ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ.

Αν και τα μέτρα τα οποία είναι άτολμα κινούνται σε θετική κατεύθυνση βλέποντας την γειτονική μας Ιταλία αντιλαμβανόμαστε ότι δεν αρκούν μόνο αυτά.

Κυριακή, 22 Μαρτίου 2020.

Η Ιταλία δεν είδε ακόμη θετικά αποτελέσματα από τα αυστηρά μέτρα που έχουν υιοθετηθεί. Ο νεκροί ξεπέρασαν τις 4000 και τα κρούσματα τις 47.000.

Η κυβέρνηση Κόντε σκοπεύει να εγκρίνει την πραγματοποίηση χιλιάδων τεστ για να εντοπισθούν οι φορείς του ιού που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.

Έτσι πρέπει να απαγορευτεί η κυκλοφορία να εξευρεθούν εκατομμύρια τέστ για τον ιό , αντίστοιχες μάσκες και γάντια, να υποχρεωθούν όλοι οι πωλητές και υπάλληλοι να φορούν μάσκα για να μην διασπείρουν όσο είναι δυνατό τον ιό σε περίπτωση πού είναι φορείς του ιού και να ξεκινήσουν τα τέστ από αυτές τις κατηγορίες για να αποκλείσουμε την περαιτέρω μετάδοση κατόπιν να γενικευτούν τα τέστ μέσα στην κοινωνία. Να ανοίξουν περισσότερες κλίνες για τον κορονοιό.

Να μπεί ο ιδιωτικός τομέας της υγείας μέσα στους σχεδιασμούς για την καταπολέμηση του κορονοιού. Κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του κράτους.

Επειδή γίνεται από αρκετούς πολύ φασαρία για τα μέτρα πού παίρνονται θα πρέπει να διαβάσουν ή να ξαναδιαβάσουν τον ορισμό Επιδημία και φυσικά να τον συνειδητοποιήσουν για να σταματήσουν να κάνουν συγκρίσεις θανάτων σε φυσιολογικές συνθήκες με την σημερινή συγκυρία.

Αν πιστεύουν ότι οι θάνατοι θα πρέπει να ξεπεράσουν τους θανάτους υπό φυσιολογικές συνθήκες και κατόπιν η πολιτεία να ξεκινήσει να παίρνει μέτρα δηλαδή να έχουμε έρθει πρό αδιεξόδου τότε προσφέρουν κάκιστες συμβουλές στο κοινωνικό σύνολο. Πέρα φυσικά πού ο ορισμός της επιδημίας δεν έχει άμεση σχέση  με τους θανάτους.

Επιδημία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

Για την χρήση του όρου λοιμός ως μολυσματική ασθένεια, δείτε: Πανώλη.

Ως επιδημία (επί + δήμος) ή λοιμός,[1] χαρακτηρίζονται οι εξάρσεις ασθενειών που εμφανίζονται σε έναν ανθρώπινο πληθυσμό και δεδομένη χρονική περίοδο, σε βαθμό μεγαλύτερο του αναμενόμενου.

Μπορεί να περιορίζεται γεωγραφικά σε ένα τόπο ή μια ολόκληρη χώρα. Στην περίπτωση που η επιδημία εξαπλωθεί και εκτός των γεωγραφικών ορίων μιας χώρας, ορίζεται ως πανδημία.

Τα τρία διεθνή μοντέλα καταπολέμησης του κοροναϊού

17 Μαρ. 2020

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Η βασική γραμμή άμυνας των υγειονομικών παγκοσμίως κατά του κοροναϊού, δεδομένης της απουσίας, προς το παρόν, φαρμακευτικών «όπλων», είναι το σπάσιμο της αλυσίδας μετάδοσής του. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, καταγράφηκε μια ταχεία αύξηση των κρουσμάτων. Ένας απολογισμός του Γαλλικού Πρακτορείου βάσει επίσημων πηγών, δείχνει περισσότερα από 169.710 κρούσματα σε 142 χώρες. Ο αριθμός των νεκρών είναι τουλάχιστον 6.640.

Η χώρα που πλήττεται περισσότερο είναι επί του παρόντος η Κίνα, με 3.213 νεκρούς, ακολουθούν η Ιταλία (1.809 νεκροί), το Ιράν (853) και η Ισπανία, με 297 νεκρούς.

Όλα τα «σφυριά» λοιπόν των συστημάτων υγείας και των κυβερνήσεων «χτυπούν» στην κατεύθυνση της δημιουργίας εμποδίων στη διάδοση του ιού, με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία.

Αυτή τη στιγμή διακρίνονται τρεις τακτικές με αυτόν τον κοινό στόχο. Η μία αποτελεί τυπικό παράδειγμα αποτυχίας ανάσχεσης του κοροναϊού, όχι λόγω λανθασμένης εφαρμογής, αλλά λόγω των δομικών παθογενειών της και είναι αυτή που ακολουθείται στην Βρετανία από την κυβέρνηση Τζόνσον. Η άλλη, που ακολουθείται από χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία, παρουσιάζει διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας ή αποτυχίας, αν σκεφτεί κανείς το ιταλικό παράδειγμα. Η τρίτη είναι η ασιατική.

«Φυσική επιλογή»...

Ας δούμε όμως τι συμβαίνει με την Βρετανία. Την Τρίτη γνωστοποιήθηκε μία μελέτη της ομάδας του κορυφαίου επιδημιολόγου Νιλ Φέργκιουσον στο Imperial College London που προβλέπει καταστροφικές επιπτώσεις της επιδημίας Covid-19 στο Ηνωμένο Βασίλειο, με φερόμενο αποτέλεσμα να πείσει την κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον να επιβάλει αυστηρότερα μέτρα για τον έλεγχο της επιδημίας στην χώρα.

Ειδικότερα, η μελέτη προβλέπει εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και ένα εθνικό σύστημα υγείας στα όρια της κατάρρευσης.

Ήδη, σε μία αιφνίδια, όπως την χαρακτηρίζουν τα διεθνή πρακτορεία, μεταστροφή της μέχρι σήμερα στρατηγικής της, η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον έδωσε την Δευτέρα οδηγίες για περιοριστικά μέτρα στις κοινωνικές επαφές και απομόνωση των ατόμων άνω των 70 ετών. Στην μελέτη χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την εξέλιξη της επιδημίας στην Ιταλία.

Συγκρίνοντας τις εν δυνάμει επιπτώσεις της επιδημίας Covid-19 με την επιδημία της γρίπης το 1918, η ομάδα του Φέργκιουσον προέβλεψε ότι χωρίς περιοριστικά μέτρα η έκρηξη της επιδημίας θα προκαλέσει περισσότερους από 500.000 θανάτους στην Βρετανία και 2,2 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ακόμη και με βάση το προηγούμενο σχέδιο της βρετανικής κυβέρνησης για τον έλεγχο της εξάπλωσης της επιδημίας, που προέβλεπε απομόνωση των ύποπτων περιστατικών, αλλά περιλάμβανε περιοριστικά μέτρα στην κοινωνική ζωή, το αποτέλεσμα θα ήταν 250.000 θάνατοι και συστήματα υγείας υπό κατάρρευσιν.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι με μέτρα όπως ο περιορισμός των κοινωνικών επαφών και οδηγίες για την αποφυγή των κλαμπ, παμπ και θεάτρων, η καμπύλη εξέλιξης της επιδημίας θα αμβλυνθεί.

«Η πίεση στην κοινωνία μας θα είναι τεράστια, και από οικονομικής απόψεως», δήλωσε ο Αζρα Γάνι, καθηγητής επιδημιολογίας στο Imperial, εκ των επικεφαλής της μελέτης.

