Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο καταστροφικός ρόλος των ΗΠΑ στη Συρία

Το επίσημο αφήγημα της Αμερικής προσπάθησε να αποκρύψει την κλίμακα και τις ολέθριες συνέπειες των προσπαθειών των ΗΠΑ να ανατρέψουν τον Σύριο πρόεδρο Bashar al-Assad. Αυτό είναι κατανοητό, καθώς αυτές οι προσπάθειες παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, που απαγορεύει σε χώρες-μέλη των Ηνωμένων Εθνών να υποστηρίζουν στρατιωτική δράση με σκοπό την ανατροπή κυβέρνησης άλλου μέλους.

The Press Project

Σάββατο 14 Απριλίου 2018

Νέα Υόρκη - Το μεγαλύτερο μέρος της σφαγής που ρημάζει τη Συρία τα τελευταία εφτά χρόνια οφείλεται σε ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή. Τώρα, αντιμέτωπο με τον τρομακτικό κίνδυνο μιας νέας κλιμάκωσης των εχθροπραξιών, είναι ώρα να επέμβει το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για να τελειώσει το αιματοκύλισμα βασισμένο σε ένα νέο πλαίσιο συμφωνημένο από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου.

Εδώ είναι τα βασικά. Το 2011, στο πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης, η κυβέρνηση των ΗΠΑ σε συνδυασμό με τις κυβερνήσεις της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Τουρκίας και του Ισραήλ, αποφάσισαν να ρίξουν το καθεστώς του Σύριου Προέδρου Bashar al-Assad, πάρα το γεγονός ότι η ανατροπή της κυβέρνησης μιας άλλης χώρας ισοδυναμεί με κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Ξέρουμε ότι το 2012, αν όχι νωρίτερα, ο Πρόεδρος Barack Obama εξουσιοδότησε τη CIA να συνεργαστεί με τους συμμάχους των ΗΠΑ δίνοντας υποστήριξη σε επαναστατικές δυνάμεις συντεθειμένες από δυσαρεστημένους Σύριους αλλά και μη-Σύριους μαχητές. Οι Αμερικάνοι υπεύθυνοι χάραξης στρατηγικών προφανώς προσδοκούσαν να πέσει γρήγορα ο Assad όπως συνέβη και με τις κυβερνήσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου τους πρώτους μήνες της Αραβικής Άνοιξης.

Το καθεστώς του Assad ηγείται μια μειονοτική σέχτα Αλαουιτών Σιιτών, σε μια χώρα όπου οι Αλαουίτες αντιστοιχούν μόλις στο 10% του πληθυσμού, οι Σουνίτες στο 75%, οι Χριστιανοί στο 10% και το υπόλοιπο 5% είναι άλλοι συμπεριλαμβανομένων και των Δρούζων. Στις περιφερειακές δυνάμεις πίσω από το καθεστώς του Assad συγκαταλέγονται το Ιράν και η Ρωσία, η οποία και έχει μια ναυτική βάση στην μεσογειακή ακτογραμμή της Συρίας.

Ενώ ο σκοπός των Ηνωμένων Πολιτειών στην προσπάθειά τους να ανατρέψουν τον Άσαντ ήταν κυρίως να ανακόψουν την ιρανική και ρωσική επιρροή, κίνητρο της Τουρκίας είναι να διευρύνει την επιρροή της σε πρώην οθωμανικά εδάφη και πιο πρόσφατα να αντιμετωπίσει τις κουρδικές φιλοδοξίες για εδαφική αυτονομία, αν όχι και για τη δημιουργία κράτους στη Συρία και το Ιράκ. Η Σαουδική Αραβία ήθελε να υπονομεύσει την περσική επιρροή στη Συρία την ώρα που επεκτείνει τη δική της, ενώ το Ισραήλ επίσης επιδιώκει να αντιμετωπίσει το Ιράν που απειλεί το Ισραήλ μέσω της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, τη Συρία κοντά στα υψίπεδα του Γκολάν και τη Χαμάς στη Γάζα. Το Κατάρ στο μεταξύ επιθυμούσε να εγκαταστήσει στην εξουσία ένα σουνιτικό ισλαμικό κράτος.

Οι ένοπλες ομάδες που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους από το 2011 συνασπίστηκαν υπό το έμβλημα του ελεύθερου συριακού στρατού. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε ένας ενιαίος στρατός, αλλά ανταγωνιστικές ένοπλες ομάδες με διακριτούς υποστηρικτές, ιδεολογίες και στόχους. Οι στρατιώτες τους ήταν από αντιφρονούντες Σύριοι και Κούρδοι αυτονομιστές μέχρι Σουνίτες τζιχαντιστές που υποστηρίζονταν από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.

