ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.

H ισχύς εν τη ενώσει - είμαστε ισχυροί όταν είμαστε ενωμένοι.

Οι μέρες είναι πολύ σκοτεινές ,το μέλλον διαγράφεται ζοφερό.

Η πλειοψηφία των κομμάτων που ζητούν την ψήφο του εκλογικού σώματος είναι πλήρως ενσωματωμένες στο ληστροκρατικό οικοδόμημα του ΕΥΡΩ - ΕΟΚ και της ντόπιας ολιγαρχίας.

Οι διαφορές τους βρίσκονται στην φαντασιακή διαπραγματευτική ικανότητα τού καθενός αρχηγού κόμματος.

Όλοι τους ελπίζουν ότι κάποτε οι πολυεθνικές θα καταδεχθούν να επενδύσουν στην χώρα μας.

Αφού απαγορεύεται να επενδύει το κράτος κατά την ΕΟΚ , έχοντας απολέσει κάθε πόρο αλλά και νομοθετική εξουσία από τα μνημόνια .

Όσο δεν επενδύουν, το κράτος οφείλει να διαμορφώνει τις κατάλληλες συνθήκες για να το αποφασίσουν.

Δηλαδή συνθήκες γαλέρας. Αυτό κάνει καθημερινά.

Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει, είναι σε αυτούς που θα κληθούν να κάνουν κουπί.

Πού είναι η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

Η τακτική γνωστή από τους αρχαίους ρωμαίους, διαίρει και βασίλευε.(Βλέπε ταμπέλες αριστερά, κεντροαριστερά, κεντροαριστεροδεξιά, δεξιά,κέντρο,σοσιαλισμός κλπ.).

Και από τους νεώτερους, καρότο (ολίγη από ανάπτυξη ) και μαστίγιο (διότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα).

Το δυστύχημα μπροστά σε όλη αυτή την κακοφωνία , είναι ότι αυτές οι λίγες δυνάμεις που υποτίθεται εναντιώνονται σε αυτές τις προοπτικές, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν την κρισιμότητα των στιγμών.

Άλλοι λόγω προσωπικών αντιδικιών ή αρχηγικών βλέψεων ή των παλαιότερων διαφορών και της αντιπάθειάς τους κλπ. και άλλοι πιθανό, διότι άλλα λένε και άλλα έχουν σκοπό να κάνουν όταν έρθουν στην εξουσία. (βλέπε Τσίπρας και η παρέα του.)

Στην πρώτη περίπτωση, θα μπορούσαμε με λύπη μας να θεωρήσουμε δηλώσεις όπως, ήταν δική μας αυτή η ιδέα ( κάτι μου θυμίζει από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας) κλπ.

Στην δεύτερη περίπτωση σε αυτούς πού θέλουν να βαδίζουν μόνοι τους ,χωρίς ξεκάθαρες θέσεις στην κοινωνία και στο κόμμα, γιατί πολύ πιθανό να κρύβονται άλλα μελλοντικά σχέδια.

Έτσι θα προσπαθήσουν να τορπιλίσουν κάθε "όσμωση" και συνεργασία όλων των κομμάτων, για την ανάσχεση αυτής της λαίλαπας που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Καταλήγω.

Κοινό μέτωπο , ξεκάθαρες θέσεις , αποκαθηλώσεις <<αρχηγών>>.

H ισχύς εν τη ενώσει ή είμαστε άξιοι της τύχης μας.

23 Αυγούστου 2015.

Nihil sub sole novum.

(τίποτε δεν είναι καινούργιο κάτω από τον ήλιo.)

Ούτε η αφέλεια. Δεν ξέρω με ποιά άλλη λέξη θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την συνέντευξη του προέδρου της Ένωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ του Σαββάτου στις 1/8/2015.

( Ερώτηση δημοσιογράφου : Σε πέντε χρόνια πως νομίζετε ότι θα είναι η Ελλάδα;

Απάντηση προέδρου : Εγώ είμαι βέβαιος ότι θα έχει βρει τον βηματισμό της ,θα είναι μέλος της Ευρώπης και θα έχουν σιγήσει οι φωνές της δραχμής ...

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης:

Μία χώρα πρέπει να αγωνιστεί να μπει στους ισχυρούς και κάποιοι της υποδεικνύουν να δραπετεύσει. Η δραπέτευση είναι εθνική ήττα.

Για τον Βαρουφάκη , (έλεγε ασυναρτησίες στα τηλεοπτικά παράθυρα, παλαιότερα) . Ένα τέτοιο άνθρωπο πως τον βάζεις υπουργό; Να πάμε λοιπόν σε νέα κυβέρνηση, σοβαρών τεχνοκρατών ,πού θα διαπραγματευτεί πάλι με τους Ευρωπαίους . Οι ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις πρέπει να μείνουν ... Πρέπει να σταματήσει ο κομματισμός -καλά έκαναν και το έβαλαν ως ζήτημα οι Ευρωπαίοι.

Ερώτηση : Όλα αυτά έχουν ένα κόστος.

Ναι. Είμαστε όμως σε κρίση. Πιεζόμεθα και αν δεν τα εφαρμόσουμε αυτά, η λύση είναι Μνημόνια και δερβέναγες πάνω από τα κεφάλια μας. Ή λοιπόν γενναία μέτρα ή γινόμαστε προτεκτοράτο και μόνιμα εξαρτημένη χώρα.

Ερώτηση: Οι δανειστές είναι κακοί;

Δεν το νομίζω, απλώς έχουν κουραστεί.

Ο παπανδρέου και ο Σαμαράς υποσχόντουσαν μεταρρυθμίσεις που έμεναν στα χαρτιά. Υπάρχουν κάποιοι τρελοί Έλληνες βουλευτές και ευρωβουλευτές οι οποίοι έλεγαν ότι είναι επονείδιστο το χρέος.Επαχθές!...

Οταν ένας δανειστής ακούει κάτι τέτοιο, θα ξαναδανείσει; ...

Καί καταλήγει στον Παπανδρέου και Τσίπρα πού είναι τρελοί λόγω των δημοψηφισμάτων.

Μετά το δημοψήφισμα άρχισαν οι άλλοι και έβαζαν τους όρους).

Εξαιρετική λογική. Οι φίλοι και πολιτισμένοι σύμμαχοί μας κάνουν ότι μπορούν για να μας βοηθήσουν, αλλά εμείς σαν καθυστερημένοι πού είμαστε, δυσκολευόμαστε να συμβαδίσουμε μαζί τους.

Έτσι τούς δώσαμε τα κλειδιά της χώρας για να εξυγιάνουν τις παθογένειες του συστήματος καί την καθυστέρηση των μυαλών μας.

Επειδή όμως δεν τους διορίσαμε επίσημα υπουργούς, αν πάει κάτι στραβά , η ευθύνη θα είναι όλη δική μας.

Με αποτέλεσμα, οι φίλοι καί σύμμαχοί μας με πόνο καρδιάς, θα αναγκαστούν να μας κάνουν προτεκτοράτο.

Είδες τι μπορεί να κάνει η πολλή κούραση ;

Έως και προτεκτοράτα δημιουργεί.

(Μία χώρα πρέπει να αγωνιστεί να μπει στους ισχυρούς . )

Ποιός ο σκοπός των ισχυρών όμως;

Διαβάζουμε για τους σκοπούς των εκβιομηχανισμένων εθνών. (Εμφάνιση βιομηχανικής επανάστασης- δεκαετία τού 1760 .)

Η προσαρμογή των μη βιομηχανικών περιοχών τού κόσμου στίς απαιτήσεις των εκβιομηχανισμένων εθνών συνεπαγόταν μεταξύ άλλων: και 4) όπου η προ-αποικιακή οικονομία είχε ήδη κάποια ανεπτυγμένη οικονομία , τον περιορισμό της παραγωγής και των εξαγωγών από τοπικούς παραγωγούς.

Το κλασικό παράδειγμα της τελευταίας αυτής πολιτικής είναι η Ινδία. Επί αιώνες η Ινδία εξήγαγε βαμβακερά υφάσματα σε τέτοια έκταση ώστε για μακρά περίοδο ή μεγάλη Βρετανία επέβαλε αυστηρούς δασμούς προκειμένου να προστατεύσει τούς παραγωγούς της από τον ινδικό ανταγωνισμό. Ωστόσο,μέχρι τα μέσα τού 19 ου αιώνα η Ινδία είχε φθάσει να απορροφά το 1/4 των βρετανικών εξαγωγών βαμβακερών έχοντας χάσει τις δικές της αγορές. Είναι σαφές ότι τέτοιοι σημαντικοί μετασχηματισμοί δεν μπορούσαν να προχωρήσουν χωρίς τις κατάλληλες πολιτικές αλλαγές όπως η ανάπτυξη μιάς συνεργάσιμης τοπικής ελίτ* ...