Ποιο είναι όμως το ισχύον βρετανικό μοντέλο που πιθανότατα θα οδηγήσει στις εφιαλτικές προγνώσεις της μελέτης; Όπως εξηγεί στο Tvxs.gr, ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας των Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και Διευθυντής νευροχειρουργός στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, Πάνος Παπανικολάου, είναι η «ανοσοποίηση αγέλης χωρίς εμβολιασμό. Δηλαδή: Αφήνουμε τους νέους να αρρωστήσουν, απομονώνουμε τους άνω των 70 και τις άλλες ευπαθείς ομάδες να μην έρθουν σε επαφή με τους νέους, οπότε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα αποκτήσει ανοσία και θα κοπάσει η επιδημία. Και όσοι ζήσουν, όσοι πεθάνουν. Αυτή είναι η τακτική του Μπόρις Τζόνσον μέχρι τώρα».

Μάχη στα τυφλά δίχως τα τεστ

Υπάρχουν όμως και περισσότερο σοβαρές προσεγγίσεις. «Τα μέτρα για την παρεμπόδιση της μαζικής μετάδοσης του ιού, έχουν έναν στόχο, διεθνώς: Να μην έρθουν πολλά περιστατικά ταυτόχρονα για να μην δημιουργηθεί κρίση εντατικής θεραπείας. Επειδή και στην Ουχάν, τις πρώτες εβδομάδες μετά την έναρξη της επιδημίας και στη Λομβαρδία τώρα, η επιδημία πήρε καθαρά τη μορφή κρίσης εντατικής θεραπείας» εξηγεί ο Πάνος Παπανικολάου. «Δηλαδή, το 5% τουλάχιστον από αυτούς που θα αρρωστήσουν, θα χρειαστούν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Μόνο αυτό μπορεί να τους σώσει τη ζωή. Δεν υπάρχει κάτι άλλο, δεν υπάρχει δόκιμο φάρμακο αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν μόνο υπό κλινική δοκιμή. Άρα μόνο η μηχανική υποστήριξη της αναπνολής μπορεί να σώσει τη ζωή στο 5% όσων αρρωστήσουν, που θα είναι βεβαίως κατά πάσα πιθανότητα άνθρωποι ηλικιωμένοι και ευπαθείς ομάδες. Ο κάτω των 50 πολύ δύσκολα θα χρειαστεί ΜΕΘ. Είναι πολύ σπάνιο. Άρα τα περιοριστικά μέτρα παρεμπόδισης της μαζικής μετάδοσης έχουν αυτόν και μόνο αυτόν τον στόχο».

Πάνω σε αυτόν τον στόχο υπάρχουν διεθνώς ακόμη δύο τακτικές:

1) Η μία τακτική είναι Κίνας - Νότιας Κορέας - Ταϊβάν, «που φαίνεται ότι είναι και η πιο αποτελεσματική». «Δηλαδή, κάνουμε το τεστ σε μεγάλες κατηγορίες πληθυσμού και δειγματοληπτικά και σε όλους τους συμπτωματικούς και εκτός από τα γενικά, εθνικά περιοριστικά μέτρα παίρνουμε και κάθετα περιοριστικά μέτρα εντός της κοινότητας».

Ωστόσο, δειγματοληψίες δεν κάνουν ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ισπανία και η Ιταλία. Αυτό, κατά τον Π. Παπανικολάου, συμβαίνει, «διότι αν δεν μπορούμε να πάρουμε εντοπισμένα κάθετα περιοριστικά μέτρα εντός κοινότητας, δεν έχει κανένα νόημα να το κάνουμε. Πιο απλά: Αν εσείς κι εγώ κάνουμε το τεστ και βγει αρνητικό, τι θα γίνει παρακάτω; Θα το ξανακάνουμε την άλλη εβδομάδα; 'Η κάθε εβδομάδα; Ή μόλις βγει αρνητικό θα πάμε στην Ανταρκτική να γλιτώσουμε; Έχει νόημα; Όχι. Πότε έχει νόημα; Οταν εφαρμόζονται αυστηρά περιοριστικά μέτρα, όχι μόνο εθνικά οριζόντια, αλλά και εντοπισμένα περιοριστικά εντός κοινότητας».

2) Η άλλη τακτική είναι αυτή που ακολουθείται από μια κατηγορία χωρών, όπως Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία, με την εφαρμογή εθνικών, οριζόντιων περιοριστικών μέτρων. «Ετσι ώστε να εμποδίσουν κατά το δυνατόν τη μαζική μετάδοση και να μην έχουμε πολλά βαριά περιστατικά μαζεμένα».

Ο ίδιος ο Π. Παπανικολάου θεωρεί ότι «η πιο σωστή τακτική είναι Κίνας - Νότιας Κορέας - Ταϊβάν, που για να εφαρμοστεί, όμως, χρειάζεται μηχανισμούς κρατικούς και κοινωνικούς που να είναι σε θέση να πάρουν εντοπισμένα κάθετα περιοριστικά μέτρα εντός της κοινότητας, εκτός από τα οριζόντια εθνικά».

Σε αυτή τη διαπίστωση φαίνεται πως καταλήγει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ο επικεφαλής του Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς συνέστησε την Δευτέρα στις χώρες να επιμείνουν στη στρατηγική του περιορισμού, η οποία έδειξε θετικά αποτελέσματα στην Κίνα, τη Νότια Κορέα, τη Σιγκαπούρη, όπως τόνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Γενεύη.

Ο ΠΟΥ καλεί τις χώρες να κάνουν τεστ διότι «ουδείς μπορεί να πολεμήσει μια πυρκαγιά με τα μάτια δεμένα. Πρέπει να εξετάζεται κάθε ύποπτο κρούσμα κορονοϊού», αφού υπάρχουν ήδη «περισσότερα κρούσματα και θάνατοι στον υπόλοιπο κόσμο σε σχέση με την Κίνα».

«Όλες οι χώρες θα πρέπει να είναι σε θέση να ελέγχουν όλα τα ύποπτα κρούσματα, δεν μπορούν να πολεμούν αυτή την πανδημία με τα μάτια τους δεμένα. Χωρίς το τεστ, κρούσματα δεν θα μπορούν να απομονωθούν και η αλυσίδα της λοίμωξης δεν θα σπάσει» είπε ο Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς.

Υπενθυμίζεται, ότι με βάση το ισχύον πρωτόκολλο στην Ελλάδα, με ήπια συμπτώματα παραμένουμε σπίτι και μόνο σε περίπτωση επιδείνωσης των συμπτωμάτων ή εάν ανήκουμε σε ευπαθή ομάδα ή έχουμε ταξιδέψει ή έχουμε έρθει σε επαφή με ύοποπτο, πιθανό ή επιβαβαιωμένο κρούσμα επικοινωνούμε με γιατρό για αξιολόγηση και ενεργοποίηση της διαδικασίας για το τεστ.

Ο άλλος τρόπος για διανέργεια τεστ κοροναϊού είναι ο ιδιωτικός τομέας, όπου, όμως, σύμφωνα με καταγγελίες, το κόστος μπορεί να ανέλθει και στα 300 ευρώ.

https://tvxs.gr/news/kosmos/ta-tria-diethni-montela-katapolemisis-toy-koronaioy-0

Μαθήματα από την Ιταλία και γιατί και η Ελλάδα οδεύει προς ανοσία της αγέλης...

3/17/2020

Κωνσταντίνος Φαρσαλινός, MD, MPH*

Η Ιταλία δεν αντιμετωπίζει απλά μια δραματική εξάπλωση της επιδημίας του κορωνοϊού, αλλά παράλληλα έχει τεράστια θνητότητα. Είναι όμως απορίας άξιο γιατί άλλες χώρες έχουν σημαντικά μικρότερη θνητότητα. Με βάση τα χθεσινά (15 Μαρτίου) στοιχεία, η Νότια Κορέα παρουσιάζει 7 φορές μικρότερη θνητότητα και η Γερμανία 35 φορές μικρότερη θνητότητα λόγω κορωνοϊού από την Ιταλία. Οι τεράστιες διαφορές δεν μπορούν να εξηγηθούν από τη γήρανση του πληθυσμού, όπως αρκετοί έσπευσαν να συμπεράνουν. Πράγματι η Ιταλία έχει μεγαλύτερης ηλικίας πληθυσμό σε σχέση με τη Νότια Κορέα, όχι όμως σε σχέση με τη Γερμανία. Δεν μπορεί λοιπόν η ηλικία να εξηγήσει τη δραματικές διαφορές στη θνητότητα.

