Τα γεγονότα και οι άλυτες αντιφάσεις ξαναφέρνουν την κατάρρευση του δικομματισμού πού τόσο επίμονα προσπαθούν οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί να παγιώσουν. Πρώτα το Πασόκ τώρα ο Σύριζα πέρα των μικρών δορυφόρων.

Έτσι ήταν θετική έκπληξη η κατάρρευση του δικομματισμού αλλά αρνητική η σταθεροποίηση της ΝΔ, μην ξεχνάμε όμως ότι δεν υπάρχει το αντίπαλο δέος συγκροτημένο με αξιόπιστες προτάσεις που μπορεί να δώσει λύση στο αδιέξοδο πού επικρατεί.

Φυσικά οι δημοσιογράφοι των μέσων μαζικής αποβλάκωσης δίνουν υπέρμετρη σημασία για την κατάρρευση του Σύριζα στα λανθασμένα και συγκεχυμένα, ασαφή σήματα πού έστελνε στην κοινωνία.

Επιμένουμε για ένα ευρύ μέτωπο κομμάτων, προσωπικοτήτων, φορέων κλπ.

Αν αυτό δεν μπορέσει να συγκροτηθεί οι μελλοντικές επιπτώσεις για την χώρα μας θα είναι καταστροφικές.

Με στόχο την ανεξαρτησία της χώρας, την υποταγή της ντόπιας ολιγαρχίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση της που δεν μπορεί αυτή να επιτευχθεί μέσα στα στενά πλαίσια της Ευρωπαϊκής ένωσης αυτό αφορά τους βολονταριστές πού αφθονούν, όσο και αν τρομάζει αυτή η απόφαση τον λαό αλλά αν βάζεις νερό στο κρασί σου με τα πρώτα προβλήματα θα πάψει να υπάρχει το κρασί.

Να μην αναφέρουμε απόψεις για τη δημοκρατία πού καλλιεργούνται όπως μόνο μία η δύο θητείες σε καίριες θέσεις κλπ. μην ξεχνάμε ότι η πραγματική αλλαγή στην αρχή προϋποθέτει πολύχρονες θητείες ας δούμε αν δεν έχουμε παρωπίδες την Τουρκία, την Κίνα, την Ρωσία κλπ.

Φτάνει αυτές οι κρίσιμες θέσεις να ελέγχονται ασφυκτικά από τον λαό.

Ακόμα και στην αρχαιότητα στην Αθήνα το πιο σημαντικό αξίωμα του Στρατηγού δεν είχε χρονικούς περιορισμούς.

Αλλά αυτή η νίκη της ΝΔημοκρατίας πιθανό και η επόμενη στις 25 του Ιούνη μπορεί να είναι το κύκνειο άσμα της μπροστά στα σοβαρά, αξιέξοδα προβλήματα πού έχει να διαχειριστεί, μόνο η μεγάλη ηθική παρακμή του λαού μας μπορεί να καθυστερήσει την πτώση της ή και χειρότερα να ξαναεμφανιστεί ο δικομματισμός πχ. ΝΔ και Πασόκ.

Και δύο άρθρα παρακάτω για την ηθική παρακμή.

Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό

24 Οκτ, '12 6:49 ΠΜ

Αν μου ζητούσαν να επιλέξω μια φράση-κλειδί που ακουγόταν πολύ στην Ελλάδα τις προηγούμενες δυο δεκαετίες, δεν θα είχα κανένα ενδοιασμό: «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε πολλές φορές από χιλιάδες χείλη απλών πολιτών. Μπορεί να την είπες κι εσύ. «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική».

Ακούστηκε, ως απάντηση, από εκατοντάδες «καλλιτέχνες» και ηθοποιούς, όταν ερωτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για τα όσα συνέβαιναν στη χώρα μας.

Το πίστευαν; Το έλεγαν γιατί ήθελαν να τα έχουν καλά με όλους και να μη χάσουν «πελάτες»;

Πάντως, το έλεγαν.

Τις προηγούμενες δεκαετίες, η πολιτική στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο δημοφιλής όσο είναι σήμερα. Αν ξεκινούσες πολιτική συζήτηση, οι άνθρωποι δυσανασχετούσαν. Ήταν «βαρετό».

