Συνεχίζοντας για το προσφυγικό.

2018-12-29

«Επί γης ειρήνη» και αντιμεταναστευτική - αντιπροσφυγική υστερία. Από το άρθρο του Γιώργου Αλεξάτου - 27/12/2018

https://iskra.gr/%CE%B5%CF%80%CE%AF-%CE%B3%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84/

Αφού μας κάνει μία αναδρομή των ναζιστικών, φασιστικών θεωριών όπως είναι ευρύτατα διαδεδομένο στους αντιιμπεριαλιστικούς -αριστερούς κύκλους ,για την θεωρία της καθαρότητας της φυλής , μίσους και ρατσισμού για να τους ταυτίσει με τους σημερινούς ακροδεξιούς κύκλους πού δεν δέχονται τους πρόσφυγες λύνουν το πρόβλημα του προσφυγικού. Συμπέρασμα.

Όποιος δεν «θέλει» τους πρόσφυγες είναι φασίστας.

Είναι όμως έτσι; Οι ναζί ήταν εναντίον της προσφυγιάς και της μετανάστευσης ; Ουδέν αναληθέστερον και ανακριβέστερον.

Οι Ναζί δεν θέλανε οι άλλοι να έχουν τα ίδια δικαιώματα με αυτούς ,θέλανε σκλάβους, δούλους όχι δεν θέλανε πρόσφυγες.

Οι μετακινήσεις πληθυσμών από όλη την Ευρώπη για να δουλεύουν στα εργοστάσια τους, τι ήταν, δεν ήταν μετακίνηση πληθυσμών; Πρόσφυγες με την απειλή των όπλων.

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν δουλεύανε για ένα ξεροκόμματο μέχρι να εξαντληθούν και μετά να τους κάψουν στα κρεματόρια;

Δεν χρησιμοποιούσαν ξένα στρατεύματα, δεν τα ενσωμάτωναν στον χιτλερικό στρατό, στα ες ες;

Άλλο η θεωρία και άλλοι οι σκοποί τους πού ήταν η κυριαρχία τους σε όλο τον κόσμο με σκοπό την επανεκκίνηση της καπιταλιστικής οικονομίας καταστρέφοντας εργατικό δυναμικό και μέσα παραγωγής φέρνοντας το σημείο εκκίνησης στο επίπεδο της πρωταρχικής συσσώρευσης.

ΟΙ σημερινοί ακροδεξιοί χρησιμοποιούν οτιδήποτε, οποιοδήποτε πραγματικό πρόβλημα πού μπορεί να τους αποφέρει ψήφους , ένα από αυτά είναι οι πρόσφυγες.

Δεν θέλουν κανένα πρόσφυγα στην χώρα τους ,δεν βρίσκεται καμία διαφορά με τους Ναζί;

Βέβαια αυτά είναι ασήμαντα πράγματα προκειμένου να κατηγορήσουμε τους πάντες πού δεν αποδέχονται την ελευθερία μετακίνησης των προσφύγων, συλλήβδην φασίστες.

Ο άρθρογράφος μας λέει :

Γιατί θα ήταν ανόητο και το να ρωτήσεις ακόμη αν θα υπήρχαν ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ., χωρίς μετανάστευση ή αν χωρίς αυτήν θα είχε υπάρξει η μεταπολεμική ανάπτυξη των χωρών της δυτικής Ευρώπης.

Δεν ξέρουμε αν αντιλαμβάνεται τι λέει . Μήπως μιλάει για ακατοίκητες , αραιοκατοικημένες περιοχές και όπου βρίσκανε ιθαγενείς δεν τους εξόντωναν ; αναρωτιόμαστε εμείς.

Και μήπως η μεταπολεμική ανάπτυξη οφείλεται περισσότερο στην καταστροφή του παραπανίσιου παραγωγικού δυναμικού; έμψυχου και άψυχου.

Παρακάτω:

Όπως είναι βέβαιο ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης ο ξένος, που μέχρι χθες θεωρούνταν από όλους απαραίτητος για τη δημιουργία όρων ευημερίας για όλους, σήμερα μπορεί να είναι και ανεπιθύμητος.