Η απάντηση στην απορία δίνεται αν κοιτάξει κανείς την ηλικιακή κατανομή των κρουσμάτων κορωνοϊού σε κάθε χώρα. Εκεί παρουσιάζονται εντυπωσιακές διαφορές. Ενώ το 59.7% των κρουσμάτων κορωνοϊού στην Ιταλία ήταν άνω των 60 ετών (η πλειοψηφία δηλαδή), μόλις το 21,0% των κρουσμάτων στην Νότια Κορέα και το 15,5% των κρουσμάτων στην Γερμανία ήταν της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Μάλιστα είναι εντυπωσιακό ότι η ηλικιακή κατανομή του πληθυσμού στην Νότια Κορέα συμβαδίζει σχεδόν απόλυτα με την ηλικιακή κατανομή των κρουσμάτων προσβολής από τον κορωνοϊό. Αντίθετα, στην Ιταλία το ποσοστό των κρουσμάτων σε ηλικίες άνω των 80 ετών είναι σχεδόν 3 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το ποσοστό του γενικού πληθυσμού με ηλικία άνω των 80 ετών. Είναι γνωστό ότι η θνητότητα αυξάνει σημαντικά στις μεγαλύτερες ηλικίες και αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη διαφορά στη θνητότητα μεταξύ των χωρών.

Γιατί όμως φαίνεται μόνο στην Ιταλία ο κορωνοϊός να προσβάλει περισσότερο τους ηλικιωμένους ενώ δεν συμβαίνει αυτό στη Γερμανία και στη Νότια Κορέα; Η εξήγηση είναι απλή: διότι η Ιταλία δεν έχει καταφέρει να εντοπίζει το μεγαλύτερο ποσοστό των κρουσμάτων, και κρούσματα που ανακοινώνει είναι πλασματικά.

Η πολιτική της Ιταλίας ήταν (ή έγινε σύντομα μετά την έναρξη της επιδημίας) επιλεκτική στην εξέταση ύποπτων κρουσμάτων για κορωνοϊό, σε αντίθεση με τη Γερμανία και την Νότια Κορέα που έκαναν (και κάνουν) μαζικές συλλογές δειγμάτων και αναλύσεων.

Μέχρι πρόσφατα, η Νότια Κορέα είχε πραγματοποιήσει πάνω από 250.000 αναλύσεις (πάνω από 100.000 αναλύσεις μόνο το διάστημα 12 έως 19 Φεβρουαρίου), ενώ έχει συνολικά τη δυνατότητα πραγματοποίησης 250.000 αναλύσεων την εβδομάδα. Η Γερμανία επίσης πραγματοποιεί τεράστιο αριθμό αναλύσεων. Από τις 2 έως τις 9 Μαρτίου είχαν πραγματοποιηθεί 35.000 αναλύσεις για τον κορωνοϊό μόνο στον ιδιωτικό τομέα υγείας, και προφανώς χιλιάδες επιπλέον αναλύσεις σε δημόσια νοσοκομεία, πανεπιστήμια και οργανισμούς. Η Γερμανία έχει σήμερα τη δυνατότητα πραγματοποίησης 12.000 αναλύσεων ημερησίως.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία στις 15 Μαρτίου, περίπου 14.800 από τα συνολικά 24.747 επιβεβαιωμένα κρούσματα στην Ιταλία ήταν ηλικίας άνω των 60. Αυτός ο αριθμός στην πραγματικότητα αντιπρoσωπεύει το 15-20% του συνόλου των κρουσμάτων, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, κι όχι το 59.7% όπως αναφέρει επίσημα η Ιταλία. Άρα η Ιταλία πιθανότατα πλησιάζει ή και ξεπερνά τα 100.000 πραγματικά κρούσματα, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν διαγνωσθεί. Και βλέποντας τον ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων, μάλλον αυξάνεται καθημερινά αυτή η διαφορά μεταξύ πραγματικών και επιβεβαιωμένων κρουσμάτων.

Με λίγα λόγια, η ελλιπής εξέταση για κορωνοϊό στην Ιταλία ήταν η αιτία που διέφυγε η διάγνωση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού νεότερης ηλικίας, που τελικά είχαν προσβληθεί αλλά ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν. Αυτό έχει βαρύτατες επιπτώσεις όχι μόνο στο πραγματικό αριθμό των περιστατικών (που απέχει πολύ από τα επίσημα στοιχεία) αλλά και στη ταχύτητα και το εύρος διασποράς της νόσου. Οι νέοι είναι προφανώς πιο δραστήριοι, συναναστρέφονται με περισσότερους, μετακινούνται πολύ συχνότερα και έχουν σαφώς περισσότερες κοινωνικές και επαγγελματικές επαφές στην καθημερινότητά τους. Πάρα πολλοί από αυτούς είχαν και έχουν προσβληθεί από τον κορωνοϊό αλλά δεν εξετάστηκαν ποτέ. Ίσως κάποιοι έκαναν ήπια νόσο που είτε δεν επηρέασε καθόλου τις δραστηριότητές τους ή τους περιόρισε για 1-2 ημέρες και μετά επέστρεψαν στην καθημερινή ρουτίνα τους. Αυτοί αποτέλεσαν τις «κινούμενες βόμβες» (τους λεγόμενους super spreaders) που μετέδωσαν με δραματικό ρυθμό τον κορωνοϊό στην κοινότητα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα;

Η Ελλάδα δυστυχώς αυτή τη στιγμή κάνει εξαιρετικά επιλεκτική εξέταση για κορωνοϊό, ίσως επιλεκτικότερη ακόμη κι από την Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα έχουμε πλήθος κρουσμάτων που δεν έχουν εντοπιστεί και κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Δυστυχώς οι περισσότεροι από αυτούς είναι νεότερης ηλικίας, κάνουν ήπια νόσο (ή είναι ακόμη ασυμπτωματικοί) και φυσικά δεν χρήζουν νοσοκομειακής φροντίδας. Aυτοί είναι όμως που τελικά μεταδίδουν με δραματικό ρυθμό τον κορωνοϊό στην κοινότητα. Γίνονται δηλαδή οι super spreaders σε όλη τη χώρα.

Αυτό συνέβαινε όλες τις προηγούμενες ημέρες και συμβαίνει και τώρα, μιας και νεότερες ηλικίες είναι αυτοί που πηγαίνουν στη δουλειά τους, για ψώνια, για να εξυπηρετήσουν τους ηλικιωμένους γονείς κλπ. Και ακόμη και με καθολικό κλείσιμο των πάντων (lock down), τις βασικές ανάγκες (π.χ. αγορά τροφίμων, εξυπηρέτηση μεγαλυτέρων) πάλι η ίδια ηλικιακή ομάδα θα τις κάνει. Τέλος, μην ξεχνάμε ότι δύσκολα θα μπει κάποιος σε αυστηρή απομόνωση για το απαραίτητο (μεγάλο) διάστημα αν δεν γνωρίζει ότι έχει προσβληθεί από τον κορωνοϊό με επίσημη διάγνωση.

Ήδη τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι η μέση ηλικία των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη μέση ηλικία του πληθυσμού. Παρατηρείται δηλαδή το ίδιο φαινόμενο όπως στην Ιταλία. Έχουμε ήδη αποτύχει να εντοπίσουμε και να απομονώσουμε πολλά κρούσματα, και κάθε μέρα ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται. Ανακοινώνουμε καθημερινά τον αριθμό νέων κρουσμάτων, ένας αριθμός που απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Δεν έχουμε καμία εικόνα για την πραγματική έκταση της επιδημίας στην Ελλάδα. Καθημερινά θα χάνουμε πολλά περισσότερα κρούσματα απ'ότι έχασε και χάνει η Ιταλία γιατί κάνουμε πολύ επιλεκτική εξέταση για κορωνοϊό.

