Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ.
«Ο καθένας γνωρίζει ότι είναι άξιος επαίνου ένας ηγεμόνας που μένει πιστός στον λόγο του και ενεργεί πάντοτε έντιμα...».
Αλλά προσθέτει αμέσως:
«Η πείρα, όμως, στις μέρες μας δείχνει ότι μεγάλα πράγματα κατόρθωσαν μόνον οι ηγεμόνες εκείνοι που δεν λογάριασαν πολύ τον λόγο που είχαν δώσει και που τάραξαν τα μυαλά των ανθρώπων με τον δόλο.
Αυτοί, στο τέλος, κέρδισαν το παιχνίδι και όχι εκείνοι που ρύθμιζαν τη διαγωγή τους με βάση την εντιμότητα».
Από τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλλι.
Οι πολιτικοί μας ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία στην κατηγορία του δόλου κάνοντας μεγάλα πράγματα σε βάρος της χώρας τους και των συμπολιτών τους.
Η πρώτη κατηγορία είναι άγνωστο είδος στην Ελλάδα.
«Ο καθένας γνωρίζει ότι είναι άξιος επαίνου ένας ηγεμόνας που μένει πιστός στον λόγο του και ενεργεί πάντοτε έντιμα...».
Σε σειρά προβληματισμών για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και για τους Έλληνες πολιτικούς προσπαθώντας να αντιληφθούμε την νοοτροπία τους θα θέλαμε να τονίσουμε ότι και αυτοί δεν κάνουν τίποτα άλλο από ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων , ενδιαφέρονται μόνο για την τσέπη τους.
Αυτό είναι το ένα κοινό μεταξύ των πολιτών και των πολιτικών.
Άλλο κοινό σημείο είναι ότι οι πολίτες αναδεικνύουν πολιτικούς , απογόνους τους και πολιτικά κόμματα πού έχουν ταυτιστεί με το μίσος ,την καταστροφή, την προδοσία, τα βασανιστήρια και τον θάνατο τμήματος των ελλήνων.
Σαν άλλοι γενίτσαροι. Μήπως οι έλληνες αλληλομισούνται μεταξύ τους και επιζητούν την καταστροφή της χώρας και των υπολοίπων ελλήνων; άλλο ένα κοινό σημείο με τους πολιτικούς.
Τι να πρωτοθυμηθούμε;
Τους βουλευτές της ΕΡΕ πού θήτευσαν στα τάγματα ασφαλείας, τον απίστευτο Κωνσταντίνο Σ. Μανιαδάκη πού εισήγαγε τα βασανιστήρια σαν μέσο σωφρονισμού επί Μεταξά. (25 Ιουλίου 1893 - 28 Φεβρουαρίου 1972) ήταν Έλληνας στρατιωτικός (αντισυνταγματάρχης του Μηχανικού), με κορυφαίο ρόλο στο δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Δημιούργησε το Υφυπουργείο Δημοσίας Ασφαλείας, που εξελίχθηκε στα μεταπολεμικά χρόνια στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ενώ οι βάναυσες μέθοδοί του άφησαν εποχή. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής Κορινθίας, με την Ε.Ρ.Ε. του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στις εκλογές του 1958, αλλά και στις λεγόμενες «εκλογές βίας και νοθείας» του 1961, στις οποίες η εκλογή του με την ΕΡΕ ήταν σε μεγάλο βαθμό προϊόν νοθείας.[5] Τέλος, εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών με την ΕΡΕ το 1964 και πρωταγωνίστησε σε επιθέσεις κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και της αριστερής πτέρυγας της Ένωσης Κέντρου. https://el.wikipedia.org/wiki/
Τον Γεώργιο Παπανδρέου; Τον μυστικοσύμβουλο του Τσολάκογλου- κατοχικός πρωθυπουργός , τον άνθρωπο των Άγγλων ιμπεριαλιστών , πού αιματοκύλησε την ελλάδα.
Και όμως αυτό το άτομο, ο παπατζής, ο κύριος θα κάμωμεν και λαοκρατίαν , έγινε μετά ο «Γέρος της Δημοκρατίας», τι να πεί κανένας.
Ποιά η διαφορά όλων αυτών των φανατισμένων δυτικόφιλων πολιτικών της ντόπιας ληστροολιγαρχίας;
Κάποιοι από αυτούς θέλανε κάποια ανεξαρτησία κινήσεων ,να μην είναι απλοί υπάλληλοι των θελήσεων του παλατιού, των ξένων ,των αγγλοαμερικάνων , της ντόπιας ολιγαρχίας ίσως να εκφράζανε και κάποια μερίδα της ντόπιας ολιγαρχίας πού ασφυκτιούσε από τα δεσμά των ξένων και των αντιθέσεων των άγγλων και των αμερικάνων.
Εδώ αναφέρουμε τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, επεισόδιο με το παλάτι και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Έτσι γίνανε μεγάλοι πολιτικοί ,είμαστε για γέλια και για κλάματα.
Αυτό ήταν και είναι το πολιτικό σκηνικό του τόπου μας.
Τσίπρας και αριστερά, το γελοίο του πράγματος είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ στην αρχή είχαν πολύ πιο αριστερά συνθήματα από τους Συριζέους.
Μετά λένε ότι οι έλληνες είναι πολιτικοποιημένοι.
Με την έλευση των μνημονίων γυρίσαμε στις σκοτεινές εποχές της ελληνικής ιστορίας.
