Ανοησίες να είναι και ό,τι νάναι!
Ανοησίες να είναι και ό,τι νάναι!
Με αφορμή το άρθρο της Βούλτεψη: ΣΥΡΙΖΑ και Ισημερινός: Λένιν να είναι και ό,τι νάναι!
Περίληψη άρθρου, στο τέλος θα το βρείτε ολόκληρο:
«Στις αρχές του μήνα, ο Πρόεδρος του Ισημερινού - χώρα-πρότυπο για τον Τσίπρα και την παρέα του και αυτή η λατινοαμερικάνικη χώρα - Λενίν Μορένο, απάλλαξε με προεδρικό διάταγμα από τα καθήκοντά του τον αντιπρόεδρο Χόρχε Γκλας, στενό συνεργάτη του πρώην προέδρου Ραφαέλ Κορέα . Πριν από δέκα περίπου μέρες, ο επικεφαλής της Εισαγγελίας ανακοίνωσε ότι θα παρουσιάσει στοιχεία περί της εμπλοκής του αντιπροέδρου σε υπόθεση διαφθοράς.
Στην εξουσία από το 2006, ο Κορέα είχε υποσχεθεί (κι' αυτός) τα πάντα στους πάντες.
Όχι μόνο δεν έκανε τίποτε, αλλά οδήγησε τον λαό σε απόγνωση. Θυμίζω επίσης ότι ο Ισημερινός βρέθηκε εκτός των αγορών δανεισμού μετά την αθέτηση πληρωμών που είχε κηρύξει το 2008 για χρεόγραφα συνολικής αξίας 3,2 δις δολαρίων, ενώ υιοθέτησε το δολάριο μετά την οικονομική κρίση του 1999.
Θυμίζω επίσης ότι Τσίπρας, Καμμένος και λοιποί είχαν ως πρότυπο τον Ισημερινό για το θέμα του χρέους. Λοιπόν, στον Ισημερινό η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει - και ας μας έλεγαν τα αντίθετα οι «σωτήρες».
Αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πρόβλημα. Από τον Τσάβες στον Κορέα και από τον Κορέα στο Λενίν, όλα βαίνουν καλώς.
Λένιν να είναι και ό,τι νάναι! »
Ανοησίες να είναι και ό,τι νάναι!
Πού να βρει κανένας στοιχεία για το τι γίνεται στον μακρινό Ισημερινό; Έτσι μπορούμε να λέμε ότι μας κατέβει στο κεφάλι προκειμένου να προπαγανδίζουμε τα « καλά » των πολυεθνικών, των ολιγαρχιών και των αγορών δανεισμού, διάβαζε μνημόνια. Ας δούμε όμως πρώτα τι προσπαθεί να κάνει με το εν λόγω άρθρο. Βασικά να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά μόνο η τυφλή υποταγή στα μνημόνια.
Για να είμαστε δίκαιοι στο επόμενο άρθρο της, Τα χαράτσια και οι δανειστές, «κατηγορεί τους Τσίπρα - Καμμένο πού είναι στην εξουσία, ότι οι δανειστές έχουν ήσυχο το κεφάλι τους. Τους λένε σε όλα «ναι», δίνοντας μερικές μάχες οπισθοφυλακών για την τιμή των όπλων. »
Η ΝΔ δηλαδή θα διαπραγματευτεί ριζικά με τους δανειστές Γερμανία , ΔΝΤ και θα συμφωνήσουν οι δανειστές, ότι μας έλεγε προεκλογικά ό Τσίπρας . Όπως θέλουν να μας λένε και όλα τα υπόλοιπα φίλο εοκικά , ( όχι φιλοευρωπαϊκά ) κοινοβουλευτικά α, μην ξεχνάμε και δημοκρατικά κόμματα.
Πολύ δε χειρότερα, χωρίς κανένα διαπραγματευτικό χαρτί έστω στα λόγια , σαν ατού στα χέρια της ΝΔ. Μιας και η ΝΔ είναι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του Ευρώ ,της ΕΟΚ και των αγορών. Τέτοιες όμως διαπραγματεύσεις δεν γίνονται πουθενά στον κόσμο.