Όχι από όλους, ποτέ δεν ρωτήθηκε ο λαός, για αυτό το θέμα και όχι μόνο. Αυτή ήταν η πολιτική της κάθε ντόπιας ολιγαρχίας για την συμπίεση των μισθών και την αύξηση των κερδών.

Παρακάτω σαν άριστος μαρξιστής:

Η άλλη λύση, αυτή που προτείνει η αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική υστερία, είναι τα πολυβόλα. Με στόχο τώρα τους ξεριζωμένους και αύριο και τους λαούς των χωρών που θα τα στήσουν.

Βέβαιο είναι, όμως, και ότι για να σταματήσει ο μαζικός ξεριζωμός -που δεν σταματάει με απαγορεύσεις και πολυβόλα- βασική προϋπόθεση είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων εκείνων των χωρών που εγκαταλείπουν οι απελπισμένοι. Και τα οποία συνοψίζονται σε δύο λέξεις: πόλεμος και εξαθλίωση. Κι αυτές μπορούν να εκφραστούν με μία μόνο λέξη: ιμπεριαλισμός.

Πάντως όταν φτιάχτηκε στον Έβρο το τείχος σταμάτησε η ροή των προσφύγων όπως και με την συμφωνία Εοκ- Τουρκίας πού μειώθηκαν οι προσφυγικές ροές πρός τα νησιά χωρίς να ακούσουμε να κροταλίζουν πολυβόλα και ντουφέκια προς δυστυχία(;) του αρθογράφου.

Και θα σταμάταγε τελείως αν οι δικοί μας ζητούσαν να μπει όρος σε αυτή την συμφωνία, της άμεσης επαναπροώθησης τους στην Τουρκία.

Επίσης μπορούσαν να συνετίσουν την Τουρκία και με την καθυστέρηση ή και την διακοπή των εμπορικών φορτηγών πού περνάνε από την Ελλάδα με κατεύθυνση την Ευρώπη.

Σε άλλο σημείο μας λέει :

δήθεν η Ευρώπη έχει κατακλυστεί από μετανάστες που αυξάνονται ραγδαία, καθώς βρίσκουν ανοιχτά τα σύνορα και περνάνε.

Τελικά ο ιμπεριαλισμός προκαλεί μόνο τους πολέμους πού σαν απόρροια δημιουργούνται τα προσφυγικά κύματα ή ενδιαφέρεται να δημιουργεί και προσφυγικά κύματα για να τα εκμεταλλεύεται ανάλογα ;

Όπως για να τα κατευθύνει στις χώρες του για την πτώση των μισθών ,για υπηρετικό προσωπικό του κλπ.

Οί αποικίες, οι φυτείες, το δουλεμπόριο, οι σύγχρονοι δούλοι κλπ. δεν λένε τίποτα στους μαρξιστές μας.

Μερικά στοιχεία. από Ε.ΠΑ.Μ. - Ο Δ.Καζάκης στην ημερίδα για το «Μεταναστευτικό» - 11 Δεκ 2016

Το 2015 ο αριθμός των μεταναστών ξεπέρασε τα 245 εκατομμύρια, αριθμός ρεκόρ! Από το σύνολο αυτό το 11% απασχολούνται ως οικιακοί βοηθοί.

ο 4,4% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού είναι μετανάστες. Από το σύνολο των μεταναστών, το 73,8% δουλεύει και εξ´ αυτών πάνω από το μισό δουλεύει σε υπηρεσίες. Το δε 52% των εργαζομένων είναι στην Αμερική. Και το κυριότερο. Πού απασχολούνται οι μετανάστες; Ο κύριος όγκος βρίσκεται στην παροχή υπηρεσιών. Το 71% των εργαζομένων μεταναστών είτε είναι οικιακοί βοηθοί, είτε απασχολούνται σε οποιαδήποτε παρασιτική υπηρεσία (παράνομα κυκλώματα, τράφικινγκ κλπ). Και μόνον το 16% βρίσκεται σε «κανονικά» επαγγέλματα. Ο γνωστός ιστορικός και οικονομολόγος Ζακ Αταλί, είχε αναφέρει ότι «Οι μετανάστες εργαζόμενοι έχουν μια συγκεκριμένη λειτουργία. Έχουν προσληφθεί σε χώρες της δυτικής Ευρώπης επειδή είναι πρόθυμοι είτε οι περιστάσεις τους υποχρεώνουν, να αποδεχθούν τις λιγότερο πρόθυμες θέσεις εργασίας που δεν καλύπτουν οι γηγενείς».