Η κάθε επιθυμία και εντολή των ξένων επικυρίαρχων Γερμανών ,Αμερικάνων εκτελείται πιστά από τον κάθε πρωθυπουργό Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά-βενιζέλο, Τσίπρα-Καμμένο και θα εκτελείται από τους μελλοντικούς πρωθυπουργούς. Ενάντια τις περισσότερες φορές στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Το μόνο πού απομένει είναι να βρεθεί κάποιος μελλοντικός πρωθυπουργός πού θα πεί μερικά μισό όχι στους ξένους για να αναγορευτεί σε μεγάλο πολιτικό της ελλάδας.
Για την χρυσή αυγή δεν έχουμε να πούμε τίποτα, μόνο ότι όσοι τους ψηφίζουν γνωρίζουν πλέον την λατρεία των αρχηγών τους στον Χίτλερ ,τον Μουσολίνι , τον Μεταξά, τον Παπαδόπουλο, την χούντα που πρόδωσε την Κύπρο και όχι οι παιδιάστικες ανόητες δικαιολογίες τους, φταίει μόνο ο Ιωαννίδης, τους ξεγέλασαν οι Αμερικάνοι.
Χωρίς χούντα δεν θα είχαμε την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.
Μόνο όταν ο λαός αντιληφθεί και σαρώσει όλα τα κόμματα πού συντηρούσαν-ούν μαζί με την ντόπια ολιγαρχία την ξένη εξάρτηση και πού ευθύνονται για την κατάντια του λαού μας, τότε θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για την πραγματική αλλαγή.
Πηγή ανωμαλίας παραμένει και το ΚΚΕ σαν σταλινικό μόρφωμα πού ανεφοδιάζει συνεχώς με στελέχη τα ολιγαρχικά κόμματα ,πού αφού έδωσε σε άλλες συνθήκες ότι θετικό είχε να δώσει ,τώρα πλέον του έμειναν μόνο τα ελαττώματα πού βαρύνουν στην νοοτροπία του προοδευτικού χώρου και αναστέλλουν την συγκρότηση ενός μεγάλου πραγματικού αντιολιγαρχικού -πατριωτικού μετώπου.
Ποια τα οφέλη από αυτό το κόμμα ; ανέστειλε τα σχέδια της ολιγαρχίας να μην μπούμε στην ΕΟΚ και το ΕΥΡΩ ; ανέστειλε τα μνημόνια; την ανεργία; τα μεροκάματα της πείνας; τον εκπλειστηριασμό των κατοικιών; κλπ. Το μόνο πού κατάφερε είναι να έχει εξασφαλισμένα τα μεροκάματα των επαγγελματικών στελεχών του.
Μέσα σε αυτό το χάλι έχουμε και τους περίφημους αντιεξουσιαστές πού το μόνο που κάνουν είναι να εκτονώνονται παίζοντας με τα ΜΑΤ, καταστρέφοντας περιουσίες βιοπαλαιστών και την δημόσια περιουσία, σπουδαία τα κατορθώματά τους.
Όσο ο λαός διατηρεί στο προσκήνιο αυτά τα άτομα και κόμματα τον περιμένουν απείρως χειρότερες καταστάσεις.
Παρακάτω μερικά ενδιαφέροντα άρθρα πού δείχνουν τα μέλλοντα για τους έλληνες. Ανεξάρτητα από διαφορές χειρισμού και ανάκαμψης της οικονομίας του αρθογράφου με τον συντάκτη.
Από ότι δείχνουν οι σφυγμομετρήσεις αλλά και η έλλειψη αγωνιστικής διάθεσης των ελλήνων οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα προς αυτή την κατεύθυνση και με πιθανό μπαλαντέρ την χρυσή αυγή, κάτι πού θα έχει απροσδιόριστες αρνητικές συνέπειες αφού τα υπόλοιπα κόμματα ξεφτίζουν και αποσυντίθενται σιγά -σιγά.
Από τα παρακάτω άρθρα φαίνεται και γιατί εκτός των άλλων λόγων τα επιτελεία των πολιτικών κομμάτων έχουν ποντάρει τόσα πολλά στις ελληνοποιήσεις.
Θέλουν να είναι πάντα μέσα στα πράγματα ανεξαρτήτως των καταστροφών πού θα υποστεί ο ελληνικός λαός.
Το τέλος της τραγωδίας
8 Δεκεμβρίου 2018
από Βασίλης Βιλιάρδος
https://analyst.gr/2018/12/08/to-telos-tis-tragodias/
Εάν δεν αντιδράσουμε όλοι μαζί συναινετικά, με κάθε κόστος, η Ελλάδα θα αφανισθεί ως Έθνος - ενώ οι Έλληνες θα μετατραπούν σε κάτι πολύ χειρότερο από φθηνούς οικονομικούς μετανάστες στην ίδια τους την πατρίδα: σε αναξιοπρεπείς σκλάβους χρέους μίας γερμανικής εξαθλιωμένης αποικίας, στην οποία θα επιβληθούν ακόμη πιο αυστηροί απολυταρχικοί, φεουδαρχικοί κανόνες.
.
«Κάποια στιγμή να μας πείτε εσείς που γράφετε τα άρθρα, αν η χώρα έχει ανάπτυξη φέτος, το ποσοστό και το πρόσημο που έχει, όπως επίσης να μας δώσετε στοιχεία σε μας τους αγράμματους αν έχουμε άνοδο των εξαγωγών. Εννοώ γενικά τους δείκτες που αφορούν την ανεργία και όλα τα συναφή στοιχεία για τουρισμό κλπ., για να δούμε και να συγκρίνουμε αυτά που λέτε στον κόσμο, με αυτά που λένε οι διάφοροι οργανισμοί για την Ελλάδα. Να διαπιστώσουμε δηλαδή αν ευσταθούν, λαμβάνοντας υπ' όψιν τα οχτώ χρόνια κρίσης και τα όσα υπέφερε ο ελληνικός λαός από το παλιό πολιτικό σύστημα. Να συγκρίνουμε αν είναι σωστά αυτά που γράφετε σε καθημερινή βάση, τρομοκρατείτε τον κόσμο, τον απογοητεύετε και τον φοβίζετε, στηριζόμενοι επάνω στην απελπισία του χθες» (Αναγνώστης που μας κατηγορεί).