Είναι λοιπόν ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΖΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ για κορωνοϊό σε ΟΛΟΥΣ τους συμπτωματικούς ασθενείς, τους ήπιους συμπτωματικά αλλά ίσως και σε όλες τις επαφές τους ανεξαρτήτως συμπτωμάτων. Είναι μάλιστα πιο σημαντικό να γίνει ο έλεγχος στους νέους (που θα έχουν λιγότερα και ηπιότερα συμπτώματα) παρά σε όσους έχουν σοβαρά συμπτώματα (στους οποίους εξορισμού θα γίνει ο έλεγχος στο νοσοκομείο αλλά δεν θα μεταδώσουν τη νόσο αφού θα απομονωθούν αναγκαστικά ως νοσηλευόμενοι).

Για να ελέγξεις μια επιδημία απαιτούνται 2 βασικές προϋποθέσεις:

-Ο εντοπισμός και η ακριβής καταγραφή των κρουσμάτων.

-Η απομόνωση όλων των κρουσμάτων από τους υγιείς.

Στην Ελλάδα βρισκόμαστε στην αρχή της επιδημίας και ήδη χάνουμε τη δυνατότητα εντοπισμού και καταγραφής των κρουσμάτων, κυρίως στις νέες ηλικίες. Αυτόματα χάνουμε και τη δυνατότητα απομόνωσής τους από τους υγιείς. Κάνουμε το κρισιμότερο λάθος, κι ίσως αυτό αποδειχθεί καθοριστικό στην εξέλιξη της επιδημίας. Χωρίς τη διάγνωση και τον εντοπισμό των κρουσμάτων, δεν μπορείς να απομονώσεις τα κρούσματα από τους υγιείς. Η απομόνωση γεωγραφικών περιοχών και το lock-down δεν φτάνουν από μόνα τους να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, απλά θα το παρατείνουν χρονικά.

Απαιτείται αλλαγή στάσης τώρα. Απαιτείται επίταξη εξοπλισμού και προσωπικού και λειτουργία των εργαστηρίων όλο το 24ωρο. Απαιτείται παρέμβαση στην κοινότητα, να βρούμε τα κρούσμα και να τα ελέγξουμε, να ετοιμάσουμε κέντρα διαλογής για συντεταγμένη προσέλευση και συλλογή δειγμάτων. Πρέπει πάση θυσία να βρεθούν και να διαγνωσθούν όλα τα κρούσματα. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν... χθες!

Χωρίς διάγνωση και εντοπισμό των κρουσμάτων είναι αδύνατο να ανακοπεί οποιαδήποτε επιδημία μεταδιδόμενου νοσήματος. Ας μάθουμε από τα λάθη της Ιταλίας, όσο είναι νωρίς.

Η Ιταλία είναι πολύ κοντά σε σενάριο ανοσίας της αγέλης (herd immunity), δηλαδή σε προσβολή του πολύ μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού. Αυτό είναι και η συνειδητή απόφαση και στρατηγική της Αγγλίας με βάση τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού της. Κάποιοι χαρακτήρισαν την απόφαση του ως «παρανοϊκά τρελή», και εκφράζουν φόβους ότι η Αγγλία «οδεύει προς τη μακάβρια πρωτιά του μεγαλύτερου αριθμού θανάτων στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, από τον κορωνοϊό». Εμείς φαίνεται ότι δεν έχουμε αυτή τη στρατηγική, οφείλουμε όμως να αντιληφθούμε άμεσα ότι οδεύουμε προς σενάριο ανοσίας της αγέλης. Πρέπει να αλλάξουμε τακτική ΤΩΡΑ! Αλλιώς, ας το πάρουμε απόφαση κι ας μας ενημερώσουν επίσημα ότι εφαρμόζουμε τέτοια στρατηγική.

Και μια τελευταία σημείωση. Οι οργανισμοί Δημόσιας Υγείας όλων των χωρών οφείλουν να παράσχουν ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία που συλλέγουν (δημογραφικά στοιχεία ασθενών, παράγοντες κινδύνου, επιπλοκές, έκβαση κλπ) για την επιστημονική κοινότητα. Η ανάλυσή τους θα μας δώσει πολύτιμα στοιχεία για την επιδημία. Τα δεδομένα αυτά δεν είναι πνευματική ιδιοκτησία κανενός.

*Ο Κωνσταντίνος Φαρσαλινός είναι ιατρός και ερευνητής στο πανεπιστήμιο King Abdulaziz, στο πανεπιστήμιο Πατρών και στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Πρόσφατα ανακυρήχθηκε Highly Cited Researcher 2019, μια λίστα επιστημόνων με τη μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια επιστημονική έρευνα την τελευταία δεκαετία.

https://www.zougla.gr/ygeia/article/ma8imata-apo-tin-italia-ke-giati-ke-i-elada-odevi-pros-anosia-tis-agelis

20.3.2020 / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2117 στις 19-3-2020

Μένουμε Ευρωπαίοι: Παραμυθάκι, τέλος - Η πανδημία και ο ρόλος του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους

Κάπου λίγο πριν φτάσουμε στη «δημοσιονομική κρίση», στην εποχή του «όλοι μαζί τα φάγαμε» και της δημιουργίας των ενοχών μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία θα άκουγε από τους πολιτικούς ταγούς και τα λοιπά εξαπτέρυγα του συστήματος ότι είναι σπάταλη, ζει με δανεικά και πρέπει τώρα να πληρώσει, τότε λοιπόν ένας «λαοφιλής» υπουργός Υγείας είχε βάλει στόχο το ξεπούλημα του «Ευαγγελισμού» σε ένα ιδιωτικό «θεραπευτικό» κέντρο. Ήταν η εποχή που προβαλλόταν η ανάγκη της «ανακούφισης» του κράτους από βάρη που θα έπρεπε να αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας.

Τότε η προσοδοφόρος (για τους εμπνευστές της) δουλειά του ξεπουλήματος του «Ευαγγελισμού» δεν προχώρησε. Η διαδικασία αποφλοίωσης ωστόσο του κράτους δεν σταμάτησε, αντίθετα συνεχίστηκε με ένταση σε κάθε τομέα. Η συστηματική υπονόμευση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, της δημόσιας Εκπαίδευσης και εν γένει κάθε χαρακτηριστικού του κοινωνικού κράτους συνεχίστηκε συστηματικά.

Αυτή η «λογική» της απαλλαγής του κράτους από τα βάρη του «νομιμοποιήθηκε» με τα μνημόνια «διάσωσης» και συνεχίστηκε με ένταση προκειμένου όχι μόνο να ξεπληρωθούν τα δανεικά, αλλά κατά κύριο λόγο να επέλθει η προσαρμογή στη διεθνή παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα. Αυτή της ανεξέλεγκτης κυκλοφορίας των κεφαλαίων και των αγαθών με κανόνες που κάποιο αόρατο χέρι υποτίθεται ότι θα ρύθμιζε επ' ωφέλεια των κοινωνιών.

Κράτος - κομπάρσος

Αυτή η μοδάτη αντίληψη συνεπήρε τις ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες, ως φτωχοί συγγενείς, συμμετείχαν στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια για να λάβουν τις οδηγίες / εντολές που έπρεπε να εφαρμόσουν. Προκειμένου, λοιπόν, να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της έκρηξης που προκάλεσε η χρηματιστηριακή φούσκα, οι ελληνικές κυβερνήσεις αποδέχτηκαν την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας για χάρη της διάσωσης των γερμανικών, γαλλικών και λοιπών τραπεζών.