Με λίγα λόγια ιστορίες για μωρά παιδιά και με τις δύο έννοιες. Του νεογέννητου παιδιού και του ατόμου που δείχνει έλλειψη νου, σκέψης (μωρή γυναίκα) . Είδαμε στην πράξη την ΝΔ επί Σαμαρά.
Να και ένα παράδειγμα πού οι προπαγανδιστές της ΝΔ θέλουν να ξεχνάνε. Την Ισλανδία πού έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της ,τις ανοησίες της Βούλτεψη ,του Τσίπρα και των υπολοίπων.
Ας δούμε λοιπόν επί Κορέα στον Ισημερινό η Εκουαδόρ τι ακριβώς έχει γίνει.
«Εμείς δίνουμε μάχη κατά της πιο ακραίας έκφρασης του άγριου καπιταλισμού χωρίς πρόσωπο, τους φορολογικούς παραδείσους» δήλωσε ο Κορέα, με πρωτοβουλία του οποίου στήθηκαν παράλληλα με τις προεδρικές και κάλπες για να αποφανθούν οι πολίτες αν θέλουν να απαγορευτεί σε πολιτικούς και αξιωματούχους να καταφεύγουν σε φορολογικούς παραδείσους και να υποχρεωθούν να επαναπατρίσουν τα σχετικά κεφάλαια σε έναν χρόνο. Στόχος της καμπάνιας της αντιπολίτευσης είναι ελλείψει προτάσεων να στρέψουν την ατζέντα της προεκλογικής εκστρατείας από τα ουσιαστικά, δηλαδή από τι μοντέλο κοινωνίας θα υπάρξει μετά τις εκλογές: μια συνέχιση της «Επανάστασης των Πολιτών» ή η επιστροφή στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό.
Γιατί όποιες ελλείψεις, συμβιβασμούς, σφάλματα κι αν διαπιστώνει κανείς στην «Επανάσταση των Πολιτών», το γεγονός είναι πως μείωσε την ανισότητα και τη φτώχεια πλήττοντας τις ελίτ που επί δεκαετίες σφετερίζονταν τον εθνικό πλούτο.
Τη δεκαετία του προηγήθηκε της «Επανάστασης των Πολιτών», 1997-2006, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 85% ενώ επί της διακυβέρνησης Κορέα 2007-2016 αυξήθηκε κατά 105,6%.
Αυτή η ανάπτυξη διανεμήθηκε με δύο διαμετρικά αντίθετες λογικές: το 1996-2006 το εισόδημα του 10% των πιο πλούσιων πολιτών αυξήθηκε κατά 112% και του 10% των πιο φτωχών κατά μόλις 20% με τον δείκτη της ανισότητας να αυξάνει παράλληλα κατά 18%.
Τα χρόνια του Κορέα το εισόδημα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκε κατά 40% και του 10% των φτωχότερων κατά 112% και ο δείκτης της ανισότητας μειώθηκε κατά 14%.
Οσο για το πραγματικό εισόδημα, το 1996-2006 μειώθηκε για όλες τις ομάδες του πληθυσμού, αλλά των πιο φτωχών μειώθηκε κατά 87% και των πιο πλούσιων κατά 76%, δηλαδή λιγότερο.
Την επόμενη δεκαετία, όλα τα πραγματικά εισοδήματα αυξήθηκαν, αλλά ευνοήθηκαν οι πιο φτωχοί, των οποίων το εισόδημα τριπλασιάστηκε.
https://www.efsyn.gr/arthro/ekstrateia-laspis-stis-ekloges-toy-ekoyador
«Λαϊκιστής» ή «λαοπρόβλητος»;
25.01.2017
Συντάκτης:
Τάκης Μίχας
Επειτα από 10 συνεχή έτη στην εξουσία (2008-2018) -το μεγαλύτερο διάστημα στην ιστορία του Εκουαδόρ- ο πρόεδρος της χώρας Ραφαέλ Κορέα εγκαταλείπει [προς το παρόν(;)] την πολιτική για να ασχοληθεί με την οικογένειά του.
Ετσι, δεν πρόκειται να λάβει μέρος στις εκλογές του Φεβρουαρίου.