Με λίγα λόγια καταστροφή τοπικής παραγωγής της κάθε χώρας ( καί άρπαγμα τού πλούτου ( καί μέσω τού χρέους) ειδικά των πρώτων υλών ) γιά να εξάγουν όλο καί περισσότερα εμπορεύματα οι ισχυρές χώρες και να γίνουν πλουσιότερες . Φοβερή ανθρώπινη καταστροφή και δυστυχία.

Τι είναι η πεμπτουσία της ΕΟΚ; Ελευθερία εμπορευμάτων χωρίς δασμούς καί ελευθερία κίνησης κεφαλαίων δηλ. παιχνίδια στο χρηματιστήριο, στην γή, στά ακίνητα και δημιουργία εργοστασίων ανεπεξέργαστων πρώτων υλών. Φυσικά εξαγωγής όλων των παραπάνω συν τεράστια κέρδη.

Τα πλεονάσματα του βορρά είναι τα ελλείμματα τού νότου.

Τι δεν έχει γίνει καί συνεχίζει να γίνεται στην Ελλάδα; Την Αγροτική παραγωγή καί την ισχνή βιομηχανική παραγωγή τις διέλυσαν. Οι εισαγωγές πολλαπλασιάστηκαν. Τα χρέη αυξήθηκαν σε σημείο πού δεν μπορούν να ξεπληρωθούν. Τώρα μένει να χαρίσουμε, τις υποδομές και τούς πόρους της κοινωνίας όπως φως ,νερό ,αεροδρόμια ,παραλίες ,πετρέλαιο κλπ. στούς ισχυρούς φίλους μας - στις πολυεθνικές τους. Και φυσικά φόροι στούς φόρους στα υποζύγια.

Καί όλα αυτά για να μην καταστραφούμε.

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου .

( Επιτέλους! Ξεχάστε για λίγο τις καρέκλες!. -Πρώτη καταχώρηση: 03/08/2015 - 07:00- ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ στο e-nikos.gr.)

Αλλά είπαμε (Είναι σαφές ότι τέτοιοι σημαντικοί μετασχηματισμοί δεν μπορούσαν-μπορούν να προχωρήσουν χωρίς τις κατάλληλες πολιτικές αλλαγές όπως η ανάπτυξη μιάς συνεργάσιμης τοπικής ελίτ)- βάλτε καί τον Λεβέντη εδώ, άλλωστε τι λεβέντης είναι ;

* HARRY MAGDOFF-ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ -Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ 1763.

αἰδώςἈργεῖοινῦνἄρκιονἤἀπολέσθαι

«Ντροπή Αργείοι! Το μόνο βέβαιο που τώρα μας περιμένει είναι να χαθούμε».

Ταπείνωση.

Αυτή είναι η λέξη πού περιγράφει τα γεγονότα αυτών των ημερών. Μία βουλή πού εκτελεί τελεσίγραφα ξένων δυνάμεων και οι περισσότεροι βολευτές ναι βολευτές διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι σώζουν από τα χειρότερα τον Ελληνικό λαό. Είναι τόσο μεγάλος ο οίστρος τους για υπακοή πού ψηφίζουν χωρίς να έχουν διαβάσει τα νομοσχέδια των Γερμανών, προϊόντα συμβιβασμού με την Γαλλία και τις ΗΠΑ, για να είμαι πιο ακριβοδίκαιος.

Τελεσίγραφα πού σε άλλες εποχές θα σήμαιναν κήρυξη πολέμου. Σήμερα όμως σαν ατομιστές μπακαλόγατοι (χωρίς να θέλω να θίξω αυτό το επάγγελμα) δύο το λάδι , τρείς το ξύδι πέντε το λαδόξυδο αποφαινόμαστε, επειδή έτσι μας βολεύει, ότι δεν μας βγαίνει ο λογαριασμός.

Το περίεργο της όλης ιστορίας είναι ότι είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση από το 1941 μέχρι σήμερα με την Γερμανία επειδή πεισματικά δεν υπογράφει συνθήκη ειρήνης μαζί μας*.

Για να μην παρεξηγηθώ, τηρουμένων των αναλογιών, δεν εννοώ πόλεμο στρατιωτικό αλλά οπωσδήποτε διακοπή διπλωματικών σχέσεων, καταγγελία για οικονομικό πόλεμο, ,καταγγελία για σωρεία εκβιασμών, απόπειρες εκφοβισμού ,καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατάλυση δημοκρατίας ξένου κράτους κλπ σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς.

Οι πολιτικοί μας μάθανε στην εξασφαλισμένη καλοπέραση του βίου τους. Άνευ ευθυνών, αργυρώνητοι και διαφθείροντας τους πάντες.

Και αυτή την εξασφάλιση την εγγυόταν η προστασία των μεγάλων δυνάμεων πότε των ΗΠΑ, πότε της Γερμανίας κλπ.

Το δυστύχημα των σημερινών πολιτικών είναι ότι έχουν απολέσει όλα τα κοινωνικά συναισθήματα πού παλαιότερα υπήρχαν έως ένα βαθμό όπως του καθήκοντος, της τιμής **, της υπόληψης, του φιλότιμου, της ευθύνης, του πατριωτισμού ,της ταπείνωσης μίας χώρας ,της αξιοπρέπειας κλπ.

Η συνεχής κοροϊδία των κομμάτων εξουσίας πριν και μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση και τού δημοψηφίσματος δείχνει την διαρκή σύγκρουση θέλησης της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος με την εκάστοτε εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική. Έχοντας χάσει κάθε νομιμοποιητικό έρεισμα η κάθε κυβέρνηση των τελευταίων έξι ετών δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την βίαιη εξέγερση του λαού. Και επειδή αυτό το γνωρίζουν, λύνοντας και τα εσωκομματικά τους προβλήματα πιθανότατα αργότερα να δούμε κανένα κακοστημένο θέατρο με εκβιασμούς; για να ξανακλέψουν την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Ο κατήφορος πού έχει πάρει το πολιτικό σύστημα στην χώρα μας είναι τραγικός και θα κοστίσει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα πολύ οδυνηρά στην χώρα μας και στον Ελληνικό λαό.

Ταπείνωση.

Αυτό το συναίσθημα θα έπρεπε λογικά να είναι το κυρίαρχο μέσα στον ελληνικό λαό.

Κι όμως δεν είναι. Εδώ υπάρχει ένα δείγμα.

https://www.zougla.gr/politiki/article/ti-edikse-i-kalpi-tis-diadiktiakis

Αν το θεωρήσουμε αξιόπιστο τότε (Στο ερώτημα εάν ο πρωθυπουργός έπρεπε να συμφωνήσει ή να διακινδυνεύσει την έξοδο της χώρας από το ευρώ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, το 64% θεωρεί ότι έπρεπε να αποδεχθεί τον επώδυνο συμβιβασμό ενώ το 31% να πάει σε ρήξη και να ρισκάρει την έξοδο της χώρας από το κοινό νόμισμα.). βλέπουμε ότι η κοινωνία άγεται και φέρεται από τις ανάγκες τις στιγμής ,από τις αυταπάτες πού του καλλιεργούν έντεχνα τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης ( Τηλεόραση ,ράδιο, έντυπα ,εφημερίδες κλπ - Μελετώντας ποιοι έχουν στα χέρια τους αυτά τα μέσα και τι ρόλο παίζουν) ,από φοβίες ,από έλλειψη παιδείας και από βλακεία.

Ένα κλασικό παράδειγμα είναι ότι η ΕΟΚ ενδιαφέρεται για την ευμάρεια όλων των κρατών. Ανατρέχοντας τα πιο απλά βιβλία ιστορίας για την Γερμανία σαν αποικιοκρατική δύναμη πού ήταν και πού διεκδίκησε αιματηρά δύο φορές την κυριαρχία του κόσμου, τι μας κάνει να πιστέψουμε ότι άλλαξε το DNA της;

Επειδή αυτό διακηρύσσουν οι Γερμανοί ; Η αλήθεια δεν παύει να υπάρχει όταν την αγνοούμε. Ζωτικό χώρο ψάχνανε και τότε και τώρα για τις εξαγωγές τους υπό μορφή εμπορευμάτων και κεφαλαίου.