Κάτι ακόμα που δεν ήταν διόλου δημοφιλές στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες ήταν η γνώση και η πνευματικότητα. Ο χαρακτηρισμός «κουλτουριάρης» σου ερχόταν αμέσως σαν ταμπέλα όχι αν προσπαθούσες να πεις κάτι πολύ βαρύ και ασήκωτο αλλά αν έκανες το λάθος να ξεφύγεις λίγο από το Κλικ, το Nitro, το ποδόσφαιρο και τα τηλεοπτικά κλισέ.

Αν δεν άκουγες Βίσση, Ρέμο, Σφακιανάκη, Ρουβά και Χατζηγιάννη, ήσουν κουλτουριάρης. Κι έτσι φτάσαμε κάποια στιγμή να θεωρούνται κουλτουριάρικα τα λαϊκά τραγούδια του Τσιτσάνη και του Χατζιδάκι.

Μιλώντας με νέους ανθρώπους, συνειδητοποιείς πως δεν έχουν διαβάσει σχεδόν τίποτα. Εντάξει, δεν ήμασταν ποτέ ένας λαός βιβλιολάγνων που δεν άφηναν το βιβλίο από το χέρι αλλά οι παλαιότερες γενιές όλο και κάτι είχαν διαβάσει. Έστω, τους κλασικούς συγγραφείς. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν κορόιδευαν αυτούς που αγαπούσαν το διάβασμα.

Δεν είναι τυχαία η επιτυχία του «Αλχημιστή» του Πάολο Κοέλιο στη χώρα μας. Αφενός το βιβλίο ήταν μικρό και αφετέρου περιείχε μια φράση που οι Έλληνες αποστήθισαν μαζικά: «Όταν επιθυμείς κάτι, ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις».

Πώς; Μόνο με την επιθυμία; Χωρίς κόπο; Χωρίς πόνο; Χωρίς διάβασμα; Χωρίς γνώση;

Ό,τι κι αν εννοούσε ο Κοέλιο, οι παθητικοί -και λόγω Ορθοδοξίας- Έλληνες καθησυχάστηκαν, αφέθηκαν στο σύμπαν και το περίμεναν να συνωμοτήσει υπέρ τους. Το σύμπαν δεν συνωμότησε.

Η αδιαφορία για την πολιτική και η απόλυτη αντιπνευματικότητα οδήγησαν στην χρεοκοπία. Πρώτα στην κοινωνική, ηθική και πολιτιστική χρεοκοπία και μετά στην οικονομική.

Ακόμα κι αν διαφωνεί κάποιος πως η αδιαφορία της πλειοψηφίας των πολιτών για την πολιτική και η αποστροφή τους για την γνώση οδήγησαν στην οικονομική χρεοκοπία, δεν θα διαφωνήσει στο ότι οι πολίτες καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν την χρεοκοπία με τα πνευματικά εφόδια που απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια. Δηλαδή, με τον Σφακιανάκη, τη Μενεγάκη, τα ζώδια, τους μάγειρες, τις συνταγές και ό,τι άλλο πρόβαλε η ιδιωτική τηλεόραση.

Κοίταξε τα cd που αγόρασες όλα αυτά τα χρόνια, τα βιβλία που διάβασες (αν διάβασες), θυμήσου τις ταινίες, τις θεατρικές παραστάσεις και τις συναυλίες που παρακολούθησες (αν παρακολούθησες), γιατί είναι αυτά τα όπλα με τα οποία θα αντιμετωπίσεις την χρεοκοπία. Αυτός είσαι.

Βέβαια, ένα μεγάλος αριθμός Ελλήνων αντιμετωπίζει την χρεοκοπία με μόνο εφόδιο την αποβλάκωση που του πρόσφερε η ελληνική τηλεόραση. Και συνεχίζει να αποβλακώνεται.

Χρειάζονται εφόδια για να σκεφτείς. Και αυτά τα εφόδια δεν θα τα βρεις στην τηλεόραση.

Η τηλεόραση δεν έχει καμία σχέση με την παιδεία, την γνώση και το πνεύμα. Είναι ένα μέσο που μπορεί κάποιες φορές –και υπό προϋποθέσεις- να είναι ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό αλλά στην Ελλάδα δεν συνέβη ούτε αυτό.

