Εμείς: οι άνθρωποι της εργασίας, μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, όσοι από τους μικρομεσαίους δεν φαντασιώνονται ανοήτως ότι μπορούν να πλουτίσουν με το αίμα των άλλων και βεβαίως οι συνταξιούχοι. Να είμαστε όλοι μαζί εμείς που ενδιαφερόμαστε να σωθούμε και να σώσουμε και όλη την κοινωνία από την σίγουρη καταστροφή.

Αυτήν που θα γίνει οριστική για μας και τα παιδιά μας εάν η πολιτική της ακροδεξιάς συνεχιστεί σαν νεοφιλελευθερισμός και μνημονιακά μέτρα στην οικονομία και σαν

κατάργηση κάθε κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος, σαν κανονικοποίηση του εκφασισμού ,στην δημόσια ζωή.

Είμαστε εμείς λοιπόν που δεν πρέπει να φοβηθούμε

Είμαστε εμείς που πρέπει να δράσουμε όλοι μαζί

Είμαστε εμείς που πρέπει να ενθαρρύνουμε όσους διστακτικούς και φοβισμένους.

Να ξύσουμε τις ευαισθησίες των αδιάφορων, αυτές που θα τους κάνουν να ενδιαφερθούν

επιτέλους!

Να ονειρευτούμε όλοι μαζί και να κάνουμε όλοι μαζί τα όνειρα μας πράξη.

Αρχίζοντας από Δευτέρα: με κριτική σκέψη, με συλλογικές πρακτικές, με κατάθεση της γνώσης με συνεχή συμμετοχή. Γιατί είναι η αδιαφορία πολλών από εμάς στο παρελθόν που μας έφτασε ως εδώ σήμερα.

Αυτά από Δευτέρα.

Σήμερα και τις επόμενες δύο μέρες είναι απαραίτητο να ακούσουμε και να σεβαστούμε την κρυμμένη χαρά, την κρυμμένη δύναμη των ονείρων μας. Είναι αναγκαίο να πείσουμε τους διστακτικούς τους φοβισμένους ,τους αδιάφορους να έρθουν μαζί μας.

Να πληθύνουμε τόσο σε γνώση και φρόνημα ώστε η ζωή μας να γίνει όμορφη μετά γνώσεως.

Δημήτρης Λαβατσής

Μέλος της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Χίου 22/01/2015

https://www.politischios.gr/parembaseis/na-agnoisoyme-tin-tina-gia-na-kerdisoyme-ti-zoi-mas

ΣΤΗΛΕΣ / ΤΟ... ΡΟΖAΡΙΟ

25.1.2018 / ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ

Κωλοτούμπες; Και άλλες θέλω

Έλαβα αρκετά μέιλ, με τα οποία, πολλοί φίλοι που μας διαβάζουν, μου ζητούν να κάνω μια αποτίμηση της τριετούς διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα περισσότερα από αυτά, γράφουν επικριτικά: «Να δούμε τι θα πεις για τις καλοτούμπες, είναι αυτή η αριστερά που θέλαμε; Άλλα μας έλεγε ο Τσίπρας το 2014, έκανε κτήμα του τα μνημόνια, τι λες για την συμμαχία με τον Καμμένο», και άλλα τέτοια.

Δεν σκοπεύω να κάνω μακρόσυρτη ανάλυση.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε απολογητή, ούτε υπερασπιστή του Τσίπρα. Πόσο μάλλον, που δεν ανήκω σε αυτούς που έχουν μεταβληθεί σε «πένες ορτινάντζες» που τα βλέπουν όλα καλά, γλείφοντας τους Μαξιμιλιανούς και τους υπουργούς, είτε για να πάνε στην ΕΡΤ, να στελεχώσουν εκπομπές σε κανάλια νεο-βαρόνων του Τύπου, να γίνουν σύμβουλοι επικοινωνίας ή να θέσουν υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές. Οι περισσότεροι από αυτούς, είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι θα κρεμάσουν στα «μανταλάκια» τον Τσίπρα και τους στενούς του συνεργάτες, όταν δεν θα είναι στην εξουσία. Δεν θα είναι δα και πρώτη φορά...

