ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ- ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ.
Η Ελλάδα κάνοντας χαρακίρι.
Αποχή μεταξύ 40 και 60 τις εκατό.
Μόνο το μισό εκλογικό σώμα ασχολείται με αυτές ,το σύστημα έχει καταφέρει να τις απαξιώσει στα μάτια του κόσμου.
Εκείνοι πού πρώτα ψηφίζουν είναι οι άμεσα ωφελημένοι κατόπιν οι ελπίζοντες να ωφεληθούν , ακολουθούν οι επαίτες πού φοβούνται μην χάσουν τα ψίχουλα της γενναιοδωρίας της αριστερό - δεξιάς κυβέρνησης του Τσίπρα και οι υπόλοιποι πού η προπαγάνδα έχει κάνει την δουλειά της με επιτυχία για την διαιώνιση της οικονομικής κατοχής.
Τα περί «Κοινωνικού Κράτους» του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα παραμύθια των τελευταίων δεκαετιών.
Την περίοδο 2016-2018 τα υπερκλεμμένα, δηλαδή τα επιπλέον των προβλεπόμενων πλεονασμάτων, ανήλθαν στα 13,5 δισ. ευρώ. Και τι τα έκαναν τα επιπλέον, αυτά που βούτηξαν πάνω κι από όσα αρχικά είχαν υπολογίσει να βουτήξουν; Από τα 13,5 δισ.ευρώ έδωσαν τα 2,1 δισ. ευρώ σε ό,τι αποκαλούν "κοινωνικά μερίσματα". Κι όμως: Αυτό που στην κανονική ζωή, το να βουτάς 13,5 και να... δίνεις 2, λέγεται κλοπή εις την εβδόμη, στην γλώσσα των Μαυρογιαλούρων λέγεται... "μέρισμα". Τι άλλο έκαναν; Αφού τσάκισαν "κατακέφαλα" τον ελληνικό λαό, με τα υπερκλεμμένα κι από τα κλεμμένα έφτιαξαν, λέει, το... "μαξιλάρι" με το οποίο αφενός προπληρώνουν στο ΔΝΤ περί τα 4 δις και αφετέρου τώρα φτιάχνουν και ειδικό λογαριασμό ύψους 5,5 δις - όπως ανακοίνωσε ο Τσίπρας - για να εξασφαλίζουν προκαταβολικά τους δανειστές και τους τοκογλύφους μέχρι το 2022!
Από
Ω, τι ψηφοθηρική αναισχυντία - Παίρνουν 9 και "δίνουν"... 1!!!
Νίκος Μπογιόπουλος
Το πρώτο Μνημόνιο επέφερε βάρη ύψους 22,5 δισ. ευρώ.
Το δεύτερο Μνημόνιο επέφερε βάρη ύψους 47 δισ. ευρώ.
Το τρίτο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ -Καμμένου επέφερε βάρη ύψους 39,9 δισ. Ευρώ.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2018, το δημόσιο χρέος έφτασε σχεδόν τα 359 δις ευρώ, ήτοι το 194,4% του ΑΕΠ.
Ο βραχυχρόνιος δανεισμός της κυβέρνησης ξεπερνά τα 600 δις ευρώ κάθε χρόνο.
Ενώ έχει φορτώσει με χρέος τα ΝΠΙΔ, τα ΝΠΔΔ και τα ασφαλιστικά ταμεία άνω των 45,5 δις ευρώ (Ιανουάριος 2019).
Οι διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα αποτελούν εγγύηση! Ειδικά όταν διαβεβαιώνει επίσης ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστούν ούτε καν τα μέτρα λιτότητας, που ήδη έχουν ψηφιστεί στα πλαίσια του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου 2019-2022.
Τα ίδια λέει και ο έτερος Καππαδόκης επ' ονόματι Κυριάκος Μητσοτάκης.
https://dimitriskazakis.blogspot.com/2019/04/blog-post_16.html#more
Το ΔΝΤ ομολόγησε, πρόσφατα, ότι από κοινού με τους «αγαπητούς εταίρους μας», επέλεξε την Ελλάδα, ως σύγχρονη Ιφιγένεια, προκειμένου να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες από βέβαιη καταστροφή. Η ομολογία αυτή έπεσε σαν βόμβα μεγατόνων, στις παραμονές των ευρωεκλογών.
οι Έλληνες αρμόδιοι όλων ανεξαιρέτως των μνημονιακών κυβερνήσεων, οικονομολόγοι και μη, έχοντας διαβάσει προηγουμένως ή και χωρίς να έχουν διαβάσει το εγκληματικό περιεχόμενο των μνημονίων, θεώρησαν τα τελευταία ως μονόδρομο, και αγνόησαν πολυτελώς τις παράλληλες προτάσεις σωτηρίας της χώρας.
Δίχως οι ίδιοι να θέλουν να συνειδητοποιήσουν το αδιέξοδο, στο οποίο οδηγούσαν την Ελλάδα, αυτοί οι διαχρονικοί αρμόδιοι, εμφανίζονταν μονίμως εξαιρετικά εφευρετικοί σε επιχειρήματα, προκειμένου να στηρίξουν, να εφαρμόσουν ή και να εκθειάσουν αυτόν τον δήθεν μονόδρομο της μνημονιακής αθλιότητας, αλλά και για να υπερασπιστούν τη δήθεν βιωσιμότητα ενός εξαιρετικά μη βιώσιμου χρέους. Και σε σχετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων, για το λάθος του ΔΝΤ, το θανάσιμο αυτό λάθος σε βάρος της ζωής εκατομμυρίων Ελλήνων, οι δικοί μας αρμόδιοι απαντούσαν ότι «δεν γνώριζαν κάτι σχετικό», ενώ συνέχιζαν να επιδίδονται με ευλάβεια στην εκτέλεση των εντολών της τρόικας, που τελείωναν την Ελλάδα.
Αδυνατώ να δώσω κάποια εξήγηση για την αδιανόητη αυτή συμπεριφορά των Ελλήνων αρμοδίων, δεδομένου ότι, ασφαλώς, γνώριζαν από την αρχή ότι η εφαρμογή των μνημονίων δεν είχε διέξοδο. Ήταν αδύνατον να το αγνοούσαν, δεδομένης και της σχετικής έγκαιρης δήλωσης του Olivier Blanchard. Όπως, φυσικά, γνώριζαν επίσης, ότι το χρέος δεν ήταν βιώσιμο, και ακόμη ότι η ανάπτυξη αποτελούσε όνειρο θερινής νυκτός.
Καταστρέψαμε την Ελλάδα για να σώσουμε τις τράπεζες!
Από
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη.
Έχουμε.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Τα πλεονάσματα του 2% για δεκαετίες.
Στόχοι πού καμία χώρα δεν έχει πιάσει.
Τι περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο;
Για την τετραετία 2019 - 2022 περιλαμβάνει μέτρα που θα οδηγήσουν σε νέα συσσωρευτική απώλεια ύψους 18,5 δισ. ευρώ για τα λαϊκά εισοδήματα.
Τα 12,5 δισ. θα προέλθουν από τις νέες περικοπές στις συντάξεις, κύριες και επικουρικές, και τα 6 δισ. από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες.
Συνολικά βλέπουμε ένα πολιτικό κόσμο πού το μόνο πού τον ενδιαφέρει είναι οι καρέκλες τους πιστεύοντας ότι αυτές είναι εξασφαλισμένες μένοντας μέσα στο οικοδόμημα της ΕΟΚ ,κοροϊδεύοντας τον ελληνικό λαό.
Τίποτα δεν περνάει πλέον από το χέρι τους τα πάντα διευθύνονται από το 4ο Ράιχ με καταστροφικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό.
Η κάθε κυβέρνηση έχει παραχωρήσει τη νομοθετική της εξουσία μέσω των παράνομων μνημονίων και τον εισπρακτικό της μηχανισμό σε ξένους (υπουργείο οικονομικών, αρχή δημοσίων εσόδων, υπερταμείο κλπ.), διοικούμενη από κυβερνήσεις που ακολουθούν πιστά έξωθεν εντολές χωρίς δικό τους σχέδιο, ενώ δεν τηρείται καν το σύνταγμα της, τότε ασφαλώς είναι υπό «οικονομική κατοχή» και δεν δικαιούται να λαμβάνει αποφάσεις για το μέλλον της.
Έτσι καταβαραθρώθηκε και ο στρατιωτικός τομέας στην Ελλάδα και το μόνο πού έμεινε είναι προσβλέποντας και ικετεύοντας τους αμερικάνους για την προστασία της χώρας από τους Τούρκους.
Η επαναστατική αριστερά υπέστη συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές συμπεριλαμβανομένου του ΚΚΕ.
Η άφρονα μικροπολιτική αυτού του χώρου με τους αμέτρητους ηγετίσκους ,με τα δόγματα ,με την ενασχόληση του «πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στη μύτη μιας καρφίτσας χωρίς να σπρώχνονται» ,με τις καρέκλες, με την διάβρωση του χώρου, έχει στην ουσία αυτοκαταργηθεί σαν επαναστατικός χώρος.
Έτσι εμφανίζονται συνέχεια καινούργια κόμματα με το παλιό προσωπικό και με κάποια αποδοχή από το εκλογικό σώμα με βασικό θεμέλιο το Ευρώ, την ΕΟΚ. Όπως του Βαρουφάκη, στο τέλος έχω μαζέψει μερικά άρθρα για το κόμμα του, για το ξαναζεσταμένο φαγητό πού σερβίρει και τις ανοησίες του.
Συμπέρασμα όλων των ανωτέρω και κατωτέρω.
Λάβετε αναπαυτικές θέσεις με θέα για να απολαύσετε την καταστροφή της ελλάδας και των ελλήνων.
Μαξ Κάιζερ : Τις ελληνικές κυβερνήσεις τις διορίζουν τραπεζίτες. Η Γερμανία λεηλατεί την Ευρώπη με πρώτη την Ελλάδα
O εξαίρετος
διεθνής οικονομικός αναλυτής Max Keiser ανατέμνει με διεισδυτικότητα σε
συνεντεύξεις του τις παραμέτρους της ελληνικής κρίσης, επισημαίνοντας ότι, "Το
απίστευτα δυσανάλογο χρέος της Ελλάδας έχει, στην πραγματικότητα, συσσωρευθεί
σε διάφορες τράπεζες ανά τον κόσμο και φορτώθηκε στον ισολογισμό της Ελλάδας".
Πρόκειται για "οικονομικό ολοκαύτωμα" ανέφερε χαρακτηριστικά.Το χρέος της Ελλάδας δεν προέρχεται από την Ελλάδα", είπε ο Keiser. "Προέρχεται
από αυτές τις άλλες χώρες, που έχουν χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως χωματερή
τοξικού χρέους. Και τώρα η ελληνική κυβέρνηση απαιτεί να αποπληρώσει αυτό το
τοξικό χρέος ο ελληνικός λαός. Αλλά εξυπακούεται ότι οι Έλληνες δεν θα είναι σε
θέση να πληρώσουν αυτό το χρέος. Επομένως, σύντομα θα γίνουμε όλοι μάρτυρες
ενός οικονομικού ολοκαυτώματος"..Όπως υποστηρίζει ο Max Keiser"Το όλο εγχείρημα του ευρώ ήταν ιδέα της
Γερμανίας. Ήταν ένα εγχείρημα ύπουλο, που αποσκοπούσε στο να γίνει δυνατή η
επανένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας. Τώρα που η Γερμανία επανενώθηκε,
τριγυρνάει στην Ευρώπη σαν το πεινασμένο θηρίο και λεηλατεί τη δημόσια
περιουσία χωρών όπως η Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι σήμερα αυτό που ήταν κάποτε οι
Εβραίοι της Ευρώπης. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός οικονομικού ολοκαυτώματος που
οργάνωσε η Γερμανία" ."Τα τελευταία χρόνια, από το ξεκίνημα αυτής της νομισματικής ένωσης, όλοι οι
προαναφερθέντες ταΐζουν τους Έλληνες τοξικό χρέος με το ζόρι. Όλοι γνωρίζουμε
τον ρόλο της Goldman Sachs σε αυτή την υπόθεση, και πώς η τράπεζα αυτή, με το
τεράστιο τοξικό χρέος που είχε, φρόντισε ώστε η Ελλάδα να συμπεριληφθεί στη
ζώνη του ευρώ. Ήταν όλα προσχεδιασμένα. ...
Η Γερμανία γνώριζε πολύ καλά ότι μια μέρα το οικοδόμημα του
ευρώ θα κατέρρεε και όλο αυτό το διάστημα ανυπομονούσε να γίνει η έκρηξη για να
τρέξει και να μαζέψει τα πολύτιμα λάφυρα. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή έχει
εισβάλει στην Ελλάδα και είναι έτοιμη να εισβάλει και στην Πορτογαλία και στην
Ισπανία. Έχουμε να κάνουμε με ένα 4ο Ράιχ. Η Γερμανία έχει όλα τα χαρτιά της
τράπουλας στα χέρια της και παίζει την παρτίδα πανέξυπνα"."Μέσω αυτού του νέου γύρου μέτρων λιτότητας" , υπογράμμισε ο αναλυτής, "η
Ελλάδα οδηγείται δέσμια σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία τρένου προς την "τελική
λύση". Το ΔΝΤ θα έχει από πριν αγοράσει όλες τις σιδηροδρομικές γραμμές και τα
βαγόνια που θα οδηγήσουν τους Έλληνες προς αυτή την "τελική λύση"."Εάν η συμφωνία επιτευχθεί, οι ιδιώτες κάτοχοι του ελληνικού χρέους αναμένεται
να έχουν περίπου 70 % μείωση στην αξία των επενδύσεών τους", εξήγησε ο
αναλυτής. "Ωστόσο, αυτοί οι ιδιώτες επενδυτές, στων οποίων το χρέος πρόκειται
να τους γίνει "κούρεμα", έχουν ήδη ασφαλίσει πλήρως αυτό το χρέος στην αγορά
των CDS και, ακόμα και αν ο κόσμος γυρίσει ανάποδα, αυτοί θα έχουν
εξασφαλισμένο το κέρδος τους", τόνισε ο Keiser."Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο γι' αυτούς. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η
Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε αυτή τη μέγκενη. Θα πρέπει να κατανοήσουμε
ότι όλο το τοξικό χρέος που έχει συσσωρευθεί στους ισολογισμούς των τραπεζών
στη Γερμανία, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, έχει φορτωθεί στον ισολογισμό της Ελλάδας.