Η ελληνική τηλεόραση απευθύνεται στα χαμηλά ένστικτα και –με ελάχιστες εξαιρέσεις- είναι ένας σκουπιδοτενεκές, με ξεπουλημένα λαμόγια, χαζογκόμενες, βιζιτούδες και διάφορους άλλους φελλούς.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι οι Έλληνες που σέβονται τον εαυτό τους δεν εμφανίζονται στην τηλεόραση.

Ίσως, να δέχτηκαν να εμφανιστούν σε κάποια αξιοπρεπή εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης αλλά μέχρι εκεί.

Το να μην εμφανίζεσαι στην τηλεόραση σημαίνει -μεταξύ άλλων- πως δεν πιστεύεις πως πάνω απ' όλα είναι το κέρδος. Γιατί η τηλεόραση έχει να κάνει με πολλά χρήματα.

Όλα αυτά τα χρόνια, τα πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης δεν ενδιαφέρονταν, βέβαια, για την πολιτική.

Ήταν εθνικοί σταρ, οπότε ανήκαν σε όλους τους Έλληνες και δεν έπαιρναν ποτέ θέση για τίποτα. Επίσης, τα πρόσωπα της τηλεόρασης –τουλάχιστον αυτά που κυριάρχησαν- είναι βαριά αμόρφωτα.

Σε μια χώρα που μεγάλο μέρος των πολιτών δεν ενδιαφέρονταν για την πολιτική και την γνώση -και η «εκπαίδευσή» τους ήταν τηλεοπτική-, δεν θα πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή εκφράζει σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας.

Αν δεν σε ενδιέφερε ποτέ η πολιτική και, παράλληλα, έχεις την εντύπωση πως ο Καζαντζάκης είναι ποδοσφαιριστής, είναι απόλυτα λογικό –όταν χρειαστεί- να εκφραστείς πολιτικά με το απόλυτο σκοτάδι, τον φασισμό, τους ψευτοτσαμπουκάδες, τις μαγκιές, τις κλωτσιές, τα ουρλιαχτά και όλη αυτήν την κτηνωδία που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή. Το κτήνος το εκφράζουν τα κτήνη.

Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαία η συμπάθεια των τηλεοπτικών προσώπων για τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Μαζί τους αισθάνονται πολύ άνετα, αφού πνευματικά βρίσκονται στην ίδια κατάσταση: σε αυτή του χιμπαντζή.

Η Χρυσή Αυγή δεν ήρθε τώρα. Ο νεοναζισμός δεν ήρθε τώρα. Ο φασισμός δεν ήρθε τώρα. Θα έπρεπε να τον είχες διακρίνει στον ναρκισσισμό της Ελένης, στην εγωπάθεια του Σάκη, στη ρηχότητα της Ρούλας και του Γρηγόρη, στον αδίστακτο κυνισμό του Θέμου και στην κτηνώδη βλακεία που κουβαλάνε όλα αυτά τα εγωκεντρικά ανθρωποειδή που θεοποίησαν το εύκολο κέρδος, προώθησαν την ιδιωτεία και πούλησαν τη ψυχή τους στον διάολο.

Κι αν αυτοί έβγαλαν πολλά χρήματα, αυτοί που τους παρακολουθούσαν μαγεμένοι –και τους παρακολουθούν ακόμα αφού είναι πια ανάπηροι πνευματικά- παίρνουν για τρόπαιο τη Χρυσή Αυγή.

Οι πολίτες έχουν χρέος να ασχολούνται με τα κοινά και να ενδιαφέρονται για την πολιτική.

Οι πολίτες έχουν χρέος να φροντίζουν την ψυχή τους και το μυαλό τους, να επιζητούν την γνώση και να αποφεύγουν τα σκουπίδια.

"Μας πρόδωσαν οι πολιτικοί" λένε οι πολίτες.

Ναι, αλλά πολύ πριν, οι πολίτες είχαν προδώσει τους εαυτούς τους.

Το πρώτο δεν θα είχε συμβεί, αν δεν είχε συμβεί το δεύτερο.

Ο φασισμός είναι εδώ. Μέσα μας.

(Στη φωτογραφία -με ελληνική φορεσιά- είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ. Αν και τα βιβλία του Όσκαρ Ουάιλντ υπάρχουν πια παντού -και στο διαδίκτυο-, εκατομμύρια Έλληνες στη διάρκεια της ζωής τους δεν θα διαβάσουν ούτε μια φράση του επειδή το σύμπαν δεν θα συνωμοτήσει.)

