Το εμπόριο τουλίπας, παρά τους όποιους κρατικούς περιορισμούς, έγινε η «εθνική» εμμονή των Ολλανδών. Η εποχή που με έναν βολβό τουλίπας αγόραζες ολόκληρες περιουσίες έμεινε στην ιστορία ως Tulipmania. Επρόκειτο για την πρώτη φούσκα στην ιστορία του καπιταλισμού.

Το σημερινό μας άρθρο θα ασχοληθεί με τον πυρετό του εύκολου πλούτου, την έξαψη που παρατηρείται αυτά τα χρόνια, με την καινούργια μόδα που ονομάζεται κρυπτονομίσματα.

Εμφανίζονται φανατικοί <<ειδικοί>> με βαρύγδουπους τίτλους και όσο περνάει ο καιρός πολλαπλασιάζονται σαν τα μανιτάρια που ξιφουλκούν υπέρ των κρυπτονομισμάτων και της επανάστασης που θα φέρει ενάντια στην τυραννία των κρατών και των τραπεζών.

Επιτέλους βρέθηκε η μαγική λύση για να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι πλούσιοι και ευτυχισμένοι.

Δυστυχώς η ελλιπής γνώση και μόρφωση που δίνεται στα σχολεία δημιουργεί τον πλήρη ανορθολογισμό της σκέψης μην μπορώντας να καταλάβουν ότι τα νομίσματα αντιπροσωπεύουν την παραγωγική δραστηριότητα του ανθρώπου.

Όλα αυτά τα κρυπτονομίσματα αντιπροσωπεύουν αέρα κοπανιστό και κάποια στιγμή εκεί θα καταλήξουν, όταν θα στερέψουν οι αγοραστές.

Χρήσιμο είναι οι υποψήφιοι αγοραστές να αρχίσουν να διαβάζουν για ανάλογα φαινόμενα όπως Η κρίση της Τουλίπας.

Προσπαθήσαμε να βρούμε μερικά άρθρα που διαπραγματεύονται τα κρυπτονομίσματα. Δεν μπορέσαμε να βρούμε αρκετά πιθανό και του λίγου χρόνου που ψάξαμε αλλά πιστεύουμε ότι αυτά είναι ενδιαφέροντα και δίνουν μία συνολική εικόνα της μανίας των cryptocurrencies που επικρατεί.

Και φυσικά δεν λείπουν οι απατεώνες που εμπλέκονται και διαφημίζονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σαν ειδικοί που θα σας δώσουν έξτρα ή και κύριο εισόδημα.

1. Η κρίση της Τουλίπας.

Η τουλίπα εισάγεται στην Ευρώπη στα μέσα του 16ου αιώνα και γρήγορα αποκτά πολλούς λάτρεις σε ολόκληρη την ήπειρο και, ιδιαίτερα, στις Κάτω Χώρες, όπου και αρχίζει να καλλιεργείται το 1593. Γρήγορα γίνεται status symbol, με αποτέλεσμα τα μεσαία και ανώτερα στρώματα ν' ανταγωνίζονται μεταξύ τους, προσπαθώντας να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες απ' αυτές.

Η καθιέρωση της τουλίπας ως προϊόν πολυτελείας οδηγεί σε ραγδαία αύξηση της ζήτησης που με τη σειρά της προκαλεί έκρηξη της τιμής της. Το 1623 ένας βολβός τουλίπας κοστίζει μέχρι και χίλια φιορίνια, την ώρα που το ετήσιο εισόδημα δεν ξεπερνά τα 150. Πολλοί είναι εκείνοι που ανταλλάζουν τουλίπες με χωράφια, σπίτια και ζωντανά. To 1635 καταγράφεται η πώληση 40 βολβών τουλίπας για 100.000 φιορίνια.

To 1636, οι τουλίπες ανταλλάσσονται με χρηματιστηριακές αξίες σε χρηματιστήρια της Ολλανδίας, με αποτέλεσμα πολλοί επιχειρηματίες να δαπανήσουν υπέρογκα ποσά – αν όχι το σύνολο της περιουσίας τους – για να αποκτήσουν λίγους βολβούς. Πολλοί έμποροι που αγοράζουν βολβούς που έχουν μόλις φυτευτεί, ή σπόρους που πρόκειται να φυτευθούν στο μέλλον. Η πρακτική αυτή λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις και για αυτό παίρνει την ονομασία «εμπόριο του αέρα». Οι κρατικές αρχές επιχειρούν να περιορίσουν αυτού του είδους τις συναλλαγές, θεωρώντας άκυρες τις σχετικές δικαιοπραξίες. Αυτό ωστόσο δεν πτοεί τους εμπόρους.

Το εμπόριο τουλίπας, παρά τους όποιους κρατικούς περιορισμούς, έγινε η «εθνική» εμμονή των Ολλανδών. Η εποχή που με έναν βολβό τουλίπας αγόραζες ολόκληρες περιουσίες έμεινε στην ιστορία ως Tulipmania. Επρόκειτο για την πρώτη φούσκα στην ιστορία του καπιταλισμού.

Το 1637 αποτελεί σημείο καμπής για το εμπόριο τουλίπας. Οι έμποροι, βλέποντας ότι δεν μπορούν να πετύχουν ακόμη υψηλότερες τιμές για τις τουλίπες τους, αρχίζουν να πωλούν. Διαμορφώνεται σιγά σιγά η αίσθηση ότι η ζήτηση της τουλίπας δεν μπορεί να διατηρηθεί στα επίπεδα των προηγούμενων ετών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλίματος πανικού στις τάξεις των εμπόρων. Την ώρα που κάποιοι έχουν υπογράψει συμβόλαια για να αγοράσουν τουλίπες 10 φορές πάνω από την αξία τους στην αγορά, άλλοι βρίσκονται με βολβούς τουλίπας που αξίζουν μόλις το 1/10 αυτού που έχουν πληρώσει. Η φούσκα της τουλίπας σκάει και εκατοντάδες Ολλανδοί επιχειρηματίες καταστρέφονται οικονομικά.

https://popaganda.gr/stories/sintomi-istoria-ton-kriseon-tou-kapitalismou/

Bitcoin, Η μαγεία της κερδοσκοπίας

13 Απριλίου 2021

από Σαράντος Λέκκας

'Μπορώ να μετρήσω τις κινήσεις των σωμάτων ,αλλά δεν μπορώ να μετρήσω την απερισκεψία των ανθρώπων'

ΙΣΣΑΚ ΝΕΥΤΩΝ

Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι το 1824 υπήρξε εταιρεία που προσπαθούσε να προωθήσει τις μετοχές της στην αγορά του Λονδίνου με αντικείμενο δραστηριότητας την απομάκρυνση του υδάτινου όγκου της Ερυθράς Θάλασσας με προοπτική να ανασύρει το θησαυρό που είχαν εγκαταλείψει οι Εβραίοι κατά την διέλευση τους, τότε κανένα κερδοσκοπικό παιχνίδι δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει.

Όλα είναι δυνατά, όλα μπορούν να συμβούν, αρκεί να υπάρχουν τρία στοιχεία.

Οι άνθρωποι που μπορούν να ασπαστούν οποιαδήποτε αληθοφανή αφήγηση, οι άνθρωποι που διαμορφώνουν τα αληθοφανή γεγονότα και ο συνδετικός κρίκος αυτών η απληστία.

Εφόσον το αφήγημα έλκει τους πρώτους επενδυτές τότε η αλληλουχία των γεγονότων είναι πανομοιότυπη σε όλα τα κερδοσκοπικά επεισόδια που γνωρίζουμε από την δεκαετία του 1630 με τους βολβούς της Τουλίπας στην Ολλανδία μέχρι και τα δάνεια χαμηλής φερεγγυότητας των αμερικανικών τραπεζών το 2008.

Βολβοί, οικόπεδα, πολύτιμα μέταλλα, ομόλογα, μετοχές, νομίσματα, διαμορφώνουν κατά διαστήματα εδώ και περίπου 400 χρόνια το υπόβαθρο των κερδοσκοπικών παιχνιδιών.

Πάντα τα αφηγήματα έλκουν, καταρχάς τους ευκολόπιστους και στην συνέχεια τους άπληστους, τους επαγγελματίες κερδοσκόπους και φυσικά τους έχοντες άγνοια κινδύνου αλλά λανθάνουσα πίστη στον εύκολο πλουτισμό.

Όλοι οι συμμετέχοντες πιστεύουν στο αλάθητο τους στηρίζοντας την αυξητική τάση των τιμών και της εξ αυτής προσέλκυσης νέων επενδυτών .

Αδιαφορούν για το γεγονός ότι συνεχώς απομακρύνονται από την υγιή πραγματικότητα και ότι η συνεχή αυξητική τάση δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' άπειρον.

Γίνονται θιασώτες της αέναης διαδικασίας πλουτισμού κάτι που στα στάδια μέχρι και την αντιστροφή της τάσης επιβεβαιώνεται από την αποκομιδή λογιστικών κερδών αφού οι αυξανόμενες αποδόσεις πείθουν συνεχώς νέους επενδυτές και άρα οι προηγούμενοι νιώθουν πλουσιότεροι και πανευτυχείς από την διορατικότητα τους.

Νιώθουν ότι έχουν το ιδιαίτερο χάρισμα της οξυδέρκειας σε τέτοιο βαθμό που μπορούν να δαμάσουν κάθε αρνητική έκβαση της πορείας προς τον πλουτισμό.

Όσο νέοι πιστοί συνεισφέρουν στην διόγκωση των τιμών όλοι δικαιώνονται, κανένας δεν μπορεί να τους αλλάξει τα πιστεύω τους και κανένας δεν μπορεί να μεταβάλει το όραμα τους .

Αμφιβολίες και διαφωνίες θεωρούνται αιρετικές προσεγγίσεις και εκτός του κύκλου αυτών που μετρούν καθημερινά τα κέρδη τους.

Φυσικά αυτό συμβαίνει σε όλα τα κερδοσκοπικά επεισόδια εδώ και 400 χρόνια και φυσικά το τέλος είναι πάντα το ίδιο.

Επέρχεται όταν κάποιοι διαπιστώνουν ότι τα λογιστικά κέρδη πρέπει να μετατραπούν σε πραγματικά, όταν κάποιοι νιώθουν ότι πρέπει να στραφούν σε άλλες δραστηριότητες όταν κάποιοι διαισθάνονται ότι πλησιάζει το τέλους της ανοδικής πορείας.