Και τώρα η ελληνική κυβέρνηση έχει την απαίτηση να πληρώσει ο ελληνικός λαός
για όλο αυτό το τοξικό χρέος. Το χρέος της Ελλάδας δε δημιουργήθηκε στην
Ελλάδα, αλλά σε αυτές τις άλλες χώρες. Η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε σαν χωματερή
του παγκόσμιου τοξικού χρέους".Σε ερώτηση γύρω από αν θα τεθούν νέοι όροι στην Ελλάδα στο προσεχές μέλλον, ο
Κeiser υπενθύμισε: "Την ελληνική κυβέρνηση την έχουν διορίσει οι τραπεζίτες.
Και η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση εκπαιδεύτηκε στη Σχολή του Σικάγου, εκεί
ακριβώς που εκπαιδεύτηκε και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde. Πάει
καιρός που οι Έλληνες στερούνται κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. Αυτό που
οφείλουν να κάνουν αυτή τη στιγμή είναι να επαναστατήσουν και να
αντικαταστήσουν αυτή την κυβέρνηση, ώστε να αποκτήσουν αυτοδιάθεση και να
επανακτήσουν την εθνική τους κυριαρχία".Τέλος, όταν ρωτήθηκε για το αν θα πρέπει να πιστέψουμε στις θεωρίες συνωμοσίας
για τους Rothschilds, o Max Keiser εξήγησε: "Δεν έχει σημασία το αν θα τις
πιστέψουμε, αλλά το αν θα συνειδητοποιήσουμε πως η ύπαρξη αυτών των τραπεζών
είναι συνώνυμη με την απόλυτη ανομία. Το είδαμε αυτό στην πράξη όταν, από την
τράπεζα MF Global των ΗΠΑ, ένα δισεκατομμύριο δολάρια που ανήκαν σε απλούς
καταθέτες έκαναν φτερά. Και δεν έγινε ούτε μια εισαγγελική έρευνα για την
υπόθεση! Δεν υπάρχουν νόμοι. Οι κυνηγετικοί νόμοι καταργήθηκαν και έχουν όλοι
αρπάξει μια καραμπίνα και λεηλατούν. Η Γερμανία το ξέρει αυτό καλά και το
απολαμβάνει. Στα χέρια της θα καταλήξει σε λίγο όλη η δημόσια περιουσία της
Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας"...
https://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2019/06/blog-post_23.html#more
Το νέο Μεσοπρόθεσμο 2019-22 παγιώνει το μνημόνιο για άλλα 5 χρόνια
Ιούνιος 9, 2018
Επί της ουσίας, η... καθαρή έξοδος από τα μνημόνια στις 20 του προσεχούς Αυγούστου, όπως διατυμπανίζει η κυβέρνηση, μέσω του Μεσοπρόθεσμου 2019-22, φέρνει δεκάδες αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, με παράλληλη «φερνή» για το κεφάλαιο και την εργοδοσία, που βλέπουν τα υφιστάμενα μνημονιακά μέτρα κατά του κόσμου της εργασίας, των απόμαχων της δουλειάς, του λαού να διατηρούνται αλλά και να... επεκτείνονται.
«Το μεγαλύτερο κόλπο που θα παίξει η κυβέρνηση, είναι να πείσει τον κόσμο ότι Μνημόνιο δεν υπάρχει» έλεγε τον Μάιο του 2014 ο νυν υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2015-2019 που είχε καταθέσει η τότε κυβέρνηση.
Το νέο Μεσοπρόθεσμο που φέρνει ο ίδιος όμως μειώνει συντάξεις και αφορολόγητο, με στόχο πρωτογενή πλεονάσματα 42 δισ. ευρώ ως το 2022. Ξεπερνά έτσι κατά πολύ τον στόχο για συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για μια πενταετία τα οποία, όπως τότε έλεγε ο ίδιος στην Βουλή, είναι απόδειξη πως το Μνημόνιο είναι «καθεστώς»: «Ποιος είναι ο βασικός στόχος του Μνημονίου, από τον οποίο προκύπτει ότι είναι καθεστώς; Είναι να έχουμε για όλα τα επόμενα χρόνια μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, που ολοένα και θα αυξάνονται. Και -όπως σημείωνε- «ένα θέμα είναι εάν αυτό είναι εφικτό (...) Η μόνη χώρα που κατάφερε αυτό το επίτευγμα, της ύπαρξης για πολλά χρόνια πλεονάσματος, είναι η Νορβηγία, μια πετρελαιοπαραγωγός χώρα».
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση υπόσχεται και 13η σύνταξη από το υπερπλεόνασμα 1 δισ. ως το 2019 (ή 8 δισ. συνολικά ως το 2022), όπως προβλέπει το νέο Μεσοπρόθεσμο στο πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε χθες στη Βουλή. Το πολυνομοσχέδιο «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων - Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022» θα μπει για συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής τη Δευτέρα, με «επείγουσες διαδικασίες» και θα ψηφιστεί από την Ολομέλεια την Πέμπτη 14 Ιούνη, στις 3μμ.
Με το νομοσχέδιο αυτό, που αφορά στα προαπαιτούμενα της δ' αξιολόγησης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ:
- Βάζει «ενέχυρο» το υπερταμείο που διαχειρίζεται όλες τις συμμετοχές και τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου (ΔΕΚΟ, τράπεζες, ακίνητα κ.λπ.) να πληρώσει έως και 25 δισ. από το δάνειο των 86 που πήρε το 2015 η Ελλάδα από τονESM, αν φανεί ασυνεπής στις πληρωμές του το Δημόσιο.
- Επαναβεβαιώνει ότι καταργείται η προσωπική διαφορά (και κόβονται έως 18% οι συντάξεις) το 2019, χάνουν τα οικογενειακά επιδόματα οι συνταξιούχοι και, από 1.1.2020 μειώνεται το αφορολόγητο στα 5.686 ευρώ από τα 8.636 που είναι σήμερα.Συγκεκριμένα, οι περικοπές ανέρχονται σε 1,434 δισ. ευρώ από την αναπροσαρμογή στις κύριες συντάξεις πλην Δημοσίου και 1,121 δισ. ευρώ από την αναπροσαρμογή των κύριων συντάξεων του Δημοσίου, ενώ η μείωση του αφορολόγητου το 2020 κοστολογείται σε 1,920 δισ. ευρώ. Το σύνολο των παρεμβάσεων στα ασφαλιστικά ταμεία αγγίζει τα 3,020 δισ. ευρώ το 2019. Και, όπως έλεγε το 2015 ο κύριος Τσακαλώτος, «να μην ξεχνάμε το βασικό ζήτημα, ότι τα μέτρα που έχουν παρθεί από τότε που μπήκαμε στο Μνημόνιο είναι σωρευτικά. Για παράδειγμα, τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ που κόπηκαν το 2013 κόπηκαν για πάντα και κόβονται και άλλα» κάθε χρόνο από τότε και μετά.
- Η κυβέρνηση (εξ-) αντλεί τα ρευστά ταμειακά διαθέσιμα όλων των κρατικών φορέων, τα μεταφέρει υποχρεωτικά στον Κοινό Λογαριασμό του Δημοσίου και συστήνει και ειδική διεύθυνση στο υπουργείο Οικονομικών που θα τα διαχειρίζεται.
- Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα δάνεια», ως επόμενο βήμα προβάλει η «αποσυμφόρηση» των δικαστηρίων από τις εκκρεμείς υποθέσεις, καθώς μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης οι τράπεζες δεν μπορούν να προχωρήσουν τη διαδικασία του πλειστηριασμού. Μάλιστα, από τη σχετική διάταξη «απουσιάζει» η παράταση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (λεγόμενος νόμος Κατσέλη, όπως αυτός «τροποποιήθηκε» στη συνέχεια), καθώς ο εν λόγω νόμος έχει ημερομηνία λήξης στις 31 Δεκέμβρη 2018. Επιπλέον, με συνοπτικές διαδικασίες θα πωλούνται τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες στα διάφορα funds και άλλα «κοράκια».
- Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές που προωθούνται, ως πρόσθετες προϋποθέσεις για την αίτηση δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία, περιλαμβάνονται: α) η υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου, όχι μόνο σε όσους αιτηθούν δικαστική προστασία μετά την εφαρμογή των νέων διατάξεων, αλλά και για όσους ήδη έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση, για χρονική περίοδο από πέντε έτη πριν την άσκηση της αίτησης, έως τη μέρα της συζήτησης στο δικαστήριο, β) η αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων, γ) απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα, γ) αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων. Επιπλέον, καταργείται η υποχρέωση των τραπεζών να ενημερώνουν ακόμη και τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση τους δανείου.
- Στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, θεσπίζονται νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, που συμπληρώνουν τα άλλα πολλά προνόμια. Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι σε επιχειρήσεις που θα κάνουν προσλήψεις πλήρους απασχόλησης ή θα μετατρέπουν θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης σε πλήρους απασχόλησης, θα εκπίπτουν οι εργοδοτικές εισφορές από τα ακαθάριστα έσοδα, μέχρι και για πέντε χρόνια, με τυπική προϋπόθεση την αύξηση του αριθμού των μισθωτών και την αύξηση της μισθολογικής δαπάνης.
- Το πολυνομοσχέδιο βάζει επιπλέον εμπόδια στη δυνατότητα των σωματείων για προσφυγή στη διαιτησία για τη σύναψη Συλλογικής Σύμβασης, ενώ το πλαίσιο και τα κριτήρια συνολικά της διαδικασίας παραμένουν κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας, με βάση «την οικονομική κατάσταση και εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής δραστηριότητας». Έτσι, με το πολυνομοσχέδιο ορίζεται ότι προκειμένου ένα μέρος (π.χ. ένα σωματείο) να έχει δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, πρέπει να έχει αποδεχθεί την πρόταση του μεσολαβητή που απέρριψε το άλλο μέρος (και όχι απλά να έχει προηγηθεί η μεσολάβηση, όπως ισχύει μέχρι τώρα).
- Σε ό,τι αφορά την παραπέρα διάλυση της Πρόνοιας, προβλέπεται η επέκταση του συστήματος «αξιολόγησης» της λεγόμενης «λειτουργικής αναπηρίας» σε όλες τις περιοχές της χώρας, μέχρι το τέλος του 2018. Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, με υπουργικές αποφάσεις που θα εκδοθούν στη συνέχεια, σειρά θα πάρουν η «μεταρρύθμιση του συστήματος των επιδοτήσεων μεταφορών», αλλά και η «νέα νομοθεσία» για τα στεγαστικά επιδόματα, με τη «συνεργασία» της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Άλλες διατάξεις
Επιπλέον με το πολυνομοσχέδιο:
- Το ΚΕΑ είναι αφορολόγητο, δεν κατάσχεται, δεν συμψηφίζεται και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια άλλης κοινωνικής ή προνοιακής παροχής.
-Δύνανται να απαλλάσσονται από ΦΠΑ όσοι είχαν έσοδα μέχρι 10.000 ευρώ.
- Προβλέπεται παρακράτηση 5% αντί 20% σε εποχικούς και ξεναγούς που αμείβονται με ημερομίσθιο.
- Καθιερώνεται σε μόνιμη βάση το αφορολόγητο έως 6.000 ευρώ για άνεργους, νοικοκυρές, φοιτητές, προγράμματα εργασιακής εμπειρίας κ.λπ., εφόσον δεν έκαναν έναρξη εργασιών και το τεκμαρτό δεν υπερβαίνει τα 9.500 ευρώ. Αν υπερβαίνουν τα όρια, ο φόρος ξεκινά μετά τα 6.000 ευρώ και όχι από το πρώτο ευρώ.
Στο προσχέδιο του νομοσχεδίου είχε περιληφθεί και διάταξη για την κατάργηση του φόρου υπεραξίας ακινήτων, Ωστόσο στο τελικό σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στη Βουλή, η διάταξη αυτή εξαφανίστηκε -προς το παρόν τουλάχιστον.
https://ygeionomikoi.gr/2018/06/09/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%BF%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%BF-2019-22-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC/
ΜΕΡΑ25: Διεκδικώντας μια γωνίτσα στο νέο πολιτικό σκηνικό
Από
Λεωνίδας Βατικιώτης -
03/06/2019
Η έκπληξη των ευρωεκλογών ήταν το ποσοστό του ΜΕΡΑ 25 (Μετώπου Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής), που αν κι έφτασε σχεδόν το 3% δεν κατάφερε να εκλέξει ευρωβουλευτή μόλις για 400 ψήφους. Αυτή η επίδοσή του ωστόσο το καθιστά πλέον υπολογίσιμη πολιτική δύναμη. Πολύ περισσότερο αν λάβουμε υπ' όψη μας την υποχώρηση της Αριστεράς σε όλες τις εκδοχές της: από τη συστημική νεοφιλελεύθερη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι την εξωκοινοβουλευτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο ιδρυτής του κόμματος Γιάνης Βαρουφάκης την Τετάρτη 29 Μαΐου αντανακλούσε αν όχι τη νέα πραγματικότητα, τουλάχιστον τις φιλοδοξίες του νεοπαγούς κόμματος. Ήταν ταυτόχρονα ασυνήθιστα αποκαλυπτική για το πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος που ίδρυσε ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Τσίπρα. Σε αδρές γραμμές, επιδίωξή του είναι να ενταχθεί στο πολιτικό mainstream, αποτελώντας μία σταθερά του νέου, πολύ πιο δεξιού, πολιτικού σκηνικού που διαμορφώνεται με την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και την άνοδο της ΝΔ.
Με βάση τα ρεπορτάζ του Τύπου, συνάγεται ότι ο ιδρυτής του ΜΕΡΑ 25 ακόμη και σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την ήττα της περιβόητης διαπραγμάτευσης, δεν έχει καταλάβει γιατί ηττήθηκε. Ερωτηθείς αν το κάλεσμα συνεργασίας που διατύπωσε απευθύνεται και στη Λαϊκή Ενότητα ξεκαθάρισε ότι «Δεν είμαι υπέρ του Grexit ούτε υπέρ του Brexit. Εμείς είμαστε Ευρωπαίοι διεθνιστές. Θα έπρεπε να μην έχουμε μπει στο ευρώ αλλά η έξοδος έχει μεγάλο κόστος. Είμαστε στο ευρώ, θέλουμε να μείνουμε στο ευρώ υπό τους όρους που θέτουμε».