Στην Εξελικτική αλυσίδα του Ανθρώπου (Ο Άνθρωπος είναι το μόνο σωζόμενο υποείδος του Homo sapiens( άνθρωπος ο σοφός), έχουμε στην νεώτερη εποχή μας ένα καινούργιο υποείδος το οποίο εξαπλώθηκε με ταχείς ρυθμούς - Τον καταναλωτικό άνθρωπο (Homo Consumer ).

Τον Άνθρωπο της εύκολης, γρήγορης υλικής και πνευματικής τροφής. Όλα σερβιρισμένα και έτοιμα από τα ταχυφαγεία, από την τηλεόραση, τα περιοδικά κλπ. Κυνηγώντας Ανεμόμυλους κρίνουν τόσο τη δική τους επιτυχία όσο και των τρίτων βάσει της ποσότητας και της ποιότητας των αποκτημάτων που συσσωρεύουν (Richins & Rudmin).

Με δύο λόγια ένα δίποδο ζώο με τα ελαττώματα της καπιταλιστικής τεχνολογικής εποχής μας.

Ποιος θα νικήσει τελικά ; Ο Άνθρωπος ή ο Homo Consumer ;

Οψόμεθα.

* Γιατί δεν υπογράφουν

Για όλα αυτά υπάρχει ένας τεράστιος λογαριασμός, που βασίζεται σε διεθνείς αποφάσεις, αλλά η Γερμανία υπεκφεύγει, υποστηρίζοντας ότι δεν είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και γι΄ αυτό δεν υπογράφει Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα, διότι τότε θα πρέπει να καταβάλει άμεσα τα χρέη αυτά. Σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο αυτή πρέπει να είναι η κεντρική επιδίωξη της Ελλάδας.

Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος (3), ο οποίος επισημαίνει ότι «το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά "τεχνηέντως" φαίνεται να διατείνεται. Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου) "Συμφώνου Ειρήνης" μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος "αναβλητικής αίρεσης" (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε -πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων». Η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης» επήλθε το 1990 και τότε υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας. Ο Παυλόπουλος υποστηρίζει πως «καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως παθόντα από την γερμανική κατοχή κράτη, όπως η Ελλάδα».

**Από το βιβλίο ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ Το συναίσθημα της τιμής αποτελεί ένα από τα κίνητρα των ανθρωπίνων πράξεων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς γενικότερα, και ίσως το σπουδαιότερο, αφού η τιμή, η υπόληψη, το φιλότιμο, η αξιοπρέπεια γίνονται η αιτία και το κίνητρο που υπαγορεύει στον άνθρωπο το πρακτέον. Το συναίσθημα αυτό της τιμής, είτε αφορά στο άτομο είτε στο λαό, αποβαίνει ο ρυθμιστής της συμπεριφοράς του και το βασικό αίτιο της τύχης του. Μάλιστα η υστεροφημία, σε ό,τι αφορά στα ιδεώδη και στα ιδανικά, εξαρτάται από το βαθμό λειτουργίας της υπόληψης και του φιλότιμου.

Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας και κοινός κόσμος, αλλά o κάθε κοιμισμένος καταφεύγει στον δικό του κόσμο. Ηράκλειτος.

Ανθολογώντας από κείμενα της φωτισμένης αριστεράς.

[(Πολιτικές ανακατατάξεις και νέο μνημόνιο μετά τη Συμφωνία της Συνόδου Κορυφής της 12ης Ιουλίου). Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2015. Στέφανος Τζουμάκας . Από την ιστοσελίδα ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Πλέον όμως, η «σκόνη έκατσε» και είναι αναγκαίο να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Είναι αναγκαίο να προσδιορίσουμε τις αλήθειες, τα ψέματα και τις αυταπάτες για την παρούσα πολιτική εξέλιξη...

Ενώ το κυρίαρχο πρόβλημα της χώρας είναι η διάλυση της παραγωγικής της βάσης και η υποτίμηση που υπέστη στο σύνολο της η χώρα και ιδιαίτερα στην πραγματική Οικονομία. Αντί να απαιτήσει πόρους και ένα νέο σχέδιο «Μάρσαλ» για επανεκκίνηση της Οικονομίας, η Κυβέρνηση ενεπλάκη στη δημοσιονομική στρατηγική του Διευθυντηρίου της Ε.Ε. που έχει ως προτάγματα το έλλειμμα, το χρέος και το δανεισμό της χώρας, δηλαδή τη στρατηγική της λιτότητας. Όσον αφορά, δε στη διαπραγματευτική τακτική, η αποτυχία ήταν προφανής, εκκίνησε με παρωδίες και show, με κλεφτοπόλεμο απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις εκβιασμού, με απειλές χωρίς αντίκρισμα και το κυριότερο με όχι σαφή θέση ότι ο συμβιβασμός ήταν η επιδίωξη.

Υποστηρίξαμε ως Σοσιαλιστικό Κόμμα, το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για λόγους αρχής καθότι η Ελλάδα αλλά και κάθε ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια ένωση, στα πλαίσια της οποίας υπόκειται σε εκβιασμούς και τελεσίγραφα..

Η αποκατάσταση του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας των πολιτών, η ανάκτηση των απολεσθέντων δημοκρατικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και εισοδηματικών απωλειών της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, απαιτεί μακροπρόθεσμη συλλογική προσπάθεια...

Η διάσπαση της Ευρωζώνης με αποχώρηση της Ελλάδας, δεν είναι υπέρ της χώρας. Είναι μια μηχανιστική μεταφορά αγωνιστών της παραδοσιακής Αριστεράς από τη θεωρία του Λένιν περί του «αδύναμου κρίκου του ιμπεριαλισμού». Τα ερωτήματα που τίθενται, σε αυτό το επίπεδο είναι τεράστια: Είναι ιμπεριαλιστική δύναμη που προωθεί τα μονοπώλια η Ε.Ε.; Είμαστε σε περίοδο επαναστατική στην Ελλάδα και μπορούμε «εξ εφόδου» να δημιουργήσουμε ρήγμα στην Ε.Ε. μέσω του «αδύναμου κρίκου» της; Συνδέεται η ρήξη με την Ευρωζώνη με την προοδευτική έξοδο της χώρας από την κρίση;

Όπως χρειαζόμαστε μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων με συνεργασίες και συμμαχίες για να οδηγήσουμε σε ήττα το Βερολίνο, για να απελευθερώσουμε την Ευρωζώνη από σφαίρα επιρροής του Βερολίνου και να ανακτήσουμε την ισοτιμία τόσο της χώρας μας όσο και κάθε άλλης χώρας στην Ε.Ε...

... το κυρίαρχο είναι ότι η χώρα χρειάζεται πόρους και κεφάλαια για επενδύσεις και για αυτό η χώρα πρέπει να απαιτήσει αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη λόγω της άσκησης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων την τελευταία 5ετία.]

Εδώ δεν ξέρουμε από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε.

Το πρόβλημα των διαπραγματεύσεων ήταν ότι δεν τοποθετήθηκε σωστά το όλο θέμα.

ΑΝ δηλαδή στέλναμε τον Τζουμάκα, να εξηγούσε το πρόβλημα στην σωστή του βάση, θα παίρναμε (ένα νέο σχέδιο «Μάρσαλ» για επανεκκίνηση της Οικονομίας και αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη λόγω της άσκησης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων την τελευταία 5ετία.)

Αφού τους δηλώναμε προκαταβολικά την (σαφή θέση ότι ο συμβιβασμός ήταν η επιδίωξη.)

Βέβαια (καθότι η Ελλάδα αλλά και κάθε ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια ένωση, στα πλαίσια της οποίας υπόκειται σε εκβιασμούς και τελεσίγραφα..)

Τώρα εμείς πως συμμετάσχουμε είναι άξιο απορίας.

(...η ανάκτηση των απολεσθέντων δημοκρατικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων...)

Η απώλεια των δημοκρατικών δικαιωμάτων γίνεται μόνο με δύο τρόπους. Με πραξικόπημα ή με στρατιωτική κατοχή χώρας.