Μετά ο πανικός, οι πωλήσεις χωρίς αύριο και η κατάρρευση, όπου η επαφή με την πραγματικότητα δείχνει ότι οι πωλήσεις είναι τέτοιας μορφής που θα είναι τυχεροί όσοι έχουν το ίδιο βιοτικό επίπεδο με αυτό που είχαν πριν την αναζήτηση του εύκολου πλουτισμού.

Όταν τα λογιστικά βιβλία ισοσκελιστούν διαπιστώνεται ότι οι απώλειες αντιπροσωπεύουν ότι χτίστηκε πάνω στην ματαιοδοξία και στην απουσία μνήμης ανάλογων κερδοσκοπικών παιχνιδιών .

Το όλο τελετουργικό κλείνει με την αναζήτηση ευθυνών με την οργή και την αγανάκτηση των θυμάτων και με την δυσπιστία για κάποιο ορατό χρονικό διάστημα σε ανάλογα εγχειρήματα.

Όμως η ιστορία θα επαναληφθεί όταν κάποια ευφάνταστη υποτιθέμενη καινοτομία εμφανιστεί και προσελκύσει τους πρώτους αφελείς.

Η ενθουσιώδης διάθεση με την ψευδαίσθηση της διορατικότητας θα ανοίξουν μια νέα κερδοσκοπική σελίδα.

Οι πιστοί της θα στηρίξουν την επιλογή τους στο φερόμενο ως κάτι καινούργιο, νέο, πρωτοποριακό, όμως θα κάνουν το ίδιο λάθος με τα προηγούμενα θύματα της κερδοσκοπίας.

Η βιασύνη τους είναι τέτοιας μορφής που αρνούνται να πιστέψουν ότι δεν υπάρχει κάτι καινούργιο, απλά ο νεοτερισμός είναι αντιγραφή ή παραπλήσια προσέγγιση παλαιότερων εκδοχών.

Οι βολβοί της δεκαετίας του 1630 , σήμερα αφορούν το bitcoin, το κρυπτονόμισμα που έχει διαμορφώσει το υπόβαθρο του νέου κερδοσκοπικού επεισοδίου.

Και εάν οι επενδυτές της τουλίπας έμειναν στο τέλος με τους βολβούς και με την ικανοποίηση ότι θα μπορούσαν να απολαύσουν τα όμορφα και πλούσια χρώματα ενός σπάνιου λουλουδιού οι επενδυτές του bitcoin μόλις επέλθει η νομοτελειακή κατάρρευση δεν θα έχουν ούτε αυτή την ικανοποίηση πλην του κοπανιστού αέρα, τον οποίο βέβαια η φύση παρέχει πλουσιοπάροχα και φυσικά δωρεάν .

Το bitcoin ξεκίνησε την ώρα που έσκαγε η φούσκα των δανείων χαμηλής φερεγγυότητας στις ΗΠΑ το 2008 από έναν μυστηριώδη κρυπτογράφο ορμώμενο από την Ιαπωνία σύμφωνα με το ψευδώνυμο του.

Είναι ένα αποκεντρωμένο σύστημα που βασίζεται στην κρυπτογράφηση χωρίς υποτίθεται κεντρική λειτουργία.

Οι υποστηριχτές του ισχυρίζονται πως πρόκειται για τεχνολογικό χρήμα , ως ένα νέο μέσο αποθήκευσης αξίας, την ώρα που οι κεντρικές τράπεζες έχουν γεμίσει τον κόσμο με λογιστικά χρήματα χωρίς αντίκρισμα .

Αυτοαναιρούνται διότι εάν η εκτύπωση χρημάτων από τις κεντρικές τράπεζες δεν αντικρίζεται με συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, τότε το bitcoin αποτελεί τον ορισμό της κερδοσκοπίας μιας και πίσω του δεν έχει ούτε της αξιοπιστία μιας κεντρικής τράπεζας.

Το bitcoin έχει διαμορφώσει μια αξία χωρίς κανένα απολύτως αντίκρυσμα πάρα μόνο με την ελκυστικότητα που στηρίζεται στην σπανιότητα του, αφού καταληκτικά και στην βάση του τρέχοντα σχεδιασμού μπορούν να δημιουργηθούν 21 εκατ. Bitcoin, ενώ μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί περίπου 15, 5 εκατ.

Η στήριξη του προϋποθέτει την υπερβολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ η παραγωγή του μειώνεται στο μισό κάθε τέσσερα χρόνια.

Η σπανιότητα του ενισχύει την αξία του στην βάση της πολλαπλασιαζόμενης ζήτησης με αποτέλεσμα σήμερα να ξεπερνά τα 60 χιλ. δολάρια.

Όταν το 2009 ξεκινούσε την κερδοσκοπική του πορεία άξιζε 0,0008 δολάρια το ένα , το 2010 έφθασε στα 0,8 δολάρια , στα τέλη του 2015 ξεπερνούσε τα 327 δολάρια ενώ την Άνοιξη του 2020 είχε φθάσει τα 6.200 δολάρια .

Τον Ιανουάριο του 2021 η Τesla επένδυσε 1,5 δις δολάρια με την τιμή του να εκτοξεύεται πάνω από 44.000 δολάρια.

Εξωπραγματικές αποδόσεις που ενδεχόμενα δίνουν λύσεις κάλυψης των προβλημάτων στους συνειδητοποιημένους παίχτες, όπως για παράδειγμα για την Τesla που ακούγεται ότι μέσω αυτής της τοποθέτησης προσπαθεί να καλύψει το εισπρακτικό κενό που έχει με την Κίνα.

Ενώ το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες των αρχικών bitcoin δεν προχωρούν σε πωλήσεις ίσως αποδειχθεί ότι εάν οι σχεδιαστές του αποτελούν μια κρατική οντότητα τότε η υψηλή κεφαλαιοποίηση του bitcoin ίσως λύνει μέρος της υπερχρέωσης τους .

Όπως και να έχει όμως κάθε απομάκρυνση από την πραγματικότητα νομοτελειακά οδηγεί στην άβυσσο της απληστίας.

Το bitcoin θυμίζει έντονα το κερδοσκοπικό επεισόδιο με τις τουλίπες.

Έχει δημιουργήσει τη μεγαλύτερη σύγχρονη φούσκα, κυριολεκτικά από το μηδέν.

Οι διαμορφωτές του τεχνο-καπιταλισμού προπαγανδίζουν υπέρ του δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι κάθε κερδοσκοπικό επεισόδιο εδώ και 400 χρόνια απαιτεί ένα νέο αφήγημα ικανό να συνεπάρει όσους αρέσκονται σε παραμύθια.

Στηριζόμενοι στην ασθενή μνήμη αδιαφορούν για το πάθημα των μετοχών υψηλής τεχνολογίας και της φρενίτιδας των dotcom μετοχών που έληξε με το σπάσιμο της φούσκας τον Μάρτιο του 2000, βάζοντας τέλος στο πρώτο τεχνολογικό όνειρο της ιστορίας προκαλώντας τεράστιες ζημίες στους επενδυτές με την εξαφάνιση ταυτόχρονα πολλών εταιρειών τεχνολογίας .

Τώρα βιώνουμε το δεύτερο κερδοσκοπικό επεισόδιο του τεχνο–καπιταλισμού με πρωταγωνιστή το bitcoin.

Μέχρι και το φθινόπωρο του 2020 η αξία του δεν ξεπερνούσε τα 10.000 δολάρια, η φρενίτιδα που ακολούθησε είναι η συνήθη όταν το όνειρο που διαμορφώνει η κλιμακωτή αύξηση οδηγεί νέους επενδυτές σε ένα παιχνίδι από το οποίο νομοτελειακά θα βγουν ηττημένοι .

Η φούσκα του θα σκάσει και όπως συμβαίνει εδώ και 400 χρόνια με ανάλογα προϊόντα φαντασίας το bitcoin θα επιστρέψει στο μηδέν από όπου και ξεκίνησε.

Το μόνο ερώτημα που παραμένει προς το παρόν αναπάντητο είναι το πότε θα σκάσει.

Το πότε ορίζει την μαγεία κάθε κερδοσκοπικού επεισοδίου.

ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

https://analyst.gr/2021/04/13/bitcoin-i-mageia-tis-kerdoskopias/

Το τραπεζικό ντόμινο χρεοκοπιών, τα CBDC και τα κρυπτονομίσματα

4 Μαΐου 2023

από Analyst Team

Το τραπεζικό ντόμινο χρεοκοπιών μόλις ξεκίνησε – ενώ δεν θα σταματήσει, εάν δεν υπάρξουν σοβαρές κυβερνητικές παρεμβάσεις. Εάν τώρα αλλάξουν τα χρήματα σε ψηφιακά των κεντρικών τραπεζών, σε CBDC, οι άνθρωποι θα «κλειδωθούν» μέσα σε ένα σύστημα που θα ελέγχεται από την κυβέρνηση τους – στην Ευρώπη από την ΕΚΤ και από την ΕΕ. Θα καταδικάζονταν δηλαδή σε μία φυλακή, όσον αφορά τις καταθέσεις τους – χωρίς να είναι σε θέση να κάνουν απολύτως τίποτα. Σύμφωνα δε με αρκετούς, τα μετρητά χρήματα είναι πιθανόν να εξαφανισθούν πιο γρήγορα, από ότι φανταζόμαστε – έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την απόλυτη κυριαρχία των ψηφιακών νομισμάτων των κεντρικών τραπεζών. Είναι αλήθεια ασφαλείς οι καταθέσεις;

.

Ανάλυση

Η δεύτερη μεγαλύτερη τραπεζική χρεοκοπία στην ιστορία των ΗΠΑ, ήταν η πρόσφατη της First Republic Bank – η τρίτη συνεχόμενη μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες, μετά από τη Silicon Valley Bank και τη Signature Bank. Βέβαια δεν έκλεισε τελικά, αλλά εξαγοράσθηκε από την JP Morgan – όσον αφορά τουλάχιστον την πλειονότητα των εργασιών της, μαζί με τις καταθέσεις.

Έτσι συνεχίζεται η υπερσυγκέντρωση στις ΗΠΑ (ανάλυση), στις οποίες ο τραπεζικός τομέας συρρικνώνεται διαρκώς – με τις μεγάλες τράπεζες να γίνονται ακόμη μεγαλύτερες. Φαίνεται δε πως θα ακολουθήσει μία ακόμη, η PacWest, την οποία έχουμε ήδη προβλέψει – με τη μετοχή της τώρα να χάνει πάνω από 48% (πηγή) ή περί το 90% μέσα σε ένα έτος.