Το αντάλλαγμα της αποδοχής της καταστροφής ήταν νέα δάνεια με συνεπακόλουθες υποχρεώσεις, οι οποίες περιλάμβαναν το ξεπούλημα κάθε υποδομής και παραγωγικής δραστηριότητας που είχε στα χέρια του το κράτος.

● Έτσι το κράτος θα απελευθερωνόταν από τα βάρη που συνεπάγεται η εξασφάλιση αγαθών όπως η Υγεία και η Παιδεία, κάνοντας χώρο για τη δημιουργία κέρδους για λογαριασμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

● Έτσι το κράτος «άνοιγε» στον παγκόσμιο ανταγωνισμό προσφέροντας τις υποδομές του (νερά, λιμάνια, ρεύμα, αεροδρόμια και πάει λέγοντας) στα τζιμάνια των αγορών.

Μέσα σε αυτήν τη λογική το «ανοιχτό» κράτος (που, ας μην ξεχνάμε, ήταν χρεοκοπημένο) αποδέχτηκε ακόμη και ότι η υποχρέωση της άμυνάς του συνεπαγόταν κόστος το οποίο δεν ήταν απαραίτητο να καταβληθεί, καθώς συμμετείχε σε οργανισμούς και συμμαχίες που θα το προστάτευαν. Εξάλλου, μας έλεγαν οι κυβερνώντες μας, ποια προστασία χρειαζόταν σε έναν ανοιχτό κόσμο του υγιούς ανταγωνισμού και της ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπων;

«Ελεύθερη» κυκλοφορία

Πολύ σύντομα διαπιστώθηκε με οδυνηρό τρόπο στην ελληνοτουρκική συνοριογραμμή ότι αυτή η περιβόητη ελεύθερη κυκλοφορία δεν περιλαμβάνει τους ανθρώπους, όχι όλους τουλάχιστον.

Η προσφυγική κρίση και ο τρόπος που οι υπέρμαχοι της ελεύθερης κυκλοφορίας των πάντων την αντιμετώπισαν ήταν ένα πρώτο σινιάλο για να αντιληφθεί κάποιος ότι οι κήρυκες της παγκοσμιοποίησης μιλούσαν για την ελευθερία να μπορούν να δραστηριοποιούνται εκεί που κερδίζουν περισσότερα και να αποφεύγουν να βρίσκονται εκεί που κάτι θα πρέπει να πληρώσουν.

Η μετατροπή της Ελλάδας, με τη σύμφωνη γνώμη των κυβερνήσεών της, σε αποθήκη ανθρώπων, μεταναστών και προσφύγων, απέδειξε ότι η περιβόητη κυκλοφορία των ανθρώπων δεν περιλαμβάνεται στη γενικότερη ελευθερία που διεκδικεί για λογαριασμό του το κεφάλαιο. Κάτι που επίσης απέδειξε η προσφυγική κρίση, όπως τη βίωσε / βιώνει η Ελλάδα, είναι ότι καμία αλληλεγγύη δεν υπάρχει μεταξύ των λεγόμενων Ευρωπαίων εταίρων, οι οποίοι τελικά λειτουργούν ως μαφιόζοι εξασφαλίζοντας ο καθένας ό,τι καλύτερο είναι δυνατόν ανάλογα με τη δύναμή του.

Αυτήν ακριβώς τη συμπεριφορά των εταίρων οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν (και έχουν) την ευκαιρία να τη διαπιστώσουν και σε ό,τι έχει να κάνει με τα ελληνοτουρκικά προβλήματα. Η προκλητικά επιθετική τουρκική συμπεριφορά εναντίον της Ελλάδας ουδέποτε κινητοποίησε τους Ευρωπαίους εταίρους σε δράσεις υπέρ μελών της Ένωσης (Κύπρος - Ελλάδα) που δέχονται πίεση από τις τουρκικές δραστηριότητες και φιλοδοξίες.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Το χτύπημα της πανδημίας είναι ένα ακόμη, το καταλυτικό ίσως, χτύπημα της ψευδαίσθησης που θέλει το κράτος ως ένα απλό περίβλημα της δράσης του ιδιωτικού τομέα, χωρίς κανένα περιεχόμενο και αρμοδιότητα.

Είναι προφανές, κοιτώντας απλώς την πραγματικότητα αυτές τις δύσκολες μέρες, ότι μόνο το κράτος μπορεί να αναλάβει τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας.

Καθώς οι υποχρεώσεις είναι τεράστιες, το χρεοκοπημένο (όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο) ελληνικό κράτος αναλαμβάνει εκ των πραγμάτων ένα βάρος το οποίο ενδεχομένως είναι πολύ μεγαλύτερο απ' όσο είναι σε θέση να σηκώσει, καθώς όλα αυτά τα χρόνια, με ευθύνη των κυβερνήσεών του, έχει αποδεχτεί την αποφλοίωσή του και την παράδοση θεμελιωδών δικαιωμάτων και καθηκόντων του στις αγορές, στους εταίρους, στους συμμάχους...

Ενδεχομένως η πανδημία και η γενικότερη κρίση (οικονομική, κοινωνική, πολιτική) που τη συνοδεύει και θα εκδηλωθεί να είναι ίσως μια τελευταία ευκαιρία για τον επαναπροσδιορισμό του χαρακτήρα (και) του ελληνικού κράτους, καθώς και του ρόλου που καλείται να αναλάβει για να διασφαλίσει όχι απλώς τα συμφέροντα, αλλά την ύπαρξη του λαού για τον οποίο υποτίθεται ότι υπάρχει...

17.3.2020 / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ

Ευρωπαίοι, άρρωστοι και μόνοι...

Το ξέσπασμα της πανδημίας έρχεται να επιβεβαιώσει με τρόπο σαφή και αδιαμφισβήτητο το πασιφανές εδώ και χρόνια: Η Ευρωπαική Ενωση είναι ένας συνεταιρισμός ο οποίος λειτουργεί στο βαθμό που είναι επωφελής για τους ισχυρούς εταίρους. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι «συνέταιροι» λειτουργούν ως «μαφία», εκβιάζοντας όποιον από τα μέλη του συνεταιρισμού μπορεί να εκβιαστεί και εγκαταλείποντας στα προβλήματά του όποιον δεν μπορεί μόνος του να τα επιλύσει.

Στην προκειμένη περίπτωση με το χτύπημα της πανδημίας του κορωνοιού είναι περισσότερο από σαφές ότι οι Ευρωπαίοι λειτουργούν όπως ακριβώς το συνηθίζουν. Η πρώτη τους αντίδραση ήταν το κλείσιμο των (ανοιχτών) μεταξύ τους συνόρων. Τα σύνορα, ας το σημειώσουμε, οι Ευρωπαίοι Εταίροι τα θέλουν ανοιχτά όταν εξυπηρετούνται τα κεφάλαιά τους που αναζητούν φτηνά χέρια και υπερ απόδώσεις. Τα κλείνουν ωστόσο ερμητικά όταν αισθανθούν την παραμικρή απειλή , όπως με το προσφυγικό ή τώρα με τον κορωνοιό.

Τώρα, με το χτύπημα του κορωνοιού, οι ισχυρότεροι από τους εταίρους εμφανίζουν σε πρώτο πλάνο την ισχύ του κράτους το οποίο ρυθμίζει και συντονίζει όλα όσα επιβάλλεται να ρυθμιστούν ή να συντονιστούν σε κρίσιμες στιγμές. Αυτοί, οι ισχυροί, εξακολουθούν να διαθέτουν κράτος, για αυτό άλλωστε είναι και ισχυροί. Αλλοίμονο σ αυτούς που νομίζουν ότι διαθέτουν κράτος φαντασιώνονται ότι κυβερνούν...