Παρότι έχουν δοθεί απίστευτα ποσά για την ανατροπή του Άσαντ, η προσπάθεια αυτή έχει τελικά αποτύχει, έχοντας ταυτοχρόνως προκαλέσει ένα τεράστιο αιματοκύλισμα και τον εκτοπισμό εκατομμυρίων Σύρων. Πολλοί έχουν καταφύγει στην Ευρώπη δημιουργώντας μια προσφυγική κρίση και μαζί αύξηση της πολιτικής υποστήριξης στην ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική ακροδεξιά.

Υπάρχουν τέσσερις κύριοι λόγοι για την αποτυχία της ανατροπής του Άσαντ. Πρώτον, η κυβέρνηση του Άσαντ υποστηριζόταν όχι μόνο από τους αλαουίτες, αλλά και από τους Σύριους χριστιανούς και άλλες μειονότητες που φοβόντουσαν ένα καταπιεστικό σουνιτικό ισλαμιστικό κράτος. Δεύτερον, ο συνασπισμός υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες βρέθηκε αντιμέτωπος με το Ιράν και τη Ρωσία. Τρίτον, όταν μία ομάδα που είχε αποσχιστεί από τους τζιχαντιστές προκειμένου να σχηματίσει το Ισλαμικό Κράτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες αφιέρωσαν σημαντικές δυνάμεις για να μπορέσουν να το νικήσουν, αντί να ανατρέψουν τον Άσαντ. Τέλος, οι δυνάμεις εναντίον του Άσαντ ήταν πάντα βαθιά και διαχρονικά διαιρεμένες. Για παράδειγμα, η Τουρκία είναι σε ανοιχτή σύγκρουση με τους Κούρδους μαχητές που υποστηρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Όλες αυτές οι εξηγήσεις για την αποτυχία της ανατροπής του Άσαντ εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα. Ο πόλεμος βρίσκεται σε αδιέξοδο. Μόνο η αιματοχυσία συνεχίζεται.

Η επίσημη αμερικανική αφήγηση επιδιώκει να αποκρύψει την κλίμακα και τις καταστροφικές συνέπειες των Αμερικανικών προσπαθειών -σε πείσμα και του διεθνούς δικαίου και της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών- να ανατραπεί ο Άσαντ. Παρότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διαμαρτύρονται έντονα για τη ρωσική και την περσική επιρροή στη Συρία, η Αμερική και οι σύμμαχοί της έχουν επανειλημμένως παραβιάσει τη συριακή εθνική κυριαρχία. Η αμερικανική κυβέρνηση εξακολουθεί να χαρακτηρίζει παραπλανητικά τον πόλεμο ως έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Σύρων, αντί για έναν «πόλεμο δι' αντιπροσώπου», που εμπλέκει τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, τη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν και το Κατάρ.

Τον Ιούλιο του 2017 Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε το τέλος της υποστήριξης της CIA στους Σύριους αντάρτες. Στην πράξη ωστόσο η αμερικανική εμπλοκή συνεχίζεται, αν και τώρα φαίνεται ότι στοχεύει περισσότερο στην αποδυνάμωση του Άσαντ, παρά στην ανατροπή του. Ως τμήμα της αμερικανικής συνεχιζόμενης επιθετικής πολιτικής, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο ότι αμερικανικές δυνάμεις θα παραμείνουν στη Συρία επ' αόριστον, υποτίθεται διότι υποστηρίζουν τις ανταρτικές δυνάμεις εναντίον του Άσαντ σε περιοχές που έχει καταλάβει το ISIS, φυσικά χωρίς την έγκριση της συριακής κυβέρνησης.

Ο πόλεμος στην πραγματικότητα κινδυνεύει με έναν νέο κύκλο κλιμάκωσης. Όταν η κυβέρνηση του Άσαντ πρόσφατα επιτέθηκε στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες, ο συνασπισμός υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες εξαπέλυσε αεροπορική επιδρομή που σκότωσε περίπου 100 Σύριους στρατιώτες και έναν άγνωστο αριθμό Ρώσων στρατιωτών.
Μετά από αυτή την επίδειξη δύναμης, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις δήλωσε υποκριτικά ότι «προφανώς δεν εμπλεκόμαστε στον συριακό εμφύλιο πόλεμο». Επιπροσθέτως, το Ισραήλ πρόσφατα επιτέθηκε σε περσικές θέσεις στη Συρία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και να αποδεχτούν την αντοχή του καθεστώτος Άσαντ, όση αποστροφή και αν τους δημιουργεί. Το συμβούλιο ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και των άλλων μεγάλων δυνάμεων θα πρέπει να επέμβει με ειρηνευτικές δυνάμεις προκειμένου να αποκαταστήσει την κυριαρχία της συριακής κυβέρνησης και τις πιο επείγουσες δημόσιες λειτουργίες, ενώ την ίδια στιγμή θα πρέπει να εμποδίζει τις απόπειρες αντεκδίκησης από το καθεστώς Άσαντ εναντίον πρώην ανταρτών ή των πολιτών που τους υποστήριζαν.

