Πετυχαίνοντας το ακατόρθωτο.

Μείωση της ανεργίας αλλά και συνολική αύξηση στο διηνεκές της φτώχειας.

Μέχρι τώρα ξέραμε και θεωρούσαμε λογικό η μείωση της ανεργίας να επιτυγχάνετε από μια αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας της κοινωνίας μας. Σε περιόδους οικονομικής ανάκαμψης ο αριθμός των ανέργων να μειώνεται γιατί αυξάνεται η απασχόληση, ενώ σε περιόδους ύφεσης να παρατηρείται το αντίθετο. Έτσι αποτυπωνόταν στην μνήμη μας σαν θετικό στοιχείο .

Οι εποχές άλλαξαν όμως μέσα από την σύγχυση των δεικτών και των δημοσκοπήσεων μπορούμε να μαγειρεύουμε τα προπαγανδιστικά εργαλεία αποβλάκωσης του μαζάνθρωπου-καταναλωτή νεοέλληνα.

Ας πάρουμε αυτόν τον περίφημο δείκτη ανεργίας.

Τι μας χρειάζεται ;

Για τον λαό δείχνει τον βαθμό εξαθλίωσης του. Μην έχοντας άλλη πηγή εισοδήματος εκτός της εργασίας του το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού.

Έτσι η κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να εξωραΐζει αυτόν τον δείκτη προκειμένου να διώχνει το φάντασμα πού πλανιέται πάνω από τον λαό δημιουργώντας του ψυχοφθόρο άγχος, για να δείχνει πόσο φιλολαϊκή είναι.

Μέχρι πρότινος εργάστηκες μία ώρα; Δεν είσαι άνεργος. Πρό μερικούς μήνες το έκαμαν 70 ώρες το χρόνο.

Δεν χάνουν την κάρτα ανεργίας όσοι κάνουν λίγα μεροκάματα.

Δημοσιευθηκε: 07.03.2017

Με την ίδια τροπολογία δίνεται η δυνατότητα στους εγγεγραμμένους άνεργους στα μητρώα του ΟΑΕΔ να εργασθούν περιστασιακά, χωρίς να καταφεύγουν στη «μαύρη» εργασία για να μην χάσουν την ιδιότητα του άνεργου. Δηλαδή έχουν δικαίωμα να πραγματοποιήσουν ως και 70 ημερομίσθια ανά δωδεκάμηνο.

Τα οφέλη της κάρτας ανεργίας θα μπορούν να έχουν όσοι κάνουν λίγα μεροκάματα μέσα στη διάρκεια του χρόνου μέσω ειδικών προγραμμάτων απασχόλησης στον δημόσιο τομέα.

Αυτό προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Εργασίας που κατατέθηκε στη Βουλή.

Όσοι είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ θα έχουν το περιθώριο να εργάζονται ως και 70 μεροκάματα το χρόνο χωρίς να χάνουν την ιδιότητα του άνεργου.

https://www.newsit.gr/ellada/den-xanoyn-tin-karta-anergias-osoi-kanoyn-liga-merokamata/1050849/ .

Διαβάζοντας αυτό το άρθρο τι παράλληλο συμπέρασμα βγάζετε ; Μήπως ότι όλες οι κυβερνήσεις έσπρωχναν και σπρώχνουν τους ανέργους στην παραοικονομία;

Απογοητεύτηκες γιατί δεν βρίσκεις δουλειά μέσω του ΟΑΕΔ και σταμάτησες να ανανεώνεις την κάρτα εργασίας; δεν είσαι άνεργος.

Πότε έγινε σοβαρή έρευνα από την οποιαδήποτε κυβέρνηση για την ανεργία ;

Ή έστω μία παραπλήσια της απογραφής πληθυσμού για την εξαγωγή επιστημονικών συμπερασμάτων; ποτέ. Το θέμα είναι πολιτικό , τα μικροσυμφέροντα , τα κομματικά συμφέροντα, η εξυπηρέτηση της άρχουσας τάξης για την κερδοφορία της από τα πολιτικά μας κόμματα δεν επιτρέπει την ανακίνηση τόσο σοβαρών προβλημάτων.

Άς δούμε και μία δημοσκόπηση για το πόσοι τα βγάζουν πέρα οικονομικώς.

Έρευνα ΠΑΜΑΚ: Ένας στους δέκα Έλληνες δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά

Με πολύ μεγάλες δυσκολίες τα βγάζει πέρα σχεδόν το 50% των Ελλήνων πολιτών, ενώ ένας στους 10 Έλληνες δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, σύμφωνα με την έρευνα του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Τον Δεκέμβριο του 2017 το 9,5% του συνόλου, απαντά πως δεν τα βγάζει πέρα. Το ποσοστό παρουσιάζει άνοδο ύψους 1,5 μονάδας σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα και παραμένει σταθερό σε σχέση με 12 μήνες πριν.