Read more: https://pitsirikos.net/2012/10/%cf%80%cf%8e%cf%82-%cf%83%cf%84%cf%81%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bf-%ce%b4%cf%81%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%86%ce%b1%cf%83%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c/#ixzz82jYPq9Wm

Πως στρώθηκε ο δρόμος για τον μικροαστικοφασισμό

17 Οκτ, '22 10:59 ΠΜ

Μετά την χρεοκοπία της χώρας το 2010, η πολιτική έγινε της μόδας -για λίγα χρόνια- και μετά έπαψε πάλι να είναι της μόδας, αφού η Ελλάδα έγινε και επίσημα προτεκτοράτο, με αποτέλεσμα οι πολιτικοί, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις να έχουν διακοσμητικό ρόλο, ενώ οι εκλογές -όπως και το δημοψήφισμα του 2015- γίνονται απλά για να γίνονται.

Καθώς η πολιτική δεν έχει καμία σημασία πια στην Ελλάδα και οι πολίτες δεν έχουν πολιτική συνείδηση, η πολιτική αντικαταστάθηκε με οικογενειακές ιστορίες και δράματα, βιασμούς, παιδοβιασμούς, γυναικοκτονίες, παιδοκτονίες και άλλα θέματα του αστυνομικού δελτίου· οι αυτοκτονίες -που παρουσιάζουν αύξηση τα τρία τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στους άνδρες- δεν συγκινούν τους Έλληνες, μάλλον επειδή δεν έχουν βρει ακόμα "κομψό" τρόπο για να κατηγορήσουν αυτούς που αυτοκτόνησαν και δεν μπορούν πια να κάνουν like στα social media ή να ανεβάζουν ανέμελες selfie και πικάντικα stories από την παραλία.

Οι πολίτες-τηλεθεατές-χρήστες social media έχουν γίνει δικαστές κάθε υπόθεσης του αστυνομικού δελτίου που εμφανίζεται στην επικαιρότητα -ακόμα και αν δεν γνωρίζουν τα στοιχεία της υπόθεσης- και μοιράζουν ακατάπαυστα κατάρες και ποινές φυλάκισης στα social media.

Βέβαια, αυτό δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να συνεχίζουν να μοιράζουν κατάρες και να πέφτουν με τα μούτρα και πάρα πολύ οργισμένοι σε κάθε νέα υπόθεση, ξεχνώντας την προηγούμενη υπόθεση που τους εξόργιζε μερικές μέρες πριν.

Κανείς δεν έχει παρατηρήσει πως από τότε που οι Έλληνες λυσσάνε καθημερινά στα social media, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και οι κοινωνικές ήττες διαδέχονται η μία την άλλη.

Επίσης, κανείς δεν έχει παρατηρήσει πως μπορεί τα ηγετικά μέλη της Χρυσής Αυγής να μπήκαν στη φυλακή αλλά ο …ηθικοπλαστικός τους λόγος κυριαρχεί στα social media και στον δημόσιο λόγο, αφού ακόμα και πολύ "προοδευτικοί" σχολιαστές συμπεριφέρονται σαν μπάτσοι και γράφουν σαν τελειωμένοι φασίστες (σ.σ. Καταλαβαίνω πως αυτά που γράφω δεν θα με κάνουν πολύ δημοφιλή αλλά, ούτως ή άλλως, δεν είναι και πολύ κολακευτικό για κάποιον να είναι δημοφιλής σε μια σάπια και εθελόδουλη κοινωνία· μάλλον ύποπτο είναι.).

Η απουσία Πολιτικής και Δικαιοσύνης μετέτρεψε τους Έλληνες σε αυτόκλητους δικαστές οικογενειακών υποθέσεων και εγκλημάτων. Βέβαια, αυτό είναι λογικό. Έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια από την ημέρα που έγραφα πως "μπορούμε να ζήσουμε με λιγότερα χρήματα αλλά χωρίς Δικαιοσύνη η χώρα μας δεν έχει καμία ελπίδα".

Από την άλλη, για κάποιο περίεργο λόγο, δεν καταλήγουν όλες οι υποθέσεις στα λαϊκά δικαστήρια των social media.