Αυτή η απάντηση, ομολογώ, ότι με γύρισε πίσω οκτώ χρόνια όταν στην Πλατεία Συντάγματος και σε άλλες δημόσιες εκδηλώσεις άκουγα ακριβώς το ίδιο επιχείρημα από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο κι άλλους μετέπειτα υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ που επέμεναν ότι το πρόγραμμά τους μπορεί να εφαρμοστεί εντός του ευρώ και της ΕΕ. Οι πιο τολμηροί μάλιστα, όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που ως υπουργός Οικονομικών υπέγραψε περισσότερους αντιλαϊκούς νόμους απ' όλους τους προκατόχους του μαζί, κατηγορούσε τη ριζοσπαστική Αριστερά και προοδευτικές δυνάμεις του πατριωτικού χώρου που έθεταν το θέμα της εξόδου ότι «νομισματοποιούμε» το σοσιαλισμό και αφυδατώνουμε την πολιτική πάλη, υποβαθμίζουμε τις ταξικές συγκρούσεις που έρχονται με την εμμονή στο θέμα του νομίσματος, που κατ' αυτούς τότε ήταν ένα τεχνικό και μόνο θέμα.
Οφείλουμε ωστόσο να αναγνωρίσουμε ότι την ίδια περίοδο ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε «καμιά θυσία για το ευρώ», αφήνοντας ανοιχτό το θέμα της εξόδου από το ευρώ, αν πρέπει να στηριχθεί το εργατικό και λαϊκό εισόδημα. Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν κάνει ούτε αυτό. Η θέση του απέναντι στο ευρώ είναι πιο συντηρητική, λιγότερο ρηξικέλευθη από τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο απόγειο του ριζοσπαστισμού του.
Συμπεράσματα που δεν ...βγήκαν
Η θέση του ΜΕΡΑ25, για «παραμονή στο ευρώ υπό τους όρους που θέτουμε» στερείται ρεαλισμού, είναι προϊόν βουλησιαρχίας και ευσεβής πόθος, που προετοιμάζει μια νέα ανώμαλη προσγείωση! Αν κάτι έδειξε η διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 είναι πώς το ευρώ δεν επιδέχεται μεταρρύθμισης. Κι όταν αναφερόμαστε στο ευρώ, προφανώς δεν εννοούμε τη συναλλαγματική του ισοτιμία ή το επιτόκιό του. Αναφερόμαστε στο ευρώ ως σχέση πρωτίστως πολιτική που έχει αλυσοδέσει τους λαούς της ευρωζώνης σε ένα πλαίσιο αιώνιας λιτότητας και συνταγματικής απαγόρευσης κάθε μέτρου αναδιανομής μέσω, ενδεικτικά, της συνταγματικής απαγόρευσης των ελλειμματικών προϋπολογισμών, του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, κοκ.
Εξ ίσου ανεπίστρεπτα το «κοινό νόμισμα» έχει παγιοποιήσει την ηγεμονία της Γερμανίας και τον υποβιβασμό τυπικά ανεξάρτητων κρατών σε κράτη δεύτερης κατηγορίας και μειωμένης κυριαρχίας. Σε αυτό το περιβάλλον οι όρκοι πίστης στον ευρωπαϊσμό αν δεν ισοδυναμούν με δήλωση υποταγής του ηττημένου στο νικητή, ηχούν παράδοξοι, αν όχι αστείοι. Ας φανταστούμε ένα Νιγηριανό να δίνει όρκους πίστης στον αφρικανισμό, ένα Ουρουγουανό το δικό του όρκο πίστης στον αμερικανισμό κι έναν Μπαγκλαντεσιανό ένα δικό του όρκο πίστης στο ασιατισμό...
Ας επιστρέψουμε όμως στα δικά μας... Οι αυταπάτες μιας «καλής και τίμιας διαπραγμάτευσης», που παραγνωρίζει τις σχέσεις ισχύος και συναρτά το αποτέλεσμά τους από την ευφυΐα του διαπραγματευτή, το ξεδίπλωμα εναλλακτικών σχεδίων (από ευρωομόλογα, μέχρι τα «αιώνια ομόλογα») τελείωσαν οριστικά τον Αύγουστο του 2015, αν όχι τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου.
Συγκεκριμένα, στις 20 Φεβρουαρίου όταν ο Γιάνης Βαρουφάκης υπόγραψε την απόφαση του Γιούρογκρουπ βάσει του οποίοι «οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική τους δέσμευση να τηρήσουν τις οικονομικές ρους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως». Εν ολίγοις, παραιτούμενη από σχέδια τόσο μερικής διαγραφής όσο και χρονικής μετάθεσης των αποπληρωμών. Η ίδια απόφαση επίσης προέβλεπε ότι «οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα... να απέχουν από οποιαδήποτε κατάργηση μέτρων και μονομερείς αλλαγές», κοκ.
Εκείνη η υπογραφή του Γιάνη Βαρουφάκη έκανε την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακολούθησε με την μετατροπή του «Όχι» που ψήφισε το 61% του ελληνικού λαού σε «Ναι», θέμα χρόνου. Καμία αυτοκριτική ωστόσο δεν έχουμε ακούσει για εκείνη την υπογραφή...
Φυγή από την Αριστερά
Τούτων δοθέντων, τα συμπεράσματα που συνήγαγε το ΜΕΡΑ25 από την πικρή εμπειρία του 2015 δεν καταλήγουν στην ακύρωση των όρων της ήττας, σε μια επανεκκίνηση ώστε να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη κι οι ίδιες πλάνες, αλλά στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα που δημιούργησε η ήττα. Προσαρμογή στα νέα δεδομένα, όπως ορίζονται από τη δεξιά μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού που ξεκίνησε με την εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ, είναι η φυγή του ΜΕΡΑ25 από τον πολιτικό χώρο της Αριστεράς.
Καθόλου τυχαία την ίδια διαδρομή ακολούθησε και η Πλεύση Ελευθερίας, με εκλογική επιτυχία μάλιστα καθώς στο κάλεσμά της ανταποκρίθηκε ένα ευρύτερο ακροατήριο, που δεν προέρχεται όμως από την Αριστερά. Καθόλου τυχαίο δεν είναι επίσης ότι οι αναφορές στην Αριστερά ήταν ο μεγάλος απών των δημοτικών εκλογών, με κορυφαίο και εξόχως αντιφατικό παράδειγμα τα προσκλητήρια του ΣΥΡΙΖΑ για «ανένδοτους» κατά της Δεξιάς πίσω από υποψηφίους που στα προγράμματά τους δεν είχαν ούτε μία, μα ούτε μία αναφορά στην Αριστερά. Ακόμη όμως κι η κομμουνιστική Αριστερά όφειλε να τα ψηφίσει, ειδάλλως θα έφερε ακέραια την ευθύνη για την εκλογή των δεξιών υποψηφίων. Περιττό να ειπωθεί ότι η επιστροφή σε πολιτικές οριοθετήσεις αρχαιότερες ακόμη κι αυτών που έθεσε η Γαλλική Επανάσταση, όσο κι αν εξηγούνται από την ιστορική ήττα της Αριστεράς σε όλες της τις εκδοχές και τις συνεχείς δεξιές μεταλλάξεις, αποτελούν πολιτική οπισθοδρόμηση και θρίαμβο των πιο βάρβαρων δυνάμεων του κεφαλαίου.
Η προσπάθεια του ΜΕΡΑ25 να αποτελέσει πλευρά του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος φάνηκε και στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Η θέση του κόμματος, ανεπιφύλακτη αποδοχή της συμφωνίας, προκάλεσε κλυδωνισμούς στο εσωτερικό του και αποχωρήσεις στελεχών που με αυτό τον τρόπο αντέδρασαν στην απροθυμία του ιδρυτή του ακόμη και να συζητηθεί το ζήτημα δημοκρατικά και συντεταγμένα, με τρόπο ώστε να ακουστεί η γνώμη όλων των μελών και στελεχών.
Πρόκειται για θέμα που δεν είναι δευτερεύων, δεν αφορά μια ήσσονος σημασίας λεπτομέρεια ή μορφή, που ηγεμονεύεται από το περιεχόμενο, όπως συχνά λεγόταν στο παρελθόν. Το ζήτημα της δημοκρατίας στο εσωτερικό των κομμάτων, αντίθετα, διαχωρίζει την αστική - δεξιά πολιτική, από την εργατική - αριστερή με την μεν πρώτη να στηρίζεται στον ηγέτη χαρισματικό παντογνώστη και τους μηχανισμούς που αποτελούν απαραίτητο συμπλήρωμα του και τη δεύτερη να στηρίζεται στις συλλογικές, δημοκρατικές, δημόσιες διαδικασίες. Με βάση αυτό το κριτήριο το παράδειγμα του ΜΕΡΑ25 δεν ξεχωρίζει σε τίποτε από το παράδειγμα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και τόσων άλλων προσωποπαγών κομμάτων που καλούν το ...πόπολο να ακολουθήσει πειθήνια και καρτερικά το νέο ...Μεσσία.
πηγή: Kommon.gr
Σεβαστές οι θέσεις του ΜέΡΑ 25, αλλά διαφωνούμε, συνιστούν όνειρα, της Νύχτας....
Από
Κώστας Παπουλής -
30/05/2019
Στην συνέντευξη που έδωσε ο επικεφαλής του Μέρα 25 Γ. Βαρουφάκης (29-5-2019), αναφέρθηκε στις θέσεις της ΛΑΕ, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Σέβομαι τις θέσεις τις ΛΑΕ αλλά διαφωνώ. Διαφωνώ με τη ΛΑΕ γιατί διαφωνώ με την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Υπάρχει διαφορά προσέγγισης. Η ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων είναι ιερός στόχος... Δεν είμαι υπέρ του Grexit όπως δεν ήμουν υπέρ του Brexit. Εμείς είμαστε Ευρωπαίοι διεθνιστές. Θα έπρεπε να μην έχουμε μπει στο ευρώ με τον τρόπο που μπήκαμε. Η έξοδος από το ευρώ θα έχει κόστος.... Θα θέλαμε να μείνουνε στο ευρώ αλλά με τους όρους που θέτουμε σύμφωνα με το πρόγραμμα μας». Συμπλήρωσε ότι «απευθύνεται σε Έλληνες και Ελληνίδες που πιστεύουν ότι το νόμισμα πρέπει να υπηρετεί τους ανθρώπους, όχι το αντίθετο - που δεν θέλουν να βγούμε από το ευρώ αλλά που φοβούνται την εντός του ευρώ ερημοποίηση περισσότερο από ένα επώδυνο Grexit».
Την ίδια μέρα η Σ. Σακοράφα σε άρθρο της στα ΝΕΑ σημειώνει: ότι η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων μας έδειξε ότι καμία χώρα μόνη της, δεν μπορεί να ξεφύγει από την λιτότητα και μόνο ένα πανευρωπαϊκό κίνημα μπορεί να δώσει ανάσα στη χώρα μας και ελπίδα στην Ευρώπη, και ότι το ΜέΡΑ 25 έχει ένα εμπεριστατωμένο και συνεκτικό πρόγραμμα. Παρέλειψε βέβαια να αναφέρει έστω και μία λέξη από το πρόγραμμα αυτό, όπως και αν οι χώρες εκτός ευρώ και Ε.Ε. χρειάζονται και αυτές κάποιο παγκόσμιο, ή και διαπλανητικό κίνημα για να ασκήσουν φιλολαϊκές πολιτικές.
Ας δούμε λοιπόν λίγο διαφορετικά τα πράγματα, μέσα από τέσσερα σημεία που προκύπτουν από την τοποθέτηση του ΜέΡΑ 25 :
Πρώτον: Για τον «ιερό στόχο της ελεύθερης μετακίνησης των ανθρώπων» (παρεμπιπτόντως μετανάστευση): α) Πρόκειται κατ αρχάς για την ελεύθερη διακίνηση (όχι των ανθρώπων), αλλά του εμπορεύματος εργατική δύναμη. Η μετανάστευση για να πουλήσει κάποιος αλλού την εργατική του δύναμη, είναι βία και καταναγκασμός. Η φυγή και εγκατάλειψη της πατρίδας, σύντροφε Γιάνη δεν γίνεται από έρωτα ούτε για αναψυχή αλλά φέρνει το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς. Στην Ε.Ε. και ιδιαίτερα στην ευρωζώνη η μετανάστευση οφείλεται στην διαίρεση Βορρά και Νότου, Κέντρου και Περιφέρειας που δημιούργησε η Τελωνειακή Ένωση, διεύρυνε η Κοινή Αγορά και ύψωσε «εις την δευτέρα», η ΟΝΕ και το ευρώ. Στην πατρίδα μας με την κρίση της Ζώνης του Ευρώ και της λεηλασίας των χωρών του Νότου, πήρε χαρακτήρα μεταναστευτικού κύματος ανάλογο με αυτό των αρχών του αιώνα. Δυστυχώς, η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων-κεφαλαίων-επενδύσεων κλπ καταργεί την ελευθερία των ανθρώπων.
β) Επίσης σύντροφε Γιάνη, για την Ε.Ε. που υποστηρίζεις, δεν υπάρχει η έννοια άνθρωπος και για αυτό δεν αναγνωρίζει τον ιερό στόχο της «ελεύθερης μετακίνησης» από τρίτες χώρες. Για αυτό δημιουργεί φυλακές-αποθήκες μεταναστών και προσφύγων σε χώρες όπως η Ελλάδα, καταπατώντας κάθε έννοια ανθρωπιάς και δικαίου.
γ) Σύντροφε Γιάνη, γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι 700.000 έλληνες νέοι εγκατέλειψαν την χώρα και δεν έχουμε σκοπό να τους αφήσουμε στη μοίρα τους. Μόνος σου συνάγεις ότι η θέση όσων υποστηρίζουν την απόσχιση ( όχι μόνο από την ευρωζώνη) και από την Ε.Ε. είναι η κατάργηση αυτής της σχέσης με την Ε.Ε. . Αντίθετα, υποστηρίζουμε την άμεση αποχώρηση από την ευρωζώνη και μέσω διαπραγματεύσεων την αποδέσμευση από την Ε.Ε., ή εναλλακτικά ρήτρες εξαίρεσης για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, διατηρώντας ( αναγκαστικά και λόγω της δραματικής κατάστασης της Ελλάδας) την δυνατότητα ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων. Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα για αυτό τον λόγο μπορεί να παραμείνει είτε στον Ε.Ο.Χ. (Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο) ή να διαμορφώσει μια άλλη συμφωνία, -που να την συμφέρει- με την Ε.Ε.. Πιστεύω ότι αυτό το σημείο έγινε καθαρό, γιατί αφορά ιδιαίτερα τη νεολαία της διαλυμένης πατρίδα μας γιατί ακριβώς είναι διαλυμένη. Ιερός είναι ο στόχος να μείνει η νεολαία εδώ, Ιερός είναι ο στόχος της παραγωγικής αναγέννησης. Ιερός είναι ο στόχος της εθνικής ανεξαρτησίας.