Σχεδόν 5 στους 10 είναι εκείνοι που δηλώνουν πως τα βγάζουν πέρα με πολύ μεγάλες δυσκολίες. Ο αριθμός παραμένει σταθερός σε σύγκριση με τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους και παρουσιάζει πτώση της τάξεως του 1,5% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2016.

Το 37,5% των ερωτηθέντων αναφέρει πως τα βγάζει πέρα αλλά δε μένουν και πολλά στην άκρη. Ο αριθμός παραμένει σταθερός σε σύγκριση με τη μέτρηση που πραγματοποιήθηκε 12 μήνες πριν, αλλά σημειώνει πτώση ύψους 2,5 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με την έρευνα του Νοεμβρίου του 2017.

Τέλος, κάτω από ένας στους δέκα δηλώνει πως είναι άνετα οικονομικά. Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό παραμένει σταθερό στο 6,5% σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα, αλλά αυξάνεται κατά 1 ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με ένα χρόνο πριν (Δεκέμβριος 2016 - 5,5%).

Δείτε τα αποτελέσματα της έρευνας:

Πηγή: ΠΑΜΑΚ

Από δώ βλέπουμε ότι μόνο ένα 9,5% δεν τα βγάζει πέρα, οπότε μην φωνάζουμε καλά είμαστε στο σύνολο.

Έλα όμως πού από άλλο άρθρο βλέπουμε ότι: Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ένας στους δύο φορολογούμενους βρίσκεται πλέον στα μαύρα κατάστιχα της Εφορίας.

Στην τεράστια λίστα των οφειλετών προστέθηκαν τον Σεπτέμβριο άλλοι 410.322 φορολογούμενοι που άφησαν απλήρωτους τους φορο-λογαριασμούς ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο σε 4.267.408, από 3.857.086 που ήταν στο τέλος Αυγούστου. Αριθμός - ρεκόρ από την αρχή του έτους!

Σύμφωνα με την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», στο κόκκινο βρίσκεται και ο αριθμός των οφειλετών που απειλούνται με κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων, μισθών, συντάξεων και περιουσιακών στοιχείων. Στο τέλος Σεπτεμβρίου έφθασαν τα 1.724.708 άτομα από 1.652.508 που ήταν τον Αύγουστο καταγράφοντας αύξηση 72.700.

https://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/835096/oi-misoi-ellines-xrostoyn-stin-eforia

Εκτός του, αν τα βγάζεις πέρα, μπορεί να σημαίνει ότι δεν έχει σημασία αν χρωστάς στην Εφορία.

Έτσι για να δούμε τον ρόλο των πανεπιστημιακών επιστημόνων μας.

Και ερχόμαστε στην μείωση της ανεργίας αλλά και στην αύξηση της φτώχειας. Πώς πετυχαίνετε αυτό ; με την απόλυση , συνταξιοδότηση κλπ. σταθερών θέσεων εργασίας με μερικής απασχόλησης.

Παρακάτω ένα άρθρο με στοιχεία για να δούμε πως πετυχαίνει η κυβέρνησή μας, με ένα σπάρο δύο τρυγόνια.

14 Σεπτεμβρίου 2017 14:17    Αμέλια Αναστασάκη

Αποκαλυπτική μελέτη: Αύξηση... απασχολησιμότητας με παρτ-ταιμ θέσεις εργασίας!

ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: «ΧΑΝΟΝΤΑΙ» ΔΥΟ 8ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΡΙΑ 6ΩΡΑ!

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει ο Όμιλος για τα Κοινωνικά και Εργασιακά Δικαιώματα (ΟΚΕΔ), οι επιχειρήσεις «ανακυκλώνουν» υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης μετατρέποντας τις συμβάσεις αορίστου χρόνου σε ατομικές και σε ευέλικτες θέσεις απασχόλησης.

Μετά από 10 χρόνια ύφεσης, αποπληθωρισμού και ανεργίας φέτος οι «δείκτες» παρουσιάζουν μια κάποια βελτίωση. Πολλοί υποστηρίζουν ότι «και μικρή είναι η τόνωση» (των «δεικτών») στο βαθμό που υποχώρησε σε αυτό το επίπεδο η οικονομία από το 2008 και μετά. Άλλοι αποδίδουν τη βελτίωση στους... φόρους (πληθωριστικές πιέσεις), ορισμένοι στις επικείμενους πλειστηριασμούς (που υποχρέωναν ορισμένες ιδιοκτήτες σε ρευστοποιήσεις).