Τι πετυχαίνουν με αυτό; Κρατούν τους μετανάστες για να έχουν χαμηλά μεροκάματα και δουλειές για το επίπεδο τους. Αντί να απασχολούνται ρομπότ μπαίνουν στη θέση τους μετανάστες. Έχει συμβεί και στην Ιαπωνία αυτό. Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η διαίρεση της εργατικής τάξης αναπαράγεται και στον κοινωνικό τομέα. Συχνά είναι διαχωρισμένος από τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Γεγονός είναι ότι σήμερα η μετανάστευση είναι ιδιαίτερα επικερδής επιχείριση για την Δύση. Πρόκειται μια μορφή «αναπτυξιακής βοήθειας» από τις φτωχές στις πλούσιες χώρες. Και το σημαντικότερο; Το προτείνει συνεχώς αυτό το «μοντέλο» η Παγκόσμια Τράπεζα.

Ας δούμε τώρα το σημερινό πρόβλημα.

Με τους πολέμους που κάνει ο ιμπεριαλισμός δημιουργεί προσφυγικές ροές που αυτές επί το πλείστον κατευθύνονται στις όμορες χώρες. Μέσω των λαθρεμπορικών κυκλωμάτων προωθεί την ελεγχόμενη εισροή στις ανεπτυγμένες χώρες ο ιμπεριαλισμός με στόχους ,την διάλυση του κοινωνικού ιστού , να τους χρησιμοποιήσει σαν υπηρετικό προσωπικό , να ρίξει τα μεροκάματα των ντόπιων εργαζομένων κλπ.

Αυτό γίνεται και στην Ελλάδα επειδή συμφέρει την ολιγαρχία μας.

Και όχι μόνο με τους πολέμους αλλά και με την ιμπεριαλιστική κουλτούρα που διεισδύει σε όλες τις χώρες με αποτέλεσμα πολλοί να θέλουν να πάνε σε αυτές τις χώρες για να πιάσουν την «καλή». Οικονομικοί μετανάστες.

Τι γίνεται όμως όταν ένα κράτος χρησιμοποιεί μαζικά τις προσφυγικές ροές για να αποκτήσει ανταλλάγματα;

Σημειωτέον είναι άμεσα υπεύθυνη επειδή παρείχε εξοπλισμό , εκπαίδευση κλπ. στους Τσιχαντιστές μαζί με τις ΗΠΑ για την ανατροπή του Άσαντ.

Τότε γίνεται το ατελείωτο μπάχαλο. Η Τουρκία αν και έχει υπογράψει την Σύμβαση της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων δεν αποδέχεται την αίτηση ασύλου μη Ευρωπαίων. Στις παραλιακές πόλεις έχει κτίσει βιοτεχνίες λέμβων ,βαρκών ,σωσιβίων πωλούμενων κοινή θέα σε όλους τους πρόσφυγες.

Διαβάζουμε απο το Zoogla .gr

Στα χνάρια των λαθροδιακινητών στη Σμύρνη.