Πριν, οι ίδιοι αυτοί ισχυροί Εταίροι, προπαγάνδιζαν την «απελευθέρωση» του κράτους από τις ευθύνες του τις οποίες σε τομείς όπως η παιδεία η υγεία ακόμη και η άμυνα θα μπορούσε να αναλάβει η «αγορά». Αυτές, μάλιστα, οι υποδείξεις κατέβαιναν ως διαταγές στις κυβερνήσεις των υποτελών χωρών όπως είναι η Ελλάδα. Αυτές οι υποτελείς κυβερνήσεις της περιφέρειας ξαλάφρωσαν το κράτος από τις ευθύνες του στο όνομα του κοσμοπολιτισμού και της ελεύθερης αγοράς η οποία όλα τα ρυθμίζει...

Το αποτέλεσμα αυτού του «ξαλαφρώματος», της διάλυσης, στον τομέα της υγείας το αντιλαμβανόμαστε τώρα με δραματικό τρόπο. Το εθνικό σύστημα υγείας υπονομευμένο συστηματικά από τις μνημονιακές κυβερνήσεις (και παλαιότερα), κατασυκοφαντημένο από ένα άθλιο πολιτικό και μιντιακό σύστημα προκειμένου να υποτιμηθεί και να ξεπουληθεί καλείται σήμερα βαθύτατα τραυματισμένο να αντιμετωπίσει την πανδημία. Χωρίς να κοκκινίζουν , όλοι αυτοί που με τις πολιτικές τους αποφάσεις ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρυξελλών ξεχαρβάλωσαν την δημόσια υγεία και ήταν έτοιμοι να της δώσουν την χαριστική βολή σήμερα ίσως αντιλαμβάνονται ότι κανείς δεν πρόκειται να δώσει χέρι βοήθειας, ούτε εταίρος αλληλέγγυος ούτε ξένος ή ντόπιος μαφιόζος των υπηρεσιών της ελεύθερης αγοράς.

Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε την εποχή που η ελληνική οικονομία θυσιάστηκε για χάρη των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία θα έπρεπε να έχουμε συνειδητοποιήσει από την στάση των εταίρων μας απέναντι στην Τουρκία που έχει καταπατήσει την ευρωπαική ΑΟΖ (της Κύπρου), κάνει καθημερινές υπερπτήσεις με μαχητικά αεροσκάφη πάνω από ευρωπαικά κατοικημένα εδάφη (ελληνικά νησιά στο Αιγαίο) και απειλεί με πόλεμο μια χώρα (την Ελλάδα) αν δεν δεχτεί έναν επονείδιστο συμβιβασμό εγκαταλείποντας κυριαρχικά της δικαιώματα...

Τι έχει να αναμένει η Ελλάδα από τους εταίρους της τώρα με το χτύπημα της πανδημίας; Ανάλογη υποστήριξη με αυτήν που λαμβάνει τόσα χρόνια για να αντιμετωπίσει την κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα, έχουμε την εντύπωση.

https://www.topontiki.gr/article/373873/eyropaioi-arrostoi-kai-monoi

Έλληνας γιατρός της Ταϊβάν: «Με αυτές τις 24 κινήσεις καταφέραμε και περιορίσαμε την επιδημία του κορωνοϊού στη χώρα»