Επίσης είναι πολλοί που πίσω από την αναιμική ανάκαμψη εντοπίζουν την «επιχειρηματικότητα της ανάγκης» με την λειτουργία πολλών καφέ και ταχυφαγείων. Χώροι έντασης εργασίας και πλήρους απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων ωστόσο. Εδώ ίσως βρίσκεται και το μυστικό της αύξησης της απασχολησιμότητας (και όχι της αύξησης τη απασχόλησης και της μείωσης της ανεργίας όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση).

Όντως οι δείκτες απασχόλησης της Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) δείχνουν ότι η ανεργία έχει όντως υποχωρήσει. Από το 26,65% το α' τρίμηνο του 2015, την περίοδο που ανέλαβε η σημερινή κυβέρνηση, στο 24,9% το αντίστοιχο διάστημα το 2016 και στο 23,35% το διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου 2017. Άρα η ανεργία μειώθηκε; Ή, μήπως αυξήθηκε η απασχολησιμότητα; Αναλύοντας τα στοιχεία (πάλι) της ΕΛΣΤΑΤ διαπιστώνουμε ότι:

1. Κατ' αρχάς μειώθηκε σε αυτή τη διετία ο ενεργός πληθυσμός. Το 2016 εργαζόταν ή αναζητούσαν εργασία 4.801,4 χιλιάδες πολίτες. Το 2017 αυτός ο αριθμός έπεσε στις 4.774 χιλιάδες ανθρώπους. Δηλαδή είχαμε μείωση του ενεργού δυναμικού κατά 7.400 άτομα. Εξέλιξη που αποδίδεται στην απογοήτευση των μακροχρόνιων ανέργων που σταμάτησαν να αναζητούν εργασία και τις αυξημένες συνταξιοδοτήσεις (λόγω αύξησης των ορίων ηλικίας τον Αύγουστο του 2015 -γ' μνημόνιο- και τις μειώσεις των συντάξεων με την α' αξιολόγηση του γ' μνημονίου τον Μάιο του 2016 και τον νόμο 4387/16).

2. Πέρυσι (το διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου) η απασχόληση, γενικά, αυξήθηκε από 3.606,3 χιλιάδες το α' τρίμηνο του 2016 στις 3.659,3 χιλιάδες. Δηλαδή προστέθηκαν επιπλέον 53.000 θέσεις απασχόλησης. Οι εργαζόμενοι όμως οι οποίοι απασχολούνται έως 34 ώρες τη εβδομάδα ήταν 975.900 άτομα το α' τρίμηνο του 2016 και φέτος αυξήθηκαν στο 1.012.000 άτομα. Δηλαδή η συνολική απασχόληση (θετικές ροές) αυξήθηκε κατά 53.000 άτομα και οι θέσεις μερικής απασχόλησης και παρτ τάιμ αυξήθηκαν κατά 36.100 άτομα. Άρα, το 66% των νέων εισροών στην αγορά εργασίας, 2 στις 3 καθαρές θέσεις εργασίας είναι μερικής απασχόλησης ή διαλείπουσας εργασίας κάτω των 35 ωρών την εβδομάδα.

3. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν -σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη»- το α' τρίμηνο του 2015 (απολύσεις, συνταξιοδοτήσεις, οικειοθελείς αποχωρήσεις) ήταν 401.715 (και αναπληρωθήκαν από 435.553 νέες προσλήψεις, άρα υπάρχει θετικό ισοζύγιο 33.635) έναντι 377.876 απωλειών (απολύσεις, συνταξιοδοτήσεις κ.λπ) το 2016, σημαίνει ότι φέτος οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα προχώρησαν σε μια πιο βαθιά ανανέωση του εργατικού δυναμικού. Και, ως γνωστόν (στοιχεία από «Εργάνη»), το 2017 οι προσλήψεις ήταν σε ποσοστό 53% ευέλικτης απασχόλησης (40% μερική απασχόληση και 13% η διαλείπουσα τον περασμένο Αύγουστο του 2017).

4. Κατά συνέπεια, οι επιχειρήσεις «ανακυκλώνουν» υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης μετατρέποντας τις συμβάσεις αορίστου χρόνου σε ατομικές και σε ευέλικτες θέσεις απασχόλησης (11,5 % του υφισταμένου προσωπικού το 2016 απασχολούνταν με μερική απασχόληση από 4,5% το 2007). Και τους αντικαθιστούν με νέους: α/ χαμηλόμισθους και με λιγότερες ώρες εργασίας και β/ τους δε συνταξιοδοτούμενους αντικαθιστούν με παρτ τάιμ. Και όταν «χάνονται» δύο 8ωρα, αυτά καλύπτονται είτε από τέσσερα 4ωρα ή, έστω, τρία 6ωρα...