Ναι, το καθεστώς του Άσαντ θα παραμείνει στην εξουσία και το Ιράν και η Ρωσία θα διατηρήσουν την επιρροή τους στη Συρία. Όμως, η επίσημη ψευδαίσθηση των Ηνωμένων Πολιτειών ότι η Αμερική μπορεί να κατευθύνει την πορεία των πραγμάτων στη Συρία επιλέγοντας ποιος θα κυβερνά και με ποιους συμμάχους θα τελείωνε. Έχει έρθει εδώ και πολύ καιρό η ώρα για μία πολύ πιο ρεαλιστική προσέγγιση στην οποία με το συμβούλιο ασφαλείας πιέζει τη Σαουδική Αραβία την Τουρκία το Ιράν και το Ισραήλ σε μία πραγματική Ειρήνη που θέτει ένα τέλος στο αιματοκύλισμα και επιτρέπει στο συριακό λαό να συνεχίσει τη ζωή και τις δραστηριότητές του.

https://thepressproject.gr/o-katastrofikos-rolos-ton-ipa-sti-suria/

Ο «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος» μαίνεται-50χώρες υπό τις ΗΠΑ συγκρούονται με Ρωσία

Από

Γιώργος Ρωμανός

-

27/01/2023

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ουσιαστικά ένας «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος». Πενήντα χώρες της Δύσης εκ των οποίων 30 χώρες του ΝΑΤΟ με 3 πυρηνικές δυνάμεις: Αμερική, Γαλλία, Αγγλία, συγκρούονται με 1 χώρα, την Ρωσία, από τις 24 Φεβρουαρίου 2022.

Ο πλανήτης χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα. Από την διαρκώς συνεχιζόμενη κλιμάκωσή του θα εξαρτηθεί αν θα φύγουν και τα εισαγωγικά από το «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος». Ο όρος προκαλεί αμηχανία στις κυβερνήσεις της Δύσης που προτιμούν να μιλούν για έναν «Ευρωπαϊκό Πόλεμο» και για «ρωσική εισβολή και κατοχή στην Ουκρανία», ενώ αυτό είναι η δική τους εκδοχή.

Η μέχρι σήμερα αποσιώπηση του όρου δεν αλλάζει την ουσία των πραγμάτων που έχουν ισχυρό ιστορικό προηγούμενο. Εφιαλτικά πανομοιότυπος με τον εν εξελίξει στην Ουκρανία ήταν και ο πόλεμος που ξεκίνησε το 1914. Κι εκείνος αρχικά ονομάστηκε «Ευρωπαϊκός Πόλεμος» και κατόπιν «Μεγάλος Πόλεμος» (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre).

Ωστόσο ο Χέκελ[1], συνειδητοποίησε τι ακριβώς συνέβαινε στον πλανήτη και, στις 20 Σεπτεμβρίου 1914, χρησιμοποίησε πρώτος τον όρο Α΄ΠΠ, λέγοντας επί λέξη στο ραδιοφωνικό δίκτυο «The Indianapolis Star», ότι: «δεν υπάρχει αμφιβολία πως η πορεία και ο χαρακτήρας του επίφοβου «Ευρωπαϊκού Πολέμου» [...] θα γίνει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμοςμε την πλήρη έννοια της λέξης». Αλλά ποια είναι σήμερα αυτή η «πλήρης έννοια της λέξης», για τον «Γ΄ΠΠ» μέσα στα αχαρτογράφητα νερά των αλλεπάλληλων παγκόσμιων κρίσεων που αλλάζουν τον πλανήτη;

Τα αίτια που τον προκάλεσαν ήταν πολλά, ωστόσο κορυφαίο ήταν το ότι διακυβεύεται η ισχύς και η μονιμότητα της οικονομικής και της κυρίαρχης πολιτικής τάξης (με αυτή τη σειρά...) που έχει εδραιωθεί και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, σε ΗΠΑ και Ευρώπη, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους. Το διακύβευμα βεβαιώνει κατηγορηματικά και ο Λάρι Φινκ, Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της Black Rock, του μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, που ελέγχει περισσότερα από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Φινκ στις 24/3/2022, με την «Επιστολή Προς Μετόχους, 2022», γνωστοποιησε μεταξύ άλλων ότι: «άλλαξε οικονομικά ο πλανήτης για πρώτη φορά μετά τον Β΄ΠΠ». Με δεδομένο ότι η «Επιστολή» εστάλη ένα μήνα μ ε τ ά την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων σημαίνει, ότι αυτή ήταν προϊόν ώριμων στοιχείων/σκέψεων/αναλύσεων.

