ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ

δυνάστης: για απόλυτο κυρίως άρχοντα που είναι καταπιεστικός και τυραννικός.

δυναστεία : 1. η διαδοχική σειρά κληρονομικών αρχόντων που ανήκουν στην ίδια οικογένεια: H ~ των Aψβούργων. Iδρυτής της ελληνικής βασιλικής δυναστείας ήταν ο Γεώργιος A'.

2. για πολυμελή συνήθ. οικογένεια, τα μέλη της οποίας διακρίνονται στον πολιτικό ή οικονομικό τομέα, για δύο τουλάχιστον γενιές: H ~ των Kένεντι.

https://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?page=5&lq=%%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B1%

Με αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε σήμερα.

Επιφανειακά παρωχημένο αλλά αν δώσουμε λίγο μεγαλύτερη σημασία στις έννοιες αυτών των δύο λέξεων δυνάστης και δυναστεία θα διαπιστώσουμε ότι στο πολιτικό και οικονομικό τομέα ακόμα κυριαρχούν.

Προσωπικά αυτό θα το απέδιδα στο ότι οι δομές παρέμειναν οι ίδιες παρ όλη την έξωση της βασιλικής δυναστείας.

Έτσι αντί των βασιλικών οίκων έχουμε τις δυναστείες των Καραμανλήδων, των Παπανδρέηδων ,των Μητσοτάκηδων αλλά και σε μικρότερα κόμματα παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο.

Πολλά σε αυτό το άρθρο θα δανειστούμε από το εξαιρετικό βιβλίο του Μάριου Πλωρίτη Δυναστείες και Δυνάστες.

Αυτό το βιβλίο μας δείχνει την αδιαφορία και το μίσος των δυναστών απέναντι στον ελληνικό λαό, ο λαός αποστερείται κάθε δικαιώματος, το στήριγμα των δυναστών σε ξένες πλάτες ακόμα και με τις ξιφολόγχες των ξένων, το ασύδοτο της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας ,τον φανατισμό ,τον φατριασμό*, το διαίρει και βασίλευε.

Έχουμε ένα στυγνό ξενόδουλο** ολιγαρχικό καθεστώς με κοινοβουλευτικό μανδύα και με έντονα τυραννικά χαρακτηριστικά πού πρώτα και κύρια αποτυπώνονται και νομοθετικά στο πρόσωπο του κάθε πρωθυπουργού, στις ημέρες μας το κράτος διοικείται άμεσα από τα ξένα διευθυντήρια Γερμανίας , ΗΠΑ.

Είναι στην κρίση του κάθε καλοπροαίρετου αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, αν και πόσα έχουν αλλάξει στην σκέψη και νοοτροπία των σύγχρονων δυναστών από εκείνες τις εποχές που αναφέρετε ο συγγραφέας Πλωρίτης.

Όσοι δεν το έχουν διαβάσει στον παρακάτω σύνδεσμο μπορούν δωρεάν να το κατεβάσουν ή να το διαβάσουν.

https://docplayer.gr/85821345-Dynasteies-kai-dynastes.html

Δωρεάν γιατί η μόρφωση είναι ακριβή και θα πρέπει να μπαίνει σε όλα τα σπίτια εκτός κάποιου μικρού χρονικού διαστήματος, κάποιων χρόνων για να μπορούν να επιβιώνουν οι εκδοτικοί οίκοι και τα βιβλιοπωλεία.

*φατρία η [fatría] : άτομα που συγκροτούνται σε ομάδα με βάση στενότερα συμφέροντα, τα οποία προωθούν με κάθε τρόπο (χωρίς ήθος ή και παράνομα) συνήθως σε βάρος ενός ευρύτερου συνόλου· κλίκα: Kομματικές / πολιτικές φατρίες. Mέσα στα υπουργεία / στα κόμματα / στις παρατάξεις υπάρχουν φατρίες που αλληλοσπαράζονται.

φατριασμός ο [fatriazmós] : η συγκρότηση φατρίας και η δράση στα πλαίσιά της: H φαγωμάρα και ο ~ δε μας αφήνουν να σηκώσουμε κεφάλι.

https://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CF%86%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1&loptall=true&dq=

** Ακόμα και τώρα πού είναι άμεσα ορατή η θανάσιμη απειλή από την Τουρκία οι εφοπλιστές- καναλάρχες μας αγοράζουν φτηνά τις τούρκικες τηλεσειρές και τα παιχνίδια τους βλέποντας μόνο το κέρδος και αδιαφορούν πλήρως για την τουρκική προπαγάνδα πού γίνεται μέσω όλων αυτών των εκπομπών.

