Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Είδαμε στο προηγούμενο άρθρο ότι μία χώρα για να αναπτυχθεί οικονομικά πρέπει ή να έχει ξετινάξει τις σχέσεις εξάρτησης ή η συγκυρία των γεγονότων σε συγκεκριμένη ιστορική στιγμή μπορεί να ευνοήσει την οικονομική ανάπτυξη μερικών χωρών χωρίς να παρεμποδιστούν και γίνουν αντικείμενο εξάρτησης και μόνιμης εκμετάλλευσης.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι ποιος μπορεί να πιστέψει ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αναπτυχθούν οικονομικά αν πρώτα δεν έδιωχναν τους Άγγλους αποικιοκράτες από την χώρα τους;
Από την el.wikipedia.
Με τον όρο Αμερικανική Επανάσταση ή Πόλεμος της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ ορίζεται ο πόλεμος μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και των 13 αποικιών της αμερικανικής ήπειρου (1775-1783).
Ο ένοπλος αγώνας των αποικιών εναντίον της καταπιεστικής μητρόπολης, ήταν η κορύφωση των πολιτικών διεργασιών του δεύτερου μισού του 18ου αιώνα. Οι Άγγλοι φορολογούσαν βαριά τις αποικίες τους, γεγονός που προκαλούσε τη δυσφορία των κατοίκων, ιδιαίτερα των πλουσιότερων οι οποίοι ήθελαν να ξεφύγουν από την οικονομική κηδεμονία της Μεγάλης Βρετανίας...
Όσο για την συγκυρία της απρόσκοπτης οικονομικής ανάπτυξης εδώ θα αναφέρουμε μία σειρά χωρών όπως Γερμανία, Ιαπωνία τους μεγάλους ηττημένους του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Και ενώ στην αρχή η Αμερική προόριζε την Γερμανία σε σχέση εξάρτησης πού δεν θα μπορούσε να σηκώσει ξανά κεφάλι .
Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Henry R. Morgenthau Jr από καιρό επεξεργαζόταν ένα σχέδιο για τον μεταπολεμικό «χειρισμό» της Γερμανίας, επηρεάζοντας συναδέλφους του υπουργούς, αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ, προσπαθώντας να τους ωθήσει προς την υιοθέτηση μιας πολιτικής ολοκληρωτικής διαλύσεως της γερμανικής βιομηχανίας και μετατροπής της σε μια καθαρά αγροτική χώρα.
Στό τέλος στους αμερικάνικους κύκλους επικράτησε η άποψη της βιομηχανικής Γερμανίας με ναζιστικά κεφάλαια.
Για τις ΗΠΑ, μετά το 1945 ήταν ξεκάθαρο ότι η Γερμανία έπρεπε να αντισταθεί στον κομμουνιστικό επεκτατισμό και για να το καταφέρει αυτό έπρεπε να είναι ισχυρή, πολιτικά και οικονομικά. Επιπλέον, η ανόρθωσή της, όπως και όλης της Ευρώπης, θα ήταν προς όφελος της αμερικανικής οικονομίας, που είχε ανάγκη από ισχυρούς εμπορικούς εταίρους στη μεταπολεμική σκηνή.
https://www.kathimerini.gr/465990/article/epikairothta/kosmos/h-diairesh-ths-germanias
Η μεταστροφή της Γερμανίας και της Ιαπωνίας προς το κομμουνιστικό στρατόπεδο αυτόματα θα σήμαινε την απώλεια τμήματος του ευρωπαϊκού χώρου αλλά και του ασιατικού με απρόβλεπτες εξελίξεις και για την ίδια την Αμερική.
Έτσι εδώ μπορούμε να καταλάβουμε πότε και πως λειτουργεί ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης. Δεν ισχύει για χώρες εξαρτημένες.
Θάθελα να αναφερθώ και σε ένα επιχείρημα πού κατά καιρούς ακούγεται και γράφεται ότι η Γερμανία είναι χώρα υπό κατοχή λόγω των πολλών και σημαντικών βάσεων των ΗΠΑ στο έδαφος της.