Η περιοχή Basmane, που αναπτύχθηκε γύρω από τον έναν από τους δύο σταθμούς του τρένου της πόλης στα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν κάποτε γνωστή για τα ξενοδοχεία πολυτελείας και για βίλες που φιλοξενούσαν μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως τον ιδρυτή της τουρκικής δημοκρατίας, Κεμάλ Ατατούρκ.Τα παλιά κτήρια αποτελούν σήμερα το σπίτι για κάποιους από τους εκατομμύρια πρόσφυγες που έφτασαν στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Όταν κάναμε την έρευνά μας, τα 250 ξενοδοχεία της περιοχής φιλοξενούσαν περίπου 900 πρόσφυγες σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, αλλά ο πραγματικός αριθμός μάλλον προσεγγίζει τους 2.000, ενώ στην περιοχή υπάρχουν μετανάστες 72 διαφορετικών εθνικοτήτων.Η πλειοψηφία από αυτούς περιμένουν την ευκαιρία για να ξεκινήσουν το ταξίδι τους για τα ελληνικά νησιά ή την Ιταλία. Πολλοί, ωστόσο, έφτασαν στη Σμύρνη μετά από ένα μακρύ ταξίδι και πλέον δεν έχουν καθόλου χρήματα. Τα φτηνά ξενοδοχεία της Basmane αποτελούν την τελευταία διέξοδο για αυτούς.
Πολλοί από τους μετανάστες που καταλήγουν εδώ προέρχονται από αφρικανικές χώρες. Επίσης πολλοί παραμένουν για πολύ καιρό στην Τουρκία, και έχουν αφήσει το στίγμα τους στην πόλη, όπου ακόμα και επιχειρήσεις διαφημίζονται με φυλλάδια στη σομαλική, π.χ., γλώσσα.Οι Αφρικανοί που παίζουν τάβλι στα καφέ αποτελούν κοινό θέαμα, όπως και οι Αφρικανές που περπατούν στην τοπική αγορά.Ένας λαθροδιακινητής στη Basmane που φέρει το όνομα Hacı, είπε ότι σχεδόν όλοι οι ξένοι της περιοχής περιμένουν για να περάσουν στην Ελλάδα. Η σημασία του θαλάσσιου ταξιδιού για όσους διαμένουν στη γειτονιά είναι έκδηλη λόγω ενός αδιαμφισβήτητου γεγονότος - παντού πωλούνται σωσίβια, ορισμένα καινούργια στο κουτί τους, ενώ υπάρχουν κι άλλες φθηνότερες επιλογές που έχουν χρησιμοποιηθεί και επιδιορθωθεί, πριν πουληθούν ξανά. Ακόμα και στο κατάστημα πώλησης τσαγιών πωλούνται σωσίβια.

Ρίχνοντας μαζικά από όλο τον κόσμο πρόσφυγες κλπ. με σκοπό να τους στείλει στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας βασικά εκβιάζει την ΕΟΚ απαιτώντας λύτρα.

Στις χώρες της Ευρώπης ξεσηκώνονται από φόβο, το εκμεταλλεύονται οι ακροδεξιοί κύκλοι, με αποτέλεσμα να δώσουν λύτρα οι Ευρωπαίοι.

Οι πρώτοι που το πληρώνουν είναι οι Έλληνες μιάς και οι μαζικές ροές κατευθύνονται στην χώρα μας και το πρόβλημα επιτείνεται από τον ανάξιο πρωθυπουργό μας πού δηλώνει ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα.

Και αφήνει αφύλακτα τα σύνορα υποδεχόμενος μετά κλάδων και βαΐων τους πρόσφυγες.

Τίθεται το ερώτημα τι θα έπρεπε να κάνει η χώρα μας ;

Μακριά από τις ανοησίες να πολεμήσουμε όλοι μαζί με τους πρόσφυγες εναντίον του ιμπεριαλισμού κλπ.

Δηλαδή άκοπα λόγια χωρίς άμεσο πρακτικό αποτέλεσμα.

Λαμβανομένου υπόψη ότι δεν μπορεί να σηκώσει τις μαζικές ροές και να τηρήσει τους διεθνείς κανονισμούς όπως πχ. να παράσχει εργασία σε όποιον θέλει από τους πρόσφυγες.

Πρώτο , να δηλώσει ότι η Ελλάδα έχει σύνορα τα οποία ελέγχει αυστηρά.

Είδαμε στην Τουρκία και στον Έβρο δεν υπήρξαν πολυβολισμοί όπως κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι δεν ελέγχονται διαφορετικά οι πρόσφυγες.