Για την μόρφωση της νεολαίας πού δίνει τόσο απλόχερα το κράτος είναι ενδεικτικό το Survivor 4: Υποδοχή... ήρωα για τον Τζέιμς στη Ρόδο -Πανζουρλισμός για μία φωτογραφία μαζί του. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολυετούς θητείας στα σχολικά θρανία. Μην ξεχνάμε ότι ο παραγωγός του Survivor είναι ο Τούρκος Acun ilicali και κολλητός του Ερντογάν.

Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/zoi/survivor-4-ypodohi-tzeims-kafetzi-sti-rodo

Εδώ τα δύο πρώτα κεφάλαια του βιβλίου.

ΙΙΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑ

Μείνετε άβασίλευτοι!

Ή πολιτική διαθήκη τον Άδαμαντίου Κοραή

ΤΥΡΑΝΝΟΛΟΓΙΑ

Τυραννολογία

"Ενδεκα σοφών συμπόσιον

0ι οπαδοί τής μοναρχίας- όσοι, έλάχιστοι, υπάρχουν άκόμα- υποστηρίζουν πώς ή βασιλεία, περισσότερο από κάθε άλλη μορφή πολιτεύματος, έξασφαλίζει την έθνική ενότητα κι ανεξαρτησία, τον σεβασμό του Συντάγματος και των νόμων, επο­μένως την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, την πολιτική σταθερότητα, τή δίκαιη διακυβέρνηση καί, τελικά, τήν άνάπτυξη και τήν πρόοδο του τόπου.

Και τούτο, έπειδή ό βασιλιάς στέκεται πάνω απ' τα πολιτικά πάθη και τις κομματικές διαμάχες, είναι ό αντικειμενικός ρυθμιστής του πολιτεύματος, πούγνώμονα του έχει τό έθνικό κι όχι τό κομματικό ή προσωπικό συμφέρον.

Άκόμα κι άν όλ' αυτά ήταν «θεωρητικά» σωστά, άκόμα κι άν όλ'αυτά δεν ήταν βαθύτατα προσβλη­τικά γιά έναν έλεύθερο λαό, πού τον θεωρούν πώς χρειάζεται έστεμμένους άστυνόμους για νά ρυθμίζουν τά βήματα και τις τύχες του - ή ιδία ή ιστορία των 150 έλεύθερων χρόνων αυτού του τό­που, μαρτυράει άν ή βασιλεία έφερε στήν Ελλάδα τ' άκριβά τούτα άγαθά. "Η άν, άντίθετα, έγινε πρό­ξενος και πηγή βαθύτατων διχασμών, κατάφωρων παρανομιών, άγριων παθών, άδίσταχτων κομματισμών, άδιάκοπης άνωμαλίας, έθνικών διασυρμών,κι άν στάθηκε Ενας απ'τούς κυριότερους παράγοντες τής υπανάπτυ­ξης, του σκοταδισμού και τής ύ π ο τ έ λ ε ί α ς στους ξένους. Αυτά τά έργα και τις έπιδόσεις τής βασιλείας στην 'Ελλάδα- σωστότερα, μερικές πτυχές τής «άνεπίσημης» ιστορίας της - παραθέτει και σχολιάζει αυτός ό τόμος, έλπίζοντας νά συμβάλει, έστω και λίγο, στη διαφώτιση των 'Ελλήνων γύρω στον «θεσμό» πού ταλανίζει τη χώρα μας ένάμισην αιώνα τώρα.

« ΜΕΙΝΕΤΕ ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΟΙ!»

Ή πολιτική διαθήκη του Αδαμαντίου Κοραή

Δυό χρόνια πριν α π ' τό τέλος του, στις αρχές τον 1831, ό

Αδαμάντιος Κοραής έγραψε τήν « Παράκλησιν ομογενούς γέροντος πρός τούς ελευθέρους Έ λ λ η ν α ς», γιά νά τούς υποδείξει πώς νά στηρίξουν «την κλονουμένην έλευθερίαν των», πού τήν απειλούσαν, όπως πάντα, οί ντόπιοι επιτήδειοι κι οι ξένοι δυνάστες.

Ή «Παράκλησις» αύτή αποτελεί και τήν πολιτική διαθήκη τον μεγάλου εκείνου έθνοδιδάσκαλου, πού «μίαν μόνην ιδέαν είχεν έν τω πνεύματι, τό μεγαλείον τής 'Ελλάδος- έν μόνον αίσθημα, τήν άγάπην τής Ελλάδος», όπως έγραφε ό Πέτρος Βραΐλας Άρμένης. Καίριο μέρος του προφητικού αυτού κειμένου είναι εκείνο πού άναφέρεται στό π ο λ ι τ ι κ ό σύστημα τού νεαρού κράτους -και υποδείχνει στούς Έλληνες τά μέσα γιά «να ασφα­λίσουν τήν έλευθερίαν των, αν έπιθυμούν ν ά είναι έλεύθεροι ».

