Πάλι για την Βενεζουέλα.

Από το τελευταίο άρθρο διαβάζουμε.

...η έκθεση του εμπειρογνώμονα των ΟΗΕ που επισκέφθηκε τη Βενεζουέλα το 2017, τουAlfred De Zayas (για τον οποίο δεν έχετε ακούσει ποτέ, αλλά περιέχει πολλά από τα προαναφερόμενα στοιχεία), προτείνει την παραπομπή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται στη Βενεζουέλα μετά το 2015.»

Αυτά για τους έλληνες και ελληνίδες πολιτικούς που προσπαθούν να αποδείξουν κάθε μέρα πόσο καλά παιδιά είναι και πού δίνουν καθημερινές εξετάσεις δουλοφροσύνης στην αμερικανική πρεσβεία.

50 αλήθειες για τη Μπολιβαριανή επανάσταση

του Salim Lamrani.

Ο πρόεδρος Ούγκο Τσάβες που απεβίωσε στις 5 Μάρτη του 2013 από καρκίνο σε ηλικία 58 ετών, σημάδεψε για πάντα την ιστορία τηςΒενεζουέλας και της Λατινικής Αμερικής.

1.Ποτέ στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής, ένας πολιτικός ηγέτης δεν είχε τόσο αδιαμφισβήτητη δημοκρατική νομιμότητα. Από την άνοδο του στην εξουσία το 1999, στη Βενεζουέλα πραγματοποιήθηκαν 16 εκλογικές αναμετρήσεις. Ο ΟύγκοΤσάβες κέρδισε τις 15 από αυτές, η τελευταία των οποίων ήταν στις 7 Οκτωβρίου 2012. Πάντοτε κέρδιζε τους αντιπάλους του με μια διαφορά 10μέ 20 ποσοστιαίων μονάδων

2.Ολοι οι διεθνείς θεσμοί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών, περνώντας από την Ένωση των Εθνών της Λατινικής Αμερικής και από το κέντρο Κάρτερ, συμφώνησαν ομόφωνα στην αναγνώριση της διαφάνειας των διαδικασιών παρατήρησης

3.Ο ΤζίμυΚάρτερ, πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είχε δηλώσει πώς το εκλογικό σύστημα της Βενεζουέλας είναι το «καλύτερο του κόσμου»

4.Η καθολικότητα της πρόσβασης στην εκπαίδευση πού θεμελιώθηκε το 1998 είχε θεαματικά αποτελέσματα.Σχεδόν1,5 εκατομμύριο Βενεζουελάνοι έμαθαν γραφή και ανάγνωση χάρη στη καμπάνια κατά του αναλφαβητισμού «Μission Robinson I»

5.Τό Δεκέμβριο του 2005 ηUnesco επιβεβαίωσε πώς έχει εξαλειφθεί ο αναλφαβητισμός στη Βενεζουέλα

6.Ο αριθμός των εγγεγραμμένων παιδιών στα σχολεία από 6 εκατομμύρια πού ήταν το 1998 έφτασετα 13 εκατομμύρια το 2011,και το ποσοστό των εγγεγραμμένων σήμερα αγγίζει το 93,2%

7.Το κοινωνικό πρόγραμμα «Μission Robinson I» προωθήθηκε για να περάσει το σύνολο του πληθυσμού στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.Ετσι το ποσοστό των εγγεγραμμένων στη δευτεροβάθμια εκπάιδευση αυξήθηκε από 53,6% πού ήταν το 2000 στο 73,3% το 2011.

8.Τα κοινωνικά προγράμματα «MisionRibas» και «Misionsurce» επέτρεψαν σε δεκάδες χιλιάδες νεών να επιλέξουν πανεπιστημιακές σπουδές.Ετσι, ο αριθμός των φοιτητών αυξήθηκε από τις 895.000 το 2000 στα 2,3 εκατομμύρια το 2011,σε συνδυασμό με την δημιουργία νέων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

9.Οσον αφορά τον τομέα Υγείας, δημιουργήθηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας που εγγυάται τη δωρεάν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη σε όλους τους Βενεζουελάνους. Από το 2005 ως το 2012 δημιουργήθηκαν 7.873 ιατρικά κέντρα στη Βενεζουέλα

10.Η αναλογία γιατρών και κατοίκων αυξήθηκε από το 20 γιατροί ανά 100.000 κατοίκους το 1999 σε 80 γιατρούς ανά 100.000 κατοίκους,άυξηση 400%

11.Η «MissionBarioAdentroI» επέτρεψε την πραγματοποίηση 534 εκατομμυρίων ιατρικών επισκέψεων. Σχεδόν 17 εκατομμύρια πολίτες μπόρεσαν να εξυπηρετηθούν ενώ το 1998 ήταν λιγότεροι από 3 εκατομμύρια πολίτες πού είχαν πρόσβαση στις δομές υγείας. Επιπλέον διασώθηκαν 1,7 εκατομμύρια ζωές ανάμεσα στο 2003 και το 2011.

12 Το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας περιορίστηκε από το 19,1% ανά 1000 άτομα το 1999 σε 10% ανά 1000 άτομα το 2012 δηλαδή μείωση κατά 49%

13.Το προσδόκιμο όριο ζωής αυξήθηκε από 72,2 έτη το 1999 σε 74,3 το 2011

14.Χάρη στο κοινωνικό πρόγραμμα «Μission Milagro» πού προωθήθηκε το 2004,1,5 εκατομμύρια Βενεζοελάνοι με καταρράκτη ή άλλες οφθαλμολογικές παθήσεις, ανέκτησαν την όραση τους.