Ο παγκόσμιος χαρακτήρας του πολέμου

• Συμμετέχουν σε αυτόν -με διαφορετικούς τρόπους- χώρες σχεδόν από όλα τα μήκη και πλάτη της γης όπως: ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Νότιος Κορέα, Κένυα, Τυνησία, μέχρι και η Σομαλία και άλλες. Αρκετές από αυτές συμμετέχουν και επί του πεδίου της μάχης με στρατιωτικούς οι οποίοι αφού παραιτήθηκαν προσωρινά από τους στρατούς των χωρών τους ενισχύουν την Ουκρανία, ως επιτελικοί, εκπαιδευτές Ειδικών Δυνάμεων, πράκτορες, κομάντος κλπ. Οι μισθοφόροι που πολεμούν για την Ουκρανία (συχνότατα στην πρώτη γραμμή), είναι περίπου 70.000-100.000. Καθημερινά σκοτώνονται, τραυματίζονται ή συλλαμβάνονται Αμερικανοί, Άγγλοι, Καναδοί, Γάλλοι, Ρουμάνοι και Πολωνοί οι οποίοι έχουν και τους περισσότερους νεκρούς.
• Η «Ομάδα Ramstein», υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, πήρε το όνομά της από την αεροπορική βάση Ramstein, της Γερμανίας, όπου εδρεύει. Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωσή της (www.ramstein.af.mil/News), η Τρίτη Σύνοδος (20/1/2023) της «Ομάδας Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας» είχε μοναδικό θέμα την «Οπλική και οικονομική στήριξη της Ουκρανίας και την με κάθε τρόπο ήττα της Ρωσίας». Συμμετείχαν τα 30 μέλη του ΝΑΤΟ και 50 προσκεκλημένες χώρες. Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, δήλωσε: «Η δουλειά που έχουμε εκτελέσει μαζί σε χρόνο ρεκόρ έχει κάνει τεράστια διαφορά στο πεδίο της μάχης.»

Η «Ομάδα» ουσιαστικά διοικεί την Ουκρανία. Ως Γενικό Επιτελείο εκπονεί τα σχέδια μάχης του στρατού της και καλύπτει όλα τα θέματα εφοδιασμού, παροχής όπλων, στελεχών, τεχνικής και οικονομικής βοήθειας.

• Οι Συνελεύσεις στον ΟΗΕ, στις οποίες συμμετέχουν σχεδόν όλες οι χώρες του πλανήτη, ψηφίζοντας άλλες υπέρ της Ουκρανίας και άλλες υπέρ της Ρωσίας, επιβεβαιώνουν τον παγκόσμιο χαρακτήρα του πολέμου.
• Μετά τις 24/2/2022 μια σειρά από γεωπολιτικά προβλήματα μετατράπηκαν αυτόματα σε γεωστρατηγική διαπάλη δύο πόλων, ΗΠΑ και Ρωσία. Η σύγκρουση επεκτάθηκε ακαριαία σε θέματα οικονομίας, νομισμάτων, μετοχών, ενέργειας, πρώτων υλών, προϊόντων υψηλής και άλλης τεχνολογίας, κ.α. Επιβλήθηκαν αλλεπάλληλες δέσμες κυρώσεων κατά της Ρωσίας και οι δυτικές τράπεζες κατάσχεσαν μεγάλους ρωσικούς οικονομικούς πόρους, ενέργεια που η Μόσχα ονόμασε «διεθνή κλοπή».

Με τις ΗΠΑ συντάχθηκαν χώρες που οι πληθυσμοί τους αθροιστικά αποτελούν το 1/3 του πλανήτη. Ενώ, οι χώρες που στηρίζουν τη Ρωσία -είτε εμφανώς είτε μέσα από μια διαφανή ουδετερότητα που καταλήγει υπέρ της- περιλαμβάνουν πληθυσμιακά τα 2/3 του πλανήτη. Μεταξύ αυτών και οι δύο πολυπληθέστερες, μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις, Κίνα και Ινδία. Όπως και το Ιράν, η Β. Κορέα -πυρηνική δύναμη που τελικά επέβαλε στις ΗΠΑ το πυρηνικό της πρόγραμμα-, η Σαουδική Αραβία, άλλες αραβικές χώρες, η Ν. Αφρική, η Βραζιλία, η Βολιβία, με τα παγκοσμίως τεράστια κοιτάσματα Λιθίου, τα οποία πρωτίστως θα τα εκμεταλλεύεται η κινεζική CATL, κ.α.

Οι ΗΠΑ με την στρατηγική τους δημιούργησαν ένα εις βάρος τους πλανητικό πληθυσμιακό ισοζύγιο και βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση. Έτσι, ΔΕΝ μπορούν πλέον να υποκαταστήσουν, ούτε καν για την Αγγλία, τις χαμένες γι' αυτήν αγορές σε ΕΕ και Κίνα. Προκειμένου να επιβιώσουν ξεκίνησαν ήδη την απορρόφηση νευραλγικών ευρωπαϊκών και αγγλικών βιομηχανιών. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος μια «υπερδύναμη» να μακροημερεύει ως οικονομικό παράσιτο.