Εκτός αν εννοεί τα ψήγματα δημοκρατίας πού κατέκτησαν οι μακροχρόνιοι και αιματηροί αγώνες του λαού μας ενάντια στην ξένη και ντόπια ολιγαρχία.

Να τι λέγεται δημοκρατία. Οι πολίτες να αποφασίζουν για τις υποθέσεις της πόλης, αφού έχουν ενημερωθεί υπεύθυνα και οι ηγέτες να λογοδοτούν και να τιμωρούνται για τα λάθη τους. Τα δε φορολογικά βάρη μέσω της άμεσης φορολογίας στους έχοντες και οι πενέστεροι να είναι αφορολόγητοι.

(Η διάσπαση της Ευρωζώνης με αποχώρηση της Ελλάδας, δεν είναι υπέρ της χώρας. Είναι μια μηχανιστική μεταφορά αγωνιστών της παραδοσιακής Αριστεράς από τη θεωρία του Λένιν περί του «αδύναμου κρίκου του ιμπεριαλισμού...)

Έτσι (η Ελλάδα αλλά και κάθε ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια ένωση, στα πλαίσια της οποίας υπόκειται σε εκβιασμούς και τελεσίγραφα...) θα συμπλήρωνα εδώ και με την ολική καταστροφή της και του πληθυσμού της. Αλλά για να φοβίσουμε και διασπάσουμε τον κόσμο βάζουμε και λίγη σάλτσα από Λένιν.

(...με συνεργασίες και συμμαχίες για να οδηγήσουμε σε ήττα το Βερολίνο, για να απελευθερώσουμε την Ευρωζώνη από σφαίρα επιρροής του Βερολίνου...)

Τα ίδια έλεγε και ο Τσίπρας.

Συμπέρασμα. Η Ιστορία κοιλοπονά αλλά τίκτει προς το παρόν τερατογενέσεις.

Κυβέρνηση Τσίπρα: Άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά-Γιάννης Μυλόπουλος. 11 Αυγ. 2015. tvxs.

Σε αυτό το άρθρο μαθαίνουμε ότι η κυβέρνηση αποδέχτηκε τον εκβιασμό γιατί έξω από το ευρώ ( ...Το παγκοσμιοποιημένο σχέδιο της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης της Ευρώπης, έτσι όπως έχει δομηθεί, δεν επιτρέπει διαφωνίες και διαφοροποιήσεις. οι αγορές δεν δείχνουν κανένα έλεος...

Η Ελλάδα, ευτυχώς, έδειξε αντανακλαστικά επιβίωσης και επέλεξε, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, τη λιγότερο επώδυνη λύση, αποφεύγοντας τη μοναχική πορεία προς την αυτοκαταστροφή. Η εκβιαστική υπογραφή ενός ακόμη μνημονίου, η οποία είναι βέβαιον ότι θα ολοκληρώσει την αποσύνθεση της οικονομίας και τη διάλυση της κοινωνίας της χώρας, δεν θα μας επιτρέψει να κρατηθούμε ζωντανοί, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την αποδόμηση του νεοφιλελεύθερου τέρατος.

Χρειάζεται λοιπόν άμεσα η επεξεργασία και υλοποίηση ενός προγράμματος οικονομικής αναδιάρθρωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, το οποίο θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανασύνταξης της ελληνικής οικονομίας...)

Ας διαβάσει την παρακάτω είδηση ο Κύριος Μυλόπουλος και ας αναλογιστεί τις τεράστιες δυνατότητες πού θα ανοιχθούν στην Ελλάδα (πχ. Κλήρινγκ κλπ ) ΑΝ ξεφύγει από το θανάσιμο εναγκαλισμό του ΕΥΡΩ και της ΕΟΚ.

Τα αμερικάνικα κι ευρωπαϊκά ΜΜΕ έκαναν τα πάντα ώστε να εξαφανιστεί αυτή η...είδηση!

Κι εκείνο που είναι πλέον φανερό, είναι πως στο «παιχνίδι» της απόκρυψης ειδήσεων έχουν μπει πολιτικά κόμματα και κινήματα που δήθεν εκφράζουν τη ρεαλιστική «αριστερά». Αφού έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος της «σοσιαλιστικής» διεθνούς στην υπηρεσία των τραπεζιτών, έχουν μπει μπροστά εξαγορασμένα κόμματα, δήθεν ανανεωτικής, ή ρεαλιστικής αριστεράς.

Στις 14 και 15 Ιούνη, στην Σάντα Κρούζ της Σιέρας, στη Βολιβία, συγκεντρώθηκαν 133 ηγέτες κι αντιπρόσωποι χωρών (μεταξύ αυτών η Κίνα και η Ινδία), όπου αποφάσισαν τη δημιουργία μιας συμμαχίας εναντίον της Νέας Τάξης πραγμάτων, των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της σκιώδους παγκόσμιας κυβέρνησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, όπως και του ρόλου του ΟΗΕ.

Ενάντια σ" όλους αυτούς συντονίζουν τις δυνάμεις τους οι 133 χώρες, που επισήμως έχουν ονομαστεί: 'Ομάδα των 77 και της Κίνας', αν και στην πραγματικότητα συμμετέχουν 113 χώρες. https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9819

Μας συστήνει και την (επεξεργασία και υλοποίηση ενός προγράμματος οικονομικής αναδιάρθρωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, το οποίο θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανασύνταξης της ελληνικής οικονομίας...)

Αφού 15 χρόνια μέσα στο ΕΥΡΩ καταστρέφουμε κάθε παραγωγική δραστηριότητα, τώρα ήρθε η ώρα να την ξαναδημιουργήσουμε.

Έτσι (θα μας επιτρέψει να κρατηθούμε ζωντανοί, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την αποδόμηση του νεοφιλελεύθερου τέρατος.)

Εμείς το μόνο πού έχουμε να του πούμε είναι: Πάσα επιστήμη χωριζομένη της αρετής, πανουργία ού σοφία φαίνεται.

Κάθε επιστήμη, ΑΝ δεν συνοδεύεται από την Αρετή, είναι όμοια της πανουργίας και όχι της σοφίας.

~Πλάτων.

13 Αυγούστου 2015

ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

Πολύ μελάνη χύνεται αυτές τις μέρες, για την άτακτη χρεοκοπία πού θα έβρισκε την χώρα μας, στην περίπτωση πού δεν έβαζε την υπογραφή του ο Πρωθυπουργός μας σε αυτή την συμφωνία.

Ορίστε ένα απάνθισμα σημερινών δημοσιευμάτων.

(Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ έβαλε την υπογραφή του σε μια εξαιρετικά επώδυνη συμφωνία για τη χώρα και τους πολίτες.

Ο άλλος δρόμος ήταν η άτακτη χρεοκοπία της χώρας με απρόβλεπτες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και την ασφάλειά της.

Όσοι έχουν πάει κόντρα σε αυτήν του την επιλογή, δεν έχουν εξηγήσει - ούτε μια φορά - εμπεριστατωμένα μιαν άλλη επιλογή, ένα άλλο ολοκληρωμένο σχέδιο για τη χώρα.

Ασάφειες, γραφικότητες, λόγια που μπορεί να χαϊδεύουν τα αυτιά ταλαιπωρημένων, αλλά δεν προτείνουν κάτι συγκεκριμένο. Αυτή είναι η αλήθεια και σε αυτό ο Τσίπρας, παρά τα λάθη του, έχει απόλυτο δίκιο.

Μέσα από αυτήν τη δύσκολη συμφωνία, μπορεί να προκύψουν στην πορεία πολιτικές που να ελαφρύνουν σιγά - σιγά τα βάρη που επωμίζονται τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας.)*

( Κατά πόσο όμως η σημερινή κυβερνητική πολιτική προσομοιάζει με εκείνη των λεγόμενων μνημονιακών κυβερνήσεων; Και κατά πόσον ένας επώδυνος για τη χώρα συμβιβασμός με τους δανειστές, μετά από εξαντλητική διαπραγμάτευση έξι περίπου μηνών μαζί τους, συνιστά ασυνέπεια και αλλαγή πορείας;

1. Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπέγραψαν τα μνημόνια χωρίς καμία διαπραγμάτευση.

2. Η εφαρμογή των μνημονίων από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ συνιστούσε συνειδητή επιλογή...

