Κοτζαμπασισμός ή Δημοκρατία;

Φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή με την «Κυβέρνηση του Βουνού» της Ελεύθερης Ελλάδας (Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης)

Ερχόμαστε τώρα στην νεότερη ιστορία πού ακόμα και τώρα δημιουργεί αναστάτωση και πάθη σε μερίδες πολιτών.

Από την μία το μεταξικό κατεστημένο με τον Μεταξά επικεφαλής με τους συνεργάτες του πού μόνο αποτροπιασμό και αηδία προκαλούν όπως ο Μανιαδάκης και από την άλλη οι κομμουνιστές όπως έχει επικρατήσει στο νεοελληνικό αφήγημα.

Δεν έχει σχέση όμως αυτό το αφήγημα με την πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα αφορά δύο στρατόπεδα βαθιά διχασμένα, το μοναρχικό -μεταξικό και από την άλλη το δημοκρατικό πού μικρό του μόνο τμήμα αποτελούσαν οι κομμουνιστές.

Το μεταξικό -βασιλικό κατεστημένο κουβαλούσε όλες τις <<περγαμηνές>> του φαναριωτισμού -κοτζαμπασισμού.

Ήταν αυτοί πού δεν πολέμησαν τους κατακτητές της χώρας παρά μόνο τους κομμουνιστές και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σαν τμήμα του γερμανικού στρατού λαμβάνοντας μέρος σε αποτρόπαιες σφαγές ελληνικών χωριών και πόλεων.

Αυτό ήταν και είναι το βασικό και μόνιμο πρόβλημα της Ελλάδας, Φαναριωτισμός και κοτζαμπασισμός ή δημοκρατία.

Ο κομμουνισμός λειτούργησε στην Ελλάδα σαν ο αποδιοπομπαίος τράγος, σαν το εξιλαστήριο θύμα του κοτζαμπασισμού και της Μοναρχίας προκειμένου να κρύψουν από τον λαό το βασικό πρόβλημα της ελλάδας.

Ο Γεώργος Παπανδρέου διέσπασε τον δημοκρατικό χώρο με τους Άγγλους και είναι από τους κύριους υπαίτιους των δεκεμβριανών του 1944 πού μας οδήγησαν στον εμφύλιο πόλεμο.

Ο μετέπειτα γέρος της <<δημοκρατίας>>. Για κάποιους, ενώ για άλλους ακραίος καιροσκόπος και παπατζής.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου διέφθειρε τον δημοκρατικό χώρο και ο γιός του Γεώργιος Παπανδρέου του έδωσε την χαριστική βολή έτσι νομοτελειακό αποτέλεσμα ήταν να μας εμφανιστεί το παρακμιακό φαινόμενο Τσίπρας και η ομήγυρή του, μας εμφανίστηκε δηλαδή σαν η κωμωδία της τραγωδίας του παλαιότερου ηρωικού αγώνα του δημοκρατικού χώρου και λαού για τον απεγκλωβισμό της χώρας μας από τον κοτζαμπασισμό.

Φτάνοντας στο σήμερα διαπιστώνουμε ότι ο ελληνικός λαός πήρε διαζύγιο με την δημοκρατία, τα κόμματα δεν έχουν ουσιώδεις διαφορές μεταξύ τους, βλέπουμε συγκυβερνήσεις ΝΔ -ΠΑΣΟΚ -Αριστεράς (Κούβελης)- ακροδεξιών ή ΣΥΡΙΖΑ -Καμμένου, κάτι μικροομάδες και το σταλινικό ΚΚΕ έχουν μπλεχθεί στις αναζητήσεις θεωρητικών διεξόδων πού και αυτές ή είναι αναμασήματα του παρελθόντος ή/και κατασκευάσματα θεωρητικών μαρξιστών της αστικής τάξης (στις μέρες μας υπάρχουν σε αφθονία ) με στόχο την δημιουργία σύγχυσης , άλλωστε στις εποχές που ζούμε πιθανό αυτό να είναι το άλλοθι πού ψάχνουν πολλοί κατ'επάγγελμα επαναστάτες.

Από μια μεριά μπορεί να έχουν δίκιο γιατί η επικράτηση του φαναριωτισμού -κοτζαμπασισμού είναι τόσο απόλυτη πλέον πού οποιοσδήποτε αγώνας για την δημοκρατία σήμερα μοιάζει σαν τις περιπέτειες του δον Κιχώτη που κυνηγάει ανεμόμυλους.