• Στην παγκόσμια Οικονομία οι εξελίξεις στους BRICS, όπου πρωτοστατούν Ρωσία και Κίνα μαζί με τις Ινδία, Βραζιλία, Ν. Αφρική, αλλάζουν τον κόσμο των συγκοινωνούντων οικονομικών δοχείων της Παγκοσμιοποίησης και συγκλονίζουν συθέμελα την αμερικανικής έμπνευσης (από τη δεκαετία του 1970...) Νέα Τάξη Πραγμάτων. Το δολάριο σταδιακά παύει να είναι το κυρίαρχο επενδυτικό νόμισμα. Το ρούβλι έγινε νόμισμα απευθείας συναλλαγών μεγάλων και μικρότερων χωρών με τη Ρωσία. Στους BRICS έχει εξαγγελθεί, για το άμεσο μέλλον, η θέσπιση «τραπεζικού ισοδύναμου» και η δημιουργία κοινού νομίσματος -το R5- με απευθείας αντιστοίχιση σε χρυσό, πρώτες ύλες, αγαθά παραγωγής. Πεδίο όπου καταφανώς έχει μείνει πίσω η Αμερική. Η ταχέως προωθούμενη ένταξη στους BRICS των Αραβικών χωρών, ειδικότερα της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και της Αιγύπτου θα είναι καταλυτική. Διαστάσεις παγκόσμιου σεισμού, κατά του δολαρίου, θα λάβει και η σχεδιαζόμενη έκδοση κοινού νομίσματος Βραζιλίας-Αργεντινής, το «Sur» (Νότος), με στόχο την ολοκληρωτική απεξάρτηση από το δολάριο.
• Το τεράστιο χρέος των ΗΠΑ ξεπέρασε τα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο πρόεδρος Τραμπ είχε πει ότι «οι ΗΠΑ θα πρέπει να θεωρηθούν χρεοκοπημένες όταν το χρέος τους ξεπεράσει τα 23 τρισεκατομμύρια δολάρια». Αν το δολάριο είναι ήδη κάτι σαν το ρωμαϊκό δηνάριο πριν την παρακμή της Ρώμης, μένει να αποδειχθεί στον χρόνο.

Το μακελειό πρέπει να σταματήσει

Μόνο στις πρόσφατες μάχες σε Σολεντάρ και Μπάκχμουτ υπήρξαν νέες ουκρανικές εκατόμβες θυμάτων, 35-40.000 νεκροί. Σήμερα όλα δείχνουν ότι έρχεται και νέο μακελειό, καθώς στο Μπάκχμουτ και τα περίχωρα είναι σχεδόν πλήρως περικυκλωμένοι 30.000 Ουκρανοί.

Βάσει πολλών δυτικών πηγών οι συνολικές απώλειες των Ουκρανών είναι δυσθεώρητες. Ενδεικτικά:

Ο Αμερικανός Scott Ritter, πρώην ανώτατος αξιωματικός Πληροφοριών των ΗΠΑ στο Περσικό Κόλπο (Επιχείρηση Desert Storm) και στον πόλεμο του Ιράκ, δήλωσε, στις 20 και 21/1/23, ότι: «έρχεται πραγματική σφαγή για τους Ουκρανούς με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Μια νέα κυβέρνηση θα διαπραγματευθεί τους όρους της παράδοσης». (βλ. σχετικά κείμενα σε Blitz και IDN-InDepthNews),

Ο Αρχηγός Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ, Mark Milley, σε συνέντευξή του, στο Insider, στις 20/1/23, αφού μίλησε για τις κατ' αυτόν αδυναμίες του ρωσικού στρατού είπε και το εξής:«Οι σταθερές θέσεις που διατηρούν οι ρωσικές δυνάμεις στις περιοχές που πρόσφατα ενσωματώθηκαν στην Ομοσπονδία καθιστούν δύσκολο να πιστέψουμε στην πιθανότητα μιας ταχείας στρατιωτικής ανατροπής αρκετά ισχυρής ώστε να εγγυηθεί στο Κίεβο τον έλεγχο αυτών των εδαφών».

Ο Mark Cancian, συνταγματάρχης του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και ανώτερος σύμβουλος στο πρόγραμμα ασφαλείας του Κέντρου Στρατηγικών Διεθνών Σπουδών, σε αναλυτική συνέντευξή του, στις 20/1/23, στο Insider, δήλωσε σχετικά με τα νέα και περισσότερα όπλα που θα σταλούν στην Ουκρανία, το 2023, ότι: « Δεν υπάρχει όπλο που μπορεί να σταλεί στην Ουκρανία ή πρόγραμμα εκπαίδευσης το οποίο να εγγυάται τη νίκη στον πόλεμο.»