4. Κοινή συνισταμένη της πολιτικής των μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήταν η πεποίθηση ότι το χρέος ήταν βιώσιμο. Σήμερα, μετά από τις εύστοχες και επίμονες παρεμβάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, η διεθνής κοινή γνώμη αλλά και οι ίδιοι οι δανειστές, αρχίζουν να αναγνωρίζουν τη μη βιωσιμότητα του χρέους και να αποδέχονται την ιδέα της αναδιάρθρωσής του.

5. Το αποτέλεσμα της μακράς διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης Τσίπρα με τους δανειστές, είναι οι καταφανώς καλύτεροι όροι του, παρόλα αυτά και σήμερα δυσχερούς, νέου μνημονίου. Το τριετούς διάρκειας πρόγραμμα των 85 δις Ευρώ, το αναπτυξιακό πακέτο των 35 δις, τα σημαντικά χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και η αναγνώριση της ανάγκης αναδιάρθρωσης του χρέους, καμία σχέση δεν έχουν με τους καθολικά επαχθείς όρους των προηγούμενων μνημονίων.

6. ...Σε αντίθεση, η σημερινή κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο σε πρώτη προτεραιότητα τους λίγους και οικονομικά ισχυρούς, που μέχρι σήμερα βρίσκονταν συστηματικά στο απυρόβλητο. ΑΝ φανεί συνεπής στις υποσχέσεις της, η εφαρμογή πολιτικής κοινωνικής δικαιοσύνης θα κάνει τη μεγάλη διαφορά.

7. Τέλος η άτακτη υποχώρηση και η έξοδος από τη νεοφιλελεύθερης πολιτικής κυριαρχίας σημερινή Ενωμένη Ευρώπη, που ανεύθυνα προτείνουν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης, δεν συνιστά πράξη ηρωική και αγωνιστική, αλλά αντίθετα, πορεία προς τη διεθνή απομόνωση και την αυτοκαταστροφή, μια και οι συνέπειές της για την ελληνική οικονομία και κοινωνία θα είναι δυσβάστακτες. Αντίθετα, η επιλογή της παραμονής και η προσπάθεια της εκ των έσω αμφισβήτησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών είναι μια επιλογή γνήσια αγωνιστική και κυρίως υποσχόμενη ένα καλύτερο αύριο για τους ευρωπαϊκούς λαούς, σε μια Ευρώπη κοινωνικά δίκαιη και πολιτικά δημοκρατική.)**

*22.7.2015 / ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ-Τέρμα τα τσαλίμια και οι υπερβολές.

**Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι καθηγητής και Τ. πρύτανης του ΑΠΘ-Μεταξύ νεοφιλελεύθερης σφύρας και αριστερή άκμονος- tvxs 09:08 ' 30 Ιουλ. 2015.

Και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ είπε .

Είχαμε να επιλέξουμε μεταξύ των προτάσεων των δανειστών ή την καταστροφή μας.

Μπροστά μας έχουμε έναν έντιμο συμβιβασμό ή άτακτη χρεοκοπία. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι υπήρχε και η επιλογή της εξόδου από το ευρώ. Η έξοδος από το ευρώ, χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα, θα σήμαινε σκληρή λιτότητα και προσφυγή εκ νέου στο ΔΝΤ για τη στήριξη του νομίσματος. Όποιος δεν το παραδέχεται είτε εθελοτυφλεί, είτε κρύβει την αλήθεια.

Αφήνοντας τις επουσιώδεις ανοησίες τού κυρίου καθηγητή μας Μυλόπουλου όπως ότι έχει σημασία στην πράξη αν συμφωνούσες ή δεν συμφωνούσες να υπογράψεις το μνημόνιο.

ή το αποδέχονται πλέον οι ξένοι- την ιδέα της αναδιάρθρωσης, εκπληκτικό λες καί δεν είχε γίνει ξανά αναδιάρθωση. (Στην Μνημονιακή Ελλάδα, όμως, έχουμε την εξής παγκόσμια πρωτοτυπία: να κουρεύεται δραστικά το χρέος ενός κράτους (δηλαδή να χρεοκοπεί και επισήμως) αλλά το χρέος να επιστρέφει στο επίπεδο που ήταν λίγους μήνες πριν και, βέβαια, να παραμένει τόσο υψηλό που να είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Αυτό ακριβώς συνέβη στην Ελλάδα το 2012 με το 2ο Μνημόνιο και αυτό πάλι σχεδιάζεται να επαναληφθεί στα τέλη του 2014, ή αρχές του 2015, με το επόμενο κούρεμα που θα συμφωνηθεί το οποίο, όπως και του 2012, θα βρουν έναν ευφυή ευφημισμό να το βαπτίσουν-ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ).

ή το ΑΝ φανεί συνεπής στις υποσχέσεις της- στην φορολογία των πλουσίων, το διαρκές μοτίβο όλων των προεκλογικών εξαγγελιών .

ή αν διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση επί μακρόν , φαίνεται ότι ό καθηγητής μας ξέχασε την συμφωνία της 20 ης Φεβρουαρίου.

Μας συνιστά και το - Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι... κλπ.

Ερχόμαστε στο καθοριστικό ζήτημα .

Το ζήτημα της άτακτης χρεοκοπίας και τού εναλλακτικού προγράμματος.

Το να μιλάει πρωθυπουργός της χώρας για άτακτη χρεοκοπία είναι το λιγότερο ανοσιούργημα. Είναι ο πρώτος υπεύθυνος και σε περίπτωση χρεοκοπίας αυτή να μην πάρει άτακτη διάσταση.

Με τι τρόπο; Υποτίθεται μέσω συγκεκριμένων σχεδίων που έχουν εκπονηθεί σε προηγούμενο χρόνο.

Τα περίεργα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινό Πρωθυπουργό μας

είναι τα εξής.

Mετά τις εκλογές του 2012 έλεγε ότι η μόνη ρεαλιστική και σωτήρια λύση είναι η κατάργηση των μνημονίων. Σε ένα νόμο και με ένα άρθρο . Σήμερα η μόνη ρεαλιστική λύση και σωτήρια είναι τα μνημόνια. Πως γίνεται μέσα σε 2-3 χρόνια αυτή η ολική μεταβολή απόψεων; Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες ,κάποιοι λένε, υπάρχει όμως και η άλλη παροιμία πού λέει, ο καπετάνιος ο καλός στη φουρτούνα φαίνεται.

Ας αφήσουμε τις παροιμίες όμως. Και η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 διανθίστηκε με το ποτέ πια μνημόνια. Ακόμα και Αφίσες είχαν βγει με αυτό το σύνθημα.

Στις προεκλογικές συζητήσεις, στην τηλεόραση, όταν τους ρωτούσαν αν η Γερμανία δεν κάνει δεκτές τις απόψεις σας, απαντούσαν όλοι ότι αυτό είναι αδύνατο, θα δεχτούν λίγο- πολύ το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτά μπορεί να λέγονταν κάτω από το κράτος των προεκλογικών σκοπιμοτήτων αλλά κανένας δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι δεν υπάρχει ένα ή περισσότερα συγκροτημένα ρεαλιστικά σχέδια σε περίπτωση άρνησης των πιστωτών. Υπήρχε το παράδειγμα της Κύπρου. Ξέραμε δηλαδή την πρώτη κίνηση οικονομικού πολέμου πού θα έκαναν, αν δεν δέχονταν τις διαπραγματεύσεις.

Υπάρχουν και καταγγελίες για την αποσόβηση συζητήσεων για το εθνικό νόμισμα. Λαμβάνοντας υπόψη και την αξιοποίηση σε κυβερνητικό επίπεδο ανθρώπων από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ (φανατικοί του ΕΥΡΩ και της ΕΟΚ).

Φτάσαμε σε ένα σημείο να διατυμπανίζουμε σε όλο τον κόσμο ότι πάμε στον πόλεμο αλλά τα όπλα τα αφήσαμε στο σπίτι μας. Εκτός και αν τα διάφορα σχέδια πού θα έπρεπε να είχε κάνει η πολιτεία και κάτω από δημόσιο διάλογο (και σαν μορφή πίεσης), τα έχουν πάρει οι Αρειανοί γιαυτό και δεν μπορούμε να τα βρούμε.