Για παράδειγμα, η υπόθεση του Noor One των 2,1 τόνων ηρωίνης, με όλους τους μάρτυρες της υπόθεσης νεκρούς, τους ανακριτές να παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλον -η δεύτερη ανακρίτρια όχι μόνο παραιτήθηκε αλλά μετανάστευσε και στο εξωτερικό- και τον κατηγορούμενο να μας ενημερώνει από την τηλεόραση πως δεν θα γίνει δίκη, δεν συγκινεί τους δικαστές των social media· μάλλον επειδή δεν υπάρχει βιασμένο παιδί στην υπόθεση του Noor One.

Επίσης, δεν συγκινεί αριστερούς, επαναστάτες δημοσιογράφους και πασιονάριες του Facebook, αφού δεν έχουν αναφερθεί ούτε μια φορά στο θέμα. Ξαναγράφω: ούτε μια φορά. Επίσης, δεν συγκινούν τους Έλληνες υποθέσεις όπως η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ· μάλλον επειδή ο Καραϊβάζ δεν ήταν παιδί και δεν βιάστηκε αλλά δολοφονήθηκε.

Δεν είναι κάπως περίεργο να ξεσπάνε όλοι για τα τραύματα που δημιουργούνται στις αθώες παιδικές ψυχές και στα παιδικά σώματα από διάφορα καθάρματα -και να ζητάνε να αποδοθεί δικαιοσύνη εδώ και τώρα- και να μη λένε λέξη για τους τόνους ηρωίνης που έφτασαν …ασυνόδευτοι στην Ελλάδα;

Δηλαδή, τα παιδιά που πεθαίνουν από την ηρωίνη δεν έχουν ψυχές; Μόνο τα βιασμένα παιδιά και τα παιδιά που εκδίδονται μετράνε; Ας μας ενημερώσει κάποιος για αυτές τις επιλεκτικές ευαισθησίες. Να ξέρουμε για ποια παιδιά πρέπει να νοιαζόμαστε.

Στην πραγματικότητα, κανείς δεν νοιάζεται για τα παιδιά.

Απλά, η υποκρισία είναι το βασικό συστατικό του μικροαστισμού. Και η Ελλάδα είναι το βασίλειο του μικροαστισμού.

Κανείς δεν ξέρει για τα παιδιά που κάνουν πιάτσα στις πλατείες, κανείς δεν ξέρει για τα παιδιά που βιάζονται από γονείς, συγγενείς και …φίλους, κανείς δεν ξέρει τίποτα.

Ναι, ιδέα δεν έχουμε. Να, τώρα εντοπίστηκαν δυο-τρεις περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών και αυτές είναι όλες. Τους βρήκαμε τους κακούς. Να τους βάλουμε φυλακή, να ξαναγίνει παράδεισος η κοινωνία.

Εν τω μεταξύ, κανείς δεν σκέφτεται ποιοι μεγαλώνουν παιδιά σήμερα, ούτε πού μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά.

Η κακοποίηση των παιδιών ξεκινάει με τη γέννησή τους.

Σκέψου να σε μεγαλώνουν άνθρωποι που έχουν για θεό το χρήμα, είναι τέρμα αμόρφωτοι, η βασική κουλτούρα τους είναι τα σκυλάδικα και τα πρωινάδικα, νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους και κάνουν παιδιά επειδή έτσι κάνουν όλοι ή τα θέλουν για …αξεσουάρ.

Δεν είναι κακοποίηση για τα παιδιά αυτό; Τι είναι κακοποίηση; Μόνο ο βιασμός είναι κακοποίηση;

Λένε όλοι πως τα παιδιά είναι η ελπίδα για το μέλλον.

Γιατί τα παιδιά είναι η ελπίδα για το μέλλον;

Τι αποφασίζουν τα παιδιά από όλα αυτά που τους συμβαίνουν;

Τίποτα.

Ούτε το όνομά τους. Ούτε το αν πιστεύουν στο Θεό.

Πριν μιλήσεις καν, σε βουτάνε στην κολυμπήθρα, σε πασαλείβουν με τα λάδια και αποφασίζουν πως πιστεύεις στον Θεό. Καμία ελπίδα. (σ.σ. Κι αν κάποιος πιστεύει πως το να είσαι χριστιανός είναι αυτόματα καλό, να του θυμίσω πως και ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι χριστιανοί ήταν. Και ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ με 1 εκατομμύριο νεκρούς Ιρακινούς στο βιογραφικό του, χριστιανός είναι. Και οι παιδοβιαστές χριστιανοί είναι. Από τους καλούς δηλαδή. Θεός είναι το χρήμα. Μόνο.)

