Ο λόγος σήμερα για το άρθρο του Αντώνη

Ο λόγος σήμερα για το άρθρο του Αντώνη Δελλατόλα στο ποντίκι, 19.4.2018, Μια Συμμαχία, πολλοί εχθροί...

Ένα κατεβατό ασυναρτησιών, ανοησιών ξεκομένων από την πραγματικότητα με μόνο στόχο να κολακεύσει την ντόπια εξουσία πολιτική, οικονομική , τους ξένους προστάτες μας κλπ. φυσικά προς ίδιον όφελος.

Στο τέλος ολόκληρο το άρθρο.

Ξεκινάει με τα αφανή οφέλη πού θα έχανε η χώρα μας αν δεν ήταν στην συμμαχία του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ.

... καλό είναι να αρχίζει να λογαριάζει αυτά που θα έχανε ή την επισφάλεια που θα υφίστατο σε περίπτωση που δεν συμμετείχε σε αυτή... Με όρους πραγματικότητας, η χώρα μας εκτός αυτών των Συμμαχιών, με τα θετικά και αρνητικά που μπορεί κανείς φιλολογώντας να προσάψει, δύσκολα θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις ιστορικές προκλήσεις των καιρών...

Ποιες είναι οι προκλήσεις; Η Αλβανία ; Η ΠΓΔΜ;

Η πραγματική απειλή είναι βασικά η Τουρκία.

Δηλαδή μία σύμμαχος χώρα πού εξοπλίζεται με τα τελειότερα όπλα της συμμαχίας για να απειλήσει πρώτα και κύρια την Ελλάδα.

Τι λέει η ίδια η συμμαχία γι αυτό το θέμα;

Ότι πρόκειται για διαφορά των δύο χωρών πού θα λυθεί μεταξύ τους, πάνε στράφτι, στο κάλαθο των αχρήστων δηλαδή οι διεθνείς συνθήκες .

Συνθήκη της Λωζάννης (1923) με την οποία επικυρώθηκε η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα οποία είχαν απελευθερωθεί κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο (1912-1913), όπως επίσης και στη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων (1947), με την οποία η ηττημένη Ιταλία παραχώρησε στην Ελλάδα την κυριαρχία της Δωδεκανήσου.

Η συμμαχία πρακτικά βοηθάει την επιθετικότητα των Τούρκων ανάλογα της δύναμης πού διαθέτουν οικονομικής, στρατιωτικής, ,διπλωματικής ,πολιτικής.

Οι Τούρκοι με την αμφισβήτηση των συνθηκών ανοίγουν θέμα για όλο το Αιγαίο πέλαγος και για όλα τα νησιά, δεν θέλουν μόνο τις βραχονησίδες ,το Αιγαίο πέλαγος έχει τεράστια γεωστρατιωτική αξία πέρα των ενεργειακών κοιτασμάτων.

Όσο ποιο δυνατοί αισθάνονται και θα είναι, τόσα περισσότερα θα διεκδικούν.

Οι κινήσεις διπλωματικών ελιγμών για να αποκοιμίσουν και για να μην φαίνονται επιθετική δύναμη δεν πρέπει να ξεγελάνε ,αν θέλουν καλή γειτονία πρέπει να δηλώσουν και να δηλώνουν δημοσίως ότι δεν έχουν σκοπό αμφισβήτησης των διεθνών συνθηκών και να αποφεύγουν πρακτικές ενέργειες αμφισβήτησης.

Εκτός αν ο αρθογράφος εννοεί την επιθετικότητα της ίδιας της συμμαχίας εναντίον των χωρών πού θέλουν να είναι ανεξάρτητες.

Παρακάτω.

...Πριν απ' όλα, και για να μην κουραζόμαστε, στους Συμμάχους της οφείλει την απελευθέρωση της...

Εδώ μπερδευόμαστε. Τι θέλει να πει ο αρθρογράφος;

Μόνο οι σύμμαχοι <<απελευθέρωσαν>> την χώρα ;

Εκτός και αν η Ρωσία ανήκει στην συμμαχία και εμείς δεν το ξέρουμε.

Αφού το ξέρει ο Αντώνης αυτό αρκεί.

Όσο για τα δεινά πού υπέστη η χώρα μας από τους Άγγλους ,Γάλλους, Αμερικάνους καθ΄ όλη την ιστορική διαδρομή της χώρας δεν χρειάζεται να πάει μακριά, να διαβάσει ιστορικά βιβλία κλπ. αλλά αρκεί να διαβάσει διάφορα κατά καιρούς δημοσιευμένα άρθρα της ίδιας της εφημερίδας του.