15.Από το 1999 ως το 2011,το ποσοστό της φτώχειας μειώθηκε από το 42,8% στο 26,5% και το ποσοστό ακραίας φτώχειας από το 16,6% το 1999 μειώθηκε στο 7% το 2011

16.Στήν κατάταξη του δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης (ΔΑΑ) ΤΟΥ UNPD (United Nations Development Programme-Αναπτυξιακό πρόγραμμα των ΗνωμένωνΕθνών) η Βενεζουέλα πέρασε από την 73η θέση το 2011(ΔΑΑ 0,735) και μπήκε στη κατηγορία των κρατών με υψηλό ΔΑΑ

17.Ο δείκτης GINI για τις ανισότητες σε μια χώρα μειώθηκε από 0,46 το 1999 στο 0,39 το 2011

18.Σύμφωνα με το UNPD η Βενεζουέλα κατέχει τον χαμηλότερο δείκτη GINI στην ΛατινικήΑμερική, είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη ανισότητας στην ήπειρο.

19 Το ποσοστό παιδικού υποσιτισμού, από το 1999 και μετά μειώθηκε κατά 40%.

20.Τό 1999 το 82% του πληθυσμού είχε πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει στο 95%

21.Από το 1999 και κατά τη διάρκεια της προεδρίας του ΟύγκοΤσάβες, οι κοινωνικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 40%

22.Πρίν από το 1999,μόνο 387.000 ηλικιωμένοι λάμβαναν σύνταξη. Σήμερα είναι 2.1 εκατομμύρια

23.Από το 1999 ως σήμερα χτίστηκαν 700.000 κατοικίες στη Βενεζουέλα

24.Από το 1999 ως σήμερα η κυβέρνηση παρέδωσε περισσότερο από ένα εκατομμύριο εκτάρια εκτάσεις στους ιθαγενείςλαούς της χώρας

25.Η αγροτική μεταρρύθμιση επέτρεψε σε δεκάδες χιλιάδες αγροτών να είναι ιδιοκτήτες γης. Συνολικά αναδιανεμήθηκαν περισσότερα από 3 εκατομμύρια εκτάρια.

26.Το 1999 η Βενεζουέλα παρήγαγε το 51% των προϊόντων πού κατανάλωνε. Το 2012 η παραγωγή αυξήθηκε στο 71% ενώ η κατανάλωση προϊόντων στο 81% από το 1999.Αν η κατανάλωση του 2012 ήταν παρόμοια με αυτή του 1999,η Βενεζουέλα θα παρήγαγε το 140% των προϊόντων που καταναλώνονται σε εθνικό επίπεδο

27.Από το 1999 το ποσοστό θερμίδων που καταναλώνουν οι Βενεζουελάνοι αυξήθηκε κατά 50% χάρη στην «αποστολή διατροφή» πού δημιούργησε μια αλυσίδα διανομής 22.000 καταστημάτων τροφίμων (Mercal, casas de alimentancion, red Pdval) επιδοτούνται τα προϊόντα κατά 30%.Η κατανάλωση κρέατος αυξήθηκε στο 75% το 1999

28.5 εκατομμύρια παιδιά τρέφονται δωρεάν χάρη στο «πρόγραμμα διατροφής στο σχολείο» το 1999 ήταν 250.000

29.Τό ποσοστό υποσιτισμού μειώθηκε από το 21% το 1998 σε λιγότερο από 3% το 2012.

30.Σύμφωνα με το παγκόσμιο οργανισμό τροφίμων η Βενεζουέλα είναι η χώρα της ΛατινικήςΑμερικής και της Καραϊβικής με τη μεγαλύτερη πρόοδο όσον αφορά την εξάλειψη της πείνας.

31.Η κρατικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρείας PDSVA το 2003 επέτρεψε στη Βενεζουέλα να ανακτήσει την ενεργειακή της κυριαρχία

32.Η εθνικοποίηση των τομέων ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών (Elecrtridad de Caracas και CANTV) έβαλε τέλος στα μονοπώλια που επικρατούσαν και καθολικοποίησε την πρόσβαση στις υπηρεσίες

33.Από το 1999 δημιουργήθηκαν πάνω από 50.000 συνεταιρισμοί σε όλους τους τομείς της οικονομίας

34.Ο δείκτης ανεργίας έπεσε από το 15,2% πού ήταν το 1998 σε 6,4% το 2012 με τη δημιουργία περισσοτέρων από 4 εκατομμύρια θέσεων εργασίας

35.Ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 100 μπολιβάρ (16 $) το 1998, σε 3,270 μπολιβάρ (519,93$) το 2012,δηλαδή μια αύξηση πάνω από 2000%.Τον Απρίλιο του 2014 ο Πρόεδρος Μαδούρο αύξησε τον κατώτατο μισθό σε 4,251 μπολιβάρ (675,91$) ,ενώ πρόσφατα αύξησε εκ νέου τον κατώτατο μισθό

36.Τό 1999 το 65% του ενεργού πληθυσμού εισέπραττε τον κατώτατο μισθό. Το 2012 μόνο το 21,1% των εργαζομένων αμείβονται με τον κατώτατο μισθό.

37.Οι ενήλικες μια ορισμένης ηλικίας πού δεν εργάστηκαν ποτέ δικαιούνται ένα κοινωνικό εισόδημα πού ισούται με το 60% του κατώτατου μισθού

38.Οι απροστάτευτες γυναίκες, καθώς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες λαμβάνουν βοήθημα από το κράτος ίσο με το 80% του κατώτατου μισθού

40.Το δημόσιο χρέος μειώθηκε από 45% του ΑΕΠ το 1998 σε 20% του ΑΕΠ το 2011. Η Βενεζουέλα αποσύρθηκε από το ΔΝΤ και από τη παγκόσμια τράπεζα αποπληρώνοντας νωρίτερα όλα της χρέη.