.
Ανάλυση
Ξεκινώντας από την πρώτη ερώτηση, η Ελλάδα θα έχει άνοδο του ΑΕΠ το 2018 της τάξης του 2% - κάτι που θεωρείται αστείο, μετά από την κατάρρευση που προηγήθηκε. Για να μη μένουμε στη θεωρία, το γράφημα που περιγράφει την εξέλιξη του ΑΕΠ χωρών που είχαν βυθιστεί σε μία σχετικά ανάλογη κρίση, τεκμηριώνει πως (α) αφενός μεν δεν διήρκεσε ένα τόσο μεγάλο, οπότε θανατηφόρο για την οικονομία χρονικό διάστημα, (β) αφετέρου η επάνοδος τους σε πορεία ανάπτυξης λειτούργησε όπως ένα ελατήριο - κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να ισχυρισθεί κανείς με το φετινό 2% και με τις επίσημες προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια, ενώ όπως διαπιστώνεται από το γράφημα το ελατήριο έχει σπάσει.
Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι η ανάπτυξη στηρίζεται κυρίως στην κατανάλωση (1%) και στον τουρισμό, ενώ οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν ξανά κατά 23,2% το τρίτο τρίμηνο του 2018 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2017, όταν είναι ήδη κατά πολύ χαμηλότερες από κάθε άλλη χώρα, ενώ το επενδυτικό «έλλειμμα» έχει υπερβεί τα 150 δις € σωρευτικά, δεν αποτελούν θετικές εξελίξεις. Οφείλουμε βέβαια να σημειώσουμε εδώ πως η άνοδος του ΑΕΠ δεν είναι πάντοτε το σημαντικότερο - αφού μπορεί να αυξηθεί, για παράδειγμα, ακόμη και όταν μία μόνο επιχείρηση ωφελείται, όταν όλοι οι άλλοι είναι υπερχρεωμένοι.
Περαιτέρω, άνοδο των εξαγωγών κατά 7,6% είχαμε μεν, αλλά ταυτόχρονα αυξήθηκαν οι εισαγωγές κατά 15% (πηγή), οπότε εκτοξεύθηκε το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών - επειδή ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει καταστραφεί από την κρίση, με αποτέλεσμα να εξαρτόμαστε σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές. Ως εκ τούτου, όταν το ΑΕΠ αυξάνεται δημιουργούνται αμέσως ελλείμματα στο ισοζύγιο - οπότε δεν είναι δυνατή η βιώσιμη άνοδος του, εάν δεν διενεργηθούν επενδύσεις. Δυστυχώς όμως, κανένας δεν επενδύει σε μία χώρα-ζόμπι, με χρεοκοπημένο το δημόσιο, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά - εκτός από τους ξένους ευκαιριακούς κερδοσκόπους.
Όσον αφορά την ανεργία μειώθηκε μεν στο 18,6% κατά την ΕΛΣΤΑΤ, αλλά κυρίως λόγω της μαζικής μετανάστευσης και της μερικής απασχόλησης - ενώ ουσιαστικά μοιράζονται πλέον δύο εργαζόμενοι το μισθό του ενός. Σε κάθε περίπτωση, η ανεργία έχει άμεση σχέση με το ΑΕΠ - όπου για κάθε μία κανονική θέση εργασίας (πλήρους απασχόλησης) απαιτείται 50.000 € ετήσιο ΑΕΠ - οπότε, όταν το ΑΕΠ παραμένει στάσιμο, η μείωση της ανεργίας είναι πλασματική.
Τα τουριστικά έσοδα τώρα παρουσίασαν μεγάλη αύξηση (17% το πρώτο επτάμηνο του 2018), αποτελώντας μία πραγματικά πολύ καλή είδηση - αν και θεωρούμε επικίνδυνη τη μεγάλη εξάρτηση του ΑΕΠ μας από τον τουρισμό (20,7% άμεσα και έμμεσα, γράφημα), αφού είναι πολύ ευάλωτος σε εξωτερικά γεγονότα (παγκόσμιες υφέσεις, τρομοκρατία, πολεμικές συγκρούσεις κλπ.).
Σε σχέση με τους υπόλοιπους οικονομικούς δείκτες, το δημόσιο χρέος μας ως προς το ΑΕΠ συνεχίζει να αυξάνεται παρά τα πλεονάσματα και το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων που θα έπρεπε να το μειώνουν, με τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων που αξιολογούνται ως σκουπίδια στο 4,19% τώρα - ενώ το κόκκινο ιδιωτικό στις τράπεζες έχει φτάσει στα 110 δις € από αμελητέο το 2009, τα χρέη απέναντι στο δημόσιο έχουν εκτοξευθεί, υπολογιζόμενα μαζί με τις επιβαρύνσεις στα 180 δις €, στα ασφαλιστικά ταμεία έφτασαν στα 34 δις €, στη ΔΕΗ στα 3 δις € κοκ. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να δεχθούμε ότι πηγαίνει καλά μία χώρα, όταν οι Πολίτες της κατακρεουργούνται;
Παράλληλα, οι τράπεζες έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει αδυνατώντας να δανείσουν την πραγματική οικονομία, από το χρηματιστήριο έχουν χαθεί πάνω από 150 δις €, από τις τιμές των δημοσίων ακινήτων σχεδόν 250 δις €, από τα ιδιωτικά ακίνητα πάνω από 500 δις €, οι κατασχέσεις σπιτιών και τραπεζικών λογαριασμών αυξάνονται, οι πλειστηριασμοί μαζικοποιούνται μεταξύ άλλων με τη ληστεία των Ελλήνων εκ μέρους των τραπεζών (ανάλυση) κοκ.