Δεύτερο , να πάρει οικονομικά μέτρα εναντίον της Τουρκίας .

Τρίτο να ζητήσει από τον ΟΗΕ να εξαναγκάσει την Τουρκία να αποδέχεται τα αιτήματα ασύλου.

Τέταρτο ,να συστήσει επιτροπή για να ερευνήσει μέχρι ποιο ποσοστό η Ελλάδα μπορεί να σηκώσει ελληνοποιήσεις και αν είναι σκόπιμο να τους δίνεται η δυνατότητα ψήφου, να ανοίξει διάλογος μέσα στον λαό.

Πέμπτο, να ελέγξει τις δυνατότητες φιλοξενίας προσφύγων μέχρι την επαναφορά όλων τους κάποια στιγμή στην χώρα τους.

Έκτο, ο ελληνικός λαός να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός με τους αντιιμπεριαλιστές ,ουμανιστές γιατί μπορεί να τα παίρνουν από λαθρέμπορους ψυχών, από τις ΜΚΟ, από την ΕΟΚ ,τις πολυεθνικές, τους Τούρκους  ή να πιστεύουν ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα, αστυνομία ,στρατός δηλαδή να βρίσκονται στην νιρβάνα τους.



«Επί γης ειρήνη» και αντιμεταναστευτική - αντιπροσφυγική υστερία

Από

Γιώργος Αλεξάτος


27/12/2018

Ξεσάλωσαν αυτές τις μέρες των εορτών και του πανανθρώπινου μηνύματος για «επί γης ειρήνη», οι κήρυκες του μίσους. Στόχος τους οι απελπισμένοι άνθρωποι που ξεριζώνονται από τον τόπο τους για να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την έσχατη εξαθλίωση. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.

Με αφορμή αναφορές στη -σύμφωνα με τα ιερά κείμενα του χριστιανισμού- φυγή του νεογέννητου Χριστού στην Αίγυπτο, που του προσέδωσε την ιδιότητα του πρόσφυγα, είναι ανατριχιαστικά τα όσα γράφονται για την αναίρεσή της. Για τους εμφανιζόμενους ως χριστιανούς, διώκτες μεταναστών και προσφύγων, η ιδιότητα του πρόσφυγα είναι... προσβλητική για τον ιδρυτή της θρησκείας που διακήρυξε πως το πρόσωπο του ξένου, όπως και κάθε ανθρώπου, είναι πρόσωπο αυτού ακριβώς του ίδιου του θεμελιωτή του χριστιανισμού.

Προφανώς δεν πρόκειται για θεολογική διαμάχη, καθώς η προσφυγική ιδιότητα του Χριστού αναγνωρίζεται από το σύνολο των χριστιανικών Εκκλησιών. Με τις οποίες έρχονται σε αντίθεση οι κύκλοι των ακροδεξιών μεσοαστών «αναγεννημένων χριστιανών» στις ΗΠΑ, που στηρίζουν την αντιμεταναστευτική υστερία του Ντόναλντ Τραμπ. Μαζί και οι κύκλοι της Κου Κλουξ Κλαν. Των «χριστιανών» με τις κουκούλες και τους φλεγόμενους σταυρούς. Όπως και των νοσταλγών των χριστιανοφασιστικών καθεστώτων του Μεσοπολέμου σε χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, που πολέμησαν στο πλευρό των ναζί, μέχρι τη συντριβή τους από τα αντιστασιακά κινήματα και τον απελευθερωτή Κόκκινο Στρατό.

Την άρνηση της προσφυγικής ιδιότητας του ιδρυτή του χριστιανισμού συνοδεύουν σταθερά οι υλακές «έξω οι ξένοι» και «να κλείσουν τα σύνορα». Τις μέρες ακριβώς που στα κλειστά σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό πεθαίνουν από πείνα και αφυδάτωση, το ένα μετά το άλλο, 7χρονα και 8χρονα παιδιά μεταναστών, κλεισμένα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Τραμπ. Εκεί! Στο τείχος των κλειστών συνόρων, που για την επέκτασή του σε ολόκληρη τη βόρεια Αμερική και την Ευρώπη αγωνίζονται οι υπερασπιστές της «καθαρότητας» του δυτικού κόσμου.