Τα παιδιά δεν αποφασίζουν ούτε για το σχολείο τους, ούτε για το ποιοι θα είναι οι δάσκαλοί τους, ούτε για τίποτε άλλο. Μεγαλώνουν κάνοντας ότι έπρεπε να κάνουν και οι γονείς τους σε έναν κόσμο στον οποίο τα ίδια δεν έχουν διαλέξει τίποτα. Οπότε, γιατί είναι ελπίδα τα παιδιά για έναν καλύτερο κόσμο; Αφού τα παιδιά προγραμματίζονται για να σαπίσουν όπως οι γονείς τους. Και "Οι Έλληνες βλέπουν τα παιδιά τους και τρομάζουν".

Και σταματήστε οι "προοδευτικοί" γονείς να λέτε πως τα παιδιά σας ανήκουν στους εαυτούς τους. Τα παιδιά σας ανήκουν στις τράπεζες. Όπως κι εσείς.

Ζούμε στην εποχή που κάνουν παιδιά τα πρώην παιδιά που μεγάλωσαν, βγάζοντας selfie.

Αυτό από μόνο του είναι τρομακτικό και εξηγεί πολλά από αυτά που συμβαίνουν σήμερα.

Όταν τραβάς selfie, έχεις αποφασίσει πως είσαι το κέντρο του κόσμου και εκεί δεν χωράει κανένας άλλος. Ούτε ενήλικας, ούτε παιδί.

Όταν τραβάς selfie, μη λες πως ψάχνεις για αγάπη.

Τον έχεις βρει αυτόν που αγαπάς. Είσαι εσύ.

Άντε, να επιτραπεί να παντρεύεσαι τον εαυτό σου -είμαι βέβαιος πως αυτό θα γίνει σύντομα- και καλούς απογόνους. Υπάρχει και η αυτογονιμοποίηση σε κάποια φυτά, όπως τα μπιζέλια· γι' αυτό το χοντρομπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι. Και κάποια σκουλήκια αυτογονιμοποιούνται. Γιατί όχι και οι άνθρωποι; Εξελίσσεται το είδος.

Πάντως, κι αυτά τα σημερινά κωλόπαιδα ακούνε trap.

Δεν είναι σαν τους γονείς τους που άκουγαν σκυλάδικα από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Έχουν πλάκα αυτοί που κατηγορούν τα παιδιά που ακούν τραπ -που ουσιαστικά είναι το νέο σκυλάδικο-, λες και οι ίδιοι άκουγαν Τσαϊκόφσκι και όχι Σφακιανάκη και Καρρά.

Και παρατηρούν μάλιστα με αηδία πως τα τραπ τραγούδια μιλάνε όλα για χρήμα. Μα μόνο το χρήμα υπάρχει, για τι άλλο να μιλάνε; Για τις μεγάλες ιδέες του σοσιαλισμού;

Παιδιά είναι, δεν είναι χαζά. Βλέπουν τους γονείς τους και όλους τους άλλους να είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και τη μάνα τους για τα χρήματα, οπότε καταλήγουν στο οριστικό συμπέρασμα πως μόνο το χρήμα έχει αξία. Δεν φταίνε τα παιδιά, εσείς τους μάθατε πως μόνο το χρήμα μετράει.

Ξέρετε γιατί οι Έλληνες δικάζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ στα social media;

Επειδή έτσι ξεπλένονται.

Αφού τα καθάρματα είναι οι παιδοβιαστές και οι προαγωγοί παιδιών, εμείς είμαστε καλοί.

Είναι ακριβώς το ίδιο που είχε συμβεί με την Χρυσή Αυγή μετά την χρεοκοπία της χώρας.

Αφού η Χρυσή Αυγή ήταν οι φασίστες, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία- ήταν οι δημοκράτες και οι καλοί, οπότε ξεπλύθηκαν εργαλειοποιώντας τους φασίστες της Χρυσής Αυγής.