Συνεχίζοντας, οι δανειστές μας πιέζουν για ιδιωτικοποιήσεις παρά τις εξευτελιστικές τιμές και τα δυσμενή αποτελέσματα που θα έχουν (ανάλυση), ενώ οι δημόσιες επιχειρήσεις απαξιώνονται συνεχώς, όπως η ΔΕΗ - όταν την ίδια στιγμή ο ΟΟΣΑ τεκμηριώνει πως η Ελλάδα είναι η χώρα που φορολογείται παραπάνω ακόμη και από τα σκανδιναβικά κράτη, παρέχοντας όμως αφρικανικού τύπου υπηρεσίες στους Πολίτες της.
Ο απόλυτος εξευτελισμός δε των Ελλήνων είναι το μέρισμα της ντροπής των 710 εκ. €, από το οποίο δυστυχώς εξαρτώνται πάρα πολλοί - ενώ η κυβέρνηση που μαζί με τις προηγούμενες συνεχίζει να παράγει φτώχεια αντί πλούτο προφανώς τους κοροϊδεύει, λέγοντας τα εξής: «Αξιοποιώντας τις θετικές επιδόσεις της οικονομίας, έχουμε τη δυνατότητα, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, να δώσουμε κοινωνικό μέρισμα με στοχευόμενα εισοδηματικά, περιουσιακά και οικογενειακά κριτήρια»!
Από γεωπολιτικής πλευράς η κατάσταση μας είναι επίσης προβληματική - αφού απειλείται η εδαφική μας ακεραιότητα μέσω της Μακεδονίας και της Θράκης (η Κύπρος κινδυνεύει επίσης, όπως και το Αιγαίο), ενώ έχουν αποθρασυνθεί όλες οι γειτονικές μας χώρας - ακόμη και η Αλβανία, μετά τα Σκόπια. Εάν λοιπόν κάποιος κρίνει με βάση τα παραπάνω πως η Ελλάδα πηγαίνει έστω λίγο καλύτερα, έχει προβληματική λογική - εκτός εάν ανήκει στις ωφελημένες ομάδες Πολιτών που πάντοτε υπάρχουν, ακόμη και όταν μία χώρα βαδίζει ολοταχώς προς τη δεύτερη χρεοκοπία της.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν φυσικά πως είναι υπεύθυνη μόνο η σημερινή κυβέρνηση, όπως έχουμε ήδη αναλύσει στο άρθρο μας «Χρεοκοπία 2.0». Εν τούτοις εκλέχθηκε από τους Έλληνες επειδή είχε υποσχεθεί πως έχει τη λύση για τα προβλήματα τους - ενώ κανένας δεν την υποχρέωσε να κυβερνήσει. Το ίδιο ισχύει και για την επόμενη, η οποία μοιράζει υποσχέσεις που ασφαλώς δεν είναι σε θέση να τηρήσει - πόσο μάλλον αφού έχει ήδη δοκιμασθεί στο παρελθόν, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, ασφαλώς υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα, ακόμη και στην άκρη του γκρεμού - αρκεί να αλλάξει πορεία, εκπονώντας ένα δικό της σχέδιο εξόδου από την κρίση, βασισμένο στις δυνατότητες της και στα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας της (ανάλυση). Πρέπει όμως να συμβεί προτού αλλάξει ιδιοκτησία, όπου τότε πράγματι θα έχει ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης (άρθρο), υπενθυμίζοντας τα εξής:
«Όποιος θεωρεί πως υπερβάλλουμε, ισχυριζόμενοι ότι η χώρα θα αλλάξει ιδιοκτήτες και μετά θα αναπτυχθεί, όπως η Γουατεμάλα, δεν έχει παρά να ανοίξει τα μάτια του - όπου θα διαπιστώσει πως οι τράπεζες (άρα η αγροτική γη, τα οικόπεδα και τα ακίνητα) έχουν κάνει ήδη φτερά, οι σιδηρόδρομοι είναι ιταλικοί, ο ΟΤΕ γερμανικός, το λιμάνι του Πειραιά κινέζικο, τα αεροδρόμια γερμανικά, η Θεσσαλονίκη γερμανική, ο ΟΠΑΠ τσέχικος, τα αρχαιολογικά μνημεία έχουν συμπεριληφθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, τα νερά θα είναι σύντομα γαλλικά, η απαξιωμένη ΔΕΗ γερμανική κοκ. (ενώ τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση έχουν ιδιωτικοποιηθεί προ πολλού από τους ξένους)».
Εάν δεν αντιδράσουμε λοιπόν όλοι μαζί συναινετικά, πολιτικά κόμματα και Πολίτες, με κάθε κόστος, η Ελλάδα θα εξαφανισθεί ως Έθνος - ενώ οι Έλληνες θα μετατραπούν σε κάτι πολύ χειρότερο από φθηνούς οικονομικούς μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα: σε αναξιοπρεπείς σκλάβους χρέους μίας γερμανικής εξαθλιωμένης αποικίας, στην οποία θα επιβληθούν φεουδαρχικοί κανόνες.