Έτσι Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν όλη αυτή την περίοδο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μία αρχηγική ομάδα πού το μόνο πού την ενδιέφερε-ενδιαφέρει είναι η εξουσία μέσω της μελλοντικής δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων. (Άνευ Σχεδίων εδώ.) Συμφωνία ή καταστροφή.

Ή η ίδια αρχηγική ομάδα αλλά απλών ανεγκέφαλων πού και πάλι μόνο η εξουσία την ενδιέφερε- ενδιαφέρει.

Διαλέγετε και παίρνετε.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚ.

Η ουσία της αποδέσμευσης από την ΕΟΚ για τους υπερεπαναστάτες συμπυκνώνεται στο ότι θα πρέπει να γίνει με όρους λαϊκής εξουσίας, ενάντια στις πολυεθνικές και όχι για να συνεχιστεί η εκμετάλλευση από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση.
Δεν μπορώ να ξέρω τι είδους επαναστατική τακτική μπορεί να εξυπηρετεί ο συνεχής υπερτονισμός αυτής της αυτονόητης διαφοράς.
Άμα είσαι επαναστάτης από το μετερίζι σου προσπαθείς να πείσεις τον λαό για το δίκιο των απόψεων σου. Δηλαδή της λαϊκής εξουσίας σε αντιδιαστολή με τα ακροδεξιά κόμματα της απόλυτης υποταγής όλου του λαού στον αρχηγό , της πλήρους ιδιωτικοποίησης* της οικονομίας ( εδώ συμπίπτουν πλήρως με τον Φρίντμαν) και της βαρβαρότητας των κοινωνικών σχέσεων.
Προσπαθείς με ένα μίνιμουμ πρόγραμμα να ενώσεις το μεγαλύτερο μέρος του λαού σου προς όφελος του, αφήνοντας στην άκρη διφορούμενες πρακτικές και άμεσες δογματικές αντιλήψεις όπως κατάργηση όλης της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, μικρής ,μεσαίας , μεγάλης.
Όσο για την περίπτωση της εξόδου από την ΕΟΚ από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση, τι μπορεί να εννοούμε ; Όσο ο λαός θα κάθεται απαθής και μοιρολατρικά αποδεχόμενος την σκλαβιά του, θα θέλουν ένα μανδύα δημοκρατικότητας.
Αν αφορά την αντίσταση εκ μέρους του λαού, ότι θα πάρουν πιο σκληρά μέτρα , το ίδιο ακριβώς ισχύει και μέσα στην ΕΟΚ.
Ήδη το γνωρίσαμε αυτό με τα capital controls.
Αν κάποιοι πιστεύουν ότι οι Γερμανοί θα είναι λιγότερο σκληροί από τους ντόπιους πάλι λάθος κάνουν.
Αυτό το βλέπουμε με το καινούργιο στρατιωτικό δόγμα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων** , Γερμανικής σίγουρα επινόησης, δεν θα διστάσουν αν μπορέσουν να αιματοκυλίσουν την όποια λαϊκή αντίσταση εναντίον τους, με τον γνωστό τους τρόπο από την κατοχή, βάζοντας Έλληνες-γενίτσαρους εναντίον Ελλήνων.
Εκτός από βασική προϋπόθεση η έξοδος από το Ευρώ, για να ανοίξει ο δρόμος για την λαϊκή εξουσία, πρέπει να είναι το μεγάλο άμεσο ζητούμενο όλων των δημοκρατικών ανθρώπων.
Δεν είναι το ίδιο να αντιπαρατάσσεσαι μόνο σε ένα τμήμα του ελληνικού κεφαλαίου από να αντιπαρατάσσεσαι στον αποικιοκρατικό κλοιό μεγάλων δυνάμεων πού έχουν τον έλεγχο της Ελληνικής οικονομίας.
Αν περιμένουμε με την ελπίδα να καταρρεύσει η ΕΟΚ, μέχρι τότε μπορεί να έχει καταρρεύσει ο Ελληνικός λαός οπότε τα περί λαϊκής εξουσίας θα απομείνουν να τα διαβάζουμε στα παραμύθια για τα μικρά παιδιά.
Από τα αριστερά κόμματα όλο μεγαλόστομες κουβέντες , συζητήσεις και αρθρογραφία ακούμε και βλέπουμε του περιεχομένου μην ξεφύγουμε καθόλου από τα γραπτά του Μαρξ και του Λένιν για την λύση όλων των προβλημάτων μας, κάτω η εκμετάλλευση, κάτω ο καπιταλισμός κλπ.
Λες και ενδιαφέρει το σύνολο της κοινωνίας η τριβή με την μαρξιστική θεωρία. Μόνο μία πολύ μικρή μειοψηφία πλέον ασχολείται .
Ενώ το ξέρουν οι αριστεροί (λόγω της κατάρρευσης του ανατολικού μπλοκ) από ότι φαίνεται δεν μπορούν να το συνειδητοποιήσουν .
Δείχνουν την εικόνα να μην μπορούν να προσαρμοστούν με την πραγματικότητα, να τους ενδιαφέρει το χθες, πιθανό να καλύψουν διάφορα υπαρξιακά κενά, να μην κινδυνέψουν να χάσουν την πελατεία τους, την αίγλη του μικρόκοσμού τους.
Η αρχομανία κυριαρχεί , φτιάχνουν συνεχώς καινούργια κόμματα μη συμφωνώντας πουθενά με τα άλλα αριστερά κόμματα και προσπαθώντας να διαμορφώνουν το πρόγραμμα τους εντέχνως αποσιωπώντας, αποκρύπτοντας θέματα πού είναι προς το παρόν αντίθετα με τις αντιλήψεις μεγάλου μέρους της κοινωνίας λόγω φόβου.
Αυτά βέβαια για τους αρχηγούς με καλές προθέσεις γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η καπηλεία συνθημάτων για την νομή της εξουσίας.
Ο λαός ενδιαφέρεται για τα άμεσα προβλήματά του, για τα τρέχοντα έξοδα, για την καθημερινή επιβίωσή του, δεν τον ενδιαφέρει να γίνει πρώτα σοσιαλισμός στην Ελλάδα για να του λυθούν ως δια μαγείας όλα τα προβλήματά του.
Η ειρωνεία είναι ότι λίγο πολύ συμφωνούν οι περισσότεροι για το τι πρέπει να κάνει μία κυβέρνηση πραγματικά δημοκρατική. Να φύγει από την ΕΟΚ ,να φτιάξει εθνικό νόμισμα ,να διαγράψει το χρέος , να προβεί σε κοινωνικοποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, να έχει πλάνο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας ξεκινώντας από την αγροτική παραγωγή ,να έχει απλούς , ξεκάθαρους κανόνες και νόμους, με μεγάλη χρονική διάρκεια. Φορολογικούς συντελεστές μεγάλης επιβάρυνσης των μεγάλων επιχειρήσεων και κερδών χωρίς να προκαλεί ασφυξία.
Να ληφθεί ειδική μέριμνα για τους φτωχούς.
Να φτιαχτούν επιχειρήσεις από τους δήμους και σε σύμπραξη με ιδιώτες μη κερδοσκοπικής μορφής.
Να υπάρχει στενή συνεργασία και η σύμφωνη γνώμη των επαγγελματικών σωματείων, των συνεταιρισμών και των μισθωτών με το υπουργείο οικονομίας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας .
Να κοινωνικοποιηθούν οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες.
Να κλειστούν συμφωνίες με άλλες χώρες αμοιβαίου οφέλους αν είναι δυνατόν και με πολυεθνικές.
Και τόσα πολλά ακόμα μέτρα πού λίγο - πολύ είναι γνωστά.
Όλα αυτά θα φέρουν μεγάλη αντίδραση από μέρος της άρχουσας τάξης πού ανέκαθεν θεωρούσε τον κρατικό προϋπολογισμό δικό της τσιφλίκι. Και αντίδραση από το εξωτερικό για παρόμοιους λόγους ( τόκοι, χαριστικές συμβάσεις ,ελεύθερη αγορά πώλησης των εμπορευμάτων τους κλπ.)
Εδώ θα φανεί η ενότητα και η μαχητικότητα του λαού να υπερασπιστεί τα δίκια του και να πάρει την μοίρα του στα χέρια του. Τίποτα δεν χαρίζεται τα πάντα κατακτώνται.
Η στρατιωτική ισορροπία Ελλάδας -Τουρκίας μέχρι το 2020 ανατρέπεται όπως ισχυρίζονται αναλυτές, αφού οι αγορές στρατιωτικού υλικού απαγορεύονται, προηγείται η εξόφληση των τόκων, έτσι θα γίνουμε δορυφόρος της Τουρκίας.
Θα έχουμε μία χώρα, πού την τύχη της στην παραμικρή λεπτομέρεια θα την καθορίζουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των πρεσβειών ΗΠΑ-Γερμανίας-Τουρκίας.
Το μόνο πού θα απομένει είναι να κάνουν το Ελληνικό στράτευμα μισθοφορικό.
Όταν πραγματοποιηθεί και αυτό δεν νομίζω ότι θα μπορούμε να μιλάμε κατόπιν για λαϊκούς αγώνες. Μέχρι τουλάχιστον να συντελεστεί κάτι πάρα πολύ συγκλονιστικό πχ. πόλεμος, κάποια επανάσταση μεγάλης χώρας, διάλυση ΕΟΚ κλπ.
Έτσι το κυρίαρχο είναι ο λαϊκό - απελευθερωτικός αγώνας ενάντια στην ξένη εξάρτηση και όχι ο σοσιαλισμός όπως και να τον εννοεί ο καθένας.
Αν κάνετε ότι μπορείτε για την αξιοπρεπή επιβίωση του λαού μέσα σε ουμανιστικά πλαίσια δεν νομίζω σύντροφοι ότι θα σας ψέξει ο Μαρξ και ο Λένιν ακόμα και μέσα σε καπιταλιστικό καλούπι. Το κυρίαρχο ,το φλέγον είναι η ενότητα του αγώνα με κοινό ψηφοδέλτιο στις εκλογές αλλά και οι κοινοί αγώνες μέσα στην κοινωνία.
Ο χρόνος αρχίζει και κυλάει αντίστροφα.