Δεύτερον: Οι άλλες θέσεις του ΜέΡΑ 25 που ακούστηκαν προεκλογικά για ανάληψη του δημόσιου χρέους από την Ε.Κ.Τ., για επενδύσεις 500 δις πανευρωπαϊκά σε σύγχρονες και πράσινες τεχνολογίες, για 100 δις και κάρτες για τους φτωχούς κλπ, συνιστούν ευχολόγιο (στην καλύτερη περίπτωση) και όχι ρεαλιστικό πρόγραμμα. Γιατί να γίνουν πράξη από μια Ε.Ε. των πολυεθνικών και από μια ΟΝΕ των τραπεζών; Αλλά ακόμη και αν στην Ε.Ε., ως εκ θαύματος γίνονταν δεκτά, από πού συνάγεται ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από την κρίση;
Αντίστροφα, από όσο γνωρίζουμε ακόμη και από την ορθόδοξη οικονομική θεωρία, των άριστων νομισματικών περιοχών, χρειάζονται τεράστιες μεταβιβαστικές πληρωμές από την Γερμανία προς τον Νότο για να αμβλυνθεί έστω η πόλωση και η αποψίλωση του Νότου και πολύ περισσότερο της Ελλάδας. Αυτό όμως δεν είναι στο πρόγραμμα του ΜεΡΑ 25, γιατί ίσως δεν αρέσει στους Γερμανούς και σε άλλους Βορειοευρωπαίους, που ίσως οι περισσότεροι από αυτούς μπορούν να χαρακτηριστούν ως η «εργατική αριστοκρατία» της Ε.Ε. . Αλλά και να ήταν, τι σημασία θα είχε; Εδώ που έφτασαν τα πράγματα είναι κάτι που δεν το αντέχει πια η οικονομία της Γερμανίας. Είναι κάτι που δεν το θέλει όμως η Γερμανική πολιτική και οικονομική ελίτ, αλλά ούτε οι Γερμανοί πολίτες. Εν ολίγοις η Γερμανία θα προτιμήσει να εγκαταλείψει το ευρώ παρά να πληρώσει για να «αμβλύνει» την ΟΝΕ. Ίσως, η προεκλογική εκστρατεία-εμπειρία του ΜέΡΑ 25 στη Γερμανία θα έπρεπε να προβληματίσει την ηγεσία του.
Τρίτον: Αυτό που αποδείχτηκε τα δέκα αυτά χρόνια της κρίσης στην Ζώνη του Ευρώ, είναι ότι εντός των αλυσίδων και των σκληρών κανόνων της ΟΝΕ καμία χώρα του Νότου, ακόμη και μεγάλες ( όπως η Γαλλία και η Ιταλία η καλύτερα οι φθίνουσες περιφέρεις αυτών) δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την κρίση.
Αντίστροφα ο ευρωζωνικός κλωβός της πόλωση ενισχύει όλες τις κοινωνικές αντιθέσεις και τις φυγόκεντρες πολιτικά δυνάμεις. Η αριστερά εξαφανίστηκε στην Ε.Ε., δίνοντας την θέση της στην ακροδεξιά, υιοθετώντας θέσεις περί δημοκρατικής μεταρρύθμισης της Ε.Ε. , αφού είχε καταληφθεί από εθνο-φοβία, θέσεις και στάση δηλαδή ανάλογες με αυτές που ακούμε (με εύηχο ομολογούμε, αλλά όχι ρεαλιστικό λόγο).
Η θέση ότι το πρόβλημα της Ελλάδας θα λυθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ήταν άλλωστε και θέση του ΣΥΡΙΖΑ, θέση που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για πολύ καιρό ακόμη.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε στη Σ. Σακοράφα, ότι όλα τα μέχρι σήμερα γνωστά εργατικά και λαϊκά κινήματα, συγκροτήθηκαν, δημιουργήθηκαν, κέρδισαν ή έχασαν, σε επίπεδο έθνους-κράτους. Ο χώρος της υπερπαπαγκοσμιοποίησης, η Ε.Ε., και λέμε υπερπαγκοσμιοποίηση γιατί εδώ η ελευθερία του εμπορίου και του κεφαλαίου, είναι καθολική, γιατί εδώ είναι ο απόλυτος οικονομικός δαρβινισμός που κυριαρχεί, είναι ασύμβατος με κάθε έννοια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και την Δημοκρατία όπως μέχρι σήμερα την γνωρίσαμε. Μπορεί το εθνικό κράτος να είναι κάτι πολύ παλαιό, όπως και η αστική επανάσταση, αλλά παραμένει το καλύτερο κληροδότημά της.
Τέταρτον: Για την συνεργασία: Παρόλο που ο σύντροφος Γιάνης φάνηκε να αποκλείει την συνεργασία με άλλες οργανωμένες δυνάμεις, αφού αρνήθηκε «συμφωνίες κορυφής και διανομή θέσεων», ζητώντας την συμπόρευση των πολιτών, (εδώ μου θυμίζει ΠΑΜΕ), θα μπορούσαν δυνητικά να υπάρξουν συνεργασίες.
Υπάρχει μια αντιμνημονιακή στάση, η οποία στο τέλος έχει μια τομή. Οι εγχώριοι, αλλά και οι ξένοι νομπελίστες «δραχμιστές» (π.χ. J. Stiglitz) υποστηρίζουν -και πολύ σωστά-, ότι ακόμη και αν το διαζύγιο με την ευρωζώνη δεν είναι συναινετικό και είναι ταραχώδες, είναι καλύτερα ένα ταραχώδες διαζύγιο από έναν κακό γάμο. Το ΜέΡΑ 25 φαίνεται ότι και το ίδιο δεν πολυπιστεύει στο ευρωπαϊκό «πρόγραμμά» του, για αυτό καταλήγει ότι είναι καλύτερα να πληρώσουμε το κόστος ενός GREXIT, παρά να παραμείνουμε στη χρεοδουλοπαροικία, παρόλο που ο Γιάνης κατά την κρίσιμη περίοδο που ήταν υπουργός δαιμονοποίησε την Δραχμή. ( Δεν υπάρχει έξοδος από το ευρώ, και άλλα τέτοια, μας έλεγε).
Είμαστε μπροστά σε κρίσιμες εκλογές, είναι κρίμα να μην εκπροσωπηθούν όλες οι φωνές που εναντιώνονται στα μνημόνια, θα μπορούσε να γίνει τίμια και καθαρά μια περισσότερο εκλογική παρά προγραμματική συμφωνία, αρκετών δυνάμεων και προσώπων. Το «πολίτες συμπορευθείτε» και «όχι στις συμφωνίες κορυφής» μου φαίνεται ότι σημαίνει, οργανωθείτε στο ΜέΡΑ 25. Κάτι μου λέει ότι το «ελάτε στο κόμμα μας», θα το ακούσουμε και από άλλη πλευρά. Μακάρι να σφάλω και οι εξελίξεις να οδηγήσουν σε ευρύτερες συνεργασίες, και αν όχι μεταξύ των δυνάμεων που αναφέρονται στο άρθρο, πιθανότερα, σε άλλη σύνθεση.
Γ. Βαρουφάκης: Στο σπίτι του κρεμασμένου μιλάει για σχοινί!
Από
Ν. Ζ -
09/06/2019
Ο Γ. Βαρουφάκης μιλάει στο "Βήμα της Κυριακής" για τις πολιτικές δυνάμεις που κατέστρεψαν την χώρα πριν και μετά την πτώχευσή της, εξαιρώντας τον εαυτό του.
Μιλάνε, όμως, κ. Βαρουφάκη στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί;
Ξεχνάς ποιος τον Φεβρουάριο του 2015, μόλις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσες πρώτος εσύ να ενταφιάσεις με δική σου πρωτοβουλία τις αντιμνημονιακές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ και έβαλες φαρδιά πλατιά την υπογραφή σου στην χρονική επέκταση της αποικιακής δανειακής Σύμβασης του δεύτερου μνημονίου του Α. Σαμαρά και στα σκληρά προαπαιτούμενα που την συνόδευαν;
Ξεχνάς το έγκλημα που έκανες τότε με το οποίο επιβεβαίωνες την άρση ασυλίας της χώρας επί παντός περιουσιακού της στοιχείου και τόσα άλλα κατάπτυστα που περιείχε αυτή η δανειακή Σύμβαση.
Ξεχνάς τότε την θύελλα αντιδράσεων που υπήρξαν από το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ και τον Παναγ. Λαφαζάνη.
Ξεχνάς Γ. Βαρουφάκη ότι για να μην πέσει τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι βουλευτές της Αριστερής πτέρυγας δήλωσαν ότι δεν θα ψήφιζαν, δεν πήγατε εσύ και ο Τσίπρας την δανειακή Σύμβαση για έγκριση στη Βουλή;
Ξεχνάς ότι για να αποφύγετε το ειδικό δικαστήριο για την χονδροειδή σας παρανομία, εσύ ο Τσίπρας και ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Σαγιάς, όπως μάθαμε πολύ αργότερα, κρατήσατε όλη την νύχτα ξαγρυπνισμένο τον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου και τον εκβιάζατε μέχρι το πρωί, ώσπου εξαντλημένος υπέγραψε έκνομη γνωμοδότηση για να σας καλύψει, με την οποία διετείνετο ότι δεν χρειαζόταν έγκριση της Βουλής για την επέκταση της δανειακής Σύμβασης του 2ου μνημονίου του Σαμαρά;
Ξεχνάς τις οδυνηρές συνέπειες για την Ελλάδα από αυτήν σου την πράξη και το άδειασμα που επακολούθησε των δημοσίων ταμείων , αφού η χώρα δεν πήρε ούτε ένα ευρώ από την Τρόϊκα, παρά την ευεργεσία που της έκανες, αντίθετα επιστρέψαμε και χάσαμε χρήματα;
Ξεχνάς ότι τότε δήλωνες πως η Ελλάδα θα αποπληρώσει κανονικά το χρέος της; Ξεχνάς;...
Ξεχνάς;.....
Και το χειρότερο, τις ίδιες αερολογίες με τότε, λες και τώρα, πουλώντας Βρυξελλιώτικες χάντρες και επιστημονικοφανή μπιχλιμπίδια στους αποικιοκρατούμενους νότιους Βαλκάνιους της "Συμφωνίας των Πρεσπών", έχοντας την ίδια μυθοπλαστική παραμυθολογία με τον Αλ. Τσίπρα του οποίου ήσουν μαθητής και ψευτοδάσκαλος συνάμα.
Φταίει φυσικά η Αριστερά και πολύ περισσότερο φταίει ο Λαφαζάνης για την ΛΑ.Ε, για την ήττα της οποίας ανέλαβε πλήρως την ευθύνη.
Φταίνε όμως μόνο αυτοί;
Δεν φταίνε όσοι χειραγώγησαν και χειραγωγήθηκαν για να κατασκευαστεί αυτό το καταστρεπτικό μεταευρωεκλογικό πολιτικό σκηνικό των Μητσοτακο-Τσιπραίων και Βαρουφάκηδων αλλά γιατί όχι και Βελόπουλων: Ένα σκηνικό Μητσοτακικο-απάτης, δήθεν αριστερής καμαρίλας και ελιξηρίων για την ούρηση;
Και καλά δεν τον κατάλαβαν όσοι πολίτες δεν το κατάλαβαν στις ευρωεκλογές, τώρα, μπροστά στις εθνικές εκλογές δεν βλέπουν το πολιτικό έκτρωμα που παρήχθη από τις ευρώ-κάλπες και πάνε να το επιβεβαιώσουν και να το χειροτερέψουν περαιτέρω στις εθνικές εκλογές;
Έλεος! Εντάξει να βγάλουμε ως πολίτες τα δικά μας μάτια. Να καταστρέψουμε, όμως, ελαφρά τη καρδία και τις επόμενες γενιές;
Και πάλι έλεος!
https://iskra.gr/%CE%B3-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF/
Μια προσεκτική ματιά στις προτάσεις του Βαρουφάκη και του ΜΕΡΑ25
10/06/2019
Κυριάκος Χάλαρης
Ο Γιάνης Βαρουφάκης συνδέθηκε με την πρώτη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την περίφημη διαπραγμάτευση που ξεκίνησε το Γενάρη του 2015 και ολοκληρώθηκε με το Μνημόνιο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου. Όλοι θυμούνται τις πρώτες μέρες του στο Υπουργείο και το κύμα ανακούφισης που είχε φέρει στα λαϊκά στρώματα η ελπίδα ότι μπορούμε να τα βάλουμε με τους δανειστές, την Τρόικα και τα Μνημόνια και να νικήσουμε. Η συνέντευξη Τύπου με το Ντάισελμπλουμ, οι διαδηλώσεις με σύνθημα «ούτε βήμα πίσω» το πρώτο δίμηνο του 2015, η δημόσια «αντισυμβατική» παρουσία του σε όλη τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ιδιαίτερα στα Eurogroup, είχαν ισχυρό πολιτικό συμβολισμό για τα λαϊκά στρώματα. Όλα αυτά και το γεγονός ότι δεν ψήφισε το Μνημόνιο, τον κατέστησαν «ανεπιθύμητο πρόσωπο» για το ευρωπαϊκό κατεστημένο αλλά και για τους εγχώριους νεοφιλελεύθερους, που έχουν φτάσει να λένε ότι «μας κόστισε 200 δις»!
Από την άλλη, ο Βαρουφάκης ήταν αυτός που υπέγραψε τη συμφωνία του Φλεβάρη που άνοιξε το δρόμο στον τελικό συμβιβασμό, ήταν αυτός που είπε ότι «συμφωνεί με το 70% των Μνημονίων», ήταν αυτός που μαζί με τον Τσίπρα πλήρωνε το χρέος και αποστράγγιζε τα ταμεία μέχρι τον Ιούλη του '15 και με αυτό τον τρόπο έδωσε σημαντικά όπλα στους «δανειστές».
Σήμερα, κουβαλώντας την παρακαταθήκη της άρνησης να ψηφίσει Μνημόνιο και του μίσους που εξακολουθούν να έχουν απέναντί του οι «θεσμοί» και το εγχώριο κατεστημένο, έκανε μια δυναμική εμφάνιση στις Ευρωεκλογές και ετοιμάζεται να κατέβει στις βουλευτικές με στόχο να μπει στη Βουλή. Δεν είναι άρα τυχαίο ότι κάποια στρώματα της ελληνικής κοινωνίας είδαν με ανακούφιση αυτή την επιτυχία του ΜΕΡΑ25, για τον επιπλέον λόγο ότι αυτό το αποτέλεσμα καταγράφεται μέσα στα πλαίσια ενός συνολικά αρνητικού συσχετισμού με την επικράτηση του Μητσοτάκη και την υποχώρηση της Αριστεράς που υπερασπίστηκε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Αξίζει λοιπόν μια πιο προσεκτική ματιά στο «φαινόμενο Βαρουφάκης».