Αυτό συμβαίνει και σήμερα αλλά σε ατομικό επίπεδο. Φασισμός και μικροαστισμός ζευγαρώνουν και προκύπτει ο μικροαστικοφασισμός.

Καθάρματα είναι οι παιδοβιαστές, οπότε εμείς -που είμαστε επίσης καθάρματα αλλά δεν βιάζουμε παιδιά, παρά μόνο εκπoρνεύουμε τις ψυχές των παιδιών- είμαστε πάρα πολύ καλοί άνθρωποι και φωτεινά παραδείγματα για την κοινωνία.

Φυσικά, η πολιτική αγραμματοσύνη και αδιαφορία δεν έχουν ποτέ καλά αποτελέσματα.

Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για "δικαιώματα", κανείς δεν μιλάει για τους φτωχούς.

Μιλάνε για ρατσισμό αλλά δεν λένε πως ο μόνος ρατσισμός που υπάρχει είναι κατά των φτωχών (σ.σ. Πριν από εννιά χρόνια, το 2013, έγραφα: "Κανείς δεν λέει πως δεν υπάρχει κανένας ρατσισμός για τους πλούσιους μετανάστες. Υπάρχει ρατσισμός μόνο για τους φτωχούς μετανάστες. Γενικά, υπάρχει ρατσισμός για τους φτωχούς. Έλληνες και ξένους.". Και από τότε έγραψα πολλές φορές πως ο μόνος ρατσισμός που υπάρχει είναι κατά των φτωχών.)

«Ο χειρότερος αγράμματος είναι ο πολιτικά αγράμματος. Δεν ακούει τίποτε, δεν βλέπει τίποτε, δεν μετέχει στην πολιτική ζωή. Δεν δείχνει να γνωρίζει ότι το κόστος διαβίωσης, η τιμή των φασολιών, του αλευριού, του ενοικίου, των φαρμάκων, όλα βασίζονται σε πολιτικές αποφάσεις. Νιώθει ακόμη και περήφανος για την πολιτική του αμορφωσιά, φουσκώνει το στήθος και λέει πως μισεί την πολιτική. Δεν γνωρίζει, ο ηλίθιος, πως απ' την έλλειψη συμμετοχής του στα κοινά προέρχεται η ύπαρξη της πόρνης, το παρατημένο παιδί, ο κλέφτης και, χειρότερα απ' όλα, οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, οι λακέδες των εκμεταλλευτριών πολυεθνικών εταιρειών…»

Όχι εγώ, ο Μπρεχτ.

Αν δεν επιστρέψει η πολιτική στην Ελλάδα -και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με απόδοση Δικαιοσύνης, αρχικά για την χρεοκοπία της χώρας- το επόμενο βήμα είναι η χώρα να μετατραπεί σε βόθρο.

Συνεχίστε εσείς να δικάζετε στα social media.

Και συνεχίστε να λέτε "τι γαμάτο είναι αυτό που έγραψα για τα καθάρματα".

Δεν γράφετε για τα καθάρματα, ούτε ενδιαφέρεστε για κανέναν άλλον πέρα από την πάρτη σας.

Γράφετε για να αυτοθαυμάζεστε. Ναρκισσισμός, εγωπάθεια και ατομικισμός στην υπηρεσία της …κοινωνίας.

Συγχαρητήρια, είστε υπέροχοι.

Ποτέ άλλοτε τόσοι υπέροχοι και μοναδικοί άνθρωποι σε μια χώρα δεν πέτυχαν ένα τόσο άθλιο αποτέλεσμα.

(Πριν από ακριβώς δέκα χρόνια, τον Οκτώβριο του 2012, έγραψα το "Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό", ένα κείμενο που ξεπέρασε τα 2 εκατομμύρια αναγνώσεις και δεκάδες δάσκαλοι και καθηγητές από όλη την Ελλάδα μου ζήτησαν την άδεια -αν και δεν χρειαζόταν- να το διαβάσουν και να το συζητήσουν με τους μαθητές τους. Άντε, να είμαστε καλά, ώστε σε δέκα χρόνια να γράψω το "Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον βόθρο".)

Read more: https://pitsirikos.net/2022/10/%cf%80%cf%89%cf%82-%cf%83%cf%84%cf%81%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bf-%ce%b4%cf%81%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%ce%b1%cf%83%cf%84/#ixzz82ja3b4aY