Τό παραθέτουμε έδώ, γιατί διατηρεί αμείωτη xai τήν έπικαιρότητα και τή βαρύτητά του:

Πρώτον μέσον. Νά μείνετε, ώς διάταξεν άπ' άρχής τό προσωρινών πολιτικόν σας σύνταγμα, αβα­σίλευτοι.

'Αβασίλευτοι, διότι είσθε χριστιανοί, ήγουν πρε­σβεύετε θρησκείαν, ήτις δεν γνωρίζει βασιλείς, άλλά θέλει όλους τούς πιστούς της αδελφούς. «Ούχ ούτως δέ έσται έν ύμίν»

'Αβασίλευτοι, διότι ή σημερινή πτωχή της Ελλάδος κατάστασις δέν είναι ικανή νά ύποφέρη βασιλείαν, πράγμα καί καθ' έαυτό β α ρ υ δ ά π α ν ο ν, καί μέλλον όχι μόνον νά σάς καταστήση πτωχοτέρους άλλα καί νά άμαυρώση όλους σας τούς ύπέρ της έλευθερίας λαμπρούς άγώνας καί νά σας καταβυθίση είς τόν έσχατον βαθμόν της άτιμίας...

Aί . .φατρίαι, αί καταπολεμούσαι σή­μερον ή μία τήν άλλην, ευθύς ως ίδωσι βασιλέα είς τήν Ελλάδα, μέλλουν (μήν άμφιβάλλετε) νά όμονοή-

σωσιν ώς άδελφοί, νά περικυκλώσωσιν ώς ά ν δ ρ ά π ο δ α τόν νεοφανή βασιλέα, νά συγκροτήσουν α ύ λ ή ν, νά τόν μεταμορφώσουν είς δεσπότην άν σέβεται τό «Ούχ ούτως δέ έσται έν ύμίν», ή νά τόν καταστήσωσι δεσποτικώτερον, άν τρέφη, τά όποια σπανίως οί βασιλείς άποστρέφωνται, δεσποτικά φρονήματα, καί νά τόν διδάσκωσι πώς καί μέχρι π ό ­σ ο υ νά σας φορολογή, διά νά συμμερίζωνται μ' αύτόν τούς ιδρώτας σας, νά σας βυζάνωσι καί αυτό τό α ίμ α . . .

Ε ά ν . . . φορτισθήτε βασιλέα, δέν έχετε νά φοβήσθε μόνον (ώς έλεγα) τό βαρυδάπανον.

'Αλλον τού­του μυριάκις βαρύτερον καί αίσχρότερον σάς προσμέ­νει, ή καταφρόνησις.

Όλοι οί μισηταί της χριστιανικής ίσότητος, αφού παχυνθώσιν άπό τούς κόπους σας, αφού σάς στραγγίζουν όλους τούς ιδρώτας, μέλλουν καί νά σάς καταφρονούν ώς δ ο ύ λ ο υ ς, χρεωστούντας νά τρέφετε καί νά στολίζετε την άργίαν των, καί νά σας όνομάζωσι Σκυλολό­γιον (canaille), καθώς μας ώνόμαζον Κιοπέκ οι Τούρκοι.

Τοιαύτη είναι ή διάλεκτος όλων τών Ολιγαρχικών.

Πώς άλλως ήμπορούσαν νά διακρίνωνται άπό τούς αδελφούς των οί άντιχριστιανικώς τιτλοφορούμενοι εύγενέστατοι, ενδοξότατοι, έξοχώτατοι, έκλαμπρότατοι, παρά όνομάζοντες τούς λαούς άθροισμα σκύλων; Ναί, φίλοι ομογενείς, Σκυλολόγιον! Ποίους; εσάς, έκ τών όποιων έγεννήθησαν οι Βότσαροι, οί Νικήται, οΐ Μιαούλοι,

οί Κανάροι καί άλλοι αείμνηστοι ήρωες. Ποιοι; οι μή όντες καλοί [ίκανοί] νά τεκνογονώσι παρά Άρχοντόπουλα, Τσελεπίδας, Βεΐζατάδας καί άλλα άντικοινωνικά, μισάδελφα, ανθρωπόμορφα θηρία.