Στα οδυνηρά ίχνη της Γουατεμάλας
15 Νοεμβρίου 2018
από Βασίλης Βιλιάρδος
https://analyst.gr/2018/11/15/sta-odinira-ixni-tis-gouatemalas/
Οι Έλληνες φαίνεται πως περιμένουν υπομονετικά και αδιαμαρτύρητα να ολοκληρωθεί η υφαρπαγή των περιουσιακών τους στοιχείων - οπότε να μετατραπεί η Ελλάδα σε μία θλιβερή αποικία, με εντυπωσιακούς μεν ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας της, αλλά προς όφελος αυτών που τη χρεοκόπησαν, κυρίως βέβαια των νέων ιδιοκτητών της.
.
«Ο πλούτος μας πάντα δημιουργούσε την πείνα μας και έτρεφε την ευημερία των άλλων. Στην αποικιοκρατική και νέο-αποικιοκρατική εποχή, ο χρυσός μετατρέπεται για εμάς σε σκουριασμένη λαμαρίνα και η τροφή σε δηλητήριο». (Εδουάρδο Γαλεάνο).
.
Ανάλυση
Απέναντι στις οικονομικές, πολιτικές ή κοινωνικές διαστρεβλώσεις που έχουν συμβεί σε μία χώρα, υπάρχει μία μόνο λύση: η χρεοκοπία η οποία, όπως έχουμε αναλύσει, αν και οδυνηρή είναι σωτήρια, αποτελώντας το ελιξίριο του καπιταλισμού (πηγή). Ως εκ τούτου η Ελλάδα, μετά τα επανειλημμένα λάθη ή/και τις προδοσίες των κυβερνήσεων της που την οδήγησαν στα δίχτυα του ΔΝΤ και της Γερμανίας, έπρεπε το αργότερο πριν την υπογραφή του PSI να χρεοκοπήσει - είτε εγκαταλείποντας την Ευρωζώνη και μετατρέποντας όλα της τα χρέη σε εθνικό νόμισμα (η αλλαγή νομίσματος θεωρείται διεθνώς ως χρεοκοπία), είτε προβαίνοντας σε στάση πληρωμών εντός της Ευρωζώνης, με στόχο τη διαγραφή μεγάλου μέρους των χρεών της (ανάλυση).
Κάτι τέτοιο όμως ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα του κομματικού-πελατειακού κράτους, υπεύθυνου για το βρώμικο παιχνίδι που παίχθηκε εις βάρος των Ελλήνων, καθώς επίσης με τα αντίστοιχα του διεφθαρμένου τμήματος της κοινωνίας της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των ελίτ της - αφού θα ακολουθούσε η «εκκαθάριση» τους, όπως έχει συμβεί σε όλα τα κράτη που πτώχευσαν στο παρελθόν. Χωρίς τη χρεοκοπία όμως δεν καταπολεμούνται οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές διαστρεβλώσεις, οι οποίες συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα - με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι η πλέον χρεοκοπημένη χώρα στην παγκόσμια ιστορία, από όλες τις πλευρές, παρά το ότι οι Πολίτες της έχουν υποστεί τα πάνδεινα επί οκτώ συνεχή χρόνια.
Περαιτέρω, η Ελλάδα είναι πια δεμένη χειροπόδαρα από τους δανειστές της - αφού έχει υποθηκεύσει τα πάντα, ενώ επέτρεψε να κλειστούν σταδιακά όλες οι διέξοδοι της από την κρίση. Όσον αφορά τους Πολίτες της, απλά περιμένουν να ολοκληρωθεί η υφαρπαγή των δημοσίων και ιδιωτικών τους περιουσιακών στοιχείων - οπότε να μετατραπεί η Ελλάδα σε μία άλλη Γουατεμάλα, με εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας της, οι οποίοι όμως θα είναι προς όφελος αυτών που τη χρεοκόπησαν (πολιτικά κόμματα, διεφθαρμένη εγχώρια ελίτ), κυρίως βέβαια των νέων ιδιοκτητών της (μεταξύ των οποίων αυτών που θα εξαγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές την υποθηκευμένη αγροτική γη, με τους αγρότες να είναι πλέον εργάτες στις καλλιέργειες τους).
Εύλογα τώρα θα αναρωτηθεί κανείς εάν υπάρχουν ακόμη λύσεις - παρά το ότι έχουν ήδη πέσει οι τίτλοι τέλους. Ασφαλώς, θα απαντούσαμε, αλλά θα πρέπει να προηγηθεί η εκκαθάριση όλων των διαστρεβλώσεων, ακόμη και αν χρειαστεί να χρεοκοπήσει η Ελλάδα - πριν από όλα του διεφθαρμένου κομματικού-πελατειακού κράτους που δεν αφήνει να ανθίσει τίποτα το υγιές, ενώ καταστρέφει και απομυζεί τους πάντες (μαζί με όλους τους μηχανισμούς του που συνεχίζουν να κυριαρχούνται από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ», ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση).
Αμέσως μετά θα έπρεπε η Ελλάδα να επικεντρωθεί στους τρεις ισχυρούς πυλώνες της οικονομίας της, παράγοντας πλούτο: στον πρωτογενή τομέα που απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό, στον τουρισμό που μπορεί να προσφέρει στη χώρα τα διπλάσια έσοδα με τις ίδιες αφίξεις κατά το παράδειγμα άλλων χωρών (τα έσοδα της πανέμορφης Ελλάδας το 2016 ήταν 16,5 δις $, ενώ της Ολλανδίας 18 δις $! - πηγή), καθώς επίσης στη ναυτιλία που κατέχει την πρώτη θέση στον πλανήτη, ενώ αποτελεί το 50% της ΕΕ. Ειδικά όσον αφορά τον πρωτογενή τομέα, έχουμε ήδη αναφέρει πως η Ολλανδία το 2017 εξήγαγε αγροτικά προϊόντα αξίας 101 δις € ή το 20% των εξαγωγών της - τα οποία συνιστούν το 50% των πλεονασμάτων της! (γράφημα).