Αν ο Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας υπήρξε η ενέργεια των κυβερνήσεων του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» -όπως ονομάστηκαν- και ο Νέστορας Κίρχνερ της Αργεντινής η στρατηγική σκέψη, ο Ραφαέλ Κορέα ήταν ο θεωρητικός.
Παιδί φτωχής οικογένειας, σπούδασε με μεγάλες προσπάθειες και θυσίες Οικονομικά στην πατρίδα του, στη Γαλλία και τις ΗΠΑ.
Από την πρώτη στιγμή έθεσε στόχο της ζωής του να αλλάξει τη χώρα του, απαλλάσσοντάς την από τα δύο μεγαλύτερα δεινά που την ταλαιπωρούσαν: την «κομματοκρατία» και την οικονομική ολιγαρχία.
Ενας πολύ χαρισματικός ηγέτης, με έντονο όμως συγκρουσιακό χαρακτήρα, αφήνει σήμερα διχασμένο τον λαό της χώρας του όσον αφορά την αποτίμηση της «χαμένης» για τους μεν, «κερδισμένης» για τους δε περασμένης δεκαετίας.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρικής του θητείας το 2008 άλλαξε τον συνταγματικό χάρτη της χώρας μέσω δημοψηφίσματος.
Επανεξελέγη δύο φορές: τo 2009 και το 2013.
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 ο Κορέα αντιμετώπισε μία εξέγερση της αστυνομίας που θεωρήθηκε πραξικόπημα.
Τον κράτησαν σε ένα νοσοκομείο, όμως η λαϊκή εξέγερση ανάγκασε τους στασιαστές να τον αφήσουν ελεύθερο και το ίδιο βράδυ επέστρεψε στο προεδρικό μέγαρο και κατέστειλε το πραξικόπημα.
Τον Απρίλιο του 2016 η χώρα αντιμετώπισε μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της: ένας σεισμός της κλίμακας 7,8 Ρίχτερ έκανε τεράστιες καταστροφές στις τουριστικές περιοχές του Μαναμπί και Εσμεράλντα αφήνοντας 673 νεκρούς 12.000 τραυματίες και τεράστιες ζημιές στις υποδομές της περιοχής.
Η αντίδραση του Κορέα υπήρξε άμεση: διασφάλισε σε 6 μήνες επενδύσεις 800 εκατ. δολαρίων, την αποκατάσταση των βασικών υπηρεσιών και την επανεκκίνηση της τοπικής οικονομίας.
Στα θετικά σημεία που αναφέρουν οι οπαδοί του είναι η μέση ετήσια ανάπτυξη 3,5% που βίωσε η χώρα κατά την περασμένη δεκαετία -ρυθμοί που φαντάζουν φαντασιακοί για την Ελλάδα.
Επίσης οι επενδύσεις σε δημόσια έργα -δρόμους, θερμοηλεκτρικούς σταθμούς και αεροδρόμια- καθώς και πάνω απ' όλα οι επενδύσεις στην Υγεία και στην Παιδεία.
Οι ασφαλισμένοι στο δημόσιο σύστημα υγείας τριπλασιάστηκαν, 11 νέα νοσοκομεία χτίστηκαν καθώς και 51 Κέντρα Υγείας.
Το σύστημα δημόσιας υγείας από 9 γιατρούς που απασχολούσε ανά 10.000 κατοίκους έφτασε να απασχολεί 20.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία -δήλωνε η διευθύντρια του Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας Καρίζα Ετιέν- ότι η πρόοδος που έχει κάνει το Εκουαδόρ στον τομέα της Υγείας είναι εντυπωσιακή».
Ανάλογες είναι και οι επιδόσεις στον τομέα της Παιδείας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας δημιουργήθηκαν 70 νέα πειραματικά σχολεία («Σχολεία της Χιλιετίας»), εγκαθιδρύθηκε η δωρεάν παιδεία καθώς και το φαγητό στα σχολεία.
Συνολικά το κράτος επένδυσε 22 δισ. δολάρια στην Παιδεία κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής.
Να προσθέσω ότι παράλληλα υπήρξε άνθηση της ιδιωτικής παιδείας, ιδιαίτερα της πανεπιστημιακής.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι καθολικά αποδεκτή στη Λατινική Αμερική ακόμα και στα πιο «σκληρά» αριστερά καθεστώτα.