41. Το 2012 ο ρυθμός ανάπτυξης στη Βενεζουέλα ήταν 5,5% από τους υψηλότερους στο κόσμο

42.Τό κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε από τα 4.100 $ το 1999 στα 10.810$ το 2011

43.Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση WorldHappiness του 2012 η Βενεζουέλα ήταν η 2η πιο ευτυχισμένη χώρα στον κόσμο

44.Η Βενεζουέλα προσφέρει πιο σημαντική στήριξη στην Αμερικανική Ήπειρο από ό,τι οι ΗΠΑ. Το 2007 ο Ούγκο Τσάβεςδαπάνησε περισσότερα από 8.800.000 $ σε δωρεές, χρηματοδοτήσεις και ενεργό βοήθεια έναντι μόλις 3 εκατομμυρίων $ της διακυβέρνησης Μπους

45.Γιά πρώτη φορά στην ιστορία της η Βενεζουέλα διαθέτει δικούς της δορυφόρους (Bolivar και Miranda) και πλέον είναι κυρίαρχη και στον τομέα της διαστημικής τεχνολογίας. Υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και τηλεπικοινωνίες σε όλη την επικράτεια

46.Η δημιουργία της Petrocaribe το 2005 επέτρεψε σε 18 χώρες της Λατινικής Αμερικήςκαι της Καραϊβικής, δηλαδή σε 90 εκατομμύρια πολίτες να ζητήσουν επιδοτούμενο πετρέλαιο ύψους 40% με 60% εξασφαλίζοντας την ενεργειακή τους αυτάρκεια

47.Η Βενεζουέλα προσφέρει επίσης βοήθεια σε μη προνομιούχες κοινότητες των ΗΠΑ δίνοντας τους καύσιμα με επιδοτούμενες τιμές

48.Η δημιουργία της Μπολιβαριανής συμμαχίας για τους Λαούς της Αμερικής (Alianza Bolivariana para los pueblos de nuestra America-ALBA) το 2004 με πρωτοβουλία της Βενεζουέλας και της Κούβας τέθηκαν οι βάσεις για μια ολοκληρωμένη συμμαχία βασιζόμενη στην συνεργασία και την αμοιβαιότητα περιλαμβάνοντας οκτώ κράτη μέλη βάζοντας στο επίκεντρο του κοινωνικού εγχειρήματος τον άνθρωπο, με σκοπό τη μάχη ενάντια στη φτώχεια και το κοινωνικό αποκλεισμό

49.Ο Ούγκο Τσάβες βρίσκεται στην βάση της δημιουργίας της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (Comunidad de Estados Latinoamericanos y Caribenos-CELAC), το 2011 συγκεντρώνοντας για πρώτη φορά τα 33 κράτη της χειραφετώντας τα από την κηδεμονία τωνΗΠΑκαι του Καναδά

50.Ο Ούγκο Τσάβες διαδραμάτισε ρόλο-κλειδί στην ειρηνευτική διαδικασία στην Κολομβία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο Χουάν Μανουέλ Σάντος «Αν προχωρήσουμε σε ένα στέρεο ειρηνευτικό εγχείρημα με ξεκάθαρους και συγκεκριμένους στόχους, στόχους που ποτέ πριν δεν είχαν φτάσει οFARC οφείλεται στην δέσμευση τουΤσάβες και της κυβέρνησης της Βενεζουέλας»

***

Το τελευταίο διάστημα η Βενεζουέλα βάλλεται η «αλήθεια» που παρουσιάζεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας μας απέχει από τη πραγματικότητα.

Σίγουρα υπάρχει πρόβλημα στη χώρα αλλά όχι στο βαθμό πού θέλουν να το παρουσιάσουν και πώς είναι αποκλειστικά ευθύνη της κυβέρνησης, ούτε ο εκλεγμένος πρόεδροςΜαδούρο είναι δικτάτορας όπως τους βολεύει να τον παρουσιάζουν χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση να ευλογήσω την κυβέρνηση της Βενεζουέλας γιατί μπορεί να θεωρηθεί πώς μεροληπτώ

Μάλιστα γνωστός δημοσιογράφος πού ασχολείται με θέματα της Λατινικής Αμερικής τη περασμένη εβδομάδα σε τηλεοπτικό σταθμό είπε μεταξύ άλλων πώς ο Μαδούρο πρέπει να καταδικαστεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Εάν ο εκλεγμένος από το λαό Μαδούρο θεωρείται εγκληματίας τότε οι Ομπάμα, Κίσσινγκερ, (πού τιμήθηκαν μάλιστα με βραβείο νόμπελ) τι είνα) ;

Η ίδια στρατηγική πραξικοπηματικής ανατροπής πού εφαρμόστηκε το 1973 στη Χιλή για την ανατροπή του Προέδρου Σαλβαντόρ Αλλιέντε αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται και στην Βενεζουέλα κάτι ανάλογο σε συνεργασίαΗΠΑ- αντιπολίτευσης (μη ξεχνάμε πώς αποκαλύφθηκε πρόσφατα η χρηματοδότηση του φυλακισμένου Λεοπόλντο Λόπεζ από τη CIA για 20 συναπτά έτη)

Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να χτυπήσουν την κυβέρνηση είναι καταστάσεις όπως αυτή που διαδραματίζεται το τελευταίο διάστημα στη χώρα, διαδηλώσεις, προσπάθεια πραξικοπηματικής ανατροπής του Μαδούρο κλπ.

Ελλείψεις τροφίμων, δολοφονίες το καλοκαίρι που μας πέρασε δολοφονήθηκε ο πρώην διοικητής της μπολιβαριανής πολιτοφυλακής Φελίξ Βελάσκες

Οι λαθρέμποροι τροφίμων διακινούν τρόφιμα στη γειτονική Κολομβία με αποτέλεσμα οι Βενεζοελάνοι να περνούν τα σύνορα για τη προμήθεια βασικών αγαθών πού έχουν κλαπεί και πουλιούνται στη μαύρη αγορά, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να πλήξουν το κύρος της κυβέρνησης.