Δηλαδή, ναι μεν η ανεργία μειώθηκε σαν ποσοστό αλλά, έχουμε περισσότερους εργαζόμενους με μερική απασχόληση και διαλείπουσα εργασία και με χαμηλότερους μισθούς σε βάρος όσων εργαζόταν με 8ωρο ημερησίως. Άρα, ο συνολικός όγκος εργασίας δεν αυξήθηκε και οι πραγματικές αμοιβές δεν έμειναν ανέπαφες. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα κάτι που θα ενίσχυε την κατανάλωση, θα αύξανε την (εγχώρια) παραγωγή, θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, θα πυροδοτούσε την ανάπτυξη και θα ενίσχυε με υγιείς πόρους το ασφαλιστικό.

Read more: https://www.newsbomb.gr/oikonomia/ergasia/story/820980/apokalyptiki-meleti-ayxisi-apasxolisimotitas-me-part-taim-theseis-ergasias#ixzz52jY1tL00

Και ένα άρθρο με τι προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση μας με την παροχή ελεημοσύνης-επιδομάτων.

ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΠΑΡΟΧΕΣ και τα επιδόματα! ΓΙΑΤΙ αργούν οι εκλογές...

12/29/2017 11:49:00 π.μ.

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης

Αργούν οι εκλογές, αφού πρώτα πνιγούμε στα επιδόματα!

Ο ελληνικός λαός και τα κόμματά του έχουν εθιστεί σε μια νοοτροπία, περίπου όπως ο σκύλος του Παβλόφ. Μόλις ακούνε και βλέπουν παροχές συμπεραίνουν εκλογές. Ακριβώς όπως τώρα. Μόνο που τώρα υπάρχει μία διαφορά. Το κόμμα που δίνει τις παροχές και που κυβερνάει δεν έχει σκοπό να πάψει να κυβερνάει. Με τις παροχές χτίζει «στρατό» μόνιμο. Όχι περιστασιακό. Και γι αυτό θέλει χρόνο.

Μετά τη Μεταπολίτευση, τα δύο κόμματα που μονοπώλησαν την πολιτική είχαν μια βάση. Με έναν πυρήνα σχετικά σταθερό. Το εκλογικό τους σώμα, οι ψηφοφόροι τους, δεν έπεφτε κάτω από 30% στη χειρότερη περίπτωση. Όλος ο αγώνας δινόταν για να πειστούν οι 10% των παραπάνω ψηφοφόρων που πηγαινοέρχονταν να ψηφίσουν «εμάς» κι' όχι τους « άλλους». Αυτό το 10% έδινε τη νίκη. Και τρεφόταν με το ίδιο φαϊ: Παροχές. Κάθε είδους.

Σήμερα το εκλογικό σκηνικό δεν είναι το ίδιο. Από τα κόμματα που κυβέρνησαν μόνο η ΝΔ έχει μια βάση που είναι σχετικά σταθερή, περί το 30%. Είτε τάξει είτε δεν τάξει. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αυτό το 30% αποτελεί περίπου το 80% της συσπείρωσης του κόμματος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχει ήδη μαζέψει το 80% από τις ψήφους που θα πάρει. Αυτό είναι το μπετόν αρμέ της συντηρητικής παράταξης, όποια πολιτική ή μικροπολιτική κι αν ακολουθεί.

Φυσικά, οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μια στιγμή και όχι μια περίοδο. Αλλά, αν στήσει κανείς αυτί στο δρόμο, στα λεωφορεία, στις καφετέριες, στα μαγαζιά, στον περίγυρό του και στην κοινή λογική μπορεί να συμπληρώσει τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων και να δει μέσα στο μισοσκόταδο.

Ο άλλος πρώην κυβερνήτης, το ΠΑΣΟΚ, έχει περιοριστεί κάτω από το 10%, με όλες τις συνιστώσες του (Ποτάμι και σια). Γιατί; Γιατί ήταν το κατ' εξοχήν κόμμα του ταξίματος και των παροχών στους μικρομεσαίους Έλληνες. Η εμπλοκή του με τη λιτότητα των μνημονίων και με τη δημοσιονομική πειθαρχία το αποξένωσε από την ίδια του τα φύση. Του εκπροσώπου της μικρομεσαίας τάξης, αλλά και της μικροαυθαίρετης, λοβιτουρατζήδικης, κρατικοδίαιτης, μικροαπατεωνίστικης, διαπλεκόμενης, «να περνάμε καλά» Ελλάδας.

Μια κατρακύλα, που ξεκίνησε ήδη από τη διακυβέρνηση Σημίτη και την εμπλοκή του κόμματος με την κεφαλαιοκρατία περισσότερο παρά με τον μικρομεσαίο λαό, με σύνθημα τον εκσυγχρονισμό. Εκσυγχρονίστηκαν τσέπες και τσέπες στελεχών και μεσαζόντων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε λαό. Είχε ένα 3% που αποτελούσε κυρίως τη διανόηση της μεσαίας τάξης και μέρους μεγαλοαστών, με βάση συγκεκριμένα γνωρίσματα: Την ευαισθησία στα δικαιώματα και στους κατατρεγμένους και τις μειοψηφίες. Την αντίδραση στον αυταρχισμό της εξουσίας. Αυτή ήταν η βάση του Συνασπισμού και των συνιστωσών που ενοποιήθηκαν σε κόμμα.