Αντίθετα, η ελληνικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και τροφίμων το 2016 ήταν μόλις 6 δις €, όταν η Ολλανδία είναι λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο - επειδή, εκτός από τις ευθύνες του κράτους, εκτός από τις εξωγενείς καλύτερα, υπάρχουν και οι ενδογενείς. Δηλαδή, οι μικρού μεγέθους καλλιέργειες, καθώς επίσης η απουσία νοοτροπίας συνεργειών, συνεργασιών και συλλογικής αντιμετώπισης των αδυναμιών μας - σημειώνοντας πως στις ελάχιστες περιπτώσεις υπαρκτών παραδειγμάτων συλλογικής νοοτροπίας αγροτών που υπάρχουν στην Ελλάδα, οι προσπάθειες είχαν μεγάλη επιτυχία, όπως του ΑΣΟΠ Βελβεντού (πηγή), με καθαρή θέση 3,4 εκ. € (πηγή).
Ολοκληρώνοντας, εάν δεν τα κάνουμε όλα αυτά ξεφεύγοντας από το λήθαργο, στον οποίο έχουμε βυθιστεί τις τελευταίες δεκαετίες, από την απραξία, καθώς επίσης από τη συλλογική απόγνωση και κατάθλιψη των ετών της κρίσης, εκτός από τον εδαφικό διαμελισμό που θα υποστούμε, θα μετατραπούμε σε μία ευρωπαϊκή Γουατεμάλα - υπενθυμίζοντας τα εξής από το γνωστό ντοκιμαντέρ:
Ξένη δημοσίευση
Η Γουατεμάλα, στην κεντρική Αμερική, έχει πληθυσμό και έκταση περίπου όση η Ελλάδα. Μακροοικονομικά, είναι η χώρα των χιλίων θαυμάτων! Εμφανίζεται ως μια από τις πιο σταθερές και αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Ο πληθωρισμός της είναι ελάχιστος, η νομισματική της ισοτιμία συνεχώς σταθερή, η ανεργία βρίσκεται κάτω απ' το 3% και οι εξαγωγές της ανθίζουν.
Το ΔΝΤ επιτηρεί την οικονομική πορεία της χώρας, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '80. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του, «Η Γουατεμάλα έχει κάνει ρεκόρ. Παρουσιάζει ένα ιστορικό συμμόρφωσης και εκπλήρωσης υποχρεώσεων ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Έχει επιδείξει αξιέπαινη φορολογική πολιτική και έχει επιτύχει σε όλα τα επίπεδα με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο!». Τα τελευταία εφτά χρόνια, η Γουατεμάλα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλές ανεπτυγμένες χώρες. Ο μέσος όρος αγγίζει το 4% (γράφημα)!
Όμως, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις - οπότε κάποια άλλα στοιχεία έρχονται να μετριάσουν τον ενθουσιασμό. «Είμαστε η χώρα της Κ. Αμερικής με τον υψηλότερο δείκτη χρόνιου υποσιτισμού. Έχουμε περισσότερο από το μισό πληθυσμό μας να ζει σε συνθήκες φτώχειας, με λιγότερο από 2 δολάρια την ημέρα. Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες και μεγάλες αντιφάσεις, που παρά τη μεγάλη παραγωγή πλούτου, και παρόλο που η χώρα μας είναι παραγωγός τροφίμων, το 49% των παιδιών μας κάτω των 5 ετών υφίστανται χρόνιο υποσιτισμό», σημειώνει ο συντονιστής του Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πράγματι, η Γουατεμάλα κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στον κόσμο σε ποσοστά χρόνιου παιδικού υποσιτισμού. Σύμφωνα με έρευνα που εξέδωσε η UNICEF το 2009, από τα 1.200 παιδιά που γεννιούνται καθημερινά, τα 599 παιδιά πρόκειται να ζήσουν υποσιτισμένα. Λόγω και του υποσιτισμού της μητέρας, 3 παιδιά θα πεθάνουν την πρώτη ημέρα της γέννησής τους, 6 πριν κλείσουν μια εβδομάδα ζωής, 4 πριν κλείσουν ένα μήνα, και 64 μωρά θα πεθάνουν πριν γίνουν 5 ετών. Ο χρόνιος παιδικός υποσιτισμός είναι η εθνική τραγωδία της Γουατεμάλα - μια σιωπηλή γενοκτονία που διεξάγεται υπό την ευημερία των αριθμών.
«Έχουμε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό υποσιτισμένων και την ίδια στιγμή έχουμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε όλη την Κ. Αμερική. Σε αυτή την κατάσταση έφτασε η χώρα μας μετά τις συμφωνίες με το ΔΝΤ!», αναφέρει συνδικαλιστής της οργάνωσης αγροτών.
Μέχρι το 1980, αν και τότε υπέφερε ακόμα τον αιματηρότερο εμφύλιο πόλεμο όλης της αμερικανικής ηπείρου, η Γουατεμάλα ήταν μια χώρα αυτάρκης σε παραγωγή τροφίμων. Το 1984, η αιμοσταγής δικτατορία προχώρησε σε συμφωνία με το ΔΝΤ, ξεκινώντας μια άγρια οικονομική πολιτική, η οποία συνεχίστηκε από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, στρατιωτικές ή δημοκρατικές. Μέσα σε σκάνδαλα διαφθοράς για τα οποία ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν, οι φυσικοί πόροι πουλήθηκαν σε ξένες πολυεθνικές, το κράτος συρρικνώθηκε, οι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα περικόπηκαν. Σήμερα, η χώρα παράγει μόνο το 50% των τροφίμων που χρειάζεται, και τα υπόλοιπα είναι εισαγόμενα. Εν τούτοις, υπολογίζεται ότι με τις εκτάσεις γης που έχει, η Γουατεμάλα θα μπορούσε να παράγει τρόφιμα για όλη την Κ. Αμερική!