Το 2015 από τον οργανισμό Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών η Βενεζουέλα αναγνωρίστηκε ως χώρα πού έχει εξαλειφθεί η πείνα, πρόκειται για την ίδια χώρα λοιπόν που γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες για το λαό της που μαστίζεται από την πείνα

Δεν υπάρχει γενικά έλλειψη τροφίμων όπως προσπαθούν να τη παρουσιάσουν, σήμερα η προμήθεια τροφίμων και φαρμάκων ελέγχεται από 20εταιρείες μία εξ αυτών η Polar η οποία είναι υπεύθυνη για 8 από τα βασικά είδη πού βρίσκονται στα ράφια των σουπερμάρκετ της Βενεζουέλας

Γιατί λοιπόν τα ράφια των σουπερμάρκετ είναι άδεια;

Η απάντηση και τα κοινά επιχειρήματα των εταιρειών διανομής είναι τα εξής α) οι ρυθμιζόμενες τιμές πού καθορίζονται από την κυβέρνηση είναι χαμηλές και προκειμένου να επιτύχουν μια αύξηση της τιμής των προϊόντων προκαλούν «τεχνητές» ελλείψεις

β) η κατακόρυφη πτώση της τιμής του πετρελαίου της χώρας το συνάλλαγμα δεν επαρκεί για την εισαγωγή πρώτων υλών

Η αλήθεια όμως είναι πώς οι τιμές δεν έχουν ρυθμιστεί από το 2010 μέχρι σήμερα σε προϊόντα πού παρουσιάζεται έλλειψη, αν και αυξήθηκαν οι τιμές για να δοθούν κίνητρα στους διανομείς εντούτοις δεν βοήθησε στην αύξηση της διαθεσιμότητας, οι ελλείψεις άρχισαν να εντείνονται από το 2013 πριν πέσουν κατακόρυφα οι τιμές του πετρελαίου και ενώ τα δολάρια ήταν ακόμη διαθέσιμα, η κυβέρνηση έδινε προτεραιότητα στα δολάρια για την εισαγωγή τροφίμων και σύμφωνα με υπολογισμούς τα διαθέσιμα τα επίπεδα παραγωγής των εταιρειών τροφίμων της χώρας αυξήθηκαν σε αυτό το διάστημα

Δεν είναι τυχαίο πως η Polar ανήκει σε γνωστό μέλος της αντιπολίτευσης της χώρας

Οι Βενεζοελάνοι παρά τις «ελλείψεις» σύμφωνα με έκθεση τουFAQ το 2015 κατανάλωσαν 3.092 θερμίδες πάνω από τα στάνταρς του οργανισμού για την διατροφική ασφάλεια που είναι 2.720 θερμίδες αλλά και κάτω από το 2011 όταν κατά μέσο όρο η κατανάλωση βρισκόταν στις 3221 θερμίδες.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πώς παρά τις δυσκολίες υπάρχει πρόσβαση στη τροφή η χώρα δεν βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση, άσχετα εάν η αντιπολίτευση προσπαθεί να το εκμεταλλευθεί σε πολιτικό επίπεδο.

Προς τι λοιπόν αυτή η διαστρέβλωση; Γιατί τα διεθνή ΜΜΕ παρουσιάζουν μια κατάσταση απελπιστική για τη Βενεζουέλα η οποία υποτίθεται πώς καταρρέει; Ζητώντας την αποπομπή του προέδρου Μαδούρο;

Γιατί όπως προανέφερα είναι μέρος του σχεδίου πραξικοπηματικής ανατροπής μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, δεν θα ακούσετε να αναφέρονται τα επιτεύγματα της Μπολιβαριανής επανάστασης.

Προτιμούν πολίτες εξαθλιωμένους και τους φυσικούς πόρους της χώρας να τους διαχειρίζονται ιμπεριαλιστικά κεφάλαια, ενοχλεί τη πλουτοκρατία και τις ΗΠΑ η πολιτική και το όραμα Τσάβες που συνεχίζει η κυβέρνηση Μαδούρο.

Ο Salim Lamrani είναι δάσκαλος και συγγραφέας, λέκτορας του Πανεπιστημίου της Ρεϋνιόν. Τα άρθρα του αναφέρονται στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής και ιδιαίτερα την Κούβα και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ.

Πηγή: solidariagriega.wordpress.com

Οι... οδοντόπαστες και η άθλια παραπληροφόρηση για τη Βενεζουέλα

Από

Max Blumenthal

28/02/2019

Ο δημοσιογράφος Μαξ Μπλούμενθαλ επισκέφθηκε το Καράκας στη Βενεζουέλα και με σειρά βίντεο αποδεικνύει ότι τα προϊόντα που τα δυτικά ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν στη χώρα, στην πραγματικότητα προσφέρονται στα λαϊκά στρώματα σε τιμές πολύ κάτω του κόστους. Ο Μπλούθενταλ δεν αρνείται ότι η οικονομική κρίση στη χώρα υπάρχει, ωστόσο καταγγέλλει ότι βασική αιτία είναι οι αμερικανικές κυρώσεις και πως αυτοί που υποστηρίζουν την παροχή «ανθρωπιστικής βοήθειας» από τις ΗΠΑ, είναι οι ίδιοι που κερδοσκοπούν από την κρίση.

Σε σειρά βίντεό του του που αναδημοσιεύτηκαν στο Russia Today, ο δημοσιογράφος του Grayzone, Μαξ Μπλούμενθαλ, επισκέπτεται κρατικά ελεγχόμενες λαϊκές αγορές και σουπερ μάρκετ στο Καράκας, αποδεικνύοντας ότι τα προϊόντα προσφέρονται στους φτωχούς σε τιμές πολύ κάτω του κόστους. Προσθέτει ότι τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας συνεχίζουν να υποστηρίζουν την κυβέρνηση Μαδούρο, επιρρίπτοντας την ευθύνη για την οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ, οι κυρώσεις των οποίων αφαιρούν δισ,.δολάρια από την οικονομία της Βενεζουέλας.
«Πίσω μου είναι οδοντόπαστες που το CNN είπε ότι δεν υπάρχουν στη Βενεζουέλα», λέει χαρακτηριστικά ο Μπλούμενθαλ στο παρακάτω βίντεο:

«Στις αγορές υπαίθριων τροφίμων γύρω από την πόλη τα τρόφιμα διανέμονται βασικά δωρεάν στους φτωχούς και τις εργατικές κοινότητες. Και όλα τα είδη τροφίμων διατίθενται σε όλη την πόλη» αναφέρει ο Μπλούμενθαλ. «Πρόκειται για πραγματική ανθρωπιστική βοήθεια με αγαθά που παράγονται από τις τοπικές κοινότητες της Βενεζουέλας».
«Ζούμε ειρηνικά εδώ. Δεν θέλουμε πόλεμο», λέει στον Μπλούμενθαλ μια γυναίκα σε υπαίθρια αγορά. «Και πείτε στις ειδήσεις ότι δεν θέλουμε τίποτα από αγαθά. Θέλουμε μόνο οι ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις που έχουν επιβάλει στη Βενεζουέλα. Είμαστε ελεύθεροι.»

