κι ἦταν ὅλα σιωπηλά

κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, γιατί τὰ 'σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.

Ξεκινώντας με τίτλο από τον ύμνο στην ελευθερία θα διερευνήσουμε τις δηλώσεις του αρχηγού ΓΕΕΘΑ ναυάρχου Αποστολάκη στις 19 Δεκεμβρίου 2018 .

Τι είχε προηγηθεί;

1. Ο Τραμπ αποφάσισε την αποχώρηση από την Συρία στο τηλεφώνημα με Ερντογάν. Ο Τραμπ εγκαινιάζει περίοδο ύφεσης στις διμερείς σχέσεις.
Η τηλεφωνική αυτή επικοινωνία έγινε στις 14 Δεκεμβρίου.

Διαβάζουμε ότι ο Ερντογάν αναβάλλει την επέμβαση στη Συρία μετά την απόσυρση των Αμερικανών.

Η «προδοσία», όπως καταγράφεται από τα αμερικανικά ΜΜΕ, του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ έναντι των Κούρδων της Συρίας.

2. Κοινή ναυτική άσκηση Τουρκίας - ΗΠΑ, η οποία, όπως αποκάλυψε η Άγκυρα, πραγματοποιήθηκε στις 17/12 σε περιοχή και με τρόπο που παραβιάζουν προκλητικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μετά όλων αυτών έρχεται η δήλωση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ: Εάν οι Τούρκοι ανέβουν σε βραχονησίδα θα την ισοπεδώσουμε.

Βέβαια καλό είναι να ισοπεδώσουν τους Τούρκους πού θα ανέβουν στην βραχονησίδα και όχι την βραχονησίδα.

Τι φοβάται η πολιτική ηγεσία Τσίπρας , Καμμένος ;

Φοβούνται ότι οι αμερικανοί θα τους προδώσουν.

Αφού παρέδωσαν την ελλάδα στους Αμερικάνους κάνοντας τη οι τελευταίοι μία απέραντη στρατιωτική βάση , αφού έλυσαν το σκοπιανό πρόβλημα σε σημείο εξευτελισμού ,ο Ζάεφ τους φτύνει κατάμουτρα και η πολιτική ηγεσία μας πάει και τον παρακαλάει γιατί έτσι το απαιτούν οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί , αφού τους χαρίζει τα πετρέλαια και διαλύει τις σχέσεις της χώρας μας με τον Ρωσικό παράγοντα έχοντας το θράσος ο Τσίπρας να πάει στην Ρωσία για να προσπαθήσει να τους πείσει να μην μπλοκάρουν την ονομασία Μακεδονία προς όφελος των Αμερικανών ,αυτό τώρα τους έλειπε να τους προδώσουν οι αμερικάνοι.

Όλοι ξέρουμε ότι οι Τούρκοι έχουν στα σχέδια τους την δημιουργία δεύτερων Ίμια για να καθίσουν στο τραπέζι διαπραγματεύσεων την Ελλάδα.

Από την άλλη οι αμερικάνοι θεωρούν δεδομένη την Ελλάδα και πιο σημαντική την Τουρκία για τα συμφέροντα τους.

Έτσι μία λύση του ελληνοτουρκικού προβλήματος για κάποια χρόνια θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους ,το δυστύχημα όμως είναι, ότι θα είναι σε βάρος της ελλάδας.

Δεύτερα Ίμια , εμπλοκή των αμερικάνων οι περιστερές της ειρήνης , σαν αποτέλεσμα το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δηλαδή πόσα από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα αυτή την φορά θα παραχωρήσουμε στους Τούρκους γιατί όπως λέει η παροιμία τρώγοντας έρχεται η όρεξη.

Είναι ο Τσίπρας και ο Καμμένος πατριώτες πού βάλανε  ο ένας από τους δύο ή και οι δύο τον Αποστολάκη να διακηρύξει, Εάν οι Τούρκοι ανέβουν σε βραχονησίδα θα την ισοπεδώσουμε;

Όχι δεν είναι πατριώτες ,φιλοτομαριστές είναι.

Βλέποντας την προσέγγιση των αμερικάνων με τους τούρκους αντιλήφθηκαν ότι πλησιάζουν τα δεύτερα Ίμια.

Και φοβούνται ότι ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να αποδεχτεί δεύτερα Ίμια, με απροσδιόριστες συνέπειες για αυτούς.

Έτσι κάνοντας μανούβρες ειδοποιούν τους αμερικάνους να μην τους πουλήσουν και ότι μια επιθετική ενέργεια των τούρκων μπορεί να έχει απροσδιόριστες συνέπειες για το ΝΑΤΟ.