Επομένως το τραπεζικό ντόμινο, όπως έχουμε αναφέρει, μόλις ξεκίνησε (ανάλυση) – ενώ δεν θα σταματήσει, εάν δεν υπάρξουν σοβαρές κυβερνητικές παρεμβάσεις. Βέβαια, το υπουργείο οικονομικών των ΗΠΑ, όπως επίσης η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας (ανάλυση), έχουν ήδη προβεί σε ρυθμιστικές ενέργειες – οι οποίες όμως είχαν μία προσωρινή επιτυχία και υπήρξαν αρκετές αστοχίες. Σε κάθε περίπτωση, οι κρίσεις αυτού του είδους δεν τελειώνουν ποτέ σε ημέρες ή σε εβδομάδες – αλλά διαρκούν πολλούς μήνες.

Οι μη πραγματοποιηθείσες πάντως απώλειες από τίτλους που κατέχονται από τράπεζες, ασφαλισμένες από το FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation), υπερβαίνουν τα 600 δις $ – με την έννοια πως αυτό θα ήταν το ποσόν του τραπεζικού κεφαλαίου που θα εξαφανιζόταν, εάν αυτές οι τράπεζες αναγκάζονταν να πουλήσουν τους συγκεκριμένους τίτλους (ομόλογα), για να καλύψουν τις καταθέσεις των Πολιτών που θα ήθελαν τα χρήματα τους πίσω.

Το ψηφιακό νόμισμα των κεντρικών τραπεζών

Συνεχίζοντας, προφανώς έχουν σχέση τα σχέδια των κεντρικών τραπεζών για την κυκλοφορία ψηφιακών νομισμάτων (CBDC, Central Bank Digital Currency), με την παραπάνω κρίση – ξεκινώντας από το ότι, εάν ένας τραπεζικός λογαριασμός είναι κανονικός όψεως ή σε CBDC, δεν έχει τόσο μεγάλη διαφορά. Το βασικό πρόβλημα είναι η ενδεχόμενη απώλεια της εμπιστοσύνης των ανθρώπων – ο φόβος και το να μη θέλει κανείς να είναι το τελευταίο άτομο που εγκαταλείπει ένα φλεγόμενο κτίριο.

Εν προκειμένω, οι φήμες από στόμα σε στόμα, καθώς επίσης μία μεγάλη σειρά από ψυχολογικούς παράγοντες, μέρος της ανθρώπινης φύσης, διαδραματίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο – κάτι που δεν έχει αλλάξει καθόλου, τουλάχιστον από τον 14ο αιώνα, με τη χρεοκοπία των ιταλικών τραπεζών Bardi και Peruzzi περί το 1340 (πηγή). Αυτό που έχει αλλάξει είναι μόνο η τεχνολογία – όπου η διαφορά με τη δεκαετία του 1930 είναι το ότι, δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς στην ουρά για να κάνει ανάληψη των χρημάτων του από τις τράπεζες, αλλά μπορεί ηλεκτρονικά, με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή ή στο κινητό του.

Υπό αυτήν την έννοια λοιπόν, δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των CBDC και των υπολοίπων χρημάτων – με τη διαφορά όμως να εμφανίζεται στο ότι, η κυβέρνηση μπορεί να σταματήσει τις αναλήψεις σε CBDC, παγώνοντας τους λογαριασμούς. Είναι δε επί πλέον σε θέση να ανακτήσει προηγούμενες μεταφορές χρημάτων – να λειτουργήσει δηλαδή αναδρομικά, αφού ελέγχει το σύνολο των CBDC. Με απλά λόγια, η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί, εάν οι λογαριασμοί διατηρούνται σε CBDC, να εμποδίσει τη χρεοκοπία μίας τράπεζας

(α) απαγορεύοντας τις αναλήψεις των πελατών της και

(β) επαναφέροντας τα CBDC που κατατέθηκαν σε άλλες τράπεζες.

Εύλογα λοιπόν συμπεραίνει κανείς ότι, εάν αλλάξουν τα χρήματα σε ψηφιακά των κεντρικών τραπεζών, σε CBDC, οι άνθρωποι θα «κλειδωθούν» μέσα σε ένα σύστημα που θα ελέγχεται από την κυβέρνηση τους – στην Ευρώπη από την ΕΚΤ και από την ΕΕ. Θα καταδικάζονταν δηλαδή σε μία φυλακή, όσον αφορά τις καταθέσεις τους – χωρίς να είναι σε θέση να κάνουν απολύτως τίποτα.

Σύμφωνα δε με αρκετούς, τα μετρητά χρήματα είναι πιθανόν να εξαφανισθούν πιο γρήγορα, από ότι φαντάζεται κανείς – έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την απόλυτη κυριαρχία των ψηφιακών νομισμάτων των κεντρικών τραπεζών. Υπενθυμίζουμε εδώ το παράδειγμα της Ινδίας – καθώς επίσης γενικότερα τον πόλεμο εναντίον των μετρητών, με δικαιολογίες όπως η εξάλειψη της φοροδιαφυγής κλπ.

Τα κρυπτονομίσματα

Περαιτέρω, εάν πράγματι κυκλοφορήσουν τα CBDC, ο μοναδικός τρόπος για να αποφύγουν οι Πολίτες την υποχρεωτική χρήση τους, θα είναι οι συναλλαγές με χρυσό, ασήμι ή κρυπτονομίσματα – όπου όμως τα τελευταία θεωρούνται απλά ως «παραισθησιογόνα», με ανύπαρκτη αξία στην ουσία (ανάλυση).

Ειδικότερα, το Bitcoin και τα άλλα κρυπτονομίσματα, αν και τα συμπαθούμε ως ελεύθερα και μη συστημικά, είναι η απόλυτη νομισματική ουτοπία (ανάλυση) – παρά το ότι έχουν το δικό τους οικοσύστημα ανταλλαγών, παραγώγων, θεματοφυλάκων, καναλιών πληρωμής κλπ. Παρομοιάζονται δε πολύ σωστά με τις μάρκες ενός καζίνο – με τις οποίες μπορεί κανείς να κερδίσει χρήματα ή να χάσει, παίζοντας μέσα στο καζίνο.

Εν τούτοις, εάν βγει κανείς από το καζίνο και περπατήσει, με μάρκες στην τσέπη του, δεν έχουν καμία αξία – γεγονός που σημαίνει με απλά λόγια ότι, μπορεί να αλλάξει τραπέζι στο καζίνο, αλλά δεν μπορεί να φύγει. Εάν τώρα θέλει να ξοδέψει τα χρήματα του εκτός του καζίνο, θα πρέπει να επισκεφθεί πρώτα το ταμείο και να εξαργυρώσει τις μάρκες του – την πύλη δηλαδή, από τον κόσμο της κρυπτογράφησης, στον πραγματικό κόσμο των χρημάτων.

Ακόμη και έτσι όμως, θα μπορούσε να πει κανείς πως έχουν νόημα τα κρυπτονομίσματα – εάν δεν είχαν τοποθετηθεί στο στόχαστρο των κρατών και των κεντρικών τραπεζών τους. Αυτός είναι ο λόγος που η αμερικανική FDIC «κατάσχεσε» τη Signature Bank την Κυριακή 5 Μαρτίου, όταν έκλεισε την SVB – σημειώνοντας πως η Signature Bank δεν ήταν πολύ χειρότερη από πολλές άλλες αμερικανικές τράπεζες, ενώ θα είχε διασωθεί τη Δευτέρα 6 Μαρτίου από το πρόγραμμα χρηματοδότησης της Fed (BTFP), όπως διασώθηκε ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ.

Η Signature Bank όμως δεν διασώθηκε και «κατασχέθηκε», απλά και μόνο επειδή προσέφερε μία πύλη στον κόσμο των κρυπτονομισμάτων – η οποία ονομαζόταν «Signet». Ειδικότερα, μόλις η FDIC ανακοίνωσε πως εγγυάται όλες τις καταθέσεις, ενώ η Fed προσέφερε ταυτόχρονα μία απεριόριστη δυνατότητα ανταλλαγής ομολόγων με μετρητά στο άρτιο, η Signature Bank δεν θα είχε κανένα πρόβλημα – γεγονός που σημαίνει ότι, η κυρία Yellen χρησιμοποίησε τον πανικό του Σαββατοκύριακου, για να εξαλείψει την πύλη «Signet», από τα κρυπτονομίσματα στον κόσμο των πραγματικών χρημάτων (το ταμείο του καζίνο).

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, όπως πολύ σωστά λέγεται, είναι έγκλημα να αφήνει κανείς μία κρίση να πηγαίνει χαμένη, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας – αφού οι κρίσεις είναι πάντοτε ευκαιρίες (ανάλυση). Αυτό ακριβώς έκανε η κυρία Yellen, στην περίπτωση της Signature Bank – ενώ αποτελεί ένα παράδειγμα του τρόπου, με τον οποίο η κρυπτογράφηση στραγγαλίζεται διεθνώς.

Σε κάθε περίπτωση, τα CBDC δημιουργούνται για να αντικαταστήσουν τα κρυπτονομίσματα ως ψηφιακό νόμισμα – οπότε στην ουσία τα κρυπτονομίσματα χρησιμοποιούνται ως «έρεισμα», για την προώθηση των σχεδίων των κεντρικών τραπεζών.

Με το χρυσό όμως δεν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο, υπενθυμίζοντας τη συμφωνία νόθευσης των τιμών του «London Gold Pool» που κατέρρευσε το 1968 – καθώς επίσης την ανοησία του G. Brown που πούλησε σε χαμηλό 50 ετών σχεδόν το μισό απόθεμα χρυσού της Μ. Βρετανίας το 1999, για να χειραγωγήσει τις τιμές του (Brown's Bottom), προκαλώντας τεράστια ζημία στη χώρα του.

Βέβαια, θα μπορούσε να κατασχεθεί ο χρυσός, όπως συνέβη το 1933 στις ΗΠΑ – κάτι που όμως είναι ένα άλλο θέμα, εκτός του σημερινού (ανάλυση).

Υστερόγραφο: Το 1983 οι ΗΠΑ είχαν τον υψηλότερο αριθμό ανεξάρτητων τραπεζών, με 14.469 – ενώ το 2022 είχαν απομείνει μόλις 4.135. Εδώ πρόκειται για μια συρρίκνωση της τάξης του 71% τα τελευταία 40 χρόνια. Ο αριθμός των τραπεζικών καταστημάτων στις ΗΠΑ το 2009, στο απόγειό του, ήταν 85.834 – ενώ το 2022 είχαν μειωθεί στα 71.190 ή κατά 17% τα τελευταία 13 χρόνια.