Ο κ. Ζελένσκι ζώντας στη δική του πραγματικότητα, στις 19/1/23, στην διαδικτυακή ομιλία του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός επέλεξε να δηλώσει, ότι: «δεν είναι σίγουρος αν ο Ρώσος ομόλογός του, Βλαντίμιρ Πούτιν, είναι ακόμη ζωντανός...».

Το ποιος δεν έχει επαφή με την αλήθεια και τα γεγονότα θα το αποδείξει, δυστυχώς με ολέθριο τρόπο, ο πόλεμος που εξελίσσεται. Ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι ο πρόεδρος Πούτιν δεν είναι ζωντανός, όπως λέει ο κ. Ζελένσκι, αυτό δεν αλλάζει τις κολοσσιαίες απώλειες των Ουκρανών ούτε το ότι οι Ρώσοι προελαύνουν, αφήνοντας πίσω τους και άλλες εκατοντάδες ή και χιλιάδες νεκρούς Ουκρανούς.

Κάποια πολύ οδυνηρή στιγμή η «Έσχατη Κοινή Ανάγκη» θα καθορίσει τις εξελίξεις. Η Ειρήνη ήδη είναι «καταναγκαστική» -ας γίνει μια ώρα αρχύτερα! Θα το επαναλαμβάνω:

Μια Νέα Γιάλτα είναι η μ ό ν η ρεαλιστική διέξοδος!

Ερνστ Χάινριχ Φίλιπ Άουγκουστ Χέκελ (Ernst Heinrich Philipp August Haeckel, 16 Φεβρουαρίου 1834-9 Αυγούστου 1919) ή και φον Χέκελ (von Haeckel). Παγκοσμίως διαπρεπής Γερμανός βιολόγος, φυσιοδίφης, φιλόσοφος, φυσικός και καλλιτέχνης. Τιμήθηκε όσο λίγοι επιστήμονες στον πλανήτη.

*Ο Γιώργος Ρωμανός είναι Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός ερευνητής

https://iskra.gr/o-g%ce%84-pagkosmios-polemos-mainetai-50chores-ypo-tis-ipa-sygkrouontai-me-rosia/

Τα «γεράκια» του ΝΑΤΟ και ο Ζελένσκι οδηγούν την Ευρώπη σε πολεμική εμπλοκή

Η συζήτηση που έγινε στην Ευρώπη για την αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία ήταν έντονη, προκάλεσε πολιτικές συγκρούσεις κυρίως με την Γερμανία και έφερε ξανά στην επιφάνεια το ερώτημα για τον μέγεθος και τον βαθμό της βοήθειας προς το Κίεβο.

Με τα 35 Abrams που στέλνουν οι ΗΠΑ και τα 14 Leopard από την Γερμανία να κατευθύνονται τώρα στην πρώτη γραμμή μετά από μήνες διαμάχης μεταξύ των δυτικών συμμάχων, αρχίζει πλέον παρασκηνιακά η συζήτηση για το επόμενο βήμα, το οποίο, όπως αναφέρει το Politico δεν είναι άλλο από την αποστολή πολεμικών αεροσκαφών.

Υπό την πίεση των χωρών του πρώην Ανατολικού μπλοκ, και κυρίως αυτών της Βαλτικής, οι οποίες λόγω της ιστορίας τους αντιμετωπίζουν με ανοιχτή εχθρότητα την Ρωσία, η εσωτερική συζήτηση για τα πολεμικά αεροσκάφη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, παρασύροντας την Δύση σε ένα μονοπάτι σύγκρουσης.

Η φιλοπόλεμη στάση των ανατολικών χωρών [ σημείωση δικιά μας. Το γινάτι βγάζει μάτι. Το πείσμα, η ανάγκη για εκδίκηση μπορεί να καταστρέψει κάποιον.]  έχει χωρίσει την Ευρώπη σε «γεράκια» και «περιστερές» και απειλεί τόσο την εσωτερική συνοχή της όσο και γενικότερα την ειρήνη στην Γηραιά Ήπειρο. Οι φωνές για κλιμάκωση που ακούγονται από Ανατολάς, τις οποίες υποκινεί πάντα ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι με τις συνεχείς απαιτήσεις του, εξυπηρετούν πάνω και περισσότερο από όλα τις βλέψεις των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν εγκλωβίσει την Ευρώπη τόσο ενεργειακά όσο και στον τομέα των στρατιωτικών εξοπλισμών. Η παροχή επιπλέον αρμάτων μάχης και αεροσκαφών από τις χώρες της Ευρώπης στην Ουκρανία θα δημιουργήσει κενά τα οποία μπορούν να καλυφθούν μόνο από αγορές από τις ΗΠΑ. Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο του μποϊκοτάζ της ρωσικής ενέργειας, η Ευρώπη αγοράζει LNG από τις ΗΠΑ ενισχύοντας την αμερικανική οικονομία. Γίνεται συνεπώς σαφές ότι οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση προκαλεί ζημιά στην Ευρώπη, ενώ αναδεικνύει ως μεγάλους νικητές την στρατιωτική και την ενεργειακή βιομηχανία των ΗΠΑ.