Την παραπάνω... συνομοταξία την θεωρώ δε, χειρότερη από αυτή που βρίζει, λοιδορεί και ειρωνεύεται από το πρωί ως το βράδυ τον Τσίπρα και έχει πιάσει στασίδι στην αυλή του Μητσοτάκη, όπως είχε κάνει επί Σαμαρά, επί Καραμανλή και κάποιοι εξ αυτών και επί Κωσταντίνου Μητσοτάκη. Αλλά, αυτοί το έχουν κάνει σύστημα...

Μετά από αυτή την απαραίτητη αναφορά στο σινάφι μου, θα προσπαθήσω να κάνω ένα επετειακό απολογισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κυρίως της πορείας του Τσίπρα από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα. Υπόσχομαι ότι δεν θα είναι παραπάνω από... δυο παραγράφους!

Θα αφήσω σε άλλους τις βαθυστόχαστες αναλύσεις.

Έχουμε και λέμε λοιπόν...

1) Ο Τσίπρας και οι περισσότεροι συριζαίοι, υποσχέθηκαν πολλά πριν τις εκλογές του '15, είπαν ανακρίβειες, έβαλαν λάθος στόχους, υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους, υπολόγισαν σε συμμαχίες που δεν ήρθαν.

- Ο Τσίπρας ευθύνεται για λάθος επιλογές προσώπων στην πρώτη κυβέρνηση, πίστεψε σε «μάγους», άσχετους και έχασε χρόνο ο ίδιος και κυρίως η χώρα. Κόστισε στην χώρα αυτό; Προφανώς. Ευτυχώς - έστω και με καθυστέρηση - το κατάλαβε, άλλαξε πορεία, άφησε πίσω του τα... ακατόρθωτα, συγκρούστηκε με το μισό κόμμα, προσέγγισε την πραγματικότητα με ρεαλισμό, έκανε εκλογές με πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις δεσμεύσεις της χώρας, τις κέρδισε και μπήκε σε μια διαφορετική φάση διακυβέρνησης. Το λέτε «κωλοτούμπα»; Ναι;

Τότε, γειά σου ρε Τσίπρα με τις κωλοτούμπες σου. Μπορείς να κάνεις και όσες άλλες χρειάζεται; Μπράβο θα σου πω.

2) Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έκανε καλύτερη κυβέρνηση, διαμόρφωσε συμμαχίες στην Ευρώπη, όσο μπορούσε εφάρμοσε πολιτικές μέριμνας για τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα ως αντιστάθμισμα σε περικοπές μισθών και συντάξεων που επέβαλε το μνημόνιο, προσέγγισε με σοβαρότητα τα εθνικά ζητήματα - ελληνοτουρκικά, κυπριακό, σκοπιανό, μεταναστευτικό - με λίγες αστοχίες και φάουλ, που όμως δεν κόστισαν. Η χώρα είναι σε τροχιά ανάπτυξης με μικρούς ρυθμούς, αλλά... πίσω δεν πάμε.

Αυτόν, πάνω - κάτω, τον λογαριασμό κάνουν οι περισσότεροι πολίτες, ακόμα και αυτοί που δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στις δημοσκοπήσεις, ούτε στις κάλπες. Μέχρι να το καταλάβει η ηγεσία της ΝΔ, θα έρθει ο Μάιος του '19 και θα λέει πού... πήγε η διαφορά που είχε στις δημοσκοπήσεις!

Υ/Γ:

1) Υποσχέθηκα... ανάλυση δυο παραγράφων και το τήρησα!

2) Προφανώς και ξέχασα πολλά. Κυρίως αρνητικά. Αλλά το κάνουν κάποιοι συνάδελφοι τόσο καλά και... αντικειμενικά, οπότε εγώ τι να προσθέσω...

3) Και επειδή διάβασα στα μέιλ σας αιχμές του τύπου, «σιγά, εσύ είσαι κολλητός τους τόσα χρόνια τι θα μας πεις», σας λέω ότι ναι, χρόνια με κάποιους υπουργούς κολλητός, ίσως και από τότε που ο Τσίπρας ήταν ακόμα στην ΚΝΕ! Καθίστε, λοιπόν, και μετρήστε πόσες φορές πήγα στα γραφεία των υπουργών. Μια φορά στον Σταθάκη, και δυο στον Σκουρλέτη!

4) Δεν άντεξα τις κακιούλες ορισμένων και έγραψα το... 3ο υστερόγραφο!