Βέβαια, με εξαίρεση απροκάλυπτους νοσταλγούς του Χίτλερ και των Άουσβιτς, οι έξαλλοι ανησυχούντες από την παρουσία μεταναστών και προσφύγων δεν αναφέρονται σε φυλετικές καθαρότητες. Αν τους πεις κάτι τέτοιο, θα πουν ότι οι ίδιοι δεν είναι ρατσιστές. Αυτοί, απλώς, αναγνωρίζοντας τις πολιτιστικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ της χριστιανικής Δύσης και της μουσουλμανικής Ανατολής (ή των λευκών αγγλοσαξονικών ΗΠΑ και των μελαμψών ισπανόφωνων της Λατινικής Αμερικής), το ζήτημα της αδυναμίας συνύπαρξης επισημαίνουν. Και τον κίνδυνο αλλοίωσης του δυτικού πολιτισμού από τους ξένους, τους διαφορετικούς.

Πρόκειται για τη σύγχρονη έκφραση του ρατσισμού, ως συνέπεια της απέχθειας της τεράστιας πλειονότητας των Ευρωπαίων και των Αμερικανών προς τις ναζιστικές φυλετικές θεωρίες, μετά από τη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο διαχωρισμός μεταξύ ανώτερης και κατώτερων φυλών αντικαταστάθηκε από τον πολιτιστικό και πολιτισμικό διαχωρισμό, που βασίζεται στην άποψη ότι υπάρχουν πολιτισμικά σύνολα (λαοί) που θα ήταν αδύνατο να συνυπάρξουν μεταξύ τους.

Η θεωρία αυτή, που την πατρότητά της διεκδικεί, ήδη από τη δεκαετία του 1980, ο θεωρητικός της γαλλικής Ακροδεξιάς Αλαίν Ντε Μπενουά (βιβλία του μπορεί να βρει κανείς μεταφρασμένα από τις ναζιστικές εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις»), γνωστή ως «διαφορικός ρατσισμός», επαναφέρει τον ρατσισμό από το παράθυρο με νέα μορφή. Κάνοντάς τον θελκτικό ακόμη και σε καλών προθέσεων ανθρώπους, που ανησυχούν μήπως μέσω της μετανάστευσης προωθείται κάποιο σχέδιο εξαφάνισης των τοπικών και εθνικών ιδιαιτεροτήτων, προς όφελος μιας εφιαλτικής ομοιομορφίας στο πλαίσιο της «παγκοσμιοποίησης».

Όπως σε κάθε περίπτωση κατευθυνόμενης κινδυνολογίας, έτσι κι εδώ, η πραγματικότητα παραβλέπεται ή εμφανίζεται παραλλαγμένη. Γιατί θα ήταν ανόητο και το να ρωτήσεις ακόμη αν θα υπήρχαν ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ., χωρίς μετανάστευση ή αν χωρίς αυτήν θα είχε υπάρξει η μεταπολεμική ανάπτυξη των χωρών της δυτικής Ευρώπης. Και φυσικά, κατά πόσο αλλοίωσαν τα ιδιαίτερα πολιτιστικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά των Γάλλων, των Βέλγων ή των Γερμανών, τα δεκάδες εκατομμύρια των μεταναστών που ζουν εκεί επί δεκαετίες.

Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι οι όποιες μεγάλες πολιτιστικές και πολιτισμικές αλλαγές έχουν επέλθει στις χώρες αυτές (όπως και στη δική μας, άλλωστε) έχουν προέλευση... αμερικανική! Αλλά, καθώς βόρεια Αμερική και Ευρώπη εκλαμβάνονται ως ένα πολιτισμικό όλο, ας πάει και το παλιάμπελο!

Η αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική υστερία, δυστυχώς, δεν έχει χαρακτήρα φιλολογικό. Εκδηλώνεται και με προτάσεις που οι συνέπειες ενδεχόμενης υλοποίησής τους προκαλούν ανατριχίλα.