«Το επόμενο φυσικό βήμα θα ήταν οι στρατιώτες», είπε στο Politico διπλωμάτης από χώρα της βόρειας Ευρώπης. Αυτή θα ήταν μια εξέλιξη που θα διέλυε τις κόκκινες γραμμές που έχει βάλει η Ρωσία και έχει αποδεχτεί η Δύση και θα οδηγούσε σε γενικευμένο πόλεμο.

Η συζήτηση για τα αεροσκάφη, λέει το Politico, πιθανότατα θα αποδειχθεί ακόμη πιο δύσκολη από τη διαμάχη για την προμήθεια τανκς. Στην Ευρώπη, πολλοί αξιωματούχοι και διπλωμάτες δήλωσαν ότι οι κυβερνήσεις τους δεν θεωρούν πλέον την ιδέα μη βιώσιμη, αλλά φοβούνται την κλιμάκωση.

Άλλωστε έχουν υπάρξει κι άλλες κόκκινες γραμμές που παραβιάστηκαν τους τελευταίους μήνες. Η Ουάσιγκτον είπε στο Κίεβο ότι η προμήθεια αεροσκαφών είναι «απαγορευμένη, προς το παρόν», είπε ο διπλωμάτης, αλλά πρόσθεσε: «Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή εκεί, αλλά το περασμένο καλοκαίρι είχαμε μια κόκκινη γραμμή για τους HIMARS και αυτό προχώρησε. Μετά ήταν τα άρματα μάχης, και αυτό προχωρά».

Ένας δεύτερος διπλωμάτης επισήμανε επίσης την ταχύτητα με την οποία κλιμακώνεται η προμήθεια δυτικών όπλων. «Οι στρατιώτες είναι εντελώς αδιανόητοι σήμερα», είπε, «αλλά μπορεί να έχουμε αυτή τη συζήτηση σε δύο, τρεις εβδομάδες».

Οι υπουργοί Άμυνας των συμμάχων της Ουκρανίας πρόκειται να πραγματοποιήσουν νέα σύνοδο κορυφής τον επόμενο μήνα στη στρατιωτική βάση Ramstein, στη νοτιοδυτική Γερμανία.

Ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών Γόπκε Χέκστρα είπε στο κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα ότι το υπουργικό του συμβούλιο θα εξετάσει την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών F-16, εάν το ζητήσει το Κίεβο. «Είμαστε ανοιχτόμυαλοι, δεν υπάρχουν ταμπού», είπε.

Οι δηλώσεις αυτές ήρθαν σε συνέχεια των αντίστοιχων του ομολόγου του από την Σλοβακία, ο οποίος είπε ότι η κυβέρνησή του ήταν έτοιμη να παραδώσει μαχητικά MiG-29 της Σοβιετικής εποχής στο Κίεβο.

Άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι πολύ πιο συγκρατημένοι. Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς απέκλεισε την παράδοση μαχητικών αεροσκαφών, επικαλούμενος την ανάγκη να αποτραπεί περαιτέρω στρατιωτική κλιμάκωση. «Δεν θα υπάρξουν παραδόσεις μαχητικών αεροσκαφών στην Ουκρανία», είπε. «Αυτό έγινε σαφές πολύ νωρίς, μεταξύ άλλων από τον πρόεδρο των ΗΠΑ».

Κάποιοι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι η συζήτηση του επόμενου μήνα στο Ramstein θα επικεντρωθεί επομένως περισσότερο στην εκκαθάριση ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση που χρειαστούν επειγόντως μαχητικά αεροσκάφη σε κάποιο μελλοντικό σημείο, παρά στην επίτευξη συμφωνίας για βραχυπρόθεσμες παραδόσεις.

Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Ουκρανίας προβλέπουν μια σύγκρουση που θα μπορούσε να διαρκέσει τρία έως πέντε χρόνια ή περισσότερο, και υπάρχουν ανησυχίες ότι η Δύση είναι κοντά στο όριο όσων μπορεί να παράσχει χωρίς να πυροδοτήσει μια ακραία απάντηση από τη Μόσχα.

Σταθερή κλιμάκωση

Στις αρχές του περασμένου έτους οι δυτικοί σύμμαχοι συμφώνησαν σε μια «άγραφη πολιτική» να μην προμηθεύσουν στην Ουκρανία ένα πλήρως ολοκληρωμένο πακέτο όπλων αμέσως μετά την εισβολή, από φόβο ότι «θα προκαλούσαμε σοβαρή απάντηση από την Ρωσία», δήλωσε ανώτερος διπλωμάτης ευρωπαϊκής κυβέρνησης. «Πολλές χώρες στη Δύση πιστεύουν ότι εάν προμηθεύαμε στην Ουκρανία όλο το υλικό που μας ζήτησαν στην πρώτη φάση του πολέμου, θα υπήρχε έντονη ρωσική αντίδραση, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών».