Αλλο, φίλοι όμογενείς, όσων είπα πολύ πλέον αίσχρόν καί άξιοθρήνητον: Όχι μόνον θέλουν σας όνομάζει Σκυλολόγιον, άλλ' όλη των ή σπουδή καί άσχολία θέλ' είσθαι καί ν ά  σ α ς  καταστήσωσιν άληθώς Σκυλολόγιον.

Μή δυνάμενοι πλέον νά ζήτε έντίμως από τούς κόπους τών ιδίων σας έργων, τών άργών τήν άργίαν μέλλετε νά ζηλεύσετε, αύτούς νά μιμήσθε, αύτούς νά κολακεύετε ώς δεσπότας καί κυρίους σας, καί αύτών ανδρά­ποδα νά γίνεσθε καί σκύλοι,διά νά τρέφεσθε καί ώς «κυνάρια άπό τών ψιχίων τών πιπτόντων άπό της τραπέζης αύτών». .

Α ί λαοί [της Εύρώττης], μή ύποφέροντες πλέον άπόλυτον έξουσίαν, έδραξαν όλοι τά δρέπανα καί προθυμούνται νά θερίσωσι τήν άπόλυτον έξουσίαν, καί νά βάλωσιν είς τόπον αύτής τήν μόνην νόμιμον έξουσίαν, τήν έξουσίαν τών νόμων...

Τοιούτοι φρόνιμοι θερισταί έλπίζονται νά φανώσι καί οι ν έ ο ι μ α ς . . . Τό φρονιμώτερον όμως καί άσφαλέστερον είναι να μήν άφήσετε είς αύτούς ...τήν ανάγκην του θερισμού.

Η νομίζετε ότι οί χρηστοί μας ούτοι νέοι, ή μόνη της πατρίδος έλπίς, ποτισμένοι μέ τά νάματα τών έπιστημών καί τών τεχνών. . . έρεθισμένοι καί από τά έκχυθέντα νεωστί υπέρ της έλευθερίας πατρικά των α ίμ α τα . . . έχουν νά υποφέρουν μονοπρόσωπον οίανδήποτε κατεξουοίαν; "Έχουν νά ύποφέρωσιν άλυ σ ό δ ε τ ο ν τυπογραφίαν, καί μιαρούς ατασκόπους τών πράξεωνκαί ώ τ ά ­κ ο υ σ τ ά ς τών έξερχομένων άπό τά στόματά των

έλευθέρων ύπέρ τής κοινής Ελευ­θερίας λόγων;...»

ΤΥΡΑΝΝΟΛΟΓΙΑ

Ο Πλούταρχος έχει γράψει, δπως είναι γνωστό, τό « Έ π τ ά Σοφών Συμπόσιον», όπου συγκέντρωσε τή βιοτική καί πολιτική πείρα τών παλαιότερων σοφών της Ελλάδος. «Συμπόσια» τέτοια είχαν γραφτεί, βέ­βαια, πολλά μετά τό περίπυστο τοϋ Πλάτωνος, τά περισσότερα όμως δέν έφτασαν ώς εμάς. Τύχη άγαθή, ωστόσο, έφερε στό φως - άν πιστέψω φίλο φιλό­λογο - ένα άκόμα. Πού (τύχη άγαθότερη) άπανθίζει τή σοφία έξοχότατων Ελλήνων γύρω στό πάντα καί­ριο θ έμ α : τήν πολιτική έξουσία καί τήν κατάχρησή της, τήν άπολυταρχία καί τήν τυραννία. Χρήσιμο, λοι­πόν, νομίζω νά παραθέσω τά κυριότερα σημεία του. Οικοδεσπότης, καί στό «Συμπόσιο» αύτό, είναι ένας ήγεμόνας: ό τύραννος τών Συρακουσών Διονύσιος, πού μόλις τότε είχε άνέβει στό θρόνο. Συνδαιτημόνες του, φιλόσοφοι καί ποιητές, ρήτορες καί ιστορι­κοί, πού τούς είχε καλέσει (τάχα) ό νεαρός τύραννος, νά συζητήσουν περί πολιτείας καί νά τούς ζητήσει συμβουλές περί της πολιτείας του.

Θ' άπορήσει ίσως, ο άναγνώστης γιά τήν παρρησία καί τή δριμύτητα τών καλεσμένων. Μά άς θυμηθεί πώς τώ καιρώ έκείνω υπήρχε πλήρης ή έλευθερία του λόγου, άκόμη καί στίς αυλές τών ήγεμόνων - τών φρόνιμων, του­λάχιστο...Τ ή ουζήτηση άνοίγει ό ϊδιος ο Διονύσιος, ρωτών­τας ποιος είναι ό «δέων ήγεμών». Πρώτος αποκρί­νεται ό «σοφώτατος»:

Σ ω κ ρ άτ η ς : Βασιλείς καί άρχοντες, Διονύσιε, δεν είν' εκείνοι που έχουν σκήπτρο, άλλα έκείνοι πού ξέρουν νά άρχουν.