Τέλος, εντυπωσιακές υπήρξαν οι επιδόσεις στην αντιμετώπιση της φτώχειας.
Από 37% που ήσαν οι φτωχοί το 2007 μειώθηκαν στο 27% σήμερα.
Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 3 εκατομμύρια άτομα ξέφυγαν από τη φτώχεια, σύμφωνα με στοιχεία των Η.Ε.
«Μέσα σε μία δεκαετία -αναφέρει ο ιστορικός Χουάν Παζ Μινιόζ- περάσαμε από το να είμαστε μια χώρα όπου τα πάντα είναι αδύνατα σε μια χώρα όπου τα όνειρα υλοποιούνται, από μια χώρα που ήταν η χειρότερη σε πολλούς τομείς στη Λατινική Αμερική σε μια χώρα που είναι η καλύτερη».
Ομως όπως επισημαίνουν οι επικριτές, όλα αυτά συνέβησαν λόγω των υψηλών τιμών του πετρελαίου που επικρατούσαν την περασμένη δεκαετία.
Σήμερα που οι τιμές του πετρελαίου έχουν καταρρεύσει επικρατεί ύφεση, η ανεργία έχει εκτοξευτεί στο 5,2% και το εξωτερικό χρέος στο 35% του ΑΕΠ (το Σύνταγμα της χώρας απαγορεύει χρέος υψηλότερο του 40%).
«H αναμφίβολη δημοτικότητα του προέδρου -αναφέρει ο πανεπιστημιακός Ντάνιελ Μοντάλβο- συνοδεύτηκε από αύξηση των δημοσίων δαπανών από 22% του ΑΕΠ στο 45%».
Ομως οι περισσότερες κριτικές επικεντρώνονται στις υπερεξουσίες που έχει συγκεντρώσει ο πρόεδρος και τους περιορισμούς που υφίστανται στην ελευθερία της έκφρασης.
Στο στόχαστρο των επικριτών βρίσκονται ιδιαίτερα οι νόμοι και οι συνταγματικές διατάξεις που θεωρείται ότι περιορίζουν την ελευθερία των ΜΜΕ.
Ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο είναι το συνταγματικό άρθρο που θεωρεί την «κοινωνική επικοινωνία» (μέσω ιδιωτικών και δημόσιων ΜΜΕ) «δημόσιο αγαθό» και δίνει στο κράτος το δικαίωμα να παρεμβαίνει ώστε να διασφαλίζει την ποιότητα και προσβασιμότητα αυτού του αγαθού μέσω ελέγχων και ρυθμίσεων.
«Η ελευθερία της έκφρασης -αναφέρει ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Σαντιάγκο Μπασάμπε- έχει περιοριστεί όχι μόνο στο επίπεδο των ΜΜΕ αλλά και στο επίπεδο των ατόμων που δημοσιοποιούν τις απόψεις τους, όπως διάφορες κοινωνικές οργανώσεις και επαγγελματικά σωματεία που βλέπουν να έχει πληγεί η δυνατότητά τους να εκφράζονται ελεύθερα».
Η ειρωνεία πάντως για ένα επαναστατικό καθεστώς του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» ίσως είναι ότι σε τελική ανάλυση το μεγαλύτερο επίτευγμά του δεν είναι οι επαναστατικές αλλαγές αλλά η σταθερότητα που έφερε στη χώρα.
Οπως αναφέρει η (φιλοκυβερνητική) El Tiempo:
«Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας της κυβέρνησης Κορέα επεστράφη στους κατοίκους της χώρας κάτι που είχαν απολέσει με την επάνοδο της δημοκρατίας: η σταθερότητα, η πολυπόθητη σταθερότητα».
https://www.efsyn.gr/arthro/laikistis-i-laoprovlitos
Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε αυτή την απαξίωση της Βούλτεψη γιά τον Κορέα.
Τις χαλάει την μανέστρα του μονόδρομου της Ελλάδας και των άλλων χωρών στην υποταγή των ολιγαρχιών, των πολυεθνικών ,των ελεύθερων αγορών ,των ιμπεριαλιστικών κρατών.