Η απαξίωση του ΠΑΣΟΚ με τη λιτότητα των μνημονίων που εφάρμοζε σαν κυβέρνηση από το 2009 ήδη και την εμπλοκή του με τους δανειστές του ΔΝΤ και της ΕΕ είχε σαν αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του να καταφύγουν στον «συγγενικό» ΣΥΡΙΖΑ, που έταζε αντίσταση και νίκη. Στην πραγματικότητα, οι ψηφοφόροι άκουγαν ότι όλα θα γίνονταν σαν και πριν! Έτσι, το 3% μετατράπηκε σε 12% το 2012 και σε 36,5% τον Ιανουάριο του 2015.

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όμως, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε στρογγυλά 300.000 ψηφοφόρους! Τον εγκατέλειψαν όλοι σχεδόν οι αριστεροί που ήταν το μπετόν αρμέ της εκλογικής του βάσης. Σχεδόν όλοι. Τι του έχει απομείνει; Σύμφωνα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ένα έως 25%, αλλά...

...αλλά, αυτό το 25% δεν αποτελείται από αριστερούς πια. Αποτελείται κυρίως από πρώην πασόκους , όχι με την έννοια του κομματικού ΠΑΣΟΚ, όσο με τη νοοτροπία ΠΑΣΟΚ. Δημόσιο, ταξίματα, επιδόματα, χαρίσματα, διαπλοκή και μια ευκαιρία «να τρουπώσουμε».

Ο κ Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος υπερφιλόδοξος. Ονειρεύεται τον εαυτό του ηγέτη πέρα και από τα όρια της Ελλάδας. Η Ελλάδα τον στενεύει. Οι κινήσεις του, οι επαφές του και η ρητορική του είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Θέλει να ξεπεράσει τον Ανδρέα και τον Καραμανλή. Και ξέρει καλύτερα από τον καθέναν ότι για να τα πετύχει αυτά πρέπει να γίνει ΗΓΕΤΗΣ. Ηγέτης δε γίνεσαι με 25%. Ούτε γίνεσαι άμα χάσεις εκλογές.

Όσοι βλέπουν εκλογές δεν βλέπουν αυτούς που κρατάνε στο χέρι τους τη διεξαγωγή των εκλογών. Δηλαδή τον πρωθυπουργό και τον στενό του κύκλο. Οι οποίοι δεν θέλουν εκλογές που θα τις χάσουν. Δεν έχουν σκοπό να χάσουν και να εγκαταλείψουν την εξουσία.

Για να κερδίσουν χρειάζονται ψήφους. Σίγουρες. Όχι περιστασιακές που δεν τις ελέγχουν. Ρεύμα λαϊκό. Το λαϊκό ρεύμα θέλει χτίσιμο. Θέλει συνείδηση. Και η συνείδηση χτίζεται με την επανάληψη. Πέρυσι μοίρασαν ψίχουλα, τη λεγόμενη 13η σύνταξη. Φέτος, μοίρασαν μέρισμα, λαχνούς, αναδρομικά σε περσινά επιδόματα θέρμανσης, επιδόματα σε νησιώτες και σε άνεργους νέους. Πόσοι απ αυτούς θα τα πάρουν; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να ακούγεται! Να γίνεται Προπαγάνδα. Κι όσοι τα πάρουν να το λένε και στους διπλανούς τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, βρίσκεται μπροστά σε μια ζοφερή γι αυτόν πραγματικότητα. Από την πρώτη του 2018 μειώνονται μισθοί, συντάξεις, επιδόματα. Αυξάνονται φόροι, έμμεσοι και άμεσοι. Αγριεύουν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί. Η ανάμνηση των επιδομάτων των Χριστουγέννων θα εξαφανιστεί σύντομα. Εκτός...

...εκτός αν οι ελεημοσύνες επαναλαμβάνονται! Αν γίνουν καθεστώς. Κι αν πέφτουν σε έναν πληθυσμό που διαρκώς θα γίνεται φτωχότερος. Που θα έχει μεγαλύτερες ανάγκες και για τη μικρότερη παροχή.