Οι ίδιες τάσεις υπάρχουν και στην Ευρώπη – όπου στην ΕΕ, ο αριθμός των τραπεζών μειώθηκε κατά 23% σε 6.596 τράπεζες, μόνο από το 2008 έως το 2016, ως αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Στη Γερμανία υπήρχαν πάνω από 4.700 ανεξάρτητα πιστωτικά ιδρύματα το 1991 – ενώ το 2021 μειώθηκαν στα 1.519. Το γεγονός αυτό αντιστοιχεί σε πτώση άνω των δύο τρίτων – κάτι που σημαίνει ότι, δύο στις τρεις τράπεζες έχουν κλείσει τα τελευταία 20 χρόνια. Ο αριθμός των καταστημάτων ήταν 21.712 το 2021 – έναντι 54.089 το 1991.

https://analyst.gr/2023/05/04/to-trapeziko-domino-xreokopion-ta-cbdc-kai-ta-kriptonomismata/

Νομίσματα, Bitcoin κρυπτονομίσματα και επενδυτικά προϊόντα

15 Μαΐου 2021

από Βασίλης Βιλιάρδος

Όλοι όσοι αγοράζουν σήμερα κρυπτονομίσματα, πιστεύουν πως θα υπάρξει κάποιος μεγαλύτερος ανόητος που θα τα αγοράσει – χωρίς να δίνουν σημασία στο ενδεχόμενο να είναι αυτοί οι τελευταίοι μεγάλοι ανόητοι στον πλανήτη. Αυτό που προξενεί όμως εντύπωση είναι το γεγονός ότι, τα συγκρίνουν με τα χαρτονομίσματα διαφόρων κρατών, όπως με το δολάριο ή με το ρούβλι – ισχυριζόμενοι πως στηρίζονται επίσης στην εμπιστοσύνη μεταξύ των συναλλασσομένων, αφού ούτε τα εθνικά νομίσματα έχουν κάποιο αντίκρισμα. Ο ισχυρισμός αυτός είναι μεν ορθός σε κάποιο βαθμό, αφού μετά το 1971 τα νομίσματα έχουν πάψει πλέον να έχουν αντίκρισμα σε χρυσό, αλλά πίσω από όλα ευρίσκεται κάποιο κράτος που τα στηρίζει με την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών εκ μέρους του – ή με άλλους τρόπους, όπως συμβαίνει με το δολάριο. Επίσης κάποια κεντρική τράπεζα που εγγυάται για την ανταλλαγή τους – υπεύθυνη για τη δημιουργία και κυκλοφορία τους, για τη μη πλαστογράφηση τους κοκ. Αντίθετα τα BITCOIN δεν έχουν πατρίδα, δεν τα στηρίζει κανένα κράτος, ενώ δεν εγγυάται και δεν ελέγχει τις ποσότητες τους καμία κεντρική τράπεζα – οπότε πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό: για ένα νόμισμα που θα μπορούσε να εξαφανισθεί από το χάρτη σε χρόνο μηδέν είτε λόγω της απώλειας της εμπιστοσύνης, είτε από τεχνικές αιτίες, είτε επειδή θα δεχόταν την επίθεση κάποιου «οργανισμού», ειδικά το Bitcoin που παράγεται κυρίως στην Κίνα. Επομένως δεν έχουν καμία σχέση με τα υπόλοιπα χρήματα χωρίς αντίκρισμα – αλλά αποτελούν μία κορυφαία διαστρέβλωση του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς, όπου νομίζει κανείς πως είναι σε θέση πια να κερδίζει χρήματα με «ηλεκτρονικά παίγνια», χωρίς να παράγει απολύτως τίποτα.

.

Ανάλυση

Σε μία πρόσφατη ανάρτηση μας στο Twitter που αφορούμε το Bitcoin, δεχθήκαμε δεκάδες επιθέσεις, επειδή χαρακτηρίσαμε την τιμή του ως «φούσκα» – ενώ κατά σύμπτωση την επόμενη ημέρα υπήρξε μία μεγάλη πτώση της, λόγω ως συνήθως τον δηλώσεων του E. Musk. Ανακοίνωσε δηλαδή πως δεν θα το δέχεται για την πληρωμή των Tesla, λόγω του είναι περιβαλλοντικά επιζήμιο – αν και υποθέτουμε πως έχοντας τη δύναμη να κερδίζει τεράστια ποσά με την επιρροή που ασκεί στις αγορές, απλά ήθελε να στηρίξει ένα άλλο κρυπτονόμισμα, προφανώς έχοντας πουλήσει προηγουμένως το Bitcoin σε ακριβή τιμή και αγοράζοντας το καινούργιο (Dodge coin) σε φθηνή.

Η πρώτη μας διαπίστωση λοιπόν είναι πως ένα νόμισμα που εξαρτάται από τις δηλώσεις κάποιου σε τόσο μεγάλο βαθμό, δεν μπορεί να είναι ασφαλές, ως μέσο αποθήκευσης πλούτου ή ανταλλαγής – σημειώνοντας πως ο E. Musk δεν θα μπορούσε για παράδειγμα να πει πως δεν δέχεται το δολάριο για την πληρωμή των Tesla. Κατανοούμε βέβαια την επιθυμία των ανθρώπων να ξεφύγουν από τη μέγγενη των τραπεζών και των νομισμάτων τους, είναι άλλωστε και δική μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να είμαστε ρεαλιστές – αναζητώντας τη βέλτιστη λύση.

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές, από χρόνια τώρα, στο θέμα των κρυπτονομισμάτων, όπως το 2014 (ανάλυση) ή το 2017 – όπου είχαμε χαρακτηρίσει το Bitcoin ως το νόμισμα της άγριας Δύσης, τεκμηριώνοντας το φυσικά (ανάλυση). Έχουμε επίσης αναφερθεί στην πολλά υποσχόμενη τεχνολογία του blockchain, καθώς επίσης στη νέα μορφή τραπεζών, όπως στην Κίνα (πηγή) – οπότε ασφαλώς παρακολουθούμε το θέμα, έχοντας αρκετή εμπειρία. Στα πλαίσια αυτά, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε τα εξής από ένα άλλο κείμενο μας.

Η θεωρία των μεγάλων ανοήτων

Σε μία πραγματική οικονομία της ελεύθερης αγοράς ο μοναδικός τρόπος που μπορεί ένας άνθρωπος ή μία επιχείρηση να αποκτήσει νόμιμα πλούτο είναι η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Εν προκειμένω τα χρήματα δεν είναι τίποτε άλλο, από το «πιστοποιητικό» αυτής της παραγωγής – ενώ ο πληθωρισμός συμβαίνει όταν η δημιουργία χρημάτων υπερβαίνει την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών ή τη δημιουργία πλούτου με πιο απλά λόγια. Ο πληθωρισμός δεν προκαλείται λοιπόν από τις αυξήσεις των τιμών αλλά, αντίθετα, προκαλεί τις αυξήσεις των τιμών – ενώ η παραγωγή πραγματικού πλούτου καταπολεμάει τις επιπτώσεις του πληθωρισμού.

Εξέλιξη της ποσότητας χρήματος Μ2 στην Ελλάδα (γαλάζια καμπύλη) σε σχέση με το ΑΕΠ

Στο παράδειγμα της Ελλάδας, η ποσότητα των χρημάτων που κυκλοφορούσαν έως πρόσφατα ήταν ανάλογη της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών, έως ότου η εικόνα άλλαξε από την πανδημία, έχοντας αυξηθεί δυσανάλογα (ΑΕΠ, γράφημα) – οπότε δεν είναι σωστή η άποψη, σύμφωνα με την οποία η χώρα αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω μη ύπαρξης χρημάτων. Η παραγωγή είναι αυτή που λείπει – γεγονός που σημαίνει ότι, εάν δεν επιλυθεί το συγκεκριμένο θέμα, δεν υπάρχει μέλλον ούτε με ευρώ, ούτε με οποιοδήποτε άλλο νόμισμα.

Περαιτέρω, είναι εμφανές πως ο πληθωρισμός προκαλείται από εκείνους που ελέγχουν τη δημιουργία χρημάτων – από τις εκάστοτε κυβερνήσεις δηλαδή, οι οποίες όμως έχουν παραδώσει το προνόμιο της έκδοσης χρημάτων στις κεντρικές και εμπορικές τράπεζες. Οι κεντρικές δημιουργούν μόλις το 10% των νέων χρημάτων και οι εμπορικές το 90%, μέσω της παροχής δανείων (ανάλυση) – ενώ, εάν η φορολογία είναι η δήμευση του ιδιωτικού πλούτου με βίαια μέσα, ο πληθωρισμός είναι η απαλλοτρίωση του πλούτου με απάτη.

Όταν η προσφορά χρημάτων πάντως αυξάνεται χωρίς να αυξηθεί ανάλογα η παραγωγή, τότε η (αγοραστική) αξία τους μειώνεται σε σχέση με τα άλλα πράγματα – γεγονός που σημαίνει πως η διαδικασία αυτή (πληθωρισμός), είναι πολύ πιο καταστροφική από τη φορολογία που απλά διαχέει τον πλούτο. Εάν δεν μειώνεται η αγοραστική αξία τους, όπως συμβαίνει με το δολάριο, τότε η μείωση δεν αποφεύγεται, αλλά απλά «συσσωρεύεται» – έως ότου είναι πια αδύνατον να συνεχιστεί η συγκεκριμένη διαδικασία, με αποτέλεσμα να προκαλείται απότομα υπερπληθωρισμός.

Οι «δημιουργοί» των χρημάτων τώρα πρέπει να προσέχουν έτσι ώστε, η ποσότητα των χρημάτων να μην είναι μεγαλύτερη από την παραγωγή πλούτου – οπότε εύλογα αναρωτιέται κανείς τι συμβαίνει με τα κρυπτογραφημένα νομίσματα τύπου BITCOIN, τα οποία δημιουργούνται από το πουθενά, δεν ευθύνεται κανένας για την «εξαργύρωση» τους, δεν υπάρχουν εγγυήσεις, δεν έχουν καμία σχέση με την παραγωγή αγαθών και όμως προσφέρουν πλούτο μέσω της ανόδου της ισοτιμίας τους!