Ο Μπλούμενθαλ όμως, δεν αρνείται ότι υπάρχει οικονομική κρίση στη χώρα. «Σίγουρα δεν αρνούμαι την ύπαρξη οικονομικής κρίσης γιατί υπάρχει. Και πέρα από το Καράκας η κατάσταση είναι χειρότερη», προσθέτοντας όμως ότι οι κρατικές υπηρεσίες πορσπαθούν σκληρά να βοηθήσουν τον πληθυσμό.
«Το πρόβλημα είναι η κερδοσκοπία» προσθέτει, σε συνέντευξή του στο Russia Today, τονίζοντας ξανά ότι ενώ πολλά προϊόντα έχουν πληγεί από τον τεράστιο πληθωρισμό, προσφέρονται στα λαϊκά στρώματα σχεδόν δωρεάν. "Οι ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων εταιρειών τροφίμων καταστρέφουν αυτή την οικονομία. Και οι αμερικανικές κυρώσεις τους επιτρέπουν πράγματι να κατακρατούν τα αγαθά και να αποκομίζουν τα μέγιστα κέρδη», δήλωσε ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος. «Αυτή είναι η ειρωνεία εδώ - είναι ότι πολλοί υποστηρικτές της αντιπολίτευσης και οι μεγάλες επιχειρηματικές δυνάμεις πίσω από την αντιπολίτευση κερδοσκοπούν στην πραγματικότητα την οικονομική κρίση».
Αυτοί μάλιστα είναι οι υποστηρικτές της αντιπολίτευσης που επιθυμούν την ανθρωπιστική βοήθεια των ΗΠΑ»

Γιατί να αρνείται την ανθρωπιστική βοήθεια ο Μαδούρο;

O Μαδούρο έχει αρνηθεί την ξένη βοήθεια, προβλέποντας, μάλλον δικαιολογημένα, ότι θα ανοίξει τον δρόμο σε μια αμερικανική επέμβαση για την ανατροπή του. «Κανείς δεν θα εισέλθει, ούτε ένας εισβολέας στρατιώτης», έχει δηλώσει.
Βέβαια τα περισσότερα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης συντάσσονται στο πλευρό του Γκουαϊδό, επιλέγοντας τίτλους όπως: «Ο Μαδούρο της Βενεζουέλας προσπαθεί να εμποδίσει την αμερικανική ανθρωπιστική βοήθεια» (CBS), «Οξύνεται η ένταση αναφορικά με την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βενεζουέλα» και «Ο Πομπέο επικρίνει τον πρόεδρο της Βενεζουέλας επειδή εμποδίζει την ανθρωπιστική βοήθεια» (Washington Post), «Ο στρατός κλείνει αυτοκινητόδρομο για να εμποδίσει τη βοήθεια που οργάνωσε η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας» (The New York Times). Το BBC επισημαίνει ότι «τα φορτηγά με τη βοήθεια έχουν εγκλωβιστεί στη μεθοριακή πόλη της Κολομβίας», ενώ και τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία προτάσσουν την αντίθεση Μαδούρο στην είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βενεζουέλα.
Όπως έχει αναφέρει εδώ το TPP σε ανάλυσή του, αξίζει να θυμηθούμε μια μικρή ιστορία, όχι και τόσο παλιά. Τη δεκαετία του 1980 η CIA παρείχε στρατιωτικό εξοπλισμό στους αντάρτες Contra που μάχονταν για την ανατροπή της κυβέρνησης της Νικαράγουας μέσω αεροπλάνων που μετέφεραν «ανθρωπιστική βοήθεια».
Ειρωνεία της τύχης: εγκέφαλος αυτής της επιχείρησης ήταν ο Έλιοτ Έιμπραμς. «Ο αξιωματούχος που ήταν επικεφαλής του προγράμματος ανθρωπιστικής βοήθειας για τους αντάρτες στη Νικαράγουα δήλωσε σήμερα ότι ζήτησε δύο φορές τα αεροπλάνα να μεταφέρουν όπλα στους Contras στην Κεντρική Αμερική έπειτα από εντολή του Έλιοτ Έιμπραμς», ανέφεραν σε σύντομο άρθρο τους οι New York Times στις 15 Αυγούστου του 1987.
Στη συνέχεια ο Έιμπραμς είπε ψέματα στο Κογκρέσο για την επιχείρηση αυτή, κάτι για το οποίο καταδικάστηκε το 1991, αν και αργότερα έλαβε χάρη από τον Τζόρτζ Μπους τον πρεσβύτερο. Το 2002 όταν έγινε το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του εκλιπόντα προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες ο Έιμπραμς εργαζόταν στον Λευκό Οίκο και ήταν εκείνος που έδωσε το πράσινο φως για το πραξικόπημα.
Το έργο του Έιμπραμς στη Λατινική Αμερική δεν περιορίστηκε στη Νικαράγουα. Το 1981, την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Ανθρωπιστικές Υποθέσεις στην κυβέρνηση του Ρόναλντ Ρίγκαν ο Έιμπραμς φρόντισε να συγκαλύψει τη σφαγή που διέπραξε ο αμερικανικός στρατός το χωρίο Ελ Μοσότε.
Συνολικά πάνω από 800 άνθρωποι σκοτώθηκαν από τα αμερικανικά στρατεύματα, τα οποία διέπραξαν και πολλές ακόμη ωμότητες.
Ο Έιμπραμς δήλωσε στη Γερουσία ότι τα δημοσιεύματα του Τύπου σχετικά με τη σφαγή «δεν είναι αξιόπιστα» και ότι η όλη υπόθεση χρησιμοποιείται ως προπαγάνδα από τους αντικυβερνητικούς αντάρτες.
Στα τέλη Ιανουαρίου ο Έλιοτ Έιμπραμς διορίστηκε από τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα. Χθες (Πέμπτη) ο ειδικός απεσταλμένος διευκρίνισε ότι, αν και οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να στείλουν βοήθεια στον λαό της Βενεζουέλας, δεν πρόκειται να το κάνουν «δια της βίας».