Όσοι περιμένουν εκλογές επειδή δίνονται επιδόματα δεν ξέρουν πώς λειτουργεί το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα φτωχοποιεί, μετά επιδοτεί. Μέχρι να γίνουν και τα δύο συνείδηση. Και η φτώχεια και η επιδότηση. Για την ακρίβεια, να γίνει συνείδηση ότι αυτή η κυβέρνηση τα παίρνει μεν, αλλά δίνει κάτι τις πίσω. Ενώ «οι άλλοι» μόνο θα παίρνουν. Έτσι κι αλλιώς τα μνημόνια ισχύουν μέχρι την αποπληρωμή του 75% του χρέους. Γράφε 2050!

«Αν μάλιστα χαλαρώσουν τα μνημόνια από τον Αύγουστο, όπως λέει η κυβέρνηση, θα δίνει ακόμα περισσότερα. Θα δεις.»

Έχει λοιπόν να πουλήσει το παραμύθι της ανεξαρτησίας μετά τον Αύγουστο και το όργιο παροχών του χρόνου τα Χριστούγεννα η κυβέρνηση, προκειμένου να γίνει η παροχή συνείδηση ώστε το 25% να γίνει 30% και να διεκδικεί τη νίκη στις επόμενες εκλογές.

Αν ρωτήσει κανείς τον πρωθυπουργό και το περιβάλλον του πότε θα γίνουν εκλογές, δεν ξέρουν να απαντήσουν. Δεν έχουν αποφασίσει. Ξέρουν όμως τι χρειάζονται για να κάνουν εκλογές: Λαϊκό ρεύμα. Λαό σε ανέχεια για να τον ελεούν, και την ανοχή της ΕΕ. Η οποία βοηθάει όσο μπορεί στην ανέχεια! Χέρι χέρι με τους Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, που ορκίζονται στο όνομα του κ Τσίπρα. Και που δεν έχουν καμιά διάθεση να τον χάσουν από πρωθυπουργό της χώρας.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, σε συνδυασμό και με την απαρέσκεια αυτής της αριστεράς σε κάθε αλλαγή της δικής της εξουσίας με άλλη- άρα και σε εκλογές που μπορεί να τις χάσει- μη βιάζεστε για κάλπες. Έχουμε ακόμα ανηφόρα.

https://www.press-gr.com/2017/12/blog-post_7411.html

Πρέπει να παρατηρηθεί ότι τα επιδόματα εξαγγέλθηκαν ενόψει των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, του κοψίματος του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων ,της εποχής πού οι φορολογούμενοι θα πρέπει να πληρώσουν υπέρογκα ποσά στα ταμεία της κυβέρνησης. Διαίρει και βασίλευε, φτάνει η λαϊκή δυσαρέσκεια να μην γίνει ενιαία . Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλαπλός, να κρατάει σε χαμηλό επίπεδο την αγανάκτηση, κινητοποιήσεις της κοινωνίας και να προσπαθεί να φτιάξει τον «στρατό» του.

 Η πιο πιθανή εποχή εκλογών μπορεί να είναι το φθινόπωρο του 2018 για να μην έρθει αντιμέτωπη με την λαϊκή οργή της μείωσης των συντάξεων από 1-1-2019.

Να πετάξει το μπαλάκι στην επόμενη κυβέρνηση πού και αυτή θα δικαιολογηθεί φορτώνοντας τις ευθύνες στην προηγούμενη.

Το παιχνίδι είναι χιλιοπαιγμένο.

Εδώ ενα άρθρο ακόμα για τα ελληνοτουρκικά.

29.12.2017 / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2001 στις 27-12-2017

Oι «σκοτεινές» σχέσεις με την Τουρκία.