Διονύσιος:

Καί ποιοί ξέρουν, Σωκράτη ;

Σωκράτης:

Ε κ ε ί ν ο ι πού μπορούν καί κυ­ριαρχούν πάνω στά πάθη τους.

Διονύσιος:

Ποιά πάθη ;

Σωκράτης:

Τό θράσος, τήν απληστία, τό

φθόνο.

Διονύσιος:

Α ύτά τά πάθη συνοδεύουν πάντα τούς βασιλείς καί τούς τυράννους;

Ηρόδοτος:

'Αναγκαστικά. Καί ο καλύτε­ρος άνθρωπος του κόσμου, άμα ανέβει σ' αυτό τό αξίωμα, αλλάζει ολότελα νοοτροπία. Γιατί, έξαιτίας τών αγαθών καί τής δύναμης πού έχει στη διάθεσή του, γεννιέται μέσα του ή αυθάδεια...

Σοφοκλής:

...καί τό θράσος:

«Ύβρις φυ­τεύει τύραννον»...

Διονύσιος:

Δεν υπάρχουν, λοιπόν, αγαθοί ήγεμόνες;

Σωκράτης:

"Ας ξεχωρίσουμε, πρώτα, τή βασιλεία από τήν τυραννίδα, Διονύσιε: ό ήγεμόνας πού κυβερνά μέ τή θέληση του λαού καί σύμφωνα μέ τούς νόμους είναι Βασιλιάς' ένώ εκείνος πού κυ­βερνά αντίθετα πρός τή θέληση του λαού κι όχι σύμφωνα μέ τούς νόμους, άλλά σύμφωνα μέ τή δική του θέληση, είναι Τύραννος.

Διονύσιος:

Καί πότε ή βασιλεία μετατρέπεται σέ τυ ρ α ν ν ί α ;

Αριστοτέλης:

Όταν ό βασιλιάς προ­σπαθεί ν' αποχτήσει περισσότερα κυριαρχικά προνό­μια απ' όσα του δίνουν οί νόμοι.

Διονύσιος:

Ά λλά τί ακριβώς όνομάζεις «τυραννίδα», 'Αριστοτέλη ;

'Αριστοτέλης:

Τυραννίς είναι ή μοναρ­χική διακυβέρνηση άπό έναν πού άρχει

Άνεύθυνος πάνω στούς όμοιους καί στούς καλύτερούς του, πρός

τό δικό του συμφέρον καί όχι πρός τό συμφέρον τών άρχομένων.

'Ηρόδοτος:

Καί πώς μπορεί νά είναι σωστό πράγμα ή μοναρχία όταν έχει ό

Ένας τό δικαίωμα νά κάνει ότι θέλει άνεύθυνα;

'Αριστοτέλης:

Οχι μόνο σωστό δεν εί­ναι, άλλα καί άντίθετο μέ τή φύση νά έξουσιάζει

ένας όλους τούς πολίτες: «ούδέ «κατά φύσιν είναι το κύριον ένα πάντων είναι τών πολιτών»...

Σοφοκλής:

Καί μάλιστα όταν αυτός ό ένας δέν έχει στό νου του παρά τό δικό του συμφέρον,όπως είπες, καί τ' άνομα κέρδη ; «τό έκ τυράννων γένος αίσχροκερδείαν φιλεί»...

Πλάτων:

Δέν είναι μόνο ή «αισχροκέρδεια» γνώρισμα τών τυράννων. Λες, Διονύσιε, πώς πολι­τεύεται ό βιαστής τής έξουσίας καί πού όδηγείται:

Τίς πρώτες μέρες, φέρνεται τάχα φιλομειδέστατα καί καταδεχτικώτατα πρός όλους... "Επειτα δμως, Αρχί­ζει νά υποκινεί κάθε φορά καί κάποιο πόλεμο, γιά νάχει πάντα ο δήμος άνάγκη άρχηγού.

Προπάντων όμως τό κάνει αυτό γιά νά συνεισφέρουν δήθεν οί πολίτες στά έξοδα του πολέμου καί ετσι, πέφτοντας στή φτώχεια και βασανιζόμενοι άπό τίς καθημερι­νές τους άνάγκες, νά μην είναι πιά σέ θέση νά τόν έπιβουλεύονται. Καί γιά νά έχει τό μέσον νά έξολοθρεύει

μέ εύσχημο τρόπο έκείνους πού υποπτεύεται ότι, έπειδή έχουν

φιλελεύθερο φρόνημα,θά βάλουν έμπόδια στήν έξουσία του...