Τους λόγους για τους οποίους πέτυχε η Ταϊβάν να περιορίσει τον κορωνοϊό εξηγεί με μία δημοσίευση του ο Μάριος Παπαδάκης, Ελληνας ιατρός με καταγωγή από την Κρήτη, ο οποίος μένει μόνιμα στην Ταϊβάν ή Φορμόζα, την νησιωτική χώρα με το όνομα «Δημοκρατία της Κίνας» που αναγνωρίζεται με αυτό το όνομα μόνο από 15 κράτη (2020).
Δεν αναγνωρίζεται από τις περισσότερες χώρες και διεθνείς οργανισμούς διότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας επιμένει να τη θεωρεί επαρχία της.
Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση του
«Η ανάρτηση αυτή αφορά τη διαχείριση του κορωνοϊού στην Ταιβάν, που ως τώρα έχει αποδειχτεί αρκετά καλή αν και η Χουμπέι είναι κοντά. Αναγνωρίζω ότι τα έγραψα αρκετά αναλυτικά, όποιος βαριέται να τα διαβάσει, παρακαλείται να προσπεράσει χωρίς σχόλια.
Δυστυχώς, δεν είναι μια σύντομη ανάρτηση. Επίσης, δεν είναι μια ανάρτηση για να δούμε τι μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν στην Ευρώπη, στις περισσότερες χώρες μάλλον δε μπορούν να εφαρμοστούν και πολλά, αφού η επιτυχία του εδώ συστήματος ήταν στην πρόληψη.
Μερικές απαραίτητες πληροφορίες για τη χώρα:
Η Ταϊβάν (επίσημο όνομα Δημοκρατίας της Κίνας) είναι ένα νησί με έκταση όση η Πελοπόννησος και η Στερεά Ελλάδα μαζί. Τα 2/3 είναι βουνά και εθνικά πάρκα, οπότε το κατοικήσιμο μέρος είναι λίγο μικρότερο από όλη τη Θεσσαλία. Σε ένα τόσο μικρό χώρο ζουν 23 εκατομμύρια άνθρωποι και εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο δραματικά αποτελέσματα έχει μια επιδημία.
Πρόκειται για εντελώς εξελιγμένη χώρα, πιο μπροστά από όλες τις χώρες της Ευρώπης που έχω επισκεφτεί εγώ προσωπικά (και έχω πάει σε 30), καμία σχέση επίσης με Βιετνάμ, Φιλιππίνες ή χώρες του τρίτου κόσμου όπως με ρωτάει πολύς κόσμος.
Το ίντερνετ είναι φλατ, σχεδόν δωρεάν και από τα πιο γρήγορα δίκτυα του κόσμου και έτσι όλα γίνονται ηλεκτρονικά (παντού πληρωμές contactless με το τηλέφωνο, live tracking στα μέσα συγκοινωνίας, παγκάκια με wireless φορτίσεις παντού, αμέτρητα gadgets κλπ), είναι ένας τεχνολογικός παράδεισος.
Το σύστημα υγείας και η επιδημία
Το σύστημα υγείας καταφέρνει να πλασάρεται σε πολύ υψηλές θέσεις, μάλιστα σε ανάλυση του Health Care Index ήρθε φέτος πρώτο στον κόσμο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, πράγμα που είτε ισχύει είτε όχι, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι έχει γίνει σημαία από τους ντόπιους που το εμπιστεύονται απόλυτα.
Βασικά του πλεονεκτήματα είναι η δυνατότητα που δίνει για καθολική προσβασιμότητα, οι μικροί χρόνοι αναμονής και το κόστος. Είναι όλα πάρα πάρα πολύ φτηνά.
Η εθνική ασφάλεια καλύπτει το 99% των ασθενών, αλλά ακόμα και οι ανασφάλιστοι χρειάζεται να πληρώσουν πολύ λίγα.
Κάθε ασθενής έχει μια κάρτα υγείας στην οποία είναι αποθηκευμένο όλο το ιστορικό που διαβάζεται με ένα απλό swipe σε οποιοδήποτε μηχάνημα.
Η χώρα έχει αρκετά μεγάλα νοσοκομεία, υπερλουξ ξενοδοχειακά, με ακριβά ιατρικά facilities πρώτης κλάσης (gamma-knife, da vinci κλπ) ενώ κοντά στην πρωτεύουσα Ταιπει βρίσκεται το μεγαλύτερο νοσοκομείο του κόσμου, με μέγιστη χωρητικότητα τα 10.000 κρεβάτια.
Είναι επίσης η τρίτη χώρα στον κόσμο σε κλίνες εντατικής μετά την Αμερική και τη Γερμανία. Οι γιατροί δουλεύουν πάρα πολλές ώρες για μισθούς λίγο καλύτερους από τους Γερμανικούς. Μεγάλο ποσοστό των γιατρών έχει εξειδικευτεί στην Αμερική ενώ όλη η ιατρική μαθαίνεται στα αγγλικά (δεν υπάρχουν κινεζικά ιατρικά συγγράμματα).
Η χώρα επίσης, για όποιον δε γνωρίζει, έχει συνταγματική δημοκρατία, πραγματική, όχι κατ΄ επίφαση. Αυτά όλα τα λέω και πλατειάζω για να διαλύσω την πλάνη της τριτοκοσμικής χώρας.
Οι σχέσεις με την Κίνα (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) είναι τεταμένες για διάφορους λόγους, κυρίως πολιτικούς, με βασικότερο τη μη αναγνώριση της Ταϊβάν ως ανεξάρτητης χώρας από την Κίνα που τη θεωρεί επαρχία της.
Αυτό έχει μεγάλη αντανάκλαση και στις πολιτικές υγείας αφού ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν αναγνωρίζει την Ταΐβάν ως ανεξάρτητο κράτος. Έτσι, οποιαδήποτε απαγόρευση εφαρμόζεται για την Κίνα αυτομάτως ισχύει και για την Ταϊβάν.
Ένας άλλος λόγος για τις κακές σχέσεις των δυο χωρών είναι επίσης η επιδημία του SARS το 2003, που άργησε να γίνει αντιληπτή στην Ταϊβάν εξαιτίας της απόκρυψής της από την Κίνα. Πρόκειται για την πιο επώδυνη περίοδο στην ιστορία της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια σύμφωνα με όλους όσους έχω ρωτήσει.
Όχι μόνο γιατί πέθαναν 73 άτομα, αλλά γιατί κατέρρευσαν τα πάντα. Σταμάτησαν οι συγκοινωνίες εντελώς, διεκόπη όλη η βιομηχανική παραγωγή, υπήρξε μεγάλη ανεργία και φτώχεια, το σύστημα υγείας ζούσε χειρότερη φάση από αυτή της Ιταλίας.
Η κοινωνία έζησε το απόλυτο shut down για περίπου 1 χρόνο, η κανονικότητα στην οικονομία επανήλθε μετά από 2-3 χρόνια. Το σοκ ήταν τόσο μεγάλο που ένα σεβαστό μέρος του πληθυσμού (5/10%) από τότε δεν έβγαλε ποτέ τη χειρουργική μάσκα σε δημόσιους χώρους και μέσα μαζικής μεταφοράς. Η μάσκα λοιπόν έγινε μέρος της κουλτούρας.
Το ιστορικό αυτό είναι η βασικότερη αιτία για την τωρινή εξέλιξη. Το 2003 μετά την επιδημία του SARS ενισχύθηκε σημαντικά το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών της Ταϊβάν (που είχε ιδρυθεί το 1999), το οποίο πριν 3 μήνες εξαιτίας αναφορών για κρούσματα πνευμονίας στην Κίνα, διέταξε έλεγχο σε όλες τις πτήσεις από την Ούχαν.
Αυτό έγινε στις 31 Δεκεμβρίου 2019 (!) και στις 5 Ιανουαρίου διατάχθηκε προληπτική καραντίνα όλων των αφιχθέντων από την Ούχαν για 14 ημέρες.
Να θυμίσω εδώ ότι ο ιός ανακοινώθηκε από την Κίνα στις 7 Γενάρη και το γονιδίωμα του στις 12 Γενάρη. Η Ταϊβάν λοιπόν έβαλε στοπ προτού καν ανακοινωθεί ο ιός.
Δεν ανέμεναν βέβαια καινούριο ιό, οι έλεγχοι γίνονταν για να αποκλείσουν ανθεκτικά στελέχη του SARS και γίνονταν κάθε φορά που υπήρχε υποψία νέας επιδημίας τα τελευταία 15 χρόνια (στην Ταϊβάν είναι διάχυτη, από όλους ακόμα και επίσημα χείλη, η δυσπιστία σε οποιαδήποτε ανακοίνωση έρχεται από την Κίνα.
Ακόμα και τώρα, όλοι εδώ λένε σε όλους τους τόνους ότι τα νούμερα που δίνει η Κίνα είναι ψεύτικα. Οι ντόπιοι μάλιστα λένε τον ιό (Wuhan-virus).
Τότε σήμανε πραγματικά συναγερμός, με στρατηγικούς στόχους να μην ξεφύγουν κρούσματα (δηλαδή ιχνηλάτηση), να μηδενιστεί η μεταδοτικότητα για να μην πληγεί η δημόσια υγεία και φυσικά να μην πληγεί και η βιομηχανία.
Η προσέγγιση ήταν πολύ επιθετική και βασίστηκε στο δόγμα "κάθε εμπύρετο είναι κορονοϊός μέχρι αποδείξεως του εναντίου". Οι μάσκες έγιναν υποχρεωτικές και σύντομα καθιερώθηκε θερμομέτρηση και αντισηψία παντού.
Επιστρατεύτηκε ο στρατός να βοηθήσει την παραγωγή μασκών και αντισηπτικών αυξάνοντας το capacity από 1 σε 9 εκατομμύρια μάσκες τη μέρα (οι ανάγκες ήταν περί τα 2 εκατομμύρια, οι υπόλοιπες πλέον εξάγονται).