* Υπάρχει όμως μια σημαντική εξαίρεση. Η περίοδος της ναζιστικής κυβέρνησης στην Γερμανία υπό την ηγεσία του Χίτλερ ήταν μάλλον η πρώτη κυβέρνηση στον κόσμο που προχώρησε σε μια σειρά από σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις την στιγμή μάλιστα που σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία κ.α. ακολουθόταν η αντίστροφη πορεία. Ήταν τόσο πρωτοπόρα στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων η ναζιστική κυβέρνηση που ο αγγλικός οικονομικός όρος privatisation γεννήθηκε και ξεκίνησε για πρώτη φορά να χρησιμοποιείται στην αγγλική βιβλιογραφία από τότε, λόγω ακριβώς της εντύπωσης που προκάλεσε η πολιτική της Γερμανίας.

https://agkarra.com/ Οι απαρχές των ιδιωτικοποιήσεων: Φιλελευθερισμός και ναζισμός.

29 June 2016

ΕΞΑΡΤΗΣΗ, ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Η άρνηση της πραγματικότητας, εξορκίζοντας το απευκταίο.

Ερχεται το τρένο καταπάνω μας και κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε,

γιατί έχουμε παγώσει από τον φόβο μας,ελπίζοντας ότι θα περάσει από δίπλα μας,ξώφαλτσα.

Ολη η νεοελληνική ιστορία ανάγεται σε σχέσεις εξάρτησης με τις μεγάλες δυνάμεις.

Στις 22 Iανουαρίου/3 Φεβρουαρίου 1830 οι τρεις Mεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία,Ρωσία) προχώρησαν στην υπογραφή ενός νέου πρωτοκόλλου, στο Λονδίνο, το οποίο έμεινε γνωστό ως το Πρωτόκολλο της Aνεξαρτησίας. Eπρόκειτο για την πρώτη επίσημη διεθνή πράξη που αναγνώριζε την Eλλάδα ως κράτος κυρίαρχο και ανεξάρτητο.

Γεννιέται ένα κράτος φάντασμα.

Το μόνο ευχάριστο, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος. Ιωάννης Καποδίστριας (1776 - 1831).

Σύντομα όμως οι κοτσαμπάσηδες με τον ξένο παράγοντα, δολοφονούν εν ψυχρώ τον Καποδίστρια.Είναι χαρακτηριστικό, ότι ένας από τους δολοφόνους του, ο Γιώργος Μαυρομιχάλης κατέφυγε και βρήκε άσυλο στην Γαλλική πρεσβεία.

Εν συντομία η υποτέλεια δηλώνεται με τα παρακάτω περιστατικά.

Της ξενόφερτης βασιλείας, Τα Παρκερικά το 1850, η επέμβαση των Γάλλων το 1854, επεισόδιο Νίκολσον το 1885, Νοεμβριανά το 1916, Γαλλική επέμβαση το 1917, Μικρασιατική καταστροφή το 1922 καί ο βρώμικος ρόλος των Μεγάλων Δυνάμεων.

Δεκεμβριανά το 1944.

Τα Δεκεμβριανά, αποτελούν ίσως την πιο χαρακτηριστική περίπτωση ξένης επέμβασης στην Ελλάδα, με τραγικές συνέπειες, καθώς πυροδότησαν την Εμφύλια σύρραξη.

Ας αφήσουν τις ανόητες δικαιολογίες, οι δυτικόφιλοι Έλληνες ιστορικοί, αναμασώντας τους Αγγλικούς και τού παπανδρέου τούς ισχυρισμούς, ότι θα έπαιρναν οι κομμουνιστές την εξουσία με τα όπλα.

Είχαν μία εβδομάδα περίπου πλήρους ελευθερίας κινήσεων, μετά την απελευθέρωση, άν ήθελαν την κατάληψη της εξουσίας.

Αλλά καί άν γίνονταν ομαλά οί εκλογές, υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ποιός θα τις κέρδιζε;

Αν όχι οι κομμουνιστές σίγουρα το ΕΑΜ με συντριπτικό ποσοστό.

Μόνο ένας τρόπος υπήρχε γιά να πάρουν οι Αγγλοι καί οι Ταγματασφαλίτες την εξουσία.

Ο τρόπος της ωμής δολοφονικής μανίας και τού απόλυτου τρόμου εναντίον τού μεγαλύτερου μέρους του Ελληνικού λαού.

Συνεχίζουμε με τα περιστατικά υποτέλειας,

Πωλ Πόρτερ το 1947, δεν δίστασε να χαστουκίσει τον υπουργό Συντονισμού, Στ.Στεφανόπουλο όταν διαφώνησαν σε κάποια θέματα φορολογίας. Η αντίδραση του Έλληνα υπουργού ήταν να χαρίσει στην σύζυγο του Πόρτερ ένα διαμαντένιο κολιέ για να τον εξευμενίσει.

Η υποτέλεια των Ελληνικών κυβερνήσεων της εποχής ήταν τέτοια, που ο υπουργός Στρατιωτικών Π.Κανελόπουλος υποδεχόμενος στο αεροδρόμιο τον Αμερικάνο στρατηγό Βαν Φλίτ (24/2/1948) του είπε δείχνοντας το τιμητικό άγημα «Στρατηγέ, καλώς ήλθατε στο σπίτι σας. Ιδού ο στρατός σας».

Ο Βαν Φλίτ, επικεφαλής 250 Αμερικανών στρατιωτικών συμβούλων, ανέλαβε επί της ουσίας την διοίκηση του Εθνικού Στρατού και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του Εμφυλίου πολέμου, εφαρμόζοντας αρκετές φορές ακραίες τακτικές (πχ. ρίψη Ναπάλμ) που επέτειναν το μίσος μεταξύ των δύο πλευρών*.

*[https://vassper.blogspot.gr/2015/03/blog-post.html]

Αυτά ήταν τα πιό χτυπητά, φανερά περιστατικά, ύπήρχαν όμως και άλλα, εξίσου ρυθμιστικά στο τομέα της οικονομίας, όπως τα εξωτερικά δάνεια, απο την ίδρυση τού Νεοελληνικού κράτους έως τις μέρες μας.

Το πιο καθοριστικό όμως ήταν, ότι η υποτέλεια διαμόρφωσε μία κάστα πολιτικών πού δεν μπορούσαν, ούτε τους πέρναγε από την σκέψη, να φτιάξουν και να εφαρμόσουν ένα στρατηγικό σχέδιο εκβιομηχάνισης της χώρας. Ηταν καί είναι πιστοί υπηρέτες, γραικύλοι των μεγάλων δυτικών δυνάμεων, δεν μπορούν να φανταστούν ένα διαφορετικό ρόλο γιά τον εαυτό τους.