Ολα αυτά όμως τόν κάνουν όλο καί περισσό­τερο μισητό στούς πολίτες. Τότε, μερικοί θ' αρχί­σουν νά μιλούν μέ θάρρος μεταξύ τους γιά τίς πρά­

ξεις του, μάλιστα οί τολμηρότεροι θ ά τίς «κατακρίνουν μιλώντας καί σ' αυτόν τόν ίδιο. Ολους, λοιπόν αύτούς τούς βγάζει άπό τή μέση ο τύραννος, γιά νά διατηρήσει τήν έξουσία, ως ότου δεν αφήσει κανένα, ούτε φίλο ούτε έχθρό, πού νά έχει κάποιαν Αξία... Ά λ λ ά όσο πιό μισητός γίνεται στούς πολί­τες μ' αυτές τίς πράξεις του, έχει ανάγκη από όλο καί περισσότερους καί πιστότερους δορυφόρους.

ΙΙού θαβρει, όμως, αυτούς τούς π ι σ το ύ ς; Μόνοι τους αρθούν πολλοί πετώντας, αρκεί νά τούς πληρώνει καλά... Κι ο λαός θ ' αναγκάζεται νά Θρέφει κι αυ­τόν καί τούς συντρόφους του. Τό σύνολο όμως τής πόλης, καί μάλιστα οί έντιμότεροι πολίτες της, ζούν μέσα σ' έξευτελιστική καί άθλια δουλεία...

Έ ξ άνάγκης, χάρη στην έξουσία πού έχει, ο τύραννος είναι καί γίνεται διαρκώς περισσότερο φθονερός, άπιστος, άδικος, άφιλος, ανόσιος, πανδο­χείο καί τροφείο κάθε κακίας, καί, γιά δόλους αύ­τούς τούς λόγους, δυστυχής ο ίδιος καί συνάμα αφορμή δυστυχίας σέ όσους τον πλησιάζουν...

'Ηρόδοτος:

Ώραία καί πιστή προσωπογρα­φία τοϋ τυράννου έδωσες, Πλάτων. Γιατί είναι αλή­θεια πώς ο τύραννος φθονεί τούς άριστους, του ­άρέσουν μόνο οί πιό πρόστυχοι πολίτες καί είναι προθυμότατος νά πιστέψει τίς συκοφαντίες.

Ευριπίδης:

Γιά τούτο, κάλλιο εύτυχής πολίτης νά ζώ έγώ προτιμώ, παρά τύραννος νάμαι, πού χαίρεται τούς πονηρούς σάν έχει φίλους καί μισεί τούς καλούς μήν πάει καί τονέ σφάξουν...

(Μίλησε, τότε, ό 'Ιέρων - τύραννος κι αυτός- που σώπαινε ώς τήν ώρα).

Ί έ ρ ω ν :

Σωστά τά λέτε, φίλοι. ΟΙ τύραννοι φοβούνται τούς γενναίους, μήπως τολμήσουν τίποτα έναντίον τους γιά χάρη τής έλευθερίας - φοβούν­

ται τούς σοφούς,μήπως μηχανευθούν τίποτα - φο­βούνται τούς δίκαιους,

μήπως ο λαός θελήσει νά τούς κάνει προστάτες του έναντίον του τυράννου.

Διονύσιος:

Μόνο άθλιους, λοιπόν, κι α­πατηλούς φίλους έχουν οί μονάρχες;

Σωκράτης:

Ναί. Γιατί οί περισσότεροι άν­θρωποι δεν τούς πλησιάζουν, ενώ εκείνοι πού τούς συναναστρέφονται δεν τούς λένε παρά μόνο εκείνα πού

Ευχαριστούν τόν άφέντη τους.

Διονύσιος:

Δεν μπορεί δμως νάχει αγα­θούς οκοπούς ή τυραννία ;

'Αριστοτέλης:

Δέν μπορεί Διονύσιε, έξ όρισμού. Γιατί τής Δημοκρατίας σκοπός είναι ή

έλευθερία, τής 'Ολιγαρχίας ή προστασία των συμφε­ρόντων τών πλουσίων, καί τής Τυραννίας ή διατή­ρηση τής έξουσίας.

Διονύσιος:

Δηλαδή, μόνο στό συμφέρον του τυράννου άποβλέπει, δπως είπες πρίν ;

'Αριστοτέλης:

Καί σέ κανένα άπ' τά κοινά συμφέροντα. Γι' αυτό κι ό τύραννος κυβερνάει παρά τή θέληση τών υπηκόων, έπειδή κανένας ελεύθεροςάνθρωπος δέν υπομένει μέ τή θέλησή του έναν τέτοιον άρχοντα.