Τις χαλάει εκείνο, το να δεις, πως το λέει « ο Ισημερινός βρέθηκε εκτός των αγορών δανεισμού μετά την αθέτηση πληρωμών που είχε κηρύξει το 2008 για χρεόγραφα συνολικής αξίας 3,2 δις δολαρίων».
Και αντί να καταστραφεί, πρός μεγάλη δυστυχία της Βούλτεψη, σώθηκε.
Φυσικά πρόκειται για ένα δρόμο απείρως δυσκολότερο, με πολλά πισωγυρίσματα, από το να καθόμαστε και να απολαμβάνουμε τα οφέλη της εκμετάλλευσης των λαών, συκοφαντώντας την κάθε προσπάθεια προς όφελος της κοινωνίας.
Είναι δε ευνόητο και καταλαβαίνει ο καθείς, ότι άλλο Κορέα και άλλο Τσίπρας και την χαοτική διαφορά μεταξύ τους. Ο μεν πρώτος είναι ένα γνήσιο τέκνο του λαού, ο δε δεύτερος ένα πιόνι στα χέρια της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας με μισο-αριστερά συνθήματα για να αποπροσανατολίζει, να πολώνει και να ξεγελάει τον λαό.
Η μόνη διαφορά με την ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα βρίσκεται στο ποιος θα έχει την κουτάλα στα χέρια του. Ποιος θα αρπάξει την μερίδα του λέοντος.
Ο καυγάς για το πάπλωμα.
ΣΥΡΙΖΑ και Ισημερινός: Λένιν να είναι και ό,τι νάναι!
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η είδηση δεν πρέπει να πέρασε ούτε καν στα ψιλά. Στις αρχές του μήνα, ο Πρόεδρος του Ισημερινού - χώρα-πρότυπο για τον Τσίπρα και την παρέα του και αυτή η λατινοαμερικάνικη χώρα - Λενίν (βεβαίως, βεβαίως) Μορένο, απάλλαξε με προεδρικό διάταγμα από τα καθήκοντά του τον αντιπρόεδρο Χόρχε Γκλας.
Ο Γκλας κατηγορήθηκε από τον Μορένο ότι δεν επιδεικνύει ομαδικό πνεύμα, όταν ο αντιπρόεδρος κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δίνει στη δημοσιότητα ανακριβή στοιχεία για την οικονομία.
Πριν από δέκα περίπου μέρες, ο επικεφαλής της Εισαγγελίας ανακοίνωσε ότι θα παρουσιάσει στοιχεία περί της εμπλοκής του αντιπροέδρου σε υπόθεση διαφθοράς, στο πλαίσιο μιας υπόθεσης που συνδέεται με το σκάνδαλο διαφθοράς με επίκεντρο την βραζιλιάνικη κατασκευαστική εταιρεία Odebrecht.
Ο Γκλας αρνείται τις κατηγορίες και πιστεύεται ότι ο αντιπρόεδρος, στενός συνεργάτης του πρώην προέδρου Ραφαέλ Κορέα, μπήκε στο στόχαστρο επειδή ο Μορένα προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τον προκάτοχό του, κάνοντας στροφή προς το Κέντρο.
Βέβαια, ο Τσίπρας και η παρέα του είναι φίλοι όλων αυτών. Όταν στις 3 του περασμένου Απριλίου ο Μορένο κέρδισε τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα με τα ακόλουθα:
«Αγαπητέ σύντροφε (σ.σ. βεβαίως, βεβαίως) Λένιν Μορένο, αγαπητοί σύντροφοι της Allianza Pais. Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για τη μεγάλη νίκη σας στις προεδρικές εκλογές».
Ανέφεραν επίσης ότι «η εκλογή του Λένιν Μορένο αποτελεί εγγύηση για τη συνέχεια της "Επανάστασης των Πολιτών" στο Εκουαδόρ, σε μια κρίσιμη περίοδο, που οι δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου κατεστημένου και της ακροδεξιάς επιχειρούν να αποδομήσουν τις κοινωνικές και εθνικές κατακτήσεις των λαών της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής».