Όσο για τον Βενιζέλο και για την τακτική συμμαχιών, η Ελλάδα βρέθηκε κερδισμένη όταν δεν ανακάτευε τις μεγάλες δυνάμεις δηλαδή όταν ήταν «ανεξάρτητος», μοναχικός καβαλάρης κατά την έκφραση του κατωτέρω αρθρογράφου  , Πρώτος και Δεύτερος βαλκανικός πόλεμος και όχι όταν έγινε μπαίγνιο των μεγάλων δυνάμεων και των αντιθέσεών τους όσο αφορά την περιπέτεια, εκστρατεία στην Μικρά Ασία.

Όσο για τον Κωνσταντίνο αν ήταν γερμανόφιλος ή όχι, αν εξυπηρετούσε αυτά τα συμφέροντα ακόμα διερευνάται.

Κάτι ανάλογο του δικτάτορα Μεταξά πού αν και γερμανόφιλος εξυπηρετούσε τα αγγλικά συμφέροντα.

Τώρα για την σωστή μαντεψιά ποια συμμαχία θα κερδίσει σε ένα πιθανό πόλεμο για να πάρουμε το ανάλογο μέρος, η τούρκικη τακτική κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η  τακτική του να «παίζει σε δύο ταμπλό» πού είχε να κάνει με την επιδίωξη της άρχουσας τάξης για την εξασφάλιση των περισσότερων ανταλλαγμάτων, μην σε πολύ προβληματίζει το πιο πιθανό είναι όλη η ανθρωπότητα να καταστραφεί.

Γενικά συνοψίζοντας για όλα τα παρακάτω επιχειρήματα του αρθρογράφου, μία χώρα είναι δυνατή όταν έχει οικονομία σε στέρεες βάσεις, πού πατάει στα πόδια της, πού να μπορεί να ταΐζει τον λαό της και όχι τμήματά του να γυρνάν σαν επαίτες σε όλες τις χώρες του κόσμου προσπαθώντας να βρούν μία αξιοπρεπή δουλειά ,πού να μπορεί να παράγει μεγάλο μέρος του στρατιωτικού υλικού πού είναι αναγκαίο για την άμυνα της χώρας του, που έχει τίμιους συμμάχους ,πού ακόμα και αν δεχτούμε την λογική του Δελλατόλα, ότι έφταιγαν μόνο οι Έλληνες πολιτικοί, δεν θα έφταναν οι σύμμαχοι στο σημείο εξανδραποδισμού των Ελλήνων.

ΣΤΗΛΕΣ / ΤΟ... ΡΟΖAΡΙΟ

19.4.2018 / ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ

Μια Συμμαχία, πολλοί εχθροί...

Για να εκτιμήσει κανείς σωστά την ένταξη της χώρας σε μια Συμμαχία και πιθανώς τις τυχόν αδικίες σε βάρος της, καλό είναι να αρχίζει να λογαριάζει αυτά που θα έχανε ή την επισφάλεια που θα υφίστατο σε περίπτωση που δεν συμμετείχε σε αυτή. Υπάρχουν, με άλλα λόγια, τα κέρδη που φαίνονται και τα κέρδη που δεν φαίνονται .

Η χώρα μας συμμετέχει στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, έχει δηλαδή τους ισχυρότερους συμμάχους. Και μόνο αυτό αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία που είναι λάθος να εκτιμάται ως αυτονόητη. Με όρους πραγματικότητας, η χώρα μας εκτός αυτών των Συμμαχιών, με τα θετικά και αρνητικά που μπορεί κανείς φιλολογώντας να προσάψει, δύσκολα θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις ιστορικές προκλήσεις των καιρών.

Αν διατρέξει κανείς το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν θα διαπιστώσει ότι όποτε η Ελλάδα έκανε την σωστή επιλογή συμμάχων, κέρδισε τεράστια οφέλη. Πριν απ' όλα, και για να μην κουραζόμαστε, στους Συμμάχους της οφείλει την απελευθέρωση της.

Μεγαλύτερο πάθημα και μάθημα για μας αποτελεί η περίοδος μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Βενιζέλος, θριαμβευτής του Μεγάλου Πολέμου, είχε με τη Συνθήκη των Σεβρών ανοίξει τον δρόμο για τη δημιουργία της «Ελλάδος των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών». Την ίδια εποχή δεν κατάφερε να εκλεγεί ούτε βουλευτής! Η αλλαγή συμμαχιών, από την Αντάντ σε αυτή του γερμανόφιλου Βασιλιά, κόστισε την Μικρασιατική καταστροφή. Εγκαταλείψαμε του νικητές του πολέμου για να συμμαχήσουμε με τους ηττημένους... Άρα, το να είσαι στην σωστή συμμαχία, ακόμα κι όταν αισθάνεσαι ότι θεωρητικά αδικείσαι, είναι προτιμότερο από το να είσαι «ανεξάρτητος», μοναχικός καβαλάρης.