Εδώ θα πρέπει να επισημάνω την άνοδο της ακροδεξιάς με την βοήθεια του μεταναστευτικού (η υποκίνηση του έχει και αυτό τον σκοπό δηλαδή να μην αμφισβητηθούν οι ολιγαρχίες) σε όλη την Ευρώπη όπως και στη Έλλάδα πού όμως σε εμάς εδώ κρίθηκε σκόπιμη η διάλυσή της αφού είδαν ότι δεν κινδυνεύει το ολιγαρχικό μας πολίτευμα ( η τηλεόραση, τα ΜΜΕ την ανέδειξε).

Τους θαυμαστές των Ναζί και του Παπαδόπουλου πού όπως μας πληροφορεί ο Ρίχτερ στην κατοχή ήταν στα τάγματα ασφαλείας Πατρών.

ΔΥΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1936-1946 RICHTER A. HEINZ

Ένα βιβλίο, μία ιστορική μελέτη του Γερμανού ιστορικού Ρίχτερ πού πρέπει να διαβαστεί από όλους τους δημοκράτες για να διαλυθούν πολλοί μύθοι πού έχει δημιουργήσει ο φαναριωτισμός στη ελλάδα για την περίοδο 1936-1946.

Στο βιβλίο του μας λέει, ότι το ΚΚΕ τότε είχε δύο τάσεις η μία ήταν η σταλινική και η άλλη η τιτοική.

Η σταλινική με βασικό εκπρόσωπο τον Ιωαννίδη αλλά και Σιάντο, πού στην ουσία αυτή η πτέρυγα αποφάσιζε την γραμμή του κόμματος, είχαν την άποψη ότι η επανάσταση θα ξεσπούσε από το προλεταριάτο των πόλεων έτσι δεν έβλεπαν με καλό μάτι το αντάρτικο του ΕΛΑΣ, επίσης δεν θέλανε την διατάραξη των ομαλών σχέσεων Βρετανίας και ΕΣΣΔ έτσι όφειλαν να τα βρουν με τους Άγγλους. Έφτασαν μέχρι το σημείο κάποια στιγμή να αποδεχθούν κυβέρνηση συνεργασίας, με τον βασιλιά να επιστρέφει στην χώρα προτού των εκλογών σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία του δημοκρατικού χώρου, προκειμένου να μην δυσαρεστήσουν τους άγγλους. Τόσο <<αδιάλλακτοι>> ήταν.

Αντίθετα με τους Άρη Βελουχώτη , Τζήμα κλπ. πού δεν έβλεπαν με καλό μάτι την προσέγγιση με τους Άγγλους πιστεύοντας ότι αυτοί μαζί με την επιστροφή του Βασιλιά θα έκαναν δικτατορία ή μέσω παρακρατικών μηχανισμών, τρομοκρατίας και νοθείας ο βασιλιάς θα εκμαίευε το αποτέλεσμα της διατήρησης του θρόνου.

Αυτό τον φόβο τον είχαν και όλοι οι δημοκράτες γιαυτό καθολική απαίτηση όλου του δημοκρατικού χώρου ήταν ό βασιλιάς να μην επιστέψει στην Ελλάδα αν πρώτα δεν γίνουν εκλογές και αποφασίσει ο λαός για το πολίτευμά του.

Ο Τσώρτσιλ προσωπικός φίλος του βασιλιά Γεωργίου του είχε υποσχεθεί ότι θα γυρίσει βασιλιάς των ελλήνων με τις αγγλικές ξιφολόγχες έτσι αρνιόταν πεισματικά αυτός να αποδεχτεί ότι δεν θα επιστρέψει στην ελλάδα μέχρι να γίνουν εκλογές.

Έτσι ξεκίνησαν τα σχέδια των ΄Αγγλων και των μοναρχικών για την διάσπαση του δημοκρατικού στρατοπέδου, και την απομόνωση του ΚΚΕ.

Ήταν κάτι πού συνέφερε και τις δυνάμεις κατοχής τους Γερμανούς για να μην έχουν ένα ενωμένο μέτωπο όλων των ανταρτών εναντίον τους.

Μετά την συμφωνία του ΕΔΕΣ του Ζέρβα με τους Γερμανούς αλλά και με τους Άγγλους για την επαναφορά του βασιλιά και τον εμφύλιο πού κατόπιν ξέσπασε μεταξύ των αντάρτικων στρατών ΕΑΜ - ΕΔΕΣ είχε επιτευχθεί ο στόχος των Άγγλων και Γερμανών.

Ο δημοκρατικός χώρος να αρχίσει να διασπάτε και να παίρνει το μέρος του βασιλιά φοβούμενος τους κομμουνιστές, σημείωση στο ΕΑΜ -ΕΛΑΣ ήταν μειοψηφία οι κομμουνιστές.