Διονύσιος:

"Ομως, ή τυραννία δέν έχει κανένα άπ' τά καλά τών πολιτευμάτων πού άνέφερες ; Τής Δημοκρατίας καί τής 'Ολιγαρ χίας;

Αριστοτέλης:

Οχι μόνο κανένα άπ' τά καλά τους, άλλά καί όλα τους τά έλαττώματα.

Ε­τσι, άπ' τήν Ολιγαρχία παίρνει σάν σκοπό της τήν έξεύρεση πλούτου,

άλλά καί τήν άπόλυτη δυαπιστία πρός τό λαό- γι' αυτό, κοινό χαρακτηριστικό τής 'Ολιγαρχίας καί τής Τυραννίας είναι ό δολερός αφοπλισμός τοϋ λαού κ' ή κακομεταχείριση του πλήθους καί ή

άπέλαση καί ή διασπορά του... 'Από τή Δημοκρατία, πάλι, παίρνει τό

διωγμό τών έγκριτων πολιτών καί τήν κρυφή ή φανερή έξόντωσή τους,

έπειδή ο τύραννος τούς θεωρεί έμπόδια στήν κατο­χή τής έξουσίας. Γιατί συνήθως αυτοί είναι πού θέλουν νά καταλύσουν τήν τυραννία, είτε γιά νά

κυβερνήσουν οί ίδιοι, είτε έπειδή δέν άνέχονται να είναι δοϋλοι.

Εύρυπίδης:

'Ενώ, όπου ο λαός άφέντης είναι, βλέπει μέ χαρά του ν' ακμάζουν παλικάρια. Μά ο βασιλιάς μισεί ένα τέτοιο πράμα, κι όπου έξυ­πνος κι άντρείος τόν ξεπαστρεύει, γιατί τρέμει το θρόνο του μή χάσει...

Διονύσιος:

"Ωστε σκοπός τής τυραννίας είν α ι...

'Αριστοτέλης:

Οί σκοποί τής τυραννίας, Διονύσιε, είναι τρεις : πρώτο, ή ταπείνωση τον φρονήματος τών πολιτών - έπειδή οποίος είναι μικρό­ψυχος δέν έχει τό θάρρος ν' άγωνιστεί γιά τίποτα.

Επειτα, ή άμοιβαία τών πολιτών δυσπιστία- έπειδή ή τυραννία δέν καταλύεται παρά μόνον όταν ή αμοιβαία έμπιστοσύνη ένώσει πολλούς ή λίγους υπηκόους γι\ αύτό κι οί τύραννοι καταδιώκουν τούς έντιμότερους πολίτες, όχι μόνο έπειδή αύτοί άπαξιούν νά κυβερνιώνται τυραννικά, αλλά κι έπειδή εμπνέουν έμπιστοσύνη στους άλλους... Τέλος, ή τυ­ραννία σκοπό της έχει νά καταστήσει τους πολίτες άνίκανονς γιά πολιτικές ένέργειες- έπειδή κανένας δέν επιχειρεί τα' άδύνατα, κι έπομένως ούτε καί νά καταλύσει τήν τυραννίδα θά προσπαθήσει αν δέν

έχει τήν άπαιτουμένη δύναμη.

Διονύσιος:

Καί τί μέσα μεταχειρίζεται ο τύράννος γιά νά διατηρήσει τήν έξουσία ;

'Αριστοτέλης:

Τά χείριστα : Περιορίζει τή δύναμη τών πιό σπουδαίων πολιτών κι

έξοντώνειτους πιό θαρραλέους και υψηλόφρονες... Απα-

γορεύει τά πολιτικά σωματεία καί τήν έκπαίδευση τών πολιτών καί κάθε άλλο μορφωτικό μέσο...

Επι­τηρεί καί κατασκοπεύει τούς πάντας, καί προπάν­των έκείνους που έχουν ανεξάρτητο φρόνημα κι εμπνέουν έμπιστοσύνη...

'Υποθάλπει τίς διαβολές καί τίς συγκρούσεις τών πολιτών, έξερεθίζοντας

τούς φίλους έναντίον τών φίλων, τό λαό έναντίον τών πλουσίων χαί τούς πλούσιους μεταξύ τους...

Καί, ακόμα, προσπαθεί νά έξαθλιώνονται καί νά φτωχαίνουν οί υπήκοοί του, ώστε, άπασχολημένοι με τόν καθημερινό βιοπορισμό τους, νά μην έχουν καιρό ν' άπειλήσουν τήν έξουσία του...