Και κατέληγαν: «Στο πρόσωπο του συντρόφου, Λένιν Μορένο αναγνωρίζουμε έναν φίλο και συναγωνιστή, στο μεγάλο, κοινό μας αγώνα για την ειρήνη, τη λαϊκή κυριαρχία, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη βιώσιμη ανάπτυξη των χωρών και των λαών μας. Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ των κομμάτων και των χωρών μας. Με τους θερμότερους, συντροφικούς χαιρετισμούς».
Θυμίζω ότι στις 27 Ιουνίου 2016, ο κ. Κατρούγκαλος, ως υπουργός Εργασίας τότε, έσπευσε να επισκεφθεί τον Ισημερινό!
Με μεγάλη υπερηφάνεια μας είχαν ανακοινώσει τότε πως αυτή ήταν η πρώτη φορά που Έλληνας υπουργός επισκέπτεται τον Ισημερινό (και ότι στο πλαίσιο της επίσκεψης, ο κ. Κατρούγκαλος συναντήθηκε με τον υπουργό Συντονισμού του Ισημερινού Ριβέρα Γιάνεζ και συμμετείχε σε ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Κοινωνικής Πολιτικής!
Εκεί, λέει, έγινε ευρεία ανταλλαγή απόψεων γύρω από τα θέματα αυτά και τις εκατέρωθεν εμπειρίες σχετικά με την προώθηση πολιτικών, με σκοπό τη δίκαιη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας.
Τότε, το υπουργείο Εργασίας (της Ελλάδας βεβαίως, βεβαίως), είχε εκδώσει ανακοίνωση με την οποία μας πληροφορούσε ότι «ο Ισημερινός, την τελευταία δεκαετία, επιχειρεί με επιτυχία ένα σημαντικό εγχείρημα εφαρμογής εναλλακτικών πολιτικών που αμφισβητούν το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα»!
Και ότι «εφαρμόζει, μάλιστα, ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πρόγραμμα κοινωνικής οικονομίας και έχει θεσπίσει ένα καινοτόμο Σύνταγμα με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες».
Προφανώς, με βάση αυτές τις «αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες» παραπέμπεται τώρα ο αντιπρόεδρος.
Μόλις είπε τη γνώμη του, νάτη η «άμεση δημοκρατία»!
Είναι γνωστό ότι από το 2010 ο Ισημερινός συγκλονίζεται από διαδηλώσεις κατά της υπερφορολόγησης και του κυβερνητικού αυταρχισμού (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει)...
Στην εξουσία από το 2006, ο Κορέα είχε υποσχεθεί (κι' αυτός) τα πάντα στους πάντες.
Όχι μόνο δεν έκανε τίποτε, αλλά οδήγησε τον λαό σε απόγνωση.
Τώρα, ήλθε ο άλλος, ο... Λένιν! Τον οποίο επίσης συνεχάρη ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε στο παρελθόν και με τον Κορέα, στενό φίλο του Τσάβες.
Θυμίζω επίσης ότι ο Ισημερινός βρέθηκε εκτός των αγορών δανεισμού μετά την αθέτηση πληρωμών που είχε κηρύξει το 2008 για χρεόγραφα συνολικής αξίας 3,2 δις δολαρίων, ενώ υιοθέτησε το δολάριο μετά την οικονομική κρίση του 1999.
Θυμίζω επίσης ότι Τσίπρας, Καμμένος και λοιποί είχαν ως πρότυπο τον Ισημερινό για το θέμα του χρέους - θυμάστε και τις επιτροπές της κ. Κωνσταντοπούλου, όταν είχε είχε προσκληθεί ο Βέλγος οικονομολόγος και «επιστημονικός συντονιστής των ερευνών» της περίφημης «Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος», Ερίκ Τουσέν, πρώην μέλος της επιτροπής εξέτασης του χρέους του Ισημερινού.
Λοιπόν, στον Ισημερινό η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει - και ας μας έλεγαν τα αντίθετα οι «σωτήρες».
Αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πρόβλημα. Από τον Τσάβες στον Κορέα και από τον Κορέα στο Λενίν, όλα βαίνουν καλώς.
Λένιν να είναι και ό,τι νάναι!
Αναρτήθηκε από EFENPRESS στις 31.8.17