Μακρυά βέβαια από τις σημερινές ανοησίες, ότι μπορεί η ιδιωτική πρωτοβουλία να παίξει αυτό τον ρόλο, της εκβιομηχάνισης.

Μία ματιά στην οικονομική ιστορία των κρατών, φτάνει γιά να αντιληφτεί κανείς, τον ακρογωνιαίο καί στρατηγικό ρόλο τού κράτους.

Αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος πού το ΔΝΤ, η παγκόσμια τράπεζα, η ΕΟΚ, οι πολυεθνικές (πού οί μεγαλύτερες είναι Αμερικανικές καί των δυτικών κρατών**) κλπ. θέλουν να αποδομήσουν καί να λεηλατήσουν τα κράτη. Για αυτούς τους λόγους δεν αφήνουν κανένα νέο παίχτη να αποκτήσει Πυρηνικά Όπλα.

**[Ποιος κυβερνά τον κόσμο; μόλις 147 κύριες και 737 άλλες επιχειρήσεις. Οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη. Αντιρρήσεις για αυτή την κυριαρχία της Δύσης,έχουν η Ρωσία, η Κίνα η Ινδία και άλλες χώρες.]

Ο Θουκυδίδης, είχε επισημάνει την σημασία τού ηθικού φρονήματος στην αμυντική ικανότητα της πόλης- κράτους.

Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί.

μτφρ: η πόλη [και η δύναμή της] είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία.

Υφίσταται στις μέρες μας; Σαφώς καί όχι.

Το σύνολο των κομμάτων αποφάσισαν στήν πράξη, ότι δεν πρέπει να δυσαρεστήσουμε τον σκληρό πυρήνα της ΕΟΚ.

Έτσι δίνουν το πράσινο φώς γιά την επιχείρηση «βοήθειας» της Ελλάδας από την «τρόϊκα» (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ)πού είχε σαν μοναδικό σκοπό να περάσουν τα ιδιωτικά χρέη των τραπεζών στο δημόσιο.

Η πρώτη δανειακή σύμβαση του 2010 αποσκοπούσε πρωταρχικά στη διάσωση των γερμανικών, γαλλικών και ελληνικών τραπεζών. Το μεγαλύτερο μέρος των δανειακών κεφαλαίων μεταβιβάστηκε απευθείας στις τράπεζες.

Με τα δάνεια «διάσωσης» διογκώθηκε και άλλαξε ριζικά το προφίλ του δημόσιου χρέους: από χρέος προς τον ιδιωτικό τομέα, μετατράπηκε σε χρέος προς τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και προς το ΔΝΤ.

Συνολικά έχει υπολογιστεί ότι δόθηκαν πάνω από 250 δις στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση και παροχή εγγυήσεων.

Η κατάρρευση των δημοσιονομικών είναι συνέπεια της διάσωσης των ιδιωτικών τραπεζών.

Για να το καταφέρουν επιτέθηκαν με βιαιότητα στη δημοκρατία, στα ανθρώπινα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια των πολιτών και στο μέλλον των επόμενων γενεών.

Πώς μας βλέπουν οι ξένοι επενδυτές, μιάς καί πολύς ντόρος γίνεται γιά αυτούς;

Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού ομίλου: «Η δουλειά μας» είχε πει ο εν λόγω κύριος «είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Έλληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα» (περιοδικό «Marianne», 20.2.2010).

Αντί γιά την λέξη μαλάκας εδώ, βάλτε την λέξη γραικύλος.

Μέσα στο ΝΑΤΟ,έχουμε σαν σύμμαχο,τον βασικό και προαιώνιο εχθρό μας, την Τουρκία.

Μία Τουρκία πού ονειρεύεται το Οθωμανικό της μεγαλείο καί προσπαθεί να το ανακτήσει.

Δημιουργεί κρυφό οθωμανικό στρατό***, προσπαθώντας να ανατρέψει τον νόμιμο Πρόεδρο της Συρίας,να δημιουργήσει προβλήματα στην Ρωσία καί Κίνα, ελπίζοντας(;) για την ανταμοιβή των υπηρεσιών της, από τις μεγάλες δυτικές δυνάμεις, σε τί;

Να μία είδηση.Το Βερολίνο όρισε το Αιγαίο ως εστία της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη και άρχισε τη διαδικασία αντιμετώπισής της μεθοδεύοντας τη «συνεργασία» Ελλάδας - Τουρκίας, ώστε να φυλαχτούν καλύτερα τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δηλαδή γιά αρχικό μενού, θάχουμε Συγκυριαρχία στο Αιγαίο.

***[O Hakan Fidan, ο επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσiας Πληροφοριών της Τουρκίας, που είναι γνωστή με το ακρωνύμιο MIT, o oποίος εiναι ένθερμος υποστηρικτής του Τούρκου Προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν, σε δηλώσεις του καταδίκασε τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.Το ΙSIS είναι μια πραγματικότητα και πρέπει να δεχτούμε ότι δεν μπορούμε να εξαλείψουμε μια καλά οργανωμένη και δημοφιλή δομή, όπως το Ισλαμικό Κράτος.

...είναι επιτακτική ανάγκη το ISIS να δημιουργήσει ένα προξενείο ή τουλάχιστον ένα πολιτικό γραφείο στην Κωνσταντινούπολη.

Πρόσφατα, συνέχισε, καθώς μαίνονται οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του Ρωσικού Στρατού και του ISIS, αμέτρητοι τραυματίες μαχητές του ISIS εισέρχονται στο τουρκικό έδαφος και γίνονται δεκτοί στα στρατιωτικά νοσοκομεία της επαρχίας Χατάι..]

Η Τουρκία εφαρμόζει ενάντιά μας, το δόγμα τού Σουν Τζου πού λέει: Η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη.

Συνεχείς αμφισβητήσεις εδάφους, αέρα καί θαλάσσης, κλίμα τρομοκρατίας στον μουσουλμανικό πληθυσμό γιά να αποδεχτούν ότι όλοι είναι τούρκοι, προξενείο με εκατοντάδες πράκτορες πού προσπαθούν να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα, μοιράζοντας χρήμα καί δάνεια, γιά να φανούν σαν εγγυητές τού ντόπιου πληθυσμού.

Έτσι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, να καταλάβουμε γιά ποιόν θα χτυπήσει η καμπάνα αργότερα.

Τι κάνουμε εμείς; Η παράνοια βασιλεύει.

Η μάλλον ο γραικυλισμός οδηγεί στην παράνοια.

Διώχνουμε μακρυά μας, τούς πραγματικούς συμμάχους μας,όπως την Ρωσία (λόγω ταύτισης συμφερόντων).

Σαν πιστοί σύμμαχοι, κάνουμε ότι όλα αυτά, δεν μας αφορούν άμεσα****.

****[Ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με εθνικά θέματα.

Δύο μουσουλμάνοι βουλευτές ο Μουσταφά Μουσταφά και ο Γιουσούφ Αϊχάν, τοποθετήθηκαν στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας, γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτήματα.

Στην εν λόγω επιτροπή εξετάζονται ζητήματα τεράστιας εθνικής σημασίας, πολλά από αυτά απόρρητα για αυτό σχολιάστηκε έντονα και αρνητικά στα διακομματικά κοινοβουλευτικά πηγαδάκια η επιλογή αυτή.Είναι γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι βρίσκονται συνεχώς στην Τουρκία για να συναντηθούν με στελέχη της τουρκικής κυβέρνησης.]

Καί επιπρόσθετα φροντίζουμε να μην ενημερώνονται οι Έλληνες πολίτες γιά τα διεθνή θέματα.

Είναι να γελάς, βλέποντας τις ειδήσεις των καναλιών, γιά τις ξένες χώρες. Πλημμύρες,τρακαρίσματα αυτοκινήτων,κανά γατάκι πού σώσουν οι ηρωικοί πυροσβέστες κλπ.

Κλείνοντας με τον Κarl von Clausewitz, Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την ειρήνη, να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο.

Εμείς δεν φαίνεται να προετοιμαζόμαστε στά σοβαρά.

Καί με τον Vauvenargues, Ο πόλεμος δεν είναι τόσο επαχθής όσο η υποδούλωση.

20 Οκτωβρίου 2015