Ανίκητοι Νικημένοι (Adults in the Room)
Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη Adults in the Room εκδόθηκε τον Οκτώβρη του 2017 και περιγράφει όλη την περίοδο της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και το δημοψήφισμα. Είναι ένα βιβλίο που συζητήθηκε σε όλη την Ευρώπη και το επόμενο διάστημα μάλιστα αναμένεται να γίνει και ταινία από τον Κώστα Γαβρά.
Και πραγματικά είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους όσους θέλουν να δώσουν τη μάχη για το χτίσιμο μιας ανατρεπτικής Αριστεράς που θα έχει στόχο να διεκδικήσει την κυβέρνηση και να πάρει την εξουσία. Και αξίζει να διαβαστεί όχι γιατί ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει τις απαντήσεις για το πώς μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό. Αλλά γιατί η εμπειρία του ως Υπουργός Οικονομικών μιας κυβέρνησης που μιλούσε στο όνομα της Αριστεράς, αναδεικνύει όλη τη σαπίλα των ευρωπαϊκών θεσμών, τους ωμούς εκβιασμούς, την αξιοποίηση κάθε όπλου -πολιτικού, οικονομικού- για να στραγγαλιστεί μια οικονομία και ένας ολόκληρος λαός προκειμένου να υποκύψει. Τελικά αυτό το βιβλίο αναδεικνύει την αποφασιστικότητα των πιο ισχυρών καπιταλιστικών θεσμών, και του ίδιου του συστήματος, να σταματήσουν οποιαδήποτε προοδευτική αλλαγή με κάθε κόστος.
Και ενώ αυτή η διαπίστωση διαπερνά όλο το βιβλίο φαίνεται ότι αγνοείται από τον ίδιο τον συγγραφέα στα πολιτικά του συμπεράσματα. Παρά την πεντακάθαρη εικόνα που θέλει τους «θεσμούς» και το ίδιο το σύστημα να χτυπάει με τον πιο αδυσώπητο τρόπο οποιοδήποτε πολιτικό σχέδιο διαφοροποιείται από το δικό τους, ο Βαρουφάκης επιμένει:
«αν επιμέναμε στην αρχική στρατηγική που είχαμε συμφωνήσει οι Βρυξέλλες θα υποχωρούσαν και θα τα είχαμε βρει».
Υπερασπίζεται την ιδέα ότι με την εφαρμογή ενός «παράλληλου συστήματος πληρωμών» και με την άρνηση πληρωμής του χρέους θα κατάφερνε η ελληνική κυβέρνηση να παραμείνει στην Ευρωζώνη και να αναγκάσει τις Βρυξέλλες σε συμβιβασμό.
Όλο το σκεπτικό του Βαρουφάκη ότι κάποιες καλές οικονομικές προτάσεις θα μπορούσαν να «σώσουν» την οικονομία από την επίθεση του κατεστημένου είναι λάθος. Η Τρόικα δεν θα επέτρεπε ποτέ σε καμιά πραγματικά Αριστερή κυβέρνηση να κερδίσει οτιδήποτε ουσιαστικό. Γιατί αυτό θα έδινε το μήνυμα σε όλη την Ευρώπη ότι η Αριστερά και γενικά η αμφισβήτηση των θεσμών είναι ο δρόμος για να σπάσει η λιτότητα. Και μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο δεν θα δίσταζαν να καταστρέψουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και να οδηγήσουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης στραγγαλίζοντας την οικονομία. Και αυτό θα είχε κόστος βέβαια και για τις οικονομίες των ισχυρών χωρών, κόστος όμως που θα ήταν διατεθειμένοι να αναλάβουν για να μην τους ξεφύγει η κατάσταση τελείως από τον έλεγχο.
Στην πραγματικότητα η μόνη εναλλακτική στην κωλοτούμπα του Τσίπρα δεν ήταν η «σκληρότερη» διαπραγμάτευση που υπερασπίζεται ο Βαρουφάκης. Η μόνη διαφορετική πολιτική θα σήμαινε να ειπωθεί η αλήθεια στον ελληνικό και στον ευρωπαϊκό λαό και να τους προετοιμάσει για σύγκρουση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που θα ενέπλεκε αποφασιστικά τα λαϊκά στρώματα και θα διεκδικούσε την άρνηση πληρωμής του χρέους, την κοινωνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας και τελικά την ανατροπή του ίδιου του συστήματος.
ΜΕΡΑ25
Το ΜΕΡΑ25 είναι το πανευρωπαϊκό κόμμα που έφτιαξε ο Γιάνης Βαρουφάκης. Σε αντίθεση με οτιδήποτε άλλο προέκυψε μετά το δημοψήφισμα ως διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ (ΛΑΕ, Ζωή Κωνσταντοπούλου) το κόμμα του Βαρουφάκη δε φλέρταρε ποτέ με τον εθνικισμό. Αντίθετα ο ίδιος μιλάει στο όνομα του διεθνισμού.
Το κόμμα αλλά και ο ίδιος δεν έχουν αναφορά στην Αριστερά. Παρόλα αυτά ο προγραμματικός τους λόγος και η επιχειρηματολογία τους θα τους κατέτασσε στην αριστερή πλευρά του πολιτικού φάσματος. Αν διαβάσει κανείς το πρόγραμμα του ΜΕΡΑ25 θα βρει θέσεις σε μια σειρά ζητήματα που μπορεί να φαίνονται πιο προωθημένα από πολλούς σχηματισμούς της Αριστεράς.
Για το ζήτημα του περιβάλλοντος το ΜΕΡΑ25 παίρνει σαφή και ξεκάθαρη θέση ενάντια στις εξορύξεις κάθε είδους και μάλιστα προτείνει ενεργειακή απεξάρτηση από αυτές τα επόμενα 20 χρόνια. Προτείνει συνταγματική διάταξη που κατοχυρώνει το νερό και τη διαχείριση του ως δημόσια αγαθά, υπερασπίζεται το δημόσιο χαρακτήρα των παραλιών, μιλά για επιβολή ειδικού φόρου σε εφοπλιστές για χρηματοδότηση του καθαρισμού των θαλασσών από πλαστικά. Για τα δικαιώματα προτείνει κατάργηση του τρομονόμου, υποστηρίζει τα δικαιώματα των Ρομά και της μειονότητας της Θράκης, αλλά και της ΛΟΑΤ κοινότητας. Καταγγέλλει τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για τους πρόσφυγες και υπόσχεται την κατάργηση του διαχωρισμού προσφύγων - μεταναστών. Στο κομμάτι της Εθνικής Άμυνας προτείνει την απεξάρτηση της χώρας από το άρμα των ΗΠΑ, θεωρεί αδικημένη την Τουρκία που μένει έξω από τις συμφωνίες συνεκμετάλλευσης στη Μεσόγειο παρόλο που τάσσεται κατά των εξορύξεων και για οικολογικούς λόγους αλλά και για γεωπολιτικούς. Προτείνει «επίθεση φιλίας» στην Τουρκία ως τη μόνη διέξοδο στα ελληνοτουρκικά και τάσσεται υπέρ της «ομοσπονδιοποίησης» της Κύπρου στη βάση της πολιτικής ένωσης Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων. Για τα ΜΜΕ προτείνει «κοινωνικοποίηση» της ΕΡΤ.
Ταξική πάλη
Θα μπορούσε κανείς να συζητήσει σχετικά με αυτές τις θέσεις, που έχουν γενικά ένα θετικό πρόσημο. Σε κάθε αίτημα όμως, σε κάθε προγραμματικό στοιχείο, λείπει ένα πράγμα, και η έλλειψη αυτή αποτελεί και την μεγαλύτερη αδυναμία του όλου προγράμματος. Η ταξική πάλη. Το ίδιο το πρόγραμμα του ΜΕΡΑ25 την αποδέχεται μεν γενικά, την αρνείται δε για την Ελλάδα. Γράφει στο Μανιφέστο του Κόμματος:
«Σε μια "κανονική" χώρα, ο καταμερισμός οφελών και ζημιών προκύπτει από την πάλη των τάξεων, την διελκυστίνδα μεταξύ μισθών?κερδών, κεφαλαίου-εργασίας. Όμως η Ελλάδα, εδώ και χρόνια, δεν είναι μια "κανονική" χώρα.»
Στο ίδιο το βιβλίο του Βαρουφάκη, ενώ εξετάζονται τα πάντα (συσκέψεις, συναντήσεις, Eurogroup, διαθέσεις προσώπων κλπ) ένα πράγμα μένει απ' έξω. Η ταξική πάλη. Για τον Γιάνη Βαρουφάκη οι μάχες της εργατικής τάξης όλης της Μνημονιακής περιόδου, οι δεκάδες γενικές απεργίες, οι πολύ μαζικές συγκεντρώσεις, οι κλαδικές απεργίες, οι καταλήψεις υπουργείων, τα κινήματα άρνησης πληρωμής, τα περιβαλλοντικά κινήματα, οι πλατείες και όλες οι συγκρούσεις στις οποίες μάτωσε ο ελληνικός λαός υπάρχουν μόνο σαν φόντο στις προσπάθειες των επιτελείων, των ειδικών, των κυβερνώντων.
Οι προτάσεις του ΜΕΡΑ25 δεν εμπλέκουν την εργατική τάξη με κανένα τρόπο. Οι πρότασή του για κοινωνικοποίηση της ΕΡΤ για παράδειγμα δεν πατάει πάνω στους αγώνες των εργαζομένων της ΕΡΤ για αυτοδιαχείριση αλλά πάνω σε ανεξάρτητα από το κράτος συμβούλια «κληρωτών και εκλεγμένων (σημ: από ποιους;) αντιπροσώπων». Το ίδιο μοντέλο προτείνεται για την Παιδεία. Ανεξάρτητα Συμβούλια που θα αποτελούνται από «κληρωτούς» από την εκπαίδευση και το γενικό πληθυσμό και «εκλεγμένα» άτομα που θα είναι «ορισμένα» από τα κόμματα με βάση την κοινοβουλευτική τους δύναμη. Τέτοιες προτάσεις δεν δίνουν το στίγμα ότι η αγωνιζόμενη κοινωνία θα δημιουργήσει δομές μέσα από τις οποίες ο καθένας θα έχει ουσιαστικό λόγο στις αποφάσεις.
Ακόμα και ο «διεθνισμός» του Βαρουφάκη έχει έντονο το στοιχείο ενός «αστικού κοσμοπολιτισμού» μια και διαπνέεται από την απουσία αναφορών σε συλλογικότητες, κινήματα εργαζομένων, κόμματα της Αριστεράς. Ουσιαστικά πρόκειται για μια διεθνή αναφορά σε πρόσωπα της διανόησης, ευαίσθητα μεν στα κοινωνικά ζητήματα, αλλά αποκομμένα από τον κόσμο που ζει και βιώνει την κρίση.
Αυτό το στοιχείο είναι κυρίαρχο σε όλο το σκεπτικό του ΜΕΡΑ25 και του Βαρουφάκη και δεν είναι δευτερεύον. Ο Βαρουφάκης δεν έχει εμπιστοσύνη στα πλατιά λαϊκά στρώματα, στους εργαζόμενους και τη νεολαία ότι μπορούν να παίξουν ρόλο στις εξελίξεις, μπορούν να παίρνουν αποφάσεις για τη δουλειά τους, την γειτονιά τους και τη ζωή τους. Για τον Γιάνη Βαρουφάκη όλα τα κεντρικά ζητήματα είναι ζητήματα «ειδικών» που μπορούν με έξυπνες προτάσεις να λυθούν.
Με ποιο πρόγραμμα
Αυτή η λογική του «ειδικού» διαπερνάει και το πρόγραμμα με τις «7 τομές» που σύμφωνα με το ΜΕΡΑ25 θα εξασφαλίσει τη μετάβαση της χώρας στην κανονικότητα μετά το καθεστώς «χρεοδουλοπαροικίας».
Αυτές οι «7 τομές» είναι:
Η Αναδιάρθρωση του Χρέους που θα γίνει στη βάση του γνωστού επί ΣΥΡΙΖΑ «εκβιασμού»: ή δέχεστε ή πληρώνετε το κόστος της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Τα Πρωτογενή πλεονάσματα από 0% έως 1,5% ώστε να καταργηθεί η λιτότητα.
Δημόσια Εταιρία Αναδιάρθρωσης Ιδιωτικών Χρεών με μορατόριουμ σε πλειστηριασμούς Α' κατοικίας και μικρών εμπορικών χώρων
Μείωση φορολογικών συντελεστών από το 24% σε 15% και 18%
Δημόσιο Εξωτραπεζικό Σύστημα Πληρωμών που θα αλληλοακυρώνει ιδιωτικά χρέη, θα προπληρώνει φόρους έναντι έκπτωσης και θα δανείζει και το κράτος
Σεβασμό στη μισθωτή εργασία και τη δημιουργική επιχειρηματικότητα
Μετατροπή του ΤΑΙΠΕΔ σε Αναπτυξιακή Τράπεζα με στόχο τη χρηματοδότηση δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων
Το ζητούμενο με όλα αυτά βέβαια είναι ποιος θα τα κάνει και πως θα τα κάνει, με δεδομένο ότι θα βρει για μια ακόμα φορά απέναντί του τους «θεσμούς». Γιατί λίγο πολύ όλα αυτά τα μέτρα θυμίζουν ΣΥΡΙΖΑ του 2014. Ο Βαρουφάκης πάει ένα μικρό βήμα παραπέρα. Λέει στο πρόγραμμα του ΜΕΡΑ25 ότι αν αυτές οι 7 τομές δεν γίνουν δεκτές θα προχωρήσουμε μόνοι μας αναβάλλοντας τις αποπληρωμές των δανείων σε όλους.
«Το 2015 δεν θα επαναληφθεί. Οι ΕΠΤΑ ΤΟΜΕΣ θα εφαρμοστούν άνευ διαπραγμάτευσης. Κι όταν αρχίσουν να έρχονται κατά ριπάς εντολές κι απειλές από ΒρυξέλλεςΒερολίνο-Φραγκφούρτη, η απάντηση που θα λάβουν θα είναι η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ».
Όπου «υπεύθυνη ανυπακοή» είναι η εφαρμογή των 7 τομών και η απάντηση στην αποπομπή από την Ευρωζώνη η εφαρμογή της Τομής 5 (Δημόσιο Εξωτραπεζικό Σύστημα Πληρωμών).