*Πηγή: thepressproject.gr

https://iskra.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%bd%cf%84%cf%8c%cf%80%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%ac%ce%b8%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81/

Η μεγάλη απάτη της κρίσης στη Βενεζουέλα...

2/28/2019

Της Γεωργίας Γκαρδαλίνου

Κάποια άτομα, από τους χώρους διαχείρισης της εξουσίας, βγαίνουν στην...
επιφάνεια με τρόπο απρόσμενο, παίρνουν ξαφνικά μορφή κι οντότητα, κινούν την προσοχή μας, ενίοτε και πέρα από την διαφορά των πολιτικών πεποιθήσεων κερδίζουν ένα είδους σεβασμού από πλευράς κοινής γνώμης.

Μια τέτοια περίπτωση είναι κι αυτή του καθηγητή Κοινωνιολογίας Πίνο Αρλάκκι, που μπήκε στο προσκήνιο της δημοσιότητας κάπου το 93, επί κυβερνήσεως Τσιάμπι, που τον προόριζε μάλιστα για επικεφαλής των Ιταλικών μυστικών υπηρεσιών Ασφαλείας. Μια περίεργη δικαστική ιστορία διερεύνησης της απάτης διεθνούς εμβέλειας με κωδικό όνομα Phoney Money φέρνει στο φως ένα φαξ με αποστολέα Ιταλό και παραλήπτη Αμερικάνο επιχειρηματία, που θεωρεί ότι η επιλογή Αρλάκκι είναι μια απειλή για τον "ελεύθερο κόσμο". Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, μέσα από την αίθουσα του δικαστηρίου ο Τοτό Ρίνα, ο θρυλικός αρχηγός της Cosa Nostra απειλεί δημόσια με ρήση καταδίκης σε θάνατο εν ψυχρώ τον Αρλάκκι βουλευτή πλέον στην Συμμαχία των Προοδευτικών (τμήμα του PDS), που δεν φαίνεται να χαμπαριάζει, ενώ στο μεταξύ οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας κατεβαίνουν εναντίον του: ανάμεσα στους 21 θρυλικούς φακέλλους των πολιτικών της SISDE ένας είναι του Αρλάκκι. Έπεται, πάντα από την ίδια υπηρεσία ένα φαξ στην αντίστοιχη των ΗΠΑ, που ζητά την αρωγή της για να ματαιωθεί ο διορισμός του από την κυβέρνηση Τσιάμπι, ως επικεφαλής των Υπηρεσιών Ασφαλείας (εύλογο το γιατί). Στο μεταξύ ο Αρλάκκι εκλέγεται ως αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, αρχίζει μια ανήλεη εκστρατεία εναντίον του μέσω συγκεκριμένης μερίδας του Τύπου που κορυφώνεται το 2001 (κατά περίεργο τρόπο πρόκειται για τις μεγάλες και σκληροπυρηνικά Μένουμευρώπηδες της εποχής μας, ενώ πρωτοστατεί κυρίως το κόμμα της Μπονίνο, αυτής του Σόρος) όταν ο συνεργάτης του τότε επικεφαλής των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών (SISMI) Pio Pompa, συμπεριλαμβάνει τον Αρλάκκι σε μια λίστα ατόμων "που πρέπει να χτυπηθούν με τραυματισμό".

Έως το 2002, ο Arlacchi ήταν Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Γενικός Διευθυντής των Γραφείων των Ηνωμένων Εθνών στη Βιέννη, Εκτελεστικός Διευθυντής του Γραφείου για τον έλεγχο των ναρκωτικών και την πρόληψη του εγκλήματος. Το 2008, τον βρίσκουμε στο πλευρό του τέως προέδρου του Ιράν Mohammad Khatami στο ίδρυμα για τον Διάλογο μεταξύ των πολιτισμών. Από τον Οκτώβριο του 2009, ευρωβουλευτής, τον βρίσκουμε Γενικό Διευθυντή και επικεφαλής της ιταλικής αντιπροσωπείας του'International Forum on Crime and Criminal Law in the Global Era, μια ένωση από τους κορυφαίους εγκληματολόγους, κοινωνιολόγους και νομικούς εμπειρογνώμονες από 20 χώρες με έδρα το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Σχετικά με τη νέα στρατηγική της ΕΕ στο Αφγανιστάν, στην έκθεση, η οποία εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία το 2010 στο Στρασβούργο, καταγγέλλει τη διαφθορά που χαρακτηρίζει τη διαχείριση της διεθνούς βοήθειας. Μεταξύ των σημείων της έκθεσης, η εξάλειψη και η μετατροπή των καλλιεργειών οπίου μέσω ενός πενταετούς σχεδίου που περιλαμβάνει τη συνεργασία της ΕΕ και της Ρωσίας. Το 2011, μαζί με τον ρώσο υπουργό Βίκτορ Ιβανόφ, επεξεργάστηκε ακριβώς το σχέδιο για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, μέσω εξάλειψης των καλλιεργειών οπίου και της ανάπτυξης εναλλακτικών καλλιεργειών στο Αφγανιστάν, ενώ προβλέπει τη δημιουργία ad hoc οργανισμού που θα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Με δεδομένο λοιπόν το ρόλο που μέχρι τώρα έχει διαδραματίσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, ο Αρλάκκι, καταγγέλλει την αμερικανική πολιτική σε σχέση με την Βενεζουέλα και μας δίνει τις αιτιάσεις που εμείς ίσως δεν έχουμε εστιάσει (και παρεμπιπτόντως με τα μάτια του τώρα μας δίνει και μιαν εξήγηση του γιατί υπέστη τόσο πόλεμο). Νομίζω πως αξίζει να διαβαστεί γι αυτό και σας το μεταφράζω, προέρχεται από την σημερινή εφημερίδα "Il fatto quotidiano":