Τον Οκτώβρη του 1991 ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Μάικλ Σωτήρχος, σε απόρρητο τηλεγράφημά του προς το αμερικανικό ΥΠΕΞ έγραφε και προέβλεπε: «Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εξεταζόμενες μέσα από ένα πολιτικό - στρατιωτικό πρίσμα φαίνονται συνήθως "σκοτεινές". (...) Είναι σημαντικό να θυμάται κανείς ότι ένα οικονομικό θέμα - το πετρέλαιο της θάλασσας του Αιγαίου - παραμένει μεταξύ των πλέον πιθανών λόγων ανάφλεξης στις σχέσεις τους στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια». Ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα, τον Γενάρη του 1996, η κρίση των Ιμίων ήρθε να επιβεβαιώσει ότι οι Αμερικανοί πρεσβευτές έχουν εκτός των άλλων και μαντικές ικανότητες...Από εκείνη την εποχή ελάχιστα έχουν αλλάξει σε ό,τι αφορά τις «σκοτεινές» ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και ό,τι έχει αλλάξει, ως αποτέλεσμα της κρίσης των Ιμίων, έχει αλλάξει σε βάρος των ελληνικών δυνατοτήτων και συμφερόντων. Δεν χρειάζεται λοιπόν σήμερα να έχει κανείς τις μαντικές ικανότητες (και την πληροφόρηση) του Αμερικανού πρεσβευτή για να «δει» το άκρως επικίνδυνο μέλλον που διαγράφεται. Αρκεί η παρακολούθηση της επικαιρότητας και η (επί)γνωση των διπλωματικών δεδομένων που προέκυψαν από την κρίση των Ιμίων.Ας ξεκινήσουμε με την επικαιρότητα:
Καθημερινές κορώνες από το σύνολο των τουρκικών πολιτικών δυνάμεων της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας που «έχει καταλάβει 18 νησιά», κάποια από τα οποία, θα πρέπει να σημειώσουμε, είναι κατοικημένα από Έλληνες.
Δέσμευση μεγάλων περιοχών κατά μήκος (από βορρά προς νότο) όλου του Αιγαίου για ολόκληρο το ερχόμενο έτος για πραγματοποίηση είτε στρατιωτικών ασκήσεων είτε επιστημονικών ερευνών.
Μέχρι τις αρχές Φλεβάρη του 2018 το πρώτο πλοίο γεωτρύπανο της Τουρκίας (Deepsea Metro 2) ξεκινά γεωτρήσεις σε νοτιοανατολικό Αιγαίο, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, βάσει των χαρτών που δημοσίευσε η τουρκική κυβέρνηση και εντός της κυπριακής ΑΟΖ, στα δυτικά του νησιού.
Ήδη από τον Απρίλιο του 2017 η Τουρκία διεξάγει σεισμικές έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη Μεσόγειο, χρησιμοποιώντας το πλοίο Barbaros Hayrettin Pasa.
Η περιοχή νότια, νοτιοανατολικά και ανατολικά του συμπλέγματος των νησιών της Μεγίστης (Καστελόριζο) και το οικόπεδο 6 της κυπριακής ΑΟΖ θα είναι οι διακηρυγμένοι βασικοί στόχοι των τουρκικών γεωτρήσεων.Οι συνέπειες της ήττας
Η Ελλάδα, μετά την πικρή γεύση που άφησε πίσω της η κρίση των Ιμίων, θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί ότι οι πόλεμοι δεν κερδίζονται μόνο στο πεδίο της μάχης και ότι κάποιες κρίσιμες μάχες χάνονται χωρίς καν να δοθούν. Η κυρίαρχη (πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά) τάση στη χώρα, ωστόσο, επέλεξε να κρύψει το κεφάλι στην άμμο και να ξεχάσει τι ακριβώς συνέβη την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου του 1996 στις άγνωστες μέχρι τότε βραχονησίδες των Δωδεκανήσων. Οι συνέπειες μιας ήττας όμως ούτε ξεχνιούνται ούτε κρύβονται για πάντα, καθώς έρχεται η στιγμή που οι νικητές σπεύδουν να εισπράξουν...Για παράδειγμα οι - διπλωματικής και στρατιωτικής υφής - εντάσεις γύρω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, οι οποίες συνεχίζονται σχεδόν αδιαλείπτως από τότε μέχρι και σήμερα, υπενθυμίζουν το γραμμάτιο που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη το 1996 προκειμένου να αποφύγει την κλιμάκωση της κρίσης των Ιμίων σε θερμή στρατιωτική αναμέτρηση και την εξέλιξή της σε ελληνοτουρκικό πόλεμο. Η ελληνική κυβέρνηση τότε κατέθεσε εχέγγυα (αποδέχθηκε τις τουρκικές αμφισβητήσεις για την ύπαρξη νησιών, νησίδων και βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία) στην Τουρκία με τριτεγγυητή την Ουάσιγκτον προκειμένου να «αγοράσει» ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό, ευρώ και... ειρήνη.Στην Ελλάδα υπογραμμίζεται το γεγονός ότι οι επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη εκείνες τις δύσκολες μέρες απέτρεψαν τον πόλεμο. Καμία, ωστόσο, ουσιαστική συζήτηση δεν έχει γίνει για το κόστος που κατέβαλε η χώρα γι' αυτήν την αποτροπή. Και κατ' επέκταση δεν έχει γίνει καμία αποτίμηση των κερδών και ζημιών, των συνεπειών δηλαδή εκείνης της κρίσης, προκειμένου με τα νέα δεδομένα να διαμορφωθεί η στρατηγική της χώρας.Αντίθετα, αυτό που με επιμέλεια έγινε ήταν να συγκαλυφθούν η νέα πραγματικότητα και οι συνέπειές της, οι οποίες καταγράφηκαν στην αμερικανικής έμπνευσης Συμφωνία της Μαδρίτης και μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

 Αποδοχή των τουρκικών θέσεων περί γκρίζων ζωνών και ύπαρξης νησιών, βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία.

 Διμερής ελληνοτουρκικός διάλογος για τη διευθέτηση αυτών των ζητημάτων (και όχι μόνο της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, όπως στρουθοκαμηλίζοντας ισχυρίζεται ακόμη η ελληνική πλευρά).