Στα νοσοκομεία, οι γονείς αγωνιούν για τη ζωή των παιδιών τους. «Τα λεφτά δε φτάνουν για να αγοράσεις τα απαραίτητα για τα παιδιά. Ούτε μια λίβρα ζάχαρη δε μπορείς να αγοράσεις. Υπάρχουν μέρες που σε πιάνει απόγνωση και θλίψη, γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα!», λέει η Μαρία, ενώ η Κωνσταντίνα συμπλήρωσε: «Η Κυβέρνηση στέλνει ανθρώπους να ζυγίσουν τα παιδιά, αλλά ποτέ δεν στέλνει κάτι για τα παιδιά. Έρχονται να τα ζυγίσουν, λένε ότι είναι υποσιτισμένα και ότι πρέπει να παχύνουν. Αλλά πώς θα παχύνουν, αφού δεν στέλνουν τίποτα; Στέλνουν μόνο ανθρώπους για να τα ζυγίσουν!».
Ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος κέρδισε τις εκλογές το 2008, υποσχόμενος διατροφική ασφάλεια για τους φτωχούς. Το 2009 κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, σε μια προσπάθεια να βρει διεθνή χρηματοδότηση, για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση που πλήττει τη χώρα του. Επί των ημερών του, οι τιμές που ήδη είχαν εκτιναχθεί στα ύψη αυξήθηκαν και πάλι, αυτή τη φορά κατά 83%! Σχεδόν ο μισός πληθυσμός αποκλείστηκε από βασικά είδη τροφίμων.
«Διαχρονικά, αυτό οφείλεται στις πολιτικές της υποτιθέμενης απελευθέρωσης του εμπορίου, γιατί τελικά δεν απελευθερώνεται. Δεν έχουμε καν ελεύθερη Αγορά! Στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε είναι νομοθεσίες χωρίς τέλος, που ωφελούν τις μεγάλες εταιρίες κι αφήνουν σε μειονεκτική θέση τους μικροκαλλιεργητές!», επιχειρηματολογεί συνδικαλιστής αγρότης. Στη Γουατεμάλα, το 97% της παραγωγικής γης βρίσκεται στα χέρια του 3% του πληθυσμού. Η κατοχή γης είναι άπιαστο όνειρο για το μεγαλύτερο - και φτωχότερο - τμήμα του πληθυσμού.
Η Γουατεμάλα έχει γίνει σήμερα ο παράδεισος των ολιγοπωλίων. Μόνο ένας επιχειρηματικός όμιλος ελέγχει το 50% του σιταριού, ένας άλλος το 60% του ρυζιού, και ένας τρίτος το 80% του καλαμποκιού. Στα πιο εύφορα εδάφη δεν καλλιεργούνται πλέον τρόφιμα. Καλλιεργούνται μπανάνες, καφές, ζαχαροκάλαμα, καουτσούκ και βιοκαύσιμα, σε τεράστιες φυτείες που ανήκουν σε εταιρείες. Κι όπως λένε οι αγρότες πικρά: «Σήμερα στη Γουατεμάλα τα παραγωγικά εδάφη του Πολοτσίκ χρησιμοποιούνται για τον αφρικανικό φοίνικα. Ο αφρικανικός φοίνικας παράγει λάδι, που τελικά θα καταλήξει στο ντεπόζιτο των αυτοκινήτων και όχι στο στομάχι των φτωχών!».
Συλλογική αυτοκτονία
9 Δεκεμβρίου 2018
από Freelance writer
Εάν η Ελλάδα δεν στείλει τους επίδοξους νέους ιδιοκτήτες της από εκεί που ήλθαν, με κάθε ρίσκο, καθώς επίσης εάν δεν τιμωρήσει όλους αυτούς που την οδήγησαν στη σημερινή παγίδα, όπως τα δύο κόμματα εξουσίας που δεν έχουν καν το φιλότιμο να πληρώσουν τα υπέρογκα χρέη τους, δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα.
.Επικαιρότητα
Ορισμένοι θεωρούν πως οι Γερμανοί συμπεριφέρθηκαν σωστά μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο - με την έννοια πως έσκυψαν το κεφάλι, σήκωσαν τα μανίκια και άρχισαν να εργάζονται μέρα νύχτα για να διορθώσουν τα λάθη τους. Συμφωνούμε ότι θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο και εμείς οι Έλληνες, αλλά με μία ειδοποιό διαφορά: να έχουμε την ίδια αντιμετώπιση με τους Γερμανούς, παρά το ότι εμείς υπερχρεωθήκαμε και στη συνέχεια μας χρεοκόπησαν, χωρίς όμως να αιματοκυλίσουμε τον πλανήτη όπως οι εντιμότατοι εταίροι μας.