Φυσικά σε μία χώρα πού δένει και λύνει ο δυτικός παράγοντας τα στόματα είναι ερμητικά κλειστά ειδικά στα κανάλια της τηλεόρασης, για να μην καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός τι ακριβώς συμβαίνει, το μόνο πού πρέπει να ξέρει είναι ότι εάν χρειαστεί να πολεμήσουμε δεν θα συμπολεμήσει κανένας δίπλα μας κατά την δήλωση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ.

Συμπληρώνουμε εμείς γιατί το Ισραήλ και η Αίγυπτος είναι πιστοί σύμμαχοι των αμερικάνων.

Πάνω σε όλα αυτά όμως πρέπει να αιωρείται πυκνή ομίχλη μιας και είμαστε σύμμαχοι των αμερικάνων και του ΝΑΤΟ.

Παρακάτω ένα άρθρο πού δείχνει ότι για την θωράκιση της χώρας δεν χρειάζονται σχετικά πολλά χρήματα αλλά βασικά η απεξάρτηση της χώρας μας από τον δυτικό παράγοντα.

Το Αιγαίο μπορεί να θωρακιστεί δίχως φαραωνικούς εξοπλισμούς

Εδώ και λίγο καιρό έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και των απειλών της Άγκυρας περί πολεμικής σύρραξης σε περίπτωση που θα προκύψει κάτι τέτοιο.

Ταυτοχρόνως, η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πιθανή ανακάλυψη μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με τον αυξημένο ρόλο της Ανατολικής Μεσογείου στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα, καθιστά περίπου αναπόφευκτη την ένταση των πιέσεων από πλευράς της Άγκυρας.

Για να μην φθάσουμε, λοιπόν, κάποια στιγμή στο μέλλον να κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ του γεωπολιτικού ακρωτηριασμού, ή της πολεμικής σύγκρουσης, θα πρέπει να επενδύσουμε στην παραδοσιακή, παλιά, καλή, αποτροπή. Δηλαδή, να περάσουμε ένα ξεκάθαρο και πειστικό μήνυμα στην Τουρκία ότι τα 12 ναυτικά μίλια είναι «φυσική» προέκταση των ελληνικών νησιών, γιατί στο Αιγαίο η ελληνική ισχύς είναι αναντίρρητα κυρίαρχη, όπως κυρίαρχη είναι και η ελληνική ισχύς στην ΑΟΖ της χώρας. Συνακόλουθα, αν η Τουρκία επιδιώξει να αμφισβητήσει δια των όπλων αυτήν την πραγματικότητα, τότε θα είναι πιο πιθανόν να υποστεί ήττα παρά να επιτύχει γεωπολιτικά οφέλη.

Βέβαια, αυτό πολύ πιο εύκολα λέγεται από ότι επιτυγχάνεται. Πώς καθιστούμε αναντίρρητη την κυριαρχία στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο; Ιδιαίτερα δε σήμερα, φαντάζει από πολύ δύσκολο έως αδύνατον να επιτύχεις στρατιωτική ισορροπία, πολλώ δε μάλλον υπεροχή, έναντι μιας Τουρκίας η οποία υπερεξοπλίζεται και αναπτύσσει δικά της οπλικά συστήματα, ολοένα υψηλότερης τεχνολογίας. Και αυτό, τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά υπό οικονομική (ημι)κατοχή και ως εκ τούτου έχει πολύ μικρές δυνατότητες να προχωρήσει σε μαζικές αγορές πολεμικού υλικού.

Χαμηλού κόστους εξοπλισμοί

Ωστόσο, αυτή είναι η μισή αλήθεια. Στην πραγματικότητα, θα ήταν μάλλον μειονέκτημα αν είχαμε σήμερα την οικονομική ευχέρεια, ώστε να προχωρήσουμε σε ένα μαζικό εξοπλιστικό πρόγραμμα, παραδοσιακού τύπου. Και αυτό γιατί βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα στην τέχνη, την τεχνολογία και την επιστήμη του πολέμου.

Συγκεκριμένα, από το 2016 και μετά ο Στρατός Ξηράς των ΗΠΑ παρουσίασε την αντίληψη (concept) των Διαχωρικών Πυρών (Cross Domain Fires), που με τη σειρά της αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου δόγματος της Πολυχωρικής Μάχης (Multi Domain Battle). Στο πλαίσιο αυτής της νέας αντίληψης, ο Στρατός των ΗΠΑ θεωρεί ότι τόσο η Κίνα, όσο η Ρωσία αλλά και άλλες ευρασιατικές δυνάμεις έχουν δημιουργήσει «φυσαλίδες» (bubbles) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), οι οποίες είναι πρακτικά αδιαπέραστες από την παραδοσιακή αμερικανική αεροναυτική ισχύ.