Μπορεί να φαίνεται αληθοφανές αλλά στην πράξη είναι εύκολο να αντιληφθεί ο κανένας τι θα σήμαινε και τι καταστάσεις πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές, συμμαχικές σε παγκόσμιο επίπεδο θα πυροδοτούσε μία ένοπλη κατάληψη των ΗΠΑ του Γερμανικού εδάφους και κράτους.
Γιαυτό η επιτελική σκέψη των ΗΠΑ είναι ο αποκλεισμός των ενεργειακών πηγών και πρώτων υλών και μέσω πολέμου πού την πρόσβαση θα την έχουν μόνο οι ίδιοι οι αμερικάνοι για τον έλεγχο της οικονομικής ανάπτυξης και των συμμάχων χωρών.
Αλλά δεν χρειάζεται και κανένας φιλοσοφικός στοχασμός για να αντιληφθούμε πρακτικά ιστορικό-οικονομικά θέματα.
Π.χ. Η Ελλάδα προτού του 1821, μπορούσε να αναπτυχθεί υπό την κατοχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας ;
Φόροι , λεηλασίες , κλοπές, μη αναγνώριση περιουσίας Ελλήνων κλπ. από την πλευρά την Τούρκων αλλά και των ελλήνων κοτζαμπάσηδων. Οικονομική αφαίμαξη.
Oι τελευταίοι μετά βίας σύρθηκαν στην επανάσταση ξέροντας ότι όταν ξεσπούσε η επανάσταση οι Τούρκοι θα σκότωναν και αυτούς και κατόπιν συμφωνούσαν σε κράτος υποτελές στον Σουλτάνο.
Στο τέλος κοτζαμπάσηδες, εφοπλιστές και φαναριώτες παρέδωσαν το κράτος στην Αγγλία.
Αυτή η παράδοση μας κατατρέχει μέχρι τις ημέρες μας.
Και ενώ παλαιότερα οι Έλληνες είχαν την ψυχή να αντιστέκονται
στους ξένους δυνάστες τους σήμερα οι αντιστάσεις έπεσαν, το ξενόδουλο σύστημα μπόρεσε ρίχνοντας το δόλωμα της ευμάρειας μόνο πού ήταν πλαστό και έχοντας τον χρόνο μέσω της προπαγάνδας του τύπου , της τηλεόρασης κλπ. να διαμορφώσει τον νέο τύπο του Έλληνα τον νεοραγιά.
Πού θεωρεί φυσιολογικό να είναι υπόδουλος.
Καταλήξαμε σε μία σύγκρουση ενός μονοπολικού κόσμου με όλη την κοινοβουλευτική πολυχρωμία του και ενός υπόκοσμου διψασμένου για την εξουσία.
Χάθηκαν λέξεις και έννοιες ή έχασαν την σημασία τους όπως ελευθερία , ανεξαρτησία , δημοκρατία, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη ,εθνική οικονομική πολιτική.
Βλέπουμε το εξής τραγικό τους δύο πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής να κονταροχτυπιούνται για παροχές φτάνει να εγκρίνουν οι Ευρωπαίοι την μείωση των πλεονασμάτων από 3,5% σε 2,5% για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και σε 2% για το πρόγραμμα της ΝΔ.
Κρύβοντας τα μέτρα πού πρέπει να εφαρμόσουν και να αφαιρέσουν επιπλέον εισόδημα από τον ελληνικό λαό.
Κατά τα άλλα μιλάνε για ανάπτυξη και ότι ανοησία τους κατέβει στο κεφάλι φτάνει να υφαρπάξουν την ψήφο του ελληνικού λαού.
Αυτά τα απίστευτα συμβαίνουν και ο κόσμος τους παίρνει στα σοβαρά αντί να τους στείλουν σπίτι τους όπως και οποιοδήποτε κόμμα είναι φιλοεοκικό.
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και με λαό ραγιά προκοπή ή αξιοπρέπεια ή και τα δύο μαζί δεν πρόκειται να δεί.