Σωκράτης:

Μέ δυό λόγια. Διονύσιε, τό κύριο οπλο τής τυραννίας είναι ή βία.

Ομως ή βία δεν είναι γνώρισμα ανθρώπων πού έχουν μυαλό,

αλλά ανθρώπων πού έχουν δύναμη χωρίς μυαλά.

II λ ά τ ων :

Καί κύριο χαρακτηριστικό τής τυραννίας είναι ή καταπάτηση τών νόμων

από εκεί­νον ίσα-ίσα πού έχει ταχθεί φρουρός τους. Όταν όμως οί φύλακες τών νόμων φαίνονται μόνο τέτοιοι χωρίς νά είναι, τότε βλέπεις νά καταστρέφεται συθέμελα ή πολιτεία.

Ευριπίδης:

Δι' ο καί «ούδέν τυράννου δυσμενέστερο» πόλει»...

Δημοσθένης:

Ναί, «όλως άπιστον ταίς πολιτείαις ή τυραννίς»...

'Αριστοτέλης:

...καί «βλαβερωτάτη τοίς άρχομένοις»...

Δημοσθένης:

Διονύσιε, Διονύσιε, γνώριζε πώς κάθε βασιλιάς καί κάθε τύραννος είναι έχθρός τής ελευθερίας καί πολέμιος του νό μ ο υ:

«βασι­λεύς καί τύραννος άπας έχθρόν έλευθερία καί νόμοις έναντίον»...

(Ά π ό μιάν Απόμερη γωνιά, ψιθύρισε τότε ένας ξένος πού παρακολουθούσε αμίλητος τήν συζήτηση :

ο ρωμαίος 'Οβίδιος)

'Οβίδιος:

Προπάντων στήν Ε λ λ ά δ α . Γιατί

κάθε τρέλλα τών βασιλιάδων τήν πληρώνουν οί Ελ­ληνες. «Quidquid delirant reges plectuntur Achivi»,

όπως λέμε στήν πατρίδα μου.

(*0 Διονύσιος έσκυψε τό κεφάλι καί ψιθύρισε)

Διονύσιος:

"Ολα όσα είπατε μον τά έλε­γε κι ο πατέρας μου, μέ μιά μόνο φράση, κι ας ήταν τύρανος ο ίδ ιο ς : « Ή γάρ τυραννίς άδικίας

μήτηρ έφυ»...

'Αριστοτέλης:

Ευτυχώς, όμως, διά τούς τυραννουμένους, «πασών όλιγοχρονιώτεραι των πολιτειών εισίν όλιγαρχία καί τυραννίς »!

( Ό γέρο - Θαλής, πού λαγοκοιμόταν πιό πέρα,

σήκωσε τό κεφάλι)

Θαλής:

'Ακριβώς. Γ ι' αυτό καί τό πιό σπά­νιο πράγμα είναι νά δεις τύραννο γέροντα...

Σόλων:

'Ενώ, Αντίθετα, θά γινόταν ένδο­ξος ο βασιλιάς ή ο τύραννος πού, αντί τής μοναρ­χίας, θά εγκαθίδρυε δημοκρατία.

'Ηρόδοτος:

Γιά τούτο, Διονύσιε, σέ συμ­βουλεύουμε ν' αφήσεις κατά μέρος τή μοναρχία καί τήν τυραννία, καί νά δώσεις τήν έξουσία στό λαό.

'Επειδή, όταν κυβερνά ο λαός, ή διοίκηση έχει τ ' ωραιότερο απ' όλα τά όνόματα: Ισονομία.

Γιατί τό παν άπορέει από τούς πολλούς: «έν γάρ τώ πολλώ ένι τά πάντα»...

Έ δ ώ, όμως, σταματά τό αρχαίο χειρόγραφο, Καί,

έτσι, δέν θά μάθουμε «ποιον πέρας έσχεν ή τότε συνάθροισις»...

Είναι κουραστικό να αναφερόμαστε κάθε φορά στον κορονοιό αλλά η πολιτική πού εφαρμόζει η κυβέρνηση και για αυτό το θέμα νομίζω ταιριάζει απόλυτα σε μία δυναστική πολιτεία. Η όλη πολιτική της εξαντλείται στους εμβολιασμούς και στην καταστροφή της οικονομικής ζωής αυτού του τόπου.

«Θέλετε δεν θέλετε θα σας εμβολιάσω με συγκεκριμένα πειραματικά εμβόλια»

και μόνο η απόρριψη εμβολίων χωρίς σοβαρές παρενέργειες και θανάτους είναι αρκετή για να αποδείξει την έλλειψη σεβασμού απέναντι της ανθρώπινης ζωής.