Η θεωρία της εύλογης αξίας

Συνεχίζοντας, η τιμή του πλέον γνωστού κρυπτονομίσματος, του BITCOIN, έχει εκτοξευθεί στα ύψη – με έναν ρυθμό που ευρίσκεται εκτός των ορίων της λογικής. Όπως συμβαίνει δε με όλες τις φούσκες, εάν υποθέσουμε πως πρόκειται για κάτι τέτοιο, απασχολεί πλέον τους πάντες – τα ΜΜΕ, τους ταξιτζήδες, τις κομμώτριες, τους χρηματοπιστωτικούς αναλυτές, τους επενδυτές κοκ. Αυτό σημαίνει βέβαια από μόνο του πως πρόκειται για μία κερδοσκοπική φούσκα – όπου το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η άποψη ότι, «αυτή τη φορά συμβαίνει κάτι άλλο».

Εν προκειμένω εννοούμε ότι, όλοι όσοι αγοράζουν το συγκεκριμένο «προϊόν», όπως κάποτε τις τουλίπες στην Ολλανδία σε αστρονομικές τιμές, τεκμηριώνουν την απόφαση τους εφευρίσκοντας διάφορους λόγους που την αιτιολογούν – σύμφωνα με τους οποίους αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μία κλασσική φούσκα, αλλά για κάτι που έχει πραγματική αξία. Το ενδεχόμενο πάντως να αποτελεί το BITCOIN ή/και οι διάφοροι «συνάδελφοί» του φούσκα, δεν σημαίνει πως θα σπάσει σύντομα – αφού από τα 60.858 $ που διαπραγματευόταν πρόσφατα (γράφημα), μειώθηκε μεν στα 48.100 $ τώρα (πηγή), αλλά μπορεί να αυξηθεί στα 100.000 $ ή πολύ περισσότερο, ενώ φυσικά είναι δυνατόν να καταρρεύσει σε χρόνο μηδέν.

Ανεξάρτητα τώρα από την εξέλιξη της τιμής του, αυτό που οφείλει να μας απασχολεί είναι η εύλογη αξία του – αφού οι εξτρεμιστικές κινήσεις της τιμής ενός χρηματοπιστωτικού «προϊόντος» αποτελούν μεν ένδειξη πως είναι φούσκα, αλλά δεν το τεκμηριώνουν. Αυτό που τεκμηριώνει την ύπαρξη μίας φούσκας είναι η «αποσύνδεση» της θεμελιώδους ή εύλογης αξίας ενός επενδυτικού προϊόντος από την τιμή του – η εκτόξευση της στα ύψη, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική του αξία. Επομένως, για να κρίνουμε σωστά θα πρέπει να γνωρίζουμε την εύλογη αξία του BITCOIN – όπως συμβαίνει με όλα τα άλλα επενδυτικά προϊόντα. Στα πλαίσια αυτά τα εξής:

(α) Μετοχές: Η εσωτερική τιμή μίας μετοχής αντιπροσωπεύει συνήθως τη λογιστική της αξία, τα κεφάλαια δηλαδή που διαθέτει η εκάστοτε εταιρεία, καθώς επίσης τα μερίσματα που θα διανεμηθούν στο μέλλον. Άλλες φορές αξιολογείται ανάλογα με τα κέρδη που θα έχει η επιχείρηση στα επόμενα 10 – 30 χρόνια ή με τις προοπτικές αύξησης του τζίρου και των κερδών της (Growth – συνήθως συμβαίνει με τις εταιρείες της υψηλής τεχνολογίας, ενώ προκάλεσε τη φούσκα του διαδικτύου που έσπασε το 2001). Φυσικά δεν πρόκειται για μία σταθερή μέτρηση της τιμής, η οποία μπορεί να παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις, αλλά προσφέρει ένα είδος προσανατολισμού – για να κατανοήσει κανείς εάν έχει ελπίδες να κερδίσει στο μέλλον αγοράζοντας τη μετοχή στη σημερινή της τιμή ή κινδυνεύει να χάσει τα χρήματα του.

(β) Ομόλογα: Εδώ πρόκειται για χρεόγραφα που εκδίδουν κράτη ή επιχειρήσεις, τα οποία αποδίδουν ένα ετήσιο τόκο (κουπόνι), ενώ στη λήξη τους εξοφλούνται στο 100% της τιμής έκδοσης τους. Με διάφορους μεθόδους υπολογισμού μπορεί κανείς εύκολα να βρει την εύλογη αξία τους – συμπεριλαμβάνοντας το ρίσκο να χάσει τα χρήματα του όταν υπάρξει αθέτηση της πληρωμής τους (χρεοκοπία), μερική διαγραφή κοκ.

(γ) Ακίνητα: Ο υπολογισμός της εύλογης αξίας τους είναι συνήθως το ετήσιο ενοίκιο για τα επόμενα 20 χρόνια – όπου, εάν τα υπερβαίνουν χωρίς να αιτιολογείται από τις μελλοντικές τους προοπτικές (αναβάθμιση της περιοχής κοκ.), τότε πρόκειται για φούσκα.

(δ) Νομίσματα: Η μακροπρόθεσμη εύλογη αξία τους υπολογίζεται από την αγοραστική τους δύναμη – η οποία αυξάνεται όταν οι χώρες έχουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τους και άρα παράγουν ανταγωνιστικά, πλεονάσματα στους προϋπολογισμούς τους οπότε χαμηλό εξωτερικό δανεισμό, είναι ασφαλή κοκ.

(ε) Πρώτες ύλες: Εδώ πρόκειται για πετρέλαιο, φυσικό αέριο, βιομηχανικά μέταλλα κλπ., τα οποία έχουν οικονομικά οφέλη – οπότε η εύλογη αξία τους υπολογίζεται από τη ζήτηση και την προσφορά, από τις δυνατότητες υποκατάστασης τους κλπ. Σε περιόδους που προβλέπεται πληθωρισμός δε, όπως η σημερινή, προηγούνται όσον αφορά την άνοδο των τιμών τους – ενώ όταν αυξάνονται τα επιτόκια για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός, μειώνονται οι τιμές τους, επειδή η άνοδος των επιτοκίων σηματοδοτεί ύφεση.

Ο γρίφος των κρυπτονομισμάτων

Περαιτέρω, τα κρυπτονομίσματα αποτελούν πρόβλημα για τους επενδυτές, όσον αφορά τον υπολογισμό της εύλογης αξίας τους – αφού δεν διανέμουν μερίσματα όπως οι μετοχές, δεν προσφέρουν τόκο και δεν εξοφλούνται στη λήξη τους όπως τα ομόλογα, δεν έχουν ενοίκια όπως τα ακίνητα, δεν έχουν εθνικότητα για να προσμετρείται η αγοραστική τους αξία με βάση τις επιδόσεις του κράτους που τα εκδίδει όπως τα νομίσματα, καθώς επίσης δεν προσφέρουν οικονομικό όφελος όπως οι πρώτες ύλες.

Επομένως δεν έχουν καμία εύλογη αξία, συγκρινόμενα σε κάποιο βαθμό με το χρυσό – ο οποίος επίσης δεν προσφέρει μερίσματα, ούτε έχει κάποιο άμεσο οικονομικό όφελος όπως τα βιομηχανικά μέταλλα του τύπου του ασημιού, του χαλκού, του σιδήρου κοκ. Ουσιαστικά δηλαδή δεν μπορεί να υπολογισθεί η εύλογη αξία ούτε του χρυσού – οπότε η μοναδική δυνατότητα για να υπολογίσει κανείς την εύλογη αξία του χρυσού ή του BITCOIN έγκειται στη θεωρία του «οριακού κόστους παραγωγής».

Στα πλαίσια αυτά, η τιμή μίας ουγκιάς χρυσού έχει ένα κατώτατο όριο, το οποίο είναι στα επίπεδα του κόστους εξόρυξης του από τον πλέον παραγωγικό ιδιοκτήτη ορυχείου – ο οποίος, εάν δεν κάλυπτε το κόστος του, θα σταματούσε την «παραγωγή» χρυσού επειδή δεν θα τον συνέφερε, περιμένοντας καλύτερες εποχές (άνοδο της τιμής πώλησης, έτσι ώστε να καλύπτει το κόστος του και να κερδίζει).

Κάτι ανάλογο θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει στην περίπτωση του BITCOIN – να υπολογίσει δηλαδή το κόστος της ισχύος των υπολογιστών που είναι απαραίτητο για την παραγωγή του από ένα «ορυχείο» κρυπτονομίσματος, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρικής ενέργειας. Με αυτόν τον τρόπο θα καθοριζόταν ένα κατώτατο όριο της τιμής του – κάτι που βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολο, αφού υπάρχουν μεγάλες διαφορές όταν ο τόπος παραγωγής είναι η Κίνα, όπως συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό σήμερα με ενέργεια από λιγνίτη, οι Η.Π.Α. ή η Βενεζουέλα.

Φυσικά κάτι τέτοιο, σε αντίθεση με το χρυσό, θα ήταν εντελώς θεωρητικό, αφού η «εμπορική» τιμή του BITCOIN, καθώς επίσης των υπολοίπων «συναδέλφων» του, είναι πολύ μεγαλύτερη – οπότε κανένας δεν είναι σε θέση να πει με σιγουριά εάν ένα BITCOIN αξίζει 5.000 $ ή 100.000 $. Ως εκ τούτου ο μοναδικός παράγοντας που καθορίζει την τιμή του είναι ο εκάστοτε επόμενος αγοραστής, ο οποίος είναι πρόθυμος να πληρώσει ένα ποσόν για να το αποκτήσει – τίποτα άλλο.

Στο σημείο αυτό ακριβώς παρεμβαίνει η θεωρία των μεγάλων ανοήτων (Greater Fool theory) – σύμφωνα με την οποία ένας επενδυτής, ένας κερδοσκόπος καλύτερα, ο οποίος αγοράζει ένα προϊόν χωρίς να γνωρίζει την εύλογη αξία του, βασίζει την απόφαση του αποκλειστικά και μόνο στην υπόθεση ότι, θα βρεθεί στο μέλλον κάποιος άλλος, στον οποίο θα μπορεί να το πουλήσει σε υψηλότερη τιμή. Με απλά λόγια η αγορά τέτοιου είδους προϊόντων δικαιολογείται μόνο από το ότι, στο μέλλον θα βρεθεί ένας ακόμη πιο ανόητος – ο οποίος θα είναι πρόθυμος να προσφέρει περισσότερα χρήματα.

