ΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΙ ΕΙΣΒΟΛΕΣ.
Στο σύντομο σημερινό άρθρο θα ασχοληθούμε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ας ξεκινήσουμε προσπαθώντας να διαπραγματευτούμε το θέμα αν όλες οι εισβολές είναι άδικες και πως πρέπει να βλέπουμε τους πολέμους, από ποιά οπτική γωνία.
Η εισβολή του Βιετνάμ στην Καμπότζη* και η ανατροπή των Χμέρ θα πρέπει να θεωρηθεί μία ενέργεια προοδευτική και δίκαιη γιατί γλύτωσε τον λαό της Καμπότζης από την περαιτέρω γενοκτονία.
Αντίθετα η επέμβαση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ήταν μία πράξη άδικη από μία ιμπεριαλιστική χώρα.
Όπως και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας** από την Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Φυσικά είναι περιττό να αναφερθούμε αναλυτικά στις ωμές και ανήθικες επεμβάσεις των δυτικών χωρών, των χωρών της δημοκρατίας και ελευθερίας σε τρίτες χώρες, κάθε πολίτης που διαβάζει ιστορία και δεν έχει συμφέροντα αντιλαμβάνεται την επιθετικότητα αυτών των χωρών.
Η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί;
Θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε σαν ωμή, άδικη επέμβαση σε ξένο κράτος αν η Ουκρανία τηρούσε την συμφωνία του Μίνσκ και διατηρούσε την ουδετερότητα της όπως είχε εκφραστεί παλαιότερα στο σύνταγμα της από την στιγμή όμως πού αρνιόταν να εφαρμόσει αυτή την συμφωνία και μέσω των νεοναζιστικών ομάδων διατηρούσε ένα εμφύλιο πόλεμο στο Ντονέτσκ, παράλληλα είχε δεσμευτεί για την είσοδο της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή ένωση και στο ΝΑΤΟ στην ουσία μετατρεπόταν σε μία επιθετική χώρα εναντίον της Ρωσίας.
Ποιος μπορεί να φανταστεί τι θα έκανε σήμερα η Αμερική αν η Ρωσία εγκαθιστούσε πυραύλους πχ. στην Κούβα αν και ζήσαμε την κρίση της Κούβας που λίγο έλειψε να καταλήξει σε πυρηνικό πόλεμο.
Και επειδή η Ρωσία είναι μία πολύπαθη χώρα πού έχει πληρώσει πολύ ακριβό τίμημα από διάφορες επεμβάσεις Ναπολέοντας, Χίτλερ δεν θα μπορούσε ποτέ να ανεχτεί να είναι ευάλωτη και άοπλη απέναντι σε επιθετικούς συνασπισμούς όπως το ΝΑΤΟ που θα γέμιζε την Ουκρανία από επιθετικούς πυρηνικούς πυραύλους και δεν θα μπορούσε να τους αναχαιτίσει και να ανταποδώσει τα πλήγματα.
Εδώ είναι η ουσία του προβλήματος, όχι οι ανταγωνισμοί όπως διατείνονται διάφορες αριστερές απόψεις.
Οι ανταγωνισμοί ωφέλησαν την Ρωσία στο να μπορέσει να ανασυγκροτηθεί και να βάλει κόκκινες γραμμές απέναντι της επιθετικότητας της δύσης.
Η προσπάθεια του στραγγαλισμού της Ρωσίας από τις ΗΠΑ που χρησιμοποιούν αποικιοκρατικές μεθόδους χρησιμοποιώντας την Ουκρανία σαν την Ιφιγένεια και προσπαθώντας μέχρι την τελευταία στιγμή να κάνουν πόλεμο φθοράς στην Ρωσία στο τέλος θα έχουν <<δέσει>> την ευρωπαϊκή τους αποικία και αποβάλλει ένα ανταγωνιστή από τις χώρες επιρροής των δυτικών δυνάμεων.
Έτσι τους πολέμους θα πρέπει να τους βλέπουμε όχι απαραίτητα στο ποιος είναι ο εισβολέας.
Τέλος θα κατακρίνουμε την άποψη των αριστερών του τσουβαλιάσματος που κρύβει σκοπιμότητες και νωχέλεια του πνεύματος, καπιταλιστική χώρα η Ρωσία, καπιταλιστική και η Αμερική άρα φταίνε και οι δύο ας βάλουμε μέσα και την Ουκρανία λόγω των νεοναζί κλπ.
Με αυτό τον τρόπο κατακρίνουμε και τις 3 χώρες και έτσι ανάλαφρα, ελαφρά το πνεύμα καθαρίζουμε.
¨Όσο για την αναγκαιότητα της προσήλωσης της χώρας μας στην αυστηρή ουδετερότητα δεν νομίζω ότι χρειάζεται καμία ιδιαίτερη επισήμανση.
* Απόρρητα έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν στη Γερμανία αποκαλύπτουν σχέδια για τη διάλυση της τότε Γιουγκοσλαβίας και την προοπτική δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας από το 1991...
https://www.in.gr/2022/02/06/politics/apokalyptika-eggrafa-apo-1991-syzitouse-germania-dialysi-giougkoslavias-kai-megali-alvania/
Η Γερμανία υποδαύλισε και αναζωπύρωσε τους εθνικισμούς στα Βαλκάνια από τις αρχές της δεκαετίας του 90 και οδήγησε στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας.
** Το 1979, το Βιετνάμ εισέβαλε στη Καμπούτσεα, ανατρέποντάς τους.
Ερυθροί Χμερ (γαλλικά: Khmers rouges) ονομάζονταν οι οπαδοί του κομμουνιστικού κόμματος της Καμπούτσεα, στην Καμπότζη.
Ο ηγέτης των Χμέρ Πολ Ποτ, πίστευε ότι για να επιτευχθεί πραγματική κοινωνική επανάσταση στην Καμπότζη, ήταν απαραίτητο ολόκληρη η χώρα να επιστρέψει σε μια αγροτική οικονομία, στην οποία δεν θα είχαν θέση η βιομηχανία, οι χρηματικές συναλλαγές, οι πόλεις και η μόρφωση.
Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα του πανεπιστημίου του Γέιλ σε 20.000 ομαδικούς τάφους, τουλάχιστον 1.386.734 άτομα εκτελέστηκαν,[5] ενώ μαζί με θανάτους από άλλες αιτίες, όπως υποσιτισμός και ασθένειες, φτάνουν τους 1,7 εκατομμύρια θανάτους, που αντιπροσώπευε το 21 % του πληθυσμού της χώρας.