Τελικά το πρώτο κρούσμα επιβεβαιώθηκε στις 21 Ιανουαρίου, μια 50χρονη δασκάλα που ήρθε από την Ουχαν. Αυτό συνέβη 2 ημέρες πριν την επίσημη έναρξη του Κινεζικού Νέου έτους, τη μεγαλύτερη γιορτή της χρονιάς, μια 7ημερη αργία, σε ένα κράτος που οι εργαζόμενοι έχουν 14 μέρες άδεια το χρόνο (που σχεδόν πουθενά δεν την παίρνουν όλη) και είναι υποχρεωμένοι να πάρουν άδεια εκείνη τη βδομάδα.
Γράφεται ότι στη Χουμπέι μένουν 400.000 Ταιβανέζοι και στην Κίνα συνολικά 1 εκατομμύριο, οι οποίοι εκ των πραγμάτων έπρεπε όλοι να έρθουν να περάσουν τις γιορτές με τις οικογένειες τους.
Στη μεγαλύτερη τραγική ειρωνεία της πανδημίας η Ιταλία ήταν η πρώτη (και για μια εβδομάδα η μοναδική) χώρα που σταμάτησε τις πτήσεις για Ταϊβάν, θεωρώντας τη χώρα υψηλού κινδύνου και μέρος της Κίνας (σήμερα, η Ταϊβάν έχει 1 νεκρό και η Ιταλία 2200).
Το διάστημα αυτό εντατικοποιήθηκαν τα μέτρα τα οποία στο φόβο των μεγάλων προστίμων τηρήθηκαν μέχρι κεραίας και τα οποία συνοψίζω ως εξής (η αρίθμηση γίνεται για να διευκολυνθεί η συζήτηση):
1. Υποχρεωτική η μάσκα σε κλειστούς χώρους και στα μέσα μαζικής μεταφοράς
2. Τα σχολεία έκλεισαν για 10 ημέρες και ξανάνοιξαν 25 Φεβρουαρίου.
3. Όλοι οι χώροι γέμισαν με αντισηπτικά.
4. Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο υποχρεώθηκαν από το κράτος σε ωριαία μετάδοση οδηγιών (να μένετε σε κλειστούς χώρους, να πλένετε τα χέρια σας, πότε να φοράτε μάσκα κλπ).
5. Αρκετές φορές τη μέρα μετάδοση μηνυμάτων του πρωθυπουργού, σποτ και καθημερινό ανακοινωθέν του υπουργείου υγείας με την κατάσταση.
6. Υποχρεωτική η θερμομέτρηση των επισκεπτών και των εργαζομένων σε δημόσια κτίρια 2 φορές τη μέρα.
7. Όλα τα ύποπτα κρούσματα μπήκαν σε υποχρεωτική 14ήμερη καραντίνα στο σπίτι με αυστηρή παρακολούθηση της συμμόρφωσης η οποία βασιζόταν στο σήμα GPS του κινητού που τους είχαν δώσει οι αρχές. Το πρώτο ζευγάρι που δε συμμορφώθηκε με την καραντίνα αναγκάστηκε να πληρώσει 10.000 USD.
8. Ιχνηλάτηση μέχρι αηδίας, η οποία ήταν πολύ δύσκολη στην περίπτωση ενός που δήλωσε ψευδώς ότι δεν έχει πυρετό (έγινε διασταύρωση με τα στοιχεία της κάρτας και έμαθαν ότι είχε) αλλά είχε προλάβει κιόλας να πάει το προηγούμενο βράδυ σε ένα μπαρ (πάλι χωρίς να το δηλώσει όταν ρωτήθηκε αν πήγε, 10.000 USD πρόστιμο). Επίσης πολύ δύσκολη ήταν η ιχνηλάτηση στην περίπτωση του Diamond Princess που πέρασε και άφησε κόσμο προτού ξεκινήσει για την Ιαπωνία. Εκατοντάδες άνθρωποι που δεν ήταν σίγουροι αν είχαν επαφή με άτομα που κατέβηκαν από το καράβι μπήκαν οικειοθελώς σε καραντίνα.
9. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν η Ταϊβάν που έβαλε μπαν για όλες τις πτήσεις από συγκεκριμένους προορισμούς. Επίσης σε όλα τα κρουαζιερόπλοια. Μιλάμε για 5700 πτήσεις προς Κίνα το μήνα.
10. Από τις 11 Φλεβάρη όλοι οι αφιχθέντες στη χώρα υποχρεώθηκαν να συμπληρώσουν φόρμα ότι είναι υγιείς, αλλιώς έμπαιναν προληπτικά σε καραντίνα. Όλα βεβαίως με ειδικά applications και QR codes για να καταγραφούν κατευθείαν online. Άρνηση συμπλήρωσης ίσον 5000 USD.
11. Όλες οι περιπτώσεις γρίπης με αρνητικό τεστ επανεξετάστηκαν.
12. Άτομα που δεν τήρησαν την καραντίνα που τους είχε επιβληθεί επικηρύχτηκαν από τις αρχές μέσω της τηλεόρασης ως κίνδυνοι δημόσιας υγείας. Βρέθηκαν και πλήρωσαν πρόστιμα.
13. Απαγορεύτηκε η εξαγωγή μασκών.
14. Ανακοινώθηκε ότι τα διαδόσεις φημών θα τιμωρούνται με πρόστιμο 100.000 USD.
15. Δόθηκε το δικαίωμα στους δημόσιους υπαλλήλους να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών αν έχουν παιδιά άρρωστα κάτω των 12 ετών.
16. Οι επιχειρήσεις που επηρεάστηκαν από την πανδημία ενισχύθηκαν με 2 δισεκατομμύρια δολάρια.
17. Πολλές μάσκες μοιράστηκαν δωρεάν σε σχολειά.
18. Όλα τα συνέδρια και οι εκδηλώσεις ακυρώθηκαν. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, μνημεία κλπ ήταν και είναι ανοιχτά.
Στο δικό μας νοσοκομείο (1250 κρεβάτια) έγιναν τα εξής:
19. Με το γύρισμα ενός διακόπτη όλες οι πόρτες, που ανοιγοκλεινουν με barcode, από τη μια στιγμή στην άλλη απενεργοποιήθηκαν, καταργώντας όλες τις παράπλευρες εισόδους και εξόδους του νοσοκομείου, επιτρέποντας μόνο 2.
Έχουμε καταλάβει για τι μιλάμε; Νοσοκομείο 1,5 φορά σαν τον Ευαγγελισμό κατήργησε όλες του τις εισόδους πέρα από την κεντρική και των επειγόντων και είχε απόλυτο έλεγχο του ποιος μπαίνει και γιατί.
Στις 16.00 κλείνει και η κεντρική είσοδος και πλέον δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εισέλθεις αν δεν είσαι επείγον περιστατικό ή προσωπικό.
20. Στην κεντρική είσοδο τοποθετήθηκαν ιμάντες σαν αυτούς στα αεροδρόμια για να ελέγξουν τις ουρές. Στην αρχή του ιμάντα σου μετράνε τη θερμοκρασία, αν έχεις πυρετό πας σε ειδικό χώρο ως ύποπτος. Αν δεν εχεις προχωράς παρακάτω.
Δίνεις αναλυτικό ιστορικό που ταξίδεψες και με ποιους μαζί με την κάρτα σου. Όλα φυσικά διασταυρώνονται, δεν εμπιστεύονται κανέναν. Αν δεν έχεις σοβαρό λόγο να εισέλθεις στο νοσοκομείο σου απαγορεύεται η είσοδος και σε διώχνουν.
21. Αν σου επιτραπεί η είσοδος σου μοιράζονται διαφημιστικά φυλλάδια για τον κορονοϊό με οδηγίες για το τηλεφωνικό νούμερο και σου γίνεται live demonstration του πως να πλύνεις τα χέρια σου. Σου δίνουν και μια μάσκα και σου λένε ότι έχεις περιορισμένο χρόνο να μείνεις μέσα.
22. Στην έξοδο σε περιμένει ένας υπάλληλος να σου υπενθυμίσει να πλένεις τα χέρια σου. Σου δίνει ένα μπουκαλάκι αντισηπτικό και μια δεύτερη μάσκα, σε συμβουλεύει να μείνεις σπίτι σου και να ενημερώσεις όσο πιο πολλούς μπορείς εξ αποστάσεως.
23. Η τραπεζαρία (τεράστιο food court στο υπόγειο του νοσοκομείου δίπλα σε ένα mall με εμπορικά μαγαζιά μέσα στο νοσοκομείο) αφαίρεσε τρεις καρέκλες από κάθε τραπέζι, ώστε να κάθεσαι μόνος σου. Φυσικά επιβλέπεσαι, δεν μπορείς να κάτσεις όσο θες, διασπείρεις.
24. Το νοσοκομείο έχει ξεκάθαρη στρατηγική. Γίνονται προσομοιώσεις πανδημίας και μαζικής καταστροφής 2 φορές το χρόνο, στις οποίες συμμετέχει όλο το προσωπικό. Όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν. Εκτιμώμενος χρόνος αντίδρασης με μετατροπή όλων των αιθουσών χειρουργείου (65 τον αριθμό) σε αίθουσες αναπνευστικής υποστήριξης οι 2 ώρες. Αναλώσιμα αλλά και μηχανήματα υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες.
Αυτά είναι τα νέα από την Ταϊβάν αυτή τη χρονική στιγμή, τουλάχιστον από τη δική μου οπτική. Αν θυμηθώ και άλλα θα τα προσθέσω. Οι βασικοί άξονες είναι ασφάλεια, έλεγχος και ιχνηλάτηση στο πλαίσιο "συμμόρφωση ή πρόστιμο" για το δημόσιο καλό.
Για όσους φοράνε μάσκα και δεν έχουν ταξιδέψει σε μέρη φωτιά δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Όλα φρι.
Προς το παρόν η χώρα έχει 60 κρούσματα, σε περίπου 20.000 τεστ, τα τελευταία δέκα ταξιδιώτες από την Ευρώπη, οπότε πλέον τέρμα και οι πτήσεις για Ευρώπη μέχρι νεωτέρας.
Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους, όσοι τυχόν κολλήσετε μην κατηγορήσετε κανέναν, είναι πανδημία, δεν φταίει πλέον κανείς. Το αποτέλεσμα πλέον είναι θέμα τύχης. Στα μάτια μου δεν υπάρχουν ήρωες και σωτήρες, εκτός από τους γιατρούς, που έχουν κάνει την κόλαση των άλλων καθημερινότητα.
pronews