Οφείλει λοιπόν να γίνει κατανοητό και να εμπεδωθεί πως η Ελλάδα ανήκει στις ισχυρές χώρες και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στις σωστές Συμμαχίες της όσο κι αν αυτές για εσωτερική κατανάλωση δοκιμάζονται από σκληρή και συχνά άδικη ή άκριτη κριτική. Να συνεκτιμήσουμε επίσης ότι πολλές φορές λανθασμένες εσωτερικές πολιτικές χρεώθηκαν εύκολα στον «ξένο παράγοντα», όπως αρεσκόμαστε σε παρόμοιες περιπτώσεις να αποκαλούμε τους Συμμάχους μας.

Σήμερα διανύουμε μια περίοδο που όλα δείχνουν ότι έχει ανοίξει κατά κάποιο τρόπο εκ νέου το Ανατολικό Ζήτημα και στην ευρύτερη περιοχή μας που μας αφορά άμεσα τα πράγματα δείχνουν να παίρνουν δυσοίωνη τροπή. Έχουν δρομολογηθεί εξελίξεις που δύσκολα θα ανακληθούν. Η χώρα μας και αυτή τη φορά είναι στην σωστή Συμμαχία, πράγμα για το οποίο έχει πειστεί και η ελληνική κυβέρνηση και το σύνολο σχεδόν των κομμάτων και του λαού. Η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου συμφωνεί ότι πρέπει να τοποθετηθούμε στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και αυτό είναι πέρα για πέρα θετικό για την χώρα μας.

Μένει να δούμε και στην πράξη την αδιασάλευτη θέληση τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ να υπερασπιστούν από την μεριά τους τις Διεθνείς Συνθήκες στις οποίες είναι και εγγυητές, το Διεθνές Δίκαιο, την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή μας απέναντι στο επεκτατικό παραλήρημα της τουρκικής πολιτικής που απειλεί με αλλαγές συνόρων και την επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας... Η σαφής άμεση και κυρίως έμπρακτη ενεργοποίησή τους είναι καθοριστικής σημασίας ώστε να αποτραπούν τα χειροτέρα. Σε αυτό, οι ευθύνες τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ δεν απλώς είναι μεγάλες, είναι και ιστορικές.

Μόλις πριν λίγες μέρες, σημαντική υπήρξε η τοποθέτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος τόνισε με έμφαση ότι η Γαλλία «βρίσκεται ανά πάσα στιγμή στο πλευρό οποιασδήποτε χώρας - μέλους, η κυριαρχία της οποίας δέχεται επίθεση». [...] «Είναι μια θέση που πήραμε ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή για τη Βρετανία σχετικά με την υπόθεση Σκριπάλ, είναι η θέση που έχουμε διαρκώς για την Ελλάδα για τις απειλές στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που είπα πριν από λίγες μέρες στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα».

Αυτή τη στιγμή έχουμε, κακώς ή ατυχώς, ανοιχτά ταυτόχρονα πολλά εθνικά μέτωπα και εκ των πραγμάτων είναι εξαιρετικά δύσκολο και άβολο να τα χειριστείς όλα μαζί. Η κυβέρνηση κάνει ότι είναι δυνατόν να κλείσει το Σκοπιανό, πράγμα εξαιρετικά πολύπλοκο λόγω των εσωτερικών αντιδράσεων στο Μακεδονικό, και να το χρησιμοποιήσει σαν μοχλό πίεσης και διαπραγμάτευσης για τα σοβαρότερα ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Κοντολογίς είμαστε για μια ακόμα φορά σε μια κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας μας, όσο κι αν δυσκολευόμαστε να το συνειδητοποιήσουμε και να το πιστέψουμε. Είμαστε επίσης με τους πιο δυνατούς Συμμάχους και αυτό πρέπει να το χειριστούμε εμείς με όρους πραγματικότητας και εθνικού συμφέροντος και όχι με ιδεολογικές φαντασιοκοπίες. Και αυτό πράττει η κυβέρνηση σήμερα που κινείται και ενεργοποιείται προκειμένου να εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατόν από μια σωστή Συμμαχία.