Μετά έχουμε τα λάθη του Λιβάνου και της Καζέρτας που οφείλονταν από την μία σε τμήμα των δημοκρατικών του ΕΑΜ πού πίστευαν ότι οι Άγγλοι θα γίνονταν πιο διαλλακτικοί και από την άλλη της ηγεσίας του ΚΚΕ σαν σταλινικοί με προεξέχοντα τον Σιάντο πού είχαν την γραμμή να μην δημιουργούν προβλήματα στις σχέσεις της Σοβιετικής Ένωσης με την Άγγλία πράγμα πού σήμαινε πλήρη υποχωρητικότητα στις απαιτήσεις των Άγγλων.

Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει το ΕΑΜ από το να πάει στο στόμα του λύκου (Λίβανος -Καζέρτα) ;

Να μην αναγνωρίσει άλλη κυβέρνηση εκτός αυτής πού προήλθε με εκλογές δηλαδή την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) και να θεωρήσει έκπτωτη την μοναρχία στην Ελλάδα.

Παρακάτω βλέπουμε την συνωμοσία του Παπανδρέου με τους Άγγλους με την προσπάθεια τους για την ανασυγκρότηση όλων των αντικομμουνιστικών ομάδων, ταγμάτων ασφαλείας , υποκόσμου, μοναρχικών, μεταξικών, μαυραγοριτών ,ολιγαρχικής τάξης πού συνεργάζονταν με τον κατακτητή για να διαλύσουν και αιματοκυλίσουν το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ.

Όλοι αυτοί οι παραπάνω επεδίωκαν τον εμφύλιο πόλεμο για να μην λογοδοτήσουν ποτέ στην δικαιοσύνη.

Όλοι αυτοί αποτέλεσαν τον σκληρό πυρήνα της δεξιάς.

Και πολλοί μεγαλοστελέχη του, να θυμηθούμε τον Μανιαδάκη αυτόν τον Ναζί με τις ιδιαίτερες μεθόδους του περί βασανισμού των πολιτικών κρατουμένων μετέπειτα πολλάκις σαν βουλευτή της ΕΡΕ;

ποιους να πρωτοθυμηθούμε μαζί με τους απογόνους τους.

Γιαυτό μέχρι σήμερα βλέπουμε την σφοδρή προπαγάνδα υπέρ του Μεταξά και του κατεστημένου του ,υπέρ των ταγμάτων ασφαλείας ή της δικαιολόγησής τους, υπέρ του στρατού κατοχής των Άγγλων, της δήθεν κομμουνιστικής ανταρσίας.

Επειδή όμως όλα αυτά είναι ανορθολογικά γιαυτό όλη η κοινωνία πρέπει να έχει την ανάλογη εκπαίδευση (παιδεία) ή να μην έχει καθόλου εκπαίδευση.

Έφτασε η κατάσταση τότε λόγω της συμβιβαστικότητας του δημοκρατικού χώρου στο γελοίο φαινόμενο κυβέρνησης εθνικής ενότητας ΕΑΜικών , κομμουνιστών ,δημοκρατικών , μεταξικών και βασιλικών υπό την ηγεσία του Παπανδρέου και την απόλυτη στρατιωτική εξουσία του Σκόμπυ. Και με διορισμούς των ταγμάτων ασφαλείας στα σώματα ασφαλείας.

Κλείνοντας να τονίσουμε την αναγκαιότητα να διαβάσουμε αυτό το δίτομο έργο για να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε την ιστορική αλήθεια πού τόσο πολύ προσπάθησε και προσπαθεί να κρύψει ο φαναριωτισμός -κοτζαμπασισμός στην Ελλάδα.

Αφήνοντας στην άκρη τις σημερινές διενέξεις του ιστορικού όπως και τις πιθανές συμπάθειες στο έργο του ,αυτό πού μας ενδιαφέρει  να κρατήσουμε είναι ο πλούτος των στοιχείων όπως και τα ίδια τα στοιχεία.

Εδώ θα το βρείτε στο scribd.

Α Τόμος.

https://www.scribd.com/document/260585215/Heinz-Richter-1936-1946-%CE%94%CF%8D%CE%BF-%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%9A%CE%B1%CE%B9-%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%A3%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1-%CE%A4%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82

Β Τόμος.

https://www.scribd.com/document/260585205/Heinz-Richter-1936-1946-%CE%94%CF%8D%CE%BF-%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%9A%CE%B1%CE%B9-%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%A3%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B2-%CE%A4%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82