Το «έξω οι ξένοι» των ναζιστικών συμμοριών και το «κλείστε τα σύνορα» που ακούγεται κι από κόσμο που δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς σημαίνει κάτι τέτοιο, έχουν ως βάση το παραμύθι ότι δήθεν η Ευρώπη έχει κατακλυστεί από μετανάστες που αυξάνονται ραγδαία, καθώς βρίσκουν ανοιχτά τα σύνορα και περνάνε.

Πρόκειται για μια τρομακτική αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Σαν να μην έχουν ακούσει ποτέ αυτοί οι άνθρωποι για τις χιλιάδες των απελπισμένων που πνίγονται κάθε χρόνο στα νερά της Μεσογείου, ακριβώς λόγω των κλειστών συνόρων. Ούτε για τις εκατοντάδες χιλιάδες που κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτά των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Και φυσικά, σαν να μην ξέρουν τίποτα για τις εκατοντάδες αυτών που χάνουν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τον Έβρο. Για ποιο κλείσιμο συνόρων κάνουν λόγο;

Και με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα, τι ακριβώς σημαίνει το «κλείστε τα σύνορα»; Σίγουρα, ακόμη μεγαλύτερη αστυνόμευση, ακόμη μεγαλύτερη βία, ακόμη πιο πολλοί πνιγμένοι. Γιατί θα ήταν ανόητος όποιος πιστεύει πως ο απελπισμένος θα σκεφτεί απαγορεύσεις και λιμενικά και φράχτες. Όπως φεύγει τώρα απελπισμένος, έτσι θα φεύγει και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Το βέβαιο είναι πως οι πρώτοι απ' όλους που δεν θα ήθελαν ν' αφήσουν τον τόπο τους για να πάνε κάπου αλλού, όπου ξέρουν πως θα αντιμετωπίσουν και το μίσος από μερίδα του πληθυσμού, είναι οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες. Εμείς οι Έλληνες το ξέρουμε πολύ καλά. Και γι' αυτό έχουν αναδειχθεί σε κλασικά τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη για την ξενιτιά.

Όπως είναι βέβαιο ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης ο ξένος, που μέχρι χθες θεωρούνταν από όλους απαραίτητος για τη δημιουργία όρων ευημερίας για όλους, σήμερα μπορεί να είναι και ανεπιθύμητος.

Βέβαιο είναι, όμως, και ότι για να σταματήσει ο μαζικός ξεριζωμός -που δεν σταματάει με απαγορεύσεις και πολυβόλα- βασική προϋπόθεση είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων εκείνων των χωρών που εγκαταλείπουν οι απελπισμένοι. Και τα οποία συνοψίζονται σε δύο λέξεις: πόλεμος και εξαθλίωση. Κι αυτές μπορούν να εκφραστούν με μία μόνο λέξη: ιμπεριαλισμός.

Η αντιμετώπιση του ζητήματος της μετανάστευσης και της προσφυγιάς συνδέεται άμεσα με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που προκαλούν τους πολέμους και ενάντια στη συνέχιση της καταλήστευσης των φτωχών χωρών του πλανήτη από τα διεθνή καπιταλιστικά-ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα εντάσσεται και η αντίθεση στις συμφωνίες τύπου Δουβλίνου ή Ε.Ε.-Τουρκίας, ο τερματισμός της χρησιμοποίησης των χωρών της Μεσογείου ως στρατοπέδων συγκέντρωσης για να μην ενοχλείται ο πλούσιος Βορράς, η ανάληψη των ευθυνών των ιμπεριαλιστικών χωρών για τα προβλήματα που προκαλεί η πολιτική τους σ' ολόκληρο τον πλανήτη.

Η άλλη λύση, αυτή που προτείνει η αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική υστερία, είναι τα πολυβόλα. Με στόχο τώρα τους ξεριζωμένους και αύριο και τους λαούς των χωρών που θα τα στήσουν.

© 2017 Το Κοινωνικό-πολιτικό blog . Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode Cookies
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε