Η «Διεθνής του πολέμου» (ΗΠΑ, Κομισιόν της Ε.Ε., Ισραήλ) κλιμακώνει την επιθετικότητα για να ανακοπεί η συνεχιζόμενη πτωτική τους πορεία, να αντιμετωπιστεί η μεγάλη κρίση της οικονομίας τους, να διασωθεί η παγκοσμιοποίηση, να εμποδιστούν με κάθε τρόπο τα ανερχόμενα κέντρα (Κίνα, Ρωσία, Ινδία) και οι σύμμαχοί τους να αποκτήσουν μεγαλύτερη ισχύ και επιρροή.

Εκμεταλλευόμενοι τους λαούς του κόσμου.

Αυτή είναι η σωστή ανάγνωση της παγκόσμιας πραγματικότητας.

Ακολουθεί η Νούλαντ για τον ιμπεριαλιστή όπως τον αντιλαμβάνεται η κομμουνιστογενή αριστερά στην χώρα μας Πούτιν.

Ακολουθεί το άρθρο Χάνουν το πάνω χέρι οι ΗΠΑ στην παγκόσμια σκηνή

Πού αυτό μεταφράζεται βασικά με οικονομικούς όρους δηλαδή περιορίζονται τα κέρδη των αμερικανικών επιχειρήσεων.

Συνεχίζουμε με το άρθρο ΗΠΑ: Η προοπτική της οικονομίας της – Η Έκθεση του Κογκρέσου που επίσημα μας μιλάνε για μία αναιμική οικονομία με ρυθμούς ανάπτυξης κάτω του 2% με τάση μείωσης  και με σοβαρότατα προβλήματα χρέους, ελλειμμάτων κλπ.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση και εμπειρικά ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το κακό της χάλι και πού βαδίζει.

Τέλος ένα άρθρο Ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα

που κατά την γνώμη μου αντιλαμβάνεται σωστά την πραγματικότητα.

Έτσι το πρώτο καθήκον σε Ευρωπαϊκή ΄Ένωση και ΗΠΑ των προοδευτικών δυνάμεων, και όλων που δεν θέλουν τον πόλεμο είναι η κινητοποίηση των λαών τους εναντίον του πολέμου και η ανάδειξη φιλειρηνικών κυβερνήσεων.

Βικτόρια Νούλαντ: «Εμείς ως ΗΠΑ απορρίψαμε την ειρηνευτική συμφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας»

Σε δηλώσεις που θα συζητηθούν προχώρησε η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ

03.10.2024

Στην αποκάλυψη ότι αρνήθηκαν τους όρους της Ρωσίας για μια ουδέτερη και στρατιωτικά ισχυρή Ουκρανία, προχώρησε η Βικτόρια Νούλαντ. Σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε, οι προϋποθέσεις που πρόσφερε η Ρωσία στο ειρηνευτικό προσχέδιο, θα επέφεραν την αποστρατικοποίηση της χώρας, υποστήριξε η πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Μάλιστα, στη συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Μιχαίλ Ζιγκάρ, οι ΗΠΑ μαζί με τη Βρετανία, άσκησαν πιέσεις στην Ουκρανία να μην δεχτεί το προσχέδιο που είχε συναφθεί στην Τουρκία τον Απρίλιο του 2022 για ειρήνη των δύο χωρών.

https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/to-paradextike-dimosia-i-viktoria-noulant-emeis-aporripsame-tin-eirineytiki-symfonia-rosias-oukranias/

Χάνουν το πάνω χέρι οι ΗΠΑ στην παγκόσμια σκηνή

Η «αμαρτωλή» τετράδα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν-Βόρειας Κορέας αψηφά όλο και περισσότερο την αμερικανική πρωτοκαθεδρία. Η φόρα του Παγκόσμιου Νότου και τα όρια της πολυπολικότητας.

Δημοσιεύθηκε: 3 Οκτωβρίου 2024

Για μήνες προειδοποιούσαν οι ΗΠΑ την Τεχεράνη να μη στείλει βαλλιστικούς πυραύλους στη Ρωσία και ζητούσαν από την Κίνα να μην παρέχει στρατιωτικά υλικά στη Μόσχα για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Αλλά το Ιράν κάνει τα αντίθετα όσων είπε η Ουάσιγκτον και η Κίνα επίσης παίρνει θέση. Είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ανησυχούν όλο και περισσότερο για την ταχύτητα και την ένταση με την οποία οι τρεις, μαζί με τη Βόρεια Κορέα, εμβαθύνουν τους δεσμούς τους ώστε να αμφισβητήσουν την αμερικανική κυριαρχία, παρότι μάλιστα αντιμετωπίζουν σαρωτικές κυρώσεις από τη Δύση, ομολογούν αξιωματούχοι που επικαλείται το Bloomberg υπό τον όρο ανωνυμίας.

Η περιφρόνηση αυτή, εκτιμούν εμπειρογνώμονες, είναι η απάντηση στην εντεινόμενη προσπάθεια της Ουάσιγκτον να προωθήσει τη βούλησή της σε όλο τον κόσμο. Τα παραδείγματα, λένε, είναι πολυάριθμα.

Ο ηγέτης της Βενεζουέλας αδιαφόρησε για την πολύμηνη πίεση των ΗΠΑ ώστε να διεξαχθούν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, και παραμένει στην εξουσία μετά από μια ψηφοφορία που από πολλούς θεωρείται ότι νοθεύτηκε. Ο ναυτικός συνασπισμός υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον έχει αποτύχει μέχρι στιγμής να αντιμετωπίσει τους αντάρτες Χούθι που έχουν κάνει άνω κάτω τη ναυτιλία στην Ερυθρά Θάλασσα. Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν απωθηθεί από τις βάσεις στην Αφρική, όπου Κίνα και Ρωσία επεκτείνουν την εμβέλειά τους. Το Πεκίνο έχει εντείνει την επιθετικότητά του στη Νότια Σινική Θάλασσα.

Αλλά και στους συμμάχους υπάρχει αντίστοιχη τάση. Η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να χειραγωγήσει το Ισραήλ προκειμένου να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός με τη Χαμάς.

«Η επιρροή των ΗΠΑ μειώνεται ταχέως»

«Η επιρροή των ΗΠΑ μειώνεται ταχέως», δήλωσε ο Μάρτιν Κιμάνι, πρώην πρεσβευτής της Κένυας στον ΟΗΕ και διευθυντής του Κέντρου Διεθνούς Συνεργασίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. «Ανερχόμενες δυνάμεις διεκδικούν περισσότερο χώρο σ' έναν πολυμερή κόσμο -η Κίνα και οι υπόλοιποι- και ο Παγκόσμιος Νότος έχει ολοένα και μεγαλύτερη φωνή».

Αυτή την πραγματικότητα αντιμετωπίζει ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν συμμετέχοντας με περισσότερους από 140 ηγέτες του κόσμου στην ετήσια σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Στη συνάντηση είναι πιθανό να υπογραμμιστεί πως οι ΗΠΑ οπισθοχωρούν, καθώς άλλες δυνάμεις αποκτούν επιρροή.

Περίπου 40 κράτη, που πέρυσι ψήφισαν υπέρ της καταδίκης της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία, αποφάσισαν να απόσχουν σε αντίστοιχη πρόταση τον Ιούλιο. Κατά πλειονότητα πρόκειται για χώρες που έχουν σηκώσει τους τόνους για το Παλαιστινιακό, όπως η Βραζιλία, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση Μπάιντεν παραμένει επικεφαλής της συμμαχίας δεκάδων κρατών που υποστηρίζουν την Ουκρανία απέναντι στη ρωσική εισβολή. Για τη Μέση Ανατολή, αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι οι προσπάθειές τους συνέβαλαν στον περιορισμό της περιφερειακής εξάπλωσης της σύγκρουσης. Αυτοί κατηγορούν τη Χαμάς ότι μπλοκάρει την κατάπαυση του πυρός.

Όμως η ισχυρή υποστήριξη της Ουάσιγκτον προς το Ισραήλ εναντίον της Χαμάς την αποδυναμώνει διπλωματικά, είπε ο Κιμάνι. Η πίεση των ΗΠΑ για κατάπαυση του πυρός μέχρι στιγμής έχει αποφέρει λίγα αποτελέσματα, παρά τα τακτικά ταξίδια ανώτατων κυβερνητικών αξιωματούχων στην περιοχή.

Πληθύνονται οι BRICS και οι τρίτες χώρες

Παράλληλα, αυτή την εβδομάδα συγκεντρώνονται στη Νέα Υόρκη αξιωματούχοι των BRICS, οργανισμού που έχουν αυξήσει τα μέλη του σε εννέα, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων συμμάχων των ΗΠΑ, καθώς και του Ιράν και των ιδρυτριών Ρωσίας και Κίνας. Περισσότερες χώρες υποβάλλουν αίτηση για να ενταχθούν σε μια ομάδα που έχει ρητό στόχο να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό κέντρο παγκόσμιας επιρροής, μεταξύ άλλων αντιτιθέμενη και στην κυριαρχία του δολαρίου.

Τρίτες χώρες, που ανήκουν ξεκάθαρα σε σφαίρες επιρροής, «βλέπουν να αναδύεται αυτός ο νέος κόμβος ισχύος. Πιθανότατα, μάλιστα, συμβάλλει ώστε να παραμείνουν ανάμεσα στους δύο πόλους, ενισχύοντας την πολυπολικότητα στον κόσμο», δήλωσε η Νάντια Σάντλοου, πρώην κορυφαία αξιωματούχος στην κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ και τώρα ανώτερη συνεργάτιδα στο Ινστιτούτο Χάντσον. «Οι ΗΠΑ πρέπει να το διαχειριστούν πιο αποτελεσματικά - δύσκολο».

Την ίδια στιγμή, η εσωτερική πολιτική σε ΗΠΑ και την Ευρώπη απομακρύνει κεφάλαια από τις διεθνείς δεσμεύσεις, καθώς αυξάνεται η υποστήριξη σε λαϊκιστές ηγέτες που πιέζουν για πολιτικές απομονωτισμού.

Η Μόσχα, εν τω μεταξύ, εμβαθύνει τις σχέσεις της με το Πεκίνο, την Τεχεράνη και την Πιονγιάνγκ, καθώς μοιράζεται πιο ευαίσθητη στρατιωτική τεχνογνωσία σε αντάλλαγμα για την πολεμική τους βοήθεια. Αυτή η διαδικασία έχει επιταχυνθεί, ενώ η εισβολή στην Ουκρανία σέρνεται προς τον τέταρτο χρόνο της.

«Υπάρχει μια αντίληψη σε Κίνα και Ρωσία ότι οι ΗΠΑ και η Δύση βρίσκονται σε αναπόφευκτη παρακμή», δήλωσε η Άντρεα Κένταλ-Τέιλορ, πρώην ανώτερη αξιωματούχος των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ που τώρα εργάζεται για το Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (Center for a New American Security). «Βλέπουν τη δυναμική να κινείται υπέρ τους κι έτσι προθυμοποιούνται να πάρουν περισσότερο ρίσκο για να επιταχύνουν αυτή την πτώση».

Ο πρώην πρόεδρος Τραμπ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το χάος, λέγοντας ότι υπό την ηγεσία του η Ρωσία δεν θα είχε εισβάλει ποτέ στην Ουκρανία και η Χαμάς δεν θα είχε επιτεθεί στο Ισραήλ. Αλλά αναλυτές εκτιμούν ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο.

Επισήμως, οι αντίπαλοι των ΗΠΑ αρνούνται ότι μοιράζονται όπλα και τεχνολογία. Ωστόσο, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πρόσφατα έστειλε κορυφαίο συνεργάτη του σε Βόρεια Κορέα και Ιράν -μετά από συνομιλίες με υψηλόβαθμο Κινέζο αξιωματούχο στη Ρωσία - και ανακοίνωσε σχέδια για νέα στρατηγική συμφωνία με την Τεχεράνη.

Ο ρόλος των κυρώσεων και τα όριά τους

Τα κύματα αμερικανικών κυρώσεων σε όλες αυτές τις χώρες δεν έχουν σταματήσει το εμπόριο. Η Κίνα βρίσκει τρόπους να προμηθεύει στη Ρωσία το 90% των μικροτσίπ που χρειάζεται για την παραγωγή πυραύλων, αρμάτων μάχης και αεροσκαφών, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Χάντσον.

Οι περιορισμοί των ΗΠΑ επίσης δεν απέτρεψαν τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα από το να επιχειρήσουν να παρέμβουν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αμερικανοί αξιωματούχοι κατηγόρησαν και τους τρεις για περίπλοκες απόπειρες πειρατείας, παραπληροφόρησης και χρήσης αντίστοιχων μέσων για να επηρεάσουν την ψηφοφορία - αν και οι αντίπαλοι αρνούνται τις κατηγορίες.

Ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οι κυρώσεις, αν και δεν είναι 100% αποτελεσματικές, έχουν περιπλέξει τις προσπάθειες των αντιπάλων να συνεργαστούν, αυξάνοντας το οικονομικό κόστος αψήφησης της Ουάσιγκτον. Και για την Κίνα, είπε ο ίδιος αξιωματούχος, οι βαθύτεροι δεσμοί μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας είναι πιθανό αντίστοιχα να τονώσουν στενότερους δεσμούς μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή, κάτι που δεν θα χαροποιήσει το Πεκίνο.

Η βαθιά ενσωμάτωση της Κίνας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ, και η εξάρτησή της από το διεθνές εμπόριο μπορεί επίσης να κοντύνει τον δρόμο τον οποίο προθυμοποιείται να διανύσει για να αψηφήσει τις ΗΠΑ.

Ωστόσο, αν και οι ΗΠΑ έχουν αναζωπυρώσει τους δεσμούς με τους συμμάχους για να υποστηρίξουν την Ουκρανία, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να συμμετάσχουν οι Ευρωπαίοι σε πρόσθετα πακέτα μέτρων για τις χώρες που υπόκεινται σε αυστηρές κυρώσεις.

Η Ιταλία, για παράδειγμα, δεν έχει ακόμη συμφωνήσει να εφαρμόσει κυρώσεις κατά της Iran Air, όπως πίεσαν οι ΗΠΑ, ως απάντηση στην αποστολή βαλλιστικών πυραύλων στη Ρωσία, σύμφωνα με ανώτερο διπλωμάτη που γνωρίζει το θέμα. Κι ενώ οι Βρυξέλλες έχουν υιοθετήσει πιο οξεία στάση απέναντι στην Κίνα, πιθανότατα δύσκολα θα συμφωνούσαν σε αυστηρότερες κυρώσεις ως απάντηση στη βοήθεια της Ρωσίας, δεδομένων των βαθιών επιχειρηματικών δεσμών των ευρωπαϊκών εταιρειών εκεί.

Σε τελική ανάλυση, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ελπίζουν ότι η συνεργασία τους, που έχει τις ρίζες της στις κοινές δημοκρατικές αξίες, παραμένει βαρύνουσα σε όλο τον κόσμο.

Η ευθυγράμμιση της Ρωσίας και της Κίνας με τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν «είναι εντελώς διαφορετικής ποιότητας από το είδος της σχέσης που έχουμε», δήλωσε στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Ρίτσαρντ Μουρ, επικεφαλής της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών MI6.

«Τη συνεργασία μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ιράν και Βόρειας Κορέας δεν την οδηγούν κοινές αξίες», είπε. «Εδράζεται μάλλον σε πιο σκοτεινή και πραγματιστική βάση».

https://www.euro2day.gr/news/world/article/2264404/hanoyn-to-pano-heri-oi-hpa-sthn-pagkosmia-skhnh.html

ΗΠΑ: Η προοπτική της οικονομίας της – Η Εκθεση του Κογκρέσο (γραφήματα)

03.04.2024

Τάσος Μαντικίδης

Η έκθεση του γραφείου του Κογκρέσου των ΗΠΑ για την πορεία της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου τα επόμενα 30 χρόνια

Τις προοπτικές της οικονομίας των ΗΠΑ για την επόμενη τριακονταετία σκιαγράφησε πρόσφατη έκθεση ("The Long-Term Budget Outlook: 2024 to 2054"), του διακομματικού χαρακτήρα Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, CBO / Congressional Budget Office, στην οποία αναφέρονται εκτιμήσεις προϋπολογισμού (δαπανών, εσόδων, ελλείμματος) και δημοσίου χρέους για την περίοδο 2024 έως το 2054.

Οι βασικές προβλέψεις

Ειδικότερα οι βασικές προβλέψεις για την μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, όπως σημειώνονται και σε σχετικό σημείωμα της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον αναφέρουν τα εξής:

Έλλειμμα: Το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά τα επόμενα 30 χρόνια, φθάνοντας έως 8,5% του ΑΕΠ το 2054, κυρίως λόγω αύξησης του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους και των υψηλών επίμονων πρωτογενών ελλειμμάτων. Οι προβλέψεις για τα πρωτογενή ελλείμματα είναι δυσμενείς (προβλέπονται υψηλότερα κατά περίπου 0,6% του ΑΕΠ σε σύγκριση με τα τελευταία 50 έτη), παρά τις θετικές προβλέψεις για χαμηλά ποσοστά ανεργίας. Ωστόσο, σημειώνεται ότι σε σχέση με την περσινή έκθεση CBO το έλλειμμα προβλέπεται μικρότερο κατά 1,6% για το 2053.

Χρέος: Το χρέος (ως ποσοστό του ΑΕΠ) αναμένεται να φτάσει σε ιστορικό υψηλό το 2029, ενώ θα συνεχίσει να αυξάνεται έως και 166% το 2054 κυρίως λόγω υψηλών ελλειμμάτων. Το αυξανόμενο χρέος αναμένεται θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη και θα επηρεάσει δυσμενώς τις δημοσιονομικές και οικονομικές προοπτικές, καθώς και το κόστος εξυπηρέτησής του, με αποτέλεσμα να περιοριστούν οι δυνατότητες υλοποίησης πολιτικών μέσω κατάλληλων νομοθετημάτων.

Σημειώνεται, πάντως, ότι η νέα πρόβλεψη σε βάθος 30ετίας για το χρέος είναι ευνοϊκότερη σε σχέση με την περσινή (όπως και παραπάνω για το έλλειμμα), καθώς προβλέπεται μικρότερο χρέος το 2053 κατά 17%. Η θετικότερη αυτή πρόβλεψη βασίζεται στην εκτίμηση περί μείωσης ορισμένων προαιρετικών δαπανών (discretionary spending), βάσει των σχετικών ορίων που προβλέπονται στους νέους Νόμους "Fiscal Responsibility Act of 2023" και "Further Continuing Appropriations and Other Extensions Act" (2024).

Δαπάνες: Οι δαπάνες προβλέπονται υψηλότερες σε σύγκριση με τα σχετικά ιστορικά δεδομένα, εμφανίζοντας αυξητική τάση έως, τελικά, 27,3% του ΑΕΠ το 2054, κυρίως λόγω αύξησης του κόστους τόκων και δαπανών για προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης (ιδίως Medicare).

Έσοδα: Τα έσοδα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα εμφανίζουν διακυμάνσεις κατά την επόμενη δεκαετία ενώ στη συνέχεια θα αυξάνονται, έως 18,8% του ΑΕΠ το 2054, κυρίως συνεπεία των αυξημένων εισπράξεων από φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων, λόγω αύξησης εισοδημάτων.

ΑΕΠ, ανεργία, πληθωρισμός, επιτόκια: Σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις τριακονταετίας (Ιουνίου 2023) προβλέπεται ταχύτερη ανάπτυξη της οικονομίας, κυρίως λόγω ενίσχυσης του εργατικού δυναμικού, βάσει εκτιμήσεων περί αύξησης του εισερχόμενου μεταναστευτικού ρεύματος τα επόμενα 10 χρόνια, αλλά και της αναμενόμενης εισροής κεφαλαίων τα επόμενα 30 χρόνια. Ωστόσο, παρά τις θετικότερες προβλέψεις, η οικονομική ανάπτυξη αναμένεται συνολικά βραδύτερη τις επόμενες τρεις δεκαετίες σε σύγκριση με τις προηγούμενες τρεις, καθώς η συνεισφορά των προαναφερθέντων παραγόντων (μετανάστευση, διαθέσιμα κεφάλαια) θα είναι πιο περιορισμένη.

Το δημογραφικό ζήτημα

Ειδικότερα, ως προς το δημογραφικό ζήτημα, αναμένεται επιβράδυνση της αύξησης του πληθυσμού κατά τα επόμενα 30 χρόνια, με συρρίκνωση από το 2040, πλην τυχόν δραστικών μεταβολών λόγω μετανάστευσης. Το ΑΕΠ θα κυμανθεί περί το 1,5%-2% (1,8% το 2024, 1,8% το 2034, 1,6% το 2044, 1,6% το 2054). Ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να επιβραδύνεται έως το 2026, παραμένοντας πλησίον του στόχου 2%, της FED, έως το 2054. Η ανεργία αναμένεται να κυμανθεί περί το 4%-4,5% (4,2% το 2024, 4,5% το 2034, 4,2% το 2044, 4,1% το 2054). Τα επιτόκια θα συνεχίσουν γενικώς να αυξάνονται κατά τις επόμενες τρεις δεκαετίες, κυρίως λόγω συνεχούς αύξησης του ομοσπονδιακού δανεισμού.

Πηγή: ot.gr

https://www.tovima.gr/2024/04/03/finance/ipa-i-prooptiki-tis-oikonomias-tis-to-eleimma-kai-to-xreos-grafimata/

Ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα

Από

Σύνταξη

-

4 Οκτωβρίου, 2024

Με κομμένη την ανάσα η ανθρωπότητα παρακολουθεί να απλώνεται ο «λεκές» του πολέμου, γεμάτος εκατόμβες, συντρίμμια, απόγνωση, τρόμο. Η Μέση Ανατολή: μια ακόμα μεγάλη εστία με απρόσμενες συνέπειες.

Ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα, όχι μια δυνατότητα ή πιθανότητα. Δεν είναι αποτέλεσμα αφηνιάσματος φανατικών «και των δύο πλευρών». Είναι επιλογή, είναι λογική, είναι υπολογισμένη κατάσταση, είναι μέσον για επίτευξη στρατηγικών στόχων. Η «Διεθνής του πολέμου» (ΗΠΑ, Κομισιόν της Ε.Ε., Ισραήλ) κλιμακώνει την επιθετικότητα για να ανακοπεί η συνεχιζόμενη πτωτική τους πορεία, να αντιμετωπιστεί η μεγάλη κρίση της οικονομίας τους, να διασωθεί η παγκοσμιοποίηση, να εμποδιστούν με κάθε τρόπο τα ανερχόμενα κέντρα (Κίνα, Ρωσία, Ινδία) και οι σύμμαχοί τους να αποκτήσουν μεγαλύτερη ισχύ και επιρροή. Για να το πετύχει αυτή η «Διεθνής», έχει ήδη ανάψει δύο μεγάλες πυρκαγιές: Μία στην Ευρώπη με τον πόλεμο στην Ουκρανία, που είναι πόλεμος του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία. Και μία στη Μέση Ανατολή, που είναι πόλεμος ΗΠΑ-Ισραήλ (μαζί με τη συλλογική Δύση) ενάντια στην Παλαιστίνη, τη Συρία, τον Λίβανο, την Υεμένη, και κυρίως στο Ιράν. Όποιος μιλά για πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς έχει μείνει πίσω (προπαγανδιστικά) έναν χρόνο.

Παρόλο που η πληροφόρηση και τα στοιχεία για ένα σοβαρό «διάβασμα» του συσχετισμού και της έκβασης μαχών, αναμετρήσεων, επεισοδίων, είναι ελλιπέστατα και πολύ φιλτραρισμένα από τα δυτικά δίκτυα, και οι δύο εν εξελίξει πόλεμοι μοιάζουν πολύ με προθάλαμο προς μια σύγκρουση μεγάλων, παγκόσμιων διαστάσεων. Ενίοτε φαίνεται να προσπαθούν να ελέγξουν όλες οι πλευρές τον βαθμό κλιμάκωσης, αλλά η κλιμάκωση είναι η κύρια τάση και λογική συνέπεια των πραγμάτων. Ο έλεγχος της κλιμάκωσης και των «απαντήσεων» που δίνει κάθε πλευρά όταν δέχεται ένα κτύπημα, δεν μπορεί να οδηγήσει σε κατάσταση αποκλιμάκωσης και ειρήνευσης. Οι αποφάσεις έχουν παρθεί. Η προετοιμασία για πόλεμο είναι κεντρική τάση σε όλες τις μεγάλες δυνάμεις, σε όλα τα κέντρα, σε όλους τους εμπλεκόμενους, έμμεσα ή άμεσα. Η Ευρώπη ντύνεται στο χακί, η βιομηχανία φουλάρει στις στρατιωτικές δαπάνες, τα στρατεύματα, τα νέα όπλα, οι βάσεις, ο ηλεκτρονικός πόλεμος, όλα είναι σε κατάσταση συναγερμού.

Οι εμπρηστές, η «συλλογική Δύση», προχωρούν σε σπονδυλωτούς πολέμους. Ήδη έχουμε τους δύο μεγάλους πολέμους που προαναφέραμε, και δεν πρόκειται να σταματήσουν με τη θέλησή της. Αυτό είναι το σχέδιό της, αυτό ρισκάρει, νομίζοντας ότι έτσι θα φρενάρει την αποδρομή της, τη «δύση της Δύσης». Οι εχθροί της τώρα είναι δύο: οι Ρώσοι του Πούτιν, ο ρώσικος κόσμος γενικά σαν φορέας βαρβαρότητας, και ο ισλαμικός κόσμος ως μη συμβατός με τις αξίες και τη δημοκρατία της Δύσης. Απέναντι στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο ο δυτικός οριενταλισμός καμώνεται μια ανωτερότητα, που όμως δεν πάει πλέον για να εκπολιτίσει, αλλά για να καταστρέψει. Εκεί συναντιέται με το σιωνιστικό Ισραήλ, που θεωρεί τον εαυτό του «περιούσιο λαό» με δικαίωμα εξόντωσης των «υπανθρώπων». Η συμμαχία με τις ΗΠΑ είναι προφανής. Το Ισραήλ χωρίς τις ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα από όσα κάνει, και οι ΗΠΑ χωρίς το Ισραήλ δεν θα μπορούσαν να ανατινάζουν τη Μέση Ανατολή για να διατηρήσουν την ηγεμονία.

Η Ουκρανία έγινε «κιμάς» (παλιά λέγαμε κρέας για τα κανόνια), σαν οντότητα έχει μετατραπεί σε ΝΑΤΟϊκή βάση, και δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο. Ο Νετανιάχου όμως δεν είναι Ζελένσκι, διότι έχει πίσω του ένα σιωνιστικό ενεργό κράτος με εξαιρετικά οικονομικά και στρατιωτικά μετόπισθεν και δύναμη.

Η Διεθνής του πολέμου θέτει σε τεράστιο κίνδυνο ολόκληρη την ανθρωπότητα. Προχωρά σε γενοκτονίες, καταστρέφει ολόκληρες χώρες, ξεπερνά κάθε κόκκινη γραμμή, φέρνει τον πόλεμο σε άλλο επίπεδο κτηνωδίας, καταργεί τη δημοκρατία παντού, δεν σέβεται την κυριαρχία άλλων χωρών, φυσικά ούτε την αυτοδιάθεση των λαών και εθνών. Στον «περίπατο» που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν, προσπαθούν να συντρίψουν την αντίσταση και την ψυχή όσων στέκονται ορθοί, και την κυριαρχία (λαϊκή και εθνική) των χωρών. Τα θεωρούν όλα «ΝΑΤΟϊκά εδάφη», «ζωτικούς χώρους», «δικαίωμα στην αυτοάμυνα της Δύσης». Ρισκάροντας ακόμα και έναν παγκόσμιο πόλεμο, έναν πυρηνικό όλεθρο. Έτσι θέλουν να κάνουν μια «γενική εκκαθάριση» τοπίου, ανθρώπων, καθεστώτων, χωρών, ελευθερίας, πολιτισμών. Η Δύση σε ρόλο νέου χιτλερισμού!

Είναι λοιπόν εντελώς απαραίτητο να αξιολογούμε και εκτιμάμε τον πόλεμο στην εξέλιξή του, αντί να παρασυρόμαστε από τις μικρές εικόνες ή την παραπληροφόρηση και τον ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγεται σε όλα τα μετόπισθεν. Η χώρα μας είναι πολύ κοντά, και είναι εμπλεκόμενη. Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο και την κλιμάκωσή του, η αλληλεγγύη με όσους αντιστέκονται, είναι καθήκον κάθε προοδευτικού ανθρώπου που επιθυμεί την ειρήνη. Χρέος μας στην Ελλάδα είναι να απεμπλακεί η χώρα από τους πολέμους, να γίνει παράγοντας ειρήνης αντί ορμητήριο της Δύσης, να φροντίσει με σοβαρότητα την κυριαρχία της, και να μην είναι δεδομένος σύμμαχος της «Διεθνούς του πολέμου»!

https://edromos.gr/o-polemos-einai-mia-pragmatikotita/?amp