Κάπου εκεί όμως και ενώ διαβάζοντας κάποιος το πρόγραμμα του ΜΕΡΑ25 όλα αυτά μπορεί και να τα βρίσκει ενδιαφέροντα, μπαίνει τελεία. Τι θα γίνει μετά; Μπορεί το Δημόσιο Εξωτραπεζικό Σύστημα Πληρωμών να διασφαλίσει από μόνο του την κανονική λειτουργία της οικονομίας σαν να μην έχει συμβεί τίποτα; Τι θα κάνουν οι ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες; Πως θα αντιδράσει το ελληνικό κεφάλαιο σε αυτή την προοπτική; Δεν θα χρειαστεί καινούριο νόμισμα; Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην ελληνική οικονομία; Πως θα αντιδράσει ο κόσμος; Το εργατικό κίνημα της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης έχουν να συμβάλουν σε μια προσπάθεια σύγκρουσης με τους θεσμούς ή απλά θα παρακολουθούν τα τεκταινόμενα από την τηλεόραση;
Όλα αυτά τα ερωτήματα δεν βρίσκουν απάντηση στο πρόγραμμα του ΜΕΡΑ25. Αλλά αυτά τα ερωτήματα είναι και τα κεντρικά. Αυτά αρνήθηκε να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να προετοιμαστεί για αυτά. Πόνταρε στην υποχώρηση των «θεσμών» και το ίδιο φαίνεται να κάνει τώρα και ο Βαρουφάκης.
Στην πραγματικότητα τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο Βαρουφάκης, ακριβώς επειδή ποτέ δεν εμπιστεύτηκαν τις κοινωνικές δυνάμεις στις οποίες στηρίχθηκαν για να πάρουν την εξουσία το 2015, δεν τις βλέπουν πουθενά στο προσκήνιο. Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας και της Ευρώπης υπάρχουν το πολύ πολύ ως μέσο πίεσης για τον ένα ή τον άλλο τακτικό ελιγμό. Ο Βαρουφάκης δεν μπορεί να δει αυτό που ο ίδιος αποκαλύπτει με γλαφυρότητα στο βιβλίο του. Απέναντί μας δεν έχουμε μια ομάδα διαπραγμάτευσης που με το Α ή το Β σχέδιο μπορούμε να αναγκάσουμε σε υποχώρηση αλλά ένα συμπαγή μηχανισμό που ξέρει ότι η επιβίωσή του εξαρτάται από την εξολόθρευση ή την ενσωμάτωση του αντιπάλου. Είναι ο μηχανισμός του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που δεν πρόκειται να επιτρέψει καμιά ρωγμή γιατί γνωρίζει ότι η παραμικρή ρωγμή, ειδικά σε αυτές τις συνθήκες της παρατεταμένης οικονομικής και πολιτικής κρίσης, μπορεί να μεγαλώσει τόσο που να οδηγήσει όλο το σύστημα σε κατάρρευση. Ο Βαρουφάκης δεν επενδύει στην κατάρρευση και την ανατροπή του συστήματος, αλλά προσπαθεί να παίξει με τους κανόνες του.
Η ιστορία έχει αποδείξει όμως ότι όποιος παίζει με τους δικούς τους κανόνες αργά ή γρήγορα ενσωματώνεται.
https://redlineagrinio.gr/greece/opinion/76973-prosektiki-matia-protaseis-varoufaki-mera25
Δευτέρα, 10 Ιουνίου 2019
Ο Βαρουφάκης και η στρατηγική Σόρος στην Ελλάδα
Του Γιώργου Καραμπελιά
Η ανάδυση του ΜέΡΑ25, του κόμματος του Γιάννη Βαρουφάκη, σπρωγμένου από το μηντιακό σύστημα, διεθνείς διασυνδέσεις όλων των επίπεδων και πολυάριθμων ΜΚΟ, υποχρεώνει όλους μας, ακόμα και εκείνους που τον περιφρονούσαμε ως έναν σαλτιμπάγκο της πολιτικής, να ασχοληθούμε μαζί του. Έχω τονίσει επανειλημμένα πως θεωρώ την παρουσία του στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας σκάνδαλο, μια και συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της «χρεοδουλοπαροικίας» για την οποία μιλάει τόσο συχνά. Πόσο μάλλον που για ένα μέρος των απογοητευμένων οπαδών της Αριστεράς εμφανίζεται ως μια πιθανή διέξοδος, δεδομένης της βέβαιης κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ και της εξαέρωσης της ΛΑΕ. Παράλληλα δε, εκδηλώνεται και ένα φαινόμενο προσχωρήσεων στο κόμμα του που δεν αφορά μόνο «ρετάλια» της πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής που προσπαθούν να επιβεβαιώσουν το Εγώ τους, και ποιος ξέρει, ίσως και να κερδίσουν και κάποια έδρα, αλλά και από σοβαρότερους κατά τεκμήριο ανθρώπους, με μερικούς από τους οποίους έχουμε βρεθεί σε κοινούς αγώνες στον χώρο του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου.Η ανάδυση της κίνησης Βαρουφάκη, με όλο το μηντιακό ταρατατζούμ που τη συνοδεύει, αποτελεί μια προσπάθεια «να τοποθετηθεί» μια ελεγχόμενη από το διεθνές και εγχώριο σύστημα πολιτική κίνηση η οποία θα μπορέσει να ελέγξει και να αποπροσανατολίσει δυνάμεις που αναπόφευκτα θα απελευθερωθούν από την αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τον ίδιο τρόπο που γίνεται προσπάθεια -ενίοτε από τις ίδιες δυνάμεις- να ελεγχθεί και ο χώρος του δεξιού πατριωτισμού, από την «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου.Ταυτόχρονα, αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα κόμμα που θα εκφράζει προνομιακά τις αντιλήψεις ενός μεγάλου μέρους της πιο παγκοσμιοποιημένης πτέρυγας του πολυεθνικού κεφαλαίου, κατ' εξοχήν ιδεολογικός εκπρόσωπος του οποίου έχει αναδειχθεί, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ο Τζωρτζ Σόρος.Και γι' αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε σοβαρότερα με το σχετικό φαινόμενο, που μοιάζει εξάλλου να επαναλαμβάνει το εγχείρημα «Ποτάμι», σε πιο «αντιμνημονιακή» και διεθνοποιημένη/γκλάμουρ εκδοχή.Στο κείμενο που ακολουθεί, θα αποπειραθώ μια πρώτη προσέγγιση των θέσεων του βαρουφάκειου σχηματισμού σε ό,τι αφορά στα εθνικά θέματα, ενώ θα ακολουθήσουν και αλλά που θα επικεντρωθούν στο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που επιλέγει.Μακεδονικό: Εθνομηδενισμός και παχυλή άγνοια. ...Όπως έχουμε καταδείξει, η καθυστερημένη επαναφορά των κομμουνιστογενών μυθευμάτων του Μεσοπολέμου, σχετικά με το ζήτημα των Σλάβων των Σκοπίων, συνέβαλε αποφασιστικά στην υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, και αποτέλεσε το ιδεολογικό υπόβαθρο του εγχειρήματος των Κοτζιά-Τσίπρα. Εν τούτοις, η χρήση των σχετικών μυθευμάτων δεν περιορίζεται σε μια mainstream Αριστερά, αλλά επεκτείνεται και στον ευρύτερο φιλελεύθερο χώρο, όλων των τάσεων, από την Αριστερά έως τη Δεξιά. Αυτά τα μυθεύματα εγκολπώνεται με τον τρόπο του και μια αριστερο-φιλελεύθερη -κωμικών συμπαραδηλώσεων αλλά τραγικών επιπτώσεων για τον ελληνικό λαό- φιγούρα, όπως ο «Γιάνης» Βαρουφάκης.Στην παρέμβαση του, στην Εφημερίδα των Συντακτών, επιστρατεύει, εκτός από τον εθνομηδενισμό του, την παχυλή του άγνοια επί του θέματος - όπως συμβαίνει εξάλλου με όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.Υποστηρίζει συναφώς, και ενάντια σε κάθε έννοια ιστορικής αλήθειας, πως «Η γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας δεν είναι σήμερα ελληνική, αλλά μοιράζεται μεταξύ τουλάχιστον τριών κρατών (ένα εκ των οποίων η Ελλάδα)». Και συνεχίζει επ' αυτού: «Το δικαίωμα (όχι βέβαια την υποχρέωση) στον αυτοπροσδιορισμό "Μακεδόνας" το έχουν όσοι ζουν ή μεγάλωσαν στην περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας. Όπερ μεθερμηνευόμενον, και οι κάτοικοι των Σκοπίων, του Τετόβου, χωριών και πόλεων της Βουλγαρίας που εμπίπτουν στην περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας»[1].Ο Βαρουφάκης, άθελά του, εξαιτίας της άγνοιάς του, υπονομεύει τα κεντρικά επιχειρήματα των «μακεδονιστών» της Αριστεράς που τον φιλοξενούν στην εφημερίδα τους. Διότι αυτοί γνωρίζουν πως η περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας ανήκει κατά 90% στη σημερινή Ελλάδα. Γι' αυτό και όλη η προσπάθεια του ελληνικού μακεδονισμού, από το... 1924 και μετά, με την περιβόητη απόφαση του ΚΚΕ, συνίσταται στην αποσύνδεση της αρχαίας Μακεδονίας από τη σημερινή. Γι' αυτούς, το σημαντικό δεν είναι η σχέση της σημερινής Μακεδονίας με την αρχαία, από την οποία θα πρέπει να αποσυνδεθεί οριστικά και τελεσίδικα, αλλά η «Νέα Μακεδονία». Και αυτή, στη σύγχρονη μετα-οθωμανική πραγματικότητα, δεν περιλαμβάνει μόνο την αρχαία Μακεδονία αλλά μια πολύ ευρύτερη περιοχή, ανάμεσά τους και τα Σκόπια - σύμφωνα με τη γεωγραφία που κατασκεύασαν οι Βούλγαροι και ο Τίτο, για να μπορούν να αμφισβητούν την ελληνική Μακεδονία.Στηριγμένος στα συμπεράσματα που αντλεί από την άγνοιά του και επιστρατεύοντας τον ανέξοδο δικαιωματισμό του, επικρίνει για «ρατσισμό» και «υστερία» τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων: «Το να απαιτείται ελληνική άδεια για τη χρήση του όρου Μακεδονία σε πόλεις και κρατικές οντότητες στη γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας, όπου ζουν μη Έλληνες, που όμως νιώθουν Μακεδόνες, συγκρούεται με τη λογική και υπερβαίνει τα όρια του ρατσισμού». «Τα καμώματα των "Σκοπιανών" (με τους Μεγάλους Αλεξάνδρους και τον χυδαίο αλυτρωτισμό τους) τα έβλεπα -και τα βλέπω- με αποστροφή και ειρωνεία. Το ίδιο ακριβώς όμως ένιωθα βλέποντας τα δικά μας καμώματα και τις υστερίες»[2].Και πάντα ανοιχτοχέρης στον ναρκισσισμό του είναι έτοιμος να τους παραχωρήσει και την... Αθήνα, όπως το έκανε για τη Μακεδονία ο Κώστας Ζουράρις, το 1991, στα πλαίσια της αυτοκρατορικής του μεγαθυμίας, όταν τόνιζε πως, ως «αριστοκράτες, μπορούμε να επιτρέψουμε στους Σκοπιανούς να πάρουν όποιο όνομα θέλουν»· αυτά βέβαια πριν κάνει την καριέρα του ως «μακεδονομάχος». Και δυστυχώς, ο Βαρουφάκης έχει κάνει ήδη πολύ μεγαλύτερη ζημιά από τον τότε ομοτράπεζό του στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Κλείνει λοιπόν, ως άξιος κωμικός παραδοξολόγος, την τοποθέτησή του επί του Μακεδονικού με τα ακόλουθα:«Ευχόμουν να είμαστε, ως λαός, υπεράνω -να έχουμε το σθένος και την αρετή να αντιδράσουμε στους εθνικιστές της γείτονος με χιούμορ-, να λέμε: "Αν θέλετε να ονομάζεστε Κλίγκον (σ.σ.: οι εχθροί του Κάπτεν Κερκ στο... Σταρ Τρεκ)", δεν έχουμε αντίρρηση. Αν θέλετε να δανειστείτε το "Δημοκρατία των Αθηνών ή της Σπάρτης" ή ό,τι άλλο, κοπιάστε"».[3]Και βέβαια ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο «φίλος» του, ο Τζωρτζ Σόρος, υπήρξε, επί δεκαετίες, ο βασικός σπόνσορας της δημιουργίας και της επιβίωσης του κρατικού μορφώματος του μακεδονισμού των Σκοπίων.Η Ελλάδα, η Τουρκία και η ΚύπροςΔυστυχώς όμως, ο εθνομηδενισμός του Βαρουφάκη δεν οφείλεται απλώς στην άγνοιά του ούτε είναι συγκυριακός. Θαυμάζει την Τουρκία ως παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή και μας καλεί να καταργήσουμε τα σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες. Έτσι μας πληροφορεί ότι «θέση του ΜέΡΑ25 είναι πως..., η εκ προοιμίου απόρριψη από την ελληνική πλευρά προτάσεων συνεργασίας με την Τουρκία, που θα ωφελούσε τον τουρκικό λαό, αποτελεί μεγάλο δώρο για τον Ερντογάν και το Βαθύ Τουρκικό Κράτος»[4]. «Παραδείγματος χάριν, η συμφωνία για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με το Ισραήλ... αποκλείοντας την Τουρκία δίνει το δικαίωμα στον Ερντογάν να παρουσιάζει την Ελλάδα στον τουρκικό λαό ως εχθρό του, ενισχύοντας έτσι την ένταση στο Αιγαίο».«Το ΜέΡΑ25 θεωρεί παράλογο κι επικίνδυνο το δέσιμο της χώρας στο άρμα του Ισραήλ και των αμερικανικών πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου, αφήνοντας παράλληλα την Τουρκία και άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου έξω από τις συμφωνίες συνεκμετάλλευσης στα ανοικτά της Μεσογείου.»Έτσι δικαιολογεί απροκάλυπτα την τουρκική αμφισβήτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας και της Κύπρου, προχωρώντας πιο πέρα και από τον Κατρούγκαλο στην αποδοχή των τουρκικών διεκδικήσεων, σε μια στιγμή που η Τουρκία οξύνει την επιθετικότητά της εναντίον της Ελλάδας και μας απειλεί ανοικτά ακόμα και με πόλεμο. Και βέβαια, το φύλο συκής που παρασύρει αρκετούς είναι η αντι-ισραηλινή, αντι-Τραμπ, ακόμα και φιλο-ιρανική φρασεολογία του. Διαβάζουμε και πάλι από το πρόγραμμά του :Το ΜέΡΑ25 σημειώνει πως, στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, οι εντάσεις αυξάνονται επικίνδυνα, κι όχι μόνο λόγω της γνωστής τακτικής της Τουρκίας. Η κυβέρνηση Τραμπ βάζει στόχο την κατάρρευση του Ιρανικού καθεστώτος την ώρα που, δυστυχώς, τα μόνα κράτη τα οποία παραμένουν εν λειτουργία και διατηρούν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στην περιοχή (ιδίως μετά την κατάρρευση της πάλαι ποτέ υπολογίσιμης Αιγύπτου) είναι το Ιράν και η Τουρκία.Διαβάζοντας αυτές τις τοποθετήσεις, πολλοί θα μπορούσαν να υποθέσουν πως ο Βαρουφάκης ακολουθεί τη ρωσική γραμμή της στήριξης στο Ιράν και την Τουρκία, καθώς μάλιστα δεν αναφέρει τσιμουδιά για τη Ρωσία και τον Πούτιν. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, «...ο κ. Βαρουφάκης, στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας στη Γερμανία και που είναι εντελώς άγνωστες στο ελληνικό κοινό, περιλαμβανομένων των πιθανών ψηφοφόρων του Diem. Μιλώντας εκεί σε debate, απεκάλεσε μεταξύ άλλων "εγκληματία πολέμου" τον Πρόεδρο της Ρωσίας και του απέδωσε την πρόθεση "υπονόμευσης" της ευρωπαϊκής και αμερικανικής δημοκρατίας!»[5]Αν λοιπόν και ο Πούτιν είναι «εγκληματίας πολέμου», τότε πώς εξηγούνται οι τοποθετήσεις του Βαρουφάκη και του κόμματός του εναντίον του Ισραήλ, του Τραμπ και των πετρελαϊκών πολυεθνικών; Μόνο εάν αναφερθούμε σε ένα άλλο τμήμα του αμερικανικού κεφαλαίου και της αμερικανικής πολιτικής σκηνής, με την οποία εξάλλου είναι γνωστοί οι δεσμοί του Βαρουφάκη, ήδη από την «αντιμνημονιακή» και δραχμική περίοδό του, όταν ξημεροβραδιαζόταν με τους Γκαλμπραίηθ, Στίγκλιτς και άλλους εκφραστές της πολιτικής Ομπάμα-Σόρος. Εκείνο το τμήμα του κεφαλαίου που συνδέεται με τη «νέα οικονομία» των πολυεθνικών της πληροφορικής και του διαδικτύου και είναι ενάντιο στους πετρελαιάδες, τον Τραμπ, τον Νετανιάχου και τον... Πούτιν· που είναι αντίθετο με την πολιτική Τραμπ στο Ιράν και θέλει τη διατήρηση της Τουρκίας στο εσωτερικό του δυτικού συστήματος. Και πάλι, ένας άνθρωπος εκπροσωπεί πιο ολοκληρωμένα αυτή τη στρατηγική και το όνομα αυτού, Τζωρτζ Σόρος. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ο Σόρος είναι persona non grata στο Ισραήλ, για τις θέσεις του σε σχέση με το Ιράν και την Τουρκία.Το ότι το ΜέΡΑ25 αποτελεί τον εκπρόσωπο της στρατηγικής Σόρος στην Ελλάδα καταδεικνύεται και από τις υπόλοιπες θέσεις του στα εθνικά μας θέματα. Διαβάζουμε έτσι τις θέσεις του για το Κυπριακό:Το ΜέΡΑ25 σημειώνει ότι τρεις είναι οι παράγοντες που σταματούν την επίλυση του Κυπριακού: (1) Το Τουρκικό Βαθύ Κράτος. (2) Οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις ΗΠΑ και Βρετανίας.... (3) Η εκτεταμένη αίσθηση ανωτερότητας μιας ισχυρής μειοψηφίας ελληνοκυπρίων που, ενδόμυχα, δεν θέλουν πραγματικά να μοιραστούν την εξουσία με τουρκοκύπριους.Το ΜέΡΑ25 τάσσεται υπέρ της ομοσπονδοποίησης στη βάση της πολιτικής ένωσης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, με κοινά ψηφοδέλτια που θα απαρτίζονται από μέλη και των δύο κοινοτήτων... Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε τις δύο κοινότητες να ενωθούν σε πολιτικό επίπεδο, πέρα και πάνω από τις εθνικές και θρησκευτικές τους διαφορές.Έτσι, αντίπαλος του Κυπριακού ελληνισμού δεν είναι η Τουρκία, που κατέχει και εκβιάζει την Κύπρο, αλλά το «τουρκικό βαθύ κράτος», κατά τον ίδιο τρόπο που παλαιότερα κάποιοι άλλοι αναφέρονταν στον «κακό κεμαλισμό» για να αθωώσουν τον Ερντογάν. Και βέβαια, «μια ισχυρή μειοψηφία ελληνοκυπρίων» (δηλαδή η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων) που δεν αποδέχεται την Κατοχή και την εθνοκάθαρση που έχει πραγματοποιήσει η τουρκική εισβολή. Και προφανώς, η λύση που προτείνει είναι η Ομοσπονδία και η «πολιτική ένωση» των δύο κοινοτήτων, που τόσα χρόνια προσπαθούν να επιβάλουν οι... Αμερικανοί και Εγγλέζοι «ιμπεριαλιστές»!Μετανάστευση-Μειονότητες-ΆμυναΚαι το πρόγραμμα της αποσύνθεσης του ελληνισμού το οποίο προωθεί συστηματικά ο Σόρος στην Κύπρο, στα ελληνοτουρκικά, στη Μακεδονία ολοκληρώνεται με την στάση απέναντι στο μεταναστευτικό, τις μειονότητες και την εθνική άμυνα: Η Ελλάδα πρέπει να έχει ανοικτά τα σύνορά της και να αποδεχτεί τον σταδιακό εποικισμό της, διότι «ξέρει ότι τα τείχη, τα συρματοπλέγματα και οι φράκτες στα σύνορα δεν ταιριάζουν σε περήφανους λαούς με αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια». Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να ολοκληρώσει τη διάλυση της εθνικής της συνοχής σε μια «Ελλάδα και μια Ευρώπη των περιφερειών, των εθνοτήτων, των διαφορετικών φιλοσοφικών πεποιθήσεων, των διαφορετικών γλωσσών και πολιτισμών, του αυτο-προσδιορισμού ατόμων και ομάδων». Και μια και μιλάμε για αυτοπροσδιορισμό, «Το ΜέΡΑ25 δεσμεύεται (γ) ως προς τη μειονότητα της Θράκης, τη δημιουργία συστήματος εκλογής/επιλογής των μουφτήδων από εκλεκτορικό Σώμα της ίδιας της μειονότητας και, συνεπακόλουθα, διορισμός των επιλεγέντων εκ μέρους της Πολιτείας».Αυτό που δεν τόλμησε να κάνει ούτε η κυβέρνηση Τσίπρα, δηλαδή να μεταβάλει τη μειονότητα, μέσω της εκλογής των μουφτήδων, σε χωριστή κοινότητα, πρώτο βήμα για την οριστική διεκδίκηση του «αυτοπροσδιορισμού» της, δηλαδή ακόμα και της απόσχισής της από την Ελλάδα, θα το κάνει ο «θαρραλέος Γιάνης».Και φυσικά, αφού θα έχει μείνει απροστάτευτη στα σύνορά της, θα έχει προωθήσει τα αποσχιστικά σχέδια των Τούρκων στη Θράκη, θα τους έχει παραχωρήσει την Κύπρο και το Αιγαίο, άραγε τι «τα θέλουμε τα όπλα» και δεν «τα κάνουμε κομπιούτερ να δουλεύει η γκλαμουριά»; Δοθέντος μάλιστα ότι η κατάσταση της οικονομίας «δεν επιτρέπει την διατήρηση της ετήσιας δαπάνης του 2% του ΑΕΠ για την άμυνα», η Ελλάδα θα πρέπει να μείνει και αμυντικά απροστάτευτη. Προφανώς, στην ίδια κατεύθυνση θα πρέπει να καταργηθεί η στρατιωτική θητεία αλλά «έως την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, το ΜέΡΑ25 θα υπαγάγει τον θεσμό της εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας σε μη στρατιωτική αρχή εκτός της δικαιοδοσίας του Υπουργείου Άμυνας και θα εξισώσει την διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας με τη στρατιωτική».Αν όλα αυτά δεν αρκούν σε όλους εκείνους που έτρεξαν, ή είναι ήδη έτοιμοι να προστρέξουν, κάτω από τη σκέπη του Βαρουφάκη(!), alias..., τότε τίποτε δεν πρόκειται να τους σταματήσει, ούτε οι μπαρούφες του περί οικονομίας, ούτε το κοινωνικό του πρότυπο που παραπέμπει στον... μετάνθρωπο. Αλλά γι' αυτά θα επανέλθουμε.[1] Γιάννης Βαρουφάκης, «Πατριωτικό καθήκον η υπέρβαση του "Μακεδονικού"», 13.01.2018, www.efsyn.gr/stiles/apopseis/136620_patriotiko-kathikon-i-yperbasi-toy-makedonikoy[2] Γιάννης Βαρουφάκης, ό.π., «Πατριωτικό καθήκον...»[3] Γιάννης Βαρουφάκης, ό.π., «Πατριωτικό καθήκον...»[4] ΜέΡΑ25, Θέσεις, κεφ. «Διεθνείς σχέσεις - Άμυνα» https://mera25.gr/diethneis-sxeseis-amyna/. Όλα τα αποσπάσματα του ΜέΡΑ25 που ακολουθούν προέρχονται από το ίδιο κείμενο.[5] Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, «Οι εξωφρενικές δηλώσεις Βαρουφάκη για Πούτιν-Ρωσία κι ο "αμερικανικός ΣΥΡΙΖΑ"», 25 Μαΐου 2019. https://infognomonpolitics.blogspot.com/2019/05/blog-post_814.html
Δευτέρα, 10 Ιουνίου 2019
Τα άσφαιρα του "Πιστολέρο"...Η επιστροφή του Γιάνη με κάτι σαν πρόγραμμα
Μια εκτενής ανάλυση του ΑΡΔΗΝ, και σε βάθος κριτική, των προγραμματικών θέσεων του ΜέΡΑ25
Η επιστροφή του Γιάνη με κάτι σαν πρόγραμμα
Του Γιάννη Ξένου
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο άνθρωπος που χειρίστηκε τις τύχες της ελληνικής
οικονομίας το πρώτο εξάμηνο του 2015, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα,
επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος. Το Diem25, το διεθνές κίνημα που
δημιούργησε πριν τρία χρόνια με διάφορες προσωπικότητες (μεταξύ άλλων ο Νόαμ
Τσόμσκι και η Πάμελα Άντερσον) που γοητεύει το τεράστιο «Εγώ» του, είχε ως
στόχο να τον αναδείξει ως ευρωβουλευτή στη Γερμανία. Στη Γερμανία, με ποσοστό
0,5% εκλέγεσαι ευρωβουλευτής, και εκεί κατήλθε υποψήφιος υπολογίζοντας ότι στη
Γερμανία των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων θα ήταν σχετικά εύκολο να
εκλεγεί [1]. Στην Γερμανία, το Diem 25 έλαβε μόλις 0,2% και 130 χιλ. ψήφους, αλλά στην
Ελλάδα έκανε την έκπληξη και παραλίγο να εκλέξει ευρωβουλευτή.Από τον βράδυ των ευρωεκλογών τα φώτα στράφηκαν και πάλι στον Γιάνη και αυτός
κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρεί την υπερπροβολή. Ο χώρος της
κομμουνιστικογενούς ή δικαιωματιστικής αριστεράς (αλλά, δυστυχώς, όχι μόνο) τον
αντιμετωπίζει ως τον σωτήρα της, μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, την πτωτική
στασιμότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την κατάρρευση της ΛΑΕ. Το γεγονός ότι οι εθνικές
εκλογές θα γίνουν εσπευσμένα σε έναν μήνα προκαλεί συνωστισμό από διάφορα
μεσαία στελέχη και προσωπικότητες στον προθάλαμο του ΜέΡΑ25, διότι ο
Βαρουφάκης, από θέση ισχύος, δεν συνομιλεί με άλλους «αρχηγούς», αλλά
υποδέχεται ευχαρίστως όσους θέλουν να πηδήσουν στο άρμα του. ...Το πάθος τους
να συντηρηθεί δήθεν μιας κάποιας μορφής αριστερά εντός Κοινοβουλίου, καθώς και
για προσωπική προβολή και ανάδειξη, τους τυφλώνει. Ξεχνούν ποιος είναι ο
Βαρουφάκης ή θέλουν να ξεχαστεί τι προκάλεσε. Δυστυχώς, οι προτάσεις του, όπως
διατυπώνονται στο προεκλογικό πρόγραμμα του Μέρα25 [2], μας υπενθυμίζουν
τι πρεσβεύει ο Βαρουφάκης, ένα μείγμα οικονομισμού και εθνομηδενισμού ικανού
για το χειρότερο.Οι σαράντα σελίδες προγράμματος είναι περισσότερο μια έκθεση ιδεών δική του και
της συντρόφου του, Δανάης Στράτου. Κάποια κεφάλαια, όπως αυτά για τις τράπεζες,
τα πανεπιστήμια ή τον πολιτισμό είναι υπεραναπτυγμένα και κάποια άλλα, όπως οι
κοινωνικοί τομείς, η παραγωγή και τα εθνικά θέματα τα ξεπετούν με
διεκπεραιωτικό τρόπο. Ας δούμε το πρόγραμμα αναλυτικά:Ξεκινά με τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα βιώνει ένα καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας και
προτείνει επτά τομές:α) μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 3,5%, που θα είναι μέχρι το 2022,
στο 1,5%, εφόσον το ΑΕΠ αυξάνεται με ρυθμό 3% ετησίως, ή 1% πρωτογενές
πλεόνασμα για ρυθμό ανάπτυξης 1% έως 3% και μηδενικά πλεονάσματα για μικρότερο
ρυθμό ανάπτυξης.β) Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, επομένως για το ΜΕΡΑ25 οι πληρωμές προς τους
δανειστές θα είναι ανάλογες με την αύξηση του ΑΕΠ της Ελλάδος. Προτείνει
προσδιορισμό συνολικού ύψους χρέους προς την τρόικα ανάλογο με το ύψος του
ονομαστικού ΑΕΠ. Αυτό θα γίνει με κούρεμα χρέους, το ύψος του οποίου θα
κυμανθεί ανάλογα με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή, αν η
ελληνική οικονομία έχει υψηλό ρυθμό ανάπτυξης το κούρεμα θα είναι μικρότερο και
αν ο ρυθμός είναι χαμηλός, το κούρεμα του χρέους θα είναι μεγαλύτερο. Ο
Βαρουφάκης στα καλύτερά του...γ) Δημιουργία Δημόσιας Εταιρείας Αναδιάρθρωσης Ιδιωτικού Χρέους (ΔΕΑΔΙΧ) όπου
μεταφέρονται από τις τράπεζες τα κόκκινα «δάνεια». Ως αντάλλαγμα, οι τράπεζες
εκδίδουν υποσχετικές (τα αγαπημένα IOU του Βαρουφάκη) με εγγυητή το κράτος και
μακροπρόθεσμα θα αποπληρωθούν από τη ΔΕΑΔΙΧ. Το πιο ενδιαφέρον είναι το πώς θα
αποπληρώνουν οι πολίτες το δάνειό τους στη ΔΕΑΔΙΧ: θα πληρώνουν ενοίκιο το ύψος
του οποίου θα καθορίζεται από την τοπική κοινωνία με κριτήριο τα εισοδήματα και
τις τοπικές συνθήκες. Αν δηλαδή κάποιος είχε ένα στεγαστικό δάνειο κάποιων
εκατοντάδων χιλ. ευρώ και πληρώνει σήμερα κάθε μήνα, π.χ., 700 ευρώ, με το
σύστημα Βαρουφάκη, μπορεί η τοπική κοινωνία να πει ότι το ενοίκιο δεν μπορεί να
είναι πάνω από 100 ευρώ τον μήνα. Προτάσεις που χαϊδεύουν αυτιά και που δεν
απαιτούν τουλάχιστον την αγωνιστικότητα που προτείνει η ΛΑΕ για την
προστασία της πρώτης κατοικίας, όλα θα γίνουν με ένα νόμο και φυσικά οι
τράπεζες, όπως και οι τροϊκανοί θα τις αποδεχθούν!δ) Οι φορολογικοί συντελεστές θα μειωθούν, ο ΦΠΑ από το 24% θα πέσει στο 15%
(ηλεκτρονικές πληρωμές) ή στο 18% (πληρωμές με μετρητά). Υπόσχεται διατήρηση
αφορολόγητου, μείωση στον φόρο των επιχειρήσεων, κατάργηση προπληρωμής φόρων
κ.ά.ε) Δημόσιο Εξωτραπεζικό Σύστημα Πληρωμών, ένα σύστημα που θα επιτρέψει σε
ιδιώτες και Δημόσιο να συναλλάσσονται εκτός τραπεζικού συστήματος. Με αυτό το
σύστημα πιστεύει ότι το Δημόσιο θα έχει πετύχει αρκετή ρευστότητα για τη στιγμή
που θα γίνει το Grexit.στ) Μετατροπή ΤΑΙΠΕΔ και Υπερταμείου σε Αναπτυξιακή Τράπεζα, όλες οι
ιδιωτικοποιήσεις θα παγώσουν.ζ) Σεβασμός στη μισθωτή εργασία και δημιουργική επιχειρηματικότητα.