 Ανάθεση στις αμερικανικές δυνάμεις ρόλου παρατηρητή - διαιτητή για την τήρηση της συμφωνίας που απαγορεύει σε Ελλάδα και Τουρκία δραστηριότητες σε νησίδες μέχρι να διευκρινιστεί η κυριαρχία τους.

Με πιο απλά λόγια, η Ελλάδα απέφυγε μια σύγκρουση αγοράζοντας χρόνο, μέσα στον οποίο εξελίσσεται η συζήτηση επί κυριαρχικών δικαιωμάτων της.

Το πώς εκμεταλλεύτηκε αυτόν τον χρόνο όλοι το γνωρίζουμε σήμερα: Αναζήτησε την προστασία στη ζώνη του ευρώ, κατέβαλε ασύλληπτους πόρους σε εξοπλισμούς και φανφάρες (Ολυμπιακοί Αγώνες) και φούσκωσε με δανεικό αέρα παριστάνοντας την ισχυρή Ελλάδα, μέχρι που εμφανίστηκε η ώρα της... κρίσης και η πραγματικότητα, την οποία ακόμη το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να δει κατά πρόσωπο. Αν και δεν θα έπρεπε καθώς η Τουρκία ουδέποτε έκρυψε τις θέσεις της.

Το «πρόβλημα του Αιγαίου»
Το 2001 ο αντιστράτηγος Αττίλα Ατές, διοικητής των Τουρκικών Πολεμικών Ακαδημιών, γράφει: «Το έγγραφο αυτό που προετοιμάστηκε από την Ακαδημία του Πολεμικού Ναυτικού έχει διατεθεί για χρήση με στόχο οι εργασίες που θα γίνουν σχετικά με τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου στο άμεσο μέλλον να θεμελιωθούν πάνω σε επιστημονικές βάσεις και αλήθειες». Το εν λόγω έγγραφο (για την ακρίβεια είναι μια εμπεριστατωμένη παρουσίαση, σε 150 σελίδες, των τουρκικών απόψεων για το πρόβλημα του Αιγαίου), καθώς και το βιβλίο που εκδόθηκε το 1998 από το Ανώτατο Ίδρυμα Κουλτούρας Γλώσσας και Ιστορίας Ατατούρκ, με τίτλο «Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο, τα νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας» αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής που ακολουθεί η Αγκυρα έναντι της Ελλάδας. Η πολιτική - και όχι νομική - προσέγγιση της Τουρκίας γίνεται εμφανής από τις πρώτες λέξεις στον πρόλογο του Αττίλα Ατές:
«Καμία νομική αντίληψη και κανόνας δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της Τουρκίας στα χωρικά της ύδατα και την απομόνωσή της από τη θάλασσα που επί εκατοντάδες χρόνια χρησιμοποιούσε μόνη της και με την οποία έχει άρρηκτους δεσμούς γεωγραφικής, ιστορικής, οικονομικής, κοινωνικής υφής και δεσμούς ασφάλειας. Το γεγονός ότι στο Αιγαίο, που είναι μια ημίκλειστη θάλασσα, με πολλά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που ανήκουν στην Ελλάδα να βρίσκονται πολύ κοντά στην ηπειρωτική Τουρκία και ότι πολλά νησιά βρίσκονται σε καθεστώς "διαφιλονικούμενης νήσου" έχουν μετατρέψει το πρόβλημα του Αιγαίου σε μια από τις πιο σημαντικές τρέχουσες πιθανές εστίες σύγκρουσης στις θάλασσες του κόσμου».
Στο «έγγραφο Ατές» παρουσιάζεται κατάλογος με το σύμπλεγμα των 46 νησιών Mentese. Από αυτά τα νησιά, σύμφωνα με την τουρκική άποψη, δεκατέσσερα (στην περιοχή των Δωδεκανήσων) δόθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947). Τα υπόλοιπα - σύμφωνα με την τουρκική άποψη - παρανόμως κατέχονται από την Ελλάδα.Ενδιαφέρον έχει ότι, ανάμεσα στα νησιά που «παρανόμως» κατέχει η Ελλάδα, η Τουρκία συμπεριλαμβάνει και τα: Αρκοί, Φαρμακονήσι, Ψέριμος, Γυαλί, τα οποία κατοικούνται από Έλληνες προφανώς. Επίσης στο εν λόγω έγγραφο / βιβλίο αμφισβητείται ονομαστικά η ελληνική κυριαρχία επί των νησίδων Γάιδαρος, Καλόλιμνος, «επί των 12 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων Νότια της Αστυπάλαιας και 23 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων που βρίσκονται βορειοανατολικά της Κρήτης».
Με άλλα λόγια, καλά ξεμπερδέματα...