Η στρατηγική ήταν μια αργή αλλά σταθερά ανοδική τάση στη δυτική υποστήριξη, από τα αντιαρματικά Javelins και τα φορητά συστήματα αεράμυνας όπως τα Stingers, έως τα HIMARS και πιο πρόσφατα τους πυραύλους Patriot εδάφους-αέρος, τα άρματα μάχης και τα τεθωρακισμένα οχήματα.

Η παράδοση των αεροσκαφών είναι επομένως «μόνο θέμα του πότε», προέβλεψε ο ίδιος διπλωμάτης.

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Κλέβερλι συναντήθηκε με ανώτερους αξιωματούχους των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα για να συζητήσουν περαιτέρω στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία. Αρνήθηκε ωστόσο να πει εάν αυτές οι συνομιλίες αφορούσαν την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών, βομβών διασποράς ή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. «Δεν πρόκειται να κάνω εικασίες για το ποια θα είναι η φύση της μελλοντικής στρατιωτικής υποστήριξης», είπε. «Η υποστήριξή μας έχει εξελιχθεί καθώς εξελίσσεται η μάχη και οι απαιτήσεις των Ουκρανών».

Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες συμφωνούν ότι η Δύση θα θελήσει πρώτα να εξαντλήσει όλες τις άλλες επιλογές για αεροπορική υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων επιθετικών drones και πιθανώς πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς πριν φτάσει στα πολεμικά αεροσκάφη. Η Ουάσιγκτον ενέκρινε πρόσφατα μια αποστολή ρουκετών Zuni της εποχής του Ψυχρού Πολέμου που θα μπορούσε να εκτοξεύσει ο ουκρανικός στρατός από τα αεροπλάνα MiG της Σοβιετικής εποχής.

Από την άλλη, η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε 100 εκατομμύρια δολάρια για την εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων σε μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ και τον Οκτώβριο η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι μια ομάδα πολλών δεκάδων πιλότων είχε επιλεγεί για εκπαίδευση σε δυτικά μαχητικά αεροσκάφη. «Δεν είναι αδιανόητο ότι στην πορεία, δυτικά αεροσκάφη θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος του μείγματος» όπλων που παρέχονται στην Ουκρανία είπε ο υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Κόλιν Φαλ.

Σύμβουλος του Ουκρανού υπουργού Άμυνας δήλωσε ότι η προτεραιότητα του Κιέβου μετά τα άρματα μάχης είναι τα πολεμικά αεροσκάφη και ότι οι «δικαιολογίες» των δυτικών συμμάχων δεν είναι ανυπέρβλητες. Εμφανίστηκε δε απολύτως βέβαιος ότι η Δύση έχει πλέον πειστεί για την ανάγκη να αυξήσει προσεκτικά αλλά με συνέπεια την ποιότητα της στρατιωτικής της βοήθειας. Εξέφρασε και την προτίμηση του στα F-15 και στα F-16 αν και δήλωσε ανοιχτός και σε αεροσκάφη άλλου τύπου.

Υλικοτεχνικός εφιάλτης

Η αποστολή αεροσκαφών θα αποτελούσε και υλικοτεχνική πρόκληση για τους συμμάχους της Ουκρανίας, καθώς τα F-15 και τα F-16 απαιτούν μεγάλους διαδρόμους υψηλής ποιότητας που λείπουν από την Ουκρανία. Ακόμη κι αν υπήρχαν θα ήταν ιδιαίτερα ευάλωτοι σε ρωσικά χτυπήματα.

Τα αμερικανικά μαχητικά F-18 ή τα σουηδικής κατασκευής Gripen θα ήταν πιο κατάλληλα, είπε ο Τζάστιν Μπρονκ, ανώτερος ερευνητής για την αεροδυναμική στη βρετανικό think tank RUSI, καθώς μπορούν να απογειωθούν από μικρότερους διαδρόμους και απαιτούν λιγότερη συντήρηση. Ο Σουηδός υπουργός Άμυνας Παλ Τζόνσον δήλωσε στο Politici την Τετάρτη ότι η χώρα του «δεν έχει άμεσα σχέδια να στείλει το Gripen στην Ουκρανία».

Άλλα μαχητικά αεροσκάφη, όπως τα γαλλικής κατασκευής Rafale, ενδέχεται να απαιτήσουν σημαντικό αριθμό δυτικών πολιτών στο έδαφος στην Ουκρανία για να επισκευάσουν τα αεροσκάφη και να τα προετοιμάσουν για πτήσεις. Αυτοί θα γίνονταν αυτόματα στόχοι ρωσικών επιθέσεων.

https://www.zougla.gr/kosmos/article/ta-gerakia-tou-nato-ke-o-zelenski-odigoun-tin-evropi-se-polemiki-emploki