Κατανοούμε
ότι όλα όσα προτείνει ο Βαρουφάκης, αν ποτέ τίθονταν σε εφαρμογή, το Grexit θα
ήταν θέμα ωρών, καθώς και το κλείσιμο των τραπεζών, γιατί ποια διοίκηση θα
δεχόταν να δώσει τα «κόκκινα» δάνειά της έναντι βαρουφάκειων IOUs; Οι
συναλλαγές θα γίνονταν με τα περίφημα κρυπτονομίσματά του και άλλα γραφικά.
Πέρα από τις ανεφάρμοστες ιδέες του Βαρουφάκη, πρέπει να δούμε την εμμονή που
έχει με τις ελληνικές τράπεζες. Στο βιβλίο του Ανίκητοι
Ηττημένοι [3] παραθέτει την άποψη που είχε για τις τράπεζες το 2010,
όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση:«Η πρότασή μου για "εξευρωπαϊσμό" των ελληνικών τραπεζών αποτελούσε κήρυξη πολέμου
απέναντι στους Έλληνες τραπεζίτες, καθώς ο έλεγχος των τραπεζών θα
μεταβιβάζονταν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς...». Όταν αυτή την πρόταση, μετά από
χρόνια, την μετέφερε στον Τσίπρα, αυτός τον ρώτησε: «Με συμβουλεύεις να
επιδιώξω να δοθούν οι ελληνικές τράπεζες σε ξένους; Πώς θα πείσω την Κεντρική
Επιτροπή για κάτι τέτοιο;» και η απάντηση του Βαρουφάκη, όπως την μεταφέρει στο
βιβλίο του, ήταν: «Ναι, ακριβώς αυτό πρέπει να κάνεις». Ο Βαρουφάκης, από τότε,
με περισσό πείσμα, πρότεινε τον αφελληνισμό των τραπεζών και αν θέλει να του
αναγνωρίσουμε κάτι στην πολιτική του διαδρομή είναι αυτό. Μετά το εξάμηνό του,
οι ελληνικές τράπεζες βρέθηκαν σε τέτοια άθλια κατάσταση που ξεπουλήθηκαν σε
ξένα φαντς έναντι εξευτελιστικού αντιτίμου, και πια καμιά από τις τέσσερις μεγάλες
τράπεζες δεν έχει ελληνική διοίκηση, αφελληνίστηκαν και σε αυτό η συμβολή του
ήταν καίρια.
Ενδιαφέρον στο πρόγραμμα Βαρουφάκη έχει η βαρύτητα που ρίχνει στις «πράσινες»
μορφές ενέργειας, Πράσινο Πρόγραμμα Μετάβασης, το ονομάζει, κλείνοντας το μάτι
στους Γερμανούς Πράσινους. Επιθυμούν, μέχρι το 2040, να απεξαρτηθεί η Ελλάδα
από τα ορυκτά καύσιμα με παράλληλη επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Βιομηχανία, γεωργία, τουρισμό τα ξεπετάνε επαναλαμβάνοντας τα γνωστά ευχολόγια
περί ήπιας ανάπτυξης.Σε Πολιτισμό, Παιδεία και ΜΜΕ, μετά τις διαπιστώσεις για τις παθογένειες κάθε
τομέα, προτείνει τη δημιουργία ενός νέου οργάνου του Διαβουλευτικού Συμβουλίου
Κληρωτών και Εκλεγμένων Πολιτών (ΔΙΑΣΚΕΠ) το οποίο θα σχεδιάζει πολιτικές. Τα
ΔΙΑΣΚΕΠ θα αποτελούνται από 300 πολίτες, εκ των οποίων οι 200 θα επιλέγονται
από κλήρωση και οι 100 από τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Με τους κληρωτούς
εισάγει την πιο προωθημένη μορφή άμεσης δημοκρατίας. Σε μια χώρα που οι θεσμοί
άμεσης δημοκρατίας είναι ανύπαρκτοι, αυτός τους προτείνει στην πιο προωθημένη
μορφή τους και στο ανώτερο θεσμικό επίπεδο. Φυσικά είναι κοροϊδία οι προτάσεις
περί άμεσης δημοκρατίας, διότι αν πίστευε τόσο πολύ σε αυτή θα επέκτεινε τα
ΔΙΑΣΚΕΠ στην οικονομία, στην ενεργειακή πολιτική, την διαπραγμάτευση με την
τρόικα κ.α.
Ως προς τη θέση μας στο Ευρώ, το ΜέΡΑ25 καταθέτει μια Νέα Συμφωνία για την
Ευρώπη, που είναι μια χιλιαστική πρόταση για την εκ βάθρων αλλαγή της Ευρώπης,
αν όμως το σχέδιο αλλαγής της Ευρώπης δεν προχωρήσει πανευρωπαϊκά, για την
Ελλάδα, η μόνη εναλλακτική, κατά Βαρουφάκη, είναι η αποπομπή της χώρας από το
ευρώ με μονομερή εφαρμογή του προγράμματος τους [4].Τέλος, να σταθούμε στις επιδιώξεις του ΜέΡΑ25 στην εξωτερική πολιτική, που
είναι εξίσου ανεύθυνες και λανθασμένες με τις οικονομικές του προτάσεις.
Εισαγωγικά, τονίζουν ότι δύο είναι οι βασικές τους αρχές, ότι δεν ταυτίζουν
κυβερνήσεις με λαούς και αναγνωρίζουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και του
αυτοπροσδιορισμού.
Ως προς την Τουρκία, η δέουσα στρατηγική αντιμετώπισης του αυταρχικού καθεστώτος
Ερντογάν, κατά τον Βαρουφάκη, είναι να μην απαντάμε στις απειλές της Άγκυρας
γιατί έτσι εγκλωβίζεται ο τουρκικός λαός στις εθνικιστικές σειρήνες του
Ερντογάν! Επομένως, για να μην εγκλωβιστεί ο τουρκικός λαός στον εθνικισμό, η
Ελλάδα θα πρέπει να αποδέχεται τις προτάσεις συνεργασίας με την Τουρκία. Και
όταν γράφουν για προτάσεις συνεργασίας, η μόνη την οποία αναφέρουν είναι η
εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Μεσογείου. Σύμφωνα με το το σκεπτικό
Βαρουφάκη, η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει την συνεργασία με το Ισραήλ (γιατί
εφαρμόζουν πολιτικές εθνοκάθαρσης στους Παλαιστίνιους), αλλά και με τους
Αμερικανούς ιμπεριαλιστές. Με ένα περίεργο σκεπτικό καταλήγει ότι οι μόνες
δυνάμεις αντίστασης στην περιοχή μας είναι το Ιράν και η Τουρκία. Η Ελλάδα
πρέπει να στραφεί στην «πράσινη ανάπτυξη», που δεν συμβαδίζει με τις εξορύξεις,
αλλά και αν βρεθούν ικανά κοιτάσματα αυτά θα πάνε για να αποπληρωθούν τα δάνεια
των δανειστών και να πλουτίσει η εγχώρια ολιγαρχία, επομένως το ΜΕΡΑ25 τίθεται
κατά της εξόρυξης και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, ας τα
πάρει όλα η Τουρκία θα προσθέταμε εμείς. Με ένα κάλυμμα οικολογίας,
αντιμπεριαλισμού και αντι-εθνικισμού, ο Βαρουφάκης και η παρέα του
παραχωρούν τα πάντα στην Τουρκία.Όσον αφορά το Κυπριακό, το ΜέΡΑ25 σημειώνει τρεις παράγοντες που εμποδίζουν την
επίλυσή του: α) Το Τουρκικό Βαθύ Κράτος, β) τις ιμπεριαλιστικές βλέψεις ΗΠΑ και
Βρετανίας και γ) την εκτεταμένη αίσθηση ανωτερότητας μιας ισχυρής μειοψηφίας
Ελληνοκυπρίων που, ενδόμυχα, δεν θέλουν πραγματικά να μοιραστούν την εξουσία με
τους Τουρκοκυπρίους! Εξισώνει τις ευθύνες του τουρκικού κράτους για την εισβολή
και κατοχή της Κύπρο με τους Ελληνοκύπριους που θέλουν να διατηρηθεί η
τρισχιλιετής παρουσία του ελληνισμού στο νησί.Ως προς το Μακεδονικό, το σκεπτικό του εκκινεί από τη λανθασμένη διατύπωση ότι
η γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας μοιράζεται μεταξύ τουλάχιστον τριών
κρατών και συνεχίζει με άλλους απαράδεκτους ισχυρισμούς, όπως π.χ. το δικαίωμα
αυτοπροσδιορισμού των Σκοπιανών κ.ά. Καταλήγει ότι χαιρετίζει τη Συμφωνία των
Πρεσπών ως συμφέρουσα για όλους τους λαούς της περιοχής και συνεχίζει ότι θα
σταθεί εμπόδιο στα «υστερικά εθνικιστικά αφηγήματα στην Ελλάδα».Ως προς τις αμυντικές δαπάνες, αναγνωρίζει ότι η άμυνα της χώρας «αποτελεί θέμα
ζωτικής σημασίας», αλλά το 2% του ΑΕΠ της ετήσιας δαπάνης για την άμυνα είναι
πολύ υψηλό, γι' αυτό «θα πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού
Άμυνας», δηλαδή η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ, και με την διαπραγμάτευση
Βαρουφάκη σίγουρα και από την ΕΕ, αλλά παράλληλα θα ζητά ο ευρωστρατός να
εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα της. Τρέλα!Να ανθολογήσουμε μερικές τελευταίες ενδιαφέρουσες απόψεις - προτάσεις του Γιάνη
Βαρουφάκη και των συντρόφων του. «Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στερείται
λογικής», «ο διαχωρισμός μεταναστών - προσφύγων είναι ξεπερασμένος και
απαράδεκτος», «η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας αποτελεί το ίδιο το πρόβλημα του
προσφυγικού και όχι τη λύση του», «νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης» και
«δημιουργία πολλών μικρών μονάδων του ΕΣΥ που θα παρέχουν ηρωίνη... έτσι
σταματά η καταλήστευση των χρηστών από τους εμπόρους...». Για τον Γιάνη, οι
χρήστες που προμηθεύονται τη μεθαδόνη από τον ΟΚΑΝΑ και μετά αγοράζουν και τη
δόση τους από τον έμπορο πραγματοποιούν μια αντι-οικονομική συμπεριφορά, που
σίγουρα θα την εγκαταλείψουν όταν διαβάσουν το πρόγραμμά του.Όσοι εξιτάρονται να ψηφίσουν ή να ενταχθούν στο ΜέΡΑ25 ας κάνουν έναν κόπο να
διαβάσουν το πρόγραμμά του και μη δώσουν άλλη μια ευκαιρία στον τσαρλατάνο
Βαρουφάκη να «παίξει» με τη χώρα.[1] Μανώλης Σπινθουράκης , «Ευρωπολιτευτές», Εφημερίδα Συντακτών, 14/5/19 https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/195142_eyropoliteytes
[2] https://mera25.gr/eklogiko-programma/
[3] Γιάνης Βαρουφάκης, Ανίκητοι Ηττημένοι, εκδόσεις Πατάκη 2017, σελ.
124-125.
[4] Προεκλογικό πρόγραμμα Μέρα25, σελ. 28.*Δημοσιεύθηκε στο ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ,
06/06/2019
https://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2019/06/blog-post_36.html