Όταν όμως πάψουν να υπάρχουν «μεγαλύτεροι ανόητοι», τότε η τιμή του BITCOIN, όπως αυτή όλων των υπερτιμημένων επενδυτικών προϊόντων, θα καταρρεύσει μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα – κάτι που βέβαια δεν μπορεί να προβλεφθεί ως προς το πότε θα συμβεί, αφού ο αριθμός των ανόητων στον πλανήτη είναι αρκετά μεγάλος. Όπως έλεγε δε ο Einstein, μπορεί το σύμπαν να είναι πεπερασμένο, αλλά όχι η ανθρώπινη ανοησία – ενώ συνήθως οι φούσκες διαρκούν πολύ, σπάζοντας από λόγους που δύσκολα προβλέπει κανείς.

Υπάρχει πάντως μία μεγάλη διαφορά με το χρυσό, αφού ο τελευταίος, εκτός του ότι χρησιμοποιείται και για άλλους σκοπούς (κοσμήματα κλπ.), είναι το πιο σταθερό «νόμισμα» επί δεκάδες αιώνες – ενώ η ποσότητα της ετήσιας εξόρυξης του είναι στα όρια του ομαλού πληθωρισμού (1,5 έως 2%),

Επίλογος

Όλοι όσοι αγοράζουν σήμερα κρυπτονομίσματα, πιστεύουν πως θα υπάρξει κάποιος μεγαλύτερος ανόητος που θα τα αγοράσει – χωρίς να δίνουν σημασία στο ενδεχόμενο να είναι αυτοί οι τελευταίοι μεγάλοι ανόητοι στον πλανήτη. Αυτό που προξενεί όμως εντύπωση είναι το γεγονός ότι, τα συγκρίνουν με τα χαρτονομίσματα διαφόρων κρατών, όπως με το δολάριο ή με το ρούβλι – ισχυριζόμενοι πως στηρίζονται επίσης στην εμπιστοσύνη μεταξύ των συναλλασσομένων, αφού ούτε τα εθνικά νομίσματα έχουν κάποιο αντίκρισμα.

Ο ισχυρισμός αυτός είναι μεν ορθός σε κάποιο βαθμό, αφού μετά το 1971 τα νομίσματα έχουν πάψει πλέον να έχουν αντίκρισμα σε χρυσό, αλλά πίσω από όλα ευρίσκεται κάποιο κράτος που τα στηρίζει με την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών εκ μέρους του – ή με άλλους τρόπους, όπως συμβαίνει με το δολάριο (ανάλυση). Επίσης κάποια κεντρική τράπεζα που εγγυάται για την ανταλλαγή τους – υπεύθυνη για τη δημιουργία και κυκλοφορία τους, για τη μη πλαστογράφηση τους κοκ.

Αντίθετα τα BITCOIN δεν έχουν πατρίδα, δεν τα στηρίζει κανένα κράτος, ενώ δεν εγγυάται και δεν ελέγχει τις ποσότητες τους καμία κεντρική τράπεζα – οπότε πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό: για ένα νόμισμα που θα μπορούσε να εξαφανισθεί από το χάρτη σε χρόνο μηδέν είτε λόγω της απώλειας της εμπιστοσύνης, είτε από τεχνικές αιτίες, είτε επειδή θα δεχόταν την επίθεση κάποιου «οργανισμού», ειδικά το Bitcoin που παράγεται κυρίως στην Κίνα.

Επομένως δεν έχουν καμία σχέση με τα υπόλοιπα χρήματα χωρίς αντίκρισμα – αλλά αποτελούν μία κορυφαία διαστρέβλωση του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς, όπου νομίζει κανείς πως είναι σε θέση πια να κερδίζει χρήματα με «ηλεκτρονικά παίγνια», χωρίς να παράγει απολύτως τίποτα.

https://analyst.gr/2021/05/15/currencies-bitcoin-cryptocurrencies-and-investment-products/

Bitcoin, η απόλυτη νομισματική ουτοπία

4 Ιανουαρίου 2022

από Βασίλης Βιλιάρδος

Το Bitcoin δεν οφείλει την άνοδο του μόνο στις παράνομες συναλλαγές, καθώς επίσης στη νέα τεχνολογία και καινοτομία του blockchain – αλλά, επί πλέον, στον κοινωνικό και πολιτικό απόηχο της οικονομικής κρίσης του 2008 που οδήγησε στην αρχή στο «Occupy Wall Street»: στις εξεγέρσεις δηλαδή εναντίον των ελίτ και των ειδικών. Εν προκειμένω, το Bitcoin υπόσχεται την παράκαμψη των τραπεζών, της κεντρικής τράπεζας και της πολιτικής εξουσίας – έτσι ώστε να υπάρξει ένα νέο, απελευθερωμένο σύστημα πληρωμών που να επιτρέπει την απρόσκοπτη επαφή μεταξύ ελευθέρων ατόμων. Ως δέλεαρ της ελευθερίας δε, το άναρχο Bitcoin παρουσιάζεται ως μία «νομισματική άνθηση» του αγνού φιλελευθερισμού – καθώς επίσης ως ένα μέσον τιμωρίας των τοκογλυφικών τραπεζών. Ακόμη και ένας ανόητος όμως καταλαβαίνει πως η τεχνητή σπανιότητα και η ακαμψία του, αποκλείουν το Bitcoin από τη χρησιμοποίηση του ως βάση ενός σύγχρονου χρηματοπιστωτικού συστήματος – χωρίς το οποίο μία οικονομία της ελεύθερης αγοράς είναι πολύ δύσκολο, εάν όχι αδύνατον να λειτουργήσει. Με δεδομένο δε το ότι, ο Keynes χαρακτήρισε το 1923 τον κανόνα του χρυσού ως ένα «βάρβαρο λείψανο», λόγω της εγγενούς ακαμψίας του, το κατά πολύ πιο άκαμπτο Bitcoin θα αποτελούσε κάτι ακόμη χειρότερο: ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω και προς τη νομισματική λίθινη εποχή.

.

Ανάλυση

Το βασικότερο κρυπτονόμισμα, το Bitcoin, φαίνεται πως έχει κατακτήσει τον κόσμο μας – έχοντας επιτύχει τεράστια κέρδη, από το ξεκίνημα της πανδημίας. Ειδικότερα, από 6.198 $ στις 20.03.2020, εκτοξεύθηκε στα 64.400 $ στις 12.11.21, με την τιμή του τώρα στα 46.737 $ (γράφημα) – οπότε τα περίπου 18 εκ. Bitcoins που ευρίσκονται σε κυκλοφορία, έγιναν πολύ πιο πολύτιμα, ενώ οι ιδιοκτήτες τους αντίστοιχα πλουσιότεροι.

Επίσης πλουσιότεροι έγιναν όσοι κερδοσκοπούν με το «νόμισμα» (ανάλυση), είτε αγοράζοντας και πουλώντας το, είτε παρέχοντας μία επενδυτικού τύπου ενημέρωση – στους χιλιάδες οπαδούς του, αρκετοί από τους οποίους είναι φανατικοί υποστηρικτές του, μεταξύ άλλων επειδή θεωρούν πως αποτελεί μία εναλλακτική λύση απέναντι στο «μισητό» τραπεζικό τομέα.

Με δεδομένο τώρα το ότι, αναφέρεται πως μπορεί να υπάρξουν μόνο έως 21 εκ. Bitcoins το ανώτερο, η τιμή υπόσχεται πως θα αυξηθεί απεριόριστα – τουλάχιστον έτσι ελπίζουν ορισμένοι. Πόσο μάλλον από εκείνη τη στιγμή και μετά που η Wall Street σηματοδότησε ότι, θέλει να εμπλακεί περισσότερο στην επιχείρηση κρυπτογράφησης – σημειώνοντας πως υπάρχουν επί πλέον αρκετοί «σκληροπυρηνικοί» που πιστεύουν ακόμη και πως το Bitcoin θα αντικαταστήσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα!

Εν προκειμένω, για να γίνει κατανοητό πως πρόκειται για ουτοπικές προσμονές, είναι απαραίτητη η περιγραφή του τι ακριβώς θα έπρεπε να αντικαταστήσει το Bitcoin – ξεκινώντας από το ότι, το σημερινό νομισματικό σύστημα βασίζεται στο τραπεζικό χρήμα.

Οι τράπεζες και το χρήμα

Αναλυτικότερα, οι τράπεζες δημιουργούν χρήματα από το πουθενά, είτε δανείζοντας, είτε αγοράζοντας περιουσιακά στοιχεία (ανάλυση) – ενώ οι κεντρικές τράπεζες δημιουργούν μόνο τα μετρητά, κέρματα ή χαρτονομίσματα που είναι λιγότερα από το 10% των συνολικών, όταν οι ιδιωτικές τα λογιστικά που είναι πάνω από το 90%. Οι κεντρικές τράπεζες δε αυξάνουν την ποσότητα χρήματος, πιστώνοντας έναντι εγγυήσεων δανείων κλπ. τις εμπορικές – έντοκα φυσικά.

Περαιτέρω, η έκδοση χρημάτων είναι μία κερδοφόρα επιχείρηση, ακριβώς επειδή οι τράπεζες αποκτούν τα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, με αντάλλαγμα την αξία του χρήματος (ανάλυση) – ενώ παράγουν εισοδήματα από αυτά, τα οποία συνήθως υπερβαίνουν τις τυχόν πληρωμές τόκων στις καταθέσεις. Ως εκ τούτου, η έκδοση χρημάτων είναι ένα δελεαστικό εγχείρημα – με αποτέλεσμα να την επιδιώκουν πολλοί.

Εν τούτοις, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος – το ότι δηλαδή οι τραπεζικές εργασίες δεν είναι μόνο κερδοφόρες, αλλά και επικίνδυνες. Εύλογα, αφού οι πελάτες που δανείζουν μπορεί να χρεοκοπήσουν – ενώ τα περιουσιακά στοιχεία που αγοράζουν, έχουν το ρίσκο της πτώσης των τιμών τους.

Το ίδιο μπορεί να συμβεί με τις εμπράγματες εγγυήσεις των δανείων που παρέχουν – θυμίζοντας την πτώση των τιμών των ακινήτων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα ένα δάνειο 200.000 € με εγγύηση ένα ακίνητο αξίας 250.000 € να μετατραπεί σε «κόκκινο», όταν η τιμή του ακινήτου μειώθηκε στις 50.000 €, ενώ το εισόδημα του δανειολήπτη είτε χάθηκε (ανεργία, χρεοκοπία), είτε περιορίσθηκε κατά 50%.