«Εάν υπάρχει ένα μάθημα που μπορεί κανείς να πάρει διευθύνοντας έναν μεγάλο διεθνή οργανισμό όπως τον ΟΗΕ, είναι ότι στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, η αλήθεια των γεγονότων σπάνια συμπίπτει με την επίσημη εκδοχή τους. Οι κυρίαρχες ιδέες -όπως έλεγε ο γέρος Μαρξ- παραμένουν αυτές της άρχουσας τάξης. Και η περίπτωση της Βενεζουέλας σε αυτές τις μέρες διαμορφώνεται ως μια γιγαντιαία απάτη πληροφόρησης που αποσκοπεί στην συγκάλυψη της επιχειρούμενης καταπίεσης ενός λαού και της απογύμνωσης ενός έθνους.

Η διάλυση του κύριου μυθεύματος για το ξέσπασμα της κρίσης αφορά στις υποκείμενες αιτίες του δράματος της Βενεζουέλας. Τα δυτικά ΜΜΕ δεν είχαν αμφιβολίες στην ως υπαίτιων των κυβερνήσεων που διαδέχθηκαν στην εξουσία. μετά την εκλογή του "δικτάτορα" Τσάβεζ στην προεδρία το 1998 μέχρι σήμερα, ως αποκλειστικά υπεύθυνες για την κρίση, κρύβοντας το σημαντικότερο πλέγμα: τις βάρβαρες αμερικανικές κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας που αποφασίστηκαν από τον Ομπάμα το 2015 και επιδεινώθηκαν από το Trump το 2017 και το 2018

Οι κοινωνικές δαπάνες δεν είναι τόσο υψηλές. Η "δικτατορία" του Τσάβες, όμως, που επιβεβαιώθηκε από 4 προεδρικές εκλογές και 14 διαδοχικά εθνικά δημοψηφίσματα και διαβουλεύσεις, πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα μιας ριζοσπαστικής διαμάχης με την ιστορία της Βενεζουέλας: τα έσοδα από το πετρέλαιο αναδιανεμήθηκαν κυρίως στον πληθυσμό και έτσι τα στερήθηκε η τοπική ολιγαρχία, γεγονός που έπληξε τις αμερικανικές τράπεζες.

Παρόλο που ο Chávez έχει διαπράξει διάφορα λάθη κακοδιοίκησης και διαφθοράς που χαρακτηρίζουν τον αριστερό λαϊκισμό - σφάλματα που επιβεβαιώθηκαν αργότερα από το ασθενέστερο Maduro - υπό την προεδρία του, οι κοινωνικές δαπάνες έφτασαν το 70% του κρατικού προϋπολογισμού, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει υπερτριπλασιαστεί σε κάτι παραπάνω από μια δεκαετία, η φτώχεια έχει περάσει από 40% σε 7%, η παιδική θνησιμότητα έχει μειωθεί κατά το ήμισυ, ο υποσιτισμός έχει μειωθεί από 21% σε 5%, ο αναλφαβητισμός έχει μηδενιστεί και ο συντελεστής ανισότητας Gini έχει πέσει στο επίπεδο χαμηλότερη στη Λατινική Αμερική (στοιχεία του FMI, του UNDP και της Παγκόσμιας Τράπεζας).

Αλλά η πιο απερίσκεπτη πρόκληση που πέταξε η "σοσιαλιστική" Βενεζουέλα ήταν αυτή εναντίον της ηγεμονίας του δολαρίου. Η οικονομία άρχισε να αποδολλαροποιείται, ευνοώντας τις επενδύσεις προερχόμενες εκτός των ΗΠΑ, προσπαθώντας να μην πληρώνεται σε δολάρια για εξαγωγές της και δημιουργώντας το Sucre, ένα σύστημα περιφερειακών οικονομικών συναλλαγών που βασίζονται σε κρυπτο-νόμισμα, το Petro, το οποίο κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες των χωρών που ασχολούνται με τη Βενεζουέλα ως λογιστική μονάδα και μέσον πληρωμής. Έτσι ο χρόνος της αναμέτρησης με τον Big Brother έφτασε πολύ νωρίς. Πολλοί έχουν ανακαλέσει την στην μνήμη τους το φάντασμα της Χιλής του Allende, 30 χρόνια νωρίτερα.

Ωστόσο, η σημερινή Βενεζουέλα είναι ακόμα πιο ελκυστικό θήραμα από τη Χιλή. Μετά τη Ρωσία είναι η πιο πλούσια σε φυσικούς πόρους χώρα στον πλανήτη: ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού και μεταξύ των μεγαλύτερων παραγωγών σιδήρου, βωξίτη, κοβάλτιο και άλλα. Βρίσκεται σε απόσταση μόλις τριών ωρών πτήσης από το Μαϊάμι και με 32 εκατομμύρια κατοίκους. Δεν είναι πολύ χρεωμένο και είναι σε θέση να ιδρύσει μια τράπεζα ανάπτυξης, η Banco do Sur, ικανή να αντικαταστήσει την Παγκόσμια Τράπεζα και το Νομισματικό Ταμείο ως την πιο δίκαιη πηγή πίστωσης για τη Λατινική Αμερική.