Ποιά αντιμετώπιση είχαν οι Γερμανοί; Τους προσφέρθηκε η διαγραφή χρέους της τάξης του 55%, η εξόφληση των υπολοίπων με ρήτρα εξαγωγών (όχι απλά ανάπτυξης), η επιστροφή των κλοπιμαίων που οι ναζί είχαν «φυγαδεύσει» σε άλλα κράτη με τη βοήθεια των Η.Π.Α., καθώς επίσης η αναβολή της πληρωμής των πολεμικών επανορθώσεων για μετά την τυχόν ένωση τους (ανάλυση). Επομένως τους δόθηκαν προοπτικές για το μέλλον τους, καθώς επίσης η δυνατότητα να ισχυροποιηθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μη χρειαστεί να πληρώσουν τις επανορθώσεις στην Πολωνία, στην Ελλάδα κοκ. - όπως πράγματι συνέβη όταν ενώθηκαν οι δύο Γερμανίες. Κίνητρα δηλαδή, για να είναι κανείς ακριβής.
Στην Ελλάδα όμως δεν δόθηκε κανένα κίνητρο και δεν υπάρχει καμία προοπτική για το μέλλον - αντίθετα, οδηγήθηκε στην παγίδα του PSI από τις ενδοτικές κυβερνήσεις της, ενώ η οικονομία της υποχρεώθηκε να βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, έτσι ώστε να υφαρπάξουν οι ξένοι τη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία σε εξευτελιστικές τιμές. Ακόμη χειρότερα, της επιβάλλονται ληστρικοί φόροι και απάνθρωπες περικοπές των εισοδημάτων - για να διευκολυνθεί η μετατροπή των Ελλήνων σε φθηνούς σκλάβους χρέους των δυνάμεων οικονομικής κατοχής. Γιατί λοιπόν να σκύψουν το κεφάλι, να σηκώσουν τα μανίκια και να δουλέψουν νυχθημερόν οι Έλληνες, για να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος; Πόσο μάλλον όταν κυβερνώνται από πολιτικούς-υποχείρια των δανειστών;
Επομένως, η σύγκριση της Ελλάδας σήμερα με τη Γερμανία του 1953 είναι απόλυτα ατυχής - πείθοντας μόνο αυτούς που είναι εκ φύσεως εθελόδουλοι, χωρίς να γνωρίζουν καν τι ακριβώς συμβαίνει. Οι ελάχιστοι δε ενημερωμένοι Έλληνες, οι οποίοι έχουν γνώση του αθέμιτου ανταγωνισμού της Γερμανίας μέσω της θηριώδους διαφθοράς της (ανάλυση), ενώ γνωρίζουν τις απάτες της βιομηχανίας της και τις εγκληματικές ενέργειες της μεγαλύτερης τράπεζας της, της Deutsche Bank, όπως επίσης το βρώμικο ρόλο των κυβερνήσεων της στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης, δεν φτάνουν για να ξυπνήσουν οι υπόλοιποι - κατανοώντας επιτέλους πως εάν δεν έχει εξασφαλίσει μία χώρα τις προϋποθέσεις για να πετύχει είναι καταδικασμένη, όσο έξυπνοι, ικανοί ή εργατικοί και αν είναι οι Πολίτες της. Όσο αίμα, ιδρώτα και δάκρυα αποφασίσουν να θυσιάσουν, έχοντας όλη την καλή θέληση να πληρώσουν για τα λάθη τους.
Στα πλαίσια αυτά, εάν η Ελλάδα δεν στείλει τους επίδοξους νέους ιδιοκτήτες της από εκεί που ήλθαν, με κάθε ρίσκο, καθώς επίσης εάν δεν τιμωρήσει όλους αυτούς που την οδήγησαν στη σημερινή παγίδα, όπως τα δύο κόμματα εξουσίας που δεν έχουν καν το φιλότιμο να πληρώσουν τα υπέρογκα χρέη τους (η ΝΔ τα 250 εκ. € που χρωστάει και το ΠΑΣΟΚ άλλα τόσα, αλλάζοντας ΑΦΜ για να αποφύγει τις ευθύνες του), δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα. Είναι δε απαράδεκτο να μεταβιβάζουν οι Έλληνες στα παιδιά τους τα χρέη τους με τις συμφωνίες της ντροπής των κυβερνήσεων τους, να τα στέλνουν εξορία σε άλλες χώρες και να ματώνουν οι ίδιοι σε τέτοιο βαθμό - επειδή δειλιάζουν να αντιμετωπίσουν το κομματικό πελατειακό κράτος και τους ξένους ληστές κατά πρόσωπο.
Στο σημείο αυτό υπερέχουν κατά πολύ οι Γερμανοί (για τους Γάλλους δεν συζητάμε καθόλου), με την έννοια πως εάν απαιτούταν από αυτούς το 1/100 από αυτά που επιβάλλονται στους Έλληνες, δεν θα είχαν αφήσει τίποτα όρθιο - όπως ακριβώς έκαναν το 1940, όταν οι νικητές του 1ου ΠΠ ζητούσαν θυσίες και αποζημιώσεις που δεν ήταν δυνατόν να τις πληρώσουν ποτέ. Έτσι εξασφάλισαν τη συμφωνία του 1953, αφού οι σύμμαχοι είχαν καταλάβει τα λάθη τους - τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την άνοδο των αιμοβόρων ναζί, το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και το θάνατο εκατομμυρίων αθώων.
Κλείνοντας, δεν έχουμε καμία φιλοδοξία να επαληθευτούμε, αφού οι προβλέψεις μας είναι περισσότερο απαισιόδοξες από ποτέ. Οφείλουμε όμως να τις παραθέτουμε, ελπίζοντας πως δεν θα συμβούν εάν οι Έλληνες κατανοήσουν ότι αυτοκτονούν, χωρίς καμία δυνατότητα να αποφύγουν το μοιραίο υπό τις προϋποθέσεις που τους προσφέρονται - ακόμη και αν είχαν θεϊκές ικανότητες, καθώς επίσης την καλύτερη ηγεσία του πλανήτη.
https://analyst.gr/2018/12/09/sillogiki-avtoktonia/