Εκτός αυτού, μπορεί οι τράπεζες και τα χρήματα που εκδίδουν να ακολουθήσουν καθοδική πορεία – σημειώνοντας πως η οικονομική ιστορία των τελευταίων έξι αιώνων, η εποχή δηλαδή που εμφανίσθηκε η σημερινή νομισματική τάξη πραγμάτων, έχει σημαδευθεί από πολλές κρίσεις και χρεοκοπίες. Τέλος, ναι μεν μία τράπεζα με εγγύηση στην κεντρική 1 € είναι σε θέση να παρέχει ένα δάνειο 100 € και να κερδίζει τόκους στα 100 € αντί στο 1 € των δικών της χρημάτων αισχροκερδώντας, αλλά εάν δεν εισπράξει το δάνειο τότε επιβαρύνεται με 100 € – γεγονός που σημαίνει πως απέναντι σε ένα μεγάλο κέρδος έχει το ρίσκο μίας ακόμη μεγαλύτερης ζημίας.

Συνεχίζοντας, με βάση τις εμπειρίες και τα διδάγματα των τελευταίων αιώνων, το σημερινό τραπεζικό νομισματικό σύστημα έχει εξελιχθεί σε έναν «καταμερισμό εργασίας» – με την έννοια πως στην ουσία πρόκειται για μία σύμπραξη του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Ειδικότερα, το κράτος αφήνει μεν τις πιστωτικές αποφάσεις και τη σχετική έκδοση χρημάτων στις τράπεζες, αλλά τις ρυθμίζει (=τοποθετεί τους κανόνες) και τις παρακολουθεί – πολύ πιο στενά από ότι συνήθως τις άλλες εταιρίες, σε μία οικονομία της ελεύθερης αγοράς.

Εν προκειμένω, οι τραπεζικές συναλλαγές (αγορές, πωλήσεις) με βάση τα τραπεζικά χρήματα, είναι μία μόνο πτυχή αυτής της συνεργασίας – για την οποία οι πελάτες χρησιμοποιούν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, ενώ οι τράπεζες τους λογαριασμούς τους στην κεντρική τράπεζα. Επιπλέον, το κράτος παρέχει εγγύηση καταθέσεων, καθιστώντας ασφαλείς τις τραπεζικές καταθέσεις για τους πελάτες της τράπεζας – ακόμη και στην περίπτωση μίας τραπεζικής κρίσης.

Εκτός αυτού το κράτος, μαζί με την κεντρική τράπεζα, παρέχει τα κεντρικά και πολύ ευέλικτα μέσα εξουσίας που ελέγχουν την παροχή πιστώσεων και ρευστότητας στην οικονομία – ενώ η κεντρική τράπεζα λειτουργεί ως «δανειστής έσχατης ανάγκης», ως «σωτήρας», έτσι ώστε να είναι σε θέση να σταθεροποιήσει το χρηματοπιστωτικό και οικονομικό σύστημα, προσφέροντας την καλύτερη δυνατή ρευστότητα σε αφθονία.

Στη σημερινή δε παγκόσμια νομισματική τάξη πραγμάτων, η Fed είναι ο «φράκτης» (backstop) που εξασφαλίζει την παγκόσμια ρευστότητα σε δολάρια – μέσω συναλλαγών ανταλλαγής μεταξύ των κεντρικών τραπεζών.

Η νομισματική πολιτική

Περαιτέρω, η προσφορά πιστώσεων και ρευστότητας, είναι θεμελιώδεις για τη λειτουργία των οικονομιών της ελεύθερης αγοράς – σημειώνοντας πως η πίστωση είναι αντίστοιχη της σημερινής φερεγγυότητας των επιχειρήσεων ή των νοικοκυριών, το αποτέλεσμα της οποίας καθορίζει το μέλλον. Με απλά λόγια, δίνοντας πίστωση 100 € σήμερα σε μία επιχείρηση που μπορεί να την αποπληρώσει, αφενός μεν καθορίζεται το μέλλον της επιχείρησης, αφετέρου τίποτα δεν εγγυάται πως η επιχείρηση θα είναι πράγματι σε θέση να την αποπληρώσει στο μέλλον – ή πως οι εγγυήσεις που παρέχει θα έχουν αργότερα τη σημερινή αξία.

Σε αντίθεση τώρα με άλλα περιουσιακά στοιχεία, το χρήμα δεν υπόκειται στις διακυμάνσεις των τιμών – με την έννοια πως ένα ακίνητο μπορεί να κοστίζει σήμερα 100.000 € και αύριο 50.000 €, αλλά τα 100 € είναι πάντοτε 100 €. Εκτός αυτού, το χρήμα χρησιμεύει ως νομισματικός σύνδεσμος για την οικονομία της αγοράς – για τις πληρωμές και εν γένει για τις συναλλαγές.

Όσον αφορά δε τη νομισματική πολιτική, προσπαθεί να εξασφαλίσει την κατάλληλη οικονομική ανάπτυξη με σταθερές τιμές, μέσω της πολιτικής της για το χρήμα – με την έννοια πως η προσφορά πιστώσεων και ρευστότητας δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ περιορισμένη, ούτε πολύ γενναιόδωρη, οπότε απαιτούνται ευέλικτοι περιορισμοί.

Από την άλλη πλευρά, σε περιόδους κρίσης η ελαστικότητα αποτελεί μία κρίσιμη ιδιότητα της σημερινής νομισματικής τάξης πραγμάτων – επειδή οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις προκαλούν την απότομη, συχνά ξαφνική εξάντληση της πίστωσης και της ρευστότητας, έχοντας ως αποτέλεσμα το σταμάτημα της οικονομίας. Φυσικά σε έναν αβέβαιο κόσμο, η πολιτική επιτυχία δεν είναι ποτέ εγγυημένη – ενώ ακόμη και η βέλτιστη νομισματική πολιτική δεν είναι σε θέση να εξαλείψει τις οικονομικές διακυμάνσεις, αλλά μπορεί μόνο να τις εξομαλύνει.

Οι πηγές οικονομικής αβεβαιότητας

Συνεχίζοντας, η πανδημία έφερε στην επιφάνεια μία ακόμη πιθανή πηγή οικονομικών κρίσεων – ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι καινοτομίες αποτελούν μία άλλη πηγή αβεβαιότητας, όσον αφορά τη χρηματοοικονομική ρύθμιση και εποπτεία.

Οφείλουμε να γνωρίζουμε τώρα εδώ πως ένα σημαντικό κίνητρο για καινοτομίες μπορεί να είναι η παράκαμψη της νομοθεσίας – όπου η οικονομική κρίση του 2008 αντιστοιχούσε ακριβώς σε μία τέτοια εξέλιξη.

Ειδικότερα, είχε προκύψει προηγουμένως ένα «σκιώδες τραπεζικό σύστημα» – το οποίο λειτουργούσε αποφεύγοντας τη ρύθμιση του (τον έλεγχο, τους κανόνες και την εποπτεία του εκ μέρους του κράτους δηλαδή), μέσω καινοτόμων προϊόντων και διαδικασιών.

Το αποτέλεσμα ήταν να παρασυρθούν πολλές τράπεζες, να κινδυνεύσουν να χρεοκοπήσουν και στη συνέχεια να διασωθούν από τα κράτη – κάτι που ανάγκασε τα κράτη να υποβάλουν τις ήδη πληγείσες από την κρίση τράπεζες, σε πολύ πιο αυστηρούς κανονισμούς. Το γεγονός όμως αυτό είχε ως συνέπεια να εμφανισθούν το Bitcoin και άλλες χρηματοοικονομικές καινοτομίες – καθώς επίσης νέοι «παίκτες» στις συναλλαγές με χρήματα, όπως έχει παρατηρηθεί έκτοτε στα πλαίσια της εξελισσόμενης ψηφιοποίησης.

Με απλά λόγια, δημιουργήθηκαν νέες ευκαιρίες για μη τραπεζικούς χρηματοοικονομικούς παράγοντες – για τις «Fin Techs» και «Big Techs» που ανταγωνίζονται έκτοτε τις τράπεζες στην παραδοσιακή λειτουργία τους, όσον αφορά τη δημιουργία χρημάτων.

Η πρόκληση τώρα που αντιμετωπίζουν οι χρηματοπιστωτικές αρχές, είναι να μην επιτρέψουν να εμφανισθούν νέες «ρυθμιστικές σκιές» – ένα καινούργιο και ανεξέλεγκτο δηλαδή σκιώδες τραπεζικό σύστημα, από το οποίο οι πελάτες των νέων παρόχων και το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολο του, θα μπορούσαν να υποστούν ξανά μεγάλες ζημίες.

Bitcoin – ένα βήμα προς τη λίθινη νομισματική εποχή

Περαιτέρω, είναι σαφές από τα παραπάνω πως τα κρυπτονομίσματα, όπως το Bitcoin, δεν αποτελούν ούτε συμπλήρωμα, ούτε υποκατάστατο του υπάρχοντος νομισματικού συστήματος – πως πρόκειται για άχρηστα στις κοινωνίες αντικείμενα κερδοσκοπίας, τα οποία είναι ιδανικά για παράνομες πληρωμές και μόνο. Αυτός ακριβώς φαίνεται να είναι ο λόγος που έχουν προσδιορίσει ως φυσικό τους περιβάλλον τη «σκιά» – την αποφυγή του ελέγχου και της εποπτείας τους.

Σε κάθε περίπτωση, το Bitcoin δεν οφείλει την άνοδο του μόνο στις παράνομες συναλλαγές, καθώς επίσης στη νέα τεχνολογία και καινοτομία του blockchain (άρθρο) – αλλά, επί πλέον, στον κοινωνικό και πολιτικό απόηχο της οικονομικής κρίσης του 2008 που οδήγησε στην αρχή στο «Occupy Wall Street»: στις εξεγέρσεις δηλαδή εναντίον των ελίτ και των ειδικών.

Εν προκειμένω, το Bitcoin υπόσχεται την παράκαμψη των τραπεζών, της κεντρικής τράπεζας και της πολιτικής εξουσίας – έτσι ώστε να υπάρξει ένα νέο, απελευθερωμένο σύστημα πληρωμών που να επιτρέπει την απρόσκοπτη επαφή μεταξύ ελευθέρων ατόμων. Ως δέλεαρ της ελευθερίας δε, το άναρχο Bitcoin (ανάλυση) που έγινε επίσημο νόμισμα του Ελ Σαλβαδόρ (πηγή), παρουσιάζεται ως μία «νομισματική άνθηση» του αγνού φιλελευθερισμού – καθώς επίσης ως ένα μέσον τιμωρίας των τοκογλυφικών τραπεζών.