Για όλους τους λόγους αυτούς, η "χιλιανή θεραπεία" που οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν έχει καταρχήν αποτύχει. Η απόπειρα του πραξικοπήματος κατά του Τσάβες το 2002 και οι βίαιες διαδηλώσεις μιας αντιπολίτευσης που έγινε ανατρεπτική και αντεθνική, συγκρούστηκαν με έναν εκτελεστικό που εντέλει κέρδιζε μία εκλογή αναμέτρηση μετά την άλλη. Διότι ακόμη και οι φτωχοί τελικά ψηφίζουν. Η ευκαιρία να κλείσει το παιχνίδι ήρθε με το θάνατο του Chávez το 2013 και η κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου ξεκίνησε το 2015.

Η στρατηγική των κυρώσεων - Η ομοβροντία των κυρώσεων που εκδόθηκαν την επόμενη χρονιά με το πρόσχημα ότι η Βενεζουέλα αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ έχουν σκοπό να γονατίσουν την χώρα. Η Βενεζουέλα εκδιώκεται από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και δεν είναι πλέον σε θέση να χρησιμοποιήσει τα έσοδα από το πετρέλαιο για να πληρώσει για τις εισαγωγές. Σχεδόν όλα όσα εισέρχονται σε μια οικονομία που παράγει ελάχιστα εκτός των υδρογονανθράκων πρέπει να καταβάλλονται σε δολάρια ζεστά και μετρητά. Και οι κυρώσεις εμποδίζουν, ακριβώς τι άλλο; τη χρήση του δολαρίου. Τα κυβερνητικά κονδύλια που κατατίθενται στις ΗΠΑ παγώνουν ή κατάσχονται. Τα κανάλια αναχρηματοδότησης και επαναδιαπραγμάτευσης του μέτριου εξωτερικού χρέους της Βενεζουέλας κλείνουν. Τα επιτόκια για το χρέος αυξάνονται στο θεό, επειδή οι "οίκοι αξιολόγησης" που εξυπηρετούν την Ουάσινγκτον ανεβάζουν σε τρελά ποσοστά τον "κίνδυνο" της χώρας, σε απίθανες ποσοστώσεις υψηλότερες από εκείνες της Συρίας. Το 2015 το spread της Βενεζουέλας είναι 2.000 μονάδες, για να φτάσει και να ξεπεράσει τις 6.000 το 2017.

Οι οικονομολόγοι του κέντρου μελέτης Celag έχουν υπολογίσει το ποσόν των 68,6 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί στο 34% του ΑΕΠ, το επιπλέον κόστος του χρέους της Βενεζουέλας μεταξύ 2014 και 2017. Αλλά το πιο θανατηφόρο από τα αποτελέσματα του οικονομικού αποκλεισμού της Βενεζουέλας είναι η άρνηση των μεγάλων διεθνών τραπεζών, υπό έλεγχο των ΗΠΑ, να πραγματοποιήσουν συναλλαγές που σχετίζονται με τις εισαγωγές ζωτικών αγαθών όπως τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τα προϊόντα υγιεινής και τα απαραίτητα εργαλεία για τη λειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας και των μεταφορών. Τα νοσοκομεία της Βενεζουέλας παραμένουν χωρίς ινσουλίνη και ανθελονοσιακά σκευάσματα. Τα λιμάνια της χώρας δηλώνονται ως λιμάνια εμπόλεμης ζώνης, φέρνοντας στα αστέρια τα κόστη εισαγωγών-εξαγωγών. Η αξία των εισαγωγών μειώνεται από 60 δισεκατομμύρια δολάρια το 2011-2013 σε 12 δισεκατομμύρια το 2017, συμπαρασύροντας προς τα κάτω το 50% του ΑΕΠ.

Οι Τράπεζες της Wall Street - Τα εμπορεύματα που εξακολουθούν να είναι σε θέση να εισαχθούν στη χώρα αποθηκεύονται και πωλούνται λαθραία με όρους μαύρης αγοράς από τα ολιγοπώλια της βιομηχανίας τροφίμων που κυριαρχούν στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας της Βενεζουέλας. Πρόκειται για την ίδια εγκληματικότητα υψηλού επιπέδου που κινεί τα νήματα του σαμποτάζ του Clap,δηλαδή του κυβερνητικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης για τα τρόφιμα το οποίο διασώζει 6 εκατομμύρια οικογένειες. Έχει υπολογιστεί ότι από το 2013 έως το 2017 η οικονομική επίθεση στη Βενεζουέλα έχει κοστίσει μεταξύ ποσόν που κυμαίνεται μεταξύ του 110 και 160% του ΑΕΠ της, δηλαδή μεταξύ 245 και 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Χωρίς τις κυρώσεις, η οικονομία της Βενεζουέλας αντί να μειωθεί κατά το ήμισυ θα είχε αναπτυχθεί με τους ίδιους ρυθμούς με την Αργεντινή.

Το 2018 αναπτύχθηκε στη Βενεζουέλα μια ανθρωπιστική κρίση εξ ολοκλήρου εισαγόμενη. Η οποία συνοδεύεται από εξίσου ψευδή υπερπληθωρισμό, χωρίς έρεισμα στα βασικά στοιχεία της οικονομίας, μια κρίση που καθορίστηκε από την επίθεση της μαύρης αγοράς του δολαρίου ενάντια στο εθνικό νόμισμα η οποία και αποδίδεται στις 6 μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες της Wall Street.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έκθεση του εμπειρογνώμονα των ΟΗΕ που επισκέφθηκε τη Βενεζουέλα το 2017, τουAlfred De Zayas (για τον οποίο δεν έχετε ακούσει ποτέ, αλλά περιέχει πολλά από τα προαναφερόμενα στοιχεία), προτείνει την παραπομπή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται στη Βενεζουέλα μετά το 2015.»

https://www.ilfattoquotidiano.it/in-edicola/articoli/2019/02/27/venezuela-in-crisi-cosa-nasconde-il-grande-imbroglio/5000660/

https://www.press-gr.com/2019/02/blog-post_8623.html