Έτσι και οι ΗΠΑ προχωρούν στην ανάπτυξη πυραυλικών και άλλων συστημάτων, κυρίως του Πυροβολικού, ικανών να ασκήσουν ικανότητες αντί-αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής. Δηλαδή, να διεισδύσουν σε αυτές τις «φυσαλίδες» και να καταστρέψουν από απόσταση ασφαλείας κινητούς εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων, πυραύλων cruise ή αντιαεροπορικών συστημάτων, όπως είναι το S-400.

Παρόμοια συστήματα, πρωτίστως πύραυλοι και ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς, με ικανότητα προσβολής κινητών και ακίνητων στόχων, τόσο στη στεριά όσο και τη θάλασσα, είναι θέμα χρόνου να δημιουργήσουν μια νέα γεωστρατηγική πραγματικότητα στο Αιγαίο, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο. Μεταξύ των άλλων, στο Αιγαίο αλλά και σε εκτεταμένες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, τα μεγάλα πλοία επιφανείας, όπως είναι οι φρεγάτες, θα αποτελούν περισσότερο «ζουμερούς» στόχους για τα πυραυλικά συστήματα του αντιπάλου, παρά πολύτιμα στοιχεία προβολής ισχύος και άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, σε αρχική φάση, με την αξιοποίηση υπαρχόντων συστημάτων στον Ελληνικό Στρατό, όπως είναι οι πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών MLRS και RM-70 και άλλων όπλων πυροβολικού. Πρέπει να τοποθετηθούν σ' αυτά νέα βλήματα αυξημένων ικανοτήτων όσον αφορά το βεληνεκές, τη φονικότητα και με δυνατότητα προσβολής τόσο στατικών όσο και κινούμενων στόχους, με προεξάρχοντα τα πλοία επιφανείας. Φυσικά, αυτή είναι μια πολύ αρχική και απλοϊκή προσέγγιση.

Στην πράξη, η δημιουργία αυτών των πολυπλεγμάτων προβολής ισχύος είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία που εμπλέκει όλα τα Όπλα του Στρατού Ξηράς και όλους τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Όμως, είναι κάτι που μπορεί να γίνει. Για την ακρίβεια, είναι κάτι που ήδη γίνεται. Και γίνεται από τις ΗΠΑ και όχι από «εξωτικές» και μακρινές χώρες, τις στρατιωτικές δυνατότητες και τα επιτεύγματα των οποίων έχουμε επιλέξει να αγνοούμε συστηματικά.

Το ΓΕΣ, επιδεικνύοντας πρωτοποριακό πνεύμα, φαντασία και ουσιαστική γνώση των διεθνών εξελίξεων, διεξήγαγε πριν λίγο καιρό το δεύτερο διεθνές Συνέδριο Χερσαίων Δυνάμεων, το οποίο ήταν αφιερωμένο ακριβώς στην Πολυχωρική Μάχη. Μάλιστα ένας εκ των βασικών εισηγητών ήταν ο απόστρατος Στρατηγός του Στρατού των ΗΠΑ David G. Perkins. Πριν δύο χρόνια, ως διοικητής της Διοίκησης Εκπαίδευσης και Δόγματος (TRADOC) του Αμερικανικού Στρατού, ήταν αυτός που ανέπτυξε την αντίληψη της Πολυχωρικής Μάχης. Με άλλα λόγια, δεν μιλάμε για κάποια επαναστατική αλλαγή όσον αφορά τις στρατιωτικές αλλά και ευρύτερες γεωπολιτικές επιλογές της Ελλάδας, αλλά για εναρμονισμό με τα τεκταινόμενα στον Στρατό των ΗΠΑ.

Η επένδυση σε παρόμοιες ικανότητες, θα επέτρεπε τη βέλτιστη αξιοποίηση των γεωγραφικών και επιχειρησιακών ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού χώρου, οδηγώντας σε μια σύνθεση ικανοτήτων μοναδική στην ελληνική ιστορία. Και αυτό θα γινόταν με εξαιρετικά χαμηλό κόστος σε σχέση με την απόκτηση νέων «παραδοσιακών» πλατφορμών, όπως φρεγατών ή μαχητικών αεροσκαφών ('αόρατων' ή μη...). Άρα, τουλάχιστον σε αυτήν την περίπτωση, δύσκολα θα μπορέσουμε να αποδεχθούμε απροβλημάτιστα τις συνήθεις υπεκφυγές που εμφανίζονται για να δικαιολογήσουν την αδράνεια των ηγεσιών όσον αφορά την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας.

Κώστας Γρίβας

slpress