Ακόμη και ένας ανόητος όμως καταλαβαίνει πως η τεχνητή σπανιότητα και η ακαμψία του, αποκλείουν το Bitcoin από τη χρησιμοποίηση του ως βάση ενός σύγχρονου χρηματοπιστωτικού συστήματος – χωρίς το οποίο μία οικονομία της ελεύθερης αγοράς είναι πολύ δύσκολο, εάν όχι αδύνατον να λειτουργήσει.

Με δεδομένο δε το ότι, ο Keynes χαρακτήρισε το 1923 τον κανόνα του χρυσού ως ένα «βάρβαρο λείψανο», λόγω της εγγενούς ακαμψίας του, το κατά πολύ πιο άκαμπτο Bitcoin θα αποτελούσε κάτι ακόμη χειρότερο: ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω και προς τη νομισματική λίθινη εποχή.

Επί πλέον, εάν το Bitcoin έχει μία νομισματική θεωρητική βάση, τότε είναι η αφελής και πρωτόγονη ποσοτική θεωρία – η οποία γνωρίζει μόνο τη λειτουργία του χρήματος ως μέσον πληρωμής. Προφανώς όμως είναι ακατάλληλο ακόμη και ως μέσον πληρωμής – ενώ πολύ πιο ακατάλληλο ως νομισματική μονάδα, λόγω των τεράστιων διακυμάνσεων του.

Η μόνη ίσως καταλληλότητα του είναι ως μέσον αποθήκευσης αξίας – τουλάχιστον στα μάτια των κερδοσκόπων κρυπτονομισμάτων που στοιχηματίζουν στην αιώνια αύξηση της τιμής των τεχνητά σπάνιων Bitcoins. Πρέπει βέβαια να ανταγωνισθεί τα χιλιάδες άλλα κρυπτονομίσματα – μεταξύ των οποίων τα «Stable Coins» που συνδέονται με άλλα νομίσματα σε μία σταθερή αναλογία, συνήθως 1:1 με το δολάριο.

Επίλογος

Κλείνοντας, όλα όσα αναφέραμε για τα κρυπτονομίσματα, τα οποία στην ουσία είναι σκουπίδια και προσβολή της ανθρώπινης νοημοσύνης, δεν ισχύουν για την τεχνολογία «Blockchain» – η οποία είναι μία πραγματική πρόοδος με αμέτρητες χρήσιμες εφαρμογές, μέσω των οποίων ο πλανήτης θα γίνει πολύ πιο παραγωγικός.

Το να συνδέει όμως κανείς αυτήν την τεχνολογία με τα «νομίσματα» τύπου Bitcoin, αποτελεί το άκρον άωτο της κερδοσκοπικής χειραγώγησης μίας αγέλης που είναι πρόθυμη να πιστέψει σε κάθε θεωρία, επειδή δεν έχει τη δυνατότητα να ερμηνεύσει σωστά όλα όσα συμβαίνουν – όπως οι πρωτόγονες φυλές του πλανήτη μας, όταν έρχονταν αντιμέτωπες με τη μανία της φύσης.

Φυσικά βέβαια, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει, αφού ο ίδιος είναι υπόλογος για τις συνέπειες των πράξεων και των πεποιθήσεων του – ειδικά για ένα «νόμισμα» που η τιμή του μπορεί να διακυμαίνεται από το μηδέν έως το άπειρο, το τελευταίο όσο παραμένει το μοναδικό για παράνομες συναλλαγές.

ΥΓ: Είναι γνωστό πως το Bitcoin είναι εξαιρετικά ενεργοβόρο – γεγονός που σημαίνει πως η εξόρυξη του θα επηρεασθεί σημαντικά από την ενεργειακή κρίση, ειδικά εάν συνεχισθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

https://analyst.gr/2022/01/04/bitcoin-i-apoliti-nomismatiki-outopia/

Διαβάστε αυτό πριν Αγοράσετε Bitcoin!

Date: 23-09-2021

ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βρήκα ένα νέο προϊόν με τεράστια δυναμική ανάπτυξης. Θα το επαινέσω δημόσια ή θα σιωπήσω, για να αγοράσω όσο μπορώ, σε χαμηλές τιμές και μετά, να επωφεληθώ τα επόμενα χρόνια, από την εκπληκτική αύξηση των τιμών του, ως αποτέλεσμα των πραγματικών αναπτυξιακών του δυνατοτήτων;

Εάν εσείς, οι Bitcoiners, οι υποστηρικτές του Bitcoin, πιστεύατε όλα αυτά που λέτε συνεχώς για το BTC, δεν θα έπρεπε να το προωθούσατε ανοιχτά και παντού, διότι προωθώντας το, προσελκύετε άλλους ανθρώπους σε αυτό και θα αναγκαστείτε να το αγοράσετε πιο ακριβά. Αυτό είναι παράλογο, διότι αντιβαίνει το προσωπικό σας συμφέρον … Αν το Bitcoin ήταν τόσο καλό και με τόσο τεράστια προοπτική όπως λέτε και είναι αναπόφευκτο (it is inevitable, όπως αρέσκονται να λένε οι bitcoiners), ΕΣΕΙΣ bitcoiners, που μας λέτε ότι έχετε τη γνώση (σε σύγκριση με εμάς τους υπόλοιπους, που δεν γνωρίζουμε και δεν κατανοούμε το επαναστατικό Bitcoin), θα κρατούσατε μυστικό, τα του Bitcoin, και δεν θα το επαινούσατε δημοσίως, προκειμένου να αγοράσετε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ σε χαμηλότερες τιμές, για τον εαυτό σας. Εκτός και μας λέτε, ότι θέλετε να αγοράζετε, σε υψηλότερες τιμές, άρα να έχετε και χαμηλότερο δυνητικό κέρδος…
Έτσι, αυτή η παράλογη συμπεριφορά σας, αποκαλύπτει ότι το Bitcoin στην πραγματικότητα είναι άχρηστο και ήδη παρωχημένο (ξεπερασμένο από άλλες μορφές ψηφιακού χρήματος, που έχουν ήδη βγει ή θα βγουν) και το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει, την κοινότητα των bitcoiners, είναι να προστατεύσουν και να αναπτύξουν το pump σχήμα τους – το άτυπο παγκόσμιο ponzi – διότι οι bitcoiners το προωθούν και διαφημίζουν σταθερά, κάθε μέρα και παντού, καθώς μια τέτοια συμπεριφορά είναι απαραίτητη να κρατιέται το ponzi ζωντανό.
[Ponzi εν συντομία: ένα σχήμα που δίδει σε όσους έχουν τοποθετηθεί εντός του, καλά λεφτά, με την προϋπόθεση ότι εισέρχονται πολλαπλάσιοι νέοι παίκτες, προκειμένου να 'χρηματοδοτήσουν' τα κέρδη των προηγούμενων. Τα ponzi αλλιώς και πυραμιδικά σχήματα, όσο λειτουργούν, απαιτούν ολοένα μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων για να μπορούν να καλύψουν τα κέρδη αυτών που προηγούνται. Βεβαίως επειδή κάποια στιγμή ο αριθμός των απαιτούμενων παικτών για την διατήρηση του ponzi εν ζωή, δεν φτάνει και δεν είναι επαρκής, τότε το ponzi σκάει και όσοι συμμετέχουν σε αυτό, ζημιώνονται]

Εσείς οι υπόλοιποι, που ακούτε για το Bitcoin και ψάχνεστε ενδεχομένως, για να αγοράσετε, τώρα κατανοείτε γιατί δεν μπορείτε να βασιστείτε στα λεγόμενα των bitcoiners, διότι αποκαλύφθηκε ότι όλη η επίμνονη και συστηματική φιλολογία περί του Bitcoin, έχει ένα τζογαδόρικο και μόνο, σκοπό.

Θυμηθείτε! Το Bitcoin δεν είναι ένα "χθεσινό" προϊόν. Το Bitcoin μετράει σχεδόν 13 χρόνια ζωής. Εάν δε, ήταν ένα τόσο καλό και επαναστατικό προϊόν, δεν θα χρειαζόταν οι bitcoiners να το προωθούν, μετά από 12 χρόνια ύπαρξης, κάθε μέρα, όλη την ώρα και παντού. Και υπάρχει μόνο ένας λόγος που εξηγεί την «παράλογη» συμπεριφορά τους, αυτός που σας εξήγησα. Και αυτό εξηγεί και γιατί οι bitcoiners, είναι επίσης επιθετικοί προς όσους ασκούν συστηματικά κριτική στο Bitcoin – το έχετε δει άραγε πουθενά αλλού; … π.χ. κάποιος φανατικός υποστηρικτής των iPhone, να είναι επιθετικός και προσβλητικός με κάποιους που θα ασκούν κριτική στο iPhone;
Πουθενά αλλού δεν συμβαίνει αυτό, παρά με το Bitcoin, όπου οι υποστηρικτές του, είναι επιθετικοί και προσβλητικοί, προς όσους ασκούν κριτική στο Bitcoin, με σκοπό προφανώς, να τους αποθαρρύνουν από το να ασκούν κριτική, και έτσι να προσελκύσουν ευκολότερα νέο κόσμο, στην τζογαδόρικη σέκτα τους.

Το να βάζει κανείς χρήματα σε Bitcoin, είναι το ίδιο με το να βάζει χρήματα σε ένα μεγάλο παγκόσμιο σχήμα ponzi. Το ponzi του Bitcoin δεν έχει ακόμη σκάσει, αφενός επειδή για πρώτη φορά στην ιστορία, είναι παγκόσμιο και σχετικά εύκολο να συμμετάσχει κανείς σε αυτό, αφετέρουσυνοδεύεται από την ιστορία μιας πολλά υποσχόμενης ευρύτερης τεχνολογίας (blockchain – αλλά το blockchain μπορεί να υπάρξει χωρίς Bitcoin ή οποιοδήποτε άλλο συγκεκριμένο κρυπτονόμισμα). Όμως όλα τα ponzi καταρρέουν, γρήγορα ή αργά – μπορεί να χρειαστούν χρόνια: για παράδειγμα, το ponzi του Μπέρνι Μάντοφ έτρεξε για 17 χρόνια και έσπασε μετά από ελέγχους και έρευνες, οπότε εάν δεν είχαν γίνει τότε οι έλεγχοι, θα μπορούσε να τρέξει για κάποιο χρόνο ακόμα.

Τώρα γνωρίζετε… αν θέλετε να τζογάρετε τα με κόπο βγαλμένα χρήματά σας, προχωρήστε και αγοράστε bitcoins.

Παναγιώτης Σοφιανόπουλος

https://taxcoach